ORGANIZACJA STANOWISKA PRACY

KAŻDA ORGANIZACJA JEST TO UKŁAD POJEDYNCZYCH LUB ZESPOŁOWYCH STANOWISK PRACY, KTÓRE SĄ ZE SOBĄ POŁĄCZONE. FUNKCJONOWANIE STANOWISK RZUTUJE NA SPRAWNOŚĆ SYSTEMU ORGANIZACYJNEGO.

STANOWISKO PRACY : CZĘŚĆ PRZESTRZENI ROBOCZEJ WRAZ Z WYPOSAŻENIEM - PRACOWNIK LUB ZESPÓŁ WYKONUJE NA TEJ PRZESTRZENI CZĘŚĆ PROCESU PRACY.

STANOWISKO PRACY ZOSTAJE WYODRĘBNIONE W NASTĘPSTWIE PODZIAŁU CELÓW OGÓLNYCH ORAZ ZADAŃ NA CELE CZĄSTKOWE.

STANOWISKO JEST TWORZONE NA ZASADZIE JEDNOŚCI TRZECH ELEMENTÓW :

1. CECH ZADAŃ, CZYNNOŚCI, OPERACJI

2. KWALIFIKACJI WYKONAWCÓW

3. MIEJSCA WYKONANIA ZADAŃ.

PODSTAWOWE ELEMENTY STANOWISKA PRACY :

1. NAZWA STANOWISKA, MIEJSCE W STRUKTURZE, WIĘZI

2. CELE, PROCES PRACY

3. PODZIAŁ PRACY

4. CZAS PRACY, OBCIĄŻENIE FIZYCZNO-PSYCHICZNE, PRZERWY W PRACY

5. OCENA PRACY

6. OBSADA STANOWISKA PRACY

7. OBSŁUGA STANOWISKA PRACY

NAZWA STANOWISKA:

STANOWISKA NIEKIEROWNICZE :

- PIELĘGNIARKA

- STARSZA PIELĘGNIARKA

STANOWISKA KIEROWNICZE :

- PIELĘGNIARKA ODDZIAŁOWA

- PRZEŁOŻONA PIELĘGNIAREK

- NACZELNA

MIEJSCE W STRUKTURZE:

OKREŚLA SIĘ PRZEZ WSKAZANIE STANOWISKA NADRZĘDNEGO, RÓWNOLEGŁEGO, PODLEGŁEGO ORAZ NAZWY DZIAŁU, DO KTÓREGO STANOWISKO NALEŻY.

WIĘZI SĄ TO STOSUNKI ORGANIZACYJNE.

KLASYCZNE WIĘZI ORGANIZACYJNE :

• WIĘŹ SŁUŻBOWA - HIERARCHICZNA. JEDNOSTRONNA ZALEŻNOŚĆ PRACOWNIKA OD PRZEŁOŻONEGO, KTÓRY MA PRAWO DECYDOWAĆ O ZADANIACH, CZYNNOŚCIACH, SPOSOBIE WYKONYWANIA, CZASIE PRACY, ROZKŁADZIE DYŻURÓW, URLOPACH, UPOSAŻENIU.

• WIĘŹ FUNKCJONALNA - POMAGANIE, DORADZANIE, KONSULTOWANIE BEZ PRAWA DECYDOWANIA. MOŻE POKRYWAĆ SIĘ ZE SŁUŻBOWĄ, MOŻE ZACHODZIĆ MIĘDZY WSPÓŁPRACOWNIKAMI. PRACOWNIK MUSI WIEDZIEĆ DO KOGO MOŻE ZWRÓCIĆ SIĘ W PRZYPADKU TRUDNOŚCI ZWIĄZANYCH Z REALIZACJĄ ZADANIA (KONSULTANT WOJEWÓDZKI, KONSULTANT KRAJOWY DS. PIELĘGNIARSTWA →PIELĘGNIARKI W ZAKŁADACH OPIEKI ZDROWOTNEJ).

• WIĘŹ TECHNICZNA : ZALEŻNOŚĆ MIĘDZY PRACOWNIKAMI WYNIKAJĄCA Z PROCESU PRACY (PIELĘGNIARKA - LEKARZ).

• WIĘŹ INFORMACYJNA : OBOWIĄZEK INFORMOWANIA O STANIE RZECZY I ZACHODZĄCYCH ZMIANACH. JAKIE RODZAJE INFORMACJI, KOMU, KIEDY I ZA POMOCĄ JAKICH ŚRODKÓW SĄ PRZEKAZYWANE W ODDZIALE. ZNACZENIE TEGO RODZAJU WIĘZI ROŚNIE WRAZ Z ROZWOJEM NAUKI, TECHNIKI, ZŁOŻONOŚCI SYSTEMÓW ORGANIZACYJNYCH.

CELE STANOWISKA PRACY

GŁÓWNYM CELEM PIELĘGNIARSTWA JEST ZAPEWNIENIE WYSOKIEGO POZIOMU ŚWIADCZEŃ W ZAKRESIE :

• RACJONALNE WYKORZYSTANIE DOSTĘPNYCH ZASOBÓW LUDZKICH I RZECZOWYCH

• UCZESTNICTWO W KSZTAŁCENIU I DOSKONALENIU PRACOWNIKÓW

• WSPIERANIE PIELĘGNIARSKICH BADAŃ NAUKOWYCH

PIELĘGNIARSTWO OBEJMUJE :

• PROMOWANIE I UTRZYMANIE OPTYMALNEGO STANU ZDROWIA

• ZAPOBIEGANIE CHOROBIE I NIESPRAWNOŚCI

• ZAPEWNIENIE CAŁOŚCIOWEJ PIELĘGNACJI CHORYM I UMIERAJĄCYM.

CELE PIELĘGNIARSKIEGO STANOWISKA PRACY :

1. ZAGWARANTOWANIE PEŁNEGO STANOWISKA PACJENTOM , ODWIEDZAJĄCYM POPRZEZ ELIMINOWANIE WYPADKÓW, URAZÓW, ZAKAŻEŃ, POMYŁEK

2. ZAPEWNIENIE WARUNKÓW ZASPOKOJENIA POTRZEB ZDROWOTNYCH PACJENTÓW, BĘDĄCYCH WARUNKIEM ŻYCIA I ZDROWIA

3. OSIĄGNIĘCIE MOŻLIWIE PEŁNEJ POMYŚLNOŚCI PSYCHOSPOŁECZNEJ CHORYCH, WSPIERANIE CZŁONKÓW RODZIN.

4. POSZERZANIE WIEDZY, KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI I POSTAW WARUNKUJĄCYCH SAMOOPIEKĘ.

5. WYKONYWANIE ZLECONEGO PROGRAMU DIAGNOSTYCZNO-LECZNICZEGO.

DALSZE USZCZEGÓŁOWIENIE CELÓW STANOWISKA PIELĘGNIARSKIEGO ZALEŻY OD POTRZEB KONKRETNEJ JEDNOSTKI, RODZINY, SPOŁECZNOŚCI - PIERWSZY ETAP PROCESU PIELĘGNOWANIA.

PODZIAŁ PRACY - ZESPOŁOWE STANOWISKO PRACY :

• FUNKCJONALNY - OPARTY NA JAKOŚCIOWYM PODZIALE PRACY. JEGO ZALETĄ JEST WIĘKSZA SPRAWNOŚĆ WYKONANIA, PROWADZI DO SPECJALIZACJI.

WADY : PRACA STUDENTÓW.

• ZESPOŁOWY - GRUPY PERSONELU PIELĘGNIARSKIEGO O ZRÓŻNICOWANYCH KWALIFIKACJACH PROWADZONE SĄ PRZEZ PIELĘGNIARKI LIDERKI ZESPOŁU (PLANOWANIE PIELĘGNACJI I JEJ CIĄGŁOŚĆ, NADZÓR WYKONANIA, OCENA REZULTATÓW, POZNAWANIE PRZYCZYN I SKUTKÓW)

• CAŁOŚCIOWY - PIELĘGNOWANIE CHOREGO LUB GRUPY I WYKONYWANIE WSZYSTKICH CZYNNOŚCI PRZEZ JEDNĄ OSOBĘ. PIELĘGNIARKA ODPOWIADA ZA CAŁOŚĆ PIELĘGNACJI, OD MOMENTU PRZYJĘCIA DO CHWILI WYPISANIA, GROMADZI INFORMACJE, USTALA ROZPOZNANIE PIELĘGNIARSKIE, PLANUJE OPIEKĘ PRZY UDZIALE PACJENTA, PROWADZI DOKUMENTACJĘ, KOORDYNUJE PROGRAM POBYTU PACJENTA, OCENIA REZULTATY PIELĘGNOWANIA, FORMUŁUJE WNIOSKI.

ZALETY :

- ZMNIEJSZENIE LICZBY OSÓB KONTAKTUJĄCYCH SIĘ Z PACJENTEM

- ZWIĘKSZENIE POCZUCIA BEZPIECZEŃSTWA PACJENTA, ZMNIEJSZENIE JEGO NIEPOKOJU

- ZWIĘKSZENIE AUTONOMII PIELĘGNIARKI, SAMODZIELNOŚĆ NASILA PROFESJONALIZM

- ZAPOBIEGANIE ZANIEDBANIOM I NIEWYKONANIU CZYNNOŚCI

- MNIEJSZA POTRZEBA KONTROLI DZIĘKI SAMOKONTROLI.

ZWIĘKSZENIE SATYSFAKCJI Z PRACY ORAZ ZADOWOLENIA PACJENTA.

WADY ?

• OPIEKA ZAPROGRAMOWANA - WYKORZYSTANIE ŚCIEŻKI KRYTYCZNEJ WYZNACZANEJ PRZEZ KLUCZOWE ZDARZENIA, KTÓRE POWINNY WYSTĄPIĆ W PRZEWIDYWANYM CZASIE (POBYT PACJENTA NIE POWINIEN PRZEKROCZYĆ PRZEWIDZIANEJ DŁUGOŚCI )

• WSPÓLNA PRAKTYKA - WSPÓŁDZIAŁANIE PRZEDSTAWICIELI RÓŻNYCH DYSCYPLIN, KTÓRZY WYKORZYSTUJĄ SWOJĄ WIEDZĘ I UMIEJĘTNOŚCI DLA ZAPEWNIENIA SKUTECZNEGO REZULTATU OPIEKI.

• PRAKTYKA ZRÓŻNICOWANA - PIELĘGNIARKA Z UNIWERSYTECKIM WYKSZTAŁCENIEM ROZPOZNAJE PROBLEMY, PLANUJE I OCENIA OPIEKĘ ŚWIADCZONĄ PRZEZ PIELĘGNIARKI Z NIŻSZYM WYKSZTAŁCENIEM.

WYMIAR CZASU PRACY - PRZECIĘTNIE 40 GODZIN TYGODNIOWO (PRAWNIE UREGULOWANY). MOŻE BYĆ MNIEJSZY, JEŻELI PRACA ODBYWA SIĘ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA.

HARMONOGRAMY - TYGODNIOWE/MIESIĘCZNE - GRAFIKI.

DŁUGOŚĆ DNIA ROBOCZEGO.

W CELU PEŁNEGO WYKORZYSTANIA ZASOBÓW LUDZKICH I W TROSCE O KOSZTY OPIEKI NALEŻY DĄŻYĆ DO UELASTYCZNIENIA WYMIARU GODZIN PRACY.

PRZERWY W PRACY :

3,1% DNIA PRACY NA ODPOCZYNEK, 2% NA POTRZEBY NATURALNE

MIĘDZYNARODOWE BIURO PRACY W GENEWIE - MINIMUM CZASU UZUPEŁNIAJĄCEGO TO 10% DNIA PRACY DLA MĘŻCZYZN, 12% DLA KOBIET.

BRAK PRZERW REGULAMINOWYCH PROWADZI DO PRZEDŁUŻANIA CZASU PRZERW DOWOLNYCH.

2

---