Lewitujący stół
Latający stół to trik iluzjonistyczny, którego przebieg jest inscenizacją seansu
spirytystycznego.
David Copperfield podczas jednego ze swoich pokazów zaprezentował ten trik.
Grupa osób wraz z iluzjonistą ustawia się wokół okrągłego stolika. Wszyscy uczestnicy
pokazu kładą swoje dłonie na blat stołu, następnie unoszą ręce do góry. Stół zachowuje się
tak, jakby był przyklejony do dłoni uczestników pokazu i odrywa się od ziemi.
WYKONANIE
W pokazie nie występują przypadkowi widzowie (jednak mo\
liwe jest wykorzystanie przez
iluzjonistę faktycznie przypadkowych widzów pokazu). Iluzjonista ma w rękawach ukryte
dwie metalowe szyny. W blacie stołu wycięte są otwory na te szyny. Gdy iluzjonista siada
przy stoliku wysuwa szyny znajdujące się w jego rękawach (np. przez szarpnięcie rękami,
które symuluje jakiś "magiczny gest"). Iluzjonista przybli\
a ręce do stołu jednocześnie
wsuwając szyny w otwory w stoliku. Poniewa\
stolik jest zbudowany z lekkiego materiału
iluzjonista nie ma problemu, aby unieść stół za pomocą szyn ukrytych w rękawach.
Istnieje równie\
druga mo\
liwość: osoba siedząca naprzeciw iluzjonisty ma równie\
w
swoich rękawach ukryte szyny, dzięki czemu w łatwy sposób mo\
e pomóc iluzjoniście unieść
stół.
Lot Davida Copperfielda
Lot Davida Copperfielda to trik iluzjonistyczny, jeden z najbardziej efektownych z
zaprezentowanych przez Davida Copperfielda. W przeciwieństwie do poprzednich trików z
lewitacją, takich jak np. Lewitacja Balducci lot Copperfielda odbywał się na wysokości kilku
metrów oraz na ró\
nych płaszczyznach (w innych tego rodzaju sztuczkach iluzjonista unosił
się jedynie w płaszczyz
nie pionowej). Oprócz lotu ponad sceną Copperfield zaprezentował
równie\
przelot pomiędzy kręcącymi się pierścieniami oraz unoszenie się wewnątrz wielkiego
pudła z pleksiglasu, co miało by wykluczyć u\
ycie linek do wykonania iluzji. Podczas pokazu
David wziął na ręce kobietę wybraną z widowni i uniósł się razem z nią.
WYKONANIE
Do wykonania pokazu Copperfield u\
ył specjalnych lin (na początku filmu mo\
na zobaczyć
lekkie odbicie się światła od cienkich lin). Liny te mogą wytrzymać obcią\
enie 100 kg przy
szerokości dochodzącej do kilku milimetrów. Przy pomalowaniu ich na kolor tła, na którym
odbywa się pokaz i zastosowaniu sztucznej mgły i odpowiedniego oświetlenia liny stają się
kompletnie niezauwa\
alne. Liny przymocowane są do pierścienia, który znajduje się na
wysokości miednicy iluzjonisty. Pierścień jest ukryty pod czarnym swetrem, w który jest
ubrany iluzjonista.
Przelot przez pierścienie jest mo\
liwy, poniewa\
przez odpowiednie zgranie podczas
obracania dwóch pierścieni mo\
na odnieść wra\
enie, \
e obracają się one wokół iluzjonisty.
1
W momencie "wlecenia" do pudła z pleksiglasu liny są zaczepiane o dwie górne krawędzie
bryły, dzięki czemu iluzjonista nawet po zamknięciu pudła mo\
e się unosić, poniewa\
liny nie
są ustawione bezpośrednio nad nim, a biegną po bocznych ścianach konstrukcji.
Kobieta, która została wybrana przez Copperfielda, najprawdopodobniej nie była
przypadkowym widzem.
Tajemnica Orient Expressu
Tajemnica Orient Expressu - to trik iluzjonistyczny, jeden z najbardziej efektownych z
dorobku Davida Copperfielda.
Wokół wagonu ustawia się grupa osób wybranych z widowni przez iluzjonistę. Wybrane
osoby trzymają się razem za ręce. Wagon jest zakrywany kurtyną, po chwili unosi się w
powietrze. Następnie płachta opada na ziemię, a po wagonie nie pozostaje ślad. W iluzji
następuje połączenie triku ze znikaniem wraz z lewitacją.
WYKONANIE
Ludzie wybrani przez iluzjonistę do obserwowania pokazu nie są przypadkowymi widzami,
dokładnie znają sposób wykonania iluzji. Pokazy tego typu nigdy nie odbywają się "na
\
ywo". W momencie zakrycia "znikającego" obiektu grupa ludzi stojąca za obiektem (tak, \
e
nie są widoczni przez kamery) rozłącza się i umo\
liwia wyjazd "znikanego obiektu"
(dodatkowo jest wyłączany jeden z reflektorów, przez co rozłączenie koła z ludzi staje się
niewidoczne). Wagon wyje\
d\
a po torach. Podczas tego zabiegu powstaje hałas, jednak
zachowanie "widzów" musi być takie jakby podczas pokazu panowała całkowita cisza.
Chocia\
wagon wyjechał, kurtyna nie opada, poniewa\
nie jest opierana tak jak by się
wydawało na konstrukcji wagonu, tylko jest podtrzymywana na linach (przytwierdzonych np.
do dachu budynku, w którym odbywa się pokaz), dzięki czemu mimo wyjazdu wagonu mo\
e
zachować kształt tak jakby była narzucona na wagon. Liny są niewidoczne, poniewa\
górna
część pomieszczenia jest w całkowitej ciemności. Aby wagon był niewidoczny, po
wyprowadzeniu go z miejsca pokazu zasłaniany jest czarną kurtyną. Gdy wagon wyjedzie,
ludzie ponownie tworzą krąg, a liny unoszą kurtynę nad ziemię.
Ucieczka z budynku
Ucieczka z budynku jest jedną z "Wielkich Iluzji" Copperfielda.
Został on zamknięty w sejfie, który był ustawiony w budynku, który miał po niedługim czasie
zostać wysadzony w powietrze. Kamera pokazująca sejf była cały czas włączona. Próbę
otwarcia sejfu było widać na kamerze jeszcze kilka sekund przed wybuchem. Po wybuchu
kamera na zewnątrz pokazuje du\
y metalowy stół. Na środku stołu jest ustawiona zasłona. Po
chwili "ze stołu" w miejscu gdzie jest ustawiona zasłona wychodzi Copperfield.
2
WYKONANIE
Samą iluzję nale\
y podzielić na dwie części: ucieczka z sejfu a następnie z budynku oraz
"wyjście" ze stołu znajdującego się przed wyburzanym budynkiem. Poni\
ej znajduje się tylko
wyjaśnienie wydostania się z budynku.
Kamera pokazująca bezpośrednio sejf jest włączana dopiero wtedy, gdy Copperfield znajdzie
się w sejfie. Obraz z kamery nie jest transmisją "na \
ywo", jest to obraz nagrany na taśmie.
Gdy kamera się "włącza", widać policjanta, widać go równie\
na kamerze pokazującą całe
pomieszczenie. Poniewa\
obraz z "małej" kamery jest nagrany, policjant musiał się
identycznie poruszać tak jak na nagranym obrazie. Dokładnie analizując oba obrazy mo\
na
zauwa\
yć, \
e lewy górny róg sejfu znajduje się w cieniu na jednym z obrazów, a na drugim
ju\
tak nie jest. W momencie gdy kamera pokazująca ucieczkę pozostałych ludzi z budynku,
opuszcza pomieszczenie z sejfem, Copperfield równie\
wydostaje się z budynku innym
wyjściem. Wydostać z sejfu mo\
e się dwoma sposobami: albo w tylnej części sejfu znajdują
się ukryte drzwiczki, albo sejf w rzeczywistości nie był zamknięty i wydostaje się on
przodem.
Zniknięcie Statui Wolności
Zniknięcie Statui Wolności to jeden z wielkich trików iluzjonistycznych zaprezentowanych
przez Davida Copperfielda .
Kamera pokazuje Statuę Wolności z tzw. \
abiej perspektywy. Pomiędzy obserwatorami a
Statuą umieszczona jest konstrukcja, która ma mo\
liwość zasłonienia i odsłonięcia obiektu.
Następuje zasłonięcie Statuy, po jej odsłonięciu Statua znika.
WYKONANIE
Trik jest mo\
liwy do wykonania tylko w telewizji. Kamera i konstrukcja ramki
zasłaniającej/odsłaniającej obiekt umieszczone są na ruchomej platformie. Po zasłonięciu
Statuy platforma przesuwa się w lewo bądz
w prawo tak, \
e Statua znajduje się poza polem
widzenia przez ramkę. Kadr jest zawsze w tych trikach zrobiony tak, \
e widać tylko obraz za
ramką.
3