IMIĘ I NAZWISKO |
data |
prowadzący, I rok, II°, specjalność |
|
CHRONOWOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA |
|
|
I. CEL ĆWICZENIA
Zapoznanie się z podstawami chronowoltamperometrii cyklicznej (CVA) oraz zasadami określania mechanizmu procesu elektrodowego na podstawie analizy krzywych woltamperometrycznych.
II. SCHEMAT APARATURY POMIAROWEJ
ν mV/s |
ν1/2 (V/s)1/2 |
Epc mV |
Epc/2 mV |
|Epc - Epc/2| mV |
Ipc μA |
Ipa μA |
n |
10 |
0,1000 |
230,9 |
306,21 |
75,31 |
-18,4414 |
9,6444 |
2 |
20 |
0,1414 |
220,0 |
298,0 |
78,00 |
-25,6641 |
15,2245 |
2 |
50 |
0,2236 |
202,9 |
281,69 |
78,79 |
-38,4733 |
28,7493 |
2 |
100 |
0,3162 |
188,0 |
272,00 |
84,00 |
-29,5000 |
41,9062 |
2 |
200 |
0,4472 |
172,0 |
258,00 |
86,00 |
-72,7753 |
58,5068 |
2 |
250 |
0,5000 |
169,6 |
253,66 |
84,06 |
-79,9852 |
65,7057 |
2 |
500 |
0,7071 |
150,00 |
250,00 |
100,00 |
-114,4000 |
90,3418 |
2 |
III. ANALIZA KRZYWYCH CVA REDUKCJI p-CHINONU O STĘŻENIU 1,0370 mM REJESTROWANYM W ROZTWORZE BUFOROWYM NR 1 (pH = 2,12)
IV. WYKRES ZALEŻNOŚCI Ipc(pa) = f(ν1/2)
Równanie Randlesa - Ŝevĉika pozwala na otrzymanie ilościowej informacji z woltamperogramów. Równanie ze współczynnikiem obliczonym dla temperatury 25°C ma postać następującą:
ip - natężenie prądu piku w przebiegu pierwotnym [A]
A - powierzchnia elektody [cm2]
D - współczynnik dyfuzji [cm2/s]
c - stężenie depolaryzatora [mol/cm3]
ν - szybkość zmiany potencjału [V/s]
Z powyższego równania wynika, że natężenie prądu piku jest wprost proporcjonalne do szybkości zmiany potencjału. Z wykresu zależności Ipc(pa) = f(ν1/2) wynika, że wraz ze wzrostem szybkości zmiany potencjału wzrasta natężenie prądu piku. Natężenia prądu piku katodowego i anodowego (nie uwzględniając znaku) dla tych samych szybkości zmian potencjału nie są równe prze co możemy stwierdzić, że jest to reakcja nieodwracalna.
Określanie stopnia odwracalności procesu elektrodowego w zależności od szybkości zmiany potencjału
Epc - Epc/2 =
Dla v = 10 mV/s Epc - Epc/2 = 0,07531 n = 2 α = 0,32
Dla v = 20 mV/s Epc - Epc/2 = 0,07800 n = 2 α = 0,31
Dla v = 50 mV/s Epc - Epc/2 = 0,07879 n = 2 α = 0,30
Dla v = 100 mV/s Epc - Epc/2 = 0,08400 n = 2 α = 0,28
Dla v = 200 mV/s Epc - Epc/2 = 0,08600 n = 2 α = 0,28
Dla v = 250 mV/s Epc - Epc/2 = 0,08406 n = 2 α = 0,28
Dla v = 500 mV/s Epc - Epc/2 = 0,10000 n = 2 α = 0,24
Wraz ze wzrostem szybkości zmiany potencjału stopień odwracalności maleje. Jest to reakcja silnie nieodwracalna.
V. ZMIANY W PRZEBIEGU REJESTROWANYCH KRZYWYCH
Numer roztworu |
pH |
ν mV/s |
Epc mV |
S mV/pH |
m |
1 |
2,12 |
10 |
230,9 |
-48,9225 |
2 |
|
|
20 |
220,0 |
|
2 |
|
|
50 |
202,9 |
|
2 |
2 |
3,12 |
10 |
181,2 |
-45,8296 |
2 |
|
|
20 |
172,2 |
|
2 |
|
|
50 |
160,2 |
|
2 |
3 |
4,73 |
10 |
103,1 |
-45,8852 |
2 |
|
|
20 |
100,1 |
|
2 |
|
|
50 |
83,6 |
|
2 |
4 |
5,82 |
10 |
103,1 |
-42,9658 |
2 |
|
|
20 |
100,1 |
|
2 |
|
|
50 |
83,6 |
|
2 |
|
VI. WYKRES ZALEŻNOŚCI Epc = f(pH)
Reakcja elektrodowej redukcji p-chinonu.
Z wykresu zależności potencjału piku katodowego od pH roztworu buforowego możemy wywnioskować, że niezależnie od szybkości zmiany potencjału (10 mV/s, 20 mV/s, 50 mV/s, oraz 100 mV/s) obserwujemy spadek wartości potencjału piku katodowego wraz ze wzrostem pH buforu. Zależność tą można wyjaśnić na podstawie reakcji redox p-chinonu do hydrochinonu.
W reakcji tej biorą udział jony H+, więc można się spodziewać, że duża ich liczba w roztworze ma znaczący wpływ na przebieg reakcji.
EWORK - elektroda wskaźnikowa (GC, Φ4mm)
EREF - elektroda odniesienia (Ag/AgCl)
EAUX - elektroda przeciwna (Pt)