Prawa Kirchhoffa
Obliczanie rozkładu napięć i prądów w rozgałęzionych obwodach elektrycznych ułatwiają znacznie dwa prawa sformułowane przez Kirchhoffa. Prawa te wyróżniają dwa elementy układów elektrycznych: węzły, tzn. takie punkty w których zbiega się wiele przewodników oraz oczka czyli zamknięte elementy obwodu.
|
Na rysunku 9.4.1 pokazany jest przykładowy węzeł W gdzie zbiega się pięć przewodników. W dwóch z nich (zaznaczonych kolorem niebieskim) prądy płyną w kierunku do węzła, w trzech pozostałych kierunek prądu jest przeciwny. W węźle nie ma żadnego źródła więc z zasady zachowania ładunku wynika, że suma prądów wpływających do węzła równa będzie sumie prądów wypływających. Jest to właśnie treść pierwszego prawa Kirchhoffa, które zapisujemy i wyrażamy w postaci |
|
Rys. 9.4.1. Ilustracja pierwszego prawa Kirchhoffa |
Algebraiczna suma prądów w węźle sieci równa jest zeru. |
(9.4.1) |
Przy sumowaniu, wartości prądów wpływających do węzła oznaczamy dodatnio, zaś wypływających ujemnie.
Drugie prawo dotyczy oczka sieci. Przykładowe oczko pokazuje rysunek 9.4.2.
gdzie N jest liczbą odcinków na które kontur podzielony jest węzłami. Prawo to sformułować można następująco. Suma algebraiczna wszystkich sił elektromotorycznych w oczku sieci równa jest sumie występujących w tym oczku spadków napięć. |
Prawa Kirchhoffa w znakomity sposób ułatwiają obliczenia dla skomplikowanych obwodów elektrycznych.