Podstawy turystyki wykład 05.03.06

OBSZARY WIEJSKIE

Podlegają działaniu polityce regionalnej jak i polityce strukturalnej, gęstość zaludnienia wynosi 51 os/km² .

OBSZARY WIEJSKIE, są to obszary położone między dużymi miastami i aglomeracjami miejskimi tzn., na których przeważa rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i rekreacja wraz ze związanymi z tymi funkcjami przetwórstwem, osadnictwem, usługami i urządzeniami infrastruktury technicznej.

Podstawa wyróżnienia obszaru wiejskiego są: specyficzne cechy osiedleńcze i charakterystyczna struktura użytkowania na ziemi z wyraźną przewagą użytkowania rolniczego i leśnego w różnych proporcjach.

Wyróżniamy 6typów obszarów wiejskich:

1. Leśny 70% powierzchni danej jednostki

2. Leśno-rolniczy, lasy 40-70%, użytki rolne 20%

3. Rolniczo-leśny 40-70%, użytki leśne 20%

4. Rolniczy, użytki rolne 70%

5. Rolniczo zurbanizowane, użytki rolne 40-70%, powierzchnia zabudowana 20%

6. Zurbanizowany, powierzchnia zabudowana 40%

Według GUS-u, przyjmuje się kryteria, które wyznacza natura 38% ludności wiejskiej, 93% powierzchni kraju-obszary wiejskie.

Według gęstości zaludnienia kraje OECD i wynoszącego gęstość zaludnienia 150 os/km² w Polsce ludność wiejska stanowi 35% powierzchni obszarów wiejskich ok. 92%, a gęstość zaludnienia na wsi ok. 47%.

Według wskaźnika przyjętego przez UE, wynoszącego 100 os/km² ludność wiejska w Polsce wynosi 33% a obszar wiejski 83%, natomiast gęstość zaludnienia na wsi 49%.

FUNKCJA OBSZARÓW WIEJSKICH

1.

1. funkcja produkcji powierzchniowej

2. funkcja produkcji punktowej (górnictwo, przemysł przetwórczy)

3. funkcja usługowa

2.

1. funkcja konsumpcyjna

2. funkcja rynku pracy

3. funkcja rynku ziemi

3.

1. funkcja produkcji w ramach I sektora gospodarki narodowej (rolnictwa)

2. funkcja industrialna- endogeniczna, która obejmuje dwie szczegółowe funkcje:

• przemysł, który niema bezpośredniego związku z produkcją rolną i opiera się na kapitale z zewnątrz

• odnosi się do przemysłu powiązanego z produkcja rolną

funkcja industrialna - egzogeniczna, która wyraża się poprzez zatrudnienie miejscowej ludności na zewnątrz tego terenu

funkcja rekreacji, która stanowi dla ludności źródło dochodów i przyczynia się do rozbudowy infrastruktury społecznej wpływającej na warunki bytowe w ludności miejscowej

funkcja usługowa(fryzjer, młyn, stacja itp.)

4.

1. funkcja rolnicza (uprawa ziemi, chów zwierząt)

2. funkcja usługowo rzemieślnicza 9sprzedaż sprzętu rolniczego, nawozu, nasion, części zamiennych, działalności młynów, suszarni, usług podstawowych takich jak szkoły, kina, biblioteki, usługi krawieckie, fryzjer itp.)

3. funkcja przemysłowo przetwórcza

4. funkcja agroturystyczna, rozumiana jako usługi świadczone przez wieś dla ludności wiejskiej, a z drugiej strony jako zasilanie finansowe ludności wiejskiej na rzecz rozwoju

TURYSTYKA WIEJSKA

1. p. Wiatrak

• jest to całokształt gospodarki turystycznej na terenach wiejskich, związanej z wiejską przestrzenia rekreacyjną.

2. p. Duczkowska - Małysz

• rozwój na obszarach wiejskich poza gospodarstwami rolniczymi usług turystycznych i rekreacyjnych w dowolnych formach i przez dowolne podmioty gospodarcze.

3. p. Drewiecki

• jest to forma rekreacji odbywająca się na terenach prawdziwej wsi i wykorzystująca jej specyficzne walory i zasoby obejmując wielorakie rodzaje aktywności rekreacyjnych związanych z przyrodą, wędrówkami, krajoznawstwem i poznaniem wsi.

AGROTURYSTYKA

1. p. Wiatrak

• jest to organizowanie pobytu turystów przez rodzinę rolnicza we własnym gospodarstwie rolnym.

2. p. Duczkowska-Małysz

• organizowanie przez rodzinę rolniczą na wsi wypoczynku lub krótkiego pobytu turystycznego we własnym gospodarstwie rolnym przy czym pobyt związany jest z wiejskimi atrakcjami, którym turystom oferować może region i gospodarstwo rolne tam się znajdujące.

1. p. Drewiecki

• jest to forma wypoczynku odbywającego się na terenach wiejskich o charakterze rolniczym, oparta o bazę noclegową i aktywność rekreacyjną związaną z gospodarstwem rolnym lub równoważnym i jego otoczeniem (przyrodniczym, produkcyjnym i usługowym).

Stowarzyszenie agroturystyczne w Polsce w układzie województw wyróżnia woj. Warmińsko Mazurskie.

Koncepcja zrównoważonego rozwoju turystyki na wsi:

1. Strefa gospodarki, gdzie jest perspektywa gospodarki zrównoważona, a jednocześnie zróżnicowana i wówczas celem turystyki powinno być występowanie jej obok rolnictwa, a nie w zamian za te rolnictwo. Jeśli turystyka wiejska ma zachować swój charakter to powinna promować typowa gospodarkę wsi z prosperującymi gospodarstwami rolnymi ożywionym środowiskiem wiejskim oraz z aktywnymi przejawami kultury lokalnej.

2. Strefa środowiska przyrodniczego i kulturalnego, podstawa działania wiejskiej turystyki równoważnej jest ścisły związek z walorami wsi, a więc z nieskażonym powietrzem, z życiem w gospodarstwie i kulturą lokalną, role turystyki należy zatem rozumieć jako narzędzie rozwoju gospodarczego i ochronę wartości kulturowych.

Oznacza to:

• zachowanie najcenniejszych przyrodniczo i krajobrazowo obszarów

• kierowanie ruchu turystycznego poza obszary szczególnie wrażliwe na degradacje

• propagowanie nie ekologicznych form transportu

• racjonalne wykorzystywanie zasobów dziedzictwa kulturowego wsi

3. Strefa społeczna

• główna ideą turystyki równoważnej jest koncepcja zgodnie z która kontrola i korzyści płynące z turystyki pozostają w rękach społeczności lokalnej

4. Strefa planowania przestrzennego

• typowe formy działalności wiejskiej występują w małej skali, mają charakter lokalny i indywidualny, a turystyka powinna być dostosowana do specyfiki obszaru na którym się rozwija. Najpierw planowanie, później inwestycje następnie należy dostosować charakter inwestycji do danego obszaru (nowe budowanie mieszkań na terenie wiejskim), należy przede wszystkim planować rozwój obszaru z uwzględnieniem obszarów wiejskich.

5. Strefa zarządzania turystyką

• turystyka jako narzędzie rozwoju lokalnego:

• nowe miejsca pracy i źródła dochodów dla danego obszaru

• w perspektywie turystyki jako narzędzie rozwiązania i łagodzenia konkretnych problemów w społeczeństwie

1. Strefa zachowań turystów

• w koncepcji turystyki zrównoważonej należy przyjąć iż turyści są świadomi zagrożeń i negatywnych następstw jakie mogą powodować dla środowiska.

---