Ang Antas ng Lagpas na Alokasyon Itinatakda ng antas na ito kung magiging balanse o hindi ang alokasyon ng mga pangkapwang pagtatasa sa klase. Ang terminong "balanse" dito ay tumutukoy sa kung ilang ulit ipamamahagi ang bawat ipinasa para tasahin (ng kapwa mag-aaral). Kapag inilagay sa SERO ang Antas ng Lagpas na Alokasyon, lahat ng ipinasa ay ipamamahagi nang pareparehong ulit, alalaong baga'y, balanse ang alokasyon. Kapag inilagay sa ISA ang Antas, ang ilan sa mga ipinasa ay maaaring maipamahagi ng isang beses na mas marami kaysa iba pang alokasyon (gayundin maaaring may ilang ipinasa na maipapamahagi ng isang beses na mas kaunti kaysa sa ibang alokasyon), alalaong baga'y hindi balanse ang alokasyon. Gayundin kung ang Antas ay inilagay sa DALAWA, mas malaki ang magiging dipagkakapantay ng alokasyon. Ang ideyal ay dapat balanse ang lahat ng pangkapwang pagtatasa. Gayunpaman, ang kahinaan nito ay may ilang mag-aaral na hindi magkakaroon ng buong kota ng ipinasa na tatasahin hangga't HINDI naipapasa ng huling mag-aaral ang gawa niya. Kapag inilagay sa ISA ang Antas ng Lagpas na Alokasyon, makukuha ng karamihang mag-aaral ang buong "kota" nila ng mga ipinasa na dapat tasahin, at hindi na nila kailangang maghintay ng huling ipinasa. Mas madalang ang paghihintay sa mga huling ipinasa kapag ang antas ay itinakda sa DALAWA. Kaya sa isang Pangworkshop na takdang-aralin, kung saan ang bilang ng pangkapwa na pagtatasa ay isinet sa 5, at hindi pinoproblema na matatasa (ng kapwa) ang ilang ipinasa ng 4 na ulit, ilan ay 5 ulit at ang iba pa ay 6 na ulit, mas magiging madulas ang "pagdaloy" ng takdang-aralin at hindi na kakailanganin ng mga mag-aaral na maghintay ng napakabang panahon (kung may hihintayin nga sila) para makapagpasa ng gawa nila ang iba kung ang Antas ng Lagpas na Alokasyon ay binago mula sa default nitong halaga na SERO at ginawang ISA.