Zdefiniuj rodzaje stężeń: CA, YA, yA, wA, WA, uA, UA
Scharakteryzuj pojęcie stanu równowagi wraz z graficzną interpretacją na wykresie uogólnionych stężeń.
Momentem decydującym dla ujęcia liniowego procesów dyfuzyjnego ruchu masy jest znajomość stanów równowagi między obu fazami; tj. gazową i ciekłą. Pod każdorazowym stanem równowagi rozumiany taki skład gazu i taki skład cieczy, jak by się ustawił, gdyby gaz i ciecz pozostawały ze sobą w kontakcie nieukończenia długo. Wartość stężenia danego składnika w jednej fazie jest wtedy związana z wartością stężenia tego samego składnika w drugiej fazie. Najogólniej wyrażamy go prostym związkiem
K-stala równowagi; ZA-uogólnione stężenie w fazie gazowej S.A.- uogólnione stężenie w fazie ciekłej.
K=Z*A/S.A.=tgφ
Przykład krzywej równowagi wyrażonej stężeniami uogólnionymi ZA,S.A. Jeżeli K=const, linia równowagi będzie linią prostą stała równowagi zależy od stężenia, temperatury, ciśnienia k=f(T,P,S.A.)
Reguła pól Gibbsse- stopnie swobody
Procesy dyfuzyjne mogą przebiegać w obecności składników obojętnych (inertów) lub bez nich, przy czym w obu fazach mogą zachodzić warunki pod tym względem podobne lub odmienne, również jest rozpatrywanie poszczególnych przypadków z punktu widzenia reguły faz. Reguła ukazuje nam ile parametrów wolno nam przyjąć dowolne, jeżeli rozpatrujemy stan równowagi. Znajomość stanów równowagi jest nieodzowna do obliczanie- między fazowej wymiany. Reguła faz S=І+Z-F I-liczba składników, F- liczba faz, S- liczba stopni swobody. Faza- część układu zupełnie w sobie homogeniczna, którą można od innych oddzielić gdyż jest ograniczona jakąś powierzchnią. Liczba stopni swobody- liczba zmiennych niezależnych, których możemy dowolnie obrać lub zmienić bez zmiany liczby faz. Zmienne to: temperatura, stężenie, ciśnienie. Stężenie swobody- to parametry, które musimy sami obrać by ustabilizował się układ. W procesach przebiegających w układzie gaz-ciecz (2 fazy0liczba stopni swobody będzie odpowiadać liczbie składników.
Na wykresie uogólnionych stężeń przedstawić istotę absorbcji i desorbcji.
Absorbcja- zjawisko pochłaniania gazu przez ciecz warunkiem koniecznym jest rozpuszczenie tego gazu w absorbującej go cieczy. Zazwyczaj gaz jest mieszaniną, której jedne składniki są w cieczy rozpuszczalnej i podlegają absorbcji a inne praktycznie nierozpuszczalne zachowują się obojętnie. Desorbcja- proces odwrotny do absorbcji wydzielanie gazu z roztworu.
P1-absorbcja ZA >ZA* P2-desorbcja ZA<ZA* ZA*- stan równowagi ZA- stężenie składnika A w fazie gazowej S.A.- stężenie składnika A w fazie ciekłej
Wymienić rodzaje dyfuzji z podaniem przykładowego procesu
1) Dyfuzja składnika A przez składnik B, który jest inertem 2)Dyfuzja dwukierunkowa- ekwimolarna składnik A dyfunduje przez B, a składnik B przez A 3)Dyfuzja jednego składnika A przez mieszaninę wielu skłądników inertnych B, C, D- nieruchoma warstwa wieloskładnikowa 4)Dyfuzja wieloskładnikowa dyfuzja składnika A przez BCD dyfuzja BCD przez A a)ustalona b)nieustalona
Rodzaje współczynnika dyfuzji z podaniem przykładowego procesu
a)kinetyczny DA[m2/s] b)dynamiczny δ'A=DA*C [kmol/ms] δA=DA*C*MA [kg/ms]
Najczęściej używa się współczynnik δ'A Teorie kinetyczne przyjmuje, że DAB=DBA tzn: że współ. ten określony jest naturą pewnej pary składników, a więc nie zależy od tego, który z nich dyfunduje z tego wynika również, że: DABC=DBAC, gdyż C=CA+CB nie zależy, który ze składników A czy B dyfunduje zatem: δ'AB= δ'BA [kmol/ms] natomiast jeśli masę wyrazimy w kg, wtedy δAB= δBA [kg/ms] gdyż δAB
δ'AB*MA zaś δBA= δ'AB*MB stąd δAB/δBA=MA/MB
Określić znaczenie jednostki miar wielkości zwartych we wzorze
DAB- kinetyczny współ dyfuzji [m2/s] A przez B, T-temperatura, P-ciśnienie, υA, υB-objętość właściwa w warunkach krytycznych [cm3/mol] MA,MB-masa molowa składnika C-wspoł. Koncentracji suma wszystkich składników
Sposób obliczenia dynamicznego współczynnika dyfuzji dla przypadku dyfuzji składnika A przez mieszaninę (gazów) składników B, C, D,...N
Sposób określenia współczynnika dyfuzji składnika A w fazie ciekłej podać przykładowe metody
Najbardziej uniwersalną metodą jest metoda Wielkego, który proponuje sposób obliczenia współ dyfuzji w piecach oparty na swych badaniach odnośnie zachowania się tzw. grupy dyfuzyjnej F=I/P*η wyprowadzonej z równania Stokesa i Einsteina. Z równania tego otrzymujemy
Definicje określenia współczynnika βAi- wnikanie masy (az lub ciecz)
Wnikanie masy od rdzenia jednej fazy do powierzchni między fazowej lub odwrotnie, ujmujemy w tej pracy równaniem (1)G'A=β'AFΔΠA [kmol/s] GA= βAFΔΠA [kg/s]. Współ. wnikania masy β'A lub βA podaje ile masy jakiegoś składnika A wnikanie w jednostce czasu do jednostki powierzchni międzyfazowej (zwierciadło) od rdzenia którejś z faz lub odwrotnie przy module napędowym ΔΠA=1 ponieważ β'A =G'A/FΔΠA [kmol/m2s] βA =GA/FΔΠA [kg/m2s]. Proces wnikania masy określamy (1) równaniem można zastąpić równoczesną dyfuzję masy przez zastępczą warstwą graniczną i wyrazić wzorem G'A=(δ'A/Sc)* FΔΠA
Zatem: β'A= δ'A/Sc δ'A-zdolność dyfuzji Sc-zastępcza grubość warstwy zastępczej zależy od natury przepływu Sc=f(w,ρ,η, de) grubość warstwy tym mniejsza im mniejszy będzie przepływ.
Określić znaczenie modułów zawartych we wzorze: Sh=CΠA1 ΠB2(l1/l2)D dla przepływu wymuszonego burzliwie gazu przez wypełnienie oraz dla spływu cieczy przez wypełnienie
Dla wymuszonego przepływu gazu przez wypełnienie C=0,023, Π1=Re; A=0,83, Π2=Sc;B=0,44, l1=de;D=0, l2=h zatem Sh=0,023 Re0,83 Sc0,44
Spływ grawitacyjny cieczy po wypełnieniu C=0,015, Π1=Rez; A=0,66, Π2=Sc; B=0,33, l1=υz; D=0, l2=h; Sh=0,015Rez0,66Sc0,33 dla cieczy Sh= βAC* υz/δA
Współczynnik przenikania masy
1/K'A=1/ β'Ag+η/ β'AC K'A-wspoł przenikania masy charakter intensywności transportu masy od rdzenia jednej do drugiej fazy. Β'Ag- współ wnikania masy w fazie gazowej β'AC współ wnikania masy w fazie ciekłej. Η- współ zamiennik stężeń wstępnych.
Szkic i bilans wymiennika masy
Określić znaczenie wielkości we wzorze GA=kFΔΠAM
k-współ przenikania masy [kg/m2s], F-powierzchnia [m2], ΔΠAM-średni moduł napędowy GA-strumień dyfundujący masy składnika A [kg/s] G'A[kmol/s]
Analityczne i graficzna interpretacja uogólnionego średniego modułu napędowego: wnikanie masy: ΔΠAM
Jeśli wartość ΔΠA1 ΔΠA2 niezbyt się różnią (jedna z nich nie przekracza dwukrotnie drugiej) korzystamy ze średniej arytmetycznej ΔΠAM=(ΔΠA1+ ΔΠA2)/2. W metodzie graficznej na podstawie danych równowagowych sporządzamy wykres linii równowagi i wyrosowujemy linię operacyjną. Znając teraz różnicę stężeń ZA-Z*A w poszczególnych przekrojach wyznaczamy odpowiednio wartośc ΔΠA i wykreślamy funkcję 1/ ΔΠA=f(SA) powierzchnia pod krzywą
Podać tok obliczenia wymiennika masy
a)bilans masowy G'A=G'ig(YA1-YA2)=G'iC(XA1-XA2) G'A-zaabsorbowana masa składnika A [kmol/h] G'ig-natężenie przepływu masy gazu [kmol/h] G'iC-natężenie przepływu masy wody [kmol/h] X,Y-stężenie b)wykres stężeń. Wykreślenie linii operacyjnej i równowagowej wykres ten pozwala się zorientować czy próbne założenia wartości bilansowych są realne. Linia operacyjna i linia równowagi nie mogą się nigdzie spotkać i przecinać. Linia operacyjna-prosta wyznaczona na podstawie stężeń w przekrojach wymiennika (XA,YA). Linia równowagi-prosta, którą wyznaczamy na podstawie stężeń wyznaczonych następująco
linia równowagi f=(XA,Y*A) c)próbne określenie przekroju skrubera. Określony prędkość cieczy zraszającej Wo; o natężeniu przepływu danym w równaniu bilansowym d)Współczynnika wnikania masy βAg βAC .a)Przepływ burzliwy gazu przez wypełnienie
δAM-kinetyczny współ. dyfuzji δAM=DAM(γA)PT [kg/mh] DAM-kinetyczny współ. dyfuzji [m2/h] go-prędkość masowa [kg/m2h] η-dynamiczny współ. lepkości [kg/mh] a-powierzchnia jednostkowa βAC-współ. wnikania masy w fazie ciekłej υz- z tablic b)Współ. przenikania masy
e)Wyznaczamy średni moduł napędowy ΔΠAM
f)powierzchnia wymiennika F=GA/KA ΔΠA g)Obliczamy wartość powierzchni, którą należy wbudować F*=F/φ h)wysokość warstwy wypełnienia H=V*/γ=F*/af i)Sprawdzamy warunek H<7D j)Sprawdzamy wartość przepływu na zachłystywanie się skrubera k)obliczamy opory przepływu gazu.
Krzywa równowagi dla wybranych układów dwufazowych
Podać znane rodzaje destylacji
a)destylacja prosta rzutowa )równowagowa) b)destylacja prosta kotłowa 9różniczkowa) c)destylacja ekspansyjna d)destylacja z parą wodną e)destylacja molekularna
Przedstawić schemat układ do destylacji prostej rzutowej (równowagowej oraz przebieg procesu na wykresie)
Jak w/w tylko, że destylacja prosta kotłowa (różniczkowa)