biała koszulka
Napisał: kubuswirus
(wtorek, 15 lipiec 2008)

Chłopak w białej koszuli... Boże! Czy to Marcin? Nie! Niemożliwe...

Stałem na przystanku czekając na siedemnastkę i próbowałem sobie przypomnieć twarz kolegi z liceum. Czy to na pewno on stoi teraz kilka metrów ode mnie?
Tak, to on... prawie się nie zmienił... co robić? co robić?

Najlepiej nic... po co rozdrapywać stare rany... odwróciłem wzrok, udałem że nie widzę...

jakiś czas temu Marcin znalazł mnie na naszej-klasie (właściwie to ja znalazłem go pierwszy, ale byłem ciekaw czy sam się do mnie odezwie :P), wymieniliśmy kilka maili - standartowe "co u Ciebie?", "Jak praca?", nie pytałem go o jego dziewczynę, nie wspominałem też o tym co się wydarzyło w 3. klasie liceum...
Ucieszyło mnie to że się odezwał... dla mnie to znaczyło że jednak nie myśli o mnie źle...

zdenerwowany czekałem dalej... boże gdzie ta siedemnastka? JEST!
wsiadłem do drugiego wagonu, kątem oka widziałem że on też wsiada... patrzyłem przez okno... schowałem się za reklamą tak, ze było widać tylko moje nogi...

Tramwaj mijał Tumski. patrzyłem na stare cegły i zastanawiałem się dlaczego nie mam odwagi się do niego odezwać... na żywo... przecież nic się nie zmieni... już nie będzie tak jak dawniej... zanim wyznałem mu miłość... nie pójdziemy razem na wino, on nie rzuci swojej dziewczyny, a ja nie zostawie Mariusza...

Przystanek. Galeria. Drzwi tramwaju otwierają się a na chodnik wylewa się tłum ludzi. Chłopak w białej koszuli. Płynie w kierunku schodów. W tramwaju ktoś nie może oderwać od niego wzroku. Po czyimś policzku spływa łza. Nikt więcej nie wysiada.