Natchnienie i bezbłędność Pisma Św.
Rz 1:11 Bp  Bardzo bowiem pragnę ujrzed was, aby wam przekazad stosowny dla waszego
umocnienia dar duchowy.
Rz 1:11 IGNT  �ĄąĄż�� łą� ą��ą� �źą� ą�ą �ą ź��ą�� �ą�ą�źą �źą� Ą���źą�ą�ż� �ą� �ż ����ą����ąą
�źą� 
Kol 3:16 Bp "Niech słowo Chrystusa obfituje w was: nauczajcie i napominajcie jedni drugich z
prawdziwą mądrością. Śpiewajcie Bogu z całego serca i z wdzięcznością psalmy, hymny i natchnione
pieśni."
Kol 3:16 IGNT  ż żłż� �ż� ��ą��ż� ��żą��ą�� �� �źą� Ąż��ą�� �� Ąą�� �żĆąą �ą�ą��ż����
�ąą �ż����ż����� �ą��ż�� �ąźżą� �ąą �ź�żą� �ąą ��ąą� Ą���źą�ą�ąą� �� �ą�ą�ą ą�ż���� ��
�� �ą��ąą �ź�� �� ���ą� 
Ef 5:19 Bp  odmawiajcie wspólnie psamly, hymny i pieśni duchowe. Śpiewajcie Panu z całego serca
pieśo pochwalną.
Ef 5:19 IGNT  ąż����� �ą��żą� �ąźżą� �ąą �ź�żą� �ąą ��ąą� Ą���źą�ą�ąą� ą�ż���� �ąą
�ąż���� �� �� �ą��ąą �ź�� �� ���ą� 
Ą���źą�ą�ż�  pochodzący od Ducha, napełniony Duchem
2Tm 3:16 Bp "Każde Pismo jest natchnione przez Boga i przydatne do nauczania i przekonywania,
do poprawiania i wychowywania w sprawiedliwości,"
2Tm 3:16 IGNT  Ąą�ą ł�ąĆ� ��żĄ�����ż� �ąą �Ć�ąźż� Ą�ż� �ą�ą��ąąą� Ą�ż� ��ł�ż� Ą�ż�
�Ąą�ż����ą� Ą�ż� Ąąą��ąą� ��� �� �ą�ąąż���� 
��żĄ�����ż� od słów ��ż� Bóg i Ą���  wiać, dać, dmuchać (metaforycznie o działaniu Ducha Św.: J
3:8 Bp  Wiatr wieje gdzie chce. Szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza.
Tak samo bywa z każdym, kto się z Ducha narodził. )
1. 1.Natchnienie
Leon XIII  Providentissimus Deus (PD):
 Wszystkie księgi *Pisma Św.+ zostały napisane z natchnienia Ducha Świętego, *który+ przez swoja
nadprzyrodzoną moc w taki sposób ich *tj. ludzkich pisarzy+ pobudził i skłonił do pisania, tak im
towarzyszył, kiedy pisali, żeby to wszystko i tylko to, co On rozkazał, dobrze ujęli myślowo, wiernie
chcieli napisad i rzeczywiście dokładnie wyrazili w sposób nieomylnie prawdziwy.
"Do sporządzenia ksiąg świętych Bóg wybrał ludzi, którymi posłużył się jako używającymi swoich
zdolności i sił, by dzięki Jego działaniu w nich i przez nich oni sami jako prawdziwi autorzy przekazali
na piśmie to wszystko, i tylko to, czego On chciał" (Sobór Watykaoski II, konst. Dei verbum, 11.)
W kategorii przyczyny sprawczej można rozróżnic pierwsza przyczynę sprawczą (Duch Św.) i
narzędziowa przyczyne sprawczą (ludzki autor). Stąd rozróżniamy funkcję Autora pierwszorzędowego
i człowieka jako autora drugorzędowego.
2Sm 7:28 BT "Teraz Ty, o Panie mój, Boże, Tyś Bogiem, Twoje słowa są prawdą. Skoro obiecałeś
swojemu słudze to szczęście,"
Ps 119:160 BT "Podstawą Twego słowa jest prawda, i wieczny jest każdy Twój sprawiedliwy
wyrok."
Ap 21:5 BT "I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te
wiarygodne są i prawdziwe."
2. 2 Bezbłędnośd
(PD):  To natchnienie nie tylko wyklucza wszelki błąd, lecz usuwa go i wyklucza w sposób tak
bezwzględny, jak bezwzględnie jest konieczne, że Bóg, najwyższa Prawda, nie może byd sprawcą
żadnego absolutnie błędu.
"Ponieważ wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, powinno byd uważane za
stwierdzone przez Ducha Świętego, NALEŻY ZATEM UZNAWAD, ŻE KSI
GI BIBLIJNE W SPOSÓB
PEWNY, WIERNIE I BEZ BA

DU UCZ
PRAWDY, jaka z woli Bożej miała byd przez Pismo święte
utrwalona dla naszego zbawienia" (Sobór Watykaoski II, konst. Dei verbum, 11.)
nauki przyrodnicze
(PD):  Autorzy święci (...) nie chcieli nauczyd ludzi tych rzeczy, a mianowicie wewnętrznej struktury
świata widzialnego, które nie służyły pomocą dla ich zbawienia. Dlatego zamiast przeprowadzad
dokładne badania natury opisywali oni i przedstawiali te rzeczy albo w sposób przenośny, albo
według sposobu mówienia ogólnie przyjętego w ich czasie. ... Bóg kiedy mówi do ludzi, wyraża się na
sposób ludzki, żeby oni mogli go zrozumied.
historia
W celu zrozumienia intencji autorów świętych trzeba uwzględnid okoliczności ich czasu i kultury,
"rodzaje literackie" używane w danej epoce, a także przyjęte sposoby myślenia, mówienia i
opowiadania. Inaczej bowiem ujmuje się i wyraża prawdę w różnego rodzaju tekstach historycznych,
prorockich, poetyckich czy w innych rodzajach literackich (Por. Sobór Watykaoski II, konst. Dei
verbum, 12.).
Pius XII  Divino afflante Spiritus :
 Rzecz jasna, że ludy wschodnie dla wyrażania swoich myśli używały form i sposobów jakie wówczas
w ich środowisku były w zwyczaju. *Dlatego nie należy się dziwid+ że u autorów biblijnych
...spotykamy się z opisami, które można by nazwad  przybliżonymi, z pewnymi przenośnymi
wyrażeniami, nieraz paradoksalnymi.*...+
Często bowiem zdarza się...iż niektórzy zarzucają, że pisarze biblijny odchylili się od historycznej
wierności...*tymczasem+ chodzi tu najwyraz
niej o rodzaj literacki i sposób wyrażania się używany w
starożytności we wzajemnych stosunkach i przyjęty w sposób dozwolony w codziennym życiu.