Wydział Automatyka Elektronika i Informatyka
kierunek Informatyka
grupa I
data doświadczenia 1997- 04 - 03
Laboratorium fizyki
Pomiar okresu połowicznego zaniku radioaktywnych izotopów srebra.
sekcja VII
skład Grzegorz Anioł
Paweł Błażej
Michał Świderski
1.Wprowadzenie
Napromieniowując stabilne izotopy neutronami, twardym promieniowaniem gamma lub cząstkami alfa, otrzymujemy w wyniku reakcji jądrowych izotopy promieniotwórcze. Proces taki nazywa się aktywacją. Aktywowany izotop emituje promieniowanie ulegając jednocześnie rozpadowi. Szybkość rozpadu cząstek danego izotopu charakteryzuje stała rozpadu.
Z uwagi na samorzutność procesu rozpadu stała ta nie zależy od warunków zewnętrznych a jedynie od wewnętrznych własności jądra.
Ilość cząstek preparatu w funkcji czasu określa prawo rozpadu promieniotwórczego
N0 - początkowa ilość cząstek
W celu scharakteryzowania trwałości jąder ze względu na rozpad dla określenia czasu życia danego izotopu promieniotwórczego stosuje się pojęcie okresu połowicznego zaniku, czyli czasu po którym początkowa liczba jąder danej substancji maleje w wyniku rozpadu o połowę.
Ilość rozpadów w jednostce czasu (aktywność izotopu) określa wzór identyczny z prawem rozpadu promieniotwórczego:
A0 - aktywność początkowa
W doświadczeniu aktywacji poddane zostało srebro, które jest mieszaniną stabilnych izotopów . Po napromieniowaniu otrzymujemy dwa izotopy podlegające rozpadowi beta. W naszym przypadku rozpadowi ulegają równocześnie dwa izotopy, więc aktywność całkowita preparatu jest sumą aktywności każdego z izotopów.
2. Przebieg ćwiczenia
Po umieszczeniu srebrnej blaszki w kanale źródła neutronów (w celu aktywacji izotopów) wyznaczono tło detektora. W tym celu przeprowadzonych zostało 20 jednominutowych pomiarów. Tło detektora wyznaczone zostało jako średnia arytmetyczna otrzymanych wyników wyrażonych w impulsach/ minutę
Następnie umieszczono próbkę w domku osłonnym w celu przeprowadzenia zasadniczej części pomiarów. Pierwsze pomiary dokonywane były co 6 sekund. Gdy ilość zliczeń spadła poniżej 30 czas, pomiarów został przedłużony do 1 minuty. Pomiary zostały zakończone, gdy liczba zliczeń osiągnęła poziom średniego tła detektora. Od otrzymanych wyników odjęto wartość średnią tła.
3. Wykresy
4. Wyniki doświadczenia
czas [sek] |
imp/min |
A (bez tła) |
ln(A) |
A2 |
ln(A2) |
A1 |
ln(A1) |
0 |
4690 |
4667,50 |
8,45 |
1790,05 |
7,49 |
2877,45 |
7,96 |
6 |
4240 |
4217,50 |
8,35 |
1726,65 |
7,45 |
2490,85 |
7,82 |
12 |
3570 |
3547,50 |
8,17 |
1665,50 |
7,42 |
1882,00 |
7,54 |
18 |
3150 |
3127,50 |
8,05 |
1606,51 |
7,38 |
1520,99 |
7,33 |
24 |
2400 |
2377,50 |
7,77 |
1549,61 |
7,35 |
827,89 |
6,72 |
30 |
2560 |
2537,50 |
7,84 |
1494,73 |
7,31 |
1042,77 |
6,95 |
36 |
2240 |
2217,50 |
7,70 |
1441,79 |
7,27 |
775,71 |
6,65 |
42 |
2180 |
2157,50 |
7,68 |
1390,72 |
7,24 |
766,78 |
6,64 |
48 |
1860 |
1837,50 |
7,52 |
1341,47 |
7,20 |
496,03 |
6,21 |
54 |
1890 |
1867,50 |
7,53 |
1293,96 |
7,17 |
573,54 |
6,35 |
60 |
1280 |
1257,50 |
7,14 |
1248,13 |
7,13 |
9,37 |
2,24 |
66 |
1390 |
1367,50 |
7,22 |
1203,92 |
7,09 |
163,58 |
5,10 |
72 |
1150 |
1127,50 |
7,03 |
1161,28 |
7,06 |
0 |
|
78 |
1190 |
1167,50 |
7,06 |
1120,15 |
7,02 |
0 |
|
84 |
1040 |
1017,50 |
6,93 |
1080,48 |
6,99 |
|
|
90 |
1000 |
977,50 |
6,88 |
1042,21 |
6,95 |
|
|
96 |
990 |
967,50 |
6,87 |
1005,30 |
6,91 |
|
|
102 |
800 |
777,50 |
6,66 |
969,69 |
6,88 |
|
|
108 |
790 |
767,50 |
6,64 |
935,35 |
6,84 |
|
|
114 |
870 |
847,50 |
6,74 |
902,22 |
6,80 |
|
|
120 |
870 |
847,50 |
6,74 |
870,27 |
6,77 |
|
|
126 |
790 |
767,50 |
6,64 |
839,44 |
6,73 |
|
|
132 |
850 |
827,50 |
6,72 |
809,71 |
6,70 |
|
|
138 |
700 |
677,50 |
6,52 |
781,04 |
6,66 |
|
|
144 |
620 |
597,50 |
6,39 |
753,37 |
6,62 |
|
|
150 |
620 |
597,50 |
6,39 |
726,69 |
6,59 |
|
|
156 |
630 |
607,50 |
6,41 |
700,95 |
6,55 |
|
|
162 |
470 |
447,50 |
6,10 |
676,13 |
6,52 |
|
|
168 |
450 |
427,50 |
6,06 |
652,18 |
6,48 |
|
|
174 |
430 |
407,50 |
6,01 |
629,08 |
6,44 |
|
|
180 |
550 |
527,50 |
6,27 |
606,80 |
6,41 |
|
|
186 |
580 |
557,50 |
6,32 |
585,31 |
6,37 |
|
|
192 |
460 |
437,50 |
6,08 |
564,58 |
6,34 |
|
|
198 |
440 |
417,50 |
6,03 |
544,58 |
6,30 |
|
|
204 |
420 |
397,50 |
5,99 |
525,29 |
6,26 |
|
|
210 |
400 |
377,50 |
5,93 |
506,69 |
6,23 |
|
|
216 |
380 |
357,50 |
5,88 |
488,74 |
6,19 |
|
|
222 |
340 |
317,50 |
5,76 |
471,43 |
6,16 |
|
|
228 |
310 |
287,50 |
5,66 |
454,74 |
6,12 |
|
|
288 |
321 |
298,50 |
5,70 |
317,07 |
5,76 |
|
|
348 |
211 |
188,50 |
5,24 |
221,08 |
5,40 |
|
|
408 |
191 |
168,50 |
5,13 |
154,15 |
5,04 |
|
|
468 |
124 |
101,50 |
4,62 |
107,48 |
4,68 |
|
|
528 |
98 |
75,50 |
4,32 |
74,94 |
4,32 |
|
|
588 |
83 |
60,50 |
4,10 |
52,25 |
3,96 |
|
|
648 |
59 |
36,50 |
3,60 |
36,43 |
3,60 |
|
|
708 |
54 |
31,50 |
3,45 |
25,40 |
3,23 |
|
|
768 |
44 |
21,50 |
3,07 |
17,71 |
2,87 |
|
|
828 |
32 |
9,50 |
2,25 |
12,35 |
2,51 |
|
|
888 |
30 |
7,50 |
2,01 |
8,61 |
2,15 |
|
|
Średnia wartość tła wyniosła 22,5 impulsów /min. Wartość tę odjęto od zmierzonych wartości.
Otrzymane wyniki aktywności próbki zostały przedstawione na wykresie w funkcji czasu w skali półlogarytmicznej.
Począwszy od 4 min. wykres aktywności jest liniowy, co można tłumaczyć, małą aktywnością izotopu krótkożyciowego i jej niewielkim wpływem na aktywność całej próbki. Kąt nachylenia liniowej części jest stałą rozpadu danego tego izotopu długożyciowego. Dla wartości otrzymanych po tym czasie została wyznaczona (metodą regresji liniowej) stała rozpadu λ2= -0,00601. Okres połowicznego rozpadu dla tego izotopu wynosi T2 = 1,92 min.
Po odjęciu od całkowitej aktywności próbki aktywność izotopu długożyciowego otrzymano wykres aktywności izotopu krótkożyciowego. Podobnie jak poprzednio, metodą regresji liniowej wyznaczono stałą rozpadu i okres połowicznego rozpadu izotopu krótkożyciowego. Wynoszą one odpowiednio λ1= -0,056 i T1= 12,4 sek.
5. Wnioski
Rzeczywiste okresy połowicznego rozpadu dla badanych izotopów wynoszą odpowiednio 1,92 minuty oraz 12,4 sekundy. Błędem, jaki można było popełnić przy określaniu tych wartości, jest przyjmowanie czasu, po którym izotop krótkożyciowy nie ma wpływu na aktywność próbki. Czas ten wyznaczany był z wykresu, co wpłynęło niekorzystnie na dokładność obliczeń.