nią większość czasu. Zwykły człowiek nie mógłby tu mieszkać. Całe to gadanie o zostawianiu na stałe to po prostu zwykły chwyt reklamowy.

• To po co wybrał się pan tutaj?

• Och, sam nie wiem. Chciałem się rozejrzeć. Lu­
  bię widzieć wszystko na własne oczy. Gdziekolwiek
  się znalazłem, musiałem zawsze zobaczyć to, co aku­
  rat było w modzie. Kiedy pojechałem na Wschód, wy­
  brałem się do Pekinu. Kiedy...

• Jak było w Pekinie?

• Nic szczególnego. Nic, tylko mury i mury. Pu­
  łapka dla turystów. Widziałem właściwie wszystko:
  wodospad Niagara, Piramidy, Salt Lakę City, Tadż Ma-
  hal...

• A jaki jest Tadż Mahal?

• Nic ciekawego. Chwyt reklamowy jak wszystko
  inne. Wszystkim rządzą ci sami ludzie. Jedna wielka
  firma na całym świecie. Po prostu biorą atlas i decy­
  dują, gdzie umieścić kolejną atrakcję turystyczną. Nie­
  ważne, co wybiorą. Jeśli zrobią dobrą kampanię rekla­
  mową, to wszystko przejdzie.

• Pan, zdaje się, mieszkał jakiś czas... eee... tam,
  na dole, w Mieście?

• W Piekle? Tak, mieszkałem tam. Też klapa.
  Każą się spodziewać ognia, diabłów i różnych zna­
  nych postaci smażących się na ruszcie, Henryka VIII
  i jemu podobnych, a na miejscu okazuje się, że to po
  prostu zwykłe miasto.

• Jeżeli o mnie chodzi, wolę już zostać tutaj.

• A ja nie mogę zrozumieć, czym się tak wszyscy
  zachwycają — powiedział doświadczony przez życie
  Upiór. — Widoki jak w każdym parku, a poza tym
  okropnie niewygodnie.

• Podobno ten, kto tu zostanie... hrn, stwardnie­
  je... zaaklimatyzuje się.

—- Już to gdzieś słyszałem — odparł Upiór. — Kłamstwo Jak wszystkie inne. Całe życie wmawiano mi podobne rzeczy. A w szkole, że łacina z biegiem czasu okaże się łatwiejsza. Po miesiącu małżeństwa ja­kiś idiota próbował mi wmówić, że początki zawsze są trudne, ale jeżeli wykażę dość taktu i cierpliwości, to wkrótce „ustatkuję się" i będę szczęśliwy! A przez obie wojny, czy nie dość się nasłuchałem o tym, jak to będzie wspaniale potem, jeśli tylko teraz okażę się do­brym chłopcem i pozwolę do siebie strzelać? To jas­ne, że tutaj zastosują te same chwyty, o ile ktoś będzie na tyle głupi, żeby ich słuchać.

• Ałe kim są ci „Oni"? Może tym miejscem rządzi
  kto inny?

• Całkiem nowy właściciel, co? Niech pan się nie
  da nabrać! Właściciel nigdy się nie zmienia. To
  wszystko jedna szajka. Kochana, dobra Mamusia przy­
  chodzi wieczorem, kiedy już leżysz w łóżku, i wycią­
  ga z ciebie wszystko, co chce wiedzieć, a w końcu
  i tak wychodzi na jaw, że trzyma sztamę z Ojcem. Czy
  nie okazało się, że we wszystkich wojnach obie stro­
  ny były zaopatrywane przez te same fabryki broni? Za
  Żydami, Watykanem, dyktaturą, demokracją i za całą
  resztą stoi tylko jedna firma. Cały ten kram tu, na gó­
  rze, jest w tych samych rękach co tamto Miasto. Nie­
  źle się bawią naszym kosztem.

• Myślałem, że ci na górze prowadzą wojnę z tymi
  na dole?

• Pewnie, każdy tak kiedyś myślał. To ich oficjal­
  na wersja. Ale czy ktoś kiedyś widział ich walczących?
  Ma się rozumieć, że tak mówią. Tylko że gdyby
  naprawdę prowadzili wojnę, zabraliby się do roboty.
  To chyba jasne, że gdyby ta ich oficjalna wersja była
  ²godna z prawdą, wystarczyłby jeden atak, żeby na­
  sze Miasto przestało istnieć. Mają na to dość siły, Gdy-

48

49

---