Laryngologia
W5 03.06.2006
Tracheotomia, laryngotomia, intubacja
Tracheotomia- wskazania:
Mechaniczna niedrożność dróg oddechowych spowodowana przez:
Guzy gardła, krtani, tchawicy, przełyku
Wrodzone wady górnego odcinka dróg oddechowych lub pokarmowych
Uraz krtani lub tchawicy
Obustronne porażenie nerwów krtaniowych wstecznych
Uraz kości twarzy z obrzmieniem tkanek miękkich lub złamaniami, zwłaszcza żuchwy
Aspiracja ciała obcego
Stany zapalne powodujące obrzęk
B. Niedrożność dróg oddechowych spowodowana zaleganiem wydzieliny lub niewydolność oddechowa lub oba czynniki:
Zaleganie wydzieliny i nieskuteczne odksztuszanie w czasie lub po:
Zabiegach chirurgicznych na klatce piersiowej lub jamie brzusznej
Odoskrzelowym zapaleniu płuc
Wymiotach albo aspiracji zawartości żołądka
Oparzeniu twarzy, szyi lub drogi oddechowej
Stanu przedśpiączkowego lub śpiączki w cukrzycy, chorobie wątroby, niewydolności nerek
2. Pęcherzykowa niewydolność oddechowa w czasie lub po:
Zatruciu lekami lub trucizną
Tępym urazie klatki piersiowej ze złamaniem żeber
Porażeniu mięśni oddechowych
Przewlekłej chorobie obturacyjnej płuc ,jak rozedma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, astma oskrzelowa, niedodma
3. Zaleganie wydzieliny i pęcherzykowa niewydolność oddechowa w :
Chorobach ośrodkowego układu nerwowego jak udar, zapalenie mózgu, poliomyelitis, tężec
Rzucawce
Ciężkich urazach głowy
Śpiączce po operacjach neurochirurgicznych
Zatorach powietrznych lub tłuszczowych
Intubacja
Krótkotrwała intubacja (tj. mniej niż 48 godz.):
dla utrzymania oddychania u chorych po zastosowaniu środków zwiotczających mięśnie (w znieczuleniu intubacyjnym)
w ostrej obturacyjnej niewydolności oddechowej, której przyczyna może być prawdopodobnie usunięta w ciągu 24-48 godzin
kiedy tracheotomia jest niemożliwa do wykonania lub przeciwwskazana
B. Długotrwała intubacja tj. przez kilka dni lub tygodni:
długotrwała intubacja nie powinna być wykonywana u dorosłych ze względu na duże niebezpieczeństwo spowodowania bliznowatych zwężeń krtani lub tchawicy; chorzy ze stanami zapalnymi dróg oddechowych, leczeni sterydami, z podciśnieniem, znajdujący się pod wpływem środków toksycznych są szczególnie narażeni na to ryzyko
u małych dzieci przedłużona intubacja przy zastosowaniu techniki nosowo-tchawiczej i miękką rurką często daje mniej powikłań niż tracheotomia
Tracheotomia - wykonanie:
W znieczuleniu ogólnym po intubacji
W znieczuleniu miejscowym
Do premedykacji nie wolno stosować pochodnych morfiny lub barbituranów (presyjnie na ośrodek oddechowy)
W celu wyłączenia nerwu błędnego a tym samym wpływu układu parasympatycznego na serce, należy podać atropinę
Tracheotomia - technika:
Tracheotomia górna:
Wykonujemy w przypadkach nagłych
Dostęp przez ciecie podłużne lub poprzeczne o długości ok. 3-4cm
Przecina się skórę, mięsień płaski szyi i powięź powierzchowną, podwiązując wszystkie krwawiące naczynia
Rozsuwamy na boki powięź środkową szyi z mięśniami mostkowo-gnykowymi i mostkowo-tarczowymi i uwidaczniamy węzinę tarczycy
Spychamy węzinę tarczycy ku dołowi na tępo
Przecinamy II lub III chrząstkę tchawicy lub wycinamy małe okienko
Znieczulamy roztworem ksylocainy błonę śluzową
Tracheotomia dolna:
Dostęp jak przy tracheotomii górnej węzinę podciągamy ku górze i nacinamy IV chrząstkę tchawicy wycinając okienko
Wprowadzenie rurki do światła tchawicy po uprzednim znieczuleniu błony śluzowej aby zahamować odruch kaszlowy
Brzegi rany można lekko zbliżyć i jednym czy dwoma szwami lekko związanymi
Ważne jest umocowanie rurki tracheotomijnej przy pomocy tasiemki
Uwaga!
Chorzy po tracheotomii musza być pod stałą opieką przeszkolonego personelu pielęgniarskiego, do którego obowiązków należy odsysanie wydzieliny, zakraplanie do rurki zleconych leków, czyszczenie i zmiana rurki wewnętrznej.
Przy łóżku chorego w pierwszych dobach po tracheotomii powinny zawsze się znajdować: ssak, z cewnikami jałowymi, kleszczyki Peana, wziernik Trousseau, zapasowe rurki
Powikłania po tracheotomii:
Powikłania śródoperacyjne: masywny krwotok przy zastoju żylnym, przy wolu, guzach przykrywających tchawicę
Porażenia nerwów zwrotnych
Nagłe zatrzymanie krążenia, albo zapaść naczyniowo-błędna
Bezdech trwający kilkanaście sekund po otwarciu tchawicy może być reakcją odruchową lub reakcją na spadek CO2 we krwi
Uszkodzenie tylnej ściany tchawicy z możliwością wystąpienia przetoki tchawiczo-przełykowej
Niewłaściwe wprowadzenie rurki tracheotomijnej pod błonę śluzową może wytworzyć kieszeń
Odma podskórna
Powikłania oskrzelowo-płucne
Zapalenie tchawicy
Zapalenie tkanek miękkich szyi
Zapalenie śródpiersia
Zapalenie płuc
Ropień płuc
Laryngotomia = Konikotomia
Jest to zabieg nagły
Stanowi pierwszy etap do ostatecznego zabezpieczenia dróg oddechowych
Nacięcie skóry pionowo od połowy wysokości chrząstki tarczowatej do wcięcia mostkowego
Po wymacaniu więzadła pierścienno-tarczowego w tym miejscu poprzecznie nacinamy więzadło
Wprowadzamy do światła krtani rozwieracz a następnie rurkę
Laryngotomii nie należy wykonywać gdy jest możliwość szybkiej intubacji, tracheotomii, bronchoskopii.
Intubacja
Może być wykonana bez znieczulenia u chorych głęboko nieprzytomnych
W pozostałych przypadkach pożądane jest pełne znieczulenie ze zwiotczeniem mięśni
Uwagi praktyczne pielęgnacji chorych po tracheotomii
rurka musi być czyszczona codziennie
wydzielina musi być odsysana
rurka nie może być wyjmowana na dłużej
stosowanie środków mukolitycznych
inhalacje
Trudności w oddychaniu przez tracheostomię:
Nieprawidłowo wprowadzona rurka
Strupy w odcinkach obwodowych rurki
Ziarnina w tchawicy przy końcu rurki
Rurka o niewłaściwym kształcie i wymiarze
Zwężenie drzewa tchawiczo-oskrzelowego poniżej tracheostomii
Krwawienie z otworu tracheostomijnego:
Zapalenie tchawicy
Ziarnina w tchawicy
Krwotoki spowodowane nadżerką pnia ramienno-głowowego lub innych naczyń w otoczeniu tchawicy
Krwawienie z guza.
2006 ® AŁ