Góralu, czy Ci nie żal?
Scenariusz przeznaczony dla dzieci 3, 4-letnich tatrzańskich łańcuchach, przekładając naprzemiennie ręce;
drugi koniec liny trzyma nauczyciel), a w końcu pokonują
górski potok, przechodząc po kamieniach ( kamieniami są
kawałki materiałów o różnej strukturze, np. gazeta, taca wy-
Cele ogólne:
sypana kaszą manną, zmarszczona folia aluminiowa, zwinięta
lina itp.; dzieci pokonują strumień bez butów, żeby ich nie
 zamoczyć ).
1. Zapoznanie dzieci z elementami
tatrzańskiej przyrody.
5. Nareszcie schronisko!
2. Przybliżenie dzieciom elementów kultury
W schronisku dzieci spotykają górala lub tatrzańskiego prze-
góralskiej.
wodnika, który zadaje im zagadki, np.: Co to jest parzenica?
Co to są kierpce? Dzieci zastanawiają się nad odpowied-
ziami i próbują zgadywać. Następnie góral opowiada, czym
3. Rozwijanie koordynacji wzrokowo
naprawdę są parzenica i kierpce, i opisuje strój góralski (nauc-
 ruchowej. zyciel pokazuje ilustracje stroju). Jeśli nauczyciel dysponuje
rekwizytami (np. kapelusz góralski, kierpce& ), warto dać je
Klamrą spinającą zajęcia jest wypełnianie z dziećmi kolejnych dzieciom w czasie zabawy dowolnej, żeby mogły utrwalać
zadań - drogowskazów. Przed zajęciami nauczyciel rysuje poznane treści.
na kartce z bloku technicznego górę i szlak prowadzący na
szczyt , a przy nim 9 drogowskazów z miejscem na wpisanie 6. Góralska moda!
hasła (tytułu zabawy). Po ukończeniu każdego zadania nauc-
zyciel wpisuje na drogowskazie hasło, np.  Hura, wyruszamy! , Góral zaprasza dzieci do wykonania charakterystycznego
a dzieci odbijają przy nim palce na znak wykonania zadania. góralskiego kapelusza. Nauczyciel zaprasza przedszkolaki
do stolika, rozdaje im szablony kapeluszy wycięte z czar-
1. Hura, wyruszamy! nego kartonu. Dzieci ozdabiają go białymi plastelinowymi
kuleczkami lub fasolkami, które mają imitować muszelki (dla
Dzieci wraz z nauczycielem przygotowują się (panto- ułatwienia można dzieciom zaznaczyć linię, na której mają te
mimicznie) do górskiej wycieczki. Pakują plecak (dzieci  muszelki naklejać).
podpowiadają, co powinno się w nim znalez
ć), wkładają
buty, zakładają kurtkę, ruszają  wąską ścieżką po całej sali, 7. Coś tu nie pasuje!
następnie zaczynają się  wspinać . W całej sali rozwieszone są
zdjęcia z Tatr. Nauczyciel pokazuje dzieciom górę z drogows- Nauczyciel zaprasza dzieci na dywan. Wyjaśnia im, że za
kazami i wyjaśnia, do czego posłuży ona podczas zajęć. chwilę przeczyta tatrzańskie opowiadanie, w którym kilka
faktów nie pasuje do reszty. Za każdym razem, gdy dzieci
2. Ach, jak tu pięknie! usłyszą coś, co nie będzie pasować, mają wstać i głośno
krzyknąć  hej . Nauczyciel czyta przygotowane wcześniej
Dzieci zachwycają się pierwszymi górskimi widokami. Siadają opowiadanie o górskiej wycieczce (niepasujące elementy
przy stolikach, dostają do dyspozycji glinę lub masę solną. to np.: wędrujące dzieci widzą na szlaku panią w szpilkach i
Nauczyciel zaprasza je do stworzenia góry. Powstałe szc- sukni balowej, nad górami lata papuga, przy szlaku stoi blok
zyty dzieci ustawiają na zielonym kartonie i tworzą z nich itp.).
łańcuchy górskie.
8. Jesteśmy na szczycie!
3. Uwaga, niedz
wiedz
!
Wreszcie dzieci docierają na szczyt. Siadają na dywanie, a
Dzieci spotykają na swojej drodze przedstawicieli tatrzańskiej nauczyciel pokazuje im zdjęcia tatrzańskich szczytów (np.
fauny. Przedszkolaki dostają od nauczyciela zdjęcia Rysy, Kościelec, Mnich). Wspólnie zastanawiają się, skąd
tatrzańskich zwierząt (kozica, świstak, niedz
wiedz
, orzeł, wzięły się ich nazwy. Nauczyciel pokazuje kolejne zdjęcia, a
wiewiórka), pocięte na proste 3-4 elementowe puzzle. dzieci samodzielnie wymyślają nazwy gór.
Przyklejają je na dużym kawałku sztywnego kartonu (np. z
bloku technicznego), który można następnie powiesić w sali.
4. Ostre podejście!
W tym zadaniu dzieci mają przed sobą ostre górskie
podejście. Nauczyciel tworzy w sali górski tor przeszkód.
Dzieci wchodzą na drabinkę, idą w kierunku nauczyciela,
podciągając się na linie lub skakance (podobnie jak na
www.kula.gov.pl
Pomoce:
" Narysowana na kartce z bloku technicznego góra ze
szlakiem i pustymi drogowskazami;
" Czarny pisak;
" Plansza z parą ubraną w góralski (tatrzański) strój ludowy;
" Opowiadanie z absurdalnymi faktami;
" Zdjęcia (najlepiej kolorowe) lub album z tatrzańskimi szczy-
tami;
" Drabinka;
" Lina;
" Materiały o różnej fakturze;
" Ewentualnie rekwizyty góralskie: kierpce, kapelusz, ciupaga.
Materiały:
" Farby do malowania palcami;
" Glina lub masa solna;
" Zdjęcia zwierząt tatrzańskich pocięte na mini-puzzle;
" Kleje;
" Kolorowy blok techniczny;
" Szablony góralskich kapeluszy z czarnego kartonu, po jed-
nym dla każdego dziecka;
" Biała plastelina lub białe fasolki.
Literatura:
" T. Ogórek, Tatry. Góry niezwykłe, Agencja Wydawnicza, 2000.
" B. Gawryluk, Gwizdek nie chce spać, Wydawnictwo Litera-
tura, 2008.
" B. Gawryluk, Gwizdek i śniegowa kula, Wydawnictwo Litera-
tura, 2008.
www.kula.gov.pl