Czas teraźniejszy prosty Presente de Indicativo
Presente de Indicativo
W języku hiszpańskim istnieją trzy typy koniugacji czasowników, których odmiana zależy od końcówki bezokolicznika.
I GRUPA: czasowniki kończące się na -ar
trabajar (pracować)
(yo) |
trabajo |
ja pracuję |
(tú) |
trabajas |
ty pracujesz |
(él / ella / usted) |
trabaja |
on / ona / pani / pan pracuje |
(nosotros / nosotras) |
trabajamos |
my pracujemy |
(vosotros / vosotras) |
trabajáis |
wy pracujecie |
(ellos /ellas \ustedes) |
trabajan |
oni / one / państwo pracują |
II GRUPA: czasowniki kończące się na -er
comer (jeść)
(yo) |
como |
ja jem |
(tú) |
comes |
ty jesz |
(él / ella / usted) |
come |
on / ona / pani / pan je |
(nosotros / nosotras) |
comemos |
my jemy |
(vosotros / vosotras) |
coméis |
wy jecie |
(ellos / ellas / ustedes) |
comen |
oni / one/ państwo jedzą |
III GRUPA: czasowniki kończące się na -ir
vivir (mieszkać, żyć)
(yo) |
vivo |
ja mieszkam |
(tú) |
vives |
ty mieszkasz |
(él / ella / usted) |
vive |
on / ona / pani / pan mieszka |
(nosotros / nosotras) |
vivimos |
my mieszkamy |
(vosotros / vosotras) |
vivís |
wy mieszkacie |
(ellos / ellas / ustedes) |
viven |
oni / one / państwo mieszkają |
Czasu teraźniejszego prostego używamy dla:
określenia rzeczy, które zazwyczaj robimy, np.
Trabajo ocho horas al día. (Pracuję osiem godzin dziennie)
Todos los días comemos a las tres. (Codziennie jemy o trzeciej)
określenia prawd ogólnych, podania informacji lub definicji, np.
Dos más dos suman cuatro. (Dwa plus dwa to cztery)
María vive en el centro. (María mieszka w centrum)
podania instrukcji, np.
Para hacer la ensalada de tomates, primero lavas la verdura y luego la cortas en daditos. (Żeby zrobić sałatkę z pomidorów, najpierw myjesz warzywa, a potem je kroisz w kostkę)
mówienia o przyszłości, np.
Mañana quedo con mi amiga. (Jutro umawiam się z moją koleżanką)
En enero termino la carrera. (W styczniu kończę studia)