Zbyszko z Bogdańca - rycerz, postać literacka z powieści Krzyżacy Henryka Sienkiewicza.

Młody, porywczy, silny, odważny i kochliwy, uosobienie cnót rycerskich. Postać wzorowana na rycerzach z eposów (m. in. na Tristanie). Osią fabuły powieści jest pogoń Zbyszka wraz ze stryjem Maćkiem za porwaną przez Krzyżaków Danusią - postacią kobiecą również wzorowaną na eposach. Brał udział w wojnie litewsko krzyżackiej. Kochał Danusię i dlatego po jej śmierci dopełnij swojej obietnicy - zdobył tyle pawich piór z hełmów krzyżackich ile Danuśka miała palców u rąk.

Po wypełnieniu przysięgi wrócił do Bogdańca i ożenił się z Jagienką ze Zgorzelic, która urodziła najpierw bliźniaków Maćka i Jaśka, następnie Zycha, a po nim Juranda. Wraz z Maćkiem uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem i szczęśliwie ze stryjem powrócili do Bogdańca, a Zbyszko do kasztelu do żony i dzieci.

Maćko i Zbyszko z Bogdańca pieczętowali się herbem Tępa Podkowa.

---