Pytania do testu z chemii ogólnej
1. Prawo zachowania masy mówi, że:
Prawo zachowania masy mówi, że w reakcji chemicznej masa substratów (substancji
wyjściowych) jest równa masie produktów, inaczej, że masa substancji biorących udział w
reakcji chemicznej nie ulega zmianie
2. Prawo stosunków stałych mówi że: każdy związek chemiczny ma stały i charakterystyczny
skład ilościowy
3. Prawo stosunków wielokrotnych mówi że: jeżeli dwa pierwiastki zdolne są tworzyć z sobą
więcej niż jeden związek chemiczny, to w związkach tych ilości wagowe jednego pierwiastka,
przypadającą na stałą ilość wagową drugiego pierwiastka, pozostają do siebie w stosunku
niewielkich liczb całkowitych.
4. Prawo stosunków objętościowych mówi że: Jeżeli reagujące ze sobą substancje znajdują
się w stanie gazowym, to objętości poszczególnych gazów zarówno substratów jak i gazowych
produktów reakcji, pozostają do siebie w stosunku niewielkich liczb całkowitych.
5. Prawo Avogadro mówi że: Prawo Avogadra określa że, jednakowe objętości gazów
zawierają w tej samej temperaturze i pod tym samym ciśnieniem jednakową liczbę
czÄ…steczek.
6. Masa atomowa jest to: Masa atomowa (Ar) to masa atomu, wyrażona w atomowych
jednostkach masy [u], która stanowi średnią ważoną mas izotopów danego pierwiastka
występujących w przyrodzie: Atomowa
jednostka masy [u] to mas
masy atomu izotopu węgla
7. Masa czÄ…steczkowa jest to: Masa
cząsteczkowa (Mr) jest sumą mas atomów
wchodzących w skład cząsteczki i też jest wyrażona w atomowych jednostkach masy [u].
8. Mol jest to: Mol  jednostka liczności materii.
1 mol jest to 6,02 * 10^23 atomów, czÿsteczek czy jonów
9. Określ wartościowość pierwiastka ( ) w danych związkach:
10. Liczba masowa pierwiastka podaje: Liczba masowa (A) - wartość opisująca liczbę
nukleonów (protonów i neutronów) w jądrze określonego izotopu atomu danego pierwiastka
11. Główna liczba kwantowa określa: opisuje energię elektronu, a w praktyce oznacza numer
jego orbity (powłoki elektronowej),
12. Poboczna liczba kwantowa określa: praktyce oznacza numer podpowłoki, do której
przypisany jest elektron,
13. Zakaz Pauliego mówi, że: Zakaz Pauliego mówi natomiast, że w jednym atomie dwa
elektrony muszą różnić się wartością przynajmniej jednej liczby kwantowej (np. w jednym
poziomie orbitalnym muszą mieć przeciwną orientację spinu).
14. Reguła Hunda brzmi: Reguła Hunda mówi, że:
- liczba niesparowanych elektronów w danej podpowłoce powinna być możliwie jak
największa,
- pary elektronów tworzą się dopiero po zapełnieniu wszystkich poziomów orbitalnych danej
podpowłoki przez elektrony niesparowane,
- elektrony niesparowane w poziomach orbitalnych danej podpowłoki mają jednakową
orientacjÄ™ spinu.
15. Analizując położenie pierwiastków grup głównych w układzie okresowym można
określić: Pierwiastki chemiczne można ułożyć w pewien sposób zgodnie z rosnącą liczbą
atomową tworząc układ okresowy pierwiastków. Pierwszej udanej próby stworzenia takiego
układu, w czasach, gdy nie była znana teoria budowy atomu (1869 r.), dokonał D.
Mendelejew, wykorzystując okresowo pojawiające się podobieństwo fizycznych i
chemicznych właściwości pierwiastków. Współczesny układ okresowy zbudowany na
podstawie wiedzy z zakresu budowy atomu przedstawiono w tabeli 4 .Układ okresowy to
uporządkowane zestawienie pierwiastków przedstawione w postaci 18 kolumn zwanych
grupami i 7 rzędów zwanych okresami. W kolumnach, ponumerowanych kolejnymi liczbami
arabskimi, zgrupowane są pierwiastki o podobnej konfiguracji zewnętrznych powłok
elektronowych. Nazwę grupie nadaje pierwszy pierwiastek (wyjątek stanowi wodór). Zatem
wyróżnia się grupy: litowców, skandowców, chromowców, grupę żelaza, fluorowców czy
helowców.Zwraca uwagę fakt, że za pomocą przedstawionego układu można łatwo podać
konfigurację elektronową atomów pierwiastków analizując położenie pierwiastka w układzie
okresowym. Wartość głównej liczby kwantowej ostatniej orbity określa pozioma współrzędna
położenia pierwiastka w układzie okresowym, czyli liczba charakteryzująca okres. Np.: sód
leży w układzie okresowym w trzecim okresie, co oznacza, że główna liczba kwantowa
powłoki walencyjnej równa jest 3. Jod leży w piątym okresie, zatem główna liczba kwantowa
ostatniej powłoki wynosi 5. Pionowa współrzędna układu okresowego wyznacza grupę
danego pierwiastka. Przynależność pierwiastka do określonej grupy determinuje liczba
elektronów na ostatniej n-tej orbicie. Ściśle odnosi się to do pierwiastków grup głównych
(pierwiastki bloku s i p). Elektrony tych powłok decydują o wartościowości pierwiastków w
związkach chemicznych i z tego względu nazywane są walencyjnymi. Maksymalna
wartościowość pierwiastka jest równa sumie elektronów s i p na powłoce walencyjnej.
Pierwiastki grup przejściowych (bloku d) i wewnątrzprzejściowych (bloku f) zapełniają
orbitale d i f utrzymując jeden lub dwa elektrony na ostatniej powłoce na orbitalu s. Część
elektronów orbitalu (n-1)d może brać udział w tworzeniu wiązań chemicznych. Stąd w
przypadku pierwiastków grup przejściowych elektronami walencyjnymi mogą być elektrony
ns i (n-1)d, a w przypadku metali wewnątrzprzejściowych elektrony ns, (n-1)d oraz (n-2)f.
Konfiguracja elektronów walencyjnych pierwiastków wewnątrzprzejściowych
rozbudowujących orbital f jest bardzo zbliżona, co powoduje, że pierwiastki te mają prawie
identyczne właściwości chemiczne.Ważną wielkością umieszczaną przy symbolu pierwiastka
w układzie okresowym jest masa atomowa pierwiastka. Podaje ona masę danego atomu w
jednostkach mas atomowych (j.m.a.) oznaczanych skrótem u (od angielskiego słowa unit).
Jednostka masy atomowej u równa jest 1,660*10-24 g. Należy zaznaczyć, że liczba masowa
pierwiastka nie jest równa masie atomowej. Np. liczba masowa helu 4 jest bliska, ale nie jest
równa masie atomu wyrażonej w jednostkach masy atomowej, którą określono
doświadczalnie na 4,002604 j.m.a. Analizując dane zawarte w układzie okresowym można
zauważyć, że duża część pierwiastków charakteryzuje się masami atomowymi będącymi
liczbami niecałkowitymi. Np. masa atomowa chloru wynosi 35,453 u, a magnezu 24,305 u.
Niecałkowite wartości mas atomowych biorą się z faktu występowania w przyrodzie
izotopów1[1], to jest takich odmian pierwiastków, których jądra zawierają różne ilości
neutronów. W przypadku chloru w przyrodzie występują dwa izotopy o liczbach masowych
35 i 37. Oznacza to, że jądro izotopu zawiera 17 protonów i 18 neutronów, a izotopu
17 protonów i 20 neutronów. Obydwie odmiany izotopowe mają oczywiście tę samą
ilość 17 elektronów krążących wokół jądra. Rozpowszechnienie obu izotopów jest różne i
wynosi 74,4 % w przypadku oraz 25,6 % w przypadku drugiej odmiany. Masa atomowa
jest średnią ważoną mas atomowych obu odmian izotopowych z uwzględnieniem ich
rozpowszechnienia w przyrodzie. Zwykle wszystkie izotopy oznaczane sÄ… tym samym
symbolem. Reguła ta nie dotyczy wodoru, którego izotopy noszą nazwy: deuter i tryt i
niekiedy oznaczane są symbolami D i T. Np. wzór  ciężkiej wody  wody zawierającej
zwiększoną ilość deuteru zapisywano D2O. Skład izotopowy pierwiastków ustala się metodą
spektrometrii masowej (rys. 13).
16. Z zapisu (dany jest pierwiastek) wynika, że atom posiada:
17. Który schemat rozmieszczenia elektronów jest poprawny dla stanu podstawowego i
wzbudzonego:
18. Elektrony walencyjne to: Elektrony walencyjne to elektrony w zewnętrznych powłokach
elektronowych atomu
19. Kation jest to: Kation, jon dodatni, atom lub cząsteczka z niedomiarem elektronów.
20. Anion jest to: jon o ładunku ujemnym. Anion to każde indywiduum chemiczne, które
posiada nadmiar elektronów w stosunku do protonów
21. Wiązanie, w którym jeden z atomów jest donorem a drugi akceptorem nazywamy:
WI
ZANIE KOORDYNACYJNE
22. Cząsteczkę, w której nastąpiło przesunięcie łączącej pary elektronów w stronę bardziej
elektroujemnego atomu nazywamy: donorem (nukleofilem),
23. Ile atomów (pierwiastka) znajduje się ( ) masie związku
24. JakÄ… liczbÄ™ moli zawiera:
25. W którym z wymienionych tlenków (pierwiastek) połączony jest z tlenem w stosunku
wagowym:
26. Reakcja syntezy polega na: Reakcje syntezy polegajÄ… na tworzeniu siÄ™ nowej substancji
(produktu) z dwóch lub większej liczbyskładników (substratów).
27. Reakcja analizy polega na: W reakcjach analizy (rozkładu) z substancji złożonej tworzą
się dwie lub więcej nowych substancji
28. Reakcja wymiany polega na: Reakcje wymiany polegają na przekształceniu dwóch lub
więcej substancji wyjściowych w nowe
substancje o innym ugrupowaniu atomów lub jonów wchodzących w ich skład. W tej grupie
można rozróżnić reakcje wymiany pojedynczej (prostej) oraz reakcje wymiany podwójnej.
29. Reakcje redox sÄ… to reakcje: Reakcje redoks sÄ… to reakcje jednoczesnego utleniania i
redukcji, w których pierwiastki występujące
w tych przemianach zmieniają swoją wartościowość, a dokładniej mówiąc stopień utlenienia.
Tym ostatnim terminem będziemy określali hipotetyczny ładunek, jaki posiadałby atom,
gdyby cząsteczka, w skład której wchodzi, była zbudowana z samych jonów. Zastrzeżenie
hipotetyczny jest bardzo ważne, bowiem nie wszystkie cząsteczki zbudowane są w sposób
jonowy
30. Określ stopień utlenienia pierwiastka w związku:
31. W podanym równaniu reakcji redox rolę utleniacza i reduktora pełnią: Utleniacze
Zgodnie z elektronową interpretacją procesów utlenienia-redukcji
utleniaczami są atomy, jony lub czasteczki posiadajace zdolność
przyjmowania elektronów tzn. odbierania ich od innych atomów lub grup
atomów, powodując w ten sposób ich utlenienie.
Utleniacze zatem, utleniajÄ…c inne substancje, same ulegaja redukcji.
Utleniaczmi mogą być;
pierwiastki najbardziej elektroujemne, a więc: fluor F2, Chlor Cl2, brom Br2 oraz tlen
O2,
związki chemiczne w których występują pewne pierwiastki na najwyższych stopniach
utlenienia np. nadmanganian potasowy KMnVIIO4, dwuchromian potasowy K2CrVI2O7,
nadtlenek wodoru H2O-I2, azotan potasowy KNVO3, kwas azotowy HNVO3 i inne,
jony, jak na przykład NVO3-, MnVIIO4-
Funkcję utleniacza w reakcji redoks można opisać w trojaki sposób;
Przeniesienie elektronu; Utleniacz usuwa elektrony z czÄ…stki utlenianej.
Stopień utlenienia; Utleniacz zawiera pierwiastek, którego stopień utlenienia zmniejsza się.
Reakcja; Utleniacz jest cząstką, która ulega redukcji. Reduktory
Reduktorami są atomy, jony lub cząsteczki posiadające zdolność oddawania elektronów
innym atomom, jonom lub czasteczkom, powodujÄ…c redukcjÄ™ tych substancji.
Reduktory w procesie redukcji same ulegajÄ… utlenieniu. Reduktorami sÄ… przede wszystkim
pierwiastki najbardziej elektrododatnie, np. metale I grupy układu okresowego takie jak sód
Na, potas K, i inne a także wodór i węgiel.
Ze związków chemicznych do reduktorów zaliczamy te, które posiadają atomy metali lub
niemetali na niższym stopniu utlenienia, np. chlorek cynowy SnIICl2, chlorek żelaza(II)
FeIICl2, kwas siarkowy(IV) H2SIVO3, azotan(III)sodu NaNIIIO2, tlenek węgla CIIO itp.
Podobnie jak utlenianiacz, również reduktor można opisać w trojaki sposób;
Przeniesienie elektronu; Reduktor dostarcza elektrony czÄ…stkce redukowanej.
Stopień utlenienia; Reduktor zawiera pierwiastek, którego stopień utlenienia wzrasta.
Reakcja; Reduktor jest cząstką, która ulega utlenieniu
32. Bilans elektronowy w reakcji redox jest to:
33. Współczynniki stechiometryczne w reakcji redox dobieramy uwzględniając:
Współczynnik stechiometryczny - określa liczbę cząsteczek w równaniu reakcji; umieszcza
się ją przed symbolami pierwistków albo wzorami chemicznymi substancji w równaniu
reakcji. Liczby stechiometrycznej "jeden" nie pisze siÄ™.
34. Bilansowanie reakcji redox ( )polega na:
35. W podanym równaniu redox dobierz współczynniki reakcji:
36. Reakcja ( )jest reakcjÄ… odwracalnÄ…, nieodwracalnÄ… redox: Reakcje odwracalne i
nieodwracalne
Reakcje chemiczne, które dobiegają do końca, tzn. aż do całkowitego zużycia się któregoś z
substratów, nazywamy reakcjami nieodwracalnymi lub jednokierunkowymi, np. reakcje
spalania lub
wydzielania siÄ™ osadu:
2C4H10 + 3O2 = 8CO2Ä™!+ 10H2O AgNO3 + NaCl = AgCl“!+ NaNO3
Reakcje odwracalne natomiast mogą przebiegać zarówno w jednym, jak i w przeciwnym
kierunku
według tego samego równania. Reakcja odwracalna w żadnym kierunku nie przebiega do
końca, powstające
produkty reagują ze sobą i zmieniają się z powrotem w substraty. Między substratami i
produktami ustala siÄ™
stan równowagi dynamicznej. Zależność między stężeniami reagujących substancji w stanie
równowagi jest
określona przez prawo działania mas Guldberga i Waagego. Przykłady reakcji odwracalnych:
3H2 + N2 Ô! 3
H2S + 2KOH Ô! 2S + 2H2O
37. Jaką wspólną cechę posiadają związki( ):
38. Roztwór jest ? %wag., to oznacza, że: Stężenie procentowe roztworu Cp Ilościowo skład
roztworu określa się za pomocą stężenia. Do najczęściej stosowanych zalicza się stężenie
procentowe roztworu Cp.
39. Roztwór jest ? %obj., to oznacza, że:
40. Roztwór jest ? molowy., to oznacza, że:
41. Tlenki kwasowe to: TLENKI KWASOWE - są to przeważnie tlenki niemetali (choć
znane są również kwasowe tlenki metali, np. CrO3). Niektóre z tlenków kwasowych zwane są
bezwodnikami kwasowymi, jako że reagując z wodą dają kwasy:
SO3 + H2O H2SO4
Tlenki kwasowe reagują ponadto z zasadami dając sól i wodę:
CO2 + 2NaOH Na2CO3 + H2O
42. Tlenki zasadowe to: TLENKI ZASADOWE - są to zawsze tlenki metali. Część z nich,
mianowicie tlenki litowców i berylowców, zwane są również bezwodnikami zasadowymi,
jako że reagując z wodą dają zasady:
Li2O + H2O 2LiOH
Tlenki zasadowe reagują z kwasami dając sól i wodę:
Na2O + H2SO4 Na2SO4 + H2O
43. Tlenki amfoteryczne to: TLENKI AMFOTERYCZNE - liczna grupa tlenków,
przeważnie tlenki półmetali i niektórych metali (np. BeO, Al2O3, PbO, ZnO). Ich
wyjątkowość polega na tym, że reagują zarówno z kwasami, jak i z zasadami:
z kwasem: ZnO + 2HCl ZnCl2 + H2O,
z zasadÄ…: ZnO + 2NaOH Na2ZnO2 + H2O
Z wodą reagują niechętnie lub wcale, najczęściej są w niej nieropuszczalne.
44. Tlenek (metal, niemetal) nazwa systematyczna ma wzór: Tlenkami nazywamy związki
pierwiastków z tlenem, o wzorze ogólnym: ExOy
45. Podany tlenek ( ) jest tlenkiem zasadowym, kwasowym, amfoterycznym:
46. Sole są to substancje składające się z : Sole - związki chemiczne powstałe w wyniku
całkowitego lub częściowego zastąpienia w kwasach atomów wodoru innymi atomami, bądz

grupami o właściwościach elektrofilowych, np. kationy metali, jony amonowe i inne postaci
XR4+ (gdzie X = {N, P, As, ...}, R - dowolna grupa organiczna) itp
47. Wodorosole są to substancje składające się z : Wodorosole (sole kwaśne)  związki
chemiczne, sole kwasów wieloprotonowych, których aniony zawierają atomy wodoru w
grupie kwasowej
48. Hydrosolesole są to substancje składające się z : Hydrosole - sole wywodzące się z zasad
dwu lub więcej wodorotlenowych w których nie wszystkie grupy wodorotlenowe zostały
zastÄ…pione kwasami. Ca(OH)2 + 2HNO3 Ca(NO3)2 + 2H2O - azotan wapnia.
Ca(OH)2 + HNO3 CaOHNO3 + H2O - azotan V hydroksywapnia
49. Reakcją zobojętniania nazywamy: Reakcja zobojętnienia to reakcja między kwasem a
zasadą, która prowadzi do zmiany pH środowiska reakcji w kierunku bardziej obojętnego
odczynu. W jej wyniku powstaje sól i często, choć nie zawsze woda. W innym sensie
reakcja zobojętnienia to każda reakcja która prowadzi do zmiany pH środowiska,
niekoniecznie między kwasem i zasadą, ale także między solą i kwasem lub zasadą, dwoma
kwasami, dwoma zasadami, a nawet dwoma solami. kwas + zasada = sól + (ewentualnie
woda) /sól + kwas = nowa sól + nowy kwas/ sól + zasada = nowa sól + nowa zasada
50. Wodorotlenki sÄ… to zwiÄ…zki: Wodorotlenkami nazywamy wszystkie zwiÄ…zki nieorganiczne,
których cząsteczki zawierają kationy metali i aniony wodorotlenowe (OH-)
Wzór ogólny - M(OH)n gdzie: n - ilośc grup wodorotlenowych, równa wartościowości metalu
51Które z wymienionych wodorotlenków są amfoteryczne: Wodorotlenki
amfoteryczne :Be(OH)2, Zn(OH)2, Pb(OH)2, Sn(OH)2, Al.(OH)3. Są to słabo
rozpuszczalne w wodzie związki amfoteryczne. W środowisku kwaśnym dysocjują na
jon metalu oraz aniony OH-. W środowisku zasadowym na anion XOnn- oraz kationy
H+.
52. Które z wymienionych wodorotlenków są zasadowe: Wodorotlenki zasadowe,
czyli reagujÄ…ce z kwasami, a nie reagujÄ…ce z zasadami,
np. NaOH + HCl = NaCl + H2O. SÄ… to wodorotlenki metali grup IA i IIA
(z wyjątkiem Be(OH)2 - amfoterycznego) i kilka wodorotlenków innych metali,
np. Cr(OH)2, Mn(OH)2. Wodorotlenki litowców i berylowców rozpuszczają się
w wodzie, z wyjÄ…tkiem Mg(OH)2 i Be(OH)2.
53. Uzupełnij reakcję dysocjacji stopniowej i sumarycznej kwasu:
54. Ogólna dysocjacja substancji ( ) w roztworze zachodzi według schematu:
55. Uzupełnij reakcję dysocjacji stopniowej soli:
56. Sole można otrzymać w reakcji:
qð kwas + zasada = sól + woda (H2SO4 + Ca(OH)2 = CaSO4 + 2H2O)
qð kwas + tlenek zasadowy = sól + woda (H2SO4 + CaO = CaSO4 + H2O)
qð zasada + tlenek kwasowy = sół + woda (Ca(OH)2 + SO3 = CaSO4 + H2O)
qð tlenek zasadowy + tlenek kwasowy = sól (CaO + SO3 = CaSO4)
qð sól + tlenek kwasowy = nowa sól + nowy tlenek (CaSO3 + SO3 = CaSO4 + CO2)
qð sól + kwas = nowa sól + nowy kwas (CaCO3 + H2SO4 = CaSO4 + H2CO3)
qð sól + zasada = nowa sól + nowa zasada (MgSO4 + Ca(OH)2 = CaSO4 + Mg(OH)2
qð sól + sól = n. Sól + n. Sól (CaCO3 + Na2SO4 = CaSO4 + Na2CO3)
qð metal + kwas = sól + wodór Ca + H2SO4 = CaSO4 + H2
qð sól + metal = nowa sól (N2SO4 + Ca = CaSO4 + 2Na
rozpad hydratów i soli podwójnych CaSO4 * 2H2O = CaSO4 + 2H2O
57. Definicja pH roztworu brzmi: pH- to ilościowe określenie kwasowości oraz zasadowości
roztworu wodnego. pH możemy wyrazić za pomocą wzoru:
 pH = -log10[H+]
Wartość pH to ujemny logarytm dziesiętny z aktywności jonów wodorowych. Istotne zatem
jest stężenie jonów wodorowych [H+]. Jednostka- mol/dm3. Dla przykładu- wartość pH = 2
oznacza, że dm3 znajduje się 10-2 moli jonów H+. Ujemnej potęga sugeruje, że im mocniejszy
jest roztwór badany, tym mniejsza musi być wartość pH. Wartość pH równa jeden świadczy o
tym, że mamy do czynienia z silnym kwasem. Wartość pH równa 14 oznacza silną zasadę.
Skala pH przyjmuje wartości 0-14.
qð
58. Reakcje jonowe można podzielić na:
1 Przykłady reakcji jonowych
o 1.1 I. Reakcja strącania osadu (wymiana podwójna).
o 1.2 II. Reakcja tworzenia słabych elektrolitów, w tym wody
o 1.3 III. Reakcja kwasu z metalem (wymiana pojedyncza)
o 1.4 IV. Hydroliza soli
59. Hydroliza soli jest to reakcja: Hydroliza jonowa - rozkład soli pod wpływem jonów
pochodzących z wody. Hydroliza soli - reakcja odwrotna do reakcji zobojętnienia.
1. 1. sole powstałe z mocnych kwasów i zasad nie ulegają procesowi hyhrolizy, jako
całkowicie zdysocjowane na jony w roztworze wodnym.
2. 2. Najsilniej ulegają hydrolizie sole powstałe ze słabych kwasów i słabych zasad. Na
wskutek hydrolizy często zmienia się odczyn roztworu.
a. a. hydroliza soli i z mocnych kwasów i słabych zasad: Fe3+ Cl3- + 3HOH Fe(OH)3 +
3H+ Cl-
Jony H+pozostają w roztworze. Roztwór jest kwaśny. Hydroliza kwaśna.
b. b. hydroliza soli powstałych ze słabych kwasów i mocnych zasad: Na2+ CO32- + 2HOH
Na2+ CO32-+2HO 2Na+OH-+ H2+CO32-
W roztworze pozostajÄ… jony OH- odczyn zasadowy.
c. c. hydroliza soli ze słabych kwasów i słabych zasad: CH3-COO-NH4++HOH CH3 -
COO-H++ NH4+OH-.
60. Hydrolizę kationową obrazuje równanie:
Jest to hydroliza kationowa. Odczyn
wodnego roztworu takiej soli jest kwasowy
61. Hydrolizę anionową obrazuje równanie:
Jest to hydroliza anionowa. Odczyn wodnego
roztworu takiej soli jest zasadowy.
62. Która reakcja ma odczyn kwaśny: Jest to hydroliza kationowa. Odczyn wodnego
roztworu takiej soli jest kwasowy
63. Do trzech próbówek zawierających roztwór kwasu solnego wrzucono następujące
metale (Zn, Cu, Al., Mg ), w których probówkach nastąpi wydzielanie gazu:
64. Liczba koordynacyjna w zwiÄ… zku zespolonym jest to:
1. Jest to liczba atomów przyłączona bezpośrednio do atomu centralnego kompleksu
(zwykle metalu)
2. Jest to liczba bezpośrednich wiązań à występujących między centralnym atomem a
ligandami do niego przyczepionymi.
3. Jest to liczba par elektronów, które znajdują się na wszystkich wiązaniach, którymi
ligandy są bezpośrednio przyłączone do centralnego atomu w kompleksie.
65. Jaką wartościowość posiada jon centralny w związku ( ):
66. Czy dany związek kompleksowy ( ) jest kationem, anionem, jest jonem obojętnym:
67. Szereg elektrochemiczny metali informuje nas o: Szereg napięciowy metali (inaczej
szereg elektrochemiczny, szereg aktywności metali) to zestawienie pierwiastków chemicznych
o własnościach metalicznych, według ich potencjału standardowego E0. Punktem odniesienia
dla tego zestawienia jest elektroda wodorowa, której potencjał standardowy przyjmuje się
umownie za zero.
Praktyczne znaczenie szeregu napięciowego metali wynika z faktu, że metal bardziej aktywny
wypiera (poza niektórymi wyjątkami) metal mniej aktywny z roztworu jego soli, zaś dobrą
miarą aktywności chemicznej metali jest ich potencjał standardowy.
68. Czy obecność jonów ( ) w ściekach przyspieszy proces korozji konstrukcji stalowej:
69. Jaką rolę pełni magnez w ochronie przed korozją: Zabezpieczenie przed korozją
elektrochemicznÄ… stanowi tak zwana ochrona katodowa. Ochrona katodowa polega na
połączeniu chronionej konstrukcji z metalem mniej szlachetnym, tworzącym anodę
(protektor) ogniwa, natomiast katodą jest obiekt chroniony. Połączenie takiej anody z
konstrukcją chronioną wykonuje się przez bezpośredni styk ( tzw. powłoki anodowe) lub
za pomocą przewodnika. Za pomocą protektorów chroni się przed korozją duże obiekty
stalowe, takie jak kadłuby statków, rurociągi i podziemne zbiorniki. Protektorami są
blachy lub sztaby wykonane z metali aktywnych jak: cynk, magnez lub glin, połączone
przewodami z obiektem chronionym. W utworzonym w ten sposób ogniwie anodą jest
protektor, który ulega korozji. Po zużyciu protektory wymienia się na nowe. Identyczny
efekt daje zastąpienie cynku złomem stalowym połączonym z dodatnim biegunem prądu
stałego, podczas gdy chroniona konstrukcja połączona jest z biegunem ujemnym.
70. Jaką rolę pełni glin w ochronie przed korozją: Glin jak wynika z jego położenia w
szeregu napięciowym metali jest metalem nieszlachetnym. Jednak ten metal i jego stopy
odznaczają się w środowisku obojętnym dużą odpornością na korozję, wynikającą z
utworzenia siÄ™ pasywnej, trudnorozpuszczalnej warstwy tlenku AlOOH. Podobne
tlenkowe warstewki ochronne tworzy cynk, chrom i nikiel.
PYTANIA Z CHEMII ORGANICZNEJ
1. Napisać reakcje addycji fluorowców w olefinach i nazwać powstałe związki
2. Polimeryzacja, zapisać w formie chemicznej jej rodzaje, podać przykład
3. Napisać reakcje substytucji fluorowców w alkanach, nazwać poszczególne związki
4. zapisać reakcję alkoholu etylowego z kwasem organicznym i nieorganicznym, nazwać
produkty
5. Reakcja lustra srebrnego z otrzymaniem mrówczanu sodu, uzgodnić reakcję redox
6. Napisać reakcję utleniania alkoholi na wybranym przykładzie nazwać powstały
zwiÄ…zek
7. Co powstanie jeżeli od cząsteczki alkoholu odejmiemy cząsteczkę wody
(odwadnianie alkoholi)
8. Utlenianie alkoholi na wybranym przykładzie, nazwać związki
9. Napisać reakcję wypierania wodoru z kwasów organicznych (prostych) Mg, Zn
zapisać i nazwać powstałe związki
10. Napisać reakcję kwas organiczny + alkohol = nazwać powstałe związki
11. Napisać reakcję etinu z bromem C2H2 + Br2= podać nazwy powstałych związków
12. Napisać reakcję soli (np. mrówczan sodu , wapnia, amonu, octan amonu....) z kwasem
nieorganicznym  nazwać powstałe produkty
13. metan +......= chlorek metylu + ...proszę napisać i nazwać ten typ reakcji
14. kwas organiczny + alkohol ogrzewanie z H2SO4 =ester + woda nazwać powstały
zwiÄ…zek
15. powstawanie estrów - kwas nieorganiczny + alkohol = ester + woda nazwać powstały
zwiÄ…zek
Właściwości redukcyjne aldehydów: reakcja lustra srebrnego
Ag2O + 4NH3 + H2O = 2[Ag(NH3)2]OH
2[Ag(NH3)2]OH + HCHO + NaOH = 2Ag + HCOONa + 4NH3 + 2H2O