Konrad Kurczyński
Wydział Inżynierii Produkcji
14.04.2005
Grupa: czwartek, 1400-1700
Ćw. 52 Badanie transformatora
Wstęp:
Wyznaczanie przekładni transformatora:
I U1=50 V U2=5,96 V
II U1=100 V U2=11,79 V
III U1=150 V U2=17,62 V
IV U1=25 V U2=2,96 V
V U1=30 V U2=3,55 V
VI U1=75 V U2=8,83 V
VII U1=125 V U2=14,7 V
VIII U1=60 V U2=7,03 V
Przekładnia transformatora
Wartość średnia:
Wyznaczanie sprawności transformatora:
Sprawność
Rachunek błędów:
I Obliczam błąd bezwzględny jaki mógł wystąpić przy pomiarze przekładni transformatora Δk. Przy takich obliczeniach jako wskaźnika dokładności używa się tzw. błąd średni kwadratowy średniej liczby:
, Δki = |ks - ki|.
Δk1 = |0,11795-0,1192| = 0,00125 Δk12 = 0,0000015625
Δk2 = |0,11795-0,1179| = 0,00005 Δk22 = 0,0000000025
Δk3 = |0,11795-0,1174| = 0,00055 Δk32 = 0,0000003025
Δk4 = |0,11795-0,1184| = 0,00045 Δk42 = 0,0000002025
Δk5 = |0,11795-0,1183| = 0,00035 Δk52 = 0,0000001225
Δk6 = |0,11795-0,1177| = 0,00025 Δk62 = 0,0000000625
Δk7 = |0,11795-0,1171| = 0,00085 Δk72 = 0,0000007225
Δk8 = |0,11795-0,1171| = 0,00085 Δk82 = 0,0000007225
0,0000006903125
Błąd jaki nastąpił przy pomiarze przekładni transformatora wynosi 0,0941%
Obliczam błąd jaki mógł wystąpić przy pomiarze sprawności transformatora. Błąd bezwzględny Δη obliczam metodą różniczki zupełnej
ΔU1=132,5
ΔU2=(10,6+11,1+11,56+11,93+12,42+12,68+13,12+13,3)/8=12,08875
ΔI1=(0,34+0,3+0,26+0,23+0,2+0,18+0,16+0,15)/8=0,2275
ΔI2=(2,35+1,95+1,62+1,37+1,1+0,9+0,75+0,65)/8=1,33625
Błąd dla obwodu wtórnego:
ΔP1=(45,05+39,75+34,45+30,475+26,5+23,85+21,2+19,785)/8=30,1437W
ΔP2=(24,91+21,645+18,785+16,404+13,662+11,412+9,84+8,645)/8=15,6629W
Przeliczam jednostki:
W = m2 · kg · s-3 = A · V
Wnioski:
Można wywnioskować, że im większa jest moc obwodu wtórnego tym sprawność jest większa.
Pośrednio sprawność zależy również od przekładni transformatora, więc im większa jest przekładnia, tym większa jest sprawność transformatora.
Sprawność jest wprost proporcjonalna do przekładni.