VADEMECUM
VADEMECUM
VADEMECUM
VADEMECUM
HARCERSKIE
HARCERSKIE
HARCERSKIE
HARCERSKIE
74 Poznańska Drużyna Harcerska
 Eskapada im. Janusza Korczaka
1. HISTORIA ZHP
Wszystko zaczęło się w głowie jednego człowieka. Robert Baden-Powell był oficerem w armii
brytyjskiej. W jego głowie narodził się pomysł, który dał początek wielkiemu ruchowi skautowemu skupiającego
obecnie wielu ludzi na całym świecie.
W 1907 roku Baden-Powell zorganizował pierwszy obóz dla chłopców na wyspie Brownsea. Obóz ten
uważany jest za wydarzenie rozpoczynające cały ruch skautowy. Baden-Powel uczył na nim chłopców m. in.
orientowania się w lesie, rąbania drewna, wiązania sznurów, orientacji w terenie. Jak twierdził sam Lord jego
celem było nauczenie chłopców "reguł przeżycia". Ten sam człowiek wydał rok póz
niej książkę "Scouting for
boys" i rozpoczął wielki pochód skautów przez świat. Harcerstwo, bowiem błyskawicznie opanowało najpierw
Anglię, a póz
niej cały świat!
Pierwsze idee harcerstwa zaczęły napływać do Polski już w 1909 roku. Przyjmowały je organizacje
młodzieżowe takie jak "Sokół" i "Zarzewie". Rok póz
niej Andrzej Małkowski tłumaczy "Scouting for boys" na
język polski. Ciekawe są perypetie związane z tym tłumaczeniem. Małkowski, bowiem miał je napisać za karę!
Pierwsze myśli o książce nie były pochlebne. Cały czas ociągał się z jej tłumaczeniem i przeczytaniem! Dopiero
sąd zmusił go do tego. A co sądził o dziele Baden-Powella po jego przestudiowaniu? Był nim zachwycony....
22 maja 1911 roku Małkowski wydaje rozkaz o powołaniu pierwszych drużyn skautowych. W
paz
dzierniku tego samego roku ukazuje się pierwszy numer czasopisma "Skaut". Harcerstwo utożsamiało wtedy
jedność i ciągłe istnienie narodu i państwa polskiego. Przykładem może być zlot w Birmingham w lipcu 1913
roku, kiedy to organizacje skautowe trzech zaborów wystąpiły pod jednym, polskim sztandarem. Niestety historia
nie pozwoliła harcerzom cieszyć się długo pokojem. Zaledwie trzy lata po założeniu pierwszych polskich drużyn
wybuchła wojna. Wielu harcerzy wstąpiło do Legionów, wcielając w czyn idee, które reprezentowali. Wojna
pochłonęła wiele ofiar, ale skauting w Polsce przetrwał. 1-2 Listopada 1918 roku na zjez
dzie organizacji
skautowych z terenów zaborów, powstaje zjednoczony ZWI
ZEK HARCERSTWA POLSKIEGO. Liczył wtedy
ponad 33 tys. harcerek i harcerzy.
W 1919 ZHP wstrząsnęła okropna wiadomość. 16 Stycznia w katastrofie morskiej w Cieśninie
Messyńskiej zginął Andrzej Małkowski. Wielka była to strata dla harcerzy i harcerek polskich, żyjących w
dodatku w strachu przed nadchodzącymi konfliktami zbrojnymi. W 1920 roku harcerze czynnie pomagają w
obronie ojczyzny przed bolszewikami i socjalizmem. Tuż przed nowym rokiem, 31 grudnia I Walny Zjazd ZHP
przyjął Statut, Prawo, i Przyrzeczenie harcerskie i wybrał władze ZHP. Bolszewicy przegrywają batalię w Polsce.
Socjalizm przegrany na arenie militarnej w Polsce w 1927 podejmuje walkę na arenie ideologicznej. Utworzone
zostaje Czerwone Harcerstwo związane z młodzieżowym ruchem socjalistycznym. Na 25-lecie harcerstwa
odbywa się jubileuszowy Zlot Harcerstwa Polskiego W Spale. Pokazuje on bogaty dorobek ZHP.
Harcerstwo coraz bardziej zaczyna służyć społeczeństwu. Groz
ba wojny odcisnęła swoje piętno na
programach harcerskich. W 1938 roku powołane zostaje "Pogotowie Harcerek". Harcerki odbywają szkolenie
sanitarne, obrony przeciwlotniczej, łączności. Rok póz
niej, w maju 1939 roku powołane zostaje "Pogotowie
Harcerzy" w ramach, którego prowadzi się szkolenie harcerzy do służb pomocniczych wojska. We wrześniu
wybucha wojna. Wojna, w której harcerze po raz kolejny dowiedli Polakom jak oddani są dla ojczyzny. Biorą
udział w obronie Warszawy, a do najśmielszych i jednocześnie najtragiczniejszych epizodów napaści niemieckiej
należy zaliczyć bohaterską obronę wieży spadochronowej w Katowicach. Kiedy Niemcy wdarli się na wieżę,
pozostałych przy życiu skautów zrzucili bez spadochronów.
Po klęskach obrony Polski kierownictwo ZHP podejmuje decyzję o przejściu ZHP do konspiracji i
przyjęciu kryptonimu "Szare szeregi". Naczelnikami Szarych Szeregów byli m. in. hm. Florian Marciniak, hm.
Stanisław Broniewski, hm. Leon Marszałek. Szare Szeregi miały swój wewnętrzny podział według wieku.
"Zawisza"(najmłodsi, 12-14 lat) - szkolenie harcerskie, pomoc w "małej dywersji", przygotowanie do służb
pomocniczych "Bojowe szkoły"(15-17 lat) - mała dywersja, szkolenie do służb pomocniczych i walki zbrojnej
"Grupy Szturmowe"(od 18 lat) - walka zbrojna tzw. wielka dywersja Członkowie Szarych Szeregów
organizowali m.in. malowanie sloganów (Polska Walczy, tylko świnie siedzą w kinie), niszczeniem przyjaznych
Niemcom sklepów, miejsc publicznych (zadymianie kin, rzucanie w szyby sklepów farbą), propagandą ( słynne
odkręcanie niemieckiej tablicy na pomniku Kopernika opisane w "Kamieniach na szaniec"), a także działaniami
wojennymi i partyzantką. Do najsłynniejszych "wybryków" harcerzy należy chyba odbicie Rudego (Akcja pod
Arsenałem) 26 marca 1943 roku.
W sierpniu 1944 roku wybuchło Powstanie Warszawskie. Harcerskie oddziały "Zośka" i "Parasol"
zliczamy do najdzielniejszych batalionów powstańczych. Kiedy wojna chyliła się ku końcowi, w 1945 roku Szare
Szeregi zostają rozwiązane, a na terenach wyzwalanych ZHP powraca do jawnego życia.
W 1947 roku wchodzi w życie program Harcerskiej Służby Polski, zajmujący się głównie walką z
analfabetyzmem, odbudowa kraju itp. Jednak 15 maja 1950 roku ZHP przestaje istnieć, jako samodzielna
organizacja. Zostaje wcielone do ZMP( Związku Młodzieży Polskiej), jako Organizacja Harcerska (OH ZMP).
Zniesione zostały przy tym tradycyjne mundury, odznaki, stopnie, sprawności. Nawet zamiast krzyża
wprowadzono kolorowy znaczek.
W sierpniu 1956 roku OH ZMP przekształca się w Organizację Harcerską Polski Ludowej. Natomiast w
grudniu na Zjez
dzie A
ódzkim ZHP zostaje reaktywowane. W latach osiemdziesiątych pojawiają się pierwsze
silne glosy za odnową harcerstwa.
W 1989 zostają uchwalone nowy Statut i tekst Prawa i Przyrzeczenia harcerskiego. W 1995 roku odbył
się Światowy Zlot Harcerstwa Polskiego w Zegrzu. Zaś w 1996 zostajemy przyjęci do WOSM i WAGGGS.
2. PRAWO I PRZYRZECZENIE HARCERSKIE
Pierwsza publikacja tekstu Prawa nastąpiła we Lwowie 1 Listopada 1911r. dla działającej tam Związkowej
Komendy Skautowej i jej drużyn. Powyższe prawo zostało przyjęte przez XXVII Zjazd ZHP 9 grudnia 1990r., a
Przyrzeczenie przez Nadzwyczajny Zjazd ZHP 10 czerwca 1995r. Poniżej fragment Uchwały tego Zjazdu w
sprawie zmian w statucie:
 Służbę Bogu rozumiemy tak jak jest ona definiowana w Konstytucji Światowej Organizacji Ruchu Skautowego
(WOSM). Wiąże się ona nierozerwalnie z akceptacją wszystkich naczelnych wartości duchowych, takich jak
Prawda, Dobro, Sprawiedliwość czy Piękno. Jest to obok służby Polsce i bliz
nim, podstawa naszego ruchu."
Prawo harcerskie
1. Harcerz sumiennie spełnia swoje obowiązki wynikające z Przyrzeczenia
harcerskiego.
2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy.
3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliz
nim.
4. Harcerz w każdym widzi bliz
niego, a za brata uważa każdego innego.
5. Harcerz postępuje po rycersku.
6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać.
7. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom, i wszystkim swoim
przełożonym.
8. Harcerz jest zawsze pogodny.
9. Harcerz jest zawsze oszczędny i ofiarny.
10.Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach: nie pali tytoniu i nie pije
napojów alkoholowych.
Przyrzeczenie harcerskie
Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną
pomoc bliz
nim i być posłusznym Prawu harcerskiemu."
3. SYMBOLIKA
Krzyż Harcerski
Został zaprojektowany w 1912r. przez ks. Kazimierza Lutosławskiego. On sam tak
pisał o symbolice tej odznaki:
Wianek z dębu i wawrzynu oznacza cele do zdobycia: siłę i umiejętność, sprawność
i wiedzę. Oplata on główny symbol skautowy: krzyż z hasłem:  Czuwaj! . Kształt
tego krzyża jest dawny; takiego użyto do naszego orderu waleczności:  Virtuti
Militari ; uprzytamnia on szczególnie obowiązek dzielności. Ma on pośrodku okrąg
 symbol doskonałości, a w nim gwiazdę promienną, jakby światło przewodnie; ad
astra! a sam krzyż znaczy per aspera, bo wskazuje drogę ciężką, cierniami walki z własnymi słabościami usłaną,
a przytem oznacza też gotowość do tej walki i do wszelkich poświęceń  aż do męczeństwa za wiarę, aż do
śmierci za Ojczyznę: Bóg i Ojczyzna są treścią wewnętrzną tego znaku. Hasło  Czuwaj! na nim  to pobudka,
ostrzeżenie; oznacza gotowość ducha do pracy nieustannej.
Krzyż Harcerski jest jedyną odznaką cywilną, jaką można nosić na mundurze wojskowym.
Lilijka
Wzorowana na igle magnetycznej kompasu lilijka jest tradycyjnie noszoną odznaką na nakryciu
głowy przez harcerzy. Zaprojektował ją gen. R. Baden-Powell. Używana jest przez większość
organizacji skautowych na świecie. Tak jak igła magnetyczna wskazuje północ
wędrowcom, tak lilijka ma pokazywać wędrującym przez życie harcerzom drogę do
ideałów, aby nie zbłądzili. W 1927r. umieszczono na ramionach lilijki skrót haseł
Filaretów: litery  O  Ojczyzna,  N  Nauka.  C  Cnota. Na zwieńczeniu widnieje napis
 ZHP . Skrót ONC istniał na lilijce do 1650r. Wtedy zmieniono także jej kształt. VII Zjazd
ZHP, który odbył się w 1981r. przywrócił tradycyjne oznaczenia oraz wygląd lilijki harcerskiej.
 Czuwaj!
Jest to tradycyjne pozdrowienie harcerskie, które ma przypominać o stałej gotowości do czynu, służby dla
Ojczyzny, pracy nad dążeniem do ideału oraz pomocy bliz
nim. Pozdrowienie to wprowadziła do ZHP w 1912r 3.
Lwowska Drużyna Żeńska im. Emilii Plater założona w 1911r. przez Olgę Drachonowską (pierwsza polska
drużyna żeńska). Drużyna ta organizuje w lipcu 1912r. pierwszy obóz żeński, na którym postanowiono zastąpić
pozdrowienie przejęte od Towarzystwa Sokół:  Czołem! na obowiązujące także dzisiaj  Czuwaj! . Stało się tak,
dlatego, iż uznano że w powiedzenie sokolim jest element czołobitności, uległości, że pochodzi od  chylę czoła ,
 padam czołem , itp.  Czuwaj! było także pozdrowieniem rycerskim. Wzywało do nieustannej czujności.
Obecnie harcerze używają hasła Czuwaj witając i żegnając się z harcerzami i instruktorami!!!
WAGGGS
WAGGGS- World Assocation Of Girl Guides and Girl Scouts (Światowe Stowarzyszenie
Dziewcząt Przewodniczek i Skautek)to największa niepolityczna organizacja dla dziewcząt
i młodych kobiet, dobrowolny ruch wychowawczy oparty na wartościach duchowych,
otwarty dla wszystkich dziewcząt, niezależnie od rasy, religii i narodowości, liczący ponad
8 milionów członkiń w 130 krajach. Współpracuje z ONZ i jej wyspecjalizowanymi
agendami. Ma status konsultanta w UNSECO i UNICEF, jest aktywnie zaangażowana na
poziomie narodowym i międzynarodowym. Region europejski WAGGGS odbywa swoje
konferencje co trzy lata. Komitet Europejski ściśle współpracuje z Europejskim Komitetem
Skautowym i niektóre działania odbywają się wspólnie. Znakiem przynależności zuchów, harcerek i instruktorek
do Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (WAGGGS) jest plakietka z żółtą koniczynką na
niebieskim tle.
WOSM
WOSM - The World Organization Of Scout Movement (Światowa Organizacja Ruchu
Skautowego) WOSM jest międzynarodowym stowarzyszeniem organizacji skautowych
różnych krajów. Skupia ponad 16 milionów skautów ze 140 krajów. Władzą najwyższą
WOSM jest Światowa Konferencja, która odbywa się, co 3 lata. Najwyższą władzą
między posiedzeniami jest Komitet Światowy. Rolę sekretariatu pełni Biuro Światowe z
siedzibą w Genewie. Organizacja funkcjonuje w 5 regionach: europejskim,
amerykańskim, arabskim, afrykańskim i azjatyckim. Podstawowy dokument określający
zasady działania WOSM to "Konstytucja i Regulaminy WOSM". Znakiem przynależności
zuchów, harcerzy i instruktorów do Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM)
jest plakietka z białą na fioletowym tle.
4. STRUKTURA ZHP
5. MISJA I CELE ZHP
Według statutu misją Związku jest wychowywanie młodzieży oraz wspieranie rozwoju i kształtowanie
charakteru człowieka poprzez stawianie wyzwań. Podstawowe wartości, na których opiera się wychowanie
zawarte są w Prawie Harcerskim. Chociaż podstawą wychowania w ZHP są normy moralne, wywodzące się z
wartości chrześcijańskich, Związek daje prawo osobistego wyboru swojego systemu wartości.
Cele statutowe ZHP to:
" stwarzanie warunków do wszechstronnego rozwoju człowieka,
" kształtowanie osobowości człowieka odpowiedzialnego,
" upowszechnianie w społeczeństwie takich wartości jak: wolność, prawda, sprawiedliwość, demokracja,
samorządność, równouprawnienie, tolerancja i przyjaz
ń,
" umożliwienie nawiązywania kontaktów międzyludzkich ponad wszelkimi podziałami,
" propagowanie wiedzy na temat przyrody, ekologii oraz kształtowanie potrzeby kontaktu z przyrodą.
6. BIOGRAFIE
gen. Robert Baden-Powell (22.02.1857  1941)
Robert Stephenson Smyth Baden Powell, baron Giwell, gen. armii brytyjskiej, twórca
skautingu. w latach 1876- 1910 był w czynnej służbie wojskowej w Indiach,
Afganistanie, Afryce i Anglii. w wojnie przeciw Burom wsławił się obroną miasta
Mafeking. Od 1903 roku był generalnym inspektorem kawalerii brytyjskiej, a po
osiągnięciu wieku emerytalnego zajmował się organizowaniem i szkoleniem armii
terytorialnej w Wielkiej Brytanii.
Podczas obrony Mafekingu (1990- 1900) utworzono oddział dla chłopców do służby
pomocniczej (łącznikowej, wartowniczej). Próba ta uświadomiła Baden-Powellowi
możliwość powierzenia młodszym chłopcom, pod warunkiem ich poważnego
traktowania, odpowiedzialnych zadań. w 1907 roku zorganizował on doświadczalny
obóz dla chłopców na wyspie Brownsea. w 1908 roku wydał klasyczny podręcznik
skautingu  Scouting For Boys w 1910 roku całkowicie poświęcił się skautingowi.
w tymże roku było w Wielkiej Brytanii 100 tys. Skautów. Według Baden-Powella skauting powinien być szkołą
wychowania obywatelskiego w kontakcie z przyrodą, powinien uzupełnić naturalne luki wychowania szkolnego
i przez rozwijanie charakteru, zdrowia i sprawności w codziennej służbie.
Ożenił się dopiero w 1912 roku (mając 55 lat) z Olave ST. Clair. Miał syna Petera i dwie córki Heather
i Betty. Jego żona przejęła w 1916 roku organizację skautek Girl Guides. w 1920 roku wybrany został Naczelnym
Skautem Świata. Za pracę skautową otrzymał tytuł Lorda-Barona Giwell, a w posiadłości Giwell Park został
zorganizowany międzynarodowy ośrodek skautowy. Był odznaczony min. Krzyżem komandorskim z Gwiazdą
Orderu  Polonia Restituta . Był świetnym rysownikiem. W 1939 roku wyjechał na leczenie do Kenii, gdzie zmarł
2 lata póz
niej.
Andrzej Małkowski (1988  1919)
Przy organizacji  Sokół we Lwowie w marcu 1911 roku zorganizowano dla 200
uczestników pierwszy kurs skautowy. Prowadził go Andrzej Małkowski przekazują
słuchaczom treść książki Baden- Powella  Skauting For Boys , którą właśnie
tłumaczył i adaptował do polskich potrzeb. Po paru miesiąca zaczął się ukazywać
dwutygodnik  Skaut , którego redaktorem był Małkowski. Błyskawicznie zaczęły
powstawać drużyny. i to nie tylko na obszarze stosunkowo liberalnego zaboru
austriackiego, ale i działające w konspiracji na terenach zaboru pruskiego oraz
rosyjskiego. Młodzież natomiast wbrew oficjalnemu stanowisku i przekonaniu
swych władz widziała w skautingu szansę przygotowywania się do przyszłej walki
o niepodległość. Tak też rozumiał to i Andrzej Małkowski. Gdy ogłoszono pierwszą
wersję prawa i gdy służbę Ojczyz
nie umieszczono na drugim miejscu, Małkowski
zaprotestował. w  Skaucie umieścił własną wersję prawa, wysuwając Ojczyznę na
czoło obowiązków skautowych. Został za to usunięty z władz organizacji i przestał
być redaktorem pisma. To był rok 1912. Jednak autorytet Małkowskiego wśród działaczy i młodzieży był
ogromny. W 1913 roku Małkowski wyjechał z delegacją skautów na Międzynarodowy Zlot Skautów do Anglii.
Defiladowali niosąc polską flagę, symbol państwa startego z mapy Europy. Wkrótce wybuchła wojna. Czołowi
działacze organizacji czynili wszystko, by nie dopuścić skautów do udziału w akcji niepodległościowej. Akcji,
która wybrała taktykę oparcia się o Austrię i Niemcy przeciwko Rosji Carskiej.
Młodzież jednak wierzyła, że to jest jedyna droga do wolności. Wierzył w to również Andrzej Małkowski,
tworząc w Zakopanem ośrodek pracy skautowej związany z obozem legionowym. Duża grupa skautów wstąpiła
do i Brygady Legionów, tworząc w niej swój oddział skautowy. Inni zaciągnęli się do służb pomocniczych.
W latach 1916-1917 Małkowski przebywał w USA, pracował tam nad organizacją polskiego ruchu
skautowego. Do Europy wracał statkiem, wracał do niepodległego państwa, choć nadal uwikłanego w konfliktach
zbrojnych. Nie dopłynął do niego. 15 stycznia 1919 roku statek wpadł na minę. Andrzej Małkowski zginął w tej
katastrofie. Gen. R. Baden  Powell odznaczył go orderem  Za Odwagę .
Olga Drahonowska - Małkowska (1888  1979)
Poetka, rzez
biarka, instruktorka w-f w Sokole, działaczka Eleusis. Zdobyła stopień
porucznika Polskich drużyn Strzeleckich w Zarzewiu. Była Komendantką w Komendzie
Skautek w Naczelnej Komendzie Skautowej w latach 1911- 1912. Organizowała pocztę
harcerską, ochronki, tajne składy broni w górach. Prowadziła dla Ślązaczek kursy języka
polskiego, literatury, historii, zapoczątkowała szkołę dla instruktorek w Kuz
nicach.
w 1925 roku założyła Szkołę Pracy Instruktorskiej i Pracy Harcerskiej. Została
odznaczona przez rząd polski Krzyżem Oficerski Orderu Polonia - Restituta i Krzyżem
Niepodległości. Opuściła kraj w 1939r. (do Anglii). w 1942r. powołano ją do Londynu,
do władz ZHP, organizatorka GIS. Wróciła do kraju w 1961. Otrzymała Honorową
Odznakę Przyjaciela Dziecka. Zmarła w rocznicę śmierci swojego męża.
Jan Bytnar (1921  1943)
Urodził się 6 maja 1921 roku w Kolbuszowej pod Warszawą. Od 1940 roku w Szarych Szeregach, harcmistrz,
Komendant Hufca Grup Szturmowych  Sad , (Południe) w Oddziałach Dyspozycyjnych Kedywu KGAK.
w 1925 roku przeniósł się do Warszawy. Janek był chorowitym dzieckiem. Opiekę nad nim sprawował dr. Janusz
Korczak.
Mając 12 lat wstąpił do 23 WDH  Pomarańczarnia . Do wybuchu wojny zdobył 22 sprawności i stopień Harcerza
Orlego. Od początku wojny aktywnie uczestniczył w konspiracyjnych działaniach Szarych Szeregów. Najpierw
zajął się Małym Sabotażem (malowanie znaków Polski Walczącej), a potem dywersją i akcjami zbrojnymi.
Został aresztowany 23. 03.1943 o godzinie 4:45 rano w swoim mieszkaniu. Od pierwszych godzin po
aresztowaniu był torturowany przez Gestapo. Został odbity 26.03.1943 w słynnej Akcji pod Arsenałem przez
Grupy Szturmowe. Akcją formalnie dowodził komendant Szarych Szeregów ST, Broniewski  Orsza ,
a faktycznie Tadeusz Zawadzki  Zośka . Rudy umarł w swoim mieszkaniu 30.03.1943 roku otoczony swoimi
oddanymi przyjaciółmi. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
Tadeusz Zawadzki (1921-1943)
Tadeusz miał dziewczęca urodę, regularne rysy i wdzięk. Przez swój wygląd od swoich przyjaciół dostał
pseudonim  Zośka . Był bardzo zdolnym i inteligentnym człowiekiem. Był urodzonym przywódcą- nigdy nie
rozkazywał, nie żądał, nie pouczał i nie narzucał swojej woli.  Zośka dawał tylko przykład, a ludzie
dobrowolnie go naśladowali. w każdej sytuacji był rzeczowy, pogodny i niezawodny.
W 1933 roku razem ze swoimi przyjaciółmi: Aleksym Dawidowskim  Alkiem , Janem Bytnarem  Rudym
i Krzysztofem Kamilem Baczyńskim otrzymał świadectwo dojrzałości. w 1933 roku wstąpił do 23 Warszawskiej
Drużyny Harcerskiej im. Stefana Batorego. Do wybuchu wojny zdobył stopień Harcerza Orlego. Na  Zośce
wszyscy mogli polegać. Trafnie przewidywał i zarządzał. Był bardzo naturalny, dokładny; spokojnie i szybko
podejmował ważne decyzje. Uważał, że w służbie najważniejsze jest opanowanie, trzez
wa ocena sytuacji
i pogoda ducha.
W czasie wojny był drużynowym 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. Został także komendantem rejonu
 Mokotów Górny w konspiracyjnej organizacji  Wawer . w paz
dzierniku 1939 roku zaczął czynnie działać
w konspiracji używając innego nazwiska- Tadeusz Zieliński. w grudniu 1939 roku brał udział w akcjach małego
sabotażu PLAN-u. Od stycznia do lipca 1940 roku został łącznikiem w komórce więziennej ZWZ. Od listopada
1942 roku był zastępcą, a następnie komendantem Grup Szturmowych w Warszawie oraz hufcowym hufca
 Centrum i podporucznikiem AK. Bił rekordy w rysowaniu  kotwic i przewodził w czasie szaleńczych akcji
malowania  victorii .
Zmarł w nocy z 20.08/ 21.08.1943 roku podczas ataku na strażnicę Grenzschutzu pod Sieczychami.
 Zośka po śmierci został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari klasy 5 i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Florian Marciniak (1915-1944)