Upasena (Upasena-asivisa) Sutta
(Sutta o Czcigodnym Upasenie) lub (Sutta o Czcigodnym Upasenie i Wężu)
(SN 35.69)
Pewnego razu Czcigodny Sariputta i czcigodny Upasena przebywali nieopodal Rajagaha w Chłodnym Lesie, w Grocie Bractwa Węży. Wtedy taks ię zdarzyło, że wąż spadł na ciało Czcigodnego Upaseny [i ukąsił go]. Wtedy Czcigodny Upasena rzekł do mnichów: "Szybko, przyjaciele, unieście me ciało i wynieście je na posłanie, zanim rozpierzchnie się ono niczym garść plew!"
Kiedy to powiedział, Czcigodny Sariputta rzekł do Czcigodnego Upaseny: "Lecz nie widzimy żadnej przemiany w twym ciele ani w twych zdolnościach."
Wtedy Czcigodny Upasena rzekł: "Szybko, przyjaciele, unieście me ciało i wynieście je na posłanie, zanim rozpierzchnie się ono niczym garść plew! Przyjacielu Sariputta, kto kolwiek ma w sobie myśli: 'Jestem okiem' lub 'To oko jest moje', 'Jestem uchem' lub 'To ucho jest moje', 'Jestem nosem' lub 'Ten nos jest mój', 'Jestem językiem' lub 'Ten język jest mój', 'Jestem ciałem' lub 'To ciało jest moje', 'Jestem umysłem' lub 'Ten umysł jest mój': w tym nie będzie żadnej zmiany w ciele lub zdolnościach. Lecz jeśli chodzi o mnie, nie ma we mni myśli: 'Jestem okiem' lub 'To oko jest moje', 'Jestem uchem' lub 'To ucho jest moje', 'Jestem nosem' lub 'Ten nos jest mój', 'Jestem językiem' lub 'Ten język jest mój', 'Jestem ciałem' lub 'To ciało jest moje', 'Jestem umysłem' lub 'Ten umysł jest mój'. Więc zatem jakie przemiany winny zajść w mym ciele, jakie przemiany winny zajść w mych zdolnościach?"
Teraz, urojenie "ja" i "my" zostało doskonale wykorzenione z Czcigodnego Upaseny dużo wcześniej, dlatego też nie powstały w nim myśli: 'Jestem okiem' lub 'To oko jest moje', 'Jestem uchem' lub 'To ucho jest moje', 'Jestem nosem' lub 'Ten nos jest mój', 'Jestem językiem' lub 'Ten język jest mój', 'Jestem ciałem' lub 'To ciało jest moje', 'Jestem umysłem' lub 'Ten umysł jest mój".
Wtedy mnisi podnieśli ciało Czcigodnego Upaseny i wynieśli je na posłanie. I cialo Czcigodnego Upaseny rozpierzchło się niczym garść plew.