Nadkrzepliwość występuje w przewlekłych zespołach wewnątrznaczyniowego krzepnięcia. Po prostu tli się proces składający się na tworzenie skrzeplin w świetle naczyń. Występuje też w ostrych stanach.
Przewlekłe zespoły wewnątrznaczyniowego krzepnięcia prowadzą do:
- zmiany struktury i czynności składników ściany naczynia, głównie komórek śródbłonka, ale także innych warstw,
- zmiany struktury i czynności składników krwi, zarówno elementów morfotycznych (płytki krwi, leukocyty i inne),
zmiany przepływu krwi.
Te zmiany są powodowane przez:
- miażdżycę,
- wielometaboliczne choroby:
• hipercholesterolemia,
• hiperlipoproteinemia,
• dyslipoproteinemia,
• hiperglikemia,
• hiperhomocysteinemia,
- nieprawidłowa czynność hormonów:
• insuliny - brak bądź nadmierna pzynność,
• T3,T4 - niewystarczająca czynność,
• katecholaminy - nadmiar, • , '
• estrogeny - niewystarczająca czynność (okres przekwitania i później),
- choroby nerek:
• zespoły mocznicowe,
- czynniki toksyczne:
• składniki dymu tytoniowego (głównie CO - głęboko uszkadzają śródbłonek),
• RFT - są patogenne gdy przekroczą barierę antyoksydantów,
powtarzające się (przewlekłe) zapalenia - uszkadzają nietrombogenność komórek śródbłonka, choroby nowotworowe - charakteryzują się przewlekłymi zespołami wykrzepiania wewnątrznaczyniowego,
-choroby serca i naczyń krwionośnych:
• zaburzenia rytmu np. migotanie przedsionków - tworzenie skrzeplin przede wszystkim w sercu,
• kardiomiopatie rozstrzeniowe (zaburzają przepływ krwi),
• protezy zastawek i dużych naczyń (są trombogenne),
• żylakowatość dużych naczyń, ,
• nadciśnienie tętnicze krwi!!!-.- szalenie ważne ogniwo patogenetyczne,
• miażdżyca - jako choroba naczyń.'
Patogeneza przewlekłej nadkrzepliwości
Nadkrzepliwość wyraża przewagę procesów prowadzących do tworzenia skrzeplin (o różnych rozmiarach) nad procesami ich eliminacji. To zaburzenie hemostazy wynika z ekspresji trombogenności komórek śródblonka:
- niewystarczająca czynność i gęstość trombomoduliny,
- działalność inhibitora TFPI - skierowanego przeciwko aktywacji krzepnięcia w toku zewnątrzpochodnym,
- niewystarczającej działalności białek C i S,
- niewystarczającego wydzielania tkankowego aktywatora plazminogenu t-PA (jego aktywność jest przewyższana przez PAI-1 - inhibitor skierowany przeciw t-PA),
t-PA pochodzi głównie z kom. śródbłonka, PAI-1 pochodzi m.in. ze śródblonka.
- niewystarczające wydzielanie PGl2, NO i EDHF - obniżają napięcie miocytów gładkich w naczyniach oporowych, co wpływa na charakter przepływu krwi (PGIz i NO utrzymują także w ryzach leukocyty),
- niefizjologiczna ekspresja TF (czynnika tkankowego),
- ekspresja adhezji (adhezyny),
- ułatwione uwalnianie czynnika von Willebranda (vW). Te zmiany w śródbłonku występują we wszystkich chorobach.
Zakłócenie hemostazy wyraża również stale trwające pobudzenie płytek krwi. Jest ono następstwem generowania trombiiny, która pobudzając płytki prowadzi do uwalniania z ich ziarnistości:
serotonina (5-HT), pobudzają płytki krwi,
ADP
PF4- czwarty czynnik płytkowy, ' -
cytokiny,
TXAz - najsilniejszy agonista płytek pochodzący z przemian kwasu ' arachidonowego (AA) - pobudza napływające płytki,
PAI -1 - z płytek pochodzi 75% tego inhibitora znajdującego się we krwi, inne serpiny (inhibitory proteaz serynowych).