Umowy międzynarodowe podmiotami trzecimi:
zawarte przez Wspólnotę samodzielnie
lub razem z państwami trzecimi
Zawierane są:
z organizacjami międzynarodowymi
państwami poza UE
Dodatkowym źródłem prawa nie pisanego są:
zwyczaje międzynarodowe, ponieważ wspólnota jako część społeczności międzynarodowej, musi kierować się prawem w niej obowiązującym.
zasady ogólne prawa(międzynarodowego) z tego samego powodu
Zasady ogólne prawa międzynarodowego:
zasada nierozerwalnie związana z każdym rozwiniętym systemem prawa np. prawo do obrony, zasady bezpieczeństwa prawnego, zasada praw nabytych, zakaz retroaktywności, zasada słuszności.
zasady wynikające z samej natury WE i jej członków:
zasada solidarności
zasada ściślejszej współpracy
zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego przed prawem krajowym
zasada skutku bezpośredniego niektórych norm prawa wspólnotowego w prawie krajowym państw członkowskich
zasada równowagi instytucjonalnej
- prawa podstawowe jednostki są to prawa
narodowych, które mają zastosowanie w prawie wspólnotowym np. Europejska Konwencja Praw Człowieka.
System instytucjonalny UE:
Rada Europejska, organ całej UE(nie jest organem UE)
5 głównych organów Wspólnot Europejskich:
Parlament Europejski
Rada Unii Europejskiej
Komisja Europejska
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Trybunał Obrachunkowy
Główne organy pomocnicze:
Komitet Gospodarczy i Społeczny
Komitet Regionów
Ograny pomocnicze poszczególnych instytucji:
Komitet Stałych Przedstawicieli
Sąd Instancyjny
Komitet Gospodarczy i Finansowy
Rzecznik Praw Obywatelskich
Organy wyspecjalizowane:
Europejski Bank Centralny
Europejski Bank Inwestycyjny
Rada Europejska:
Od lat 60. odbywały się konferencje szefów państw. W 1974r. na szczycie paryskim zaczęli się określać jako rada. W skład wchodzą:
Szefowie państw lub członkowie rządów państw członkowskich
przewodniczący komisji europejskich
towarzyszą im ministrowie spraw zagranicznych
Jeden komisarz
Uczestniczą także wyżsi funkcjonariusze Sekretariatu generalnego rady i komisji.
RE jest organem decyzji politycznych, jest organem całej Unii, nie jest organem ani instytucją, UE, organ niesformalizowany. Pracami RE kieruje Urząd przewodniczącego. Sprawuje go szef państwa lub rządu, który aktualnie przewodniczy Radzie UE.
Działa w trybie consensusu
Może podejmować decyzje o charakterze wiążącym (zakres unii gospodarczej, monetarnej)
Nie posiada własnej administracji
Zbiera się przynajmniej dwa razy w roku, są to spotkania na poziomie krajowym, międzypaństwowym, lub wspólnotowym
Nadają Unii impulsów niezbędnych dla jej rozwoju
Określają ogólne kierunki polityki
Zadanie: pozostałe organy
|
|
3b. Prawo UE