K. Bartoszyński, Problem konstrukcji czasu w utworach epickich
cz. 1 (dla chętnych)
Jak najczęściej rozumiany jest czas w dziełach literackich i w jaki sposób w dziełach tych dochodzi do głosu filozoficzna problematyka czasu?
Czym jest czas rozumiany jako element struktury dzieła literackiego? Na jakie dwa sposoby w dziele literackim mogą zostać zakomunikowane relacje czasowe?
W jaki sposób trzy charakterystyczne cechy czasowości tworów językowych, tj. nieciągłość, sekwencjonalność i linearność, wpływają na możliwości przedstawienia czasu w dziele literackim? Czy można uznać owe uwarunkowania językowe za bezwzględne ograniczenie dla literatury?
Proszę wymienić trzy podstawowe płaszczyzny czasowe w utworze epickim. Jaka relacja między tymi płaszczyznami uchodzi za najbardziej „naturalną”? Jak inaczej mogą kształtować się stosunki między płaszczyznami czasowymi w dziele?
Ile „rachub” czasu przewiduje struktura utworu epickiego? Czy zawsze wszystkie te „czasy” są określone równie wyraziście?
Jaka właściwość związana z czasem może być uznana za specyficznie epicką?
cz. 2 (obowiązkowa)
Czym się różni dystans przedstawiony w utworze epickim od „rzeczywistej” odległości czasowej między „datą” narracji a „datą” relacjonowanych zdarzeń lub „datą” odbioru?
Czym charakteryzuje się „duży” (perfektywny) dystans czasowy narracji wobec zdarzeń? Kiedy przedstawiony dystans czasowy można określić jako „mały” (imperfektywny)? Czy dystans „mały” jest dystansem zmiennym?
Na czym polega „duży” i „mały” dystans narracji i odbioru?
Czym różni się dystans w sensie relatywnym („duży” i „mały”) od dystansu w sensie absolutnym? Czym charakteryzują się dwa typy dystansu w sensie absolutnym: dystans uobecnienia i dystans niepełnej obecności? Jakimi środkami można osiągnąć te dwa typy dystansu?
Jak przedstawi się sprawa dystansu w narracjach „przyszłościowych” (np. w powieści fantastycznej) oraz „profetycznych”?
W jakiego typu narracji narrator oraz sytuacja narracyjna ujawniają się najwyraźniej? Jakie to ma konsekwencje dla kwestii dystansu narracji do zdarzeń przedstawionych?
Czy istnieje korelacja między jawnością narratora i sytuacji narracyjnej a dystansem w sensie absolutnym?
Które odmiany narracji powieściowej nie podlegają zasadzie, że im bardziej jawna sytuacja narracyjna, tym wyraźniejszy dystans wobec przedstawianych zdarzeń?
Czym jest horyzont czasowy narracji?
Jakie cechy ma narracja operująca szerokim horyzontem czasowym?
Jakie cechy ma narracja operująca wąskim horyzontem czasowym?
W jaki sposób wybór horyzontu narracyjnego odzwierciedla „filozofię czasu” wyrażaną przez dzieła powieściowe? Proszę podać kilka znamiennych przykładów.