Joya Pope - Świat w oczach Michaela





Wstecz / Spis
Treści / Dalej
CZĘSTOTLIWOŚĆ WIBRACJI ENERGII MĘSKO/ŻEŃSKIEJ
Wraz z rolą, która się nie zmienia w ciągu cyklu inkarnacyjnego, nie ulega też zmianie nasza częstotliwość wibracji i wskaźnik energii zogniskowanej męskiej, który nigdy nie przeobrazi się w energię twórczą żeńską i odwrotnie. Jedyny, pozorny wyjątek, mogą stanowić nasi najwięksi przyjaciele lub wrogowie z którymi spotykamy się w czasie wielu inkarnacji. Pomimo zmiany płci w każdym z pobytów na ziemi nie zmienili oni swojej pierwotnej częstotliwości wibracji i rodzaju energii. (Patrz rozdział mówiący o bardziej męskich kobietach itd.)
CZĘSTOTLIWOŚĆ WIBRACJI

Częstotliwość wibracji wskazuje jak szybko czy wolno wibruje dana osoba. Jaki on czy ona ma rezonans w stosunku do planety. Częstotliwość wibracji, którą aktualnie czujemy, wybiera dla nas nasza osobista esencja na długo przed wybraniem roli, esencji bliźniaczej i wielu innych cech.
Esencja w stanie devy (przed inkarnacjami) będzie świadoma i będzie cieszyć się szybkością motyla lub promienia światła, podczas gdy inna będzie rozkoszować się stałością jeziora czy góry. Michael mierzy częstotliwość wibracji ludzkiej według skali punktów od jeden do jednej setniej. Góra lub skala ma nadmiernie niską częstotliwość wibracji, wolniejszą od osoby mającej częstotliwość najniższą - czyli jeden, podczas gdy częstotliwość wibracji kolibra jest o wiele wyższa i brzęcząca niż człowieka o najwyższej ludzkiej częstotliwości tj. jednej setnej.
Golda Meir - Wojownik, miała poczucie stabilności i niższą częstotliwość wibracji, niż Kapłan - Nancy Reagan.
Esencje, które stają się rolami stałymi, stabilnymi jak na przykład Wojownik i Erudyta, wolą średnią i niższą częstotliwość wibracji. Te zaś, które stają się rolami bardziej "płynnymi" jak Rzemieślnik i Kapłan, zwykle rozkoszują się częstotliwościami wyższymi. Służący będą preferować niższe i średnie, podczas gdy Mędrcy i Królowie znajdują się w wysokich, średnich i niskich częstotliwościach wibracji. Życie jest zawiłe i skomplikowane, żadna rola nie jest zawsze wysoko wibracyjna lub zawsze nisko wibracyjna, zwykle znajdzie się ktoś taki, kto zechce być wyjątkiem łamiącym wszystkie przyjęte "prawa".
Kapłan ze stosunkowo niską częstotliwością wibracji (jak dla kapłanów) czyli 40 - jest bardziej stabilny i stateczny, niż Kapłan brzęczący wokół z częstotliwością 90. Ludzie z wyższymi wibracjami często czują, że są jakby zahamowani stabilnością planu ziemskiego i ogromnie się cieszą między inkarnacjami (lub w snach czy stanach wyższej świadomości) wolnością i szybkością wibracji planu astralnego. Są tymi, którzy łatwo wchodzą w medytację, ale mają trudności z przebywaniem w ciele w życiu codziennym.
Ci, którzy mają niższą częstotliwość wibracji, odczuwają miłość i upodobanie do planu fizycznego, delektują się przyjemnością bycia tu i "realnością" wszystkiego. Ludzie ci nie uczestniczą w długich "wakacjach" w planie astralnym między poszczególnymi inkarnacjami, gdyż potrzebują więcej inkarnacji na każdy wiek Duszy, a więc na każdy etap.
Trudno uchwycić charakter częstotliwości wibracji postaw takich osób jak: J.Edgar Hoover, L.Ron Hubbard i Grace Jones z jednej strony oraz Little Richard, David Bowie i Mathias Rust z drugiej - jaka tu będzie równowaga? Albo spróbujmy postawić Martina Luthera Kinga, Geraldine Ferraro i Charltona Hestona z jednej strony, a Woody Allena, Matthewa Brodericka i Boya Georgea z drugiej. Wszyscy ci ludzie mają częstotliwość wibracji 40 i ponad lub w pobliżu 60, toteż są łatwi do rozróżnienia.
Polowa ludzi wybiera częstotliwość wibracji 50, bo jest dobra do manewrowania nią i do pracy. Eksperymentatorzy wybierają częstotliwości - te niższe od 40 i wyższe od 60 - i przeżywają inkarnację na walce o to, by czuć się dobrze w stosunku do wibracji w jakiej nie uczestniczą. Ludzie starają się łączyć w pary z innymi częstotliwościami wibracji, aby zrównoważyć różnice lub przynajmniej dostosować się i dobrze czuć w obecności drugiej osoby. Można dokonać tego obniżając lub podwyższając swą częstotliwość wibracji o prawie 20 punktów. Mimo takiego zabiegu Little Richard i J.Edgar Hoover, nie biorąc pod uwagę polityki, mieliby spore trudności, aby porozmawiać ze sobą spokojnie. Jeden odczuwałby drugiego jako wariata, czuliby nadmierne znużenie, intensywność, napięcie lub rozdrażnienie, które byłoby trudne do zrównoważenia. Łatwo jest dla uzyskania pewności wpływu wniknąć pomiędzy wysokie i niskie wibracje częstotliwości danego typu.
Łatwo jest również ludziom o krańcowo różnych częstotliwościach wibracji być przyciąganymi seksualnie przez swoje przeciwieństwo częstotliwości. Jest to forma zrównoważenia, ale nie oznacza łatwego połączenia. Od kiedy to stosunki seksualne bardzo bliskie były łatwe?
A dlaczego esencje szukają krańcowo różnych częstotliwości wibracji skoro wybór taki utrudnia życie? Jest to ogromnie interesujące, intrygujące, rzucające wyzwanie; a racje są takie - krańcowości są obroną przed znudzeniem.
ENERGIA MĘSKA/ŻEŃSKA

Każda indywidualność wybiera również swój szczególny współczynnik męskiej czy żeńskiej energii na wszystkie inkarnacje (całość cyklu inkarnacyjnego). Współczynnik ten nie ma nic wspólnego z męskim czy kobiecym ciałem fizycznym mimo, że mógłby mieć wpływ na wybór którejś z płci.
Energia męska jest typem energii wysoko ześrodkowanej ustalającej punkty światła, które kontroluje, obserwując daną rzecz w danym czasie w sposób uporządkowany. Jest ugruntowana, do pewnego stopnia produkcyjna i może być wytrwała w monotonnych przedsięwzięciach. Osoba z silną męską energią będzie mocno skoncentrowana na detalach, doprowadzeniu by rzeczy zostały zrobione i co dla niej typowe - nie potrafi wyjść z owych detali by zobaczyć szerszą perspektywę lub ewentualnie ją zmienić. Jeśli ktoś ma wysoką energię męską może nie zobaczyć lasu bo przeszkadzają mu drzewa.
Żeńska energia jest bardziej musująca, bardziej twórcza i chaotyczna, niezogniskowana, raczej szersza w swym polu widzenia. Osobnik - kobieta albo mężczyzna - mający esencję lub aurę ogromną, puszystą, jakby pluszową, będzie miał skłonności do ubierania się w rzeczy miękkie, nieskomplikowane, proste w kroju, a nie te zrobione przez krawca, wymyślne i sztywne, wymagające odpowiedniego zachowania - muszki, krawatu itd. Jeśli masz wysoką energię żeńską prawdopodobnie jesteś pełen "dobrych pomysłów" i to prawie stale, ale być może nie zadasz sobie trudu by spełnić je w sposób zorganizowany. Przyjemnie i łatwo przecież tworzyć pomysły lecz wykonywanie przypomina wyrywanie zęba. I chociaż różnią się bardzo między sobą w osiągnięciach takiego samego pola widzenia - typy takie mogą się równoważyć i pomagać sobie wzajemnie ale tylko wtedy, gdy nie robią sobie nic złego, gdy się wzajemnie nie krzywdzą.
Twardogłowe umysły męskiej energii mogą pojawić się w ciałach męskich jak: Ted Koppel Khomeini, lub ciałach żeńskich jak: Katherine Hepburn lub Golda Meier.
To samo dzieje się z energią żeńską. Ronald Reagan, dla którego pewne drobne fakty były bardzo drażniące, ma dosyć wysoką energię żeńską, mają ją też John Forsythe i playboy Hugh Hefner. Beverly Sills, Linda Evans i Marilyn Monroe też eksponowały momenty wysokiej energii żeńskiej. Albert Einstein, który często nie mógł trafić do domu gdy wracał z laboratorium, jest przykładem intensywnej żeńsko-energetycznej osoby, Woody Allen, który wydaje się zdawać sprawę ze swego wielkiego "żeńskiego składnika", wykorzystuje go do szalonej twórczości.
Kochankowie - pary, zwykle równoważą się wzajemnie, rzadko można znaleźć dwie osoby o energii męskiej krańcowo wysokiej w intymnych wzajemnych stosunkach. Niektórzy ludzie o wielkim potencjale męskiej energii mogą lubić takie samo zogniskowanie u przyjaciela, ale w stosunkach seksualnych zwykle będą woleli skierować się do energii bardziej ekspansywnej i różnej od ich własnej.
Taka osoba z ładunkiem męskiej energii, jak Joan Collins, wybiera zwykle miększą, bardziej lekką energię swoich kochanków. W ten sposób ktoś z wysoką energią żeńską, jak rysownik kreskówek Gary Larson, będzie wolał związać się z kobietą bardziej skoncentrowaną i zakorzenioną w ziemi niż on tj. energią męską.
Ludzie z energią żeńską często czują się bardzo dobrze w żeńskich ciałach i mają tendencję wybierania częstych inkarnacji kobiecych zanim dojdzie do aktu zrównoważenia, który zaczyna się na poziomie Duszy Starej.
Podobnie ludziom o męskiej energii łatwiej jest żyć w ciałach męskich. Mogą bowiem być kierowani, zogniskowani i nikt z nich się na to nie uskarża. Ale czasy się zmieniają i niekiedy wydaje się wielkim wydarzeniem znaleźć osobę z męską energią, szczególnie w Duszy Starej i w męskim ciele.
Większość ludzi wykazuje częstotliwość wibracji w przybliżeniu 50 punktów, a nawet 50 na 50 punktów męskiej do żeńskiej. Pozostali, którzy nawet przez sekundę nie chcą monotonii, szukają krańcowości tak w jednej jak i w drugiej energii, czując, że wybór taki byłby ciekawą i ekscytującą przygodą. I mają rację, to tak jest, ale wybór ten również jest związany z większymi problemami.