1994 / 95	LABORATORIUM FIZYCZNE
Ćwiczenie nr 68	Pomiar punktu Curie ferromagnetyków
ELEKTRONIKA gr. 2.2
Wykonane dnia 20.01.95		Data	Ocena	Podpis
	T
	S

1. Układ pomiarowy

2. Zasada pomiaru

Przez spiralę grzejną S, stanowiącą uzwojenie pierwotne transformatora płynie prąd zmienny o częstotliwości f=50 Hz i amplitudzie I1. Wewnątrz spirali umieszczony jest badany pręt P wykonany z ferromagnetyka. Cewka C połączona z miernikiem M2 prądu indukowanego I2 jest uzwojeniem wtórnym transformatora.

Prąd płynący przez spiralę powoduje nagrzewanie się pręta ferromagnetycznego i powstawanie pola magnetycznego o natężeniu
, zaś wartość indukcji magnetycznej w ferromagnetyku wynosi
, a strumień wektora indukcji
, którego zmiana w czasie powoduje powstanie siły elektromotorycznej indukcji
w cewce wtórnej lub prądu
w zwartym obwodzie wtórnym, przy czym:

n - liczba zwojów spirali grzejnej na jednostkę długości,

A - powierzchnia przekroju poprzecznego pręta,

N2 - liczba zwojów cewki wtórnej,

Z - impedancja wewnętrzna cewki

Przy wyznaczaniu punktu Curie wartość prądu I1 utrzymuje się stała, a zmienia się z temperaturą jedynie przenikalność magnetyczna ferromagnetyka , tak więc:

I2=const*

Jednak praktycznie pozostaje stałe dla temperatur mniejszych od temperatury Curie, po czym w związku z wykazywaniem przez ferromagnetyk właściwości paramagnetycznych gwałtownie maleje do wartości bliskich 1, co powoduje zmalenie prądu I2 i co jest momentem,
który nalezy zaobserwować w doświadczeniu.

3. Ocena dokładności pojedynczych pomiarów

napięcie na uzwojeniu wtórnym U - miliwoltomierz:

klasa

zakres

napięcie termopary - miliwoltomierz:

klasa

zakres

temperatura

4a. Tabela wyników

4b. Wykres

5. Przykładowe obliczenia

6. Dyskusja błędów

7. Zestawienie wyników

---