3. Kreowanie postaci

Dobre wykreowanie postaci ma bardzo duże znaczenie przy pisaniu książki, gdyż od tego zależy jak czytelnicy będą odbierać poszczególnych bohaterów. Warto zauważyć, że każdy, nawet najmniejszy z nich ma ogromne znaczenie. Pozornie nieważne postacie odgrywają ważną rolę, gdyż to one, między innymi, kreują nastrój powieści
podobnie jak otoczenie, służą do przedstawienia świata, który otacza głównego bohatera: jego przyjaciół, wrogów lub biernych postaci, stanowiących nieodłączną część każdego dnia
. Przy opisywaniu ich, trzeba zwracać większą uwagę na ich cechy charakterystyczne
można wówczas przy okazji wtrącić coś na temat ich życia, lecz nie za dużo. Postacie drugoplanowe pozostają postaciami drugoplanowymi, dlatego nie należy przesadnie skupiać na nich uwagi. To, co powinno nas w nich interesować to przede wszystkim kontakty z głównym bohaterem, chyba że inne elementy ich życia są nam potrzebne do wykreowania nowego wątku lub usprawiedliwienia ich działań w niektórych sytuacjach.
Pierwszą rzeczą na jaką powinniśmy zwrócić uwagę, zanim wymyślimy cokolwiek w związku ze świeżo wymyślonym bohaterem, to wrażenie jakie powinien on wywoływać. Nie należy tego mylić z charakterem
to już zupełnie inna sprawa. Pamiętajmy, że patrzymy na innych z punktu widzenia głównego bohatera a on wcale nie musi być sprawiedliwy w swoich osądach. Ktoś na przykład może być całkiem sympatyczną osobą i również w sympatyczny sposób będzie się zachowywać, lecz główny bohater uważa go za wroga, więc będzie zwracał uwagę bardziej na negatywne części jego osobowości. Pod tym względem trzeba być jednak ostrożnym, gdyż jeżeli pokażemy tylko "niesprawiedliwe odczucia" głównego bohatera a zapomnimy o prawdziwej naturze postaci, którą stworzyliśmy, później może dojść do całkowitego zagmatwania sytuacji.
Przyjmijmy, że wybraliśmy już wrażenie (i ustaliliśmy równowagę między uczuciami bohatera i prawdziwym charakterem). Teraz do wrażenie trzeba będzie dostosować do wyglądu, zwyczajów i imienia postaci. Tutaj nie ma żadnych, konkretnych zasad. Liczy się gust i wyczucie autora. Oznacza to zatem, że sami powinniśmy się nauczyć, w jaki sposób przedstawiać bohatera dobrego, a w jaki złego, głupiego czy zwariowanego. Nie dla każdego jest to łatwe. Trzeba po prostu "poczuć rytm", jak w muzyce. Na przykład, jeżeli postać jest wyjątkowo okrutna, nie oznacza to, że od razu musi nosić naszyjnik z czaszką czy czarne ubrania
. Wystarczy by "miała chłodny wzrok i roztaczała wokół siebie aurę niechęci" albo by "jej głos brzmiał straszliwie, jak zapowiedź śmierci".
Podobnie jest z imieniem. Nie ma reguły. Trzeba po prostu wyobrazić sobie do kogo pasowałoby takie a takie imię a do kogo nie. Na przykład nie zupełnie nie pasuje nadawanie niedobrej postaci imienia "Wioletta" albo nazywanie dobrej postaci "Morgana". Zależy to też oczywiście o rodzaju powieści, który wybraliśmy i o czasach, w których piszemy. Jeśli na przykład piszemy powieść fantasy, odpowiedniejsze będą imienia niezwykłe, skomplikowane (najlepiej całkowicie "wyssane z palca") a jeśli akcja naszej książki rozgrywa się w starożytności, to powinniśmy brać pod uwagę tylko antyczne imiona.
Równie ważne jest wybranie zwyczajów dla nowo powstałej postaci. Pamiętajmy, że każdy z nas jest na swój sposób niezwykły i jego życie nie ogranicza się tylko do wstawania, chodzenia do pracy
, rozmowy z przyjaciółmi i spania. Wszyscy mamy hobby, gusty, upodobania... podobnie w książce, bohaterowie mają swoje mniej i bardziej ciekawe zwyczaje, które są najczęściej dopasowane do ich charakteru. Na przykład, osoba bardzo wybuchowa może zostać zapamiętana przez głównego bohatera, jako ktoś, kto regularnie kłóci się z szefem a osoba niezwykle łagodna, jako świetny malarz, spędzający czas na poddawaniu się sztuce w swoim pokoju na poddaszu. Najważniejsze jest wyczucie! Kto ma wyczucie, temu kreowanie postaci nie sprawi żadnego problemu!
Co jest bardziej skomplikowane i co może dostarczyć początkującemu autorowi mnóstwo problemów, to osoby niestabilne psychiczne
postacie, które z powodu różnych wydarzeń ulegają przemianie w myśleniu lub w zachowaniu i często są nękani przez różne dylematy. Przedstawienie schematów odczuć kogoś takiego jest niezwykle trudne, gdyż wymaga uwzględnienia zarówno sposobu myślenia tego bohatera przed zdarzeniem jak i po zdarzeniu. Ktoś, kto kreuje taką postać musi mieć naprawdę dużo wyobraźni pod względem ludzkiej psychiki. Trzeba odpowiednio zdecydować, jak na poszczególne wydarzenia zareagują osoby o różnych charakterach. Na przykład, na stratę pieniędzy z pewnością inaczej zareaguje osoba od zawsze biedna, niż ktoś, kto przez całe życie miał ich pod dostatkiem.
Czas wreszcie zwrócić uwagę na najistotniejszą kwestię... główny bohater
postać najważniejsza ze wszystkich, ktoś, na kim opiera się cała powieść. O ile błąd w kreowaniu pomniejszych postaci może co najwyżej obniżyć jakość książki, błąd w kreowaniu głównego bohatera może łatwo popsuć całą powieść. Najważniejsze co należy ustalić, to czy jest on osobą, która podczas trwania opowieści będzie odbierać jakąś istotną, pouczającą lekcję, czy też jest już osobą doświadczoną, która będzie uczyła innych. Na tej podstawie dobieramy kolejno charakter głównego bohatera, potem jego zwyczaje, wreszcie ubiór i imię. Należy zwrócić uwagę na to, że nie może on być doskonały, nawet jeżeli jest niesamowicie mądry i dobry. Nie ma na świecie człowieka, który nie posiadałby wad a jeśli taki pojawi się w książce, to z pewnością szybko zanudzi czytelników. Jego odczucia natomiast powinny być dopasowane do jego wieku i doświadczeń oraz stosowne do sytuacji.