PUE - wyk³ady , PRAWO UE


PRAWO UE

WYKŁAD 1 03.03.2008

Zakres podmiotów prawa UE = podmioty prawa wewnętrznego + podmioty prawa międzynarodowego publicznego

- podmioty prawa międzynarodowego publicznego:

1933 Konwencja z Montevideo - aby państwo było podmiotem prawa, musi spełnić następujące warunki:

- w organizacjach międzynarodowych o charakterze międzyrządowym państwa (członkowie) przekazują organizacji część swojej suwerenności ( = maja one tylko tyle suwerenności, ile państwa jej przekazały);

= podmiotowość prawna organizacji międzynarodowych

ŹRÓDŁA PRAWA UE

  1. umowy międzynarodowe (traktaty, konwencje) - zawarte pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego publicznego;

  1. zwyczaj międzynarodowy - powtarzalne zachowanie państw wprowadza zasadę, której przestrzeganie jest konieczne tak samo jak prawa traktatowego;

  1. ogólne zasady prawne (np. prawo nie działa wstecz, prawo późniejsze uchyla prawo wcześniejsze etc)

  1. wyroki sądów (Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej)

  1. opinie wybitnych przedstawicieli doktryny (nie do końca uznawane w prawie UE)

  1. decyzje organizacji międzynarodowych ;

  1. deklaracje - soft law = prawo miękkie

HIERARCHIA ŹRÓDEŁ PRAWA:

  1. ius cogens - normy podstawowe, niezmienialne, analogicznie jak normy konstytucyjne (art. 1, art.2, zasada suwerenności państw, zakaz użycia siły)

  1. ius dispositivi - prawa umowne, ustalane przez państwa (np. cła), ale nie mogą być sprzeczne z ius cogens,

  1. obowiązki wobec wszystkich, lub wobec konkretnego podmiotu (np. swobodny przepływ towarów i usług),

  1. katalog zbrodni międzynarodowych sądzonych przez trybunały międzynarodowe

Koncepcja stosunku między prawem międzynarodowym publicznym, a prawem wewnętrznym:

  1. dualistyczna - jest świat norm prawa m. publ. oraz świat prawa wew.; należało dokonać transformacji poprzez akt ratyfikacji,

  2. monistyczna - jest świat wszystkich norm prawnych; państwo aprobując określone normy prawa m. publ., automatycznie jest zobowiązana do jego przestrzegania

-prawo międzynarodowe publiczne

-prawo międzynarodowe prywatne(część prawa wew., która reguluje kwestie sporne tam, gdzie występuje element obcy, międzynarodowy = część prawa cywilnego)

= nie mylić pojęć!!

Pozycja państwa w prawie międzynarodowym:

- Formy jurysdykcji państwowej:

- Sposoby rozwiązywania sporów droga pokojową:

ŹRÓDŁA PRAWA WE:

I filar = prawo wspólnotowe, prawo twarde, egzekwowane;

II + III filar = prawo miękkie, soft law

I + II + III filar = prawo UE

acquis communautaire (ma charakter dynamiczny, badamy go w danym momencie) = dorobek prawny UE + orzecznictwo trybunału, zwyczaje, kwestie interpretacyjne i zasady realizacji prawa oraz wartości tkwiące u postaw UE

(art.. 2,3 TUE)

PODZIAŁ PRAWA:

  1. prawo pierwotne (primery law),

wszystkie są źródłami w rozumieniu prawa międzynarodowego publicznego

  1. prawo wtórne, pochodne (secondary law)

GŁÓWNA ZASADA = normy prawa wtórnego muszą być zgodne z normami prawa pierwotnego

---------------------

Nad przestrzeganiem tej zasady czuwa ETS (art. 230 TWE)

WYKŁAD 2 10.03.2008

Umowy międzynarodowe muszą być ratyfikowane przez parlament danego kraju poprzez uchwalenie ustawy ratyfikacyjnej, bądź poprzez referendum. Ratyfikacji dokonuje się wprost, tj. raczej nie zdarza się aby parlament debatował nad wcześniej wynegocjowana umową, bądź warunkował jej przyjęcie;

[ wyjątek: obecnie debatuje się nad przyjęciem Karty Praw Socjalnych i warunkuje się jej przyjęcie ze względu na jej charakter prawny; gdyby Polska przyjęła Kartę w obecnym kształcie otwarłaby drogę min. do roszczeń niemieckich względem ziem odzyskanych, ponieważ zgodnie z Kartą istnieje bezwzględny zakaz dyskryminacji jednostek pod względem politycznym, socjalnym - tak uważa Sejm etc]

AKTY PRAWA POCHODNEGO:

Akty prawne o charakterze wiążącym: (art. 249 TWE)

  1. ROZPORZĄDZENIA (porównywane do ustaw w prawie wewnętrznym)

  • DYREKTYWY (nazwa myląca; w prawie polskim ma raczej charakter niewiążący)