OCHRONA SRODOWISKA
Wykład 04 (17.11.2006)
Ścieki - ciekła mieszanina usuwana na zewnątrz z poszczególnych gospodarstw domowych i zakładów przemysłowych.
Skład ścieków:
związki organiczne
związki mineralne
wolne kwasy
zasady
związki trujące
Odbroniki ścieków:
rzeki
jeziora
morza
oceany
Proces samooczyszczania - naturalne właściwości do uwalniania się od doprowadzanych zanieczyszczeń, dzięki stale zachodzącym procesom fizycznym, chemicznym i biologicznym.
Procesy samooczyszczania:
mineralizacja substancji organicznych
obumieranie bakterii wprowadzonych do wody
reakcje neutralizacji
wytrącanie związków chemicznych
sedymentacja zawiesin
sorpcja
rozcieńczanie wód rzeki czystszymi dopływami
Samooczyszczanie:
Odbiornik można obciążyć tylko takim ładunkiem zanieczyszczeń, jaki zdolny jest on „przetrawić”.:
nie zostanie zagrożony pod względem biologicznym
nie zostanie naruszony jest wygląd estetyczny
Pełne oczyszczanie ścieków (nie można realizować ze względów):
ekonomicznych
technicznych
ekologicznych, ścieki są ogniwem reakcji geochemicznych
Zadanie oczyszczania ścieków:
usuwanie niepożądanych zanieczyszczeń
rozkład zanieczyszczeń na prostsze
całkowita mineralizacja zanieczyszczeń
przemienianie zanieczyszczeń na produkty obojętne lub składniki oddziaływujące mniej szkodliwie na biocenozę odbiornika.
Zanieczyszczenia ścieków:
mechaniczne
chemiczne
biologiczne
Zanieczyszczenia mechaniczne:
ciała wleczone, mineralne: piasek, cząstki gliny, żużla itp; organiczne: odpadki jarzyn, owoców itp
ciała pływające np. Papier, olej roślinny itp
Zanieczyszczenia mechaniczne:
zawiesiny, ciała które dzięki odpowiedniemu kształtowi i wymiarom sa zdolne do pozostawania w ściekach w stanie zawiesin.
Koloidy, ciała nierozpuszczalne w wodzie o dużym stopniu rozdrobnienia, nadają zazwyczaj ściekom wygląd mętny, mleczny lub opalizujący
Zanieczyszczenia chemiczne pochodzenia:
mineralnego
organicznego
Zanieczyszczenia chemiczne mineralne:
nie ulegają zmianom w ściekach
nie są szkodliwe dla zdrowia
nie oddziałują ujemnie na stopień
Zanieczyszczenia chemiczne organiczne:
produkty odpadkowe roślinne i zwierzęce zawierające: białka, tłuszcze, węglowodory
Mogą ulegać rozkładowi pod wpływem bakterii obecnych w ściekach:
aerobowych, tlenowych
anaerobowych, beztlenowych
Bakterie aeoroby (tlenowe)
Utleniają związki organiczne i trwałe związki mineralne nieorganiczne:
azotany
siarczany
fosforany
dwutlenek węgla
Bakterie anaeroby (beztlenowe) - redukują substancje organiczne, kosztem tlenu zawartego w związkach organicznych lub w azotanach i siarczanach do:
wodoru H2
dwutlenku węgla CO2
siarkowodoru H2S
metanu - CH4
azotu - N2
Zanieczyszczenia biologiczne:
żywe bakterie
zarodniki innych bakterii
wyższe drobnoustroje
Dostają się one tam wraz z wydalinami i w korzystnych warunkach wytwarzają bogatą mikroflorę i mikrofaunę.
Metody oczyszczania ścieków:
mechaniczne
fizykochemiczne
biologiczne
Metody mechaniczne - usuwanie ze ścieków zawartych w nich nierozpuszczalnych zanieczyszczeń mechanicznych za pomocą takich operacji jednostkowych jak: sedymentacja, flotacja, rozdrabnianie
Metody fizykochemiczne - usuwanie ze ścieków zanieczyszczeń występujących w postaci drobnych i trudno opadających zawiesin., usuwanie zanieczyszczeń koloidowych i rozproszonych
Metody fizykochemiczne:
zoobojętnianie ścieków
wytrącanie zanieczyszczeń
utlenianie niektórych zanieczyszczeń (np. Przez chlorowanie)
Metody biologiczne - zmineralizowanie zanieczyszczeń organicznych dzięki działaniu mikroorganizmów, głównie bakterii aerobowych, występujących w postaci tzw. Osadów czynnych; są najważniejsze technologii oczyszczania ścieków.
Przeróbka ścieków polega na:
usuwaniu ich skłonności do zagniwania (biochemicznych rozkład beztlenowy)
niszczenie zawartych tam pasożytów
zmniejszanie objętości
Procesy stosowane w obróbce osadów:
fermentacja aerobowa (beztlenowa)
zagęszczanie
suszenie
filtrowanie
kompostowanie
spalanie
Rodzaje oczyszczalni ścieków:
mechaniczne
chemiczne
biologiczne
Ścieki - komunalne, przemysłowe
Oczyszczalnia biologiczna
Kompresownia
powietrza Powietrze
Komora osadu Ścieki Osadniki Ścieki oczyszczone
czynnego osadowe wtórne do odbioru
osad czynny recyrkulowany
Pompownia do recyrkulacji osad
osadu czynnego czynny nadmiarowy
Litosfera - zewnętrzna warstwa kuli ziemskiej. Jej miąższość wynosi ok 80-150km
Przekształcenia i zagrożenia antropologiczne litosfery dotyczą przede wszystkim warstwy powierzchniowej - pedosfery czyli gleby.
Lokalne skutki działalności człowieka sięgają niekiedy na głębokość kilkuset metrów, rzadko na głębokości kilku kilometrów.
Litosfera - główne miejsce zakłócenia globalnej równowagi spowodowanej nasilającą się presją czynnika demograficznego, który wymusza intensywną eksploatację biosfery dla zaspokojnego rosnącego zapotrzebowania na powierzchnię, surowce, energię, wodę i żywność.
Specyfika degradacji litosfery:
najwyższy stopień bezwładności
najwolniejsze tempo procesów naturalnej odnawialności walorów i zasobów
efekty samooczyszczania atmosfery - po kilku dniach od zakończenia emisji zanieczyszczeń
efekty samooczyszczania hydrosfery - po kilku tygodniach lub miesiącach
samositna renaturalizacja naruszonej litosfery - wiele tysięcy lub milionów lat a często sa to procesy nieodwracalne.
Gleba - pedosfera
Jest to biologicznie czynna warstwa ziemi, od powierzchni terenu do głębokości przenikania głównej masy korzeni roślin, która wytworzyła się ze skał przekształconych pod wpływem organizmów żywych, klimatu, wody, rzeźby terenu i czasu.
Skład pedosfery:
cząstki mineralne - główna krzemiony, glinokrzemiony i węglany o rozmiarach od 2m do 2km
koloidy glebowe - częściowo mineralne, w dużej mierze organiczne
roztwór glebowy - wypełnia przestrzenie kapilarne między cząstkami mineralnymi oraz tworzy warstwę uwodnioną wokół cząstek i koloidów
powietrze glebowe - wypełnia większe przestrzenie między cząstkami i grudkami
organizmy żywe gleby - korzenie i kłącza roślin, drobne ssaki, stawonogi, larwalne robaki, pierwotniaki, grzyby, glony, bakterie
Udział podstawowych elementów gleby:
25% - woda
25% - powietrze
5% - substancje organiczne
45% - części mineralne
Rola pedosfery:
produkcyjna - rozwój roślin
referencyjna - ogromnych rozmiarów naturalny zbiornik referencyjny zasobów wodnych niezbędnych do życia roślin
sanitarna
Rola sanitarna gleby:
Drobnoustroje żyjące w glebie uczestnicząc w procesie rozkładu (minelizacji) martwych resztek organicznych wpływając w ten sposób na obieg pierwiastków w środowisku.
Właściwości absorpcyjne - naturalny filtr pochłaniający m.in. Związki toksyczne