Urządzenia do kiełkowania jęczmienia

A. Słodownie klepiskowe - ze względu na małą wydajność, dużą pracochłonność i brak możliwości mechanizacji oraz automatyzacji uległy likwidacji. W słodowniach tych z namoczonego jęczmienia formowano pryzmy na klepisku, o grubości ok 30 cm, a pod koniec kiełkowania 15÷20 cm. Regulacji temperatury i przewietrzania dokonywano ręcznie, przewracając drewnianą łopatą lub specjalnym pługiem napędzanym elektrycznie i obsługiwanym ręcznie. Wilgoć ziaren uzupełniano spryskując grzędę wodą. Pomieszczenie wentylowano przez otwieranie lub zamykanie kanałów wentylacyjnych znajdujących się w ścianach słodowni.

B. Słodownie skrzyniowe - namoczone ziarno układa się w skrzyniach wykonanych ze zbrojonego betonu na metalowym sicie umieszczonym w odległości 40-60 cm od dna konstrukcji. Grubość warstwy ziarna -1 m, zasyp na 1m2 skrzyni wynosi ok. 600 kg. Przestrzeń pod sitem służy do przepływu klimatyzowanego powietrza oraz do zbierania się CO2 wydzielanego przez ziarno. Przewietrzanie ziarna może odbywać się od dołu jak i od góry, w zależności od potrzeby. Do zmiany kierunku przepływu służą odpowiednie przepustnice. Zasyp namoczonego jęczmienia, przewracanie ziarn na sicie  i odbiór mokrego słodu odbywa się mechanicznie. Najbardziej rozpowszechnionymi konstrukcjami są  skrzynie Saladina, w których mieszanie słodu wykonują pionowe przetrząsacze ślimakowe zamocowane na specjalnym wózku. Liczba skrzyń Saladina w słodowni wynosi przeważnie tyle ile trwa proces kiełkowania tzn. osiem.

Innym rozwiązaniem stosowanym w słodowniach skrzyniowych jest tzw. wędrująca grzęda. Polega to zastosowaniu specjalnego przewracacza, który przewraca i przesuwa grzędę w ciągu 8 dni od początku skrzyni (pierwszy dzień) do końca (ósmy dzień), skąd mokry słód kierowany jest do suszarni.

W słodowniach tych uzyskuje się słód najwyższej jakości, ze względu na możliwość utrzymania optymalnych warunków kiełkowania

C. Słodownie typu Nordon - wykorzystujący system kiełkowania i suszenia w tej samej skrzyni tzw. skrzynio-suszarni. Regulacja parametrów kiełkowania jęczmienia i suszenia słodu sterowana jest programem komputerowym. Liczba skrzynio-suszarni w słodowni jest równa liczbie dni trwania kiełkowania i suszenia.

D. Słodownie bębnowe - stalowe cylindry ułożone na czterech rolkach wprawiających cylinder w ruch obrotowy. Do środka urządzenia załadowuje się namoczony jęczmień (ok. 20 ton) a ruch bębna powoduje mieszanie ziarna.Dopływ klimatyzowanego powietrza następuje przez kanały sitowe umieszczone na obwodzie bębna, odprowadzenie - rurą sitową umieszczoną w środku urządzenia.

E. Słodownie wieżowe -  wszystkie urządzenia słodowni usytuowane są w wysokim budynku,

w którym spełnione są następujące warunki:

• wykorzystanie grawitacyjnego transportu ziarn,

• uzyskanie wysokiej zdolności produkcyjnej na minimalnej powierzchni,

• maksymalne ograniczenie zużycia energii cieplnej,

• zastosowanie pełnej mechanizacji i automatyzacji oraz standardowych warunków

Urządzenia w budynku słodowni usytuowane są w następujący sposób, patrząc od góry technologicznych. konstrukcji:

• przenośniki ziaren jęczmienia,

• urządzenia do mycia i wstępnego moczenia ziarna,

• umieszczone jedna nad drugą klimatyzowane komory rostnikowe, w których prowadzi się domaczanie i kiełkowanie ziarn. Okrągłe dno sitowe komory porusza się wraz z ziarnem. Mieszanie ziarna odbywa się za pomocą ślimakowych przewracaczy zamontowanych na stałe na promieniu komory. (Liczba komór 7 równa się liczbie dni kiełkowania).

• usytuowane jedna nad drugą dwie komory suszarni słodu. Siatki suszarni są nieruchome, a poziomy przenośnik ślimakowy służy do załadunku i rozładunku ziarna. W suszarniach stosuje się ogrzewanie bezprzeponowe (gazy spalinowe propan-butan). Czas suszenia słodu - 48 godzin.

Obecnie najczęściej słodowanie przeprowadza się w słodowniach skrzyniowych i wieżowych i typu Nordon

---