KU SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT


	SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT roboty ogólnobudowlane

temat inwestycji:
BUDYNEK MIESZKANIOWY WIELORODZINNY Z USŁUGAMI W CZĘŚCI PARTERÓW I GARAŻAMI PODZIEMNYMI, zlokalizowany na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/12, 61/18, 61/14, 61/9 i 61/21 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie. stanowiący I. etap realizacji ŚRÓDMIEJSKIEGO ZESPOŁU MIESZKANIOWEGO „KU SŁOŃCU”, POŁOŻONEGO POMIĘDZY ULICAMI KU SŁOŃCU, KWIATOWĄ, KRUSZWICKĄ I SANDOMIERSKĄ W SZCZECINIE, na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/18, 61/12, 61/23, 61/21, 61/9 i 61/14 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie i działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 55 i 56 z obrębu 2092 Pogodno 92 w Szczecinie
adres inwestycji:
Szczecin ul. Ku Słońcu
inwestor:
POLNORD SZCZECIN I Spółka z o.o. ul. Gerarda Merkatora 7 70-676 SZCZECIN


Szczecin, wrzesień 2009r.

ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA

Cz. I

OGÓLNA SPECYFIKACJA TECHNICZNA str. 3- 22

Cz. II

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA (SST)

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

Roboty budowlano-montażowe

SST 1 - ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE str. 23-26

SST 2 - ROBOTY ZIEMNE str. 27- 32

SST 3 - ROBOTY BETONOWE I ŻELBETOWE str. 33- 43

SST 4 - PREFABRYKATY str. 44-47

SST 5 - KONSTRUKCJE MUROWE str. 48-57

SST 6 - POKRYCIA DACHOWE str. 58- 66

SST 7 - STOLARKA str. 67 - 76

SST 8 - PODŁOŻA, POSADZKI I IZOLACJE str. 77- 86

SST 9 - TYNKI , OKŁADZINY I ROBOTY MALARSKIE str. 87 - 93

SST 10 - ŚLUSARKA str. 94- 103

SST 11 - ELEWACJA str. 104-111

SST 12 - NAWIERZCHNIE str. 112-120

SST 13 - INSTALOWANIE WIND str. 121-125

SST 14 - TERENY ZIELONE str. 126-131

Roboty sanitarne

ST SO1.0 - PRZYŁĄCZE WODY, KANALIZACJI, SIEĆ WODNA, KANALIZACJI SANITARNEJ

DESZCZOWEJ str. 132-147

ST SO2.0 - WEWNĘTRZNE INSTALACJE WOD-KAN., GRZEWCZE, WENTYLACJA str. 148-166

Roboty elektryczne

STE 1.0 - PRZYŁĄCZE WODY, KANALIZACJI, SIEĆ WODNA, KANALIZACJI SANITARNEJ

DESZCZOWEJ str. 167- 175

CZ. I

Cz. I

OGÓLNA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

BUDOWLANO-MONTAŻOWYCH

BUDYNEK MIESZKANIOWY WIELORODZINNY

Z USŁUGAMI W CZĘŚCI PARTERÓW I GARAŻAMI PODZIEMNYMI,

zlokalizowany na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/12, 61/18, 61/14, 61/9 i 61/21 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie.

1 OKREŚLENIE PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA

Rodzaj, nazwa i lokalizacja przedmiotu zamówienia :

BUDYNEK MIESZKANIOWY WIELORODZINNY Z USŁUGAMI W CZĘŚCI PARTERÓW I GARAŻAMI PODZIEMNYMI, zlokalizowany na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/12, 61/18, 61/14, 61/9 i 61/21 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie.

Uczestnicy procesu inwestycyjnego

1) Zamawiający:

POLNORD SZCZECIN I Spółka z o.o.

ul. Gerarda Merkatora 7

70-676 SZCZECIN

1.2 Organ nadzoru budowlanego:

Państwowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Szczecinie

1.3 Charakterystyka przedsięwzięcia

1.3.1 Przeznaczenie funkcjonalno-użytkowe

W projektowanym budynku zaprojektowano 217 mieszkań jedno-, dwu-, trzy- i czteropokojowych na VI kondygnacji. Mieszkania większe, trzy- i czteropokojowe są mieszkaniami narożnikowymi lub „przelotowymi”, charakterystycznymi dla układów klatkowych. Wszystkie mieszkania zaprojektowano jako „rozkładowe” (bez pokoi przejściowych). Każde mieszkanie w swoim układzie funkcjonalnym podzielone jest na dwie strefy: dzienną i nocną. W strefie dziennej znajduje się przedsionek wejściowy, pokój dzienny - salon z balkonem lub loggią oraz kuchnia, a w mieszkaniach trzy - i czteropokojowych także wydzielony sanitariat z umywalką. W strefie nocnej znajdują się pokoje - sypialnie, łazienka oraz łączący je korytarz. Zadbano o to, aby powierzchnia wewnętrznej komunikacji (przedsionek i wewnętrzny korytarz) w mieszkaniach była minimalna. W każdym mieszkaniu będzie znajdować się:

-przedsionek z szafą na odzież wierzchnią,

- kuchnia lub wnęka kuchenna (aneks) z „ciągiem kuchennym” - lodówka (60x60cm), miejsce robocze, zlewozmywak jednokomorowy z osuszaczem, miejsce robocze, kuchenka elektryczna (60x60 cm lub w mieszkaniach małych 30x60 cm), miejsce robocze, stół do spożywania posiłków. Przyjęto, że każda kuchnia może być wyposażona w zmywarkę (60x60 cm). Ściany nad „ciągiem kuchennym” przystosowano do wieszania szafek o głębokości do 30 cm.

łazienka wyposażona w wannę (180x70 cm), muszlę klozetową z wbudowanym pojemnikiem na wodę do spłukiwania, umywalkę (65x55 cm) oraz w miejsce na pralkę. W mieszkaniach jednopokojowych zamiast wanny zastosowano kabiny prysznicowe (90x90 cm ),

pokój dzienny - salon o minimalnej powierzchni 18 m2 i szerokości 365 cm,

pokoje - sypialnie o powierzchniach powyżej 10 m2 i szerokości powyżej 2,2 m,

balkon lub loggia o powierzchni proporcjonalnej do wielkości mieszkania, o głębokości minimum 120 cm,

w mieszkaniach trzypokojowych i większych zaprojektowano wydzielone sanitariaty wyposażone w muszlę klozetowa i małą umywalkę,

w mieszkaniach czteropokojowych przy sypialniach rodziców przewidziano niewielkie, wydzielone garderoby.

Dzięki zastosowaniu konstrukcji murowo - szkieletowej możliwe będzie dość dowolne kształtowanie wewnętrznych przestrzeni wszystkich mieszkań kilkupokojowych oraz większości mieszkań w każdej sekcji. Klient kupujący mieszkanie będzie mógł relatywnie dowolnie określać liczbę i powierzchnię pokoi czy relacje pomiędzy pokojem dzienny (salonem) a kuchnią czy przedsionkiem. Będzie także możliwe łączenie dwóch mieszkań w jedno większe na jednym poziomie, jak również łączenie mieszkań na dwóch poziomach poprzez wprowadzenie wewnętrznych schodów. Pięć mieszkań czteropokojowych jednopoziomowych, zlokalizowanych na VI kondygnacji w czterech narożnikach budynku, posiada powierzchnie użytkowe powyżej 100 m2. Dzięki odpowiednim programom sterującym zatrzymywanie się wind dochodzących do ostatniej kondygnacji mogą one być niedostępne dla pozostałych mieszkańców. W obszarach tarasów przy dużych powierzchniowo mieszkaniach możliwe będzie dodanie przeszklonych werand lub zimowych ogrodów. W projekcie przewidziano możliwość wyposażenia mieszkań na najwyższych kondygnacjach w klimatyzację i inne luksusowe urządzenia techniczne. Projektanci zakładają, że wnętrza mieszkań typu „penthaus” będą dostosowywane do indywidualnych życzeń konkretnych klientów w fazie projektów wykonawczych.

Łączna powierzchnia wewnętrzna, tzw. p.u.m. (powierzchnia przewidziana do sprzedaży) wszystkich 217 mieszkań przedstawionych w Projekcie Budowlanym wynosi 11.894,2 m2.

GARAŻE PODZIEMNE

Na terenie I. etapu zabudowy projektowanego zespołu mieszkaniowego „KU SŁOŃCU” zaprojektowano sześć wydzielonych pożarowo i funkcjonalnie podziemnych garaży o układzie boksowym. Podziemne garaże wieloboksowe wyposażono w niezbędną liczbę wyjść ewakuacyjnych. Podziemne garaże zabudowy I. etapu będą obsługiwane przez 12 klatek schodowych zaprojektowanych w budynkach mieszkaniowych usytuowanych nad garażami. Wszystkie klatki schodowe spełniają wymagania pożarowych dróg ewakuacyjnych w zakresie szerokości przejść (minimum 140 cm), szerokości biegów (120 cm), szerokości spoczników (150 cm), szerokości drzwi (90 cm), wysokości drzwi (minimum 200 cm), szerokości wyjść na zewnątrz budynku (120 cm) oraz w zakresie szczelności i izolacyjności ogniowej drzwi pomiędzy strefami pożarowymi (minimum EI 60). Kierunki otwierania drzwi w ewakuacyjnych klatkach schodowych są zgodne z kierunkami ewakuacji. Wszystkie drzwi na drogach ewakuacyjnych z garaży podziemnych zostaną wyposażone w specjalnie wyregulowane samozamykacze. Jako wyjścia ewakuacyjne z garaży będą także wykorzystywane bramy wjazdowe i wyjazdowe, otwierające się w przypadku stwierdzenia pożaru przez czujki instalacji SAP. Bramy wjazdowo - wyjazdowe będą się otwierały także w przypadku stwierdzenia przez czujki ponadnormowego stężenia tlenku węgla.

Przewiduje się, że posadzka podziemnego garażu będzie usytuowana na poziomie -21.96 m n.p.m., to jest -3.54 m poniżej poziomu parterów budynków mieszkalnych. Jest to ponad 50 cm powyżej poziomu ustabilizowanego zwierciadła wody gruntowej na rzędnej 21,27 m n.p.m. (według wyników „Dokumentacji geologiczno - inżynierskiej dla ustalenia warunków geologiczno inżynierskich podłoża projektowanych budynków mieszkalnych przy ul. Ku Słońcu Szczecinie”, opracowanej przez GEOPROJEKT Szczecin).

Układ funkcjonalny podziemnych garaży wieloboksowych budynku I. etapu zespołu mieszkaniowego „KU SŁOŃCU” przedstawiono na RYSUNKU Nr 2. - „RZUT GARAŻY PODZIEMNYCH” w skali 1:200.BILANS STANOWISK POSTOJOWYCH I. ETAPU

Na terenie I. etapu zabudowy projektowanego zespołu mieszkaniowego „KU SŁOŃCU” przewidziano łącznie 225 stanowisk postojowych dla samochodów osobowych. Liczba stanowisk parkingowych wynika z przyjętego na terenie Szczecina standardowego wskaźnika 1 stanowisko postojowe na 1 mieszkanie.

Dla 217 jednostek mieszkalnych i 5-ciu lokali usługowych przewidziano łącznie 225 stanowisk postojowych dla samochodów osobowych. 159 stanowisk postojowych o minimalnych gabarytach określonych w § 21. 1. „Warunków technicznych ...” na 230 x 500 cm zaprojektowano w formie wydzielonych sześciu jednopoziomowych podziemnych garaży wieloboksowych. 9 z tych boksowych stanowisk poszerzono do szerokości 360 cm i przeznaczono dla samochodów osobowych osób niepełnosprawnych, co nie wyklucza korzystania z nich przez osoby pełnosprawne. Kolejne 10 stanowisk parkingowych dla samochodów osobowych osób niepełnosprawnych zlokalizowano na poziomie terenu, przy krawężnikach wewnętrznych ulic dojazdowych i placów. Ponadto na poziomie terenu usytuowano 56 stanowisk postojowych dla samochodów osobowych w niewielkich grupach po maksimum 4 stanowiska. Przy istniejącej willi, zaadaptowanej na pomieszczenia społeczno - kulturalne i administracyjne planowanej wspólnoty mieszkaniowej zarządzającej całym zespołem mieszkaniowym „KU SŁOŃCU” przewidziano dodatkowe 2 stanowiska.

KOMÓRKI LOKATORSKIE

Oszacowano, że zapotrzebowanie na komórki lokatorskie wyrazi około 25 % przyszłych Lokatorów lub Użytkowników wbudowanych w partery pięciu wydzielonych lokali usługowych. W związku z powyższym w poziomie piwnic (garażu podziemnego) w projektowanym obiekcie I. etapu przewidziano 61 komórek lokatorskich. Powierzchnie poszczególnych komórek lokatorskich wahają się od 3.4 do 6.3 m2. Przyjęto założenie, że komórki lokatorskie będą sprzedawane tylko tym przyszłym Użytkownikom (Lokatorom), którzy będą zainteresowani posiadaniem niewielkiej powierzchniowo, ale wydzielonej częściowo ażurowymi ściankami i drzwiami „piwniczki”. Komórki lokatorskie w budynku I. etapu zostały skoncentrowane w dwóch grupach do kilkunastu komórek i w czterech mniejszych grupach po kilka komórek w grupie. Poszczególne komórki lokatorskie będą dostępne z przedsionków wydzielonych klatek schodowych i wind, a bezpośrednio z lokalnych korytarzyków. Komórki lokatorskie będą posiadały wspólną wentylację grawitacyjną wywiewną z nawiewiem z przestrzeni korytarzyków poprzez podcięte skrzydła drzwiowe. Komórki lokatorskie będą dostępne z 6-ciu pionów komunikacyjnych.

USŁUGI WBUDOWANE

W poziomie parterów, w północnym narożniku budynku usytuowanego wzdłuż ul. Ku Słońcu oraz w części parterów budynków otaczających główny miejski plac osiedlowy przewidziano miejsca na lokale usługowe. Byłyby to niewielkie powierzchniowo (od 50 do 100 m2 powierzchni wewnętrznej) sklepy (np. salon wyposażenia mieszkań, salon kuchni, firmowy salon łazienek, księgarnia, drogeria, jubiler, salonik prasowy czy sklepik odzieżowy) lub drobne usługi biurowe (filia banku czy instytucji finansowej, kancelaria prawna, biuro notarialne, biuro handlu nieruchomościami, kancelaria podatkowe czy biuro podróży). Lokale usługowe od strony chodnika ul. Ku Słońcu będą miały wysokość przekraczającą wymaganą przepisami dla funkcji usługowych wysokość w świetle 3,58 m. We wszystkich lokalach przewidzianych na funkcje usługowe będzie możliwość podłączenia się do pionów instalacji wod.-kan. W projektowanych lokalach usługowych będzie istniała możliwość bezinwazyjnego wprowadzenia lokalnej wentylacji mechanicznej i klimatyzacji. W I. etapie zaprojektowano pięć lokali usługowych. Łączna powierzchnia wewnętrzna tych lokali usługowych wyniesie około 383 m2. Lokale usługowe przewidziano w północnym parterze narożnej „sekcji” przy ul. Ku Słońcu (3 lokale o powierzchniach 73,1 m2, 70,5 m2 i 69,7 m2 o łącznej powierzchni użytkowej 213,3 m2), w północnym parterze narożnej „sekcji” przy głównym Placu Róży Wiatrów (1 lokal o łącznej powierzchni użytkowej 53,4 m2) oraz w parterze narożnej „sekcji” przy Placu Róży Wiatrów (1 piętrowy lokal powierzchni użytkowej w parterze 56,7 m2 i o łącznej powierzchni 116 m2 na dwóch poziomach).

WBUDOWANE ŚMIETNIKI NA ODPADKI BYTOWE ORAZ POJEMNIKI NA SEGREGACJĘ SUROWCÓW WTÓRNYCH

W poziomie parteru projektowanego budynku przewidziano trzy miejsca - komory przeznaczone na pojemniki na śmieci bytowe. Ściany i stropy oddzielające komory śmietnikowe od lokali mieszkalnych i innych pomieszczeń użytkowych powinny spełniać wymogi przegród o szczelności i izolacyjności pożarowej EI 60. Ściany i stropy oddzielające komory śmietnikowe od lokali mieszkalnych muszą być także wydzielone akustycznie - minimum 10 cm odpowiednio zabezpieczonego od strony komory twardego styropianu. Odległości pomiędzy dwuskrzydłowymi, stalowymi drzwiami do komór śmietnikowych a wejściami do wszystkich klatek schodowych projektowanego budynku nie przekraczają 80 m, a odległości od okien są większe niż 10 m Obudowane ścianami wewnętrzne komory śmietnikowe o powierzchni wewnętrznej 15,1 m2, 16,8 m2 i 17,2 m2 mogą pomieścić po 4 wózki o pojemności 1100 litrów każda (razem 12 wózków). Wbudowane komory śmietnikowe zastały wyposażone w posadzkowe kratki ściekowe z odpowiednimi spadkami, podłączone do najbliższej, sprawnej studzienki kanalizacji sanitarnej oraz w standardowe złączki. Obowiązek sprzątania przestrzeni wbudowanych komór śmietnikowych będzie spoczywał na gospodarzu domu. Wszystkie komory śmietnikowe wyposażono we wspomaganą mechanicznie grawitacyjną wentylację wyciągową, wyprowadzoną ponad dach budynku. Nawiew powietrza do komór śmietnikowych zapewniono wąskimi otworami nawiewnymi usytuowanymi w dolnych partiach drzwi do komory. Od wewnątrz komory śmietnikowe będą posiadać wszystkie poziome i pionowe powierzchnie szczelne i łatwo zmywalne (posadzka i ściany do wysokości 2,0 m). Od wejść do trzech komór śmietnikowych zaprojektowano jednoprocentowe spadki w kierunku jezdni nowo projektowanych przejazdów bramowych, pozwalające na łatwe przetaczanie pełnych pojemników wózkowych do pojazdów asenizacyjnych. Mimo to wszystkie trzy komory śmietnikowe będą dostępne dla osób niepełnosprawnych, poruszających się wyłącznie na wózkach inwalidzkich.

Przewiduje się, że wszystkie zaprojektowane komory śmietnikowe będą regularnie opróżniane przez zorganizowany wywóz śmieci co najmniej dwa razy w tygodniu (chyba że ilość śmieci będzie mniejsza od wyliczonej). Wywozem śmieci na miejsce do tego przeznaczone (wysypisko śmieci bytowych) zajmować się będą odpowiednie, wyspecjalizowane służby miejskie lub firmy, z którymi przyszły Użytkownik (zarządca wybrany przez wspólnotę mieszkaniową) projektowanego zespołu będzie związany stosownymi umowami. Zakłada się, że pojazdy przyjeżdżające po odbiór śmieci czy odpadów będą wjeżdżały na teren projektowanego zespołu mieszkaniowego.

W rejonie projektowanego budynku mieszkaniowego przewiduje się lokalizację placyku o powierzchni około 5 m2, na którym będzie ustawionych pięć specjalnych pojemników umożliwiających segregację śmieci (surowców wtórnych takich jak: papier, plastik, metale, drewno i szkło). Pojemniki te będą umożliwiały selekcję szkła, opakowań plastikowych i opakowań kartonowych, a także odpadów metalowych (puszki) i drewnianych. Przy pojemnikach na segregację odpadów możliwe będzie wydzielenie przestrzeni na comiesięczne wystawianie starych mebli czy innych wielkogabarytowych sprzętów domowych. Założono, że wszystkie lokale mieszkalne będą wyposażone w sprawne odkurzacze. Dlatego też w projektowanym zespole mieszkaniowym nie przewiduje się przestarzałych i uciążliwych akustycznie, higienicznie i estetycznie trzepaków.

ZAPEWNIENIE OSOBOM NIEPEŁNOSPRAWNYM WARUNKÓW DO KORZYSTANIA Z OBIEKTU

Z projektowanym budynku przewidziano 10 mieszkań, które na życzenie konkretnego klienta będzie można łatwo dostosować do potrzeb osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich. Należy przy tym zaznaczyć, że prawie wszystkie mieszkania dwu - i więcej pokojowe można bez specjalnych problemów dostosować do wymogów ruchowych osób poruszających się wyłącznie na wózkach inwalidzkich. Możliwość najłatwiejszego dostosowania zapewniono głównie w dużych powierzchniowo mieszkaniach.

Zgodnie z § 16. 1. „Warunków technicznych...” od publicznych dojść i dojazdów powinno być doprowadzone utwardzone dojście o szerokości minimalnej 1,5 m, które to dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku, a w szczególności do wszystkich klatek schodowych i wind osobowych. Przedmiotowy budynek został zaprojektowany zgodnie wymogami obowiązujących przepisów budowlanych, a tym samym nie będzie posiadać barier architektonicznych i będzie w pełni dostosowany do potrzeb i możliwości ruchowych osób niepełnosprawnych fizycznie, poruszających się wyłącznie przy pomocy wózków inwalidzkich.

W podziemnych garażach zaprojektowano 9 odpowiednio oznakowanych i oświetlonych stanowisk postojowych o szerokości 360 cm i długości minimum 5,50 m, przeznaczonych wyłącznie dla samochodów osób niepełnosprawnych. Kolejnych dziesięć stanowisk postojowych dla samochodów, z których mogą korzystać osoby niepełnosprawne, usytuowano na poziomie terenu z uwzględnieniem warunków opisanych w tabeli § 70 „Warunków technicznych...”. Osoba niepełnosprawna, która sama przyjedzie samochodem lub która zostanie przywieziona, będzie miała możliwość bezkolizyjnego „wejścia” (wjazdu) do pionu windowego każdej klatki schodowej bezpośrednio z poziomu garażu podziemnego lub z poziomu chodników czy podjazdów do wejść do budynku. Główne drzwi wejściowe do wszystkich 12 klatek schodowych i wind należy zrealizować jako jednoskrzydłowe o minimalnej szerokości skrzydła 120 cm. Główne dojścia (dojazdy) do wszystkich pionów windowych zrealizowano prawie w poziomie terenu, a odpowiednio wyprofilowane progi o wysokości do 2-3 centymetrów pomiędzy podjazdem a przedsionkiem nie będą przeszkodą dla wózka inwalidzkiego. Ponadto wszystkie wejścia do klatek schodowych powinny być wyposażone w domofony usytuowane na wysokości maksimum 110 cm.

Dzięki 12 windom osobowym o odpowiednich wymiarach wewnętrznych kabin (110 x 210 cm), wyposażonych w automatycznie rozsuwane na boki dwuskrzydłowe drzwi teleskopowe o szerokości w świetle 90 cm, wszystkie ogólnodostępne poziomy budynku będą dostępne dla osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózkach inwalidzkich. Każda z wind powinna być wyposażona w odpowiednio nisko (maksimum 110 cm) usytuowane przyciski sterujące, opisane graficznie i alfabetem Breila. Wszystkie wewnętrzne przejścia (przejazdy) w ogólnodostępnych korytarzach budynku mają szerokość w świetle minimum 140 cm. Przy wejściu do jednego lokalu usługowego oraz do jednej klatki schodowej z nieco niżej położonego chodnika ul. Ku Słońcu przewidziano kilka schodów. Przy tych schodach przewiduje się montaż mechanicznego podnośnika dla osób niepełnosprawnych. Ponadto wszystkie trzy komory śmietnikowe będą dostępne dla osób niepełnosprawnych, poruszających się wyłącznie na wózkach inwalidzkich.

KOMUNIKACJA WEWNĘTRZNA W OBIEKCIE

Wszystkie poziomy projektowanego budynku obsługiwane będą przez 12 klatek schodowych, pełniących rolę pionowych pożarowych dróg ewakuacyjnych, oraz przez 12 wind osobowych. Należy podkreślić, że windy nie będą stanowiły pionowych dróg ewakuacyjnych.

PROJEKTOWANE WINDY OSOBOWE

W projektowanym budynku mieszkaniowym wielorodzinnym przewidziano dwanaście standardowych wind osobowych o udźwigu do 1000 kG każda. Będą one obsługiwały wszystkie poziomy obiektu (jeden poziom podziemnych garaży, partery i piętra do V. piętra włącznie). Windy będą dostępne wyłącznie dla mieszkańców budynku, uprawnionych do wstępu do poszczególnych „sekcji”. Kabiny wind, zgodnie z postanowieniem Inwestora, będą miały minimalne wymiary wewnętrzne 210 x 110 cm i drzwi o minimalnej szerokości w świetle 90 cm. Takie parametry oraz odpowiednie wyposażenie kabin umożliwi wszystkim osobom niepełnosprawnym swobodne korzystanie z wszystkich wind. W poniższej tabeli przedstawiono oczekiwane parametry projektowanych wind osobowych.

1.3.2 Przedmiot zamówienia

Wykonanie wszelkich czynności i prac niezbędnych do prawidłowego zrealizowania zamówienia określonego w w zakresie rzeczowym ujętym w dokumentacji projektowej, opracowanej przez:

ARCO Spółka z o.o. z siedzibą w Szczecinie.

1.3.3 Zakres robót przewidziany do wykonania

Przewiduje się wykonanie podanego niżej zakresu robót zasadniczych. Oferent powinien przewidzieć i wycenić ewentualne prace pomocnicze, konieczne do realizacji wymienionych prac zasadniczych:

Grupa 451. Przygotowanie terenu pod budowę

Roboty przygotowawcze

Roboty ziemne

Zagospodarowanie terenu

Wytyczenie osi i punktów wysokościowych

Mała architektura

Wykopy

Zasypanie wykopów

Grupa 452 Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów budowlanych

Fundamenty

ściany nadziemia

elementy konstrukcyjne żelbetowe i stalowe

Dach- konstrukcja

okna i drzwi zewnętrzne

Grupa 454 Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych

pokrycie dachu

tynki i oblicowania

podłoża i posadzki

izolacje

elem. Ślusarskie

drzwi wewnętrzne

roboty malarskie

1.3.4 Zakres robót i czynności włączonych do realizacji w ramach umowy oraz których koszty Wykonawca winien uwzględnić w ofercie:

zorganizowania zaplecza i placu budowy, łącznie z doprowadzeniem energii elektrycznej i wody oraz zabezpieczeniami wynikającymi z BHP i p.poż., wg projektu organizacji placu budowy sporządzonego przez Wykonawcę i przedstawionego Zamawiającemu do akceptacji,

należy przyjąć skontrolowanie gruntów przez uprawnionego geologa,

opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 27.08.2002 -
Dz.U. z 2002 roku, Nr 151 poz.1256),

podłączenia mediów i opłaty za media w trakcie realizacji umowy (woda, ogrzewanie i energia elektryczna) dla potrzeb placu budowy oraz dla potrzeb wykonywania robót budowlanych

opłat za zajęcia dróg miejskich oraz terenów innych właścicieli, chodników, odtworzenia nawierzchni, wraz z kosztami uzyskania niezbędnych decyzji,

oczyszczenia nawierzchni chodników i ulic sąsiadujących z placem budowy z wszelkich nieczystości związanych z prowadzoną budową, a w szczególności ziemi lub błota,

napraw nawierzchni chodników i ulic, w przypadku ich zniszczenia,

naprawienia szkód powstałych w wyniku korzystania z sąsiedniej nieruchomości,

usług geologicznych i geodezyjnych budowy niezbędnych w celu realizacji umowy, w tym również wytyczenie granic terenu budowy oraz ustalenie niezbędnych punktów wysokościowych w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowanego terenu,

wykonania inwentaryzacji geodezyjnej oraz pełnej dokumentacji powykonawczej (w dwóch egzemplarzach) wraz z „ Instrukcją użytkowania ”

przeprowadzenia wszelkich prób, sprawdzeń i odbiorów, przewidywanych warunkami technicznymi wykonania odbioru robót budowlano-montażowych i instalacyjnych,

wykonywania robót ziemnych przy ewentualnym wystąpieniu wody gruntowej wraz z kosztami przyjętej technologii ,

zabezpieczenia skarp wykopów sąsiadujących z pasem drogowym zgodnie z technologią prowadzenia robót ziemnych i przepisami bhp,

zawarcia umowy ubezpieczeniowej w pełnym zakresie określonym Umową,

oczyszczania i niwelacji terenu,

wykonania rozbiórek wszelkich pozostałych na terenie placu budowy budowli, segregacji i wywiezienia gruzu, wywozu materiałów pochodzących z wykopów a także odpadów wytworzonych w trakcie budowy, zgodnie z ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach,

pielęgnacji nasadzeń drzew i krzewów oraz terenów zielonych, w okresie 2 lat od daty odbioru końcowego (minimum dwa pełne okresy wegetatywne), w tym m.in.: odchwaszczania gleby, oczyszczania nasadzeń z chwastów, palikowania drzew i krzewów w pierwszej fazie wzrostu, nawożenia materiału roślinnego, cięć sanitarnych zbędnych pędów i gałęzi, podlewania roślin w pierwszej fazie wzrostu, zwalczania objawów chorobowych, itp.

w okresie 1 roku od daty odbioru końcowego: minimum 4-krotnego koszenia traw, oraz pielęgnacji trawników (nawożenie, wałowanie, zwalczanie chorób, szkodników, chwastów, dosiewu nasion w zależności od potrzeb, kontroli prawidłowości uzyskanego zadarnienia), za pisemnym powiadomieniem Zamawiającego,

zapewnienia Inspektorom Nadzoru i Inżynierowi Kontraktu, w okresie trwania kontraktu, pomieszczenia do odbywania narad przez minimum 8 osób wraz z wyposażeniem biurowym i telefonem,

koordynacji i nadzoru technicznego (Kierownik budowy) nad robotami dodatkowymi lub/i zamiennymi wykonywanymi przez wykonawców wybranych w trybie ustawy o zamówieniach publicznych oraz robót związanych z wykonawstwem sieci i przyłączy wykonywanych przez dostawców mediów, w tym:
UM - WIM, SEC, TP S.A., UPC, ENEA S.A., oraz innych, biorących udział w realizacji inwestycji.

1.4 Dokumentacja techniczna określająca przedmiot zamówienia i stanowiąca podstawę do realizacji robót

Spis projektów i rysunków wykonawczych

Numer tomu	Nazwa Dokumentacji
1	Projekt budowlano-wykonawczy, Architektura i Konstrukcja
2	Mała architektura

1.4.2 Zgodność robót z dokumentacją techniczną

Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość prac i ich zgodność z dokumentacją techniczną, specyfikacjami technicznymi oraz poleceniami Inżyniera.

Wykonawca jest zobowiązany wykonywać wszystkie roboty ściśle według otrzymanej dokumentacji technicznej, przyjętymi do stosowania w Polsce normami, instrukcjami i przepisami.

Jeśli w czasie realizacji robót okaże się, że dokumentacja projektowa dostarczona przez zamawiającego wymaga uzupełnień wykonawca przygotuje na własny koszt niezbędne rysunki i przedłoży je w czterech kopiach do akceptacji Inżynierowi.

1.5. Określenia podstawowe

Czas na ukończenie - czas na zakończenie Robót lub odcinka (w zależności od przypadku), tak jak został podany w załączniku do Oferty, obliczony od Daty rozpoczęcia

Data rozpoczęcia - data rozpoczęcia Robót określona w załączniku do Oferty

Dokumentacja techniczna - dokumentacja projektowa, na którą składa się projekt wykonawczy oraz projekt budowlany wraz z uzgodnieniami i dokumentami

Dziennik budowy - dziennik wydany zgodnie z obowiązującymi przepisami, stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych oraz zdarzeń i okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót

Inspektor nadzoru - osoba wyznaczona przez Inwestora, posiadająca wymagane przepisami stosowne uprawnienia do pełnienia nadzoru nad robotami budowlanymi oraz aktualny wpis do Izby zawodowej.

Inżynier kontraktu- osoba wyznaczona przez Zamawiającego do działania jako Inżynier dla celów Kontraktu i wymieniona w załączniku do Oferty lub inna osoba wyznaczona w razie potrzeby przez Zamawiającego, z powiadomieniem Wykonawcy wg reguł zawartych w Umowie.

Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, posiadająca wymagane przepisami stosowne uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi oraz aktualny wpis do Izby zawodowej, upoważniona do kierowania robotami i do występowania w imieniu Wykonawcy w sprawach realizacji kontraktu.

Komisja - osoba lub kilka osób tak określanych w Kontrakcie lub inna osoba bądź osoby, wyznaczone w warunkach kontraktu.

Materiały - wszystkie tworzywa niezbędne do wykonywania robót, zgodnie z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną, zaakceptowane przez Inżyniera.

Odpowiednia (bliska) zgodność - zgodność wykonywania robót z dopuszczonymi tolerancjami, a jeśli przedział tolerancji nie został określony - z przeciętnymi tolerancjami przyjmowanymi zwyczajowo dla danego typu robót.

Personel Wykonawcy - Przedstawiciel Wykonawcy i cały personel, który Wykonawca zatrudnia na Placu Budowy, a który może obejmować personel kierowniczy, robotników i innych pracowników Wykonawcy i każdego z Podwykonawców, a także wszelki inny personel pomagający Wykonawcy w realizacji Robót.

Personel Zamawiającego - Inżynier oraz cały inny personel kierowniczy, robotnicy i inni pracownicy Inżyniera i Zamawiającego oraz wszelki inny personel podany przez Zamawiającego lub Inżyniera do wiadomości Wykonawcy i każdego z Podwykonawców jako Personel Zamawiającego

Plan BIOZ - plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wykonany na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dn. 23.06.2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120 poz. 1126)

Podwykonawca - każda osoba wymieniona w Kontrakcie jako podwykonawca lub jakakolwiek osoba wyznaczona jako podwykonawca dla części Robót oraz prawni następcy każdej z tych osób

Polecenie Inżyniera - wszystkie polecenia przekazane Wykonawcy przez Inżyniera, w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji robót lub innych spraw związanych z prowadzeniem budowy

Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna, będąca autorem dokumentacji projektowej

Przedsięwzięcie budowlane - kompleksowa realizacja obiektu budowlanego wraz z rozbiórką obiektów istniejących i zagospodarowaniem terenu, zgodnie z dokumentacją projektową i specyfikacjami technicznymi

Przedstawiciel Wykonawcy- osoba wymieniona przez Wykonawcę w Kontrakcie lub wyznaczona przez niego w razie potrzeby wg reguł zawartych w Kontrakcie

Strona - Zamawiający lub Wykonawca, w zależności od kontekstu

Wykonawca - osoba(y), wymieniona(e) jako wykonawca w Ofercie zaakceptowanej przez Zamawiającego oraz prawnych następców tej osoby (lub osób).

Zamawiający - osoba wymieniona jako zamawiający w załączniku do Oferty oraz prawni następcy tej osoby.

2. PROWADZENIE ROBÓT

2.1 Ogólne zasady wykonania robót

Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową i ścisłe przestrzeganie harmonogramu robót oraz za jakość zastosowanych materiałów i wykonywanych Robót, za ich zgodność z projektem wykonawczym, wymaganiami specyfikacji technicznych i programu zapewnienia jakości, projektem organizacji robót oraz poleceniami Inżyniera.

Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na piśmie przez Inżyniera.

Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczeniu robót, jeśli wymagać tego będzie Inżynier, zostaną poprawione przez wykonawcę na własny koszt. Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inżyniera nie zwalnia wykonawcy od odpowiedzialności za ich dokładność. Wykonawca zatrudni uprawnionego geodetę w odpowiednim wymiarze godzin pracy, który w razie potrzeby będzie służył pomocą Inżynierowi przy sprawdzaniu lokalizacji i rzędnych wyznaczonych przez wykonawcę. Stabilizacja sieci punktów odwzorowania założonej przez geodetę będzie zabezpieczona przez wykonawcę, zaś w przypadku uszkodzenia lub usunięcia punktów przez personel wykonawcy, zostaną one założone ponownie na jego koszt, również w przypadkach gdy roboty budowlane wymagają ich usunięcia. Wykonawca w odpowiednim czasie powiadomi o potrzebie ich usunięcia i będzie zobowiązany do przeniesienia tych punktów. Odprowadzenie wody z terenu budowy i odwodnienie wykopów należy do obowiązków wykonawcy i uważa się, że ich koszty zostały uwzględnione w kosztach jednostkowych pozostałych robót.

Decyzje Inżyniera dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na wymaganiach sformułowanych w umowie, projekcie wykonawczym i szczegółowych specyfikacjach technicznych, a także w normach i wytycznych wykonania i odbioru robót. Przy podejmowaniu decyzji Inżynier uwzględnia wyniki badań materiałów i jakości robót, dopuszczalne niedokładności normalnie występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozważaną kwestię.

Polecenia Inżyniera będą wykonywane nie później niż w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez wykonawcę, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki finansowe z tego tytułu poniesie wykonawca.

2.2 Teren budowy

Charakterystyka terenu budowy

Teren inwestycji obejmuje działkę nr 156/32 , przy ul. Szkolnej w Międzywodziu.

Przekazanie terenu budowy

Inwestor, w terminie określonym w warunkach umowy szczegółowej, przekaże Kierownikowi budowy plac budowy wraz ze wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi, Dziennik Budowy oraz Dokumentację techniczną wraz ze specyfikacją techniczną.

2.2.3 Ochrona i utrzymanie terenu budowy

Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę placu budowy oraz wszystkich materiałów i elementów wyposażenia użytych do realizacji robót od chwili rozpoczęcia do ostatecznego odbioru robót. Przez cały ten okres urządzenia lub ich elementy będą utrzymane w sposób satysfakcjonujący Inżyniera. Może on wstrzymać realizację robót jeśli w jakimkolwiek czasie wykonawca zaniedbuje swoje obowiązki konserwacyjne!.
W trakcie realizacji robót wykonawca dostarczy, zainstaluje i utrzyma wszystkie niezbędne, tymczasowe zabezpieczenia ruchu i urządzenia takie jak: bariery, sygnalizację ruchu, znaki drogowe etc. żeby zapewnić bezpieczeństwo całego ruchu kołowego i pieszego. Wszystkie maki drogowe, bariery i inne urządzenia zabezpieczające muszą być zaakceptowane przez zarządzającego realizacją umowy.

Wykonawca będzie także odpowiedzialny do czasu zakończenie robót za utrzymanie wszystkich reperów i innych znaków geodezyjnych istniejących na terenie budowy i w razie ich uszkodzenia lub zniszczenia do odbudowy na własny koszt.

Przed rozpoczęciem robót wykonawca poda ten fakt do wiadomości zainteresowanych użytkowników terenu w sposób ustalony z zarządzającym realizacją umowy. Wykonawca umieści, w miejscach i ilościach określonych przez zarządzającego, tablice podające informacje o zawartej umowie zgodnie z rozporządzeniem
z 15 grudnia 1995r wydanym przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Tablice informacyjne będą utrzymywane przez wykonawcę w dobrym stanie przez cały okres realizacji robót.

Wykonawca jest zobowiązany do zabezpieczenia terenu budowy w okresie trwania realizacji inwestycji, aż do zakończenia i odbioru końcowego robót.

Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony w cenę umowną.

2.2.4 Ochrona własności i urządzeń

Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę istniejących instalacji naziemnych i podziemnych urządzeń znajdujących się w obrębie placu budowy, takich jak rurociągi i kable etc. Przed rozpoczęciem robót wykonawca potwierdzi u odpowiednich władz, które są właścicielami instalacji i urządzeń, informacje podane na planie zagospodarowania terenu dostarczonym przez zamawiającego. Wykonawca spowoduje żeby te instalacje i urządzenia zostały właściwie oznaczone i zabezpieczone przed uszkodzeniem w trakcie realizacji robót.

W przypadku gdy wystąpi konieczność przeniesienia instalacji i urządzeń podziemnych w granicach placu budowy, Wykonawca ma obowiązek poinformować Inżyniera o zamiarze rozpoczęcia takiej pracy.

Wykonawca natychmiast poinformuje zarządzającego realizacją umowy o każdym przypadkowym uszkodzeniu tych urządzeń lub instalacji i będzie współpracował przy naprawie udzielając wszelkiej możliwej pomocy, która może być potrzebna dla jej przeprowadzenia.

Wykonawca będzie odpowiedzialny za jakiejkolwiek szkody, spowodowane przez jego działania, w instalacjach naziemnych i podziemnych pokazanych na planie zagospodarowania terenu dostarczonym przez Zamawiającego.

2.2.5 Ochrona środowiska w trakcie realizacji robót

Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące ochrony środowiska naturalnego.

W okresie trwania budowy i wykańczania robót, Wykonawca będzie utrzymywać teren budowy wraz z wykopami w stanie bez wody stojącej. Wykonawca będzie podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu budowy oraz będzie unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej i innych przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania.

Stosując się do tych wymogów, będzie miał szczególny wzgląd na:

lokalizację magazynów, składowisk i dróg dojazdowych,

środki ostrożności i zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych substancjami toksycznymi, zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami, możliwością powstania pożaru

2.2.6 Zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

Wykonawca dostarczy na budowę i będzie utrzymywał wyposażenie konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa. Zapewni wyposażenia w urządzenia socjalne, oraz odpowiednie wyposażenie i odzież wymaganą dla ochrony życia i zdrowia personelu zatrudnionego na placu budowy. Uważa się, że koszty zachowania zgodności z wspomnianymi powyżej przepisami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia są wliczone w cenę umowną. Wykonawca będzie stosował się do wszystkich przepisów prawnych obowiązujących w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Będzie stale utrzymywał wyposażenie przeciwpożarowe w stanie gotowości, zgodnie z zaleceniami przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego, na placu budowy, we wszystkich urządzeniach maszynach i pojazdach oraz pomieszczeniach magazynowych.

Materiały łatwopalne będą przechowywane zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi, w bezpiecznej odległości od budynków i składowisk, w miejscach niedostępnych dla osób trzecich. Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty powstałe w wyniku pożaru, który mógłby powstać w okresie realizacji robót lub został spowodowany przez któregokolwiek z jego pracowników.

Użycie materiałów, które wpływają na trwałe zmiany środowiska, ani materiałów emitujących promieniowanie w ilościach wyższych niż zalecane w projekcie nie będzie akceptowane. Jakiekolwiek materiały z odzysku lub pochodzące z recyklingu i mające być użyte do robót muszą być poświadczone przez odpowiednie urzędy i władze jako bezpieczne dla środowiska. Materiały, które są niebezpieczne tylko w czasie budowy (a po zakończeniu budowy ich charakter niebezpieczny zanika, np. materiały pylące) mogą być dozwolone, pod warunkiem, że będą spełnione wymagania techniczne dotyczące ich wbudowania. Przed użyciem takich materiałów Zamawiający musi uzyskać aprobatę od odpowiednich władz administracji państwowej, jeśli wymagają tego odpowiednie przepisy.

Wykonawca zobowiązany jest do przedstawienia Inwestorowi w ciągu 7 dni od czasu przekazania placu budowy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, zwany „Planem BIOZ”

2.3 Projekt organizacji robót wraz z towarzyszącymi dokumentami

2.3.1 Przygotowanie dokumentów wchodzących w skład projektu organizacji robót

W ramach prac przygotowawczych, przed przystąpieniem do wykonania zasadniczych robót, wykonawca jest zobowiązany do opracowania i przekazania Inwestorowi do akceptacji następujących dokumentów:

projekt organizacji robót,

szczegółowy harmonogram robót i finansowania,

plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,

program zapewnienia jakości.

2.3.2 Projekt organizacji robót

Opracowany przez wykonawcę projekt organizacji robót musi być dostosowany do charakteru i zakresu przewidywanych do wykonania robót. Ma on zapewnić zaplanowany sposób realizacji robót, w oparciu o zasoby techniczne, ludzkie i organizacyjne, które zapewnią realizację robót zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi i instrukcjami Inżyniera oraz harmonogramem robót. Powinien zawierać:

organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót

projekt zagospodarowania zaplecza wykonawcy

organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem dróg

wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne

wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów robót

2.3.3 Szczegółowy harmonogram robót i finansowania

Szczegółowy harmonogram robót i finansowania musi uwzględniać uwarunkowania wynikające z dokumentacji projektowej i ustaleń zawartych w umowie, możliwości przerobowe wykonawcy w dziedzinie robót budowlanych i montażowych. Kolejność robót oraz sposoby realizacji winny zapewnić wykonanie robót w terminie określonym w umowie zgodnie z technologią ich wykonania.

Elementy harmonogramu powinny zawierać:

podział robót na grupy według rodzajów robót

podział robót na całościowe elementy odbiorowe, które będą podstawą rozliczenia przejściowego

terminy rozpoczęcia i zakończenia robót

wycenę elementu robót stanowiącą podstawę rozliczenia przejściowego

Harmonogram robót będzie podlegał zatwierdzeniu przez Inżyniera.

2.3.4 Program zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

W trakcie realizacji robót wykonawca będzie stosował się do wszystkich obowiązujących przepisów i wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. W tym celu, w ramach prac przygotowawczych do realizacji robót, zgodnie z wymogami ustawy Prawo budowlane jest zobowiązany opracować i przedstawić do akceptacji Inżynierowi program zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Na jego podstawie musi zapewnić, żeby personel nie pracował w warunkach, które są niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia i nie spełniają odpowiednich wymagań sanitarnych.

2.3.5 Program zapewnienia jakości.

Wykonawca jest w pełni odpowiedzialny za jakość robót. W tym celu przygotuje program zapewnienie jakości i uzyska jego zatwierdzenie przez Inżyniera. Program zapewnienia jakości będzie zawierał:

a) część ogólną opisującą:

organizację wykonania Robót, w tym terminy i sposób prowadzenia Robót

organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem Robót

sposoby przestrzegania zasad BHP

wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne

wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów Robót

sposób i procedurę proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych Robót

b) część szczegółową opisującą dla każdego asortymentu Robót:

wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie wraz z ich parametrami technicznymi

rodzaje i ilość środków transportu wraz z metodami załadunku i rozładunku

metodę magazynowania materiałów

sposób zabezpieczeni i ochrony ładunków przed utratą ich właściwości w czasie transportu

sposób i procedurę badań prowadzonych podczas dostaw materiałów

sposób i procedurę badań prowadzonych podczas wykonywania poszczególnych elementów Robót

sposób postępowania z materiałami i robotami w przypadku, gdy nie odpowiadają wymogom

2.3.5.1 Zasady kontroli jakości Robót

Celem kontroli jakości Robót będzie zapewnienie osiągnięcia założonej jakości Robót.

Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę Robót i jakości materiałów.

Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli, włączając personel, sprzęt, zaopatrzenie i wszelkie urządzenia niezbędne do pobierania próbek i badań materiałów oraz robót.

Przed zatwierdzeniem systemu kontroli jakości, Inspektor nadzoru może żądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że poziom ich wykonania jest zadowalający.

Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania materiałów oraz Robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że Roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w Dokumentacji technicznej i ST.

Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwości są określone w ST, normach i wytycznych. W przypadku, gdy nie zostały one tam określone, Inżynier kontraktu ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z warunkami umowy.

Wykonawca dostarczy świadectwa, że wszystkie stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań. Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi Wykonawca.

2.3.5.2. Pobieranie próbek

Próbki będą pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie jednostkowe elementy produkcji mogą być z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań.

Inżynier będzie miał zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek.

Na zlecenie Inżyniera, Wykonawca będzie przeprowadzać dodatkowe badania tych materiałów, które budzą wątpliwości co do jakości, o ile kwestionowane materiały nie zostaną przez Wykonawcę usunięte lub ulepszone z własnej woli. Koszty tych dodatkowych badań pokrywa Wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek, w przeciwnym przypadku koszty te pokrywa Zamawiający.

Pojemniki do pobierania próbek będą dostarczane przez Wykonawcę i zatwierdzone przez Inżyniera kontraktu. Próbki dostarczone przez Wykonawcę do badań wykonywanych przez Inżyniera, będą odpowiednio opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez Inżyniera.

2.3.5.3. Badania i pomiary

Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzane zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w ST, stosować można polskie wytyczne albo inne procedury zaakceptowane przez Inżyniera.

Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, Wykonawca powiadomi Inżyniera kontraktu o rodzaju, miejscu i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania, Wykonawca przedstawi na piśmie Inżynierowi ich wyniki do akceptacji.

2.3.5.4. Raporty z badań

Wykonawca będzie przekazywać Inżynierowi kontraktu kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej lecz nie później niż w terminie określonym w programie zapewnienia jakości.

Wyniki badań (kopie) będą przekazywane Inżynierowi kontraktu na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych, przez niego zaaprobowanych.

2.3.5.5. Badania prowadzone przez Inżyniera

Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, Inżynier kontraktu uprawniony jest do dokonywania kontroli, pobierania próbek i badania materiałów u źródła ich wytwarzania i musi być mu zapewniona wszelka potrzebna do tego pomoc ze strony Wykonawcy i producenta materiałów.

Inżynier kontraktu, po uprzedniej weryfikacji systemu kontroli robót, prowadzonego przez Wykonawcę, będzie oceniać zgodność materiałów i robót z wymaganiami ST, na podstawie wyników badań dostarczanych przez Wykonawcę. Inżynier kontraktu może pobierać próbki materiałów i prowadzić badania niezależnie od Wykonawcy, na swój koszt. Jeśli wyniki tych wykażą, że raporty Wykonawcy są niewiarygodne, to Inżynier kontraktu poleci Wykonawcy lub zleci niezależnemu laboratorium przeprowadzenie powtórnych lub dodatkowych badań, albo oprze się wyłącznie na własnych badaniach przy ocenie zgodności materiałów i robót z dokumentacją techniczną i ST. W takim przypadku całkowite koszty powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek, poniesione zostaną przez Wykonawcę.

2.3.5.6. Certyfikaty, deklaracje i atesty

Przed wykonaniem badań jakości materiałów przez Wykonawcę, Inżynier kontraktu może dopuścić do użycia tylko te materiały, które posiadają:

a) certyfikat na znak bezpieczeństwa, wskazujący na to, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi i przepisami aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych,

b) deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z aprobatą techniczną w przypadku wyrobów, jeżeli nie są objęte certyfikacją określoną w pkt. a) i które spełniają wymogi ST.

W przypadku materiałów, dla których ww. dokumenty są wymagane przez ST, każda partia dostarczona do robót, będzie posiadać te dokumenty, określające w sposób jednoznaczny jej cechy.

Produkty przemysłowe muszą posiadać ww. dokumenty, wydane przez producenta, a w razie potrzeby, poparte wynikami badań wykonanych przez niego. Kopie wyników tych badań będą dostarczone przez Wykonawcę Inżynierowi kontraktu.

Jakiekolwiek materiały, które nie spełniają tych wymagań, będą odrzucone.

2.4 Dokumenty budowy

2.4.1 Dziennik budowy

Dziennik budowy jest obowiązującym dokumentem budowy prowadzonym przez kierownictwo budowy na bieżąco, zarówno dla potrzeb zamawiającego jak i wykonawcy w okresie od chwili formalnego przekazania wykonawcy placu budowy aż do zakończenia robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie dziennika budowy zgodnie z obowiązującymi przepisami (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 19.11.2001). Zapisy do dziennika budowy będą czynione na bieżąco i powinny odzwierciedlać postęp robót, stan bezpieczeństwa ludzi i budynków oraz stan techniczny i wszystkie kwestie związane z zarządzaniem budową.

Każdy zapis do dziennika budowy powinien zawierać jego datę, nazwisko i stanowisko oraz podpis osoby, która go dokonuje. Wszystkie zapisy powinny być czytelne i dokonywane w porządku chronologicznym jeden po drugim, nie pozostawiając pustych między nimi, w sposób uniemożliwiający wprowadzanie później szych dopisków.

Wszystkie protokoły i inne dokumenty załączane do dziennika budowy powinny być przejrzyście numerowane, oznaczane i datowane przez zarówno wykonawcę jak i zarządzającego realizacją umowy Inżyniera kontraktu.

W szczególności w dzienniku budowy powinny być zapisywane następujące informacje:

data przejęcia przez wykonawcę placu budowy;

dzień dostarczenia dokumentacji projektowej przez zamawiającego;

daty rozpoczęcia i zakończenia realizacji poszczególnych elementów robót;

postęp robót, problemy i przeszkody napotkane podczas realizacji robót;

daty, przyczyny i okresy trwania wszystkich opóźnień lub przerw w robotach

komentarze i instrukcje zarządzającego realizacją umowy Inżyniera kontraktu;

daty, okresy trwania i uzasadnienie jakiegokolwiek zawieszenia realizacji robót z polecenia zarządzającego realizacją umowy Inżyniera kontraktu

daty zgłoszenia robót do częściowych i końcowych odbiorów oraz przyjęcia, odrzucenia lub wykonania robót zamiennych;

wyjaśnienia komentarze i sugestie wykonawcy;

warunki pogodowe i temperatura otoczenia w okresie realizacji robót mające wpływ na czasowe ich ograniczenia lub spełnienia szczególnych wymagań wynikających z warunków klimatycznych;

dane na temat prac geodezyjnych wykonanych przed i w trakcie realizacji robót,

szczególnie w odniesieniu do wytyczania obiektów w terenie;

dane na temat sposobu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie;

dane na temat jakości materiałów, poboru próbek i wyników badań z określeniem przez kogo zostały przeprowadzone i pobrane;

wyniki poszczególnych badań z określeniem przez kogo zostały przeprowadzone;

inne istotne informacje o postępie robót.

Wszystkie wyjaśnienia, komentarze lub propozycje wpisane do dziennika budowy przez wykonawcę powinny być na bieżąco przedstawiane do wiadomości i akceptacji Inżynierowi. Wszystkie decyzje Inżyniera kontraktu, wpisane do dziennika budowy, muszą być podpisane przez przedstawiciela wykonawcy, który je akceptuje lub się do nich odnosi.

Zarządzający realizacją umowy Inżynier kontraktu jest także zobowiązany przedstawić swoje stanowisko na temat każdego zapisu dokonanego w dzienniku budowy przez przedstawiciela nadzoru autorskiego.

2.4.2 Inne istotne dokumenty budowy

Oprócz dokumentów wyszczególnionych w punkcie 2.4.1 dokumenty budowy zawierają też:

Dokumenty wchodzące w skład umowy;

Pozwolenie na budowę;

Protokoły przekazania placu budowy wykonawcy;

Umowy cywilno-prawne ze osobami trzecimi i inne umowy i porozumienia cywilnoprawne;

Instrukcje Inżyniera oraz sprawozdania ze spotkań i narad na budowie;

Protokoły odbioru robót,

Opinie ekspertów i konsultantów,

Korespondencję dotyczącą budowy.

2.4.3 Przechowywanie dokumentów budowy

Wszystkie dokumenty budowy będą przechowywane na placu budowy we właściwie zabezpieczonym miejscu. Wszystkie dokumenty zagubione będą natychmiast odtworzone zgodnie ze stosownymi wymaganiami prawa. Wszystkie dokumenty budowy będą stale dostępne do wglądu przez Inżyniera oraz upoważnionych przedstawicieli zamawiającego w dowolnym czasie i na każde żądanie.

2.5 Dokumenty przygotowywane przez Wykonawcę w trakcie trwania budowy

2.5.1 Informacje ogólne

W trakcie trwania budowy i przed zakończeniem robót wykonawca jest zobowiązany do dostarczania na polecenie zarządzającego realizacją umowy Inżyniera kontraktu następujących dokumentów:

Rysunki robocze

Dokumentacja powykonawcza

Instrukcja eksploatacji i konserwacji urządzeń

Dokumenty składane Inżynierowi kontraktu winny być wyraźnie oznaczone nazwą przedsięwzięcia i

zaadresowane następująco:

Inżynier Kontraktu ...........................................,

Przedkładane dane winny być na tyle szczegółowe, aby można było ustalić ich zgodność z dokumentami wchodzącymi w skład umowy. Sprawdzenie, przyjęcie i zatwierdzenie harmonogramów, rysunków roboczych, wykazów materiałów oraz procedur złożonych lub wnioskowanych przez wykonawcę nie będą miały wpływu na kwotę umowy i wszelkie wynikające stąd koszty ponoszone będą wyłącznie przez wykonawcę.

2.5.2 Rysunki robocze

Elementy, urządzenia i materiały, dla których Inżynier wyda polecenie przedłożenia wykazów, rysunków lub opisów nie będą wykonywane, używane ani instalowane dopóki nie otrzyma on niezbędnych dokumentów oraz odpowiednio oznaczonych ostatecznych rysunków roboczych. Inżynier kontraktu sprawdza rysunki jedynie w zakresie ogólnych warunków projektowania i w żadnym przypadku nie zwalnia to Wykonawcy z odpowiedzialności za omyłki lub braki w nich zawarte.

Inżynier kontraktu zajmie się przedłożonymi materiałami możliwie jak najszybciej, zatwierdzi i przekaże je wykonawcy w terminie przewidzianym w umowie. Zwłoka wynikająca z ewentualnej konieczności ponownego składania dokumentów nie powoduje przedłużenia terminów określonych w umowie. Wykonawca przedkłada Inżynierowi kontraktu do sprawdzenia po cztery (4) egzemplarze wszystkich dokumentów w formacie A4 lub A3. W przypadku większych rysunków, które nie mogą być łatwo reprodukowane przy użyciu standardowej kserokopiarki, wykonawca złoży trzy (3) kopie dokumentu lub dostarczy jego zapis w formie elektronicznej. Rysunki robocze będą przedkładane Inżynierowi w odpowiednim terminie tak, by zapewnić mu nie mniej niż 10 zwykłych dni roboczych na ich przeanalizowanie.

Dostarczanie rysunków roboczych elementów i urządzeń współzależnych ze sobą, należy koordynować w taki sposób, aby inżynier otrzymał wszystkie rysunki na czas tak, żeby mógł poza przeanalizowaniem poszczególnych elementów, dokonać przeglądu ich wzajemnych powiązań. Rysunki robocze powinny być dokładne, wyraźne i kompletne. Powinny zawierać wszelkie niezbędne informacje, w tym dokładne oznaczenie elementów w odniesieniu do projektu wykonawczego i szczegółowych specyfikacji technicznych.

Składanym dokumentom każdorazowo powinno towarzyszyć pismo przewodnie, zawierające następujące informacje:

Nazwa inwestycji:

Nr umowy:

Ilość egzemplarzy każdego składanego dokumentu

Tytuł dokumentu

Numer dokumentu lub rysunku

Określenie jakiego dokumentu lub rysunku rewizja dotyczy. Numer rozdziału i pozycji w specyfikacji, w którym omówione jest dane urządzenie, materiał lub element

Data przekazania

O ile Inżynier kontraktu nie postanowi inaczej, rysunki robocze składane będą przez Wykonawcę, który potwierdzi swoim podpisem i stemplem umieszczonym na rysunku roboczym, lub w inny uzgodniony sposób, że sprawdził on (wykonawca) je i zatwierdził oraz. że roboty w nich przedstawione są zgodne z warunkami umowy i zostały sprawdzone pod względem wymiarów i powiązań z wszelkimi innymi elementami.

Inżynier kontraktu, w uzasadnionych przypadkach, może wymagać akceptacji składanych dokumentów przez nadzór autorski.

2.5.3 Dokumentacja powykonawcza

Wykonawca odpowiedzialny będzie za prowadzenie na bieżąco ewidencji wszelkich zmian w rodzaju materiałów, urządzeń, lokalizacji i wielkości robót. Zmiany te należy rejestrować na komplecie rysunków, wyłącznie na to przeznaczonych. Wykonawca winien przedkładać Inżynierowi kontraktu aktualizowane na bieżąco rysunki powykonawcze, co najmniej raz w miesiącu, w celu dokonania ich przeglądu i sprawdzenia.

Po zakończeniu robót kompletny zestaw rysunków zostanie przekazany Inżynierowi kontraktu.

2.5.4 Instrukcja eksploatacji i konserwacji urządzeń

Wykonawca dostarczy, przed zakończeniem robót, po sześć egzemplarzy kompletnych instrukcji w zakresie eksploatacji i konserwacji dla każdego urządzenia oraz systemu mechanicznego, elektrycznego lub elektronicznego. O wymogu tym zostaną poinformowani ich producenci i/lub dostawcy zaś wynikające stąd koszty zostaną uwzględnione w koszcie dostarczenia urządzenia lub systemu.

Instrukcje te winny być dostarczone przed uruchomieniem płatności dla wykonawcy za wykonane roboty . Wszelkie braki stwierdzone przez Inżyniera w dostarczonych instrukcjach zostaną uzupełnione przez wykonawcę w ciągu 30 dni kalendarzowych następujących po zawiadomieniu przez Inżyniera kontraktu o stwierdzonych brakach.

Każda instrukcja powinna zawierać m.in. następujące informacje:

Strona tytułowa zawierająca: tytuł instrukcji, nazwę inwestycji, datę wykonania urządzenia

Spis treści

Informacje katalogowe o producencie: nazwa firmy i kontakt, nr telefonu, pełny adres pocztowy

Gwarancje producenta

Wykresy i ilustracje

Szczegółowy opis funkcji każdego głównego elementu składowego układu

Dane o osiągach i wielkości nominalne

Instrukcje instalacyjne

Procedura rozruchu

Właściwa regulacja

Procedury testowania

Zasady eksploatacji

Instrukcja wyłączania z eksploatacji

Instrukcja postępowania awaryjnego i usuwania usterek

Środki ostrożności

Instrukcje dotyczące konserwacji i naprawy winny zawierać szczegółowe rysunki montażowe z numerami części, wykazami części, instrukcjami odnośnie zamawiania części zamiennych, wraz z kompletną instrukcją konserwacji zachowawczej niezbędnej do utrzymania dobrego stanu i trwałości urządzeń

Instrukcje odnośnie smarowania, z wykazem punktów, które należy smarować lub naoliwić, zalecanymi rodzajami, klasą i zakresem temperatur smarów i zalecaną częstotliwością smarowania

Wykaz zalecanych części zapasowych wraz z danymi kontaktowymi do najbliższego przedstawiciela producenta

Wykaz ustawień przekaźników elektrycznych oraz nastawień przełączników sterujących i alarmowych

Schemat połączeń elektrycznych dostarczonych urządzeń, w tym układów sterujących i oświetleniowych.

Instrukcje muszą być kompletne i uwzględniać całość urządzenia, układów sterujących, akcesoriów i elementów dodatkowych.

3. INŻYNIER KONTRAKTU

Inżynier Kontraktu w ramach posiadanego umocowania od zamawiającego reprezentuje interesy zamawiającego na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności realizacji robót budowlanych z dokumentacją projektową specyfikacjami technicznymi, przepisami, zasadami wiedzy technicznej oraz postanowieniami warunków umowy. Dla prawidłowej realizacji swoich obowiązków, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, zamawiający pisemnie wyznacza inspektorów nadzoru działających w jego imieniu, w zakresie przekazanych im uprawnień i obowiązków. Wydawane przez nich polecenia mają moc poleceń Inżyniera.

Zgodnie z umową, wykonawca jest zobowiązywany w ramach ceny ofertowej, zorganizować na placu budowy i utrzymywać do końca robót biuro Inżyniera Kontraktu.

4. MATERIAŁY I URZĄDZENIA

4.1 Źródła uzyskiwania materiałów i urządzeń

Wszystkie wbudowywane materiały i urządzenia instalowane w trakcie wykonywania robót muszą być zgodne z wymaganiami określonymi w poszczególnych szczegółowych specyfikacjach technicznych. Przynajmniej na trzy tygodnie przed użyciem każdego materiału przewidywanego do wykonania robót stałych wykonawca przedłoży szczegółową informację o źródle produkcji, zakupu lub pozyskania takich materiałów, atestach, wynikach odpowiednich badań laboratoryjnych i próbek do akceptacji Inżynierowi. To samo dotyczy instalowanych urządzeń. Akceptacja zarządzającego realizacją umowy udzielona jakiejś partii materiałów z danego źródła nie będzie znaczyć, że wszystkie materiały pochodzące z tego źródła są akceptowane automatycznie. Wykonawca jest zobowiązany do dostarczania atestów i/lub wykonania prób materiałów otrzymanych z zatwierdzonego źródła dla każdej dostawy, żeby udowodnić, że nadał spełniają one wymagania odpowiedniej szczegółowej specyfikacji technicznej. W przypadku stosowania materiałów lokalnych, pochodzących z jakiegokolwiek miejscowego źródła, włączając te, które zostały wskazane przez zamawiającego, przed rozpoczęciem wykorzystywania tego źródła wykonawca ma obowiązek dostarczenia zarządzającemu realizacją umowy wszystkich wymaganych dokumentów pozwalających na jego prawidłową eksploatację. Wykonawca będzie ponosił wszystkie koszty pozyskania i dostarczenia na Plac Budowy materiałów lokalnych. Za ich ilość i jakość odpowiada Wykonawca.

Stosowanie materiałów pochodzących z lokalnych źródeł wymaga akceptacji Inżyniera kontraktu.

4.2 Kontrola materiałów i urządzeń

Inżynier kontraktu może okresowo kontrolować dostarczane na budowę materiały i urządzenia, żeby sprawdzić czy są one zgodne z wymaganiami szczegółowych specyfikacji technicznych.

Inżynier kontraktu jest upoważniony do pobierania i badania próbek materiału żeby sprawdzić jego własności. Wyniki tych prób stanowić mogą podstawę do aprobaty jakości danej partii materiałów. Inżynier kontraktu jest również upoważniony do przeprowadzania inspekcji w wytwórniach materiałów i urządzeń.

W czasie przeprowadzania badania materiałów i urządzeń przez Inżyniera kontraktu, wykonawca ma obowiązek spełniać następujące warunki:

W trakcie badania, Inżynierowi kontraktu będzie zapewnione niezbędne wsparcie i pomoc przez wykonawcę
i producenta materiałów lub urządzeń;

Inżynier kontraktu będzie miał zapewniony w dowolnym czasie dostęp do tych miejsc, gdzie są wytwarzane materiały i urządzenia przeznaczone dla realizacji robót.

4.3 Atesty materiałów i urządzeń.

W przypadku materiałów, dla których w szczegółowych specyfikacjach technicznych wymagane są atesty, każda partia dostarczona na budowę musi posiadać atest określający w sposób jednoznaczny jej cechy. Przed wykonaniem przez wykonawcę badań jakości materiałów, Inżynier kontraktu może dopuścić do użycia materiały posiadające atest producenta stwierdzający pełną zgodność tych materiałów z warunkami podanymi w szczegółowych specyfikacjach technicznych.

Produkty przemysłowe muszą posiadać atesty wydane przez producenta, poparte w razie potrzeby wynikami wykonanych przez niego badań. Kopie wyników tych badań muszą być dostarczone przez wykonawcę zarządzającemu realizacją umowy.

Materiały posiadające atesty, a urządzenia - ważną legalizację, mogą być badane przez Inżyniera w dowolnym czasie. W przypadku gdy zostanie stwierdzona niezgodność właściwości przewidzianych do użycia materiałów i urządzeń z wymaganiami zawartymi w szczegółowych specyfikacjach technicznych nie zostaną one przyjęte do wbudowania.

4.4 Materiały nie odpowiadające wymaganiom umowy

Materiały uznane przez Inżyniera kontraktu za niezgodne ze szczegółowymi specyfikacjami technicznymi muszą być niezwłocznie usunięte przez wykonawcę z placu budowy. Każdy rodzaj robót wykonywanych z użyciem materiałów, które nie zostały sprawdzone lub zaakceptowane przez Inżyniera, będzie wykonany na własne ryzyko wykonawcy. Musi on zdawać sobie sprawę, że te roboty mogą być odrzucone tj. zakwalifikowane jako wadliwe i niezapłacone.

4.5 Przechowywanie i składowanie materiałów i urządzeń

Wykonawca jest zobowiązany zapewnić. żeby materiały i urządzenia tymczasowo składowane na budowie, były zabezpieczone przed uszkodzeniem. Musi utrzymywać ich jakość i własności w takim stanie jaki jest wymagany w chwili wbudowania lub montażu. Muszą one w każdej chwili być dostępne dla przeprowadzenia inspekcji przez Inżyniera kontraktu, aż do chwili kiedy zostaną użyte.

Tymczasowe tereny przeznaczone do składowania materiałów i urządzeń będą zlokalizowane w obrębie placu budowy w miejscach uzgodnionych z Inżynierem kontraktu, lub poza placem budowy, w miejscach zapewnionych przez wykonawcę. Wykonawca zapewni, że tymczasowo składowane na budowie materiały i urządzenia będą zabezpieczone przed uszkodzeniem.

4.6 Stosowanie materiałów zamiennych

Jeśli wykonawca zamierza użyć w jakimś szczególnym przypadku materiały lub urządzenia zamienne, inne niż przewidziane w projekcie wykonawczym lub szczegółowych specyfikacjach technicznych, poinformuje o takim zamiarze Inżyniera kontraktu przynajmniej na 3 tygodnie przed ich użyciem lub wcześniej, jeśli wymagane jest badanie materiału lub urządzenia przez Inżyniera kontraktu. Wybrany i zatwierdzony zamienny typ materiału lub urządzenia nie może być zmieniany w terminie późniejszym bez akceptacji Inżyniera kontraktu.

5. SPRZĘT

Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót i środowisko. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą wykonawcy oraz powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w szczegółowych specyfikacjach technicznych, programie zapewnienia jakości i projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inżyniera. Liczba i wydajność sprzętu powinna gwarantować prowadzenie robót zgodnie z terminami przewidzianymi w harmonogramie robót.

Sprzęt będący własnością wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót musi być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy oraz być zgodny z wymaganiami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania. Tam gdzie jest to wymagane przepisami, wykonawca dostarczy Inżynierowi kontraktu kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania.

Jeżeli projekt wykonawczy lub szczegółowe specyfikacje techniczne przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy wykonywaniu robotach, wykonawca przedstawi wybrany sprzęt do akceptacji przez Inżyniera. Nie może być później zmieniany bez jego zgody.

Sprzęt,. maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy zostaną przez zarządzającego realizacją umowy zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.

6. TRANSPORT

Liczba i rodzaje środków transportu będą określone w projekcie organizacji robót. Muszą one zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w projekcie wykonawczym i szczegółowych specyfikacjach technicznych oraz wskazaniami Inżyniera, w terminach wynikających z harmonogramu robót.

Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego, szczególnie w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie odpowiadające warunkom umowy, będą usunięte z terenu budowy na polecenie Inżyniera kontraktu.

Wykonawca jest zobowiązany usuwać na bieżąco, na własny koszt, wszelkie uszkodzenia i zanieczyszczenia spowodowane przez jego pojazdy na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.

7. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7.1. Zasady kontroli jakości robót

Wykonawca jest odpowiedzialny za pełna kontrolę robót i jakości materiałów prowadzoną zgodnie z programem zapewnienia jakości w p. 2.3.5. Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli, włączając personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszelkie urządzenia niezbędne do pobierania próbek i badania materiałów oraz jakości wykonania robót.

Przed zatwierdzeniem programu zapewnienia jakości zarządzający realizacją umowy może zażądać od wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że poziom ich wykonania jest zadowalający. Wykonawca jest zobowiązany prowadzić pomiary i badania materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w projekcie wykonawczym i szczegółowych specyfikacjach technicznych. Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwości są określone w szczegółowych specyfikacjach technicznych, normach i wytycznych. W przypadku gdy brak jest wyraźnych przepisów zarządzający realizacja umowy ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z umową.

Wykonawca dostarczy zarządzającemu realizacja umowy świadectwa stwierdzające, że wszystkie stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.

Pobieranie próbek

Próbki do badań będą z zasady pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie jednostkowe elementy produkcji mogą być z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań..

Zarządzający realizacja umowy musi mieć zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek. Na jego zlecenie wykonawca ma obowiązek przeprowadzić dodatkowe badania tych materiałów , które budzą wątpliwości co do jakości, o ile kwestionowane materiały nie zostaną przez wykonawcę usunięte lub ulepszone z własnej woli. Próbki dostarczone przez wykonawcę do badań wykonywanych przez zarządzającego realizacją umowy będą opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez niego. Koszty tych dodatkowych badań pokrywa wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek. W przeciwnym przypadku koszty te pokrywa zamawiający.

Badania i pomiary

Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w szczegółowych specyfikacjach technicznych, stosować można krajowe albo inne procedury, zaakceptowane przez zarządzającego realizacją umowy.

Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, wykonawca powiadomi zarządzającego realizacją umowy o rodzaju, miejscu i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania wykonawca przedstawi na piśmie ich wyniki, do akceptacji zarządzającego realizacją umowy.

Zarządzający realizacją umowy będzie miał nieograniczony dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych w celu ich inspekcji. Będzie on przekazywał wykonawcy pisemne informacje o jakichkolwiek niedociągnięciach dotyczących urządzeń laboratoryjnych, sprzętu, zaopatrzenia laboratorium, pracy personelu lub metod badawczych.. Jeżeli niedociągnięcia te będą na tyle poważne, że mogą wpłynąć ujemnie na wyniki badań, zarządzający realizacją umowy natychmiast wstrzyma użycie do robót badanych materiałów i dopuści je dopiero wtedy, gdy niedociągnięcia w pracy laboratorium wykonawcy zostaną usunięte i stwierdzona zostanie odpowiednia jakość tych materiałów.

Wykonawca będzie przekazywać zarządzającemu realizacją umowy kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej, nie później jednak niż w terminie określonym w programie zapewnienia jakości. Kopie wyników badań będą mu przekazywane na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych, również przez niego zaaprobowanych. Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi wykonawca. Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, zarządzający realizacja umowy jest uprawniony do dokonywania kontroli, pobierania próbek i badania materiałów u źródeł ich wytwarzania, a ze strony wykonawcy i producenta materiałów zapewniona mu będzie wszelka potrzebna pomoc. Zarządzający realizacja umowy, po uprzedniej weryfikacji systemu kontroli robót prowadzonego przez wykonawcę, będzie oceniać zgodność wykonanych robót i użytych materiałów z wymaganiami szczegółowych specyfikacji technicznych, na podstawie dostarczonych przez wykonawcę wyników badań.

Zarządzający realizacją umowy może pobierać próbki i prowadzić badania niezależnie od wykonawcy, na swój koszt. Jeżeli wyniki tych badań wykażą, że raporty wykonawcy są niewiarygodne, to poleci on wykonawcy lub zleci niezależnemu laboratorium, przeprowadzenie powtórnych lub dodatkowych badań, albo oprze się wyłącznie na własnych badaniach przy ocenie zgodności materiałów i robót z projektem wykonawczym i szczegółowymi specyfikacjami technicznymi. W takim przypadku całkowite koszty powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek zastaną poniesione przez wykonawcę

8. ODBIORY ROBÓT I PODSTAWY PŁATNOŚCI

8.1. Rodzaje odbiorów robót

W zależności od ustaleń odpowiednich ST, roboty podlegają następującym etapom odbioru:

odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu

odbiorowi przejściowy

odbiorowi końcowy

odbiorowi pogwarancyjnemu

8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu, będzie dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek, bez hamowania ogólnego postępu robót.

Odbioru robót dokonuje Inżynier kontraktu.

Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy i jednoczesnym powiadomieniem Inżyniera kontraktu . Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia o tym fakcie Inżyniera kontraktu.

Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inżynier kontraktu na podstawie dokumentów zawierających komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone pomiary, w konfrontacji z dokumentacja techniczną, ST i uprzednimi ustaleniami.

8.3. Odbiór przejściowy

Odbiór przejściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych poszczególnych elementów robót ujętych w „Harmonogramie rzeczowo-finansowym realizacji robót” będącym załącznikiem do umowy. Odbioru przejściowego robót dokonuje się wg zasad jak przy odbiorze końcowym robót. Odbioru robót dokonuje Inżynier kontraktu.

8.4. Odbiór końcowy

8.4.1. Zasady odbioru końcowego

Odbiór końcowy polega na ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości.

Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru końcowego będzie stwierdzona przez Wykonawcę wpisem do dziennika budowy, z bezzwłocznym powiadomieniem na piśmie o tym fakcie Inżyniera kontraktu.

Odbiór końcowy nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach Umowy, licząc od dnia potwierdzenia przez Inżyniera kontraktu zakończenia robót i przejęcia dokumentów, o których mowa w pkt. 8.4.2.

Odbioru końcowego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności Inżyniera kontraktu i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności wykonania robót z dokumentacja projektową i ST.

W toku odbioru końcowego robót, komisja zapozna się z realizacja ustaleń przyjętych w trakcie odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, zwłaszcza w zakresie wykonania robót uzupełniających i robót poprawkowych.

W przypadkach niewykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających w robotach wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności i ustali nowy termin odbioru końcowego.

8.4.2. Dokumenty do odbioru końcowego

Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru końcowego jest protokół odbioru końcowego robót, sporządzony wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego. Do odbioru końcowego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:

dokumentację projektowa podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową, jeśli została sporządzona w trakcie realizacji umowy,

specyfikacje techniczne (podstawowe z dokumentów Umowy i ewentualne uzupełniające lub zamienne)

recepty i ustalenia technologiczne

dzienniki budowy (oryginały)

wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań materiałów zgodnie z ST

opinię technologiczną, sporządzoną na podstawie wszystkich wyników badań i pomiarów, załączonych do dokumentów odbioru, wykonanych zgodnie z ST

rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących oraz protokoły przekazania i odbioru tych robót właścicielom terenów bądź urządzeń

geodezyjna inwentaryzację powykonawczą robót i sieci uzbrojenia terenu

kopię mapy zasadniczej, powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej

W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą, wyznaczy ponowny termin odbioru ostatecznego robót. Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego.

Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.

8.5. Odbiór pogwarancyjny

Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze końcowym i zaistniałych w okresie gwarancyjnym.

Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem zasad opisanych w pkt. 8.4.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Podstawą płatności jest protokół odbioru robót:

dla faktury końcowej - protokół z końcowego odbiory robót,

dla faktury przejściowej - protokół częściowego odbioru robót, wykonanych wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego. Kopia protokołu odbioru częściowego, potwierdzona przez Inspektora Nadzoru jest integralnym załącznikiem do faktury przejściowej. Zasadność faktur przejściowych sprawdza Inspektor nadzoru a Inżynier kontraktu potwierdza kwoty do wypłaty.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (Tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 106, poz. 690 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr75, poz. 690 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002r. w sprawie dziennika budowy, montażu, rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz.U. z 2002 r. Nr108, poz.953 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998r. w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych (Dz.U. z 1998r. Nr126, poz.839 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r. Nr169, poz.1650)

CZ. II

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST1 - ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45111100-9 ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE

KOD CPV 74273200-0 ROBOTY GEODEZYJNE

SPIS TREŚCI

1. WSTĘP

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE

1. WSTĘP

1.1 Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące

wykonania i odbioru robót przygotowawczych związanych z zadaniem pn.

Fundamentowanie budynku zaprojektowano jako posadowienie pośrednie z konieczną miejscowa wymianą gruntu nienośnego z zastosowaniem technologii kolumn żwirowych o średnicach 0,6 - 0,8 m w technologii KSS. Posadowienie wszystkich ław i stóp fundamentowych zlokalizowano powyżej ustabilizowanego zwierciadła wody gruntowej. Głębokość wymiany gruntu zawiera się w granicach od 0,5 m do około 3,25 m p.p.t. przy założeniu 50 cm zagłębienia pali żwirowych w gruncie nośnym. Szczegółowy projekt wzmocnienia gruntu i pali opracowany zostanie po badaniach terenowych dna wykopu przez specjalistyczną firmę wykonawczą „Keller” na etapie Projektu Wykonawczego. Zwraca się uwagę na ostrożną ingerencję w układ gruntowo-wodny. Przedmiotowe podłoże jest bardzo złożone pod względem budowy geologicznej (kategoria druga), posiada liczne soczewki z wodą pod ciśnieniem, której nie powinno się drenować. Przed niekorzystnym zjawiskiem pionowego drenażu planuje się zastosowanie pali z przeponami betonowymi.

1. 2 Zakres stosowania specyfikacji

Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

1.3 Zakres robót objętych specyfikacją

W zakres robót pomiarowych, związanych z wyznaczeniem tras i osi oraz punktów wysokościowych wchodzą:

- wyznaczenie sytuacyjne obiektów,

- uzupełnienie dodatkowymi punktami,

- zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem

oraz

- oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i ewentualne odtworzenie,

- odtworzenie trasy i punktów wysokościowych.

Roboty obejmują:

wytyczenie i obsługę geodezyjną budowy fundamentów i przyłączy,

wytyczenie fundamentów,

wytyczenie trasy przyłączy,

obsługę geodezyjną budowy,

sporządzenie mapy powykonawczej i włączenie do zasobów geodezyjnych.

1.4 Określenia podstawowe

Punkty główne - punkty narożników, punkty kierunkowe.

Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót

Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność robót z dokumentacją projektową, ST i poleceniami zarządzającego realizacją umowy.

Ogólne wymagania dotyczące robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2. MATERIAŁY

Materiałami stosowanymi przy odtworzeniu trasy i wyznaczaniu roboczych punktów wysokościowych wg zasad niniejszej specyfikacji technicznej są:

a) paliki drewniane o średnicy 15-20cm i długości 1,5-1, m oraz o średnicy 5-8cm i długości 0,3m,

b) słupki betonowe o długości 0,5m i przekrój prostokątny.

3. SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Roboty związane z oznaczaniem trasy oraz roboczych punktów będą wykonywane ręcznie. Roboty pomiarowe związane z wytyczeniem obiektów wykonywane będą specjalistycznym sprzętem geodezyjnym, przeznaczonym do tego typu robót (teodolity lub niwelatory, dalmierze, tyczki, łaty, taśmy stalowe). Sprzęt stosowany do odtworzenia punktów powinien gwarantować uzyskanie wymaganej dokładności pomiaru.

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały (paliki drewniane oraz słupki betonowe) mogą być dostarczane przy użyciu jakiegokolwiek środka transportu.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1 Ogólne warunki wykonania robót

Ogólne warunki wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi instrukcjami GUGiK.

Wykonawca zobowiązany jest wytyczyć i zastabilizować w terenie punkty główne osi trasy oraz punkty wysokościowe (repery robocze).

Przyjęcie tych punktów powinno być dokonane w obecności Inżyniera. W oparciu o materiały dostarczone przez Zamawiającego Wykonawca powinien przeprowadzić obliczenia i pomiary geodezyjne niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót.

5.2 Szczegółowe warunki wykonania robót

Tyczenie osi rurociągów i trasy kabli należy wykonać w oparciu o dokumentację projektową przy wykorzystaniu sieci poligonizacji państwowej i innej osnowy geodezyjnej określonej w dokumentacji projektowej oraz w oparciu o informacje przekazane przez Inżyniera. Wyznaczone punkty na osi budowli nie powinny być przesunięte więcej niż 5 cm w stosunku do projektowanych, a rzędne punktów na osi należy wyznaczyć z dokładnością do 1 cm w stosunku do rzędnych określonych w dokumentacji projektowej.

Powyższe roboty powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową oraz w miejscach wymagających uzupełnienia dla poprawnego wykonania robót.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Kontrole jakości prac pomiarowych związanych z odtwarzaniem trasy i punktów wysokościowych należy prowadzić wg ogólnych zasad określonych w instrukcjach i wytycznych GUGiK.

7. OBMIAR ROBÓT

Ogólne zasady obmiaru robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Jednostką obmiaru robót geodezyjnych jest 1szt. wyznaczonego i zastabilizowanego obiektu.

8. ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbioru prac podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Odbiór robót związanych z wyznaczeniem trasy w terenie następuje na podstawie szkiców i dzienników pomiarów geodezyjnych lub protokołu kontroli geodezyjnej, które wykonawca przedkłada zarządzającemu realizacja umowy.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Cena jednostki obmiarowej obejmuje:

sprawdzenie wyznaczenia punktów głównych osi trasy i punktów wysokościowych,

uzupełnienie osi trasy dodatkowymi punktami,

wyznaczenie dodatkowych punktów wysokościowych,

wyznaczenie przekrojów poprzecznych z ewentualnym wytyczeniem dodatkowych przekrojów,

zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem i oznakowanie ułatwiające odszukanie i ewentualne odtworzenie.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

Instrukcje i wytyczne techniczne:

Instrukcja techniczna 0-1. Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych.

Instrukcja techniczna G-3. Geodezyjna obsługa inwestycji, Główny Urząd Geodezji i Kartografii (GUKiK), Warszawa 1979.

Instrukcja techniczna G-1. Geodezyjna osnowa pozioma, GUGiK 1978.

Instrukcja techniczna G-2. Wysokościowa osnowa geodezyjna, GUGiK 1983.

Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe, GUGiK 1979.

Wytyczne techniczne G-3.2. Pomiary realizacyjne, GUGiK 1983.

Wytyczne techniczne G-3.1. Osnowy realizacyjne, GUGiK 1983.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST2 - ROBOTY ZIEMNE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45111200-0 ROBOTY ZIEMNE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

ROBOTY ZIEMNE

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1 Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót przygotowawczych związanych z zadaniem pn.

1.2 Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót ziemnych przewidzianych w projekcie budowlanym.

1.3 Zakres robót objętych specyfikacją

Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót ziemnych występujących w obiekcie objętym kontraktem.

W zakres tych robót wchodzą:

wykopy,

zasypki,

transport gruntu.

1.4 Określenia podstawowe

Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i wytycznymi.

1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót

Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową, SST i poleceniami Inżyniera.

2. MATERIAŁY

2.1 Podsypki, nasypy i podkłady żwirowo-piaskowe.

Do wykonania podkładu należy stosować pospółki żwirowo-piaskowe. Wymagania dotyczące pospółek:

- uziarnienie do 50mm,

- łączna zawartość frakcji kamiennej i żwirowej do 50%,

- zawartość frakcji pyłowej do 2%,

- zawartość cząstek organicznych do 2%

2.2 Zasypywanie wykopów

Do zasypywania wykopów może być użyty grunt wydobyty z tego samego wykopu, niezamarznięty i bez zanieczyszczeń takich jak ziemia roślinna, odpadki materiałów budowlanych itp.

Zasypki:

- max. średnica ziaren d<120 mm,

- wskaźnik różnoziarnistości U>5,

- współczynnik filtracji przy zagęszczeniu Is = 1,0 -k >5m/d,

- zawartość części organicznych I<2%,

- odporność na rozpad <5%.

2.3 Nasypy konstrukcyjne

Grunt do budowy nasypów konstrukcyjnych powinien posiadać następujące właściwości:

- max. średnica ziaren d<120mm,

- wskaźnik różnoziarnistości U>3,

- granica płynności frakcji przechodzącej przez sito 0,425 mm lub 0,5 mm - W<40%,

- zawartość części organicznych I<2%,

- pęcznienie pod wpływem wody P<5%,

- możliwe jest uzyskanie wymaganego wskaźnika zagęszczenia,

- odporność na rozpad <10%.

3. SPRZĘT

Roboty mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie.

Roboty ziemne można wykonywać przy użyciu dowolnego sprzętu.

4. TRANSPORT

Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.

Należy je umieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem lub przesuwaniem.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1 Wykopy

5.1.1 Sprawdzenie zgodności warunków terenowych z projektowymi.

Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów przed budową obiektu należy sprawdzić zgodność rzędnych terenu z danymi podanymi w projekcie. W tym celu należy wykonać kontrolny pomiar sytuacyjno-wysokościowy. W trakcie realizacji wykopów konieczne jest kontrolowanie warunków gruntowych.

5.1.2 Zabezpieczenie skarp wykopów.

Jeżeli w dokumentacji technicznej nie określono inaczej dopuszcza się stosowanie następujących bezpiecznych nachyleń skarp:

- w gruntach spoistych (gliny, iły) o nachyleniu 2:1

- w gruntach małospoistych i słabych gruntach spoistych o nachyleniu 1:1,25

- w gruntach sypkich (piaski) o nachyleniu 1:1,5.

W wykopach ze skarpami o bezpiecznym nachyleniu powinny być stosowane następujące zabezpieczenia:

- w pasie terenu przylegającym do górnej krawędzi wykopu na szerokości równej 3-krotnej

- głębokości wykopu powierzchnia powinna być wolna od nasypów i materiałów oraz mieć spadki

- umożliwiające odpływ wód opadowych,

- naruszenie stanu naturalnego skarpy jak np. rozmycie przez wody opadowe powinno być usuwane

- z zachowaniem bezpiecznych nachyleń,

- stan skarp należy okresowo sprawdzać w zależności od występowania niekorzystnych czynników.

5.1.3 Tolerancje wykonywania wykopów

Dopuszczalne odchyłki w wykonywaniu wykopów wynoszą 10cm.

5.1.4. Postępowanie w wypadku przegłębienia wykopów

- wykopy powinny być wykonywane bez naruszenia naturalnej struktury gruntu,

- warstwa gruntu o grubości 20 cm położona nad projektowanym poziomem posadowienia powinna

być usunięta bezpośrednio przed wykonaniem fundamentu,

- w przypadku przegłębienia wykopu poniżej przewidzianego poziomu a zwłaszcza poniżej poziomu

projektowanego posadowienia należy porozumieć się z Inżynierem celem podjęcia odpowiednich

decyzji.

5.2 Zasypki

5.2.1. Zezwolenie na rozpoczęcie zasypek.

Wykonawca może przystąpić do zasypywania wykopów po uzyskaniu zezwolenia Inżyniera, co powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.

5.2.2. Warunki wykonania zasypki

-zasypanie wykopów powinno być wykonane bezpośrednio po zakończeniu przewidzianych w nim

robót,

- przed rozpoczęciem zasypywania dno wykopu powinno być oczyszczone z odpadków materiałów

budowlanych i śmieci,

- układanie i zagęszczanie gruntów powinno być wykonane warstwami o grubości:

a) 0,25 m - przy stosowaniu ubijaków ręcznych,

b) 0,50-1,00 m - przy ubijaniu ubijakami obrotowo-udarowymi (żabami) lub ciężkimi tarczami.

c) 0,40 m - przy zagęszczaniu urządzeniami wibracyjnymi

- wskaźnik zagęszczenia gruntu wg dokumentacji technicznej lecz nie mniejszy niż Js = 0,95 wg

próby normalnej Proctora,

- nasypywanie i zagęszczanie gruntu w pobliżu ścian powinno być wykonane w sposób nie

powodujący uszkodzenia izolacji przeciwwilgociowej.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Bieżąca kontrola obejmuje wizualne sprawdzenie wszystkich elementów procesu technologicznego, a w tym ich zgodność z dokumentacją projektową i obowiązującymi przepisami.

6.1 Wykopy

Sprawdzenie i kontrola w czasie wykonywania robót oraz po ich zakończeniu powinny obejmować:

- zgodność wykonania robót z dokumentacją

- prawidłowość wytyczenie robót w terenie

- przygotowanie terenu

- rodzaj i stan gruntu w podłożu

- wymiary wykopów

- zabezpieczenie i odwodnienie wykopów.

6.2 Wykonanie podkładów i nasypów

Sprawdzeniu podlega:

- przygotowanie podłoża

- materiał użyty na podkład

- grubość i równomierność warstw podkładu

- sposób i jakość zagęszczenia.

6.3 Zasypki

Sprawdzeniu podlega:

- stan wykopu przed zasypaniem

- materiały do zasypki

- grubość i równomierność warstw zasypki

- sposób i jakość zagęszczenia.

7. OBMIAR ROBÓT

Jednostkami obmiarowymi są:

- wykopy - [m3]

- podkłady i nasypy - [m3]

- zasypki - [m3]

- transport gruntu - [m3] z uwzględnieniem odległości transportu.

8. ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wszystkie roboty objęte podlegają zasadom odbioru robót zanikających.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

9.1 Wykopy

Płatność za m3 gruntu w stanie rodzimym.

Cena obejmuje:

- wyznaczenie zarysu wykopu,

- odspojenie gruntu ze złożeniem na odkład lub załadowaniem na samochody i odwiezieniem;

wykonawca we własnym zakresie ustali miejsce odwozu mas ziemnych,

- odwodnienie i utrzymanie wykopu z uwzględnieniem wykonania ścianek szczelnych.

9.2 Wykonanie podkładów i nasypów

Płatność za m3 podkładu po zagęszczeniu.

Cena obejmuje:

- dostarczenie materiału

- uformowanie i zagęszczenie podkładu z wyrównaniem powierzchni.

9.3 Zasypki

Płatność za m3 zasypki po zagęszczeniu.

Cena obejmuje:

- dostarczenie materiałów

- zasypanie, zagęszczenie i wyrównanie terenu.

9.4 Transport gruntu

Płatność za m3 wywiezionego gruntu w stanie rodzimym z uwzględnieniem odległości transportu.

Cena obejmuje:

załadowanie gruntu na środki transportu

przewóz na wskazaną odległość

wyładunek z rozplantowaniem z grubsza

utrzymanie dróg na terenie budowy i na zwałce.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

PN-B-06050:1999 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.

PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.

PN-B-02481:1999 Geotechnika. Terminologia podstawowa, symbole literowe
i jednostki miary.

BN-77/8931-12 Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntów.

PN-B-10736:1999 Przewody podziemne. Roboty ziemne.

BN-88/8932-02 Podłoża kolejowe.

PN-EN 10248-1:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych.
Techniczne warunki dostawy.

PN-EN 10248-2:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych. Tolerancje kształtów i wymiarów.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST3 - ROBOTY BETONOWE I ŻELBETOWE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45262300-0 BETONOWANIE

KOD CPV 45262310-7 KONSTRUKCJE BETONOWE I ŻELBETOWE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

KONSTRUKCJE BETONOWE I ŻELBETOWE

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1 Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót przygotowawczych związanych z zadaniem pn. „BUDYNEK MIESZKANIOWY WIELORODZINNY Z USŁUGAMI W CZĘŚCI PARTERÓW I GARAŻAMI PODZIEMNYMI, zlokalizowany na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/12, 61/18, 61/14, 61/9 i 61/21 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie.

OPIS PODSTAWOWYCH ROZWIĄZAŃ KONSTRUCYJNYCH I MATERIAŁOWYCH

Przedmiotowy budynek zaprojektowano w konstrukcji nośnej mieszanej, z układem poprzecznych i podłużnych ścian nośnych oraz wewnętrznych słupów z ukrytymi w stropie głowicami żelbetowymi (grzybkami).

Posadzki garażu podziemnego (piwnic) w miejscach gruntów nienośnych zaprojektowano w postaci przewieszonego stropu żelbetowego wykonywanego w traconym szalunku, opartego na ścianach fundamentowych. W przypadku podłoża nośnego posadzki piwnic będą posadowione bezpośrednio na gruncie.

Elementami nośnymi piwnic są ściany żelbetowe o grubości 20 i 24 cm, monolityczne z betonu B30 zbrojone stalą BSt500, izolowane 2x papą termozgrzewalną. Słupy żelbetowe piwnicach i na kondygnacjach naziemnych zaprojektowano wylewane na placu budowy z betonu B30 i B25 zbrojone stalą BSt500. Część ścian w piwnicy, na parterze i na I. piętrze będzie ścianami tarczowymi. W poziomie piwnic i parteru wszystkie ściany konstrukcyjne i usztywniające zaprojektowano jako ściany żelbetowe o grubościach 20 - 24 cm z betonu B30 zbrojone stalą BSt500. Ściany konstrukcyjne kondygnacji naziemnych zaprojektowano jako murowane z bloczków Silka klasy 15 MPa (20 MPa) o grubości 24 cm na zaprawie R=10 MPa, a na najwyższej kondygnacji o grubości 18 cm. Ściany wypełniające kondygnacji naziemnych zaprojektowano z bloczków gazobetonowych 600 o grubości 24 i 18 cm. Ściany klatek schodowych oraz ściany przy dylatacjach zaprojektowano jako ściany żelbetowe o grubościach 20 i 24 cm z betonu B30 zbrojone stalą BSt500.

Szyby windowe zaprojektowano jako żelbetowe z betonu B30 zbrojone stalą BSt500.

Ściany zewnętrzne klatek schodowych zaprojektowano jako ściany żelbetowe o grubościach 20 i 24 cm z betonu B30 zbrojone stalą BSt500. Ściany szybów windowych zaprojektowano jako żelbetowe z betonu B30 zbrojone stalą BSt500. W projektowanym budynku przewiduje się nadproża wylewane razem ze stropami lub prefabrykowane typu L-19.

W projektowanym budynku przewiduje się nadproża wylewane razem ze stropami lub prefabrykowane typu L-19.

Ściany oporowe przy wjazdach do garaży i ukształtowaniu terenu zaprojektowano jako żelbetowe o grubości 20 cm z betonu B30 W-6 zbrojone stalą Bst500.

Stropy zaprojektowano jako układ słupowo - płytowy, wzmocniony głowicami na słupach. Stropy w części podziemnej poza obrysem budynku zaprojektowano jako żelbetowe wylewane na budowie, monolityczne, o grubości 25 i 25 cm, krzyżowo zbrojone stalą BSt500. Stropy nad częścią garażu oddylatowano od stropów pod budynkiem. Stropy w części naziemnej zaprojektowano jako żelbetowe wylewane na budowie, monolityczne, o grubości 20 cm, krzyżowo zbrojone stalą BSt500.

Podciągi zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane łącznie ze stropami kondygnacji wyższej z betonu B30 zbrojone stalą BSt500.

Balkony zaprojektowano jako płyty prefabrykowane o grubości 18 cm, oddylatowane termicznie, mocowane za pomocą łączników izotermicznych typu Isokorb. W budynku występuja tez balkony o grubości 20 cm wylewane na placu budowy z betonu B30 zbrojone stalą BSt500.

Wszystkie dylatacje zaprojektowano jako zamknięte szerokości 2cm.

Opis oraz rysunki przewidywanych szczegółowych rozwiązań konstrukcyjnych zawarto w osobnej teczce Projektu Budowlanego Konstrukcji, stanowiącego integralną część Projektu Budowlanego.

1.2 Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót betonowych i żelbetowych przewidzianych w projekcie budowy. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem robót betonowych, wykonywanych na miejscu.

Roboty betonowe obejmują konstrukcyjne betony zbrojone oraz niezbrojone, betony fundamentowe i podbudowy. Betony fundamentowe mają zastosowanie do budowy płyt fundamentowych, wypełnień z chudego betonu i innych robót.

1.3 Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót betonowych i żelbetowych:

a) podkłady betonowe pod fundamenty

b) ławy, słupy i ściany ,

c) płyty stropowe, belki, podciągi nadproża

c) wszystkie inne nie wymienione wyżej roboty betonowe i żelbetowe jakie występują przy realizacji umowy.

Rozwiązania techniczne stanowiące podstawę do wykonania tych robót są przedstawione w projekcie budowlanym konstrukcji i architektury.

1.4 Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem elementów betonowych i żelbetowych - szalowanie, zbrojenie, przygotowanie i układanie mieszanki betonowej oraz wszystkie roboty pomocnicze.

Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania tych robót oraz ich zgodność z umową, projektem wykonawczym, pozostałymi SST i poleceniami zarządzającego realizacją umowy. Wprowadzanie jakichkolwiek odstępstw od tych dokumentów wymaga akceptacji zarządzającego realizacją umowy.

1.6 Dokumentacja, którą należy przedstawić w trakcie budowy

Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2. MATERIAŁY

2.1 Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2.2 Szalowanie

2.2.1 Szalunki. Do szalunków mogą zostać wykorzystane drewno, sklejka lub metalowe formy kształtowe.

2.2.2 Środek anty przyczepny: aktywne chemicznie środki zawierające składniki wchodzące w reakcję z wolnym wapnem znajdującym się w betonie, powodujące wytwarzanie się nierozpuszczalnych w wodzie substancji, zapobiegających przywieraniu betonu do deskowania.

2.2.3 Środek używany przy demontażu deskowań: bezbarwny olej mineralny, nie zawierający kerosenu, o lepkości od 100 do 110 s (w uniwersalnej skali Saybolta) w temp. 40°C, oraz temperaturze zapłonu wyższej od 150°C, w otwartych pojemnikach.

2.3. Zbrojenie

2.3.1. Żebrowana stal zbrojeniowa

Zbrojenie główne należy wykonać z żebrowanych prętów zbrojeniowych ze stali A-III, 34GS. Musi ona spełniać wymagania norm PN-82/H-93215, PN-84/B-03264.

2.3.2 Elektrody spawalnicze

Elektrody spawalnicze powinny spełniać warunki normy PN-84/B-03264.

2.3.3. Materiały pomocnicze

Drut do wiązania prętów musi być typu czarnego, o średnicy 1,6mm miękki. Klocki dystansowe pod zbrojenie muszą odpowiadać celom jakim mają służyć.

2.4. Składniki mieszanki betonowej

2.4.1. Cement

Do stosowania dopuszczone są tylko cementy podane poniżej. Nie wolno stosować żadnych materiałów zamiennych.

Cement hutniczy, marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30005.

Cement portlandzki, marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30000.

2.4.2. Woda

Czysta woda, nie zawierająca oleju, kwasu, zasad, związków organicznych i innych substancji zabronionych w normie PN-88/B-32250.

2.4.3. Kruszywo

Założenia ogólne - kruszywo naturalne, wolne od zanieczyszczeń. Kruszywo nie powinno wchodzić w reakcje chemiczne. Przed użyciem powinno być w całości i dokładnie przepłukane. Zawartość siarczanów powinna być mniejsza od 1 %.

Kruszywo drobnoziarniste (0-2mm) - frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063mm nie powinny przekraczać 4%. Należy używać tylko czystego, naturalnego piasku o ostrych krawędziach.

Kruszywo grube (2-96mm) - należy używać żwiru naturalnego, mieszanki żwiru i łamanego żwiru, łamanych kamieni lub mieszanki tych materiałów, zawierającej nie więcej niż 15% płaskich bądź wydłużonych ziaren (długość 5 razy większa od szerokości). Frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063mm nie powinny przekraczać 2%.

Mrozoodporność kruszywa - ubytek masy nie powinien przekraczać 5%.

2.4.4. Domieszki do betonu

W miarę potrzeby, w uzasadnionych przypadkach, dopuszcza się stosowanie domieszek, środków i dodatków do betonu: uplastyczniających, opóźniających lub przyspieszających twardnienie betonu, uszczelniających i przeciwmrozowych, środków do pielęgnacji betonu.

Wszystkie domieszki do betonów należy stosować zgodnie z zaleceniami laboratorium. Od producenta należy uzyskać gwarancje zgodności z powyższymi wymaganiami. Domieszki powinny być zatwierdzane przez Inżyniera. Warunkiem dopuszczenia do stosowania domieszki jest przedstawienie zarówno przez dostawcę jak i laboratorium dokumentacji potwierdzającej zachowanie wymaganych parametrów oraz pozostałych wymagań przez betony, w których zastosowano domieszkę.

3. SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Rodzaje sprzętu używanego do robót betonowych i zbrojarskich oraz szalowań pozostawia się do uznania wykonawcy, po uzgodnieniu z zarządzającym realizacją umowy.

Jakikolwiek sprzęt, maszyny lub narzędzia nie gwarantujące zachowania wymagań jakościowych robót i przepisów BIOZ zostaną przez zarządzającego realizacją umowy zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.

4. TRANSPORT

4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

4.2. Transport materiałów

Mieszankę betonową i wszystkie materiały niezbędne do wykonanie elementów wchodzących w skład robót betonowych można przewozić dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez zarządzającego realizacją umowy. Do transportu mieszanki betonowej i cementu luzem należy stosować specjalistyczne pojazdy do tego przystosowane. Załadunek, transport i rozładunek materiałów należy przeprowadzić zgodnie z przepisami BIOZ i przepisami o ruchu drogowym.

4.3. Czas transportu gotowej mieszanki betonowej

Beton powinien być dostarczony i wbudowany w ciągu 1 godziny po wyprodukowaniu, przetransportowany przy użyciu samochodów - betoniarek.

Użycie domieszek redukujących ilość wody oraz opóźniających wiązanie może zmienić wymieniony powyżej czas. Wymaga ono akceptacji wytwórcy betonu i zarządzającego realizacją umowy.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne zasady wykonania robót

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

5.2. Szalunki

5.2.1 Wykonanie deskowań

a) Przed przystąpieniem do wykonania deskowań należy sprawdzić zgodność osi i poziomów oraz zgodność wymiarów z rysunkami. Do betonowania w wykopach bez szalunku wymagana jest zgoda Inżyniera.

b) Przed ułożeniem betonu należy uformować i wygładzić skarpy i dno formy ziemnej oraz ręcznie usunąć luźną ziemię.

c) Deskowania powinny pozostać na miejscu aż do uzyskania przez beton odpowiedniej wytrzymałości pozwalającej przenieść obciążenia od ciężaru własnego betonu oraz konstrukcji na nim umieszczonych.

5.2.2. Przygotowanie powierzchni deskowań

a) Wszystkie powierzchnie deskowań mające wchodzić w kontakt z betonem przed przystąpieniem do prac opisanych poniżej powinny zostać gruntownie oczyszczone z pozostałości wcześniejszego betonu, brudu i innych zanieczyszczeń powierzchniowych. Nie wolno powtórnie używać deskowań o zniszczonej powierzchni.

b) Z powierzchni kontaktowej deskowań należy usunąć wszelkie złuszczenia stali i inne pozostałości metali.

c) Przed zainstalowaniem płyty mają być pokryte środkiem zapobiegającym przywieraniu betonu. Środek ten nie powinien zmieniać barwy betonu i po 30-tu dniach nie powinien być toksyczny.

5.2.3. Rozbieranie deskowań

Wykonawca odpowiada za wszystkie uszkodzenia będące skutkiem usuwania.

Wszystkie deskowania, elementy usztywniające oraz podpory powinny zostać usunięte. Żadne z nich nie mogą zostać.

5.3. Zbrojenie

5.3.1. Przygotowanie zbrojenia

Stal powinna być dostarczana na budowę wraz z odpowiednimi narzędziami. Powinna ona być oznaczona metkami dla łatwiejszej identyfikacji. Przed użyciem należy ją chronić przed kontaktem z gruntem. Zbrojenie powinno być składowane na stojakach dla zabezpieczenia przed zanieczyszczeniami i zachowania kształtu nadanego prętom.

5.3.2. Układanie stali zbrojeniowej

a) Czyszczenie stali: z metalu należy usunąć wszelkie złuszczania hutnicze, tłuszcz, ziemię oraz inne zanieczyszczenia.

b) Zabezpieczenie, odstępy i układanie zbrojenia:

- zgodnie z PN-84/B-03264 oraz szczegółami i uwagami podanymi na rysunkach,

- należy stosować następującą otulinę betonową stali zbrojeniowej Cc=5cm,

c) Połączenia: zgodnie z PN-84/B-03264 oraz szczegółami i uwagami podanymi na rysunkach.

d) Wiązanie żebrowanej stali zbrojeniowej: zgodnie z przepisami.

e) Spawanie zbrojenia: niedozwolone bez uprzedniego zezwolenia Inżyniera.

5.4. Betonowanie

5.4.1. Produkcja betonu i ustalanie składu mieszanki betonowej

Beton musi być dostarczany z jednej z profesjonalnych wytwórni betonu znajdujących się w pobliżu budowy. Dopuszcza się przygotowywania mieszanki na miejscu budowy.

Wymagany skład mieszanki (dane ogólne)

Producent betonu powinien dostarczyć atest stwierdzając, że stosowane przez niego z aktualnej dostawy materiały: cement, domieszki, kruszywa i woda spełniają wszystkie wyżej wymienione wymagania, oraz że stosowany przez niego projekt mieszanki, wykorzystujący te składniki, spełnia wszystkie warunki specyfikacji co do wytrzymałości, gęstości, urabialności i trwałości. Taki atest musi być przedstawiony do wiadomości zarządzającego realizacją umowy, dla porównania z wynikami badań mieszanki wykonanymi przez niezależne laboratorium. Dokumentacja przedstawiona przez wykonawcę powinna być kompletna i zawierać wystarczający dowód, że dotyczy bieżącej produkcji wytwórni.

5.4.2. Układanie mieszanki betonowej

Mieszankę betonową należy układać bezzwłocznie po opuszczeniu betoniarki, nie dopuszczając do jej segregacji lub utraty składników oraz rozpryskiwania się mieszanki o deskowania i stal zbrojeniową, w warstwach o grubości nie większej niż 300 mm.

Podczas układania mieszanki betonowej nie dopuszcza się stosowania rur i innych urządzeń wykonanych z aluminium.

Przed przystąpieniem do betonowania należy usunąć z podłoża gruz i inne zanieczyszczenia. Kruszywo lub piasek będący podkładem pod mieszankę betonowe należy nawilżyć. Przed ułożeniem betonu należy posmarować wszystkie drewniane deskowania. Rozmieszczenie zbrojenia powinno być sprawdzone i zatwierdzone prze: zarządzającego realizacją umowy przed ułożeniem betonu.

5.4.3. Zagęszczanie betonu

Beton będzie zagęszczany przy użyciu wibratorów wgłębnych pracujących z minimalną częstotliwością 8000 o\min i odpowiednią do zagęszczenia betonowanej sekcji amplitudą.

5.4.4. Układanie betonów przy upalnej i chłodnej pogodzie

a) Betonowanie przy wysokich temperaturach

Nie należy dopuszczać do przekroczenia przez mieszankę podczas betonowania temperatury wyższej od 30°C. W celu uniknięcie podwyższenia temperatury betonu należy przed zmieszaniem schłodzić składniki mieszanki.

b) Betonowanie przy niskich temperaturach

Mieszanki nie wolno układać na zamarzniętej ziemi, lodzie, oblodzonych lub oszronionych deskowaniach. Nie wolno układać mieszanki w temperaturze zewnętrznej niższej lub równej 4°C bez specjalnego zabezpieczenia zaaprobowanego przez zarządzającego realizacją umowy. Beton zniszczony przez przemarznięcie musi być usunięty i zastąpiony nowym na koszt wykonawcy.

5.4.5. Łączenie ze starym betonem

Powierzchnię starego betonu należy skuć i oczyścić aż do odsłonięcia kruszywa. Powierzchnie kontaktowe należy pokryć środkiem wiążącym, którego typ musi być zaakceptowany przez Inżyniera. Metody przygotowania zaprawy i środka wiążącego powinny spełniać pisemne instrukcje i zalecenia producenta oraz odpowiadać szczególnym warunkom określonym w projekcie. Wymaga się od producenta środków wiążących dostarczenia na piśmie instrukcji stosowania.

5.4.6. Drobne naprawy

Wszystkie uszkodzenia wykonanych betonów niezależnie od tego czy są eksponowane, czy nie powinny być naprawiane zgodnie z zaleceniami niniejszego działu. Przed przystąpieniem do napraw wykonawca jest zobowiązany uzyskać (poza określonymi wyjątkami) zgodę zarządzającego realizacją umowy co do sposobu wykonywania mieszanki przeznaczonej do napraw. Przed przystąpieniem do betonowania Wykonawca powinien przedstawić zarządzającemu realizacją umowy do akceptacji próbki mieszanki w stanie płynnym. Powierzchnia zewnętrzna uzupełnień betonu powinna być zgodna co do koloru i faktury ze stykającymi się z nią powierzchniami betonu.

Przerwy robocze za wyjątkiem miejsc występowania uszczelnień powinny być wypełnione bezskurczową niemetaliczną zaprawą. Kolor zaprawy powinien być dopasowany do przylegającego betonu.

Powierzchnia uszkodzeń i cały wadliwy beton ma być usunięty aż do odsłonięcia zdrowego betonu. W przypadku konieczności skuwania, krawędzie skucia mają być prostopadłe do powierzchni betonu. Nie dopuszcza się ostrych krawędzi. Powierzchnia uszkodzeń ma być wypełniony niemetaliczną bezskurczową zaprawą. Przed rozpoczęciem napraw i zamówieniem materiałów należy określić technikę naprawy, gdyż niektóre środki wiążące nie nadają się do naprawy powierzchni pionowych. Wykonawca powinien ją przedstawić przekonsultować z przedstawicielem producenta środków wiążących i zaprawy bezskurczowej oraz uzyskać pisemne instrukcje co do sposobu naprawy uszkodzeń i je przed przystąpieniem do prac zarządzającemu realizacją umowy do akceptacji.

5.4.7. Prace wykończeniowe

a) Normalne wykończenie ścian:

Natychmiast po usunięciu deskowań należy uzupełnić braki i skuć wszystkie nierówności powierzchni, a wstawki betonu mają być poddane pielęgnacji. W celu uzyskania wyrównanej powierzchni ściany muszą być wypełnione wszystkie ubytki oraz ślady po deskowaniu.

b) Gładkie wykończenia powierzchni:

- natychmiast po usunięciu deskowań i naprawie powierzchni, należy ją przetrzeć średnio ziarnistym kamieniem karborundowym i cementem lub zaprawą murarską z drobnym piaskiem. Kontynuować tarcie aż do usunięcia nieregularności i uzyskania jednolitej powierzchni,

- przetrzeć drobnoziarnistym kamieniem karborundowym i wodą aż do uzyskania gładkiej powierzchni,

- po wyschnięciu, w celu usunięcia pyłu i kurzu, przetrzeć ścianę tkaniną jutową. Powierzchnia betonu powinna być wykończona w sposób gwarantujący uzyskanie gładkiej powierzchni nadającej się do malowania.

c) Wygładzanie powierzchni:

- packą drewnianą, kielnią drewnianą, itp.,

- wykańczać szczotką dla otrzymania powierzchni bezpoślizgowej,

- wystające krawędzie wykończyć kątownikami stalowymi.

d) Wykończenia płyt i podłóg:

Płyty i podłogi mają być dokładnie zagęszczone przy pomocy wibrowania.

Wykończenie, do osiągnięcia odpowiedniego wyrównania, powinno być

wykonane po całkowitym rozprowadzeniu i usunięciu nadmiaru wody, ale

jeszcze dla betonu znajdującego się w stanie plastycznym. Wyrównanie

powierzchni powinno zostać sprawdzone przez przyłożenie 3 metrowej

przykładnicy. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zagłębień należy je

natychmiast wypełnić świeżo zarobionym betonem, wyrównać, zagęścić i

ponownie poddać pracom wykończeniowym.

e) Ochrona betonów po wykonaniu prac wykończeniowych

Betony po wykonaniu prac wykończeniowych powinny być chronione przed

zniszczeniem fizycznym a przypadku jego wystąpienia naprawione. Powinny

być także chronione przed działaniem chemikaliów, środków i materiałów

metalowych oraz innych środków powodujących zabrudzenie.

5.4.8. Pielęgnacja betonu

a) Pielęgnacja betonu powinna polegać na utrzymywaniu betonu w stanie ciągłej wilgotności w ciągu:

7 dni w przypadku użycia cementu portlandzkiego,

14 dni w przypadku użycia cementu hutniczego.

Wybór metody pielęgnacji betonu zależy od opinii zarządzającego realizacją umowy.

b) Pielęgnacja i ochrona betonu przy chłodnej pogodzie powinna przebiegać zgodnie z przepisami. Beton zniszczony przez działanie zimna powinien zostać naprawiony lub wymieniony.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1 Ogólne zasady kontroli jakości robót

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:

szalunków,

zbrojenia,

cementu i kruszyw do betonu,

receptury betonu,

sposobu przygotowania i jakości mieszanki betonowej przed wbudowaniem,

sposobu ułożenia betonu i jego zawibrowania,

dokładności prac wykończeniowych,

pielęgnacji betonu.

W czasie kontroli szczególna uwaga będzie zwracana na sprawdzenie zgodności prowadzenia robót z projektem organizacji robót i przepisami BIOZ.

7. OBMIAR ROBÓT

7.1. Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

Ogólne zasady dokonywania obmiarów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Podstawą dokonywania obmiarów, określającą zakres prac wykonywanych w ramach poszczególnych pozycji, jest załączony do dokumentacji przetargowej przedmiar robót.

7.2. Jednostki obmiarowe

Jednostkami obmiarowymi są:

l m3 dla kubatury fundamentów,

l m2 dla ścian,

1m2 dla płyty posadzki i podkładu betonowego,

l m2 dla schodów.

8. ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Odbiór robót polega na sprawdzeniu wymiarów konstrukcji oraz wyników badań laboratoryjnych wbudowanej mieszanki betonowej.

Roboty objęte specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikających i ulegających zakryciu oraz odbioru końcowego.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Ceny jednostkowe obejmują:

- dostarczenie niezbędnych materiałów i innych czynników produkcji,

- przygotowanie i montaż zbrojenia,

- wykonanie i rozbiórka deskowań,

- dostarczenie i ułożenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem, pielęgnacją i wszystkimi pracami dodatkowymi,

- prace związane z izolacją fundamentów,

- prace wykończeniowe oraz oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie - będących własnością wykonawcy - materiałów z placu budowy.

10. PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

10.1. Związane normatywy

WTWO Robót Budowlano-montażowych - Tom l - Budownictwo ogólne:

- Rozdział l - Warunki Ogólne Wykonania

- Rozdział 5 - Deskowania

- Rozdział 6 - Roboty betonowe

- Rozdział 7 - Zbrojenia

-Rozdział 8 - Konstrukcje drewniane

10.2. Zalecane normy

Mają zastosowanie wszystkie związane z tym tematem normy polskie (PN) i branżowe (BN), w tym w szczególności:

PN-63/B-0625l - Roboty betonowe i żelbetowe

PN-88/B-06250 - Beton zwykły

PN-90/B-06240-44 - Domieszki do betonu

PN-79/B-06711 - Kruszywa mineralne

PN-81/B-30003 - Cement murarski 15

PN-90/B-30010 - Cement portlandzki

PN-ISO 6935-1 - Stal zbrojeniowa. Pręty gładkie

PN-ISO 6935-2 - Stal zbrojeniowa. Pręty żebrowane

PN-ISO 3443-8 - Tolerancje w budownictwie

PN-B-02480 - Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów

PN-B-04481 - Grunty budowlane. Badania próbek gruntów

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST 4 - PREFABRYKATY

SPIS TREŚCI

PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

MATERIAŁY

SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. ODBIÓR ROBÓT

8. PODSTAWA PŁATNOŚCI

9. DOKUMENTY ODNIESIENIA

KOD CPV-45223820-0 Gotowe elementy i części składowe

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

PREFABRYKATY

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót przygotowawczych związanych z zadaniem pn. BUDYNEK MIESZKANIOWY WIELORODZINNY Z USŁUGAMI W CZĘŚCI PARTERÓW I GARAŻAMI PODZIEMNYMI, zlokalizowany na działkach gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi 61/12, 61/18, 61/14, 61/9 i 61/21 z obrębu 2097 Pogodno 97 w Szczecinie.

Dostawa i montaż prefabrykatów żelbetowych używanych przy realizacji kontraktu.

1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej

Specyfikacja jest stosowana jako dokument przy zleceniu i realizacji Robót

wymienionych w punkcie 1.1.

1.3. Zakres robót objętych Specyfikacją

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót

związanych z montażem żelbetowych prefabrykatów budowlanych (płyt

balkonowych i klatek schodowych , nadproży żelbetowych,.)

1.4 Ogólne wymaganie dotyczące robót.

Wykonawca jest odpowiedzialny za sposób przeprowadzenia prac montażowych,

za ich zakres zgodnie z Dokumentacją Projektową. SST. oraz zaleceniami

Inspektora.

2. MATERIAŁY

Prefabrykowane płyty balkonowe , biegi i spoczniki klatek schodowych

oraz nadproża :

Płyty balkonowe prefabrykowane projektowane indywidualnie,

- Biegi klatek schodowych prefabrykowane projektowane indywidualnie,

- Nadproża ścian - prefabrykowane z beleczek typu „L-19”,

3. SPRZĘT

Montaż prefabrykatów można wykonać przy użyciu dowolnego typu sprzętu

mechanicznego zaakceptowanego przez Inżyniera (dźwigi samochodowe,torowe).

TRANSPORT

Prefabrykaty przy transporcie i montażu wolno podnosić tylko za montażowe

uchwyty wbetonowane w prefabrykaty budowlane. Elementy prefabrykowane

można układać na dwóch drewnianych przekładkach tak aby zwis końców był nie

> 60 cm. Dotyczy to również składowania. Ilość w stosie - max 6 sztuk lub

podpierać w miejscach wskazanych przez producenta. Nie wolno podnosić i

podpierać płyt w dowolnym miejscu oraz przewracać na bok gdyż grozi to ich

złamaniem. Prefabrykaty mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu

zaakceptowanymi przez Inżyniera. Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy

powinny spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w

odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów

technicznych.

5. WYKONANIE ROBÓT

Przy montażu belek, podciągów, płyt stropowych, dachowych itp. prefabrykatów, o

ile w projekcie nie podano inaczej, należy zachować minimalne oparcie na

podporze zgodnie z wymogami podanymi w tabl. 1

Tablica 1. Minimalna głębokość oparcia prefabrykatów na podporze.

Beton zwykły klasy nie mniejszej niż B20

Beton zwykły klasy

niższej niż B20 oraz beton

kruszynowy lekki

Rodzaj betonu w elemencie

Podporowym

Sposób odparcia

I rozpiętość poziomych

prefabrykatów

Głębokość oparcia

Prefabrykaty nie l < 3,0 m 5 7

zamocowane oparte na

dwóch podporach l > 3,0 m 7 10

l < 3,0 m 4 5

Prefabrykaty zamocowane

oparte na dwóch podporach

oraz prefabrykaty oparte na

trzech lub czterech

krawędziach

l > 3,0 m 5 7

Prefabrykat powinien być ułożony na równo rozłożonej warstwie zaprawy o wytrzymałości na

ściskanie określonej w projekcie . Jeżeli w projekcie nie przewidziano inaczej, grubość

warstwy zaprawy powinna być nie mniejsza niż 10 mm i nie większa niż 20 mm.

Przy montażu prefabrykatów należy zwracać uwagę na dokładne ich ułożenie w poziomie.

Szczególnie należy zwrócić uwagę na spoziomowane i usztywnione drewniane „rygi„

podpierające płyty do chwili należytego stwardnienia betonu wieńców i nadproży ścian nośnych oraz zaprawy w„zamkach”.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1 Prefabrykaty

- Dla każdego prefabrykatu powinno być wydane przez producenta świadectwo jakości.

- Podstawą wydania świadectwa jakości są bezpośrednie oględziny i pomiary belki przy odbiorze

oraz dokumenty świadczące o wykonaniu elementu zgodnie z projektem technicznym oraz

„Wymaganiami” technicznymi

wykonania i odbioru prefabrykowanych elementów żelbetowych.

Dokumentami tymi są przede wszystkim:

a/ protokół badań jakości kruszywa, cementu i wody

b/ receptury mieszanki betonowej

c/ atesty materiałów (cement, stal) wystawione przez producentów

d/ protokoły badań jakości betonu - wytrzymałość, mrozoodporność, nasiąkliwość,

wodoszczelność

e/ zapisy w „Dzienniku produkcji” o odbiorach cząstkowych i przebiegu procesu

produkcyjnego dokonanych przez nadzór techniczny

f/ protokoły ewentualnych badań jakości betonu metodami nieniszczącymi

6.2. Montaż prefabrykatów

Przy montażu swobodnym prefabrykatów należy sprawdzić ustawienie podpór

konstrukcyjnych.

Przy montażu prefabrykatów należy sprawdzić:

a/ osiowość i pionowość ich ustawienia

b/ wielkość przesunąć w poziomie i pionie

c/ szerokość spoin

dokładność wypełnienia spoin

Przed zamocowaniem prefabrykatu podporami montażowymi i odczepieniem z haka żurawia

należy sprawdzić prawidłowość oparcie prefabrykatu na podporze

Montaż elementów prefabrykowanych powinien odbywać się zgodnie z technologią montażu

opracowana przez producenta

6.3. Bieżąca kontrola jakości

Bieżąca kontrolę jakości montażu i jakości wykonania robót związanych z

montażem konstrukcji z elementów prefabrykowanych powinien wykonywać

kierownik budowy poprzez odpowiednią odpowiednia służbę kontroli.

7. OBMIAR

Jednostką obmiaru jest 1 sztuka, 1mb lub 1 m2 zamontowanego prefabrykatu betonowego..

8. ODBIÓR KOŃCOWY

Ogólne zasady odbioru robót podano w OST-B.00.00 „Wymagania ogólne”

pkt 8.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i

wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania z

zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.

9. PŁATNOŚĆ

Cena jednostkowa za 1 szt lub 1m2 montażu prefabrykatów obejmuje:

- Roboty przygotowawcze

- zakup i dostawę materiałów

- wykonanie ew. rusztowania,

- montaż prefabrykatów wraz z wykonaniem niezbędnych pomiarów,

- rozbiórkę rusztowań,

pomiary i testy zgodnie z pkt. 6 ST

Cena jednostkowa (1 mb) montażu prefabrykatów betonowych obejmuje:

- Roboty przygotowawcze

- zakup i dostawę materiałów

- montaż prefabrykatów wraz z wykonaniem niezbędnych pomiarów,

- pomiary i testy zgodnie z pkt. 6 ST

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

PN-76/B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone .Obliczenia statyczne

i projektowanie.

PN-87/B-02355 Tolerancje wymiarów w budownictwie. Postanowienia ogólne.

BN-83/9014-06 Prefabrykaty budowlane z betonu. Płyty stropowe.

PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i

wytrzymałościowych.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST5 - ROBOTYMUROWE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45262500-6 KONSTRUKCJE MUROWE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

KONSTRUKCJE MUROWE

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót przygotowawczych związanych z zadaniem pn.

ŚCIANY

PROJEKTOWANE ŚCIANY ZEWNĘTRZNE

Planowany budynek mieszkaniowy wielorodzinny zaprojektowano w konstrukcji murowo - szkieletowej żelbetowej z usztywnieniami w postaci żelbetowych ścian i murów.

Ściany konstrukcyjne kondygnacji naziemnych zaprojektowano jako murowane z bloczków Silka klasy 15 MPa (20 MPa) o grubości 24 cm na zaprawie R=10 MPa, z bloczków Silka o grubości 18 cm.

PROJEKTOWANE ŚCIANY WEWNĘTRZNE

Część projektowanych ścian wewnętrznych, odpowiednio zaznaczonych na wszystkich rysunkach rzutów, należy wykonać z cegły Silka klasy 15 MPa na zaprawie cementowo - wapiennej o Rz = 7 MPa, o grubości w stanie surowym 18 cm (Silka M18), 12 cm (Silka M12) i 8 cm (Silka M8), a sporadycznie 24 cm (Silka M24), według oznaczeń wymiarowych na rysunkach poszczególnych kondygnacji.

Ściany wewnętrzne, których nie oznaczono na rysunkach rzutów jako ceglanych, można wykonać z bloczków gazobetonowych (siporeks) lub innych ściennych pustaków silikatowych. Wszystkie ścianki wewnętrzne z siporeksu czy z pustaków Silka już o grubości 12 cm charakteryzują się szczelnością i izolacyjnością ogniową EI 60, a także doskonałą izolacyjnością akustyczną rzędu 60 dB(A).

REWIZJE W ŚCIANACH

W projektowanych ścianach, głównie w obudowach szachtów instalacyjnych, przewiduje się realizację szeregu drzwiczek rewizyjnych, umożliwiających dostęp do zaworów, regulatorów i odpowietrzaczy. Powinny to być drzwiczki metalowe w metalowych ramkach, osadzone trwale w licu ściany i zamykane na uniwersalny kluczyk patentowy. Należy stosować w miarę szczelne zamknięcia. Przewiduje się, że drzwiczki rewizyjne będą w różnych wymiarach, dostosowanych do funkcji poszczególnych rewizji. Drzwiczki rewizyjne powinny być od strony zewnętrznej tapetowane na ścianach tapetowanych i malowane na ścianach malowanych.

KOMINY WENTYLACJI GRAWITACYJNEJ

Kanały wywiewne w formie zblokowanych kominów z bocznymi otworami, powinny być wyprowadzone ponad poziom dachu. Dolne krawędzie bocznych otworów wywiewnych, wykonanych na przestrzał, powinny być na wysokości 0,4 m ponad najwyższym punktem gzymsu. Kominy wentylacji grawitacyjnej w przestrzeni połaci dachu, jak i ponad górną płaszczyzną połaci dachowych, powinny być wymurowane z cegły pełnej klinkierowej klasy minimum 25 MPa na zaprawie cementowo - wapiennej o Rz = 10 MPa o grubości 12 cm. Cegła klinkierowa powinna być w kolorze żółtym (ochra).

„Czapy” na murowanych kominach wentylacji grawitacyjnej powinny być wykonane jako betonowe (beton architektoniczny), zbrojone siatką o oczkach 10 x 10 cm z prętów stalowych o średnicy do 10 mm, w kolorze szarym. Górne płaszczyzny betonowych „czap” powinny mieć cztery spadki o pochyleniu minimum 5% bez opierzeń. Wszystkie czapy kominów powinny być zabezpieczone odgromowo drutem stalowym ocynkowanym o średnicy 8 mm.

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich ścian murowanych. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem murów, wykonywanych na miejscu.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót:

- wykonanie ścian konstrukcyjnych z cegły

- wykonanie ścianek działowych z cegły

1.4. Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem ścian murowanych, zamurowań i przemurowań oraz wszystkie roboty pomocnicze.

2. MATERIAŁY

2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2.2. Wymagania szczegółowe

2.2.1. Cegła ceramiczna pełna o wytrzymałości Rc=15,0MPa.

wymiary l = 250 mm, s = 120 mm, h = 65 mm

dopuszczalne odchyłki wymiarowe cegły:

na długości 7mm,

na szerokości 5mm,

na grubości 4mm,

- masa 4,0-4,5 kg,

- dopuszczalna ilość cegieł połówkowych, pękniętych do 10% ilości cegieł badanych,

-nasiąkliwość nie powinna być większa od 16%,

-wytrzymałość na ściskanie 15 MPa,

-odporność na działanie mrozu po 25 cyklach zamrażania do -15°C i- - - -odmrażania - brak uszkodzeń po badaniu,

-odporność na uderzenie powinna być taka, aby cegła upuszczona z wysokości 1,5 m na inne cegły nie rozpadła się na kawałki; może natomiast wystąpić wyszczerbienie lub jej pęknięcie,

- ilość cegieł nie spełniających powyższego wymagania nie powinna być większa niż:

2 na 15 sprawdzanych cegieł,

3 na 25 sprawdzanych cegieł,

5 na 40 sprawdzanych cegieł.

2.2.2. Bloki SILKA M do murowania ścian nośnych, osłonowych, międzymieszkaniowych i działowych. SILKA M24 o grubości 24 cm , w klasie 15.

Ścianki działowe z bloków SILKA M8 oraz SILKA M12,

a) Nominalne wymiary bloków serii SILKA M (mm)

+-----------+---------+-----------+----------+

+-----------+---------+-----------+----------+

| Silka M8 | 340 | 80 | 190 |

| Silka M12 | 340 | 120 | 190 |

| Silka M15 | 340 | 150 | 190 |

| Silka M18 | 340 | 180 | 190 |

| Silka M24 | 340 | 240 | 190 |

+-----------+---------+-----------+----------+

b) Dopuszczalne odchyłki wymiarów (mm)

+---------+---------------+------------------+

| Seria | Wymiar | Odchyłka wymiaru |

+---------+---------------+------------------+

| SILKA P | do 150 | +/- 2 |

| | od 151 do 300 | +/- 3 |

+---------+---------------+------------------+

| SILKA M | - | +/- 1 |

+---------+---------------+------------------+

c) Murowanie z bloków SILKA M z podziałem procesu murowania na dwa etapy:
- murowanie pierwszej warstwy z dużą starannością,

murowanie kolejnych warstw na zaprawie cementowo-wapiennej lub cienkospoinowej (klejowej) wg schematu:
- nałożenie i rozprowadzenie zaprawy przy użyciu specjalnego dozownika na długości ok. 2-3 m,
- układanie kolejnych bloków poprzez dociskanie każdego bloku.

d) Łączenie ścian
- sposoby łączenia murów:
- przewiązywanie - stosowane w narożach i do łączenia ścian usytuowanych względem siebie pod różnymi kątami,
- poprzez przyklejenie na zaprawie - wymaga zastosowania dodatkowych łączników ze stali nierdzewnej, umieszczanych w co drugiej spoinie w trakcie murowania ściany konstrukcyjnej,
- mocowanych na kątowniki i kołki rozporowe.

e) Zaprawy murarskie
Cegły i bloki wapienno-piaskowe SILKA układa się na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej lub też na zaprawach cienkospoinowych do silikatów.

Proporcje składników zapraw zalecanych do SILKI

+-----------+-------+--------------+--------+--------+---------+

+-----------+-------+--------------+--------+--------+---------+

| | M4 | wagowa | 1 m3 | 225 kg | - |

| | | objętościowa | 4 | 1 | |

| | M7 | wagowa | 1 m3 | 300 kg | - |

| | | objętościowa | 3 | 1 | |

+-----------+-------+--------------+--------+--------+---------+

| Cementowo | M4 | wagowa | 1 m3 | 200 kg | 100 kg |

| -wapienna | | objętościowa | 4,5 | 1 | 0,5 |

+-----------+-------+--------------+--------+--------+---------+

2.2.3. Zaprawa cementowo-wapienna

- stosować zaprawę M4

przygotowanie zapraw do robót murowych powinno być wykonywane mechanicznie,

zaprawę należy przygotować w takiej ilości, aby mogła być wbudowana możliwie wcześnie po jej przygotowaniu tj. ok. 3 godzin,

do zapraw murarskich należy stosować piasek rzeczny lub kopalniany.

Do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować cement portlandzki z dodatkiem żużla lub popiołów lotnych 25 i 35 oraz cement hutniczy 25 pod warunkiem, że temperatura otoczenia w ciągu 7 dni od chwili zużycia zaprawy nie będzie niższa niż+5°C.

Do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować wapno suchogaszone lub gaszone w postaci ciasta wapiennego otrzymanego z wapna niegaszonego, które powinno tworzyć jednolitą i jednobarwną masę, bez grudek niegaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych.

Skład objętościowy zapraw należy dobierać doświadczalnie, w zależności od wymaganej marki zaprawy oraz rodzaju cementu i wapna.

2.2.4. Woda zarobowa do zaprawy

Do przygotowania zapraw stosować można każdą wodę zdatną do picia, z rzeki lub jeziora.

Niedozwolone jest użycie wód ściekowych, kanalizacyjnych bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze organiczne, oleje i muł.

3. SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wykonawca powinien dysponować środkami transportu do przewozu materiałów oraz drobnym sprzętem do wykonania robót objętych niniejszą ST.

Wykonawca powinien dysponować następujących sprzętem:

środkami transportu do przewozu materiałów,

betoniarkami do przygotowania zapraw,

rusztowaniem do murowania na wysokości,

żurawiem do transportu pionowego materiałów,

sprzętem pomocniczym.

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu gwarantującymi ich ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi i szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne zasady wykonania robót

5.1.1.Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

5.1.2.Przed przystąpieniem do wykonania robót należy wytrasować położenie ścian.

5.1.3.W okresie zimowym roboty murowe zewnętrzne można prowadzić normalnymi sposobami wyłącznie do temperatury 0C. Przy spadku temperatury poniżej 0C stosuje się specjalne metody murowania.

5.1.4.Elementy murowe (cegły, bloczki) powinny być wolne od zanieczyszczeń i kurzu.

5.1.5.Mury należy układać warstwami, z przestrzeganiem prawideł wiązania, grubości spoin oraz z zachowaniem pionu i poziomu.

5.1.6. Mury powinny być wznoszone możliwie równomiernie na całej długości. Przy murach wznoszonych niejednocześnie należy zostawiać strzępia zazębione końcowe.

5.1.7.Mury należy wykonywać warstwami, z zachowaniem prawidłowego wiązania i grubości spoin, do pionu i sznura, z zachowaniem zgodności z rysunkiem co do odsadzek, wyskoków i otworów.

5.1.8.W pierwszej kolejności należy wykonywać mury nośne. Ścianki działowe grubości poniżej 1 cegły należy murować nie wcześniej niż po zakończeniu ścian głównych.

5.1.9.Mury należy wznosić możliwie równomiernie na całej ich długości. W miejscu połączenia murów wykonanych niejednocześnie należy stosować strzępia zazębione końcowe.

5.1.10. Cegły układane na zaprawie powinny być czyste i wolne od kurzu.

5.1.11.Przy murowaniu cegłą suchą, zwłaszcza w okresie letnim, należy cegły przed ułożeniem w murze polewać lub moczyć w wodzie.

55.1.12.Wnęki i bruzdy instalacyjne należy wykonywać jednocześnie ze wznoszeniem murów.

5.1.13. Mury grubości mniejszej niż 1 cegła mogą być wykonywane przy temperaturze powyżej 0°C.

5.1.14. W przypadku przerwania robót na okres zimowy lub z innych przyczyn, wierzchnie warstwy murów powinny być zabezpieczone przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych (np. przez przykrycie folią lub papą). Przy wznawianiu robót po dłuższej przerwie należy sprawdzić stan techniczny murów, łącznie ze zdjęciem wierzchnich warstw cegieł i uszkodzonej zaprawy.

5.2. Mury z cegły pełnej

5.2.1. Spoiny w murach ceglanych.

- 12 mm w spoinach poziomych, przy czym maksymalna grubość nie powinna

przekraczać 17 mm, a minimalna 10 mm,

- 10 mm w spoinach pionowych podłużnych i poprzecznych, przy czym grubość

maksymalna nie powinna przekraczać 15 mm, a minimalna - 5 mm.

Spoiny powinny być dokładnie wypełnione zaprawą. W ścianach przewidzianych do tynkowania nie należy wypełniać zaprawą spoin przy zewnętrznych licach na głębokości 5-10 mm.

5.2.2. Stosowanie połówek i cegieł ułamkowych.

Liczba cegieł użytych w połówkach do murów nośnych nie powinna być większa niż 15% całkowitej liczby cegieł.

Jeżeli na budowie jest kilka gatunków cegły (np. cegła nowa i rozbiórkowa), należy przestrzegać zasady, że każda ściana powinna być wykonana z cegły jednego wymiaru.

Połączenie murów stykających się pod kątem prostym i wykonanych z cegieł o grubości różniącej się więcej niż o 5mm należy wykonywać na strzępia zazębione boczne.

5.3. Mury z cegły dziurawki

Mury z cegły dziurawki należy wykonywać według tych samych zasad, jak mury z cegły pełnej. W narożnikach, przy otworach, zakończeniach murów oraz w kanałach dymowych należy stosować normalną cegłę pełną.

W przypadku opierania belek stropowych na murach z cegły dziurawki ostatnie 3 warstwy powinny być wykonane z cegły pełnej.

5.4. Mury z cegły kratówki

Cegłę kratówkę należy stosować przede wszystkim do zewnętrznych ścian nośnych, samonośnych i osłonowych.

Można ją również stosować do murowania ścian wewnętrznych.

Zaprawy stosowane do murowania powinny mieć konsystencję gęstoplastyczną w granicach zagłębienia stożka pomiarowego 6-8 cm.

Cegły w murze należy układać tak, aby znajdujące się w nich szczeliny miały kierunek pionowy.

Cegły przed ułożeniem w murze zaleca się nawilżać przez polewanie wodą. Wiązanie cegieł kratówek w murze zgodne z zasadami wiązania cegły pełnej.

Grubość spoin poziomych w murach powinna wynosić 12mm, a grubość spoin pionowych - 10 mm.

Dopuszczalne odchyłki wymiarowe powinny wynosić: dla spoin poziomych +5 i -2 mm, a dla spoin pionowych = 5 mm.

5.5. Mury z cegły ceramicznej pełnej

Grubość spoin:

poziomych 12mm (min. 10mm, max 17mm) ,

pionowych 10mm (min. 5mm, max 15mm).

Mury wykonywać z cegieł o tej samej wytrzymałości oraz na zaprawie o jednakowej marce.

Dopuszczalna odchyłka dla wznoszonego muru wynosi  10mm.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Bieżąca kontrola obejmuje wizualne sprawdzenie wszystkich elementów procesu technologicznego oraz sprawdzenie zgodności dostarczonych przez Wykonawcę dokumentów dotyczących stosowanych materiałów z wymogami prawa.

Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:

- dostaw materiałów,

- kontrolę prawidłowości wykonania robót (geometrii i technologii),

- grubość muru,

- wymiary otworów okiennych i drzwiowych,

- pionowość powierzchni i krawędzi,

- poziomość warstw cegieł,

- grubość spoin i ich wypełnienie,

- zgodność użycia materiałów z wymaganiami projektu,

- ocenę estetyki wykonanych robót.

6.2. Materiały ceramiczne

Przy odbiorze cegły należy przeprowadzić na budowie:

a) sprawdzenie zgodności klasy oznaczonej na cegłach z zamówieniem i wymaganiami stawianymi w dokumentacji technicznej,

b) próby doraźnej przez oględziny, opukiwanie i mierzenie:

wymiarów i kształtu cegły,

liczby szczerb i pęknięć,

odporności na uderzenia,

przełomu ze zwróceniem szczególnej uwagi na zawartość margla.

W przypadku niemożności określenia jakości cegły przez próbę doraźną należy ją poddać badaniom laboratoryjnym (szczególnie co do klasy i odporności na działanie mrozu).

6.3. Zaprawy

W przypadku, gdy zaprawa wytwarzana jest na placu budowy, należy kontrolować jej markę i konsystencję w sposób podany w obowiązującej normie. Wyniki odbiorów materiałów i wyrobów powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.

6.4. Dopuszczalne odchyłki wymiarów dla murów przyjmować wg poniższej tabeli

Rodzaj odchyłek	Dopuszczalne odchyłki [mm]
Rodzaj odchyłek		mury spoinowane	mury niespoinowane
Zwichrowania i skrzywienia: - na 1 metrze długości - na całej powierzchni	3 10	6 20
Odchylenia od pionu - na wysokości 1 m - na wysokości kondygnacji - na całej wysokości	3 6 20	6 10 30
Odchylenia każdej warstwy od poziomu - na 1 m długości - na całej długości	1 15	2 30
Odchylenia górnej warstwy od poziomu - na 1 m długości - na całej długości	1 10	2 10
Odchylenia wymiarów otworów w świetle o wymiarach: do 100 cm szerokość wysokość ponad 100 cm szerokość wysokość	+6, -3 +15, -1 +10, -5 +15, -10	+6, -3 +15, -10 +10, -5 +15, -10

7. OBMIAR ROBÓT

7.1. Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

Odbiór robót murowych powinien się odbyć przed wykonaniem tynków i innych robót wykończeniowych.

Wszystkie roboty objęte podlegają zasadom odbioru robót zanikających.

Podstawę do odbioru robót murowych powinny stanowić następujące dokumenty:

a) dokumentacja techniczna,

b) dziennik budowy,

c) zaświadczenia o jakości materiałów i wyrobów dostarczonych na budowę,

d) protokóły odbioru poszczególnych etapów robót zanikających,

e) protokóły odbioru materiałów i wyrobów,

f) wyniki badań laboratoryjnych, jeśli takie były zlecane przez budowę,

g) ekspertyzy techniczne w przypadku, gdy były wykonywane przed odbiorem budynku.

7.2. Jednostki obmiarowe

Jednostką obmiarową robót jest - m2 muru o odpowiedniej grubości.

Ilość robót określa się na podstawie projektu z uwzględnieniem zmian zaaprobowanych przez Inżyniera i sprawdzonych w naturze.

8. ODBIORY ROBÓT

8.1. Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

8.2. Odbiór robót murowych powinien się odbyć przed wykonaniem tynków i innych

robót wykończeniowych.

8.3. Podstawę do odbioru robót murowych powinny stanowić następujące

dokumenty:

dokumentacja techniczna,

dziennik budowy,

zaświadczenia o jakości materiałów i wyrobów dostarczonych na budowę,

protokóły odbioru poszczególnych etapów robót zanikających,

protokóły odbioru materiałów i wyrobów,

wyniki badań laboratoryjnych, jeśli takie były zlecane przez budowę,

ekspertyzy techniczne w przypadku, gdy były wykonywane przed odbiorem budynku.

8.4. Wszystkie roboty objęte specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót

zanikających.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne zasady dokonywania płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Ceny jednostkowe obejmują:

- dostarczenie materiałów i sprzętu na stanowisko pracy

- wytyczenie ścian,

- przygotowanie zaprawy,

- transport materiałów na placu budowy w pionie i w poziomie,

- wykonanie ścian, naroży, przewodów dymowych i wentylacyjnych,

- przemurowanie murów,

- zamurowania,

- ustawienie i rozebranie potrzebnych rusztowań,

- uporządkowanie i oczyszczenie stanowiska pracy z resztek materiałów.

10. PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

PN-68/B-10020 Roboty murowe z cegły. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-B-12050:1996 Wyroby budowlane ceramiczne.

PN-B-12011:1997 Wyroby budowlane ceramiczne. Cegły kratówki.

PN-EN 197-1:2002 Cement. Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu powszechnego użytku.

PN-B-30000:1990 Cement portlandzki.

PN-88/B-30001 Cement portlandzki z dodatkami.

PN-EN 197-1:2002 Cement. Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego użytku.

PN-97/B-30003 Cement murarski 15.

PN-88/B-30005 Cement hutniczy 25.

PN-86/B-30020 Wapno.

PN-EN 13139:2003 Kruszywa do zaprawy.

PN-80/B-06259 Beton komórkowy.

PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe.

PN-B-14503 Zaprawy budowlane cementowo- wapienne.

PN-B-14504 Zaprawy budowlane cementowe.

PN-B-30020 Wapno budowlane. Wymagania.

PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.

PN-EN 26927 Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Kity. Terminologia.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST6 - POKRYCIA DACHOWE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45260000-0 POKRYCIA DACHOWE

KOD CPV 45261300-7 OBRÓBKI BLACHARSKIE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

POKRYCIA DACHOWE

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

DACHY

OCIEPLENIE DACHÓW

Według norm obowiązujących od 1 kwietnia 1998 roku oraz zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dziennik Ustaw RP Nr 75. z dnia 15 czerwca 2002 roku, pozycja 690. - tekst jednolity ze zmianami aktualny na dzień 14 czerwca 2009 roku) współczynnik przenikania ciepła „U” (poprzednio „k”) dla dachów budynków mieszkalnych przy założonej temperaturze w pomieszczeniach obiektu powyższej +16C powinien wynosić maksimum 0,25 W/m2K. Wszystkie płaskie połacie dachowe projektowanego budynku zostały ocieplone warstwą o grubości 20 cm twardego, samogasnącego styropianu (lub twardej wełny mineralnej) o obliczeniowym współczynniku przewodności cieplnej =0,040 W/Mk, odpowiednio zabezpieczonej przed nasiąkaniem i penetracją wody.

IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA - POKRYCIE STROPODACHÓW PŁASKICH

Konstrukcję i warstwy izolacyjne wszystkich typów płaskich stropodachów należy wykonać zgodnie z informacjami zapisanymi na rysunkach PRZEKROI niniejszego Projektu Budowlanego. Spadek połaci dachowych powinien wynosić 1.5%. Całą powierzchnię połaci dachowych należy pokryć kolejno odpowiednimi warstwami izolującymi.

W projekcie przewiduje się, że pokrycie przeciwwilgociowe połaci stropodachów będzie stanowiła od góry 2 x papa termozgrzewalna, wierzchniego krycia i podkladowa. Należy zastosować np. papę o parametrach 150/3000, modyfikowaną substancją SBS, zbrojoną welonem szklanym, o grubości około 0,5 cm. Papa powinna być kładziona „na zakład” i zgrzewana termicznie (przyklejana na całej powierzchni do betonowego podkładu) według reżimu wybranej technologii. Proponuje się przyjęcie technologii szwedzkiej firmy ICOPAL produkowanej przez wytwórnię pap i izolacji „IZOLACJA S.A.” w Zduńskiej Woli (98-220 Zduńska Wola, ul. Łaska 169-197, tel. 0-43-823-41-11, fax 0-43-823-40-25). Papa w pełni szczelnego krycia powinna być przyklejona poprzez zgrzewanie na całej powierzchni do polimerowo - asfaltowej papy termozgrzewalnej podkładowej np. o parametrach 150/2000, zgrzewanej na zakładach (zakłady podłużne o szerokości 10 cm i zakłady poprzeczne o szerokości 12 cm) i mocowanej plastikowymi kołkami do podłoża. Przy zgrzewaniu zakładów papy podkładowej należy odpowiednimi paskami o szerokości około 30 cm papy (zalecana papa na osnowie z welonu szklanego typu P/64/1200) zabezpieczyć podkład przed niekorzystnym wpływem płomieni palnika.

Pomiędzy warstwą wierzchniej izolacji wodoszczelnej (papami termozgrzewalnymi) a warstwami izolacji termicznej należy pozostawić przestrzeń pozwalającą na mikrowentylację warstwy izolacji termicznej. Przestrzeń taką można uzyskać poprzez położenie grubej i sztywnej warstwy folii kubełkowej (grubość folii z kubełkami około 0,5 cm). Przestrzeń pomiędzy izolacjami przeciwwodną i termiczną powinna być wentylowana przy pomocy typowych rurowych „kominków” wystających ponad górną powierzchnię dachu po wykończeniu na ponad 20 cm przy wskaźniku 1 kominek na 20-30 m2 połaci stropodachu.

WYPOSAŻENIE DACHÓW - POMOSTY DACHOWE

Dachy projektowanego budynku należy wyposażyć w układ tzw. pomostów kominiarskich, które będą umożliwiały konserwatorowi budynku dostęp do wszystkich kominów wentylacyjnych, do wyrzutni dachowych wentylacji mechanicznej garaży podziemnych, do wpustów dachowych, a także do wszystkich urządzeń technicznych zamontowanych na dachu i nad dachem.

W projektowanym obiekcie należy zastosować pomosty typowe, kratowe o wysokości konstrukcji ram zewnętrznych rzędu 40-50 mm, wykonane ze stali ocynkowanej, odpowiednio zabezpieczone antykorozyjnie przez wpływami czynników atmosferycznych. Pomosty te powinny być także zabezpieczone przed poślizgiem. Pomosty dachowe powinny być ustawiane na stalowych słupkach montowanych do konstrukcji dachu. Dostęp na dach umożliwiony jest przez okna wyłazowe usytuowane na klatkach schodowych.

KOMINY WENTYLACJI GRAWITACYJNEJ NA DACHU

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich pokryć dachowych. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem dachów, wykonywanych na miejscu.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót:

osadzenie wyłazów dachowych

Docieplenie dachu - wg projektu

Wykonanie obróbek blacharskich i akcesoriów dachowych z blachy stalowej cynk-tytan

Wykonanie obróbek z papy termozgrzewalnej nawierzchniowej wokół kominów, przy ściankach attykowych, wywietrzakach, wyłazach itp.

Krycie dachu papa termozgrzewalną nawierzchniową gr 5,2 mm.

Niniejszy opis należy rozpatrywać łącznie z częścią rysunkową (dokumentacja techniczna)

specyfikacja techniczna obejmuje podany wyżej zakres robót zasadniczych i pomocniczych.

1.4. Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem pokryć dachowych oraz wszystkie roboty pomocnicze.

2. MATERIAŁY

2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2.2. Wymagania szczegółowe

Materiałami stosowanymi do wykonania prac objętych niniejszą specyfikacją są:

papa podkładowa termozgrzewalna

papa termozgrzewalna wierzchniego krycia o gr. 5,2mm , modyfikowana SBS no osnowie z włókniny poliestrowej o gramaturze min. 200 g/m2 zgrzewana do papy podkładowej i do podłoża.

blacha stalowa cynk-tytan o gr. min. 0,6mm (zgodnie z projektem) na obróbki blacharskie (obróbki związane z pokryciem dachowym i obróbki związane z orynnowaniem )

spoiwo ołowiane LC-60, do łączenia elementów obróbek blacharskich

płyty styropianu samogasnącego, EPS 100-040 , o następujących parametrach: o naprężeniu ściskającym przy 10 % odkształceniu względnym min. 195 kPa, współczynniku przewodności cieplnej - max. 0,035 W/mK, chłonności wody po 24h - max. 0,65%

wyłazy dachowe wg dokumentacji

wywietrzaki dachowe i wywiewki kanalizacyjne wraz z przepustami dachowymi systemowe.

system rur spustowych w systemie pcw wg kolorystyki,

2.3. Deklaracja zgodności

Do każdej partii materiałów powinno zostać wystawione przez producenta zaświadczenie o jakości wyrobów.

Zaświadczenie to winno zawierać charakterystykę materiału, zastosowane składniki, wyniki badań

kontrolnych wytrzymałości na ściskanie oraz typ próbek stosowanych do badań; wyniki badań dodatkowych; okres w którym wyprodukowano daną partię materiału.

3. SPRZĘT

3.1. Wymagania ogólne

Użyty przez Wykonawcę sprzęt lub narzędzia powinny zapewniać ciągłość prac oraz uzyskanie wymaganej jakości robót.

Wybór sprzętu i narzędzi do wykonywania robót należy do Wykonawcy, ale musi być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru.

W przypadku, gdy użyty przez Wykonawcę sprzęt lub narzędzia nie zapewniają bezawaryjnej pracy lub uzyskania wymaganej jakości robót, Inspektor Nadzoru może zażądać zmiany stosowanego sprzętu lub narzędzi.

3.2. Wymagania szczegółowe

Wykonawca powinien dysponować następującym sprzętem:

środki transportu do przewozu materiałów,

palnik na propan - butan

rusztowania,

- noże do cięcia blachy,

- palnik na propan - butan

- wyciąg budowlany lub winda do transportu pionowego,

- drobny sprzęt pomocniczy

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST nr 1.0. - „Wymagania ogólne".Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu gwarantującymi ich ochronę przed zanieczyszczeniami i szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych.

4.1. Wymagania szczegółowe

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez Inspektora Nadzoru.

Należy zabezpieczyć przewożone materiały przed uszkodzeniami mechanicznymi i szkodliwym

wpływem czynników atmosferycznych. Materiały do izolacji cieplnej zabezpieczyć przed zamoczeniem.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne warunki

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Temperatura zewnętrzna przy której można prowadzić roboty pokryciowe z papy powinna wynosić min. 5C.

Podczas silnego wiatru, gołoledzi i silnej mgły roboty dekarskie muszą być wstrzymane.

Dekarze powinni być wyposażeni w pasy ochronne i specjalne drabinki do poruszania się na pochyłej powierzchni oraz odpowiednie obuwie.

Podczas prac budowlanych z dachu nie wolno zrzucać narzędzi, materiałów i odpadów. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu gwarantującymi ich ochronę przed

zanieczyszczeniami i szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych.

5.2 Zakres wykonania Robót

Roboty należy wykonywać w następującej kolejności :

5.2.1. Ułożenie folii dachowej.

Układanie folii należy rozpocząć w części okapowej, równolegle do okapu. Aby uniknąć powstawania wybrzuszeń spowodowanych przedostającą się pod okap wodą, folia musi być napięta. Kolejne rolki folii układać tak aby lekko na siebie zachodziły. Ostatnią rolkę folii zakończyć około 5 cm poniżej punktu wierzchołkowego kalenicy. Przy dojściu do grzbietów dachu paski folii należy wywinąć po obu stronach grzbietu. Kosz należy pokryć pasem folii, tak aby utworzyło się koryto. Pokrycie kosza folią musi chronić go przed deszczem.

5.2.2.Osadzenie wyłazów dachowych.

Należy wyznaczyć ostateczne położenie linii wyłazów według projektu. Wyłazy należy montować zgodnie z instrukcją producenta. Kołnierze uszczelniające należy montować w trakcie układania pokrycia dachowego według instrukcji producenta.

Montaż wyłazu dachowego, wpustów odprowadzających wody opadowe i obróbek blacharskich. Typowy wyłaz dachowy oraz wpusty dachowe montować przed wykonaniem warstw izolacyjnych

dachu. Montować je zgodnie z zaleceniami producenta. Po zamontowaniu elementów i

zabezpieczeniu otworów przed zatkaniem materiałami izolacyjnymi i gruzem, wykonać uszczelnienia hydroizolacyjne i obróbki blacharskie. Obróbki blacharskie wykonać po zakończeniu prac związanych z wykonaniem warstw dachów.

5.2.4. Docieplenie dachu

płyty styropianu samogasnącego EPS 100-038 (dawn.PS-E FS 20) gr. 20 cm

5.2.5. Ułożenie pokrycia dachowego

2 x papa termozgrzewalna, wierzchniego krycia i podkladowa.

5.2.6. Obróbki blacharskie

Montaż rynien i rur spustowych

Przed przystąpieniem do montażu rynien należy zamontować obróbkę blacharską znajdującym się pod rynną. Haki rynnowe należy zamocować do deski okapowej przed ułożeniem folii

dachowej. Należy wyznaczyć spadki rynien zgodnie z dokumentacją projektową, przyjmując, że powinny

one wynosić około 3 mm na metr bieżący rynny. Osadzić najwyżej i najniżej położony hak, przeciągnąć

sznur podwójny, sprawdzić poziomicą spadek, a następnie rozmieścić wzdłuż linii sznura haki pośrednie.

Elementy systemu rynnowego osadzić zgodnie z instrukcją producenta.

- obróbki blacharskie powinny być dostosowane do wielkości pochylenia połaci,

- roboty blacharskie z blachy stalowej cynk-tytan można wykonywać o każdej

porze roku, lecz w temperaturze nie niższej od -15°C,

- robót nie można wykonywać na oblodzonych podłożach.

- rynny powinny być wykonane z pojedynczych członów odpowiadających

długości arkusza blachy i składany w elementy wieloczłonowe,

- powinny być łączone w złączach poziomych na zakład szerokości 40mm;

złącza powinny być lutowane na całej długości,

- rynny powinny być mocowane uchwytami, rozstawionymi w odstępach nie

większych niż 50 cm,

- spadki rynien regulować na uchwytach zgodnie z projektem,

rynny powinny mieć wlutowane wpusty do rur spustowych.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1. Ogólne zasady kontroli jakości

Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości Robót podano w ST nr 1.0. - „Wymagania ogólne"..

6.2. Zakres kontroli

Badania w czasie prowadzenia Robót polegają na sprawdzaniu przez Inspektora Nadzoru na bieżąco, w

miarę postępu Robót, jakości używanych przez Wykonawcę materiałów i zgodności wykonywanych Robót z dokumentacją projektową i wymaganiami ST.

W szczególności obejmują:

- badanie dostaw materiałów

- kontrolę prawidłowości wykonania Robót

- kontrola poprawności wykonania i skuteczności uszczelnień,

- ocenę estetyki wykonanych robót

Bieżąca kontrola obejmuje wizualne sprawdzenie wszystkich elementów procesu technologicznego oraz

sprawdzenie zgodności dostarczonych przez Wykonawcę dokumentów dotyczących stosowanych materiałów z wymogami prawa i Norm.

7. OBMIAR ROBÓT

7.1. Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

7.2. Jednostki obmiarowe

Jednostkami obmiarowymi robót są:

- 1 m2 pokrytej powierzchni,

- 1 m wykonanych rynien, rur spustowych i opierzeń.

Ilość robót określa się na podstawie projektu z uwzględnieniem zmian zaaprobowanych przez Inżyniera i sprawdzonych w naturze.

8. ODBIORY ROBÓT

8.1. Odbiór podłoża

- badania podłoża należy przeprowadzać w trakcie odbioru częściowego, podczas suchej

pogody, przed przystąpieniem do krycia połaci dachowych,

- sprawdzenie równości powierzchni podłoża należy przeprowadzać za pomocą

łaty kontrolnej o długości 2 m lub za pomocą szablonu z podziałką milimetrową. Prześwit

między sprawdzaną powierzchnią a łatą nie powinien przekroczyć 5 mm.

8.2 Odbiór robót pokrywczych

8.2.1. Roboty pokrywcze, jako roboty zanikające, wymagają odbiorów częściowych. Badania w czasie odbioru częściowego należy przeprowadzać dla tych robót, do których dostęp później jest niemożliwy lub utrudniony.

8.2.2. Odbiór częściowy powinien obejmować sprawdzenie:

- podłoża,

- jakości zastosowanych materiałów,

- dokładności wykonania poszczególnych warstw pokrycia,

- dokładności wykonania obróbek blacharskich i ich połączenia z pokryciem.

Dokonanie odbioru częściowego powinno być potwierdzone wpisem do dziennika

budowy.

8.2.3. Badania końcowe pokrycia należy przeprowadzać po zakończeniu robót, po deszczu.

8.2.4. Podstawę do odbioru robót pokrywczych stanowią następujące dokumenty:

- dokumentacja techniczna,

- dziennik budowy z zapisem stwierdzającym odbiór częściowy podłoża oraz

poszczególnych warstw lub fragmentów pokrycia,

- zapisy dotyczące wykonywania robót pokrywczych i rodzaju zastosowanych

materiałów,

- protokóły odbioru materiałów i wyrobów.

8.2.5. Odbiór końcowy polega na dokładnym sprawdzeniu stanu wykonanego pokrycia i obróbek blacharskich i połączenia ich z urządzeniami odwadniającymi, a także wykonania na pokryciu ewentualnych zabezpieczeń eksploatacyjnych.

8.3. Odbiór obróbek blacharskich, rynien i rur spustowych powinien obejmować:

sprawdzenie prawidłowości połączeń poziomych i pionowych,

sprawdzenie mocowania elementów do deskowania lub ścian,

sprawdzenie prawidłowości spadków rynien,

sprawdzenie szczelności połączeń rur spustowych z wpustami.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne podstawy płatności podano w ST - „Wymagania ogólne" i w Umowie.

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Ceny jednostkowe obejmują:

- dostawę materiałów,

- przygotowanie podłoży,

- zabezpieczenie obszaru robót,

- wykonanie pokrycia,

- wykonanie obróbek i opierzeń,

- montaż rynien i rur spustowych,

- prace porządkowe,

- badania na budowie i laboratoryjne,

- uporządkowanie stanowiska pracy.

10 DOKUMENTY ODNIESIENIA

Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (Tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 106, poz. 690 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr75, poz. 690 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r. Nr169, poz.1650)

normy

PN-B-10260 - Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-B-24000 - Dyspersyjna masa asfaltowo- kauczukowa.

PN-B-24006 - Masa asfaltowo- kauczukowa.

PN-B-24620 - Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.

PN-EN 12274-1:202 U - Cienkie warstwy na zimno - Metody badań - Część 1: Pobieranie próbek do ekstrakcji lepiszcza

PN-EN 26927 - Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Kity. Terminologia.

PN-B-27618 - Papa asfaltowa zgrzewalna ma osnowie zdwojonej przeszywanej z tkaniny szklanej i welonu szklanego.

PN-B-27621 - Papa asfaltowa podkładowa na włókninie przeszywanej

PN-EN 612 - Rynny dachowe i rury spustowe z blachy. Definicje, podzia ł i wymagania

PN-B-04620 - Materiały i wyroby termoizolacyjne. Terminologia i klasyfikacja..

Materiały pomocnicze.

· „Vademecum Budowlane” dział „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano

montażowych"

· „Poradnik Majstra budowlanego" wyd. ARKADY W-wa 1996r.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST7 - STOLARKA

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45421000-4 DRZWI I OKNA

KOD CPV 45421100-5 MONTAŻ DRZWI I OKIEN

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

STOLARKA

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

OKNA

W projektowanym zespole mieszkaniowym zastosowano stolarkę okienną z PCW, jednak nie można wykluczyć, że Inwestor zdecyduje się na zastosowanie atrakcyjniejszej stolarki z drewna klejonego. Również z profili PCW przewiduje się wykonanie drzwi balkonowych przy portfenetrach oraz drzwi wyjściowych na balkony i tarasy. Przeszklenia okienne klatek schodowych należy wykonać w ślusarce aluminiowej. Wszystkie zastosowane okna i drzwi balkonowe sklasyfikowano wymiarowo jako typowe, uwzględniane przez producentów jako standardowe.

Zastosowana stolarka powinna być „ciepła” i wykonana z odpowiednich profili PCW. Współczynnik „U” dla okien i drzwi balkonowych nie powinien być większy niż 1,8 W/m2K, ale wskazane jest dążenie do osiągalnej już obecnie wielkości współczynnika „U” = 1,1 - 1,2 W/m2K. Szczególną uwagę należy zwracać na uszczelnienie od strony zewnętrznej okien i drzwi balkonowych oraz na to, aby wszystkie okna były osadzone w jednej, wyznaczonej w projekcie, płaszczyźnie ściany zewnętrznej.

Zaprojektowana stolarka okienna i drzwiowa w mieszkaniach projektowanego budynku powinna być w kolorze białym.

Należy zauważyć, że zastosowanie dobrej jakościowo i odpowiednio zakonserwowanej, szczelnej stolarki o niskiej wartości współczynnika przenikania ciepła znacznie zmniejszy koszty eksploatacyjne obiektu oraz nie będzie wymagało częstej i stałej konserwacji. W projekcie nie zdecydowano i nie określono, od jakiego producenta powinna pochodzić stolarka okien i drzwi balkonowych.

Profile stolarki okien i drzwi balkonowych powinny być mocowane bezpośrednio do konstrukcyjnych elementów murowych lub żelbetowych kołkami rozporowymi o średnicy 10 mm i o długości rzędu 12÷15 cm, a miejscami nawet i dłuższych. Należy zwrócić szczególną uwagę na szczelność styków stolarki z izolacją termiczną budynku, tak aby nie powstawały tzw. mostki termiczne. Wszelkie szczeliny powinny być wypełnione specjalnymi, twardnącymi piankami poliuretanowymi, stosowanymi przy uszczelnianiu otworów okiennych.

W celu prawidłowej cyrkulacji powietrza w mieszkaniach wszystkie okna w pokojach i kuchniach powinny być wyposażone w nawietrzniki, pozwalające na nawiew świeżego powietrza do wnętrza. Nawietrzniki powinny być wmontowane w profile stolarki. Poza tym zastosowane okucia okienne i drzwiowe powinny posiadać pozycję pozwalającą na niewielką wymianę powietrza przy domkniętym, ale nie szczelnie zamkniętym oknie czy drzwiach balkonowych.

Przed wykonaniem stolarki poszczególnych okien i drzwi balkonowych, ich dostawca i montażysta musi każdorazowo sprawdzić na budowie wewnętrzne gabaryty otworów czy rozstawów ścian, do których stolarka jest przeznaczona.

SZKLENIE OKIEN

Wszystkie okna zewnętrzne powinny być szklone szkłem termofloat (w układzie szyb zespolonych 6-12-4, gdzie 6 mm, to grubość warstwy zewnętrznej ze szkła float). Wskazane byłoby, aby wskaźnik izolacyjności akustycznej R zastosowanych szyb zespolonych w pomieszczeniach mieszkalnych zlokalizowanych od strony ulic dojazdowych, wynosił minimum 32 dB(A). Natomiast w mieszkaniach zlokalizowanych w północnym narożniku budynku od strony ul. Ku Słońcu, najbardziej narażonym na oddziaływanie niekorzystnych dźwięków komunikacyjnych, przewiduje się zastosowanie okien o podwyższonej izolacyjności akustycznej o wskaźniku izolacyjności akustycznej R minimum 40 dB(A). Współczynnik „U” przenikania ciepła dla szyb zespolonych nie powinien być większy niż 1,8 W/m2K. W pomieszczeniach parterów wszystkie szyby w ścianach zewnętrznych i w przeszklonych drzwiach powinny być szybami bezpiecznymi minimum klasy P-2.

Zewnętrzny kolor wszystkich szyb zewnętrznych powinien być jednakowy, bez względu na grubość szyby zewnętrznej czy jej cechy. Ustala się, że będzie to kolor bezbarwny biały.

PARAPETY WEWNĘTRZNE

W projekcie przewidziano, że wszystkie parapety wewnętrzne będą wykonane z zaakceptowanych przez Inwestora konglomeratów (marmur z żywicą) lub z twardych płyt paździerzowych laminowanych, klejonych typu Postforming o grubości minimum 3 cm w widoku zewnętrznym. Wskazane byłoby, aby płyty parapetów były „oklejane” laminatami dekoracyjnymi renomowanej firmy Perstorp typu Combiline lub spiekane z odpowiednim, bardzo twardym i odpornym na uderzenia, temperatury, ogień i wilgoć laminatem. Kolory laminatów zewnętrznych powinny być zbliżone do koloru okien - biały.

Parapet wewnętrzny powinien całkowicie wypełniać przestrzeń otworu okiennego i wcinać się w boczne ściany na głębokość około 5 cm, symetrycznie w stosunku do osi otworu okiennego. Górny poziom parapetu okien powinien wynosić 55 cm nad wewnętrzny poziom posadzki. Okna poniżej poziomu 0.85 cm od posadzki powinny być elementem stałym(nieotwieranym) i od wnętrza powinny posiadać stały poziomy szpros. W drzwiach balkonowych należy przewidzieć poziomy szpros na wysokości 85 cm od poziomu posadzki (na równym poziomie ze szprosem okien). Mocowanie parapetów do ścian podokiennych powinno się odbywać poprzez drewniane podkładki poziomujące (krawędziaki sosnowe 2 x 4 cm) i do ścian bocznych. W szczególnych przypadkach parapet powinien się opierać na systemowych wspornikach, pozwalających na minimalne ruchy parapetu w kierunku poziomym. Uszczelnianie parapetu należy wykonywać pianką poliuretanową. Parapet powinien być idealnie poziomy wzdłuż ściany, oraz powinien mieć spadek rzędu 0,3% do wnętrza pomieszczenia, aby nie zalegała na nim np. rozlana woda. Boczne narożniki parapetu powinny być oklejone laminatem lub obudowane systemowymi, wymienialnymi nakładkami z laminatu lub z dobranego kolorystycznie PCW. Od strony wnętrza górna krawędź płyty laminowanej powinna być zaokrąglona lub sfazowana (r = 1,5 cm). Należy przewidzieć niewielki, półcentymetrowy luz przy mocowaniu parapetu w poziomie - dotyczy to w szczególności parapetów montowanych w ścianach elewacji mocno nasłonecznionych (od strony południowej, południowo - wschodniej i południowo - zachodniej).

PRZESZKLONE ŚCIANY ZEWNĘTRZNE I DRZWI WEJŚCIOWE

Na wszystkie przeszklone ściany zewnętrzne przy wejściach do klatek schodowych i w usługach przewidziano ślusarkę aluminiową, ewentualnie wzmocnioną profilami stalowymi, wypełnioną bezpiecznymi (P-2) szybami zespolonymi. Powinna być to tzw. „ciepła” ślusarka z profili aluminiowych, posiadających odpowiednie wkładki termoizolacyjne. Współczynnik „U” (dawniej „k”) dla zastosowanych profili aluminiowych i przeszklonych fragmentów ścian i drzwi zewnętrznych nie powinien być większy niż 1,8 W/m2K, ale wskazane jest dążenie do wielkości współczynnika na poziomie „U” = 1,1 W/m2K.

Należy podkreślić, że zastosowanie dobrej jakościowo, szczelnej, wzmocnionej stalą ślusarki aluminiowej z odpowiednimi wkładkami termoizolacyjnymi o niskiej wartości współczynnika przenikania ciepła „U”, nie będzie wymagało specjalnej i częstej konserwacji, co znacznie zmniejszy koszty eksploatacyjne obiektu.

W niniejszym Projekcie Budowlanym nie zdecydowano i nie określono, od jakiego producenta powinny pochodzić profile ślusarki aluminiowej. Zdaniem projektantów należy zastosować profile ślusarki aluminiowej pochodzące od renomowanych producentów profili w dobrym standardzie. Profile te powinny zapewniać możliwość zamocowania w nich szyb zespolonych 6-12-4 lub 6-16-4 o powierzchniach rzędu do 3,0 m2 i odpowiednio grubszych szyb zespolonych 8-12-6 lub 8-16-6 przy nieco większych powierzchniach bez podziałów. Profile ślusarki ścian zewnętrznych i drzwi zewnętrznych powinny być mocowane bezpośrednio do konstrukcyjnych żelbetowych stropów oraz ścian kołkami rozporowymi o średnicy 10 mm i o długości rzędu 12÷15 cm, a miejscami nawet i dłuższych.

Aluminiowa ślusarka ścian zewnętrznych i drzwi zewnętrznych powinna być w kolorze szarym zbliżonym do grafitu.

W przypadku ślusarki aluminiowej szalenie istotna jest bardzo wysoka precyzja i jakość wykonania oraz niezbędne gwarancje ze strony producenta profili i wykonawcy ścian zewnętrznych, ścianek czy drzwi (firmy montującej). Szczegółowe rysunki wykonawcze i technologiczno - robocze skomplikowanych węzłów przeszklonych ścian z profili aluminiowych powinny być wykonywane przez wybraną firmę realizującą i montującą ślusarkę przy współpracy projektantów ARCO (w ramach nadzoru autorskiego).

Przed wykonaniem ślusarki poszczególnych ścian zewnętrznych i drzwi ich wykonawca i montażysta musi każdorazowo sprawdzić na budowie wszystkie wewnętrzne gabaryty rozstawów stropów, słupów czy ścian, pomiędzy którymi ślusarka aluminiowa ma być wstawiona. Należy zwrócić szczególną uwagę na szczelność styków ślusarki aluminiowej z izolacją termiczną, tak aby nie powstawały „mostki termiczne”. Szczególną uwagę należy zwracać na uszczelnienie od strony zewnętrznej drzwi i ścian przeszklonych, oraz na to, aby wszystkie ściany zewnętrzne były osadzone w jednej, wyznaczonej w niniejszym projekcie płaszczyźnie ściany zewnętrznej.

W trakcie wykonywania projektów techniczno - roboczych przeszklonych ścian zewnętrznych firma wykonująca te ściany czy zewnętrzne przeszklenia o większych gabarytach, powinna uwzględnić możliwość rozszerzania się szkła i aluminiowych profili przy zmianach temperatur zewnętrznych. W czasie eksploatacji obiektu nie może dochodzić do jakiegokolwiek rozszczelniania się przeszklonych płaszczyzn poziomych i pionowych.

SZKLENIE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH I DRZWI

Wszystkie ściany zewnętrzne i drzwi zewnętrzne powinny być przeszklone szkłem refleksyjnym termofloat w układzie szyb zespolonych 6-12-4 lub 6-16-4 (6 mm, to grubość warstwy zewnętrznej z bezpicznego szkła termofloat). Zewnętrzny kolor wszystkich szyb zewnętrznych powinien być jednakowy, bez względu na grubość szyby zewnętrznej czy jej cechy termiczne. Powinien być to kolor biały, bez żadnych zabarwień. Współczynnik „U” przenikania ciepła dla szyb zespolonych nie powinien być większy niż 1,8 W/m2K.

W pomieszczeniach na parterze wszystkie szyby w ścianach zewnętrznych i w przeszklonych drzwiach powinny być szybami bezpiecznymi minimum klasy P-2. Bezpieczne szyby można osiągnąć metodą laminowania (fabrycznego klejenia specjalnych folii pomiędzy szybami - metoda droższa) lub foliowania specjalistycznymi foliami po wstawieniu szyb (metoda tańsza, ale mało trwała).

WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA DLA PRZESZKLONYCH ŚCIAN

Przy wyborze firmy dostarczającej i montującej nowe przeszklone ściany zewnętrzne przedsionków klatek schodowych oraz ich okien i drzwi zewnętrznych należy wybrać system ślusarki aluminiowej z wkładkami termoizolacyjnymi wypełnianych szybami zespolonymi o jak najniższym współczynniku przenikania ciepła. Współczynnik „U” (poprzednio „k”) dla zewnętrznych przeszklonych ścian, okien i drzwi nie powinien być wyższy niż 1,8 W/m2K, ale wskazane byłoby, aby był jeszcze niższy, rzędu 1,1 W/m2K. Do obliczeń instalacji grzewczej planowanej w nowych obiektach przyjęto dla wszystkich elementów przeszklonych współczynnik 1,8 W/m2K.

DRZWI

W niniejszym Projekcie Architektoniczno - Budowlanym wszystkie zastosowane drzwi oznaczono na rysunkach rzutów oraz opisano szczegółowo w niniejszym punkcie. Ostateczna kolorystyka poszczególnych drzwi i ościeży będzie określona w ramach architektonicznego nadzoru autorskiego.

Wszystkie drzwi z ogólnodostępnych korytarzy do mieszkań powinny mieć skrzydła o podwyższonej szczelności i izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych minimum 32 dB(A) - zalecane 35 dB(A). Szczelność i izolacyjność akustyczną drzwi mogą znacznie poprawić odpowiednie uszczelki kauczukowe, klejone na drzwiach i na listwach ościeżnic oraz taśmy „miotełkowe” przykręcane do spodu drzwi, mechanicznie wysuwane przy zamykaniu drzwi.

Skrzydła drzwi do mieszkań powinny mieć minimalną grubość 40 mm. Zewnętrzne płyciny powinny być gładkie, bez żadnych ozdób zewnętrznych, listew i ślepych okienek (blend). Zawiasy powinny być wykonane z odpowiednio trwałego materiału i dostosowane do ciężaru drzwi. Powinny być wpuszczone w ościeżnicę i w wąską krawędź drzwi tak, aby były prawie niewidoczne po zamknięciu drzwi. W mieszkaniach nie przewiduje się progów, a jedynie płaskie, metalowe listwy zabezpieczające łączenie dwóch różnych posadzek. Łączenia te powinny być dokładnie pod zamkniętym skrzydłem drzwi, a nie obok. Klamki drzwi powinny być jednakowe, eleganckie, najlepiej stalowe, w jednym kolorze - srebrnym, stalowym, jasnym grafitowym lub jasno szarym. Kształt szyldów wszystkich drzwi powinien być jednakowy, a kolor stalowy, srebrny lub szary, odpowiednio dobrany do koloru klamek. Docelowo wszystkie drzwi zewnętrzne do mieszkań powinny być wyposażone w numery. Wypukłe numery powinny być zamontowane na środku skrzydła na wysokości 180 - 185 cm ponad posadzką - jednakowo na wszystkich drzwiach.

Wszystkie drzwi na drogach ewakuacyjnych nie mogą mieć w świetle ościeżnic po pełnym otwarciu wymiaru mniejszego niż 90 cm. Wszystkie drzwi w ewakuacyjnych klatkach schodowych powinny być wyposażone w odpowiednio wyregulowane samozamykacze. Wszystkie drzwi wyjściowe z budynku, a w szczególności drzwi dróg ewakuacyjnych, powinny po pełnym otwarciu mieć w świetle szerokość minimum 120 cm.

Rodzaj i jakość zamków montowanych do skrzydeł poszczególnych drzwi powinien być przed oddaniem obiektu do użytkowania szczegółowo uzgodniony z Inwestorem, projektantami ewentualnego monitoringu i ewentualnej instalacji przeciwwłamaniowej.

W obszarze otwierania wszystkich drzwi rozwiernych należy w posadzce zamontować specjalne odboje uniemożliwiające uderzanie klamki lub drzwi o ściany lub elementy wyposażenia poszczególnych pomieszczeń. Poszczególne odboje powinny być dobrane i montowane odpowiednio do ciężaru drzwi i do materiału, z których drzwi są wykonane. Zaleca się, aby elementy metalowe odbojów były kolorze srebrnym.

BRAMY WJAZDOWO - WYJAZDOWE GARAŻY PODZIEMNYCH

Wjazdy do wszystkich garaży podziemnych będą odbywały się przez bramy segmentowe podnoszone elektrycznie do góry, sterowane przyciskiem lub pilotem. Wszystkie bramy powinny być dobrane wymiarowo do wielkości otworów o wymiarach 505 x 220 cm. Niezależnie od podanych wymiarów przed zamówieniem wszystkich 5-ciu zewnętrznych bram garażowych należy dokładnie zmierzyć szerokość i wysokość otworu w już wykonanym murze piwnic.

Wszystkie bramy do garaży podziemnych należy wyposażyć w kraty nawiewne zlokalizowane w dolnych segmentach bramy o minimalnej powierzchni 0,4 m2. Przewiduje się, że wszystkie bramy wjazdowe od strony zewnętrznej powinny być w kolorze jasno szarym.

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich drzwi i okien. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, montażem okien i drzwi.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót:

montaż okien, drzwi i bram garażowych,

montaż parapetów wewnętrznych,

drobne prace wykończeniowe.

1.4. Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z montażem okien i drzwi oraz wszystkie roboty pomocnicze.

2. MATERIAŁY

2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Okna i drzwi balkonowe dwuszybowe z profili pcv.

Drzwi wewnętrzne z profili pcv. Drzwi do wc i łazienek z zamkami i z kratkami nawiewnymi.

Do podziemi drzwi o odporności ogniowej EI30.

Do kotłowni drzwi stalowe.

Kształty, wymiary, osprzęt wg zestawienia szczegółowego.

2.2. Okna

- okienna z PCV obustronnie wykończona w kolorze drewna Mahoń, szklona szkłem zespolonym, z nawiewnikami, typowa i indywidualna, o współczynniku przenikania ciepła U(max) dla okien i drzwi balkonowych 1,8 W/m2K;

drewniane okna połaciowe Velux na dachu wysokim.

Współczynnik przenikania ciepła U(max) dla okien połaciowych - 1,8 W/m2K

- Współczynnik przepuszczalności energii całkowitej gG dla oszklenia

podwójnego - 0,75.

Zabezpieczenie okien o wysokości parapetu hp<85 cm (porte-fenetre O1L, O1P, O2L i O2L) w dolnej, stałej części okna zastosować szybę zespoloną ze szkłem bezpiecznym P2 od strony wewnętrznej.

- Wszystkie okna powinny zapewniać współczynnik infiltracji > 0.3, w przypadku nie zapewnienia współczynnika okna wyposażyć w nawiewniki o stałym stopniu otwarcia, typu REGEL - Air, usytuowane pomiędzy ościeżnicą a górną ramą skrzydła.

- Wszystkie okna w kuchniach i pomieszczeniach z aneksami

kuchennymi wyposażyć w nawiewniki np. Aereco bez higrosterowania

(po dwa na pomieszczenie) w górnej części okna.

2.3. Drzwi

- drzwi do mieszkań antywłamaniowe, z atestem;

- drzwi wewnętrzne do szachtów instalacyjnych na klatce schodowej - stalowe, z kratkami wentylacyjnymi na dole i u góry;

- drzwi zewnętrzne wejściowe do przedsionka aluminiowe pełne, wypełnione systemowym panelem z ociepleniem i obustronnie powlekane folią w kolorze drewna Mahoń, o współczynniku przenikania ciepła Uk(max) <= 2,6 W/(m2K), drzwi wyposażone w samozamykacz;

- przeszklenie przedsionka zaprojektowano na profilach aluminiowych szklone szybą zespoloną, bezpieczną oraz częściowo wypełnione systemowymi, ocieplanymi panelami aluminiowymi, wszystkie elementy aluminiowe (profile i panele wypełnienia) powlekane obustronnie folią w kolorze drewna Mahoń, współczynnik przenikania ciepła dla szyb Uk(max)<= 1,1 W/m2K;

- drzwi wejściowe wewnętrzne z przedsionka na klatę schodową aluminiowe obustronnie powlekane folią w kolorze drewna Mahoń, szklone szkłem bezpiecznym, drzwi wyposażone w samozamykacz;

- drzwi do pomieszczenia technicznego na parterze i do korytarzy gospodarczych - stalowe, pełne, ppoż. EI 30 z samozamykaczami;

drzwi wewnętrzne do komórek lokatorskich z płyt HDF, wyposażone w kratkę wentylacyjną.

- drzwiowa wewnętrzna, mieszkaniowa, drewniana typowa;

drzwi z przeszkleniami wypełnione szkłem bezpiecznym, tłukącym się na drobne, nieostre kawałki.

2.4. Okucia budowlane

Każdy wyrób stolarki budowlanej powinien być wyposażony w okucia zamykające, łączące, zabezpieczające i uchwytowo-osłonowe.

Okucia powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych, a w przypadku braku takich norm - wymaganiom określonym w świadectwie ITB dopuszczającym do stosowania wyroby stolarki budowlanej wyposażone w okucie, na które nie została ustanowiona norma.

Okucia stalowe powinny być zabezpieczone fabrycznie trwałymi powłokami antykorozyjnymi. Okucia nie zabezpieczone należy, przed ich zamocowaniem, pokryć minią ołowianą lub farbą ftalową, chromianową przeciwrdzewną.

2.5. Szkło

Do szklenia należy stosować szkło płaskie walcowane wg PN-78/B-13050.

2.6. Kity

Do uszczelniania szyb stosować kit trwale plastyczny wg PN-B-30150:1997

2.7. Składowanie elementów

Wszystkie wyroby należy przechowywać w magazynach zamkniętych, suchych i przewiewnych, zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi.

Podłogi w pomieszczeniu magazynowym powinny być utwardzone, poziome i równe.

Wyroby należy układać w jednej lub kilku warstwach w odległości nie mniejszej niż 1 m od czynnych urządzeń grzejnych i zabezpieczyć przed uszkodzeniem.

3. SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wykonawca powinien dysponować środkami transportu do przewozu materiałów, drobnym sprzętem potrzebnym do montażu i demontażu okien i drzwi.

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu gwarantującymi ich ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi, szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych oraz przesunięciem lub utratą stateczności.

Każda partia wyrobów przewidziana do wysyłki powinna zawierać wszystkie elementy przewidziane normą lub projektem indywidualnym. Okucia nie zamontowane do wyrobu przechowywać i transportować w odrębnych opakowaniach.

Elementy do transportu należy zabezpieczyć przed uszkodzeniem przez odpowiednie opakowanie.

Zabezpieczone przed uszkodzeniem elementy przewozić w miarę możliwości przy użyciu palet lub jednostek kontenerowych.

Elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez Inżyniera, oraz zabezpieczone przed uszkodzeniami,.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne zasady wykonania robót

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

5.2. Sprawdzenie stolarki

Przed wbudowaniem stolarki należy sprawdzić, czy:

naroża ościeżnic i skrzydeł są prawidłowo sklejone i wykazują kąty proste,

uszczelki są prawidłowo osadzone w ramionach skrzydeł (np. nie są wyrwane, zanieczyszczone),

okapniki są prawidłowo przykręcone,

szyby nie są uszkodzone,

okucia są prawidłowo osadzone, nie wykazują uszkodzeń i dobrze działają.

5.3. Przygotowanie ościeży

Ościeża muszą być wykonane dokładnie w pionie a progi i nadproża w poziomie. Brak prostokątności wymaga usunięcia usterki. Powierzchnie ościeży muszą mieć zatartą zaprawę, a wszelkie wyrwy i odbicia muszą być uzupełnione.

Stolarkę okienną należy zamocować w punktach rozmieszczonych w ościeżu zgodnie z wymaganiami podanymi w tabeli poniżej.

Wymiary zewnętrzne (cm)		Liczba punktów zamocowań	Rozmieszczenie punktów zamocowań
wysokość	szerokość	Liczba punktów zamocowań		w nadprożu i progu	na stojaka
Do 150	do 150	4	nie mocuje się	po 2
	150±200	6	po 2	po 2
	powyżej 200	8	po 3	po 2
Powyżej 150	do 150	6	nie mocuje się	po 3
	150±200	8	po 1	po 3
	powyżej 200	100	po 2	po 3

Skrzydła okienne i drzwiowe, ościeżnice powinny mieć usunięte wszystkie drobne wady powierzchniowe, np pęknięcia, wyrwy.

Wymienione ubytki należy wypełnić kitem syntetycznym (ftalowym).

5.4. Montaż stolarki

Do montażu stolarki można przystąpić w tych częściach budynku, które są wysuszone i zabezpieczone prze opadami atmosferycznymi.

Przygotowane warsztatowo i zabezpieczone przed zabrudzeniem ościeżnice należy umieścić w otworach, ustawić do pionu, poziomu i w płaszczyźnie oraz zamocować mechanicznie do ościeży.

Szczeliny pomiędzy ościeżami i ościeżnicami wypełnić pianką poliuretanową, której nadmiar po wyschnięciu należy usunąć lub kitem trwale plastycznym.

Ościeżnicę drzwiową mocować za pomocą kotew lub haków osadzonych w ościeżu. Ościeżnice należy zabezpieczyć przed korozją biologiczną od strony muru.

Po osadzeniu skrzydeł należy je wyregulować i uzbroić w okucia. Zabezpieczenia elementów okiennych i drzwiowych usunąć po zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych.

W celu ochrony ościeżnice należy zabezpieczyć przed uszkodzeniem i zabrudzeniem - do czasu zakończenia prac budowlanych.

Dopuszczalne odchylenie od pionu powinno być mniejsze od 1 mm na 1 m wysokości okna, nie więcej niż 3 mm.

Różnice wymiarów po przekątnych nie powinny być większe od:

2 mm przy długości przekątnej do 1 m,

3 mm przy długości przekątnej do 2 m,

4 mm przy długości przekątnej powyżej 2 m.

Zamocowane okno należy uszczelnić pod względem termicznym przez wypełnienie szczeliny między ościeżem a ościeżnicą materiałem izolacyjnym dopuszczonym do stosowania do tego celu świadectwem ITB. Zabrania się używać do tego celu materiałów wydzielających związki chemiczne szkodliwe dla zdrowia ludzi.

Osadzone okno, drzwi po zmontowaniu należy dokładnie zamknąć.

Osadzenie parapetów wykonywać po całkowitym osadzeniu i uszczelnieniu okien.

Po zmontowaniu bramy dokładnie zamknąć i sprawdzić luzy.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Badania w czasie prowadzenia robót polegają na sprawdzaniu przez Inspektora na bieżąco, w miarę postępu robót, jakości używanych przez Wykonawcę materiałów i zgodności wykonywanych robót z dokumentacją projektowa i wymaganiami ST.

W szczególności obejmują:

badanie dostaw i jakości materiałów,

kontrolę prawidłowości osadzenia elementów (geometrii i technologii),

kontrolę poprawności funkcjonowania ruchomych elementów,

kontrolę poprawności wykonania i skuteczności uszczelnień,

sprawdzenie prawidłowości wykonania z uwzględnieniem szczegółów konstrukcyjnych,

sprawdzenie działania skrzydeł i elementów ruchomych, okuć oraz ich funkcjonowania,

ocenę estetyki wykonanych robót.

Zasady kontroli jakości powinny być zgodne z wymogami PN-88/B-10085 dla stolarki okiennej i drzwiowej, PN-72/B-10180 dla robót szklarskich.

7. OBMIAR ROBÓT

7.1. Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

7.2. Jednostki obmiarowe

Jednostką obmiarową jest 1 szt. montowanych drzwi i okien.

8. ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wszystkie roboty wymienione w SST podlegają zasadom odbioru robót zanikających.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne zasady odbiorów robót i dokonywania płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Ceny jednostkowe obejmują:

dostawę materiałów,

osadzenie elementów w otworach, osadzenie i regulację skrzydeł,

montaż okuć,

dopasowanie i wyregulowanie.

10. PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

PN-B-02100 Skrzydła i okucia stolarki budowlanej prawe i lewe. Określenia.

PN-B-05000 Okna i drzwi. Pakowanie, przechowywanie i transport.

PN-B-91000 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Terminologia.

PN-EN 26927 Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Kity. Terminologia.

PN-B-10085:2001 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.

PN-72/B-10180 Roboty szklarskie. Warunki i badania techniczne przy odbiorze.

PN-78/B-13050 Szkło płaskie walcowane.

PN-75/B-94000 Okucia budowlane. Podział.

PN-B-30150:97 Kit budowlany trwale plastyczny.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST 8 - PODŁOŻA, POSADZKI I IZOLACJE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45432111-5 PODŁOŻA I POSADZKI

KOD CPV 45432100-8 KŁADZENIE PŁYTEK

KOD CPV 45320000-6 ROBOTY IZOLACYJNE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

PODŁOŻA, POSADZKI I IZOLACJE

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

POSADZKI

Przed wykonaniem warstw posadzek należy przede wszystkim precyzyjnie określić geodezyjne poziomy posadzek po wykończeniu. Szczególnie istotne jest to na poziomie parteru. Po określeniu poziomów należy szlichtą betonową klasy B-10/B-15 i preparatami samopoziomującymi doprowadzić do opisanych na rzutach poziomów (na wszystkich kondygnacjach).

O rodzaju warstw posadzkowych będzie decydował nabywca lokalu mieszkalnego. Na posadzki w pomieszczeniach projektowanego obiektu przewidziano: beton (garaże, piwnice), gres i terakotę w płytkach o różnych gabarytach, panele podłogowe, wykładziny dywanowe z rulonu oraz wykładziny z PCW z rulonu. Możliwe będzie też zastosowanie cienkich parkietów o grubości 1,5 cm. Nowe posadzki należy wykonywać szczególnie starannie i trwale, zwracając uwagę na to, aby posadzki na poszczególnych kondygnacjach były w jednym poziomie.

Warstwy wszystkich nowych posadzek zostały opisane na rysunkach przekroi na wszystkich kondygnacjach, a ponadto wierzchnie warstwy posadzek w poszczególnych pomieszczeniach opisano na wszystkich rysunkach rzutów. Posadzki w pomieszczeniach, w których występuje odbiór wody tj. łazienki i sanitariaty, kuchnie, pomieszczenia technologiczne i pomieszczenia gospodarcze czy porządkowe, powinny mieć w warstwach posadzki izolację przeciwwilgociową, np. 1 x papa asfaltowa termozgrzewalna podkładowa, zbrojona welonem szklanym lub mocna, odporna na uszkodzenia mechaniczne, folia z PCW lub PE o grubości minimum 0,3 mm. Izolacja przeciwwilgociowa przy ścianach i pionach instalacyjnych powinna być wywinięta do góry na ściany na wysokość minimum 20 cm ponad poziom posadzki po wykończeniu. W rejonie pryszniców w łazienkach pionowa izolacja przeciwwilgociowa powinna być wyciągnięta do góry na ściany przyległe do wanien lub mis brodzikowych na wysokość minimum 10 cm powyżej górnej krawędzi brodzików i co najmniej 20 cm ponad posadzkę.

POSADZKI - GRES

Zgodnie z oznaczeniami na rysunkach rzutów część posadzek twardych powinno być wykonanych z gresu w płytkach. Przewiduje się, że będą to płytki nieszkliwione o wymiarach 40 x 40 cm lub 30 x 30 cm o grubości maksimum do 12 mm. Wierzchnia warstwa gresów powinna być szorstka, aby wyeliminować możliwość poślizgu. Nie powinien jednak być to gres chropowaty czy z „wżerami”, ale posiadać tzw. skuteczność antypoślizgową według DIN - 51130. Ze względów estetycznych w osobnym Projekcie Wnętrz można przewidzieć zastosowanie części płytek o powierzchni szkliwionej ( polerowanej ), jednak należy unikać śliskich posadzek lub ich fragmentów w obrębie wszystkich poziomych i pionowych przeciwpożarowych dróg ewakuacyjnych. Przy posadzkach z gresu podłoża muszą być wykonane szczególnie starannie. Posadzki z gresów muszą być łatwe w utrzymaniu czystości, a tym samym odporne na działanie konwencjonalnych środków czyszczących (według ISO 10545-13).

Gresy zastosowane na posadzki muszą być w I. gatunku o dużej dokładności wymiarowej (kalibracji). Gresy te powinny być bardzo twarde i odporne na ścieranie wgłębne (około 130 mm3 według ISO 10545-6). Powinny posiadać stopień twardości minimum 8 w skali Mosha. Zastosowane na posadzki gresy powinny posiadać nasiąkliwość wodą rzędu do maksimum 0,1 % ( według ISO 10545-3 ), a także powinny być odporne na działanie standardowych odczynników chemicznych ( według ISO 10545-13 ) oraz na tzw. „plamienie” minimum 5 klasy (według ISO 10545-14).

Jakość i trwałość wykonanej posadzki w pomieszczeniu zależy od jakości dostarczanych płytek. Posadzki z płytek gresowych powinny być wykonane ze spoinami o szerokości maksimum do 3 mm ( spoiny mogą być węższe, ale o równej szerokości na całej posadzce w danym pomieszczeniu ), wypełnionymi masami o kolorystyce dostosowanej do barwy płytek. Spoiny pomiędzy płytkami w pomieszczeniach, w których są urządzenia z wodą, powinny być wykonane z mas wodoszczelnych, trwaleplastycznych. Cokoliki posadzek należy wykonać z gresów w tej samej kolorystyce co posadzka. Wysokość cokolików nie powinna przekraczać 8 cm od poziomu posadzki. Ostre krawędzie cokolików powinny być sfazowane.

Szczegółowe wzory kolorystyczne posadzek z gresu mogą być określone w osobnym Projekcie Wnętrz.

Należy zaznaczyć, że wszystkie posadzki, których wierzchnią warstwę według niniejszej dokumentacji mają stanowić płytki z gresu, mogą być zamienione na posadzki z terakoty lub kamienia.

POSADZKI KLATEK SCHODOWYCH - GRES

Płytki z gresów stosowanych na stopnice schodów w ewakuacyjnych klatkach schodowych powinny być dostosowane do roli, jaką mają pełnić. Płytki schodowe powinny mieć grubość nawet do 20 mm, z odpowiednio wyprofilowanym noskiem i wcięciem na wstawienie płytek podstopnicowych. Z reguły oferowane przez producentów płytki nastopnicowe mają następujące gabaryty: szerokość 20÷25 cm, długość - 30 cm. Powierzchnia tych płytek powinna być „tępa”, a dodatkowo mogą być one wyposażone we wcięcia lub wypustki antypoślizgowe, wkomponowane w powierzchnię płytki wzdłuż nosków. Wyklucza się naklejanie na płytki nastopnicowe różnorodnych taśm ciernych, wkładek czy nakładek z listew z PCW, których zadaniem jest poprawienie przyczepności podeszwy do stopnia. Spoiny, podobnie jak w poprzednim punkcie dotyczącym posadzek z gresu, powinny być płaskie w kolorze płytek nastopnicowych. Płytki nastopnicowe powinny być zamawiane łącznie z płytkami podstopnicowymi, koniecznie o tej samej szerokości, w tym samym kolorze i w tej samej lub bardzo podobnej fakturze.

Gresy stosowane na nastopnice powinny być bardzo twarde i odporne na ścieranie wgłębne. Powinny posiadać stopień twardości minimum 8 - 9 w skali Mosha. Płaszczyzny podestów również powinny być obłożone płytkami z gresów, ale o standardowej grubości około 12 mm i gabarytach nawiązujących do płytek położonych na posadzkach poziomych podestów, ale układanych na przykład we wzór „karo” (30 x 30 cm lub 40 x 40 cm). Cokoliki w kolorze płytek nastopnicowych należy wykonać z beleczek gresowych o wysokości do 8 cm od poziomu posadzki. Ostre krawędzie cokolików powinny być sfazowane.

Najkorzystniej byłoby, gdyby wszystkie biegi schodowe i podesty były pokryte jednym rodzajem (systemem) gresów, specjalnie produkowanych do pokrywania klatek schodowych.

POSADZKI - TERAKOTA

Posadzki z terakoty jako wymienne dla posadzek z gresów, przewiduje się przede wszystkim w pomieszczeniach narażonych na działanie wody. Przewiduje się płytki z terakoty kwadratowe małoformatowe 15 x 15 cm lub 20 x 20 cm, o grubości rzędu 10 mm. Wierzchnia warstwa terakoty powinna być szorstka, aby wyeliminować możliwość poślizgu. Zastosowane na posadzki płytki z terakoty nie powinny być chropowate czy z „wżerami”, ale posiadać tzw. skuteczność antypoślizgową według DIN - 51130. Przy posadzkach z terakoty podłoża muszą być wykonane szczególnie starannie. Posadzki z terakoty muszą być łatwe w utrzymaniu czystości, a tym samym odporne na działanie konwencjonalnych środków czyszczących ( według ISO 10545-13 ).

Płytki z terakoty zastosowane na posadzki muszą być w I. gatunku o dużej dokładności wymiarowej (kalibracji). Płytki te powinny być bardzo twarde i odporne na ścieranie wgłębne (około 130 mm3 według ISO 10545-6). Powinny posiadać stopień twardości minimum 8 w skali Mosha. Zastosowana terakota powinna posiadać nasiąkliwość wodą rzędu do maksimum 0,1% (według ISO 10545-3), a także powinna być odporna na działanie odczynników chemicznych (według ISO 10545-13) oraz na tzw. „plamienie” minimum 5 klasy (według ISO 10545-14).

Jakość i trwałość wykonanej posadzki w pomieszczeniu zależy od jakości dostarczanych płytek. Posadzki z płytek terakotowych powinny być wykonane ze spoinami o szerokości maksimum do 1 mm (spoiny mogą być węższe, ale o równej szerokości na całej posadzce w danym pomieszczeniu), wypełnionymi masami o kolorystyce dostosowanej do barwy płytek, ale nieco jaśniejszej. Spoiny w pomieszczeniach, w których są urządzenia z wodą, powinny

być wykonane z mas wodoszczelnych, trwaleplastycznych. Cokoliki należy wykonać z terakoty w tej samej kolorystyce co posadzka. Wysokość cokolików nie powinna przekraczać 8 cm od poziomu posadzki. Ostre krawędzie cokolików powinny być sfazowane. Przy wykonywaniu styków posadzek z dwóch różnych materiałów należy stosować odpowiednie listwy metalowe lub kątowniki mosiężne, poziomujące i zarazem dylatujące styki.

Górny poziom posadzek z płytek terakotowych w łazienkach czy kuchniach powinien być o około 1 mm niżej niż posadzki pomieszczeń sąsiednich.

Kolorystyka posadzek z terakoty w poszczególnych pomieszczeniach może być określona w osobnym Projekcie Wnętrz.

Sugeruje się, aby w pomieszczeniach łazienek układ spoin w posadzkach z płytek z terakoty był wykonany w tzw. karo. Podłoże pod posadzkami powinno być zabezpieczone na całej powierzchni folią z PCW o grubości około 0,3 mm, wywiniętą do góry przy ścianach na wysokość minimum 20 cm ponad docelowy poziom posadzki. Jako izolacji przeciwilgociowej można użyć na przykład folii w płynie ATLAS Woder E o grubości warstwy od 1,5 do 2,0 mm, posiadającej Atest Higieniczny PZH Nr HK/B/0604/01/2000, produkowanej przez Grupę ATLAS. Należy zaznaczyć, że powłoka przeciwwilgociowa, jak i klej do płytek, powinny pochodzić od tego samego producenta, a przy ich kładzeniu należy bezwzględnie przestrzegać reżimu technologicznego określonego przez firmę na ulotce lub w tekście na opakowaniu. Izolacja przeciwwilgociowa powinna być położona na cienką warstwę wyrównawczą z betonu lub masy samopoziomującej. Posadzka narażona na działanie wody musi być całkowicie szczelna. Progi pomiędzy posadzkami łazienki i przedsionka powinny być wykonane z kątownika mosiężnego (lub specjalnej, nierdzewnej listwy metalowej), wystającego ponad poziom posadzki łazienki o maksimum 1 mm. Listwy progów nie powinny wystawać również ponad poziom wierzchni posadzki zastosowanej w pomieszczeniu sąsiednim.

POSADZKI BETONOWE

W podziemnych garażach, w pomieszczeniach technicznych i magazynowych (komórki lokatorskie) należy zastosować posadzki betonowe wykonane ze szlichty betonowej o grubości minimum 4 cm z betonu minimum B-20. Beton ten powinien posiadać domieszki wodoszczelne i uszczelniające.

Zastosowane posadzki betonowe powinny charakteryzować się wysoką twardością i odpornością na uderzenia, wysoką odpornością na ścieranie oraz zwiększeniem odporności na zanieczyszczenia. Dylatacje posadzek betonowych w pomieszczeniach nieogrzewanych powinny przebiegać pomiędzy słupami wzdłuż osi konstrukcyjnych. Zastosowane posadzki betonowe powinny mieć lekko chropowatą, „zatartą na ostro” szorstką nawierzchnię, jednak nawierzchnia ta powinna umożliwiać łatwe utrzymanie czystości. Dlatego też wierzchnią warstwę posadzek betonowych należy pokryć odpowiednimi preparatami wzmacniającymi, utwardzającymi i ograniczającymi pylenie kurzu, na przykład: preparatem żywicznym LITORIN, betonową warstwą wykończeniową ISO - DUR KORUND czy podobnymi preparatami o zbliżonej technologii, produkowanymi przez takie firmy jak: BAUTECH, REMMERS, ATLAS czy OPTIROC lub innymi utwardzaczami o podobnych właściwościach. Posadzki betonowe po wykończeniu mogą być również gruntowane i malowane odpowiednimi farbami. Generalnie przyjęto, że posadzki betonowe zastosowane w garażach oraz w pomieszczeniach technicznych i komórkach lokatorskich będą płaskie z niewielkimi spadkami w rejonie wpustów posadzkowych. Spadki posadzek betonowych powinny być wykonane według oznaczeń na rysunkach.

IZOLACJA PRZECIWWODNA GARAŻY PODZIEMNYCH - HYDROIZOLACJE

Grunt, na którym realizowany będzie przedmiotowy budynek charakteryzuje się sączeniami nieagresywnych wód gruntowych, szczególnie w okresach licznych opadów. Z tego względu wszystkie płaszczyzny posadzek na gruncie i ścian zewnętrznych piwnic (garaży podziemnych) powinny posiadać izolację przeciwwodną (hydroizolację). Jako hydroizolacje do wysokości 20 cm ponad posadzkę parteru należy zastosować atestowane sztywne folie kubełkowe (czarne), Perimate INS, specjalistyczne ciągnione masy izolacyjne lub szczelnie łączone podwójne, wzmocnione papy termozgrzewalne nadające się do stosowania na styku z gruntem i nieagresywną wodą gruntową.

Warstwę hydroizolacji należy wykonać od strony zewnętrznej ściany lub posadzki, niezależnie od przewidywanej w ścianie czy posadzce izolacji przeciwwilgociowej. Hydroizolacja powinna być zabezpieczona przed zewnętrznymi uszkodzeniami mogącymi wystąpić w czasie zasypywania dolnych partii niskiego parteru. Dlatego też zaleca się, aby zasypywanie zewnętrznych warstw izolacji przeciwwodnej odbywało się ręcznie piaskiem o frakcji do 1 - 2 mm.

Kolejność układania warstw izolacji przeciwwilgociowej i hydroizolacji przestawiono na rysunkach przekroi.

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich podłoży i posadzek. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem podłoży i posadzek, wykonywanych na miejscu.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót:

- obejmujących wykonanie (dostawa, ułożenie):

hydroizolacji posadzek z papy

hydroizolacji folią oraz "folią w płynie"

paroizolacji z folii PE, wiatroizolacji z folii PE,

izolacji termicznej wełną mineralną

izolacji termicznej/akustycznej styropianem

podkładu (posadzki) betonowego

posadzki

Niniejszy opis należy rozpatrywać łącznie z częścią rysunkową (dokumentacja techniczna)

przekazanych przez Inwestora.

Specyfikacja techniczna obejmuje podany wyżej zakres robót zasadniczych. Oferent powinien

przewidzieć i wycenić ewentualne prace pomocnicze, konieczne do realizacji wymienionych prac

zasadniczych.

1.4. Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem podłoży i posadzek oraz wszystkie roboty pomocnicze.

2. MATERIAŁY

2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2.2. Wymagania szczegółowe

Materiałami stosowanymi do wykonania prac objętych niniejszą specyfikacją są:

2.2.1 papa asfaltowa na lepiku asfaltowym na zimno lub termozgrzewalna, modyfikowana SBS na

osnowie z włókniny poliestrowej o gramaturze min. 200 g/m2

2.2.2. wiatro i paroizolacja - folia polietylenowa o gr. ok.0,2 mm, Folię mocować do podłoża i

kolejne arkusze między sobą za pomocą dwustronnej taśmy samoprzylepnej i wywijać na ścianę na

Hmin. =10cm (stropy) i na Hmin.=5,0cm

2.2.3 wodoszczelna „folia w płynie” gr. 2mm, narożniki zabezpieczyć taśmami uszczelniającym

2.2.4 wełna mineralna o grubości 10 + l0cm, układana luzem (mata lub płyty dosunięte szczelnie

jedna do drugiej, warstwy układane w mijankę), o gęstości pozornej (130 kg/m3) o max

współczynniku przewodzenia ciepła U = 0,04 W/mK. Higroskopijność nie większa niż 0,05%.

2.2.5. płyty ze styropianu samogasnącego, o gęstości FS-20 grubości zgodnej z dokumentacją techniczną.

Krawędzie płyt mogą być proste lub frezowane (na tzw. „pióro i wpust"). Struktura zwarta, czyli

granulki polistyrenowe, powinny być trwale połączone w jednorodną masę, bez pustych miejsc.

Producent styropianu powinien załączyć deklarację zgodności z posiadanym atestem.

Płyty muszą charakteryzować się następującymi parametrami:

Parametr Jednostka FS20

Naprężenie ściskające przy 10 % KPa min 195

Wytrzymałość na rozrywanie KPa min 260

Współczynnik przewodności cieplnej W/mK max 0,035

Chłonność wody po 24 h % max 0,65

2.2.6 zaprawa cementowa marki M-10

2.2.7 terakota gat. I, min. 5 klasy twardości wg skali Mosha, ścieralności w klasie II-iV i nasiąkliwości

poniżej 0,1%. Płytki w wymiarach 20x20cm lub 30x30cm\, półmat, powinny posiadać powierzchnię

przeciwpoślizgową. W strefach zewnętrznych budynku, płytki muszą spełniać warunek mrozoodporności.

2.2.8. klej do płyt i płytek - stosować zaprawę klejową modyfikowaną polimerami, wodoodporną,

o zwiększonej przyczepności do podłoża

2.2.9 cement - stosować cement portlandzki

2.2.10 zaprawa fugowa wodoodporna, o podwyższonej elastyczności. Rodzaj zaprawy dostosować

do szerokości fugi

2.2.11 listwy przypodłogowe wysokości min. 5,0cm, profilowane z twardego PCV, drewnopodobne.

W miejscach zastosowania gresów wykonać cokoliki o wysokości 10 cm, z tego samego

materiału.

2.2.12 Panele podłogowe drewnopodobne i drewniane(I piętro budynku zagrody leśnej).

Panele podłogowe drewnopodobne układane na gąbce na posadzce cementowej. Wymagania

zamawiającego dotyczące paneli podłogowych:

Należy zastosować panele do pomieszczeń mieszkalnych o intensywnym natężeniu ruchu o klasie

ścieralności AC3 o klasie wytrzymałości 23. Listwy przypodłogowe sztywne - do paneli podłogowych.

Wykonanie - zgodnie z technologią producenta. Wymagana gwarancja producenta minimum 10 lat.

Należy przedstawić zamawiającemu co najmniej trzy wzory paneli podłogowych. Zamawiający

wybierze jeden wzór.

2.3. Deklaracja zgodności

Do każdej partii materiałów powinno zostać wystawione przez producenta zaświadczenie o jakości

wyrobów. Zaświadczenie to winno zawierać charakterystykę materiału, zastosowane składniki, wyniki

badań kontrolnych wytrzymałości na ściskanie oraz typ próbek stosowanych do badań; wyniki badań

dodatkowych; okres, w którym wyprodukowano daną partię materiału.

3. SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wykonawca powinien dysponować środkami transportu do przewozu materiałów oraz drobnym sprzętem do wykonania robót objętych niniejszą ST.

Wykonawca powinien dysponować następującym sprzętem:

- środki transportu do przewozu materiałów,

- betoniarki do przygotowania zapraw,

- palnik na propan - butan

- rusztowania,

drobny sprzęt pomocniczy, narzędzia ręczne i mechaniczne.

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez Inspektora

Nadzoru. Należy zabezpieczyć przewożone materiały (zwłaszcza płytki gresowe, terakotę) przed

uszkodzeniami mechanicznymi i szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych. Sypkie materiały do przygotowania zapraw oraz wełnę mineralną szczególnie zabezpieczyć przed zamoczeniem.

Zaprawę należy przewozić i przechowywać w szczelnie zamkniętych workach; w suchych warunkach (najlepiej na paletach). Chronić przed wilgocią. Okres przydatności do użycia zaprawy wynosi około 6miesięcy od daty produkcji umieszczonej na opakowaniu.

WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne zasady wykonania robót

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Przed przystąpieniem do ułożenia warstw izolacyjnych i podkładowych ściany i sufity powinny być otynkowane (jeśli tego wymagają).

Do wykonywania posadzek z płytek ceramicznych można przystąpić po zakończeniu wszystkich innych robót budowlanych i instalacyjnych oraz po wyschnięciu podkładu. Dopuszczalna wilgotność w podkładzie betonowym nie powinna przekraczać 3% (wagowo). Temperatura w pomieszczeniach, w których wykonuje się posadzki z płytek ceramicznych nie powinna być niższa niż 5C.

Zakres wykonania Robót

5.2.1. Paroizolacja i izolacja z folii PE

Do wykonania paroizolacji stosować folię paroizolacyjną PE gr.0,2mm o oporze dyfuzyjnym > 360

[m2 h hPa/g], klejoną do podłoża i wzajemnie pasmami przy pomocy dwustronnej taśmy

samoprzylepnej. Folię wywinąć na ściany do wysokości górnej warstwy wykończeniowej posadzki. Folie

gazoszczelną układać na takich samych zasadach jak opisaną wyżej folię paroszczelną. W

pomieszczeniach mokrych zastosować izolację wodoszczelną w postaci „folii w płynie"o min.

grubości warstwy 2mm, pod warstwę wykończeniową posadzki. Narożniki zabezpieczyć taśmami

uszczelniającymi. Powierzchnia pod izolację powinna być równa, czysta i odpylona.

5.2.2. Izolacja papą asfaltową

Powierzchnia pod papą powinna być równa, czysta i odpylona a pęknięcia o szerokości większej niż 2mm należy zaszpachlować kitem asfaltowym. Papa powinna być układana podczas bezdeszczowej pogody lub pod zadaszeniem. Podczas stosowania lepiku asfaltowego na zimno minimalna temperatura zewnętrzna nie może być niższa niż +5°C. Grubość lepiku pomiędzy warstwami papy powinna wynosić 1-1,5 mm. Styki sąsiednich płaszczyzn powinny być złagodzone np. przez zaokrąglenie. Papę układać na zakład nie mniejszy niż 10cm. Załamania warstwy izolacji powinny być wzmocnione przez zastosowanie wkładek z papy na tkaninie technicznej, juty lub tkaniny szklanej.

5.2.3. Izolacje termiczne z wełny mineralnej

Płyty wełny mineralnej układać na sucho, na przygotowanym podłożu z ułożoną wcześniej paroizolacją.

Płyty wełny mineralnej gr. 10 + 10 cm w stropie, układać luzem, dosuwając je szczelnie jedna do drugiej.

Warstwy układać w mijankę.

5.2.4. Podłoża i posadzki betonowe

Powierzchnię przeznaczona do betonowania należy pokryć folią budowlaną, a na niej ułożyć siatkę zbrojeniową (wariantowo) tak, aby po zabetonowaniu znalazła się w osi obojętnej betonu. Po ułożeniu betonu, zagęścić do osiągnięcia współczynnika 1,0. Podłoża z betonu pod posadzki z płytek zacierać na ostro. Pozostałe podłoża i posadzki betonowe zacierać na gładko. Podłoża i posadzki muszą być poziome lub mieć zachowane spadki zgodnie z dokumentacja techniczną. Nierówności płaszczyzn,mierzone 2m łatą, nie mogą przekraczać 2mm.

5.2.5. Posadzki z terrakoty

Przed przystąpieniem do układania posadzek, należy montażowo osadzić listwy wykończeniowe

schodów, listwy dylatacyjne oraz listwy łączące różne posadzki w miejscach ich wbudowania. Listwy należy następnie trwale zamocować wg technologii określonej przez ich producenta. Posadzki z płytek układać na wysezonowanych podłożach betonowych, pozbawionych nalotu mleka cementowego, na zaprawie klejowej nanoszonej ząbkowaną szpachlą. Fugowanie przeprowadzać po związaniu kleju.

Uszczelnienia naroży wykonać silikonem o barwie stosowanej fugi.

5.2.6. Listwy przypodłogowe

Jako listwy przypodłogowe zastosować listwy przypodłogowe wysokości min. 5,0cm, profilowane z twardego PCV, drewnopodobne w kolorystyce jak najbardziej zbliżonej do wykładziny podłogowej. Listwy mocować do ścian mechanicznie, z zastosowaniem kołków rozporowych z wkrętami, z krytymi łbami.

5.2.7. Listwy wykończeniowe

Listwy wykończeniowe schodów, listwy dylatacyjne oraz łączące różne posadzki należy przymocować montażowo w miejscach ich wbudowania, a następnie zamocować zgodnie z technologia producenta.

KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:

- dostaw materiałów,

- badanie podłoży i podkładów,

- prawidłowości wykonania robót (geometrii i technologii),

- poprawności wykonania i skuteczności uszczelnień,

- ocenę estetyki wykonanych robót.

6.2. Zakres kontroli

Badania w czasie prowadzenia Robót polegają na sprawdzaniu przez Inspektora

Nadzoru na bieżąco,w miarę postępu robót, jakości używanych przez Wykonawcę

materiałów i zgodności wykonywanych robót z dokumentacją projektową i

wymaganiami ST.

W szczególności obejmują:

- badanie dostaw materiałów

- kontrolę prawidłowości wykonania Robót (geometrii i technologii)

- kontrola poprawności wykonania i skuteczności uszczelnień,

- ocenę estetyki wykonanych robót

OBMIAR ROBÓT

Jednostką obmiarową jest 1 m2 wykonanej podłogi i posadzki.

ODBIORY ROBÓT

8.1. Odbiór materiałów i robót powinien obejmować zgodności z dokumentacją projektową oraz sprawdzenie właściwości technicznych tych materiałów z wystawionymi atestami wytwórcy. W przypadku zastrzeżeń co do zgodności materiału z zaświadczeniem o jakości wystawionym przez producenta - powinien być on zbadany laboratoryjnie.

8.2 Nie dopuszcza się stosowania do robót materiałów, których właściwości nie odpowiadają wymaganiom technicznym. Nie należy stosować również materiałów przeterminowanych (po okresie gwarancyjnym).

8.3. Odbiór powinien obejmować:

- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego; badanie należy wykonać przez ocenę

wzrokową,

- sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni posadzki; badanie

należy wykonać przez ocenę wzrokową,

- sprawdzenie prawidłowości wykonania styków materiałów posadzkowych;

badania prostoliniowości należy wykonać za pomocą naciągniętego drutu i

pomiaru odchyleń z dokładnością 1 mm, a szerokości spoin - za pomocą

szczelinomierza lub suwmiarki.

- sprawdzenie prawidłowości wykonania cokołów lub listew podłogowych;

badanie należy wykonać przez ocenę wzrokową.

PODSTAWA PŁATNOŚCI

9.1. Ogólne zasady płatności

Ogólne podstawy płatności podano w ST „Wymagania ogólne".

9.2. Składniki ceny

Ceny jednostkowe lub kwoty ryczałtowe robót obejmować będą:

9.2.1. W przypadku paraizolacji/gazoizolacji z folii PE:

- dostawę materiałów

- oczyszczenie podłoża

- ułożenie folii

- uszczelnienie przejść instalacyjnych

- przymocowanie folii do podłoża

- wzajemne połączenie pasm folii

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.2. W przypadku izolacji papami asfaltowymi

- dostawę materiałów

- oczyszczenie podłoża

- zagruntowanie powierzchni

- naniesienie lepiku / kleju

- ułożenie papy

- wzajemne połączenie pasm papy

- uszczelnienie przejść instalacyjnych

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.3. W przypadku izolacji posadzek "folią w płynie"

- dostawę materiałów

- oczyszczenie i przygotowanie podłoża

- instalację taśm wzmacniających styki ścian i stropów

- wykonanie izolacji

- uszczelnienie przejść instalacyjnych

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.4. W przypadku izolacji termicznej wełną mineralną

- dostawę materiałów

- oczyszczenie i przygotowanie podłoża

- ułożenie płyt(mat) z wełny mineralnej

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.5. W przypadku warstw wyrównawczych z zaprawy cementowej

- dostawę mieszanki betonowej i stali zbrojeniowej

- przygotowanie zaprawy

- ułożenie i zagęszczenie zaprawy

- zatarcie powierzchni

- pielęgnację zaprawy

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.6. W przypadku posadzek z gresu i terakoty

- dostawę materiału

- przygotowanie podłoża

- montaż listew dylatacyjnych, schodowych itp.

- ułożenie płytek na zaprawie klejowej

- wykonanie cokolików

- wypełnienie, fugowanie, silikonowanie naroży

- badania na budowie i laboratoryjne

9.2.7. W przypadku posadzek betonowych

- dostawę mieszanki betonowej i stali zbrojeniowej

- przygotowanie i montaż zbrojenia

- ułożenie i zagęszczenie mieszanki betonowej

- zatarcie powierzchni

- pielęgnację betonu

- malowanie powierzchni betonu

- montaż listew przypodłogowych

- badania na budowie i laboratoryjne

PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

- PN-B-10144 - Posadzki z betonu i zaprawy cementowej. Wymagania i badania techniczne przy

odbiorze.

- PN-EN 87 - Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości i

znakowanie.

- PN-EN 1322 - Kleje do płytek. Definicje i terminologia.

- PN-BN ISO 10545 - Płytki i płyty ceramiczne. Pobieranie próbek i warunki odbioru.

- PN-B-10260 - Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.

- PN-B-24000 - Dyspersyjna masa asfaltowo- kauczukowa.

- PN-B-24006 - Masa asfaltowo- kauczukowa.

- PN-B-24620 - Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.

PN-EN 12274-1:2002 U - Cienkie warstwy na zimno - Metody badań - Część 1: Pobieranie próbek

do ekstrakcji lepiszcza

- PN-EN 26927 - Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Kity. Terminologia.

- PN-ISO 6242-1:1999 - Budownictwo -

Wyrażanie wymagań użytkownika -

Wymagania termiczne

- PN-B-04620 - Materiały i wyroby termoizolacyjne. Terminologia i klasyfikacja..

- PN-B-04631 - Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych. Metody badań.

- PN-B-20130 - Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Płyty styropianowe (PS-E).

- PN-B-23100 - Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych Wełna mineralna.

- PN-EN ISO 7345 - Izolacja cieplna. Wielkości fizyczne i definicje.

PN-EN ISO 9288 - Izolacja cieplna. Wymiana ciepła przez promieniowanie. Wielkości fizyczne i

definicje.

- PN-B-27618 - Papa asfaltowa zgrzewalna ma osnowie zdwojonej przeszywanej z tkaniny szklanej i

welonu szklanego.

- PN-B-27621 - Papa asfaltowa podkładowa na włókninie przeszywanej

- PN-90/B-14501 - Zaprawy budowlane zwykłe- PN-EN 197-1:2002 - Cement - Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów

powszechnego użytku

- PN-EN 197-2:2002 - Cement - Część 2: Ocena zgodności

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST 9 - TYNKI , OKŁADZINY

I ROBOTY MALARSKIE.

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45410000-4 TYNKOWANIE

KOD CPV 45431000-7 TYNKI I OKŁADZINY WEWNĘTRZNE

KOD CPV 45431200-9 KŁADZENIE GLAZURY

KOD CPV 5442100-8 Roboty malarskie

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIE TYNKÓW , OKŁADZINY ŚCIENNE

WEWNĘTRZNE. ROBOTY MALARSKIE.

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

TYNKI WEWNĘTRZNE

W całym obiekcie wszystkie ściany murowane, a także słupy i sufity wylewane z betonu, które według rysunków nie są obudowane płytami gipsowo - kartonowymi, panelami, glazurą lub innymi okładzinami, powinny być otynkowane tynkiem cementowo - wapiennym, pospolitym trójwarstwowym kategorii III., o maksymalnej grubości warstw do 1,5 cm. Dotyczy to także przestrzeni zabudowywanych np. szachtów instalacyjnych. Po wykonaniu tynki cementowo - wapienne powinny być odpowiednio gipsowane powierzchniowo i szlifowane. W przypadku tynkowania betonowych stropów należy zastosować odpowiednie siatki mocowane do spodu stropów.

Wszystkie tynki wewnętrzne powinny być wykonane ze szczególną starannością i zacierane na gładko z ewentualną domieszką gipsu. Tynki po zagruntowaniu powinny być np. malowane dwukrotnie farbą emulsyjną lub silikatową, mogą też być jednowarstwowo pokrywane dekoracyjnymi masami fakturowymi o maksymalnej grubości do 3 mm lub pokrywane tapetami.

Przed ostatecznym malowaniem tynków w poszczególnych pomieszczeniach l, próbki zastosowanych kolorów o powierzchni rzędu 2 m2 (kwadrat o wymiarach 1,5 x 1,5 m) powinny być wykonane na ścianach i po wyschnięciu powinny być zaakceptowane przez Użytkownika lub przez architektoniczny nadzór autorski.

Zależnie od układu funkcjonalnego ściany od strony wnętrz będą pokrywane glazurą (łazienki, sanitariaty, fartuchy kuchenne), różnymi okładzinami i panelami (przedsionki) lub będą malowane.

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

Roboty, których dotyczy Specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie tynków, okładzin wewnętrznych i zewnętrznych i robót malarskich w budynku

W zakres podstawowych Robót Specyfikacji Technicznej wchodzi:

1.3.1 tynki

1.3.2. okładziny ścienne

1.3.3. roboty malarskie

2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH

Do wykonania tynków tradycyjnych mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i

zagranicznych posiadające aprobaty techniczne wymagane przez odpowiednie Instytuty Badawcze zwłaszcza posiadać świadectwa dopuszczenia do obrotu oraz wymagane (Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r). certyfikaty bezpieczeństwa.. Ponadto powinny być:

• nowe i nieużywane,

• bieżąco produkowane,

• odpowiadać wymaganiom norm i przepisów wymienionych w mniejszych Specyfikacjach i

Projekcie Budowlanym oraz innych obowiązujących norm i przepisów ,

Materiały do tynków tradycyjnych:

Woda(PN-EN 1008:2004) - do przygotowania zapraw stosować można każdą wodę zdatną do picia oraz wodę z rzeki lub jeziora. Niedozwolone jest użycie wód ściekowych, kanalizacyjnych, bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze organiczne, oleje, muł.

Piasek(PN-EN 13139:2003) - piasek winien spełniać wymagania obowiązującej normy, w

szczególności:

- nie zawierać domieszek organicznych,

- mieć frakcje różnych wymiarów ( piasek drobnoziarnisty, średnioziarnisty 0,5-1,0mm,

gruboziarnisty1,0-2,0mm).

Do spodnich warstw tynku należy stosować piasek gruboziarnisty, do warstw wierzchnich

średnioziarnisty. Do gładzi stosować piasek drobnoziarnisty przechodzący całkowicie przez sita o

prześwicie 0,5mm.

Zaprawy budowlane cementowo-wapienne:

- marka i skład zaprawy powinny być zgodne z wymaganiami normy państwowej,

- przygotowanie zapraw do robót murowych winno być wykonywane mechanicznie,

- zaprawę należy przygotować w takiej ilości aby mogła być wbudowana najszybciej po jej

przygotowaniu, tj. ok. 3 godzin,

- do zapraw tynkarskich należy stosować piasek rzeczny lub kopalniany,

- do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować cement portlandzki z dodatkiem żużla lub

popiołów lotnych oraz cement hutniczy pod warunkiem, że temperatura otoczenia w ciągu 7 dni

od chwili zużycia zaprawy nie będzie niższa niż + 5 stopni Celsjusza.

- do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować wapno suche gaszone lub gaszone w

postaci ciasta wapiennego otrzymanego z wapna nie gaszonego, które powinno tworzyć jednolitą

i jednobarwną masę, bez grudek niegaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych. Skład

objętościowy zapraw należy dobierać doświadczalnie, w zależności od wymaganej marki

zaprawy oraz rodzaju cementu i wapna.

- zaprawa gipsowa wg instrukcji producenta,

- łaty drewniane i łączniki wg instrukcji producenta

Okładziny wewnętrzne - płytki ceramiczne(PN-EN 177:1999 i PN-EN 178:1998):

Barwa wg wzorca producenta. Nasiąkliwość po wypaleniu 10-24%. Wytrzymałość na zginanie nie mniejsza niż 10,0MPa. Odporność szkliwa na pęknięcia włoskowate nie mniej niż 160 stopni

Celcjusza.

Okładziny zewnętrzne - płytki ceramiczne(PN-EN 177:1999 i PN-EN 178:1998):

Barwa wg wzorca producenta. Nasiąkliwość po wypaleniu 3-4%. Wytrzymałość na zginanie nie

mniejsza niż 10,0MPa. Płytki wytrzymałe na zmiany temperatury, mrozoodporne(miejsce ułożenia taras zewnętrzny, schody zewnętrzne).

Na cokół wokół budynku użyć płytek elewacyjnych klinkierowych,

odpornych na zmiany temperatury, o niskiej nasiąkliwości(3%) .

Zaprawy klejowe do płytek ceramicznych oraz klinkierowych - w zależności od miejsca klejenia

używać zapraw wodoodpornych i mrozoodpornych charakteryzujących się elastycznością i

odpornością na zmiany temperatur(np. systemu Deitermann lub równoważne). Zaprawy winny

posiadać aktualny okres przydatności do użycia oraz wszelkie niezbędne atesty

Farby budowlane gotowe:

- farby niezależnie od ich rodzaju powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych lub

świadectw dopuszczenia do stosowania w budownictwie,

- farby emulsyjne wytwarzane fabrycznie - na tynkach można stosować farby emulsyjne na

spoiwach z polioctanu winylu, lateksu butadieno-styrenowego i innych zgodnie z zasadami

podanymi w normach i świadectwach ich dopuszczenia przez ITB.

Środki gruntujące:

- przy malowaniu farbami emulsyjnymi powierzchni płyt kartonowo-gipsowych wymagane jest ich

gruntowanie.

Farby elewacyjne - przy malowaniu tynków cementowo-wapiennych zaleca się stosować farby

silikonowe(krzemoorganiczne), spoiwem w nich jest żywica silikonowa. Farby silikonowe dobrze

chronią ścianę przed wnikaniem wody, mają też właściwości samoczyszczące, są

paroprzepuszczalne. Przed użyciem w/w farby wskazane jest zagruntowanie podłoża.

Uwaga: w przypadku malowania świeżego tynku należy odczekać potrzebny czas na całkowite

wyschnięcie ściany(minimum 30 dni). Jeżeli zacznie się malowanie wcześniej wapno

zawarte w tynku będzie agresywne w stosunku do farby i nie uzyska się jednolitego koloru.

2.1 Składowanie materiałów

Warunki w jakich należy składować materiały określają instrukcje producentów dla zachowania

gwarancji. Farby winny być przechowywane w temperaturach minimum + 5 stopni Celcjusza.

3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU

narzędzia i urządzenia bez specjalnych wymagań, dostosowane do przyjmowanych i transportu

materiałów budowlanych oraz wykonania robót; w przypadku robót malarskich wykonywanie przy

użyciu pędzli, wałków i aparatów natryskowych.

4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORT

Materiały mogą być przewożone dowolnymi krytymi środkami transportu rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczonej przed uszkodzeniem, spadaniem lub przesuwaniem.

5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT

5.1. Wymagania ogólne:

-Należy spełnić wymagania zawarte w PB, STWiOR i innych obowiązujących przepisów

5.2 Wymagania dotyczące suchych tynków.

Suche tynki z płyt gipsowo-kartonowych można układać:

-bezpośrednio na podłożu o gładkiej powierzchni,

-na podkładzie z placków zaczynu gipsowego lub na podkładzie z listew

Mocowanie płyt kartonowo-gipsowych do rusztu wykonuje się specjalnymi blachowkrętami

przystosowanymi do używania wkrętarek. Złącza płyt należy okleić taśmą papierową perforowaną lub z włókna szklanego i zaszpachlować zaprawą gipsową.

Powierzchnie suchych tynków powinny stanowić płaszczyzny pionowe, poziome lub o kącie

pochylenia przewidzianym w dokumentacji. Kąty dwuścienne utworzone przez te płaszczyzny,

powinny być kątami prostymi lub posiadać rozwarcie wynikające z wcześniejszych założeń zawartych w dokumentacji. Krawędzie przycięcia płaszczyzn powinny być prostoliniowe. Sprawdzenie prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi suchych tynków należy przeprowadzać za pomocą oględzin zewnętrznych oraz przykładania (w dwu prostopadłych do siebie kierunkach) łaty kontrolnej o długości ok. 2 mb, w dowolnym miejscu powierzchni. Pomiar prześwitu pomiędzy łatą a powierzchnią suchego tynku powinien być wykonywany z dokładnością do 0,5 mm. Dopuszczalne odchyłki wg norm.

Odbiór gotowych tynków powinien być potwierdzony protokołem, który powinien zawierać:

-ocenę wyników badań,

-wykaz wad i usterek ze wskazaniem możliwości ich usunięcia,

stwierdzenia zgodności lub niezgodności wykonania z zamówieniem.

5.3 Ogólne zasady wykonywania tynków.

-przed przystąpieniem do wykonywania robót tynkowych powinny być zakończone wszystkie roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice drzwiowe i okienne.

- zaleca się przystąpienie do wykonywania tynków po okresie osiadania i skurczów murów, tj. po

upływie 4-6 miesięcy po zakończeniu stanu surowego,

-tynki należy wykonywać w temperaturze nie niższej niż + 5 stopni Celcjusza pod warunkiem, że w ciągu doby nie nastąpi spadek poniżej 0 stopni C. W niższych temperaturach można wykonywać tynki jedynie przy zastosowaniu odpowiednich środków zabezpieczających, zgodnie z ”Wytycznymi wykonywania robót budowlano-montażowych w okresie obniżonych temperatur”,

-zaleca się chronić świeżo wykonane tynki w ciągu pierwszych 2 dni przed nasłonecznieniem dłuższym niż 2 godziny dziennie, w okresie wysokich temperatur świeżo wykonane tynki powinny być w czasie wiązania i twardnienia, tj. w ciągu 1 tygodnia , zwilżane wodą,

-w ścianach przewidzianych do tynkowania nie należy wypełniać zaprawą przy zewnętrznych licach na głębokości 5-10mm; bezpośrednio przed tynkowaniem podłoże należy oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć plamy z rdzy i substancji tłustych. Plamy z rdzy i substancji tłustych można usunąć przez zmycie 10% roztworem szarego mydła; nadmiernie suchą powierzchnię podłoża należy zwilż yć wodą,

-przy wykonywaniu tynków trójwarstwowych należy wykonać obrzutkę, narzut i gładź; gładź należy nanosić po związaniu warstwy narzutu, lecz przed jej stwardnieniem, podczas zacierania warstwa gładzi powinna być mocno dociskana do warstwy narzutu; należy stosować zaprawy cementowo-wapienne -w tynkach nie narażonych na zawilgocenie o stosunku 1:1:4, w tynkach narażonych na zawilgocenie oraz w tynkach zewnętrznych o stosunku 1:1:2.

5.4 Ogólne zasady wykonywania okładzin ceramicznych.

-okładziny ceramiczne powinny być mocowane do podłoża warstwą wyrównującą bezpośrednio do równego i gładkiego podłoża; w pomieszczeniach mokrych okładziny należy mocować do

dostatecznie mocnego podłoża,

-podłoże pod okładziny ceramiczne mogą stanowić nie otynkowane lub otynkowane ściany z

elementów drobnowymiarowych oraz ściany betonowe,

-do osadzania okładzin na ścianach murowanych można przystąpić po zakończeniu osiadania murów budynku,

-do klejenia okładzin ceramicznych używać gotowych zapraw klejących w sposób zgodny z instrukcją producenta,

-temperatura powietrza wewnętrznego w czasie układania płytek powinna wynosić najmniej + 5 stopni Celcjusza,

-dopuszczalne odchylenie krawędzi płytek od kierunku poziomego lub pionowego nie powinno być większe niż 2mm/m, odchylenie powierzchni okładziny od płaszczyzny nie większe niż 2mm na długości łaty dwumetrowej.

5.5 Wykonywanie robót malarskich.

Przy wykonywaniu robót malarskich we wnętrzu budynku temperatura ie powinna być niższa niż + 8 stopni C. W okresie zimowym pomieszczenia należy ogrzewać. W ciągu 2 dni pomieszczenia powinny być ogrzane do temperatury co najmniej + 8 C. Po zakończeniu malowania można dopuścić do stopniowego obniżania temperatury, jednak przez 3 dni nie może spaść poniżej + 1 stopień C. W czasie malowania niedopuszczalne jest nawietrzanie malowanych powierzchni ciepłym powietrzem od przewodów wentylacyjnych i urządzeń ogrzewczych. Gruntowanie i 2-krotne malowanie ścian i sufitów można wykonać po:

-całkowitym ukończeniu robót instalacyjnych,

-całkowitym ukończeniu robót elektrycznych,

-całkowitym ułożeniu posadzek,

-usunięciu usterek na stropach i tynkach.

Powłoki z farb emulsyjnych powinny być niezmywalne przy stosowaniu środków myjących i

dezynfekujących. Powłoki powinny dawać aksamitno-matowy wygląd powierzchni. Barwa powłok

powinna być jednolita,nieuszkodzona, bez smug i plam oraz śladów pędzla.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ, BADANIAMI ORAZ ODBIOREM WYROBÓW

I ROBÓT

Wymogi ogólne: Badania jakości materiałów i urządzeń użytych do wykonania instalacji poprzez

porównanie cech materiałów z wymaganiami Dokumentacji Projektowej, ST, odpowiednich atestów i norm materiałowych oraz obowiązującymi przepisami BHP i ppoż. Wymagania standardowe.

Roboty malarskie - badania powłok przy ich odbiorach należy przeprowadzić po zakończeniu ich

wykonania nie wcześniej niż po 7 dniach(powierzchnie malowane farbą

emulsyjną). Badanie powinno obejmować sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,

sprawdzenie zgodności barwy ze wzorcem.

Suche tynki - strona licowa płyt nie powinna mieć szwów, pozostałe wymagania jak w pkt 5.2.

Materiały ceramiczne - przy odbiorze na budowie należy przeprowadzić sprawdzenia zgodności klasy materiałów ceramicznych z zamówieniem, próby doraźnej przez oględziny,

opukiwanie i mierzenie wymiarów i kształtu płytek, liczby szczerb i pęknięć.

Zaprawy - w przypadku gdy zaprawa wytwarzana jest na placu budowy należy kontrolować

jej markę i konsystencję w sposób podany w obowiązującej normie; wyniki

odbioru materiałów winny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.

7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT

Obmiar Robót polega na określeniu faktycznego zakresu wykonywanych robót oraz podanie

rzeczywistych ilości użytych materiałów. Obmiar Robót obejmuje Roboty objęte umową (zgodnych z dokumentacją projektową i ST) oraz ewentualne dodatkowe Roboty i nieprzewidziane, których konieczność wykonania uzgodniona będzie w trakcie trwania Robót pomiędzy Wykonawcą a Inspektorem Nadzoru. Jednostką obmiarową wszystkich robót jest 1m2 powierzchni suchego tynku lub zamalowanej powierzchni.

8. ODBIÓR ROBÓT

Dla wszystkich robót odbiór końcowy należy przeprowadzić

wykonanych robót z projektem i specyfikacją.

Przejęcie Robót może nastąpić tylko w przypadku pozytywnego wyniku przeprowadzonych pomiarów, jak również wykonania prac zgodnie z Dokumentacją Projektową i poleceniami Inspektora Nadzoru, a także odpowiednimi normami oraz przepisami.

Wykonawca Robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z Dokumentacją Projektową, ST i poleceniami Inspektora Nadzoru.

Do odbioru końcowego należy przedłożyć protokoły odbiorów częściowych i międzyoperacyjnych.

Przy przekazywaniu robót do eksploatacji wykonawca jest obowiązany dostarczyć zleceniodawcy

dokumentację Powykonawczą uwzględniająca zmiany wynikłe w trakcie robót.

Roboty malarskie - badania powłok przy ich odbiorach należy przeprowadzić po zakończeniu ich

wykonania nie wcześniej niż po 7 dniach(powierzchnie malowane farbą

emulsyjną). Badanie powinno obejmować sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,

sprawdzenie zgodności barwy ze wzorcem, sprawdzenie wyglądu zewnętrznego

powłok malarskich polegające na stwierdzeniu równomiernego rozłożenia farby,

braku prześwitu i dostrzegalnych skupisk lub grudek nieroztartego pigmentu lub

wypełniaczy, braku plam, zacieków, pęcherzy, odstających płatów powłoki.

Sprawdzenie odporności powłoki na wycieranie, zarysowanie, sprawdzenie

przyczepności powłoki po podłoża.

Suche tynki - strona licowa płyt nie powinna mieć szwów, pozostałe wymagania jak w pkt 5.2.

Tynki - ukształtowanie powierzchni, krawędzie przecięcia powierzchni oraz kąty dwuścienne

powinny być zgodne z dokumentacją techniczną; dopuszczalne odchylenia

powierzchni tynku kat. III od płaszczyzny i odchylenie krawędzi od linii prostej -

nie większe niż 3mm i w liczbie nie większej niż 3 na całej długości łaty kontrolnej 2m.

Odchylenie powierzchni i krawędzi od kierunku:

pionowego - nie większe niż 2mm na 1m i ogółem nie więcej niż 4mm w

pomieszczeniu, poziomego - nie większe niż 3mm na 1m i ogółem nie więcej niż 6mm na całej

powierzchni między przegrodami pionowymi(ściany, belki).

Niedopuszczalne są następujące wady - wykwity w postaci nalotu

wykrystalizowanych na powierzchni tynków roztworów soli, trwałe ślady zacieków na powierzchni, odstawanie, odparzenia i pęcherze wskutek niedostatecznej

przyczepności tynku do podłoża.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Dla wszystkich robót podstawą płatności stanowi ilość m2 powierzchni ścian, ilość m2 powierzchni

zamalowanej oraz ceny jednostkowej.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

10.1 . Ustawy i rozporządzenia

PN-B-04320 Cement. Odbiorcza statystyczna kontrola jakości.

PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.

PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe.

PN-B-14503 Zaprawy budowlane cementowo- wapienne.

PN-B-14504 Zaprawy budowlane cementowe.

PN-B-30020 Wapno budowlane. Wymagania.

PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.

PN-B-10121 Okładziny z płytek ściennych ceramicznych szkliwionych. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-EN 87 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości i znakowanie.

PN-EN 1322 Kleje do płytek. Definicje i terminologia.

PN-EN ISO 10545 Płytki i płyty ceramiczne. Pobieranie próbek i warunki odbioru.

PN-B-10100 Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-B-30042 Spoiwa gipsowe. Gips szpachlowy, gips tynkarski i klej gipsowy.

PN-B-79405 Płyty gipsowo- kartonowe.

PN-EN 13139:2003 Kruszywa do zaprawy.

-Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 w sprawie warunków technicznych jakim

powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,

-Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy

podczas wykonywania robót budowlanych,

-Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki socjalnej z 26.09.1997 w sprawie ogólnych przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy

10.2 Normy

PN-B-79406:1997 i PN-B-79405:1997(płyty kartonowo-gipsowe)

PN-C-81901:2002 Farby olejne i alkidowe.

• „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych" Tom I „Budownictwo

ogólne". Warszawa 1990, wyd. IV MGPiB, ITB

• PN-69/B-10280 Roboty malarskie budowlane farbami wodnymi i wodorozcieńczalnymi farbami

emulsyjnymi. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.

• PN-69/B-10285 Roboty malarskie budowlane wyrobami lakierowymi. Wymagania i badania

techniczne przy odbiorze.

10.3. Materiały pomocnicze:

• „Poradnik majstra budowlanego" Arkady, Warszawa 1997.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST10 - ŚLUSARKA

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45223000-6 KONSTRUKCJE STALOWE

KOD CPV 45442200-9 ZABEZPIECZENIA ANTYKOROZYJNE

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. OBMIAR ROBÓT

8. ODBIÓR ROBÓT

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

10. DOKUMENTY ODNIESIENIA

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

ŚLUSARKA

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

BALUSTRADY

W projektowanym budynku przewiduje się 3 podstawowe rodzaje balustrad i poręczy. Są to balustrady i poręcze wewnętrzne (wewnątrz budynku) i zewnętrzne (na zewnątrz budynku).

Wszystkie zastosowane balustrady powinny mieć wysokość od poziomu wykończonej posadzki 110 cm. W Projekcie Zagospodarowania Terenu przewiduje się zastosowanie specjalistycznych, obustronnych balustrad zewnętrznych (poręczy) wzdłuż ramp dla osób niepełnosprawnych. Powinny one mieć wysokość 75 i 90 cm od płaszczyzny ruchu. Odstęp między poręczami powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m. Wszystkie poręcze przy schodach zewnętrznych, przed ich początkiem i za końcem, należy przedłużyć o 0,3 m oraz zakończyć w sposób zapewniający bezpieczne użytkowanie.

Balustrady zewnętrznych pochylni oraz balustrady przy zewnętrznych schodach terenowych powinny być wykonane ze słupków i pochwytów z rur wykonanych ze stali nierdzewnej polerowanej. Balustrady te mogą być (ale nie muszą) uzupełnione prętami, również wykonanymi ze stali nierdzewnej polerowanej. W terenowych balustradach zewnętrznych nie przewiduje się szklanego wypełnienia.

Należy zaznaczyć, że wszystkie balustrady stalowe zastosowane na zewnątrz budynków powinny być odpowiednio zabezpieczone przed wpływami atmosferycznymi, a w szczególności przed wilgocią i mrozem. Należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe zabezpieczenie zewnętrznych elementów stalowych odpowiednimi, specjalistycznymi preparatami. Elementy stalowe użyte do wykonania zewnętrznych balustrad powinny być odpowiednio zagruntowane i pomalowane odpowiednimi farbami np. chlorokauczukowymi lub ftalowymi wierzchniego w jednym systemie.

Wszystkie zastosowane w projektowanym obiekcie balustrady wewnętrzne przy schodach, pochylniach, portfenetrach, balkonach i loggiach powinny mieć konstrukcję przenoszącą siły poziome, określone w Polskich Normach, oraz wypełnienie płaszczyzn pionowych zapewniające skuteczną ochronę przed wypadnięciem osób. wykonanych z odpowiednio zabezpieczonej przed korozją stali czarnej malowanej trzykrotnie farbami olejnymi na kolor określony przez architektoniczny nadzór autorski. Sugeruje się, aby słupki (elementy pionowe) balustrad klatek schodowych były mocowane poprzez stalowe marki lub „rozetki” policzków biegów schodowych i to w kilku punktach, a nie do poziomych płaszczyzn stopnic. Poprawi to sztywność balustrad, a także pozwoli na uniknięcie spękań płytek z gresu na stopnicach. W przypadku konieczności mocowania słupków do poziomych płaszczyzn stopnic pokrytych gresem należy średnice okrągłych otworów wierconych w gresie powiększać o kilka milimetrów, a także wskazane jest stosowanie elastycznych, kauczukowych podkładek pod marki lub „rozetki”.

Wszystkie balkony, loggie i portfenetry należy wyposażyć w balustrady systemowe, produkowane przez wybraną firmę. Balustrady te powinny być wykonane ze słupków i pochwytów z rur wykonanych z odpowiednio zabezpieczonej przed korozją stali czarnej malowanej trzykrotnie farbami olejnymi na kolor określony przez architektoniczny nadzór autorski. Do stalowych słupków powinny być zamontowane szklane płaszczyzny zwieńczone u góry pochwytem, również wykonanym ze stali malowanej. Szkło stosowane na wypełnienie balustrad balkonów powinno być szkłem bezpiecznym o minimalnej grubości 8 mm. W konstrukcji balustrad balkonów należy wykluczyć elementy umożliwiające wspinanie się.

Przed realizacją poszczególnych balustrad ich wykonawcy muszą każdorazowo sprawdzić odpowiedni wymiar na budowie obiektu czy w terenie, i dopiero wówczas przystąpić do precyzyjnego wykonania konkretnego odcinka balustrady.

Ewakuacyjne klatki schodowe należy wyposażyć w balustrady systemowe, produkowane przez wybraną firmę. Balustrady te powinny być wykonane ze słupków i pochwytów z rur

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie konstrukcji stalowych. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem elementów stalowych.

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

W ramach prac budowlanych przewiduje się wykonanie następujących robót:

cięcie i przygotowanie elementów konstrukcyjnych,

spawanie elementów konstrukcyjnych,

zabezpieczenia antykorozyjne elementów stalowych,

montaż konstrukcji stalowych,

wykonanie połączeń,

pozostałe prace pomocnicze.

1.4. Określenia podstawowe

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem konstrukcji stalowych oraz wszystkie roboty pomocnicze.

2. MATERIAŁY

2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

2.2. Stal

Do konstrukcji stalowych stosuje się:

wyroby walcowane gotowe ze stali klasy 1 w gatunkach St3S; St3SX; St3SY wg PN-EN 10025:2002.

2.2.1. Dwuteowniki wg PN-EN 10024:1998

dwuteowniki dostarczane są o długościach:

do 140 mm - 3 do 13 m; powyżej 140 mm - 3 do 15 m z odchyłkami do 50 mm dla długości do 6,0 m; do 100 mm dla długości większej,

dopuszczalna krzywizna do 1.5 mm/m.

2.2.2. Ceowniki wg PN-EN 10279:2003

ceowniki dostarczane są o długościach:

do 80 mm - 3 do 12 m; 80 do 140 - 3-13 m powyżej 140 mm - 3 do 15 m z odchyłkami: do 50 mm dla długości do 6.0 m; do 100 mm dla długości większej,

dopuszczalna krzywizna 1,5 mm/m.

2.2.3. Kątowniki PN-EN 10056-2:1998 i w PN-EN 10056-1:2000

kątowniki dostarczane są o długościach:

do 45 mm - 3 do 12 m; powyżej 45 - 3 do 15 m z odchyłkami do 50 mm dla długości do 4,0 m; do 100 mm dla długości większej,

krzywizna ramion nie powinna przekraczać 1 mm/m.

2.2.4. Blachy uniwersalne wg PN-H/92203:1994

blachy uniwersalne dostarcza się w grubościach:

6-40 mm, szerokościach 160-700 mm i długościach: dla grubości do 6 mm - 6,0 m, dla grubości 8-25 mm - do 14,0 m z odchyłką do 250 mm,

tolerancje wymiarowe wg ww. normy.

2.2.5. Blachy grube wg PN-80/H-92200

- blachy grube dostarcza się w grubościach 5-140 mm,

- tolerancje wymiarowe wg ww. normy,

- Uwaga: do produkcji elementów z blach a szczególnie blach węzłowych zaleca się

stosowanie blach grubych.

2.2.6. Blacha żebrowana wg PN-73/H-92127

blachę żebrowaną dostarcza się w grubościach 3,5-8,0 mm,

zalecane wymiary: 1000×2000 mm; 1250×2500 mm; 1500×3000 mm,

tolerancje wymiarowe wg ww normy.

2.2.7. Bednarka wg PN-76/H-92325

bednarkę dostarcza się w grubościach 1,5-5 mm i szerokościach 20-200 mm w kręgach o masie:

przy szerokości do 30 mm - do 60 kg

przy szerokości 30 do 50 mm - do 100 kg

przy szerokości 50 do 100 mm - do 120 kg

tolerancje wymiarowe wg ww normy.

2.2.8. Pręty okrągłe wg PN-75/H-93200/00

- pręty dostarcza się o długościach:

przy średnicy do 25 mm - 3-10 m

przy średnicy do 25 do 50 mm - 3-9 m

- tolerancje wymiarowe wg ww normy.

2.2.9.. Kształtowniki zimnogięte.

wykonywane są jako otwarte (ceowniki, kątowniki, zetowniki) oraz zamknięte (rury kwadratowe i okrągłe),

produkuje się je ze stali konstrukcyjnej węglowej zwykłej jakości St0S, St3SX, St3SY,

długości fabryczne od 2 do 6 m przy zwiększonej dokładności wykonania.

2.2.10. Własności mechaniczne i technologiczne powinny odpowiadać wymaganiom podanym w PN-EN 10025:2002.

wady powierzchniowe - powierzchnia walcówki i prętów powinna być bez pęknięć, pęcherzy i naderwań,

na powierzchniach czołowych niedopuszczalne są pozostałości jamy usadowej, rozwarstwienia i pęknięcia widoczne gołym okiem,

wady powierzchniowe takie jak rysy, drobne łuski i zawalcowania, wtrącenia niemetaliczne, wżery, wypukłości, wgniecenia, zgorzeliny i chropowatości są dopuszczalne jeżeli:

a) mieszczą się w granicach dopuszczalnych odchyłek

b) nie przekraczają 0.5 mm dla walcówki o grubości od 25 mm. 0,7 mm dla walcówki o grubości większej.

2.2.11. Odbiór stali na budowie powinien być dokonany na podstawie atestu, w który powinien być zaopatrzony każdy element lub partia materiału. Atest powinien zawierać:

znak wytwórcy

profil

gatunek stali

numer wyrobu lub partii

znak obróbki cieplnej.

Cechowanie materiałów wywalcowane na profilach lub na przywieszkach metalowych.

2.2.12. Odbiór konstrukcji na budowie winien być dokonany na podstawie protokółu ostatecznego odbioru konstrukcji w wytwórni wraz z oświadczeniem wytwórni, że usterki w czasie odbiorów międzyoperacyjnych zostały usunięte.

Cechowanie elementów farbą na elemencie.

2.3. Łączniki

Jako łączniki występują: połączenia spawane oraz połączenia na śruby.

2.3.1. Materiały do spawania

Do spawania konstrukcji ze stali zwykłej stosuje się spawanie elektryczne przy użyciu elektrod otulonych EA-146 i ER 146 wg PN-91/M-69430.

Elektrody EA-146 są to elektrody grubootulone przeznaczone do spawania konstrukcji stalowych narażonych na obciążenia statyczne i dynamiczne.

Elektrody powinny mieć:

zaświadczenie jakości

spełniać wymagania norm przedmiotowych

opakowanie, przechowywanie i transport winny być zgodne z wymaganiami obowiązujących norm i wymaganiami producenta.

2.3.2. Śruby

Do konstrukcji stalowych stosuje się:

śruby z łbem sześciokątnym wg PN-EN-ISO 4014:2002 średniodokładne klasy:

dla średnic 8-16 mm - 4.8-II

dla średnic powyżej 16 mm - 5.6-II

stan powierzchni wg PN-EN 26157-3:1998

tolerancje wg PN-EN 20898-7:1997

własności mechaniczne wg PN-EN 20898-7:1997.

śruby fundamentowe wg PN-72/M-85061 zgrubne rodzaju W; Z lub P

nakrętki sześciokątne wg PN-EN-ISO 4034;2002

własności mechaniczne wg PN-82/M-82054/09 - częściowo zast. PN-EN 20898-2:1998

podkładki okrągłe zgrubne wg PN-ISO 7091:2003

podkładki klinowe do dwuteowników wg PN-79/M-82009

podkładki klinowe do ceowników wg PN-79/M-82018

Wszystkie łączniki winny być cechowane: śruby i nakrętki wywalcowane cechy na główkach.

2.4. Powłoki malarskie

Elementy stalowe należy zabezpieczyć antykorozyjnie poprzez pomalowanie następującym zestawem farb, po uprzednim oczyszczeniu do 2-go stopnia czystości i odtłuszczeniu powierzchni malowanych:

2 warstwy - farba do gruntowania olejno-żywiczna,

2 warstwy - emalia ftalowa ogólnego stosowania.

2.5. Składowanie materiałów i konstrukcji

2.5.1. Konstrukcje i materiały dostarczone na budowę mogą być wyładowywane ręcznie. Do wyładunku elementów można użyć wciągarek lub wciągników. Elementy ciężkie, długie i wiotkie należy przenosić za pomocą zawiesi i usztywnić dla zabezpieczenia przed odkształceniem. Elementy układać w sposób umożliwiający odczytanie znakowania. Elementy do scalania powinny być w miarę możliwości składowane w sąsiedztwie miejsca przeznaczonego do scalania.

Na miejscu składowania należy rejestrować konstrukcje niezwłocznie po ich nadejściu, segregować i układać na wyznaczonym miejscu, oczyszczać i naprawiać powstałe w czasie transportu ewentualne uszkodzenia samej konstrukcji jak i jej powłoki antykorozyjnej.

Konstrukcję należy układać w pozycji poziomej na podkładkach drewnianych z bali lub desek na wyrównanej do poziomu ziemi w odległości 2,0 do 3,0 m od siebie.

Elementy, które po wbudowaniu zajmują położenie pionowe składować w tym samym położeniu.

2.5.2. Elektrody składować w magazynie w oryginalnych opakowaniach, zabezpieczone przed zawilgoceniem.

2.5.3. Łączniki (śruby, nakrętki, podkładki) składować w magazynie w skrzynkach lub beczkach.

2.6. Badania na budowie

2.6.1. Każda partia materiału dostarczona na budowę przed jej wbudowaniem musi uzyskać akceptacje Inżyniera.

2.6.2. Każda konstrukcja dostarczona na budowę podlega odbiorowi pod względem:

jakości materiałów, spoin, otworów na śruby,

zgodności z projektem,

zgodności z atestem wytwórni

jakości wykonania z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji.

jakości powłok antykorozyjnych.

2.6.3. Odbiór konstrukcji oraz ewentualne zalecenia co do sposobu naprawy powstałych uszkodzeń w czasie transportu potwierdza Inżynier wpisem do dziennika budowy.

3. SPRZĘT

3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Wykonawca powinien dysponować środkami transportu do przewozu materiałów oraz drobnym sprzętem do wykonania robót objętych niniejszą ST.

Wykonawca powinien dysponować następujących sprzętem:

środkami transportu do przewozu materiałów,

spawarkami,

żurawiem do transportu pionowego materiałów,

sprzętem pomocniczym.

3.2. Sprzęt do transportu i montażu konstrukcji

Do transportu i montażu konstrukcji należy używać żurawi, wciągarek, dźwigników, podnośników i innych urządzeń. Wszelkie urządzenia dźwigowe, zawiesia i trawersy podlegające przepisom o dozorze technicznym powinny być dostarczone wraz z aktualnymi dokumentami uprawniającymi do ich eksploatacji.

3.3. Sprzęt do robót spawalniczych

stosowany sprzęt spawalniczy powinien umożliwiać wykonanie złączy zgodnie z technologią spawania i dokumentacją konstrukcyjną,

spadki napięcia prądu zasilającego nie powinny być większe jak 10%,

eksploatacja sprzętu powinna być zgodna z instrukcją,

stanowiska spawalnicze powinny być odpowiednio urządzone:

-spawarki powinny stać na izolującym podwyższeniu i być zabezpieczone od wpływów atmosferycznych,

-sprzęt pomocniczy powinien być przechowywany w zamykanych pomieszczeniach,

-stanowisko robocze powinno być urządzone zgodnie z przepisami bhp i przeciwpożarowymi, zabezpieczone od wpływów atmosferycznych, oświetlone z dostateczną wentylacją,

-stanowisko robocze powinno być odebrane przez Inżyniera.

3.4. Sprzęt do połączeń na śruby

Do scalania elementów należy stosować dowolny sprzęt.

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu gwarantującymi ich ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi i szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych.

5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Ogólne zasady wykonania robót

5.1.1. Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

5.1.2. Przed każdorazowym przystąpieniem do pracy sprawdzić, czy spawarka jest sprawna.

5.1.3. Złącza elementów stalowych wg rysunków konstrukcyjnych. Połączenia i rozmieszczenie łączników lub spawów wg podanych w projekcie zasad.

5.1.4. Zabezpieczenia antykorozyjne mają na celu zabezpieczenie elementów stalowych przed korozją. Do zabezpieczeń korozyjnych należy stosować dopuszczony zestaw farb. Prze malowaniem stal należy oczyścić i odtłuścić. Środki antykorozyjne są szkodliwe dla zdrowia. Pracownicy powinni być szczelnie ubrani, osiadać rękawice i maski.

5.2. Cięcie

Brzegi po cięciu powinny być czyste, bez naderwań, gradu i zadziorów, żużla, nacieków i rozprysków metalu po cięciu.Miejscowe nierówności zaleca się wyszlifować.

5.3. Prostowanie i gięcie

Podczas prostowania i gięcia powinny być przestrzegane ograniczenia dotyczące granicznych temperatur oraz promieni prostowania i gięcia.

W wyniku tych zabiegów w odkształconym obszarze nie powinny wystąpić rysy i pęknięcia.

5.4. Składanie zespołów

5.4.1. Części do składania powinny być czyste oraz zabezpieczone przed korozją co najmniej w miejscach, które po montażu będą niedostępne. Stosowane metody i przyrządy powinny zagwarantować dotrzymanie wymagań dokładności zespołów i wykonania połączeń według załączonej tabeli.

Rodzaj odchyłki	Element konstrukcji	Dopuszczalna odchyłka
Nieprostoliniowość	Pręty, blachownice, słupy, części ram	0,001 długości lecz nie więcej jak 10 mm
Skręcenie pręta	-	0,002 długości lecz nie więcej niż 10 mm
Odchyłki płaskości półek, ścianek środników	-	2 mm na dowolnym odcinku 1000 m
Wymiary przekroju	-	do 0,01 wymiaru lecz nie więcej niż 5 mm
Przesunięcie środnika	-	0,006 wysokości
Wygięcie środnika	-	0,003 wysokości

Wymiar nominalny mm

Dopuszczalna odchyłka wymiaru mm

przyłączeniowy

swobodny

do 500

500-1000

1000-2000

2000-4000

4000-8000

8000-16000

16000-32000

0,5

1,0

1,5

2,0

3,0

5,0

8,0

2,5

4,0

6,0

10,0

5.4.2. Połączenia spawane

Brzegi do spawania wraz z przyległymi pasami szerokości 15 mm powinny być oczyszczone z rdzy, farby i zanieczyszczeń oraz nie powinny wykazywać rozwarstwień i rzadzizn widocznych gołym okiem.

Kąt ukosowania, położenie i wielkość progu, wymiary rowka oraz dopuszczalne odchyłki przyjmuje się według właściwych norm spawalniczych.

Szczelinę między elementami o nieukosowanych brzegach stosować nie większą od 1,5 mm.

Wykonanie spoin

Rzeczywista grubość spoin może być większa od nominalnej

o 20%, a tylko miejscowo dopuszcza się grubość mniejszą

o 5% - dla spoin czołowych

o 10% - dla pozostałych.

Dopuszcza się miejscowe podtopienia oraz wady lica i grani jeśli wady te mieszczą się w granicach grubości spoiny. Niedopuszczalne są pęknięcia, braki przetopu, kratery i nawisy lica.

Wymagania dodatkowe takie jak:

obróbka spoin

przetopienie grani

wymaganą technologię spawania może zalecić Inżynier wpisem do dziennika budowy.

Zalecenia technologiczne

spoiny szczepne powinny być wykonane tymi samymi elektrodami co spoiny konstrukcyjne

wady zewnętrzne spoin można naprawić uzupełniającym spawaniem, natomiast pęknięcia, nadmierną ospowatość, braki przetopu, pęcherze należy usunąć przez szlifowanie spoin i ponowne ich wykonanie.

5.4.3. Połączenia na śruby

długość śruby powinna być taka aby można było stosować możliwie najmniejszą liczbę podkładek, przy zachowaniu warunku, że gwint nie powinien wchodzić w otwór głębiej jak na dwa zwoje.

nakrętka i łeb śruby powinny bezpośrednio lub przez podkładkę dokładnie przylegać do łączonych powierzchni.

powierzchnie gwintu oraz powierzchnie oporowe nakrętek i podkładek przed montażem pokryć warstwą smaru.

śruba w otworze nie powinna przesuwać się ani drgać przy ostukiwaniu młotkiem kontrolnym.

5.5. Montaż konstrukcji

5.5.1. Montaż należy prowadzić zgodnie z dokumentacją techniczną i przy udziale środków, które zapewnią osiągnięcie projektowanej wytrzymałości i stateczności, układu geometrycznego i wymiarów konstrukcji. Kolejne elementy mogą być montowane po wyregulowaniu i zapewnieniu stateczności elementów uprzednio zmontowanych.

Połączenia wykonywać wg specyfikacji.

Zabezpieczenia antykorozyjne wg specyfikacji.

5.5.2. Przed przystąpieniem do prac montażowych należy:

sprawdzić stan fundamentów, kompletność i stan śrub fundamentowych oraz reperów wytyczających osie i linie odniesienia rzędnych obiektu,

porównać wyniki pomiarów z wymiarami projektowymi.

5.5.3. Montaż

Przed przystąpieniem do montażu należy naprawić uszkodzenia elementów powstałe podczas transportu i składowania.

Dopuszczalne odchyłki ustawienia geometrycznego konstrukcji:

odchylenie osi słupa względem osi teoretycznej 5 mm

odchylenie osi słupa od pionu 15 mm

strzałka wygięcia słupa h/750 lecz nie więcej niż 15 mm

wygięcie belki lub wiązara l/750 lecz nie więcej niż 15 mm

odchyłka strzałki montażowej 0,2 projektowanej.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:

dostaw materiałów,

zgodność wykonania z projektem,

stateczność układu,

prawidłowości wykonania robót (geometrii i technologii),

połączeń elementów,

prawidłowość wykonania detali,

ocenę estetyki wykonanych robót.

7. OBMIAR ROBÓT

7.1. Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

7.2. Jednostki obmiarowe

Jednostką obmiarową jest 1kg wykonanej konstrukcji stalowej.

8. ODBIORY ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Specyfikacji Technicznej.

Wszystkie roboty objęte specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikających.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Ceny jednostkowe obejmują:

dostawę materiałów,

montaż elementów konstrukcyjnych,

zabezpieczenia antykorozyjne,

badania na budowie i laboratoryjne.

10. PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.

PN-82/B-20001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.

PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenia śniegiem.

PN-80/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenia wiatrem.

PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

PN-B-03215:1998 Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonawstwo.

PN-B-06200:2002 Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru.

PN-EN 10025:2002 Wyroby walcowane na gorąco z niestopowych stali konstrukcyjnych. Warunki techniczne dostawy.

PN-91/M-69430 Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania. Ogólne badania i wymagania.

PN-75/M-69703 Spawalnictwo. Wady złączy spawanych. Nazwy i określenia.

PN-C-81911:1997 Farby epoksydowe do gruntowania odporne na czynniki chemiczne.

PN-C-81608:1998 Emalie chlorokauczukowe.

PN-EN 10025:2002 Wyroby walcowane na gorąco z niestopowych stali konstrukcyjnych.

PN-80/M-02138 Tolerancje kształtu i położenia. Wartości.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST 11 - ELEWACJA

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

MATERIAŁY

SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. ODBIÓR ROBÓT

8. PODSTAWA PŁATNOŚCI

9. DOKUMENTY ODNIESIENIA

KOD CPV 45450000-6 ROBOTY BUDOWLANE WYKOŃCZENIOWE POZOSTAŁE

KOD CPV 45443000-4 ROBOTY ELEWACYJNE

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

ELEWACJA

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

1.1. Przedmiot specyfikacji

IZOLACJE TERMICZNE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH

Wszystkie ściany zewnętrzne projektowanego budynku należy od strony zewnętrznej zabezpieczyć szczelnymi izolacjami termicznymi. Po dokonaniu przedstawionych poniżej obliczeń przyjęto, że wszystkie ściany zewnętrzne (żelbetowe i murowane z bloczków SILKA E24 o grubości 24 cm) będą ocieplone 15-centymetrowej grubości dwoma warstwami płyt z twardego samo gasnącego styropianu (z przesunięciem spoin) charakteryzującymi się obliczeniowym współczynnikiem przewodności cieplnej w środowisku średnio wilgotnym maksymalną wartością 0,040 W/Mk.

Wszystkie ściany zewnętrzne projektowanego budynku zaprojektowano jako ocieplone 15 centymetrową warstwą samogasnącego styropianu (współczynnik przenikania ciepła dla ściany poniżej U = 0,3 W/m2K) pokrytą tynkami strukturalnymi.

KOLORYSTYKA ELEWACJI ZEWNĘTRZNYCH

Przyjęto, że projektowany budynek będzie posiadał elewacje zewnętrzne w barwach ciepłych i jasnych, przede wszystkim w bielach, beżach, szarościach i żółciach, bez wyraźnych kontrastów kolorystycznych.

Cokół - płytki klinkierowe w kolorze żółtym (ochra),

Ściany - masy tynkarskie w czterech kolorach: białym, beżowym, szarym i żółtym (ochra),

Ślusarka aluminiowa klatek schodowych - w kolorze szarym,

Stolarka okienna i balkonowa - w kolorze białym,

Bramy wjazdowe do garaży - blachy w kolorze jasno szarym,

Kominy wentylacyjne ponad dachem - cegła klinkierowa w kolorze żółtym (ochra).

W tabeli przedstawiono kolory tynków zewnętrznych według wzorników czterech firm:

TABELA NR 4.

KOLOR TYNKU	DRYVIT	INNY	STO	CAPAROL
BIAŁO-BEŻOWY	102 Brite White
MIODOWY	424 Honey Gold
SZARY	627 Twilight Gray
PŁYTKI KLINKIEROWE	CRH Ochra żółty	żółty	żółty	Żółty

Szczegółowe rozwiązania kolorystyki ścian zewnętrznych projektowanego budynku mieszkaniowego przedstawiono na RYSUNKACH PRZEKROI i ELEWACJI - w skali 1:200.

TYNKI ZEWNĘTRZNE

Tynki zewnętrzne należy wykonać w jednej z zaproponowanych technologii (wybranej przez Inwestora z TABELI NR 4.). Warstwa ocieplenia zewnętrznego płytami z twardego samo gasnącego styropianu powinna być pokryta siatką z włókna szklanego i otynkowana cienką warstwą zewnętrznej masy tynkarskiej, ostatecznie malowanej na określony w niniejszym Projekcie Budowlanym kolor. Dla wszystkich elewacji przewiduje się masy tynkarskie mineralne, krzemianowo - silikatowe lub silikatowe, cienkie, o grubości od 3 do maksimum 5 mm. Tynki zewnętrzne na budynku powinny być wykonane w jednym systemie (gruntowanie, tynkowanie i malowanie).

Tynki w dolnych partiach obiektu do wysokości około 3,0 m należy pokryć uszczelniającym impregnatem ochronnym (na przykład FUNCOSIL Graffiti Schutz, produkowanym przez firmę Remmers lub podobnym, o analogicznym działaniu). Preparat ten należy stosować zgodnie z technologią określoną przez producenta.

Ostateczne decyzje w sprawie wyboru kolorów podejmie autorski nadzór architektoniczny po wyborze producenta mas tynkarskich i przedstawieniu przez Inwestora i Wykonawcę próbek kolorystycznych.

PARAPETY ZEWNĘTRZNE

Parapety zewnętrzne pod oknami powinny być wykonane z blachy cynkowej w kolorze szarym. Należy zastosować blachę cynkową o grubości rzędu 1 mm. Należy unikać łączenia blach parapetowych, ale jeżeli już łączenia będą musiały występować, należy je uszczelniać preparatem trwaleplastycznym. Blachy parapetów zewnętrznych powinny być lekko podwinięte do góry na końcach wprowadzonych w warstwę ocieplenia i mas tynkarskich. Blachy parapetów z odpowiednimi noskami (okapnikami) powinny na głębokość 2-3 cm wchodzić w warstwy ocieplenia i tynku w glifach otworów. Ze względu na możliwość występowania niewielkich ruchów termicznych powodujących wyginanie się blachy, należy przewidzieć niewielki, półcentymetrowy luz przy mocowaniu parapetu w poziomie. Dotyczy to w szczególności parapetów montowanych w ścianach elewacji od strony południowej, południowo - wschodniej i południowo - zachodniej.

Minimalny spadek parapetów na zewnątrz ustala się na 10%. Należy zwrócić szczególną uwagę na podkład (wyrównana szlichta betonowa) oraz na szczelność izolacji termicznej pod parapetami, tak aby nie powstawały tzw. mostki termiczne.

RURY SPUSTOWE - WPUSTY - OPIERZENIA

Wszystkie rury spustowe zaprojektowano jako zewnętrzne z wysokoudarowego PCV o wewnętrznej średnicy 150 mm. Do tej średnicy należy dopasować odpowiednie rynny zewnętrzne i wpusty dachowe odbierające wodę deszczową bezpośrednio z rynien. Wpusty powinny być zabezpieczone przed zaśmiecaniem i zamulaniem.

Opierzenia elementów technicznych na dachach (gzymsy) powinny być wykonane z blachy cynkowej o grubości minimum 1,0 mm. Wszystkie metalowe opierzenia na płaskich dachach powinny być odpowiednio podłączone do systemu instalacji odgromowej.

Rynny i rury spustowe, szczególnie te wewnętrzne, oraz opierzenia powinny być wykonane ze szczególną starannością, zapewniającą obiektowi maksymalną szczelność przeciwwilgociową.

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

1.3. Zakres robót objętych ST

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót wymienionych w punkcie 1.1., obejmujących wykonanie (montaż, ułożenie, malowanie) :

1.3.1. tynków mineralnych malowanych farbą elewacyjną z ociepleniem styropianem

1.3.2. montaż parapetów zewnętrznych

1.3.3 wykonanie obróbek blacharskich

Niniejszy opis należy rozpatrywać łącznie z częścią rysunkową (dokumentacja techniczna) przekazanych przez Inwestora. Specyfikacja techniczna obejmuje podany wyżej zakres robót zasadniczych. Wykonawca powinien przewidzieć i wycenić ewentualne prace pomocnicze, konieczne do realizacji wymienionych prac zasadniczych.

1.4 Określenia podstawowe

Określenia są zgodne ze stosowanymi Polskimi Normami oraz z definicjami podanymi w ST

„Wymagania ogólne”.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w ST 1.0 „Wymagania ogólne”

Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność z Dokumentacją

techniczną, Specyfikacją techniczną oraz poleceniami Inspektora Nadzoru.

Wykonawca będzie wykonywał roboty zgodnie z przyjętymi do stosowania w Polsce normami,

instrukcjami i przepisami. Wykonawca przedstawi Inwestorowi, Inspektorowi nadzoru do zaakceptowania harmonogram robót, wykaz materiałów, urządzeń i technologii stosowanych przy wykonaniu robót określonych Umową.

2. MATERIAŁY

2.1 Wymagania ogólne

Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST 1.0 „Wymagania ogólne”.

2.2 Wymagania szczegółowe

Materiałami stosowanymi do wykonania prac objętych niniejszą specyfikacją są:

2.2.1 parapety zewnętrzne z blachy stalowej cynkowo tytanowej

2.2.2 tynk mineralny w systemie dociepleń metodą lekką - mokrą, o granulacji 1,5

mm, malowany farbą elewacyjną na kolor zgodny z dokumentacją techniczną

2.2.3 podkład tynkarski powinien być dobrany do rodzaju podłoża i rodzaju tynku

2.2.4 płyty styropianu samogasnącego, EPS 70-040 , cokół oraz część ścian powyżej cokołu (zgodnie z projektem) ocieplona jest płytami ze styropianu samogasnącego EPS 70-040 z obłożeniem płytkami klinkierowymi o wym. 25x6 cm o następujących parametrach: , o następujących parametrach:

o naprężeniu ściskającym przy 10 % odkształceniu względnym min. 195 kPa

- współczynniku przewodności cieplnej - max. 0,035 W/mK,

- chłonności wody po 24h - max. 0,65%

2.2.5 Zaprawa klejowa - mineralna, modyfikowana polimerami, spełniająca poniższe warunki :

Przyczepność zaprawy klejowej do podłoża betonowego ≥ 0,720 N/mm2

Przyczepność zaprawy klejowej do powierzchni styropianu FS15 ≥ 0,100 N/mm2

Wytrzymałość na zginanie (po 28 dniach) ≥ 2,800 N/mm2

Wytrzymałość na ściskanie (po 28 dniach) ≥ 6,900 N/mm2

Współczynnik oporu dyfuzyjnego zaprawy klejowej dla pary wodnej μ ≤ 35.

Masa zbrojeniowa - bezcementowa masa zbrojeniowa do zatapiania siatki

zbrojeniowej o wysokiej elastyczności (odporność na rozciąganie do 3 ℅)

wzbogacana mikrowłóknem szklanym w postaci pasty, z możliwością

nanoszenia mechanicznego za pomocą techniki silosowej, spełniająca

poniższe warunki :

Przyczepność zaprawy klejowej do podłoża betonowego ≥ 1,300 N/mm2

Przyczepność zaprawy klejowej do powierzchni styropianu FS 15 ≥ 0,100 N/mm2

Współczynnik przewodności cieplnej zaprawy zbrojeniowej λ< 0,70 W/mK

Współczynnik wchłaniania wody dla zaprawy zbrojeniowej < 0,060 kg/m2h0,5

Współczynnik oporu dyfuzyjnego zaprawy klejowej dla pary wodnej 50 ≤ μ ≤ 200

Siatka zbrojeniowa z włókna szklanego, odporna na środowisko zasadowe

(impregnowana przeciwalkalicznie), ze splotem klejonym i przeplatanym,

spełniająca poniższe warunki :

Ciężar powierzchniowy 155 g/m2

Wytrzymałość na zrywanie osnowy (po 28 dniach w przeciętnych warunkach klimatycznych)

> 1,75 kN/5cm

Wytrzymałość na zrywanie wątku (po 28 dniach w przeciętnych warunkach klimatycznych)

> 1,75 kN/5cm,

Wytrzymałość na zrywanie osnowy (po 28 dniach w wodnym roztworze ługu cementowego)

> 1,20 kN/5cm,

Wytrzymałość na zrywanie wątku (po 28 dniach w wodnym roztworze ługu cementowego)

> 1,20 kN/5cm

- Wydłużenie przy zerwaniu (po 28 dniach w normalnych warunkach klimatycznych):

- osnowa > 3,5%,

- wątek > 3,5%

2.2.6 Do zbrojenia naroży i krawędzi stosować listwy aluminiowe.

2.2.7 łączniki mechaniczne do mocowania płyt styropianowych, odpowiednie do danego systemu

docieplenia

2.2.8 Wyprawa końcowa - tynk mineralny w postaci masy gotowej do użycia, malowany farbą

silikonową lub tynk silikonowy barwiony w masie. Wybrany tynk powinien posiadać dodatki

podwyższające odporność na korozję biologiczną (gwarancje przez okres nie mniejszy niż 3 lata).

Interwał odnawialny wyprawy końcowej nie powinien być krótszy niż 8 lat. Również z

możliwością nanoszenia mechanicznego za pomocą techniki silosowej.

Współczynnik wchłaniania wody dla dojrzałego tynku < 0,04 kg/m2h0,5

Współczynnik przewodności cieplnej tynku λ< 0,70 W/mK

Współczynnik wchłaniania wody dla zaprawy zbrojeniowej < 0,04 kg/m2h0,5

Współczynnik oporu dyfuzyjnego dla pary wodnej 100 ≤ μ ≤ 140

blacha stalowa tytanowo-cynkowa min. gr. 0,6mm do wykonania obróbek

blacharskich

2.3 Deklaracja zgodności

Do każdej partii materiałów powinno zostać wystawione przez producenta zaświadczenie o jakości wyrobów. Zaświadczenie to winno zawierać charakterystykę materiału, zastosowane składniki, wyniki badań kontrolnych wytrzymałości na ściskanie oraz typ próbek stosowanych do badań; wyniki badań dodatkowych; okres, w którym wyprodukowano daną partię materiału.

3. SPRZĘT

3.1 Wymagania ogólne

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST1.0 „Wymagania ogólne”.

3.2 Wymagania szczegółowe

Wykonawca powinien dysponować następującym sprzętem:

● środki transportu do przewozu materiałów,

● rusztowania

● wyciąg budowlany lub winda do transportu pionowego

● drobny sprzęt pomocniczy

4. TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 1.0 „Wymagania ogólne”.

4.1 Wymagania szczegółowe

Materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez Inżyniera.

Należy zabezpieczyć przewożone materiały przed uszkodzeniami mechanicznymi i szkodliwym

wpływem czynników atmosferycznych.

WYKONANIE ROBÓT

5.1 Ogólne warunki

Ogólne wymagania dotyczące wykonania Robót podano ST1.0 „Wymagania ogólne”.

5.2 Zakres wykonania Robót

5.2.1 Tynki (silikonowe) mineralne (w systemie dociepleń metodą lekką - mokrą)

Do ścian zamocować płyty styropianowe, z zastosowaniem zaprawy klejowej. Po związaniu

zaprawy płyty dodatkowo mocować do podłoża łącznikami mechanicznymi. Na ich

powierzchnię nanieść warstwę zaprawy klejowej za zbrojonej siatką z włókna szklanego. Na

narożnikach i krawędziach zamontować stosowne profile. Po związaniu zaprawy, na

powierzchnie elewacji nanieść warstwę tynku o uziarnieniu do 1,5mm, zacierając jego

powierzchnię do uzyskania wymaganej struktury drapanej tzw.„baranka”.

Szczegóły wykonania ocieplenia w systemie metody lekka-mokra:

Warstwa fakturowa ściany, na której ma być przyklejona izolacja powinna być trwale połączona z konstrukcją. Należy usunąć wszelkie pyły i inne zanieczyszczenia. Ewentualne ubytki należy wcześniej uzupełnić, a zniszczenia, zarysowania itp. naprawić. Nie dopuszcza się przyklejania izolacji do powierzchni ścian, na których kruszy się lub odspaja warstwa fakturowa. Przed rozpoczęciem właściwych prac należy sprawdzić przyczepność do podłoża. Siła potrzebna do oderwania próbek izolacji po 4 dniach powinna być większa niż 8N/cm2. Jeżeli na powierzchni ściany występują nierówności większe niż 10mm (np. na stykach prefabrykatów), to należy je wyrównać zaprawą cementową 1:3 z dodatkiem dyspersji polioctanowinylowej w ilości ok.4% lub kleju lateksowego ekstra w ilości ok. 10% w stosunku do ciężaru cementu. Uskoki powyżej 3cm należy wyrównać przez naklejenie grubszej warstwy styropianu o tak zmieniającej się grubości, aby nastąpiło wyrównanie ściany. Prace należy wykonywać tylko przy bezdeszczowej pogodzie, w temperaturze powyżej +5oC, na powierzchni ściany nie nagrzanej powyżej 30oC. W przypadku budowy w okresie jesienno-zimowym należy stosować materiały dopuszczające do prac dociepleniowych od+1oC.

Roboty należy wykonywać w następującej kolejności:

● Przygotowanie podłoża,

● przygotowanie masy klejącej,

● pocięcie płyt izolacyjnych na potrzebne wymiary,

● przyklejanie izolacji,

● naklejanie siatki z włókna szklanego,

● wykonanie zewnętrznej wyprawy elewacyjnej,

● wykonanie obróbek blacharskich

Masę klejącą należy nakładać na płyty izolacyjne nie ciągłą warstwą, lecz pasami i plackami o grubości 1,5 do 2cm. Pasma powinny mieć szerokość 3~4cm i należy je nakładać po obwodzie w odległości 3cm od krawędzi, aby po przyłożeniu do ściany masa nie wycisnęła się poza obrys płyty. Na środkowej części płyt o wymiarach 100x50cm powinno być nałożonych 8~10 placków o średnicy 6~8cm, a na płytach mniejszych odpowiednio mniej. Po nałożeniu masy klejącej na płytę należy ją bezzwłocznie przyłożyć do ściany w przewidzianym dla niej miejscu i dokładnie docisnąć przez uderzenie drewnianą packą aż do uzyskania równej płaszczyzny z sąsiednimi płytami, co trzeba sprawdzić przez przyłożenie łaty. Jeżeli masa klejąca zostanie wyciśnięta poza obrys płyty należy ją usunąć. Płyt świeżo przyklejonych nie można dociskać po raz drugi ani w jakikolwiek sposób poruszać, gdyż powoduje to zmniejszenie przyczepności. Jeżeli płyta nie zostanie dobrze przyklejona, należy ją oderwać, zebrać masę klejąca ze ściany po czym

nakleić ponownie. Naklejanie izolacji powinno odbywać się od dołu ku górze. Płyty należy ustawiać w układzie poziomym, z zachowaniem mijankowego układu spoin. Szczeliny większe niż 2mm są niedopuszczalne. Zapełnianie szczelin masą klejącą lub wyrównywanie tą masą nierówności na powierzchni większych niż 3mm jest zabronione. Nierówności większe niż 3mm należy ściąć lub zeszlifować. Po przyklejeniu płyty należy dodatkowo zabezpieczyć mechanicznie kołkami o średnicy min.10mm i długości wynikającej z głębokości kotwienia (min.5cm w podłożu nośnym (np. w wieńcu) lub min. 5cm z dłuższą strefą rozprężną w przypadku podłoża z pustkami powietrznymi). Kołki należy rozmieścić równomiernie, z zastosowaniem mijanek. Powinno przypadać 8 kołków na 1m2. Wiertarkę należy uruchomić dopiero po przebiciu płyty izolacyjnej i dotknięciu wiertłem o podłoże. Aby nie było żadnych śladów kołków, nawet przy ekstremalnych warunkach atmosferycznych należy użyć kołków z

główką styropianową. Pozwoli to również na bezproblemowe zeszlifowanie powierzchni.

Przyklejanie siatki z włókna szklanego można rozpocząć nie wcześniej niż po 3 dniach od przyklejenia płyt izolacyjnych. Masę klejącą należy nanosić na podłoże ciągłą warstwą o grubości ok.2mm,rozpoczynając od góry ściany, pasami pionowymi szerokości siatki. Po nałożeniu masy należy natychmiast przykleić siatkę przez wciskanie jej w tę masę za pomocą packi. Siatka powinna być odwijana z rolki stopniowo w miarę przyklejania i całkowicie wciśnięta w masę klejąca. Następnie należy nanieść drugą warstwę masy klejącej grubości ok.1mm w celu całkowitego przykrycia siatki klejem. Przy nakładaniu tej warstwy całą powierzchnię dokładnie wyrównać przez zatarcie. Grubość warstwy klejącej powinna wynosić nie mniej niż 3mm i nie więcej niż 6mm. Naklejona siatka nie może wykazywać

sfałdowań i powinna być równomiernie napięta. Sąsiednie pasy powinny być nakładane na zakład nie mniejszy niż 10cm w pionie i poziomie. Szerokość siatki powinna być tak dobrana, aby było możliwe wyklejenie ościeży okiennych i drzwiowych na całej ich głębokości. Narożniki otworów powinny być wzmocnione przez naklejenie po przekątnej, bezpośrednio na styropianie kawałków siatki o wymiarach 20x35cm - „diagonalne”. Siatka przyklejona na jednej ścianie nie może być ucięta na narożniku, lecz należy ją zagiąć i nałożyć na ścianę sąsiednią pasem o szerokości ok.15cm. W celu zwiększenia odporności warstwy ocieplającej na uszkodzenia mechaniczne, wszystkie narożniki na parterze oraz ościeża na wszystkich kondygnacjach należy zabezpieczyć kątownikami ochronnymi PCV z siatką. W części parterowej ścian i w ocieplanej części cokołowej należy zastosować 2 warstwy siatki z włókna szklanego lub pojedynczo siatkę pancerną. Połączenia systemu z innymi elementami budowlanymi lub materiałami takimi jak ramy okienne, parapety, drzwi, balkony, dachy itd. muszą być wykonane poprzez szczelinę połączeniową wypełniona specjalna, pęczniejącą taśmą uszczelniającą. Nie należy używać do tego celu silikonu, ponieważ pod wpływem czasu traci on swoje właściwości plastyczne i wymagałby wymiany. Po min. 3 dniach od naklejenia siatki można rozpocząć wykonywanie wypraw elewacyjnych. Wyprawy należy wykonywać w temperaturze powyżej +5oC i poniżej 25oC. W przypadku budowy w okresie jesienno-zimowym należy stosować materiały dopuszczające do prac dociepleniowych od+1oC. Niedopuszczalne jest wykonywanie wypraw elewacyjnych w czasie opadów atmosferycznych, silnego wiatru oraz podczas dni upalnych.

Po zakończeniu prac należy wykonać obróbki blacharskie, zgodnie z niniejszą ST. Obróbki te należy mocować do drewnianych kołków osadzonych w trakcie przyklejania izolacji, w dokładnie dopasowanych wycięciach w płytach izolacyjnych. Szczeliny dylatacyjne konstrukcji budowli muszą być wykonane w systemie dociepleniowym. Dodatkowe szczeliny dylatacyjne nie są wymagane. Do zabezpieczenia dylatacji należy użyć specjalnych profili dylatacyjnych, składających się z pętli dylatacyjnej i obustronnych profili narożnikowych z

paskami tkaniny z włókna szklanego lub materiału trwale plastycznego. Spoinę dylatacyjną należy chronić przed zabrudzeniem, np. przez wypełnienie jej na czas prac paskiem styropianu.

Po zakończeniu prac należy zdemontować rusztowania i uporządkować teren wokół budynku.

5.2.2 Wykonanie obróbek blacharskich

Obróbki blacharskie wykonać zgodnie ze stosowanymi w tym zakresie normami z blachy

tytanowo-cynkowej o min. gr. 0,6mm

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

6.1 Ogólne zasady kontroli jakości

Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości Robót podano w ST 1.0 „Wymagania ogólne”.

Ilość wykonanych Robót określa się na podstawie dokumentacji projektowej i pomiaru w terenie.

6.2 Zakres kontroli

Badania w czasie prowadzenia Robót polegają na sprawdzaniu przez Inżyniera na bieżąco, w miarę postępu Robót, jakości używanych przez Wykonawcę materiałów i zgodności wykonywanych Robót z dokumentacją projektową i wymaganiami ST. W szczególności obejmują:

- badanie dostaw materiałów

- kontrolę prawidłowości wykonania

Robót (geometrii i technologii)

- kontrolę poprawności wykonania i

skuteczności uszczelnień,

- ocenę estetyki wykonanych robót

wymogami prawa.

7. ODBIÓR ROBÓT

7.1 Ogólne zasady odbioru Robót

Ogólne wymagania dotyczące odbioru Robót podano w ST 1.0 „Wymagania ogólne”.

8.0 PODSTAWA PŁATNOŚCI

8.1 Ogólne zasady płatności

Ogólne podstawy płatności podano w ST1.0 „Wymagania ogólne”.

8.2 Składniki ceny

Ceny jednostkowe lub kwoty ryczałtowe robót obejmować będą:

8.2.1 W przypadku tynków mineralnych i silikonowych z dociepleniem

dostawę materiałów

przygotowanie i nałożenie zaprawy klejowej

mechaniczne zamocowanie płyt styropianowych

przyklejenie siatki zbrojeniowej

zabezpieczenie krawędzi i naroży

naniesienie i zatarcie tynku

badania na budowie i laboratoryjne

8.2.2 W przypadku tynków tradycyjnych bez docieplenia

dostawę materiałów

oczyszczenie podłoża

naniesienie obrzutki cementowej

przygotowanie i nałożenie zaprawy tynkarskiej

zatarcie tynku

badania na budowie i laboratoryjne

8.2.3 W przypadku parapetów zewnętrznych i obróbek blacharskich

dostawę materiałów

zamocowanie parapetów i obróbek

wypełnienie szczelin i uszczelnienie styków

badania na budowie i laboratoryjne

PRZEPISY ZWIĄZANE

PN-B-04320 - Cement. Odbiorcza statystyczna kontrola jakości.

PN-B-14501 - Zaprawy budowlane zwykle

PN-B-14503 - Zaprawy budowlane cementowo- wapienne.

PN-B-1 4504 - Zaprawy budowlane cementowe

PN-B-19701 - Cement. Cementy powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności.

PN-B-30003 - Cement murarski 15.

PN-30020 - Wapno budowlane. Wymagania.

PN-B-32250 - Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.

PN-H-04609 - Korozja metali. Terminologia.

PN-H-04653 - Ochrona przed korozją. Podział i oznaczenie warunków eksploatacji wyrobów

metalowych zabezpieczonych malarskimi powłokami ochronnymi.

PN-H-01015 - Ochrona przed korozją, Galwanotechnika. Nazwy i określenia.

PN-H-04680 - Ochrona przed korozja. Ochrona czasowa metali.

PN-H-97053 - Ochrona przed korozją. Malowanie konstrukcji stalowych. Ogólne wytyczne.

PN-B-10102 - Farby do elewacji budynków. Wymagania i badania.

PN-C-01700 - Wyroby lakierowe. Nazwy i okreś1enia.

PN-C-81913 - Farby dyspersyjne do malowania elewacji budynków.

PN-B-10100 - Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-B-1 0101 - Roboty tynkowe. Tynki szlachetne. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze

PN-B-12061 - Wyroby budowlane ceramiczne. Cegły i kształtki elewacyjne.

PN-B-01 802 - Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe.

Nazwy i okreś1enia.

PN-B-01 805 - Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Ogólne zasady ochrony.

PN-B-01811 - Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i że1betowe.

Ochrona materiałowo-strukturalna. Wymagania

PN-B-0 18 13 - Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe.

Zabezpieczenie powierzchniowe. Zasady doboru.

PN-B-04620 - Materiały i wyroby termoizolacyjne. Terminologia i klasyfikacja..

PN-B-04631 - Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych. Metody badań.

PN-B-20130 - Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Płyty styropianowe (PS-E).

PN-EN ISO 7345 - Izolacja cieplna. Wie1kości fizyczne i definicje

PN-EN ISO 9288 - Izolacja cieplna. Wymiana ciepła przez promieniowanie. Wielkości fizyczne i

definicje

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST12 - NAWIERZCHNIE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45233100-9 ROBOTY W ZAKRESIE BUDOWY DRÓG

KOD CPV 45233140-2 ROBOTY DROGOWE

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

NAWIERZCHNIE DROGOWE

PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem specyfikacji technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót polegających na montażu wind na zadaniu pn.:

Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie nawierzchni drogowych.

Zakres robót objętych specyfikacją

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia następujących:

wykonanie podłoża i podbudowy pod chodniki, place, jezdnie, pieszojezdnie i miejsca postojowe,

wykonanie opaski wokół budynku,

wykonanie nawierzchni z kostki betonowej,

wykonanie zjazdu z drogi publicznej.

Określenia podstawowe

Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych ze sobą trwale w fazie produkcji.

Określenia podstawowe użyte w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i Ogólną Specyfikacją Techniczną.

Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonaniem nawierzchni z kostki betonowej przewidzianej w projekcie budowlanym.

Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania tych robót oraz ich zgodność z umową, projektem, pozostałymi SST i poleceniami zarządzającego realizacją umowy. Wprowadzanie jakichkolwiek odstępstw od tych dokumentów wymaga akceptacji zarządzającego realizacją umowy.

MATERIAŁY

Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Betonowa kostka brukowa - wymagania

Aprobata techniczna

Warunkiem dopuszczenia do stosowania betonowej kostki brukowej w budownictwie drogowym jest posiadanie aprobaty technicznej.

Wygląd zewnętrzny

Struktura wyrobu powinna być zwarta, bez rys, pęknięć, plam i ubytków.

Powierzchnia górna kostek powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostek równe i proste, wklęśnięcia nie powinny przekraczać 2 mm.

Kształt, wymiary i kolor kostki brukowej

Na chodnikach przewidziano kostkę o grubości 60 mm, koloru żółtego.

Na powierzchniach jezdnych przewidziano kostkę o grubości 80 mm, koloru szarego.

Miejsca postojowe wydzielono kostką o grubości 80 mm, koloru czerwonego.

Tolerancje wymiarowe dla kostek nadających się do wykorzystania wynoszą:

na długości 3 mm,

na szerokości 3 mm,

na grubości 5 mm.

Wytrzymałość na ściskanie

Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach (średnio z sześciu kostek) nie powinna być mniejsza niż 60 MPa.

Dopuszczalna najniższa wytrzymałość pojedynczej kostki nie powinna być mniejsza niż 50 MPa (w ocenie statystycznej z co najmniej 10 kostek).

Nasiąkliwość

Nasiąkliwość kostek betonowych powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-06250 i wynosić nie więcej niż 5%.

Odporność na działanie mrozu

Odporność kostek betonowych na działanie mrozu powinna być badana zgodnie z wymaganiami PN-B-06250.

Odporność na działanie mrozu po 50 cyklach zamrażania i odmrażania próbek jest wystarczająca, jeżeli:

próbka nie wykazuje pęknięć,

strata masy nie przekracza 5%,

obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie zamrażanych nie jest większe niż 20%.

Ścieralność

Ścieralność kostek betonowych określona na tarczy Boehmego wg PN-B-04111 powinna wynosić nie więcej niż 4 mm.

Materiały do produkcji betonowych kostek brukowych

Cement

Do produkcji kostki brukowej należy stosować cement portlandzki, bez dodatków, klasy nie niższej niż „32,5”. Zaleca się stosowanie cementu o jasnym kolorze. Cement powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-19701.

Kruszywo

Należy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom PN-B-06712.

Uziarnienie kruszywa powinno być ustalone w recepcie laboratoryjnej mieszanki betonowej, przy założonych parametrach wymaganych dla produkowanego wyrobu.

Woda

Właściwości i kontrola wody stosowanej do produkcji betonowych kostek brukowych powinny odpowiadać wymaganiom wg PN-B-32250.

Dodatki

Do produkcji kostek brukowych stosuje się dodatki w postaci plastyfikatorów i barwników, zgodnie z receptą laboratoryjną.

Plastyfikatory zapewniają gotowym wyrobom większą wytrzymałość, mniejszą nasiąkliwość i większą odporność na niskie temperatury i działanie soli.

Stosowane barwniki powinny zapewnić kostce trwałe zabarwienie. Powinny to być barwniki nieorganiczne.

Składniki mieszanki betonowej

Cement

Do stosowania dopuszczone są cementy podane poniżej.

Cement hutniczy, marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30005.

Cement portlandzki, marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30000.

Woda

Czysta woda, nie zawierająca oleju, kwasu, zasad, związków organicznych i innych substancji zabronionych w normie PN-88/B-32250.

Kruszywo

Kruszywo drobnoziarniste (0-2mm) - frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063mm nie powinny przekraczać 4%. Należy używać tylko czystego, naturalnego piasku o ostrych krawędziach.

Kruszywo grube (2-96mm) - należy używać żwiru naturalnego, mieszanki żwiru i łamanego żwiru, łamanych kamieni lub mieszanki tych materiałów, zawierającej nie więcej niż 15% płaskich bądź wydłużonych ziaren (długość 5 razy większa od szerokości) . Frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063mm nie powinny przekraczać 2%.

Mrozoodporność kruszywa - ubytek masy nie powinien przekraczać 5%.

Domieszki do betonu

Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie.

Materiałem do wykonania podbudowy powinna być mieszanka frakcjonowana 0-31,5 mm z dodatkiem kruszywa łamanego (mieszanka piasku, pospółki lub żwiru z dodatkiem kruszywa łamanego). Kruszywo łamane może pochodzić z przekruszenia ziaren żwiru, kamieni narzutowych, surowca skalnego lub demontowanych płyt betonowych. Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń i bez domieszek gliny. Mieszankę kruszywa o ściśle określonym uziarnieniu należy wytwarzać w mieszarkach stacjonarnych. Na warstwie wzmocnionego podłoża należy rozłożyć mieszankę kruszywa o jednakowej grubości, takiej aby jej grubość po zagęszczeniu była równa projektowanej. Warstwa podbudowy winna być rozłożona w sposób zapewniający uzyskanie wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Po końcowym wyprofilowaniu warstwy kruszywa należy przystąpić do jej zagęszczania przez wałowanie. Wałowanie winno postępować stopniowo od krawędzi do środka podbudowy przy przekroju daszkowym jezdni lub od dolnej do górnej krawędzi podbudowy przy przekroju o pochyleniu jednostronnym. Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od 1,0 według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-88/B-04481 (metoda II). Wilgotność kruszywa podczas zagęszczania powinna być zbliżona do wilgotności optymalnej, określonej według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-88/B-04481 (metoda II) i mieścić się w przedziale od 1% powyżej do 2% poniżej wilgotności optymalnej. Zagęszczanie należy wykonywać ciężkimi walcami statycznymi. W miejscach trudnodostępnych należy zastosować zagęszczarki płytowe lub ubijaki mechaniczne.

Można użyć jako kruszywo grube tłuczeń 31,5/63 mm a jako kruszywo drobne do klinowania kliniec 4/20 mm. Inżynier może dopuścić do wykonania podbudowy inne rodzaje kruszywa wybrane spośród określonych w PN-84/S-96023.

Wszystkie materiały użyte do budowy powinny pochodzić ze źródeł zatwierdzonych przez Inżyniera. Wykonawca powinien na 14 dni przed wbudowaniem dostarczyć wyniki badań laboratoryjnych, łącznie z proponowaną krzywą uziarnienia.

SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Małe powierzchnie nawierzchni z kostki brukowej wykonuje się ręcznie.

Jeśli powierzchnie są duże, a kostki brukowe mają jednolity kształt i kolor, można stosować mechaniczne urządzenia układające. Urządzenie składa się z wózka i chwytaka sterowanego hydraulicznie, służącego do przenoszenia z palety warstwy kostek na miejsce ich ułożenia. Urządzenie to, po skończonym układaniu kostek, można wykorzystać do wymiatania piasku
w szczeliny zamocowanymi do chwytaka szczotkami.

Do zagęszczenia nawierzchni stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego.

Do wyrównania podsypki z piasku można stosować mechaniczne urządzenie na rolkach, prowadzone liniami na szynie lub krawężnikach.

TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Uformowane w czasie produkcji kostki betonowe układane są warstwowo na palecie. Po uzyskaniu wytrzymałości betonu min. 0,7 R (wytrzymałości projektowanej), kostki przewożone są na stanowisko, gdzie specjalne urządzenie pakuje je w folię i spina taśmą stalową, co gwarantuje transport samochodami w nienaruszonym stanie.

Kostki betonowe można również przewozić samochodami na paletach transportowych producenta.

Użycie domieszek redukujących ilość wody oraz opóźniających wiązanie może zmienić wymieniony powyżej czas. Wymaga ono akceptacji wytwórcy betonu i zarządzającego realizacją umowy.

WYKONANIE ROBÓT

Ogólne zasady wykonania robót

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Podłoże

Podłoże pod ułożenie nawierzchni z betonowych kostek brukowych może stanowić grunt piaszczysty - rodzimy lub nasypowy o WP≥35.

Jeżeli dokumentacja projektowa nie stanowi inaczej, to nawierzchnię z kostki brukowej przeznaczoną dla ruchu pieszego, rowerowego lub niewielkiego ruchu samochodowego, można wykonywać bezpośrednio na podłożu z gruntu piaszczystego w uprzednio wykonanym korycie. Grunt podłoża powinien być jednolity, przepuszczalny i zabezpieczony przed skutkami przemarzania.

Podsypka

Na podsypkę należy stosować piasek gruby, odpowiadający wymaganiom PN-B-06712. Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna zawierać się w granicach 3÷5 cm. Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.

Obramowanie nawierzchni

Do obramowania nawierzchni z betonowych kostek brukowych można stosować krawężniki uliczne betonowe wg BN-80/6775-03/04 lub inne typy krawężników i obrzeży zgodnie z dokumentacją projektową lub zaakceptowane przez Inżyniera.

Układanie nawierzchni drogowych

Kostkę układa się na podsypce lub podłożu piaszczystym w taki sposób, aby szczeliny między kostkami wynosiły 2÷3 mm. Kostkę należy układać ok. 1,5 cm wyżej od projektowanej niwelety nawierzchni, gdyż w czasie wibrowania (ubijania) podsypka ulega zagęszczeniu.

Po ułożeniu kostki, szczeliny należy wypełnić piaskiem, a następnie zamieść powierzchnię ułożonych kostek przy użyciu szczotek ręcznych lub mechanicznych i przystąpić do ubijania nawierzchni.

Do ubijania ułożonej nawierzchni z kostek brukowych stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego dla ochrony kostek przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie należy prowadzić od krawędzi powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek.

Do zagęszczania nawierzchni z betonowych kostek brukowych nie wolno używać walca. Po ubiciu nawierzchni należy uzupełnić szczeliny piaskiem i zamieść nawierzchnię. Nawierzchnia z wypełnieniem spoin piaskiem nie wymaga pielęgnacji - może być zaraz oddana do ruchu.

KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości robót

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:

jakości nawierzchni,

dokładności prac wykończeniowych.

W czasie kontroli szczególna uwaga będzie zwracana na sprawdzenie zgodności prowadzenia robót z projektem organizacji robót i przepisami BIOZ.

Badania przed przystąpieniem do robót

Przed przystąpieniem do robót, Wykonawca powinien sprawdzić, czy producent kostek brukowych posiada atest wyrobu.

Niezależnie od posiadanego atestu, Wykonawca powinien żądać od producenta wyników bieżących badań wyrobu na ściskanie.

Przed przystąpieniem do robót Wykonawca sprawdza wyrób i wyniki badań przedstawia Inżynierowi do akceptacji.

Badania w czasie robót

Sprawdzenie podłoża i podbudowy

Sprawdzenie podłoża i podbudowy polega na stwierdzeniu ich zgodności z dokumentacją projektową SST.

Sprawdzenie podsypki

Sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz pkt 5.5 niniejszej SST.

Sprawdzenie wykonania nawierzchni

Sprawdzenie prawidłowości wykonania nawierzchni z betonowych kostek brukowych polega na stwierdzeniu zgodności wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami wg pkt 5.6 niniejszej ST:

pomierzenie szerokości spoin,

sprawdzenie prawidłowości ubijania (wibrowania),

sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin,

sprawdzenie, czy przyjęty deseń (wzór) i kolor nawierzchni jest zachowany.

Sprawdzenie cech geometrycznych nawierzchni

Nierówności podłużne

Nierówności podłużne nawierzchni mierzone łatą lub planografem zgodnie z normą BN-68/8931-04 nie powinny przekraczać 0,8 cm.

Spadki poprzeczne

Spadki poprzeczne nawierzchni powinny nie powinny przekraczać 2%, z tolerancją 0,5%.

Niweleta nawierzchni

Należy równomiernym spadkiem połączyć wyjście z budynku z ciągiem pieszojezdnym istniejącym.

Szerokość nawierzchni

Szerokość nawierzchni nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm.

Grubość podsypki

Dopuszczalne odchyłki od projektowanej grubości podsypki nie powinny przekraczać 1cm.

OBMIAR ROBÓT

Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

Jednostki obmiarowe

Jednostką obmiarową jest 1 m2 wykonanej nawierzchni drogowej.

ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne zasady dokonywania płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Odbiór robót polega na sprawdzeniu ilości i stanu technicznego nawierzchni.

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu

Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:

przygotowanie podłoża,

wykonanie podsypki,

wykonanie ławy pod krawężniki.

Cena jednostki obmiarowej

Cena wykonania 1 m2 nawierzchni z kostki brukowej betonowej obejmuje:

prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,

oznakowanie robót,

przygotowanie podłoża (ewentualnie podbudowy),

dostarczenie materiałów,

wykonanie podsypki,

ułożenie i ubicie kostki,

wypełnienie spoin,

przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.

PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczenie ścieralności na tarczy Boehmego.

PN-B-06250 Beton zwykły.

PN-EN 206-1:2003 Beton.

PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu zwykłego.

PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności.

PN-EN 196-1:1996 Cement. Metody badań. Oznaczenie wytrzymałości.

PN-EN 196-3:1996 Cement. Metody badań. Oznaczenia czasów wiązania i stałości objętości.

PN-EN 196-6:1997Cement. Metody badań. Oznaczenie stopnia zmielenia.

PN-90/B-30000 Cement portlandzki.

PN-88/B-32250 Woda do betonu i zapraw.

PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek.

PN-EN 13139:2003 Kruszywa do zaprawy.

BN-80/6775-03/04 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Krawężniki i obrzeża.

BN-68/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego.

BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.

PN-B-06050:1999 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorze.

PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.

BN-77/8931-12 Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntów.

PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

wykonania i odbioru robót polegających na montażu wind

SST -13

SPIS TREŚCI

1. PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

2. MATERIAŁY

3. SPRZĘT

4. TRANSPORT

5. WYKONANIE ROBÓT

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

7. ODBIÓR ROBÓT

8. PODSTAWA PŁATNOŚCI

9. DOKUMENTY ODNIESIENIA

CPV 45313100-5 Instalowanie wind.

1. WPROWADZENIE

1.1. PRZEDMIOT I ZAKRES ROBÓT

Przedmiotem specyfikacji technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót polegających na montażu wind na zadaniu pn.:

PROJEKTOWANE WINDY OSOBOWE

W projektowanym budynku mieszkaniowym wielorodzinnym przewidziano dwanaście standardowych wind osobowych o udźwigu do 1000 kG każda. Będą one obsługiwały wszystkie poziomy obiektu (jeden poziom podziemnych garaży, partery i piętra do V. piętra włącznie). Windy będą dostępne wyłącznie dla mieszkańców budynku, uprawnionych do wstępu do poszczególnych „sekcji”. Kabiny wind, zgodnie z postanowieniem Inwestora, będą miały minimalne wymiary wewnętrzne 210 x 110 cm i drzwi o minimalnej szerokości w świetle 90 cm. Takie parametry oraz odpowiednie wyposażenie kabin umożliwi wszystkim osobom niepełnosprawnym swobodne korzystanie z wszystkich wind. Parametry projektowanych wind osobowych przedstawiono w t. nr 3 projektu .

Przyłączenia zasilania windy do głównej tablicy energetycznej powinien wykonać dostawca urządzenia. Dostawca i montażysta windy powinien być także odpowiedzialny za pełny odbiór techniczny windy.

Wszystkie szyby windowe w projektowanym obiekcie powinny posiadać wymaganą przepisami wentylację grawitacyjną (otwór o minimalnym przekroju 20 x 20 cm).

Uwaga! Zgodnie z ustaleniem Inwestora w przedmiotowym budynku zastosowano windy firmy KONE. Przed zamówieniem i montażem wind należy sprawdzić na budowie rzeczywiste poziomy wszystkich przystanków oraz wymiary szybu, podszybia i nadszybia.

1.2. ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ

Niniejsza Specyfikacja Techniczna będzie stosowana jako część dokumentów przetargowych w zamawianiu i wykonaniu robót określonych w punkcie 1.1.

1.3. ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJĄ TECHNICZNĄ

Zakres robót do wykonania obejmuje:

- zainstalowanie wind, która będzie obsługiwała wszystkie

kondygnacje budynku j/w z niezbędnym zakresem prac budowlanych i instalacyjnych,

- wykonanie robót towarzyszących w zakresie niezbędnym do zainstalowania w szybach windowych wind i uruchomienia windy.

2. MATERIAŁY

2.1 MATERIAŁY NIE ODPOWIADAJĄCE WYMAGANIOM

Materiały nie spełniające wymagań Specyfikacji Technicznych zostaną usunięte z placu

budowy. Jeżeli zostaną jednak zastosowane, roboty mogą zostać odrzucone a płatności

wstrzymane.

2.2 PRZECHOWYWANIE I MAGAZYNOWANIE MATERIAŁÓW

Materiały będą magazynowane w odpowiedni sposób przez cały czas trwania robót, w celu zapobiegania ich zanieczyszczeniu oraz utrzymania ich jakości i przydatności do robót.

2.3 MATERIAŁY ALTERNATYWNE

Jeżeli jest to dozwolone przez Specyfikację, należy poinformować Inspektora Nadzoru nie później niż jeden tydzień przed zamierzonym użyciem takich materiałów, tak aby mógł on dokonać ich wcześniejszego zbadania.

3. SPRZĘT

Wykorzystywany sprzęt musi być odpowiedni dla zastosowania i nie może pogarszać jakości i wykonania robót. Musi on odpowiadać wykazowi znajdującemu się w ofercie wykonawcy oraz spełniać wymagania wymienione w poszczególnych Specyfikacjach Technicznych dla określonych robót.

4. TRANSPORT

Od Wykonawcy wymaga się wykorzystywania wystarczającej ilości pojazdów, tak aby

dotrzymany został termin zakończenia robót. Pojazdy muszą być wystarczające dla

zastosowania i nie wpływać ujemnie na jakość robót i transportowanych materiałów.

5. WYKONANIE ROBÓT

Wykonawca jest odpowiedzialny za wykonanie robót w całkowitej zgodności z warunkami kontraktu, a jakość materiałów i robocizny musi być całkowicie zgodna z dokumentacją projektowa, metodologią robót i poleceniami Inspektora Nadzoru

Polecenia Inspektora Nadzoru będą wykonywane w czasie przez niego określonym. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, roboty mogą zostać zawieszone. Wszelkie dodatkowe koszty z tego wynikające będą ponoszone przez Wykonawcę.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

ZASADY KONTROLI JAKOŚCI ROBÓT

Wykonawca zapewni prawidłowy system kontroli i niezbędny personel dla dokonywania badań. Przed zaakceptowaniem i wprowadzeniem w życie systemu jakości należy przeprowadzić badania próbne, mające pokazać zadowalające działanie systemu.

BADANIA I POMIARY

Wszystkie badania i pomiary będą prowadzone zgodnie z wymaganiami odpowiednich norm. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek badań należy powiadomić Inspektora,

a wszystkie wyniki muszą zostać przekazane na piśmie Inspektorowi.

ATESTY JAKOŚCI

Jeżeli jest to wymagane, do każdej dostawy na plac budowy muszą być dołączone odpowiednie atesty jakości a ich kopia musi zostać przekazana Inspektorowi.

7. ODBIÓR ROBÓT

Poszczególne etapy robót powinny być odebrane przez Inspektora Nadzoru. Przystąpienie do kolejnych etapów robót może nastąpić po dokonaniu odpowiedniego wpisu przez Inspektora Nadzoru do Dziennika Budowy. Do odbioru końcowego Wykonawca przedkłada wszystkie dokumenty techniczne, świadectwa jakości materiałów, jak również protokoły odbioru częściowego.

8. PODSTAWA PŁATNOŚCI

Podstawę płatności stanowi cena skalkulowana przez Wykonawcę i zgodna z warunkami

kontraktu.

9. DOKUMENTY ODNIESIENIA

PRZEPISY PRAWNE

Wykonawca jest zobowiązany znać obowiązujące przepisy prawne wydawane zarówno przez władze państwowe jak lokalne oraz inne regulacje prawne i wytyczne, które są w jakiejkolwiek sposób związany z prowadzonymi robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych reguł i wytycznych w trakcie realizacji robót.

Najważniejsze z nich to:

Dyrektywa Unijna 95/16/WE z 29 czerwca 1995 roku w sprawie zbliżenia praw państw członkowskich dotyczących dźwigów, zwana również dyrektywą dźwigową

Ustawa Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U. Nr 89/1994 poz. 414) wraz z

późniejszymi zmianami.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz.U. Nr 80/2003) wraz z późniejszymi zmianami.

Ustawa o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z dnia 9 listopada 2000 r. (Dz.U. Nr 109/2000 poz. 1157).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 19.12.1994 r. w sprawie dopuszczenia do stosowania w budownictwie nowych materiałów oraz nowych metod wykonywania robót budowlanych (Dz.U. Nr 10/1995, poz. 48).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2005 r.w sprawie zasadniczych wymagań dla dźwigów i ich elementów bezpieczeństwa (Dz.U. Nr 263/2005, poz. 2198).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 października 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego (Dz.U. Nr 193/2003, poz. 1890).

Wykonawca będzie przestrzegał praw autorskich i patentowych. Będzie w pełni

odpowiedzialny za spełnienie wymagań prawnych w odniesieniu do używanych

opatentowanych urządzeń lub metod. Będzie informował zarządzającego realizacją umowy o swoich działaniach w tym zakresie, przedstawiając kopie atestów i innych wymaganych świadectw.

NORMY I NORMATYWY

Wszystkie roboty wykonywać zgodnie z obowiązującymi w Polsce normami i normatywami.

PN-77/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania.

PN-63/B-06201 Konstrukcje stalowe z cienkościennych kształtowników

profilowanych na zimno. Wymagania i badania.

PN-87/M-69008 Spawalnictwo. Klasyfikacja konstrukcji spawanych.

PN-EN 81-1:2002 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów.

Część 1: Dźwigi elektryczne.

PN-EN 81-28:2004 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów.

Dźwigi osobowe i towarowe. Część 28: Zdalne alarmowanie w

dźwigach osobowych i towarowych.

PN-EN 81-58:2005 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania

dźwigów. Badania i próby. Część 58: Próba odporności ogniowej drzwi

przystankowych.

PN-EN 81-70:2005 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania

dźwigów.

Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych. Część

Dostępność dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych.

PN-EN 81-71:2005 (U) Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania

dźwigów.

Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych. Część Dźwigi odporne na wandalizm.

- PN-EN 81-73:2006 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów.

Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych. Część

Funkcjonowanie dźwigów w przypadku poŜaru.

- PN-EN 12016:2006 Kompatybilność elektromagnetyczna. Dźwigi, schody i chodniki

ruchome - Odporność.

- PN-EN 13015:2003 Konserwacja dźwigów i schodów ruchomych. Zasady opracowywania instrukcji konserwacji.

- PN-EN 81-3:2002 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów.

Część 3: Dźwigi towarowe małe elektryczne i hydrauliczne.

- PN-EN 81-80:2005 Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów.

Dźwigi użytkowane. Część 80: Zasady poprawy bezpieczeństwa

użytkowanych dźwigów osobowych i towarowych.

- PN-ISO 4190-2:1996 Urządzenia dźwigowe. Dźwigi klasy IV.

- PN-ISO 4190-3:1998 Dźwigi. Dźwigi towarowe małe klasy V.

- PN-ISO 4190-5:1995 Dźwigi. Urządzenia do sterowania, sygnalizacji i wyposażenie

dodatkowe.

PN-ISO 4190-6:1997 Dźwigi. Dźwigi osobowe instalowane w budynkach . Mieszkalnych. Planowanie i dobór.

PN-ISO 7465:2000 Dźwigi osobowe i towarowe małe. Prowadnice kabinowe i

przeciwwagowe. Typ-T.

PN-M-45015:1989 Technika bezpieczeństwa. Dźwigi elektryczne. Obliczenia lin,

łańcuchów i tarcz ciernych.

PN-M-45040:1997 Dźwigi. Dźwigi elektryczne. Terminologia.

PN-M-45043:1997 Dźwigi. Klasyfikacja.

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SST14 - TERENY ZIELONE

KOD CPV 45000000-7 ROBOTY BUDOWLANE

KOD CPV 45112710-0 KSZTAŁTOWANIE TERENÓW ZIELONYCH

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA

TERENY ZIELONE

PRZEDMIOT I ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI

Przedmiot specyfikacji

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru trawników związanych z zadaniem pn.

Zakres stosowania specyfikacji

Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z zakładaniem i pielęgnacją trawników na terenie płaskim.

Określenia podstawowe

Ziemia urodzajna - ziemia posiadająca właściwości zapewniające roślinom prawidłowy rozwój.

Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Zakres robót objętych specyfikacją

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia następujących:

oczyszczenie terenu z wszelkich materiałów pobudowlanych, utrudniających zakładanie trawników i dalszą wegetację roślin,

wyrównanie wszystkich powierzchni przeznaczonych do obsiewu,

nawiezienie urodzajnej warstwy ziemi grub. 15cm,

przekopanie gleby na głębokość 15-20cm,

wyrównanie powierzchni,

siew nawozów,

bronowanie,

siew nasion, optymalna głębokość siewu wynosi 0,5-1,5 cm, przed wysiewem glebę zrosić,

przykrycie ziemią wysianych nasion,

wałowanie gleby w celu dociśnięcia nasion do podłoża,

podlanie trawników zraszaczami drobnokropelkowymi.

Pielęgnację trawników wykonywać wg ogólnie przyjętych zasad. Do zabiegów pielęgnacyjnych należy:

nawożenie,

koszenie,

podlewanie,

wałowanie,

zwalczanie chorób, szkodników i chwastów,

dosiew nasion w zależności od potrzeby.

Ogólne wymagania dotyczące robót

Ogólne wymagania dotyczące zasad prowadzenia robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonaniem i pielęgnacją trawników.

MATERIAŁY

Ogólne wymagania dotyczące materiałów

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Ziemia urodzajna

Ziemia urodzajna, w zależności od miejsca pozyskania, powinna posiadać następujące właściwości:

ziemia rodzima - powinna być zdjęta przed rozpoczęciem robót budowlanych i zmagazynowana w pryzmach nie przekraczających 2 m wysokości,

ziemia pozyskana w innym miejscu i dostarczona na plac budowy - nie może być zagruzowana, przerośnięta korzeniami, zasolona lub zanieczyszczona chemicznie.

Ziemia kompostowa

Do nawożenia gleby mogą być stosowane komposty, powstające w wyniku rozkładu różnych odpadków roślinnych i zwierzęcych (np. torfu, fekaliów, kory drzewnej, chwastów, plewów), przy kompostowaniu ich na otwartym powietrzu w pryzmach, w sposób i w warunkach zapewniających utrzymanie wymaganych cech i wskaźników jakości kompostu.

Nasiona traw

Nasiona traw najczęściej występują w postaci gotowych mieszanek z nasion różnych gatunków.

Gotowa mieszanka traw powinna mieć oznaczony procentowy skład gatunkowy, klasę, numer normy wg której została wyprodukowana, zdolność kiełkowania.

Nawozy mineralne

Nawozy mineralne powinny być w opakowaniu, z podanym składem chemicznym (zawartość azotu, fosforu, potasu - N.P.). Nawozy należy zabezpieczyć przed zawilgoceniem i zbryleniem w czasie transportu i przechowywania.

SPRZĘT

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

TRANSPORT

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Transport materiałów do zieleni drogowej może być dowolny pod warunkiem, że nie uszkodzi, ani też nie pogorszy jakości transportowanych materiałów.

WYKONANIE ROBÓT

Ogólne zasady wykonania robót

Ogólne zasady wykonania robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Trawniki

Wymagania dotyczące wykonania trawników

teren pod trawniki musi być oczyszczony z gruzu i zanieczyszczeń,

przy wymianie gruntu rodzimego na ziemię urodzajną teren powinien być obniżony w stosunku do gazonów lub krawężników o ok. 15 cm - jest to miejsce na ziemię urodzajną (ok. 10 cm) i kompost (ok. 2÷3 cm),

przy zakładaniu trawników na gruncie rodzimym krawężnik powinien znajdować się 2÷3 cm nad terenem,

teren powinien być wyrównany i splantowany,

ziemia urodzajna powinna być rozścielona równą warstwą i wymieszana z kompostem, nawozami mineralnymi oraz starannie wyrównana,

przed siewem nasion trawy ziemię należy wałować wałem gładkim, a potem wałem-kolczatką lub zagrabić,

siew powinien być dokonany w dni bezwietrzne,

okres siania - najlepszy okres wiosenny, a najpóźniej do połowy września,

na terenie płaskim nasiona traw wysiewane są w ilości 1÷4 kg na 100 m2,

na skarpach nasiona traw wysiewane są w ilości 4 kg na 100 m2,

przykrycie nasion - przez przemieszanie z ziemią grabiami lub wałem kolczatką,

po wysiewie nasion ziemia powinna być wałowana lekkim wałem w celu ostatecznego wyrównania i stworzenia dobrych warunków dla podsiąkania wody. Jeżeli przykrycie nasion nastąpiło przez wałowanie kolczatką, można już nie stosować wału gładkiego.

Pielęgnacja trawników

Najważniejszym zabiegiem w pielęgnacji trawników jest koszenie:

pierwsze koszenie powinno być przeprowadzone, gdy trawa osiągnie wysokość ok. 10 cm,

następne koszenia powinny się odbywać w takich odstępach czasu, aby wysokość trawy przed kolejnym koszeniem nie przekraczała wysokości 10÷12 cm,

ostatnie, przedzimowe koszenie trawników powinno być wykonane z 1-miesięcznym wyprzedzeniem spodziewanego nastania mrozów (dla warunków klimatycznych Polski można przyjąć pierwszą połowę października),

koszenia trawników w całym okresie pielęgnacji powinny się odbywać często i w regularnych odstępach czasu, przy czym częstość koszenia i wysokość cięcia, należy uzależniać od gatunku wysianej trawy,

chwasty trwałe w pierwszym okresie należy usuwać ręcznie; środki chwastobójcze o selektywnym działaniu należy stosować z dużą ostrożnością i dopiero po okresie 6 miesięcy od założenia trawnika.

Trawniki wymagają nawożenia mineralnego - około 3 kg NPK na 1 ar w ciągu roku. Mieszanki nawozów należy przygotowywać tak, aby trawom zapewnić składniki wymagane w poszczególnych porach roku:

wiosną, trawnik wymaga mieszanki z przewagą azotu,

od połowy lata należy ograniczyć azot, zwiększając dawki potasu i fosforu,

ostatnie nawożenie nie powinno zawierać azotu, lecz tylko fosfor i potas.

KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT

Ogólne zasady kontroli jakości robót

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Trawniki

Kontrola w czasie wykonywania trawników polega na sprawdzeniu:

oczyszczenia terenu z gruzu i zanieczyszczeń,

określenia ilości zanieczyszczeń (w m2),

pomiaru odległości wywozu zanieczyszczeń na zwałkę,

wymiany gleby jałowej na ziemię urodzajną z kontrolą grubości warstwy rozścielonej ziemi,

ilości rozrzuconego kompostu,

prawidłowego uwałowania terenu,

zgodności składu gotowej mieszanki traw z ustaleniami dokumentacji projektowej,

gęstości zasiewu nasion,

prawidłowej częstotliwości koszenia trawników i ich odchwaszczania,

okresów podlewania, zwłaszcza podczas suszy,

dosiewania płaszczyzn trawników o zbyt małej gęstości wykiełkowanych ździebeł trawy.

Kontrola robót przy odbiorze trawników dotyczy prawidłowej gęstości trawy (trawniki bez tzw. „łysin”), obecności gatunków nie wysiewanych oraz chwastów.

OBMIAR ROBÓT

Ogólne zasady prowadzenia obmiarów robót

Jednostki obmiarowe

Jednostką obmiarową jest 1 m2 wykonanych trawników.

ODBIÓR ROBÓT

Ogólne zasady odbiorów robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

PODSTAWA PŁATNOŚCI

Ogólne zasady dokonywania płatności podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.

Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

Cena wykonania 1 m2 trawnika obejmuje:

roboty przygotowawcze: oczyszczenie terenu, dowóz ziemi urodzajnej, rozścielenie ziemi urodzajnej, rozrzucenie kompostu,

zakładanie trawników,

pielęgnację trawników: podlewanie, koszenie, nawożenie, odchwaszczanie.

PRZEPISY I DOKUMENTY ZWIĄZANE

PN-G-98011 Torf rolniczy

BN-73/0522-01 Kompost fekaliowo-torfowy

SPECYFIKACJA TECHNICZNA S01.00

PRZYŁĄCZE WODY, KANALIZACJI SANITARNEJ I DESZCZOWEJ WRAZ Z OSIEDLOWĄ SIECIĄ WEWNĘTRZNĄ WODY, KANALIZACJI SANITARNEJ I DESZCZOWEJ

spis treści

Wstęp. 3

.1 Przedmiot ST. 141

.2 Zakres stosowania ST. 141

.3 Zakres robót objętych ST. 141

.4 Określenia podstawowe. 141

.5 Ogólne wymagania dotyczące robót. 142

.1 Zabezpieczenie Terenu Budowy. 142

.2 Ochrona środowiska w czasie wykonywania Robót. 142

.3 Ochrona przeciwpożarowa. 143

.4 Materiały szkodliwe dla otoczenia. 143

.5 Ochrona Robót. 143

.6 Stosowanie się do prawa i innych przepisów. 143

Materiały. 143

.1 Dopuszczenia. 143

.2 Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych. 143

.3 Przechowywanie i składowanie materiałów. 143

.4 Wariantowe stosowanie materiałów. 143

Sprzęt. 144

Transport. 144

Wykonanie robót. 144

.1 Ogólne wymagania dotyczące robót. 144

.2 Szczegółowe warunki wykonywania robót przyłącza wody i sieci wodociągowej. 144

.1 Oznakowanie robót prowadzonych w pasie drogowym. 144

.2 Materiały 144

.3 Roboty przygotowawcze 145

.4 Roboty ziemne - wykopy 145

.5 Podsypka 145

.6 Ogólne warunki układania rurociągu 145

.7 Odwodnienie wykopu na czas budowy. 146

.8 Połączenie elementów rurociągu 146

.9 Montaż uzbrojenia przewodów. 146

.10 Próby szczelności, płukanie i dezynfekcja sieci. 146

.11 Oznaczenie uzbrojenia sieci 147

.3 Szczegółowe warunki wykonywania robót przyłącza kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej. 147

.1 Prace wstępne 147

.2 Roboty przygotowawcze 147

.3 Materiały 147

.6 Ogólne warunki układania rurociągu 149

.7 Odwodnienie wykopu na czas budowy. 149

.8 Zasypka i zagęszczenie gruntu 149

.10 Studzienki kanalizacyjne 150

.11 Próba szczelności 150

.12 Ochrona przed korozją 151

Kontrola jakości robót. 151

Obmiar robót. 151

Odbiór robót. 152

.1 Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu. 152

.2 Odbiór częściowy. 152

.3 Odbiór międzyoperacyjny. 152

.4 Odbiór końcowy. 152

Podstawa płatności. 152

.1 Ogólne zasady płatności. 152

.2 Jednostka obmiarowa. 152

Przepisy związane. 153

.1 Normy. 153

.1 Wodociągi i kanalizacja. 153

.2 Instrukcje. 153

14. Szczegółowe warunki wykonania robót wentylacji mechanicznej. 165

1. Materiały. 165

2. Montaż. 167

Kontrola jakości robót. 169

Obmiar robót. 170

Odbiór robót. 170

15. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu. 170

16. Odbiór częściowy. 170

17. Odbiór międzyoperacyjny. 170

18. Odbiór końcowy. 170

Podstawa płatności. 171

19. Ogólne zasady płatności. 171

20. Jednostka obmiarowa. 171

Przepisy związane 171

1. Normy. 171

1. Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne. 171

2. Instalacje centralnego ogrzewania. 172

3. Instalacje wentylacji mechanicznej 172

4. Inne dokumenty i instrukcje. 172

SPECYFIKACJA TECHNICZNA STE 1.0 173

Wstęp.

Przedmiot ST.

Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót przyłączy wodociągowego i kanalizacyjnego oraz zewnętrznej sieci osiedlowej instalacji kanalizacji sanitarnej, deszczowej dla projektowanych budynków wielorodzinnych z usługami, zlokalizowanych przy ul. Ku Słońcu dz. 61/23, 61/21, 16/12, 61/14, 61/18, 61/9 obr. 2097 i dz. 55, 56 obr. 2092 w Szczecinie.

Zakres stosowania ST.

Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót zgodnie z zakresem wymienionym w punkcie 1.3.

Zakres robót objętych ST.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy wykonywaniu:

przyłącze wody wraz z zewnętrzną siecią osiedlową - etap I

przyłącze kanalizacji deszczowej i sanitarnej z zewnętrznymi sieciami osiedlowymi - etap I

Określenia podstawowe.

Określenia podane w niniejszej SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.

Wodociąg - rurociąg wraz z przyłączami i wyposażeniem służący do przesyłania lub rozprowadzania zimnej wody z miejsca czerpania do miejsca odbioru.

Przewód wodociągowy - rurociąg wraz z urządzeniami przeznaczonymi do dostarczenia wody odbiorcom.

Przewód wodociągowy rozdzielczy - przewód wodociągowy doprowadzający wodę od przewodu magistralnego do przyłączy domowych i innych punktów czerpalnych.

Rura ochronna - rura stalowa dla zabezpieczenia wodociągu.

Zasuwy - armatura wbudowana w wodociąg służący do zamknięcia odpływu wody dla wyłączenia uszkodzonego lub naprawianego odcinka wodociągu.

Hydranty przeciwpożarowe - służą do czerpania wody z rurociągów w przypadku pożaru.

Bloki oporowe - mają zastosowanie dla wodociągów, przy których nie można liczyć na przeniesienie sił osiowych wzdłuż przewodu. Stosowane są na kolanach, łukach i odgałęzieniach.

Kanalizacja sanitarna - sieć kanalizacyjna przeznaczona do odprowadzania ścieków gospodarczych i przemysłowych z określonego obszaru miasta do oczyszczalni ścieków.

Kanalizacja deszczowa - sieć przeznaczona do odprowadzania ścieków opadowych.

Kanalizacja grawitacyjna - rurociąg podziemny, służący do bezciśnieniowego transportu ścieków.

Kanalizacja tłoczna - rurociąg podziemny, służący do transportu ścieków pod ciśnieniem na wyższy poziom w wyniku pracy pomp w przepompowniach ścieków.

Studzienka kanalizacyjna rewizyjna - obiekt inżynierski występujący na sieci kanalizacyjnej (na długości przewodu lub w węźle) przeznaczony do kontroli stanu kanału i wykonania prac eksploatacyjnych mających na celu utrzymanie prawidłowego przepływu ścieków.

Studzienka kaskadowa - studzienka rewizyjna łącząca kanały dochodzące na różnych wysokościach, w której ścieki spadają bezpośrednio na dno studzienki lub poprzez zewnętrzny odciążający przewód pionowy.

Studzienka odpowietrzająca - studzienka na rurociągu tłocznym, w której rurociąg ciśnieniowy wyposażony jest w odpowietrznik, montowana jest w najwyższych punktach sieci ciśnieniowej.

Studzienka odwadniająca - studzienka na rurociągu tłocznym, w której rurociąg ciśnieniowy wyposażony jest w armaturę umożliwiającą opróżnienie rurociągu ciśnieniowego, montowana jest w najniższych punktach sieci ciśnieniowej.

Właz kanałowy - element żeliwny przeznaczony do przykrycia podziemnych studzienek rewizyjnych lub komór

kanalizacyjnych, umożliwiających dostęp do urządzeń kanalizacyjnych.

Komora robocza - zasadnicza część studzienki przeznaczona do czynności eksploatacyjnych. Wysokość komory roboczej jest to odległość pomiędzy rzedną dolnej powierzchni płyty lub innego elementu przykrycia studzienki a rzędną spocznika.

Komin włazowy - szyb połączeniowy komory roboczej z powierzchnią ziemi, przeznaczony do zejścia obsługi do komory roboczej.

Płyta przykrycia studzienki - płyta przykrywająca komorę roboczą.

Kineta - wyprofilowany rowek w dnie studzienki przeznaczony do przepływu w nim ścieków.

Rura ochronna - rura o średnicy większej od przewodu służąca do przenoszenia obciążeń zewnętrznych do

odprowadzenia na bezpieczną odległość poza przeszkodę terenową ewentualnych przecieków.

Wpust uliczny (wpust ściekowy, studzienka ściekowa) - urządzenie do przejęcia wód opadowych z powierzchni i odprowadzenia poprzez przykanalik do kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej.

Kratka ściekowa - urządzenie, przez które wody opadowe przedostają się od góry do wpustu ulicznego.

Ogólne wymagania dotyczące robót.

Wykonawca jest odpowiedzialny za realizację robót zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną, poleceniami nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz zgodnie z art. 5, 22, 23 i 28 ustawy Prawo budowlane, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych COBRTI INSTAL. Odstępstwa od projektu mogą dotyczyć jedynie dostosowania instalacji do wprowadzonych zmian konstrukcyjnobudowlanych, lub zastąpienia zaprojektowanych materiałów - w przypadku niemożliwości ich uzyskania - przez inne materiały lub elementy o co najmniej nie gorszych charakterystykach i trwałości. Wszelkie zmiany i odstępstwa od zatwierdzonej dokumentacji technicznej nie mogą powodować obniżenia wartości funkcjonalnych i użytkowych instalacji, a jeżeli dotyczą zamiany materiałów i elementów określonych w dokumentacji technicznej na inne, nie mogą powodować zmniejszenia trwałości eksploatacyjnej. Roboty montażowe należy realizować zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe”, Polskimi Normami, oraz innymi przepisami dotyczącymi przedmiotowej instalacji.

Zabezpieczenie Terenu Budowy.

Wykonawca jest zobowiązany do utrzymania porządku na Terenie Budowy, w okresie trwania realizacji Kontraktu aż do zakończenia i odbioru końcowego Robót.

Przed przystąpieniem do Robót Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia projekt organizacji i zabezpieczenia placu budowy oraz program zapewnienia jakości Robót.

W czasie wykonywania Robót Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał wszystkie tymczasowe urządzenia zabezpieczające takie jak: zapory, światła ostrzegawcze, sygnały itp., zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo pojazdów i pieszych.

Wszystkie znaki, zapory i inne urządzenia zabezpieczające będą akceptowane przez Inżyniera.

Fakt przystąpienia do Robót Wykonawca obwieści publicznie przed ich rozpoczęciem w sposób uzgodniony z Inżynierem oraz przez umieszczenie, w miejscach i ilościach określonych przez Inżyniera, tablic informacyjnych, których treść będzie zatwierdzona przez Inżyniera i będzie zawierała informacje dotyczące kontraktu. Tablice informacyjne będą utrzymywane przez Wykonawcę w dobrym stanie przez cały okres realizacji Robót.

Tablica informacyjna zgodna z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15.12.1995.

Ochrona środowiska w czasie wykonywania Robót.

Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia Robót wszelkie

przepisy dotyczące ochrony środowiska naturalnego.

W okresie trwania budowy i wykańczania Robót Wykonawca będzie:

utrzymywać Plac Budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,

podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół Placu Budowy oraz będzie unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej i innych, a wynikających ze skażenia, hałasu lub innych przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania. Stosując się do tych wymagań będzie miał szczególny wzgląd na:

Lokalizację baz, warsztatów, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych,

Środki ostrożności i zabezpieczenia przed:

zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych substancjami toksycznymi,

zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,

możliwością powstania pożaru.

Ochrona przeciwpożarowa.

Wykonawca będzie przestrzegać przepisów ochrony przeciwpożarowej. Wykonawca będzie utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpożarowy, wymagany przez odpowiednie przepisy, na terenie baz, w pomieszczeniach biurowych, mieszkalnych i magazynach oraz w maszynach i pojazdach. Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.

Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako rezultat realizacji Robót albo przez personel Wykonawcy.

Materiały szkodliwe dla otoczenia.

Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia.

Nie dopuszcza się użycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od dopuszczalnego.

Wszelkie materiały odpadowe użyte do Robót będą miały świadectwa dopuszczenia, wydane przez uprawnioną jednostkę, jednoznacznie określające brak szkodliwego oddziaływania tych materiałów na środowisko.

Materiały, które są szkodliwe dla otoczenia tylko w czasie Robót, a po zakończeniu Robót ich szkodliwość zanika (np. materiały pylaste) mogą być użyte pod warunkiem przestrzegania wymagań technologicznych wbudowania. Jeżeli wymagają tego odpowiednie przepisy Zamawiający powinien otrzymać zgodę na użycie tych materiałów od właściwych organów administracji państwowej.

Ochrona Robót.

Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę Robót i za wszelkie materiały i urządzenia używane do Robót od daty Rozpoczęcia do daty wydania Świadectwa Przejęcia Robót przez Inżyniera oraz będzie utrzymywać roboty do tego czasu. Utrzymanie powinno być prowadzone w taki sposób, aby budowla lub jej elementy były w zadawalającym stanie przez cały czas, do momentu wydania Świadectwa Przejęcia Robót.

Stosowanie się do prawa i innych przepisów.

Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie przepisy wydane przez władze centralne i miejscowe oraz inne przepisy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane z robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych praw, przepisów i wytycznych podczas prowadzenia Robót.

Wykonawca będzie przestrzegać praw patentowych i będzie w pełni odpowiedzialny za wypełnienie wszelkich wymagań prawnych odnośnie wykorzystania opatentowanych urządzeń lub metod i w sposób ciągły będzie informować Inżyniera o swoich działaniach, przedstawiając kopie zezwoleń i inne odnośne dokumenty.

Materiały.

Dopuszczenia.

Materiały zastosowane do budowy powinny mieć dopuszczenia do stosowania w budownictwie (znak B lub CE).

Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych.

Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych zostaną przez Wykonawcę wywiezione z Placu Budowy, bądź złożone w miejscu wskazanym przez Inżyniera. Jeśli Inżynier zezwoli Wykonawcy na użycie tych materiałów do innych Robót, niż te dla których zostały zakupione, to koszt tych materiałów zostanie przewartościowany przez Inżyniera.

Każdy rodzaj Robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem.

Przechowywanie i składowanie materiałów.

Wykonawca, zapewni aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one potrzebne do Robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwość do Robót i były dostępne do kontroli.

Wariantowe stosowanie materiałów.

Jeśli Dokumentacja Projektowa lub ST przewidują możliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiału w wykonywanych Robotach, Wykonawca powiadomi Inżyniera o swoim zamiarze przed użyciem materiału.

Sprzęt.

Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych Robót.

Sprzęt używany do Robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w ST lub w projekcie organizacji Robót, zaakceptowanym przez Inżyniera. W przypadku braku ustaleń w wyżej wymienionych dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Inżyniera.

Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie Robót, zgodnie z zasadami określonymi w Dokumentacji Projektowej, ST i wskazaniach Inżyniera w terminie przewidzianym Kontraktem.

Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania Robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie on zgodny z polskimi normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania lub odpowiednimi normami krajów Unii Europejskiej gdy ich zakres dopuszcza prawo polskie.

Transport.

Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu,które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych Robót i właściwości przewożonych materiałów.

Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych.

Wykonawca będzie utrzymywać w czystości drogi publiczne oraz dojazdy do Placu Budowy, na własny koszt. Materiały mogą być przewożone odpowiednimi do asortymentu materiałów środkami transportu. Należy zadbać o właściwe zabezpieczenie ładunku i bezpieczeństwo transportu.

Wewnątrz obiektu urządzenia będą transportowane z wykorzystaniem zwykłych przejść komunikacyjnych.

Wykonanie robót.

Ogólne wymagania dotyczące robót.

Do rozpoczęcia montażu instalacji wodno-kanalizacyjnej można przystąpić po stwierdzeniu przez kierownika budowy, że:

obiekt odpowiada warunkom zgodnym z przepisami bezpieczeństwa pracy do prowadzenia prac instalacyjnych,

sporządzeniu planu „B I O Z” przez kierownika budowy lub inną osobę do tego upoważnioną,

elementy budowlano-konstrukcyjne, mające wpływ na montaż urządzeń instalacji wodno-kanalizacyjnej odpowiadają założeniom projektowym.

Szczegółowe warunki wykonywania robót przyłącza wody i sieci wodociągowej.

Oznakowanie robót prowadzonych w pasie drogowym.

Oznakowanie robót zgodnie z „Instrukcją Oznakowania robót prowadzonych w pasie drogowym". W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami.

Materiały

Rurociągi z rur PEHD 100 SDR17 PN1.0 MPa łączone poprzez zgrzewanie doczołowe, o średnicy zewnętrznej 180mm

Rurociągi z rur PEHD 100 SDR17 PN1.0 MPa łączone poprzez zgrzewanie elektrooporowe, o średnicy zewnętrznej 110mm

Trójnik redukcyjny o średnicy 150/100mm

Trójnik równoprzelotowy o średnicy 100mm

Zasuwy o średnicy 100mm z skrzynką teleskopową

Zasuwy o średnicy 80mm z skrzynką teleskopową

Łącznik rurowo-kołnierzowy o średnicy 150mm

Łącznik rurowo-kołnierzowy o średnicy 250mm

Tuleja kołnierzowa PE o średnicy 110mm

Zasuwy żeliwne kołnierzowe o średnicy 100mm

Filtr siatkowy o średnicy nominalnej 100mm

Hydranty pożarowe nadziemne 80mm

Wodomierz MW/JS50/2,5 o średnicy nominalnej 50mm

Materiały powinny być zgodne z BN-82/9192-06 oraz BN-86/919203

Roboty przygotowawcze

1. Podstawę wytyczenia trasy sieci wodociągowej rozdzielczej stanowią Dokumentacja Projektowa i Dokumentacja Prawna. Wytyczenie w terenie osi wodociągu przez odpowiednie służby geodezyjne, z zaznaczeniem punktów załamań trasy oraz włączenia do istniejącej sieci.

2. Przed przystąpieniem do robót należy pod nadzorem właściciela sieci wykonać przekopy kontrolne w miejscach włączenia.

3. Usunięcie nawierzchni asfaltowej wraz z podbudową przy przekroczeniach pod istniejącymi drogami. Zdjęty materiał należy złożyć oddzielnie w sposób zapobiegający zmieszaniu się z wyrzuconą z wykopu ziemią.

4. Materiał z rozbiórki nawierzchni należy odwieźć na miejsce wskazane przez Inżyniera.

5. Należy ustalić stałe repery, a w przypadku niedostatecznej ich ilości wbudować repery tymczasowe z rzędnymi sprawdzonymi przez służby geodezyjne.

6. W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami.

Roboty ziemne - wykopy

Wykop pod wodociąg należy wykonywać ręcznie lub mechanicznie, o ścianach pionowych. Minimalna szerokość wykopu powinna być dostosowana do średnicy przewodu i wynosi 0,8 m plus średnica zewnętrzna przewodu. Wykop należy prowadzić od miejsca odgałęzienia z istniejącą siecią wodociągową. Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem ustalonym w Dokumentacji Projektowej. Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnych projektowanej o około 5 cm, a w gruntach nawodnionych o ok. 20 cm, wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Wydobywaną ziemię należy składować wzdłuż krawędzi wykopu w odległości 1,0 m od jego krawędzi, aby utworzyć przejście wzdłuż wykopu. Przejście to powinno być stale oczyszczane z wyrzucanej ziemi. Wyjście /zejście/ po drabinie z wykopu powinno być wykonane, z chwilą osiągnięcia głębokości większej niż 1 m od poziomu terenu, w odległości nie przekraczającej 20m. Dla wykopów o ścianach pionowych należy wykonać umocnienie poziomo zakładanymi wypraskami stalowymi. Obudowa powinna wystawać 15 cm ponad powierzchnię terenu. Przy mechanicznym wykonywaniu wykopów ostatnia warstwa (0,20 m ) powinna być usunięta ręcznie. W trakcie realizacji robót ziemnych należy nad otworami wykopanymi ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokość ok. 1 m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi przewodu. Górne krawędzie celowników należy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą niwelatora. Położenie celowników należy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót montażowych. Po wykonaniu podsypek, robót montażowych oraz obsypek rurociągów (z pospółki) wykopy zasypać gruntem umożliwiającym uzyskanie parametrów zagęszczania. Wykopy w projektowanych nawierzchniach bezwzględnie zagęścić do Wz = 1,03; w chodnikach 1,00; w zieleńcach (dolne partie) Wz = 0,97. Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z ST-02.01.00 Roboty ziemne oraz polskimi normami PN-53/B-06584 oraz BN-83/8836-02 "Przewody podziemne - roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze" oraz zgodnie z warunkami BHP w budownictwie specjalnym.

Podsypka

Dla sieci wodociągowej należy wykonać podsypkę z piasku zwykłego o grubości minimum 10 cm. Podsypkę należy zagęścić sprzętem mechanicznym. Grunt do zasypania powinien być zgodny z BN-83/8836-02

Ogólne warunki układania rurociągu

Po wykonaniu wykopów i przygotowaniu podłoża mogą być wykonywane prace montażowe.

Materiały wykorzystane do budowy powinny odpowiadać wyszczególnionym w projekcie technicznym i ST. Rury, przed opuszczeniem ich do wykopu, muszą być oczyszczone wewnątrz i na zewnątrz z ziemi oraz sprawdzone w celu wykrycia ewentualnych uszkodzeń powstałych podczas transportu lub przechowywania. Rury powinny być opuszczane powoli i ostrożnie, za pomocą lin konopnych lub wielokrążkiem powieszonym na trójnogach, a rury o dużych średnicach (ochronne) za pomocą dźwigu. Każda rura po umieszczeniu zgodnie z linią osi i nachylenia powinna przylegać do gruntu na całej długości i przynajmniej 1/4 jej obwodu symetrycznie do osi. Pojedyncze rury powinny być unieruchamiane przez pokrycie glebą na środku i ubijanie, tak aby rura nie mogła zmieniać swej pozycji dopóki połączenia nie będą uszczelnione. Połączenia powinny być pozostawione bez przykrycia, dopóki nie zostanie przeprowadzona próba szczelności. Odchylenia osi umieszczonych rur od osi projektowanej nie mogą przekraczać "+/-" 20mm, a w przypadku nachylenia: "+/-" 10 mm. Kierunku umieszczania rur nie można poprawiać przez umieszczanie pod spodem elementów stałych, jak kawałki drewna, kamienie, itp. Na końcu każdego dnia roboczego otwarty koniec rury musi być zabezpieczony przed dostaniem się piasku lub wody deszczowej przez zatknięcie dobrze przylegającym przykryciem. Po skontrolowaniu ułożenia rurociągu i próbie szczelności rury powinny być zasypane do takiego poziomu aby gleba powyżej zapobiegała ich spływowi po ewentualnym zatopieniu. Jeżeli rury muszą być umieszczone na mniejszych głębokościach, muszą być zabezpieczone przed zamarzaniem np. warstwą żużlu (żużel nie może pozostawać w bezpośrednim kontakcie z rurami z tworzywa sztucznego). Projektowana przyłącze powinna być zmontowana przy użyciu rur PE, na ciśnienie nie mniejsze niż PN 10 bar, połączonych poprzez zgrzewanie elektrooporowe. Wykorzystane mogą być tylko rury z bieżącym atestem.

Odwodnienie wykopu na czas budowy.

Przy budowie wodociągu w zależności od rodzaju gruntu może wystąpić konieczność odwodnienia powierzchniowego przy pomocy drenażu. Dla wodociągu budowlanego w gruntach nawodnionych na dnie wykopu należy ułożyć drenaż w obsypce filtracyjnej. Przy odwodnieniu powierzchniowym woda gruntowa z drenażu zostanie odprowadzona grawitacyjnie do studzienek zbiorczych umieszczonych w dnie wykopu co około 50 m, skąd zostanie odpompowana poza zasięg Robót względnie spłynie grawitacyjnie do odbiornika.

Zakres robót odwadniających należy dostosować do rzeczywistych warunków gruntowo wodnych w trakcie wykonywania robót.

Połączenie elementów rurociągu

Rury wykonane z PE są łączone przez zgrzewanie. Wszystkie połączenia powinny być szczelne przy ciśnieniu próbnym i roboczym. Szczegółowe warunki łączenia rur są zawsze podane przez producenta i należy ich precyzyjnie przestrzegać. Skrzyżowania przewodów z przeszkodami takimi jak: kolej, droga, rów melioracyjny, rzeka, itp. Muszą być wykonane za zgodą i ustaleniem z właścicielami i zawarte w dokumentacji projektu. Warunki takich konstrukcji obejmują: rodzaj materiału rury ochronnej, długość i głębokość skrzyżowania, metoda ochrony wlotu i wylotu komory, itp. Sposób ochrony rur wynika z ogólnej praktyki: rura jest wtłoczona pod przeszkodą lub umieszczona w otwartym wykopie. Rury ochronne mogą być wykonane ze stali lub PVC. Ich średnica powinna pozwolić na umieszczenie wewnątrz kielicha rury z kilkoma centymetrami wolnej przestrzeni. Grubość ściany rury ochronnej jest określona w projekcie technicznym. Przewody umieszczone wewnątrz rury ochronnej powinny posiadać podpory umieszczone w odległości, co będzie zapobiegać ich uginaniu. Przestrzeń między rurą ochronną i przewodem powinna być wypełniona materiałem z tworzywa sztucznego nie uszkadzającym rury, w przeciwnym razie ta druga powinna być właściwie zabezpieczona.

Montaż uzbrojenia przewodów.

Zasuwy i odwodnienia należy montować w trakcie wykonywania przewodów. Hydranty i odpowietrzniki można montować na przewodzie po przeprowadzeniu próby szczelności, montując w trakcie budowy przewodu wszelkie niezbędne kształtki przyłączeniowe. Hydranty montować zgodnie z PN-71/B-02863.

Sposób łączenia z uzbrojeniem uzależniony jest od typu armatury, rodzaju stosowanych złączy i rodzaju materiału przewodów. W przypadku rurociągów z tworzyw sztucznych należy montować całe węzły (armatura i wszystkie niezbędne kształtki przejściowe). Odpowietrzniki i napowietrzniki montować w najwyższych punktach przewodu wodociągowego umieszczając je w studzienkach podziemnych, zabezpieczonych przed mrozem. Skrzynki zasuw i hydrantów zabezpieczyć przed przemieszczaniem.

Próby szczelności, płukanie i dezynfekcja sieci.

Przed rozpoczęciem próby szczelności przewód wodociągowy należy napełnić wodą i odpowietrzyć. Próbę szczelności należy przeprowadzać przy temperaturze powietrza nie niższej niż +1 stopień Celsjusza. Ciśnienie próbne nie może być niższa niż 1,0 MPa. Odcinek można uznać za szczelny jeżeli przy zamkniętym dopływie wody pod ciśnieniem próbnym w czasie 30 minut nie będzie spadku ciśnienia. Po zakończeniu budowy przewodu i pozytywnych próbach szczelności należy dokonać jego płukania, używając do tego celu wody. Prędkość przepływu czystej wody powinna być tak dobrana, aby mogła wypłukać wszystkie zanieczyszczenia mechaniczne z przewodu. Przewód można uznać za dostatecznie wypłukany jeżeli wypływająca z niego woda będzie przezroczysta i bezbarwna.

Przewody wodociągowe wody pitnej należy poddać dezynfekcji za pomocą roztworów wodnych wapna chlorowanego lub roztworu podchlorynu sodu. Czas trwania dezynfekcji powinien wynieść 24 godziny. Po usunięciu wody zawierającej związki chloru należy przeprowadzić ponowne płukanie. Dopuszcza się rezygnację z dezynfekcji przewodu, jeżeli wyniki badań bakteriologicznych, wykonanych po płukaniu przewodu, wykażą, że pobrana próbka wody spełnia wymagania dla wody do picia i na potrzeby gospodarcze.

Oznaczenie uzbrojenia sieci

Dla oznaczenia uzbrojenia sieci należy zamontować tabliczki na istniejących ogrodzeniach. Przy braku ogrodzeń, należy wykonać słupki z rur stalowych n50mm i do nich przymocować tabliczki.

Szczegółowe warunki wykonywania robót przyłącza kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Prace wstępne

Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji Projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki w jakich będą wykonywane roboty związane z budową sieci wodociągowej. Całość prac przebudowania sieci wodociągowej należy wykonać pod nadzorem użytkownika.

Roboty przygotowawcze

2. Przed przystąpieniem do robót należy pod nadzorem właściciela sieci wykonać przekopy kontrolne w miejscach włączenia.

4. Materiał z rozbiórki nawierzchni należy odwieźć na miejsce wskazane przez Inżyniera.

5. Należy ustalić stałe repery, a w przypadku niedostatecznej ich ilości wbudować repery tymczasowe z rzędnymi

sprawdzonymi przez służby geodezyjne.

6. W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami.

Materiały

Kanały z rur PVC klasy "S" łączone na wcisk, o średnicy zewnętrznej 250mm

Kanały z rur PVC klasy "S" łączone na wcisk, o średnicy zewnętrznej 200mm

Kanały z rur PVC klasy "S" łączone na wcisk, o średnicy zewnętrznej 160mm

Studnie rewizyjne z kręgów betonowych i żelbetowych o średnicy 1000mm

Studnie rewizyjne z kręgów betonowych i żelbetowych o średnicy 1200mm

Wpusty uliczne betonowe i żelbetowe o średnicy 450mm

Zbiornik gromadzący wody opadowe z tworzywa sztucznego o średnicy 2,6 m i długości 20 m poj. 100 m3

Zbiorniki retencyjne Drainfix Twin 0/0 o łącznej pojemności 200 m3 firmy Hauraton

Regulator przepływu wody deszczowej

Przepompownia ścieków wody deszczowej o wydajności dopływu 10 l/s

Rurociągi tłoczne z rur PEHD 100 SDR17 PN1.0 MPa łączone poprzez zgrzewanie elektrooporowe, o średnicy zewnętrznej 110mm

Odwodnienia liniowe z rusztem stalowym klasy C250

Roboty ziemne - wykopy

Wykop pod wodociąg należy wykonywać ręcznie lub mechanicznie, o ścianach pionowych. Minimalna szerokość

wykopu powinna być dostosowana do średnicy przewodu i wynosi 0,8 m plus średnica zewnętrzna przewodu. Wykop należy prowadzić od miejsca odgałęzienia z istniejącą siecią wodociągową. Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem ustalonym w Dokumentacji Projektowej. Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnych projektowanej o około 5 cm, a w gruntach nawodnionych o ok. 20 cm, wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Wydobywaną ziemię należy składować wzdłuż krawędzi wykopu w odległości 1,0 m od jego krawędzi, aby utworzyć przejście wzdłuż wykopu. Przejście to powinno być stale oczyszczane z wyrzucanej ziemi. Wyjście /zejście/ po drabinie z wykopu powinno być wykonane, z chwilą osiągnięcia głębokości większej niż 1 m od poziomu terenu, w odległości nie przekraczającej 20m. Dla wykopów o ścianach pionowych należy wykonać umocnienie poziomo zakładanymi wypraskami stalowymi. Obudowa powinna wystawać 15 cm ponad powierzchnię terenu. Przy mechanicznym wykonywaniu wykopów ostatnia warstwa (0,20 m ) powinna być usunięta ręcznie. W trakcie realizacji robót ziemnych należy nad otworami wykopanymi ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokość ok. 1 m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi przewodu. Górne krawędzie celowników należy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą niwelatora. Położenie celowników należy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót montażowych. Po wykonaniu podsypek, robót montażowych oraz obsypek rurociągów (z pospółki) wykopy zasypać gruntem umożliwiającym uzyskanie parametrów zagęszczania. Wykopy w projektowanych nawierzchniach bezwzględnie zagęścić do Wz = 1,03; w chodnikach 1,00; w zieleńcach (dolne partie) Wz = 0,97. Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z ST-02.01.00 Roboty ziemne oraz polskimi normami PN- 53/B-06584 oraz BN-83/8836-02 "Przewody podziemne - roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze" oraz zgodnie z warunkami BHP w budownictwie specjalnym.

Podłoże

Dla sieci kanalizacji sanitarnej należy wykonać podsypkę z piasku zwykłego o grubości minimum 15 cm. Podsypkę należy zagęścić sprzętem mechanicznym. Grunt do zasypania powinien być zgodny z BN-83/8836-02

Podłoże naturalne

Podłoże naturalne powinno umożliwić wyprofilowanie dna wykopu stosownie do kształtu spodu przewodu. Podłoże naturalne należy zabezpieczyć przed rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o głębokości 0.2¸0.3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w nich wody; dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniżenie jej zwierciadła o co najmniej 0.50 m poniżej poziomu podłoża naturalnego. Badania podłoża naturalnego wykonać zgodnie z wymaganiami normy BN-83/8836-02 .

Podłoże wzmocnione (sztuczne)

Podłoże wzmocnione należy wykonać jako:

- podłoże piaskowe przy naruszeniu gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoże naturalne lub przy

nienawodnionych skałach, gruntach spoistych (gliny, iły), makroporowatych i kamienistych;

- podłoże żwirowo-piaskowe lub tłuczniowo-piaskowe: przy gruntach nawodnionych słabych i łatwo ściśliwych (muły, torfy, itp.) o małej grubości po ich usunięciu; przy gruntach wodonośnych (nawodnionych w trakcie robót odwadniających);

W razie konieczności obetonowania rur.

- mieszane - złożone z podłoży wyżej wymienionych przy nawodnionych gruntach słabych, mało ściśliwych i nasypowych. Grubości warstwy podsypki powinna wynosić co najmniej 0.15 m.

Wzmocnienie podłoża na odcinkach pod złączami rur powinno być wykonane po próbie szczelności określonego odcinka kanału. Niedopuszczalne jest wyrównanie podłoża ziemią z urobku lub podkładanie pod rury kawałków drewna, kamieni lub gruzu. Podłoże powinno być tak wyprofilowane, aby rura spoczywała na nim na jednej czwartej swojej powierzchni. Dopuszczalne odchylenie w planie krawędzi wykonanego podłoża wzmocnionego od ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinno przekraczać 10 cm. Dopuszczalne zmniejszenie grubości podłoża od przewidywanej w Dokumentacji Projektowej nie powinno być większe niż 10 %. Dopuszczalne odchylenie rzędnych podłoża od rzędnych przewidzianych w Dokumentacji Projektowej nie powinno przekraczać w żadnym jego punkcie +-1 cm. Badania podłoża wzmocnionego zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B-10735

Ogólne warunki układania rurociągu

Po wykonaniu wykopów i przygotowaniu podłoża mogą być wykonywane prace montażowe.

Materiały wykorzystane do budowy powinny odpowiadać wyszczególnionym w projekcie technicznym i ST. Rury, przed opuszczeniem ich do wykopu, muszą być oczyszczone wewnątrz i na zewnątrz z ziemi oraz sprawdzone w celu wykrycia ewentualnych uszkodzeń powstałych podczas transportu lub przechowywania. Rury powinny być opuszczane powoli i ostrożnie, za pomocą lin konopnych lub wielokrążkiem powieszonym na trójnogach, a rury o dużych średnicach (ochronne) za pomocą dźwigu. Każda rura po umieszczeniu zgodnie z linią osi i nachylenia powinna przylegać do gruntu na całej długości i przynajmniej 1/4 jej obwodu symetrycznie do osi. Pojedyncze rury powinny być unieruchamiane przez pokrycie glebą na środku i ubijanie, tak aby rura nie mogła zmieniać swej pozycji dopóki połączenia nie będą uszczelnione. Połączenia powinny być pozostawione bez przykrycia, dopóki nie zostanie przeprowadzona próba szczelności. Odchylenia osi umieszczonych rur od osi projektowanej nie mogą przekraczać "+/-" 20mm, a w przypadku nachylenia: "+/-" 10 mm. Kierunku umieszczania rur nie można poprawiać przez umieszczanie pod spodem elementów stałych, jak kawałki drewna, kamienie, itp. Na końcu każdego dnia roboczego otwarty koniec rury musi być zabezpieczony przed dostaniem się piasku lub wody deszczowej przez zatknięcie dobrze przylegającym przykryciem. Po skontrolowaniu ułożenia rurociągu i próbie szczelności rury powinny być zasypane do takiego poziomu aby gleba powyżej zapobiegała ich spływowi po ewentualnym zatopieniu. Jeżeli rury muszą być umieszczone na mniejszych głębokościach, muszą być zabezpieczone przed zamarzaniem np. warstwą żużlu (żużel nie może pozostawać w bezpośrednim kontakcie z rurami z tworzywa sztucznego). Projektowana przyłącze powinna być zmontowana przy użyciu rur PVC. Wykorzystane mogą być tylko rury z bieżącym atestem.

Odwodnienie wykopu na czas budowy.

Zasypka i zagęszczenie gruntu

Użyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia ułożonego przewodu i obiektów na przewodzie oraz izolacji wodoszczelnej. Grubość warstwy ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co najmniej 0.5 m dla rur z PCV.

Zasypanie kanału przeprowadza się w trzech etapach:

etap I - ułożenie warstwy ochronnej rury kanałowej z wyłączeniem odcinków na złączach;

etap II - po próbie szczelności złącz rur kanałowych, ułożenie warstwy ochronnej w miejscach połączeń;

etap III - zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i rozbiórką odeskowań i rozpór ścian wykopu.

Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni, mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-86/B-02480 [1]. Materiał zasypu powinien być

zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym uwzględnieniem wykopu pod złącza, żeby kanał nie uległ zniszczeniu. Zasypanie wykopów należy wykonać warstwami o grubości dostosowanej do przyjętej metody zagęszczenia przy zachowaniu wymagań dotyczących zagęszczenia gruntów określonych w Specyfikacji Technicznej ST-KS01 i zgodnie z wymaganiami normy PN-S-02205 [14].

Łączenia elementów rurociągu.

Elementy wykonane z PVC mogą być łączone, oprócz elementów z PVC, również z elementami wykonanymi z innych

materiałów, takich jak : żeliwo, stal, PE itp.. Zaś łączenie odbywa się za pomocą złącz:

- kielichowych z pierścieniem gumowym (elementy z PVC),

- kielichowych z pierścieniem gumowym, (specjalną wkładką i kształtkami przejściowymi - elementy z PVC z elementami żeliwa),

- kielichowo - kołnierzowych z pierścieniami i uszczelkami gumowymi (elementy z PVC z elementami z żeliwa i stali),

- kielichowych - klejone (elementy z PVC),

- nasuwkowych - z pierścieniem gumowym (elementy z PVC),

- nasuwkowych - klejone (elementy z PVC),

- dwuzłączek z gwintem metalowym (elementy z PVC z elementami ze stali i PE).

Przy wykonywaniu połączeń kielichowych z pierścieniem gumowym należy sprawdzić czy bosy koniec rury (kształtki) jest sfazowany, jeśli nie - należy sfazować. Odcinki rur zakupione u producenta powinny mieć takie sfazowanie, a w specjalnym wgłębieniu kielicha umieszczoną uszczelkę. Wewnętrzna powierzchnia kielicha i zewnętrzna powierzchnia końca bosego powinny być oczyszczone i osuszone, należy przy tym sprawdzić prawidłowość ułożenia pierścienia i dokładność jego przylegania w kielichu. Do wciśnięcia bosego końca rury w kielich można użyć wciskarek różnego typu, ułatwiających tę czynność lub ręcznie. Potwierdzeniem prawidłowości wykonania połączenia powinno być osiągnięcie przez czoło kielicha granicy wcisku oraz współosiowość łączonych elementów. Podobne wymagania odnoszą się do łączenia bosych odcinków rur za pomocą nasuwki z pierścieniem gumowym. Wykonanie połączeń klejonych wymaga spełnienia określonych warunków. Warunki te dotyczą zarówno, jakości kleju, jak i zachowania dokładnej procedury wykonywania złącza określonej przez producenta rur i kleju. Niezależnie od powyższych wymagań i rodzaju używanego kleju, konieczne jest dokładne odtłuszczenie, zeszlifowanie, umycie i wysuszenie zewnętrznej powierzchni bosego końca rury i wewnętrznej powierzchni kielich przed przystąpieniem do nakładania kleju. Należy unikać klejenia przewodów w temperaturze poniżej 5oC. Wszystkie połączenia powinny być tak wykonane, aby była zapewniona ich szczelność przy ciśnieniu roboczym i próbnym. Szczegółowe warunki montażu różnych rodzajów złącz są podawane przez producentów wyrobów z tworzyw sztucznych. Przy wykonywaniu połączeń, należy przestrzegać zalecanych przez nich wymagań i wskazówek.

Studzienki kanalizacyjne

Elementy prefabrykowane zależnie od ciężaru można układać ręcznie lub przy użyciu lekkiego sprzętu montażowego. Przy montażu elementów, należy zwrócić uwagę na właściwe ustawienie kręgów i płyt, wykorzystując oznaczenia montażowe /linie/ znajdujące się na wyżej wymienionych elementach. Studzienki należy wykonać równolegle z budową kanałów deszczowych. Żeliwne włazy kanałowe należy montować na płycie pokrywowej. Włazy należy usytuować nad stopniami złazowymi, w odległości 0,10 m od krawędzi wewnętrznej ścian studzienek. Zastosowano włazy typu ciężkiego w jezdniach, pozostałe typu lekkiego.

Stopnie złazowe w ścianie komory roboczej należy montować mijankowo w dwóch rzędach, w odległościach pionowych 0,30 m i w odległości poziomej osi stopni 0,30 m. Pierwszy stopień w kominie powinien być stopniem skrzynkowym.

Próba szczelności

Przed rozpoczęciem próby szczelności przewód kanalizacyjnych należy napełnić wodą i odpowietrzyć. Próbę szczelności należy przeprowadzać przy temperaturze powietrza nie niższej niż +1 stopień Celsjusza. Ciśnienie próbne nie może być niższa niż 1,0 MPa. Odcinek można uznać za szczelny jeżeli przy zamkniętym dopływie wody pod ciśnieniem próbnym w czasie 30 minut nie będzie spadku ciśnienia.

Ochrona przed korozją

Ściany zewnętrzne i wewnętrzne studzienek rewizyjnych i połączeniowych, ściekowych, oraz wylotów należy zaizolować w gruntach suchych 2 x Abizolem „R”i 1 x. Abizolem „P” lub innym środkiem o porównywalnej jakości. Na odcinkach wystąpienia wody gruntowej należy ściany zaizolować 2 x Abizolem „R” i 2 x Abizolem „P” lub innym środkiem o porównywalnej jakości.. Elementy metalowe jak: stopnie włazowe, kraty należy oczyścić, zagruntować farbą podkładową cynkową oraz lakierem bitumicznym. Izolacja powinna stanowić szczelną, jednolitą powłokę, trwale przylegającą do ścian, sięgającą 0,5 m. ponad najwyższy przewidziany poziom wody gruntowej oraz poziom podpiętrzonych wód w studzienkach. Połączenie izolacji pionowej z poziomą oraz styki powinny zachodzić wzajemnie na wysokości co najmniej 0,1 m.

Kontrola jakości robót.

Badanie to następuje poprzez porównanie cech materiałów z wymaganiami Specyfikacji Technicznej, dokumentacji projektowej i odpowiednich norm materiałowych podanych w punkcie 10 niniejszej Specyfikacji.

Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli robót. Kontrola powinna być prowadzona według „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II. Instalacje sanitarne i przemysłowe”:

kontrola zgodności stosowanych materiałów ze specyfikacją i dokumentacją techniczną,

kontrola kompletności wymaganych atestów,

certyfikatów i oświadczeń, kontrola zgodności wymagań dotyczących wyrobów stosowanych w instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz kompletności wyrobów i działania instalacji,

kontrola zgodności wymagań dotyczących wyrobów stosowanych w instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz kompletności wyrobów i działania instalacji z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II. Instalacje sanitarne i przemysłowe”.

Obmiar robót.

Długości i odległości pomiędzy wyszczególnionymi punktami skrajnymi będą obmierzone poziomo wzdłuż linii osiowej.

Jeśli Specyfikacje Techniczne właściwe dla danych Robót nie wymagają tego inaczej, objętości będą wyliczone w m3 jako długość wykopu pomnożoną przez średnią wysokość i szerokość wykopu. Ilości, które mają być obmierzone wagowo, będą ważone w tonach lub kilogramach

Jednostką obmiaru robót jest:

- roboty przygotowawcze i pomiarowe,

- rozbiórka nawierzchni nad przewodem,

- wykonanie przecisków,

- zakup i dostawę materiałów,

- wykonanie wykopu wraz z umocowaniem ścian wykopu,

- wykonanie bloków oporowych,

- przygotowanie podłoża pod rury,

- zmontowanie i ułożenie rur,

- wykonanie złączy,

- wyregulowanie osi i spadku rurociągu,

- płukanie i dezynfekcja rur,

- włączenie do istniejącej sieci,

- zasypanie i zagęszczenie wykopu,

- odwóz nadmiaru gruntu,

- odtworzenie nawierzchni nad wodociągiem,

- doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego,

- koszt nadzoru użytkownika,

- przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej,

wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.

Odbiór robót.

Odbiorom robót podlegają wszystkie operacje związane z montażem urządzeń, armatury, rurociągów i ich izolacji. Odbioru dokonuje Inżynier na podstawie zgłoszenia Wykonawcy.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i Specyfikacją Techniczną, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały wyniki pozytywne.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.

Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:

wykonanie rurociągów przed położeniem izolacji,

próba szczelności instalacji przed położeniem izolacji.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu powinien być dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie korekt i poprawek, bez hamowania ogólnego postępu robót.

Odbiór częściowy.

Odbiorowi częściowemu należy poddać te elementy urządzeń instalacji, które zanikają w wyniku postępu robót, jak np. wykonanie bruzd, przebić, wykopów oraz inne, których sprawdzenie jest niemożliwe lub utrudnione w fazie odbioru końcowego.

Odbiór międzyoperacyjny.

Odbiorowi międzyoperacyjnemu podlegają:

sposób prowadzenia przewodów poziomych

prawidłowość posadowienia studzienek

Odbiór końcowy.

Przy odbiorze końcowym należy w szczególności skontrolować:

użycie właściwych materiałów i elementów urządzenia,

prawidłowość wykonania połączeń,

wielkość spadków przewodów,

prawidłowość wykonania odpowietrzeń,

prawidłowość wykonania podpór przewodów oraz odległości między nimi,

prawidłowość ustawienia armatury,

zgodność wykonania instalacji z dokumentacją techniczną.

Podstawa płatności.

Ogólne zasady płatności.

Płatność należy przyjmować zgodnie z Dokumentacją Projektową, obmiarem robót, oceną jakości użytych materiałów i oceną jakości wykonania robót na podstawie wyników badań i pomiarów.

Jednostka obmiarowa.

Cena jednostki obmiarowej na podstawie pomiarów na budowie obejmuje:

prace przygotowawcze,

transport urządzeń i materiałów przewidzianych do wykonania robót,

montaż urządzeń,

montaż armatury,

montaż rurociągów,

izolacja rurociągów,

wykonanie niezbędnych pomiarów i badań,

uporządkowanie miejsca robot i usunięcie pozostałych materiałów.

Przepisy związane.

Normy.

Wodociągi i kanalizacja.

L.P.	NUMER NORMY	PRZEDMIOT NORMY
1.	PN-B-01700	Wodociągi i kanalizacja. Urządzenia i sieć zewnętrzna. Oznaczenia graficzne
2.	PN-85/B-01705	Obiekty i urządzenia ujęć wody. Terminologia
3.	PN-71/B-02710	Kanalizacja zewnętrzna. Przekroje poprzeczne zamkniętych kanałów ściekowych
4.	PN-71/B-02711	Kanalizacja. Pomiar ciągły natężenia przepływu objętościowego ścieków w przewodach kanalizacyjnych bezciśnieniowych. Wytyczne projektowania
5.	PN-86/B-09700	Tabele orientacyjne do oznaczania uzbrojenia na przewodach wodociągowych
6.	PN-B-10702	Wodociągi i kanalizacja. Zbiorniki. Wymagania i badania
7.	PN-91/B-10703	Wodociągi. Przewody z rur stalowych i żeliwnych układanych w ziemi. Ochrona katodowa. Wymagania i badania
8.	PN-B-01706/Azl	Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniu (Zmiana Azl)
9.	PN-92/B-01706	Instalacje wodociągowe
10.	PN-B-10725	Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania
11.	PN-91/B-10726	Wodociągi. Przewody z rur stalowych i żeliwnych na terenach górniczych. Wymagania i badania przy odbiorze
12.	PN-91/B-10727	Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne na terenach górniczych. Wymagania i badania przy odbiorze
13.	PN-91/B-10728	Studzienki wodociągowe
14.	PN-B-10729	Kanalizacja. Studzienki kanalizacyjne
15.	PN-92/B-10735	Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze
16.	PN-81/B-10740	Stacje hydroforowe. Wymagania i badania przy odbiorze
17.	PN-EN 124	Zwieńczenia studzienek i wpustów kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie, kontrola jakości
18.	PN-85/M-74081	Skrzynki uliczne stosowane w instalacjach wodnych i gazowych
19.	PN-77/M-74082	Skrzynka uliczna do hydrantu
20.	PN-67/M-74083	Armatura przemysłowa. Skrzynki uliczne typu lekkiego do instalacji wodnych i gazowych
21.	PN-63/M-74084	Armatura przemysłowa. Kaptury żeliwne do zasuw i hydrantów
22.	PN-63/M-74085	Armatura przemysłowa. Klucz do zasuw i hydrantów
23.	PN-73/M-74087	Armatura przemysłowa. Zdroje wodociągowe na ciśnienie nominalne 1 MPa
24.	PN-89/M-74088	Armatura przemysłowa. Klucz do hydrantów naziemnych
25.	PN-89/M-74091	Armatura przemysłowa. Hydranty naziemne na ciśnienie nominalne 1 MPa
26.	PN-89/M-74092	Armatura przemysłowa. Hydranty podziemne na ciśnienie nominalne 1 MPa
27.	PN-73/M-74093	Armatura przemysłowa. Napowietrzmki żeliwne na ciśnienie nominalne
28.	PN-66/M-74095	Armatura przemysłowa. Głowice płynowskazowe
29.	PN-82/M-74101	Armatura przemysłowa. Zawory bezpieczeństwa. Wymagania i badania
30.	PN-EN 295-1:1999	Rury i kształtki kamionkowe oraz ich połączenia w sieci drenażowej i kanalizacyjnej. Wymagania
31.	PN-EN 1401-1:1999	Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Podziemne bezciśnieniowe systemy przewodowe z ze zmiękczonego poli(chlorku winylu) (PVC-U) do odwadniania i kanalizacji. Wymagania dotyczące rur. kształtek i systemu
32.	PN EN 45014	Ogólne kryteria dotyczące deklaracji zgodności wydawanej przez dostawców
33.	PN E N 45013	Ogólne kryteria dotyczące jednostek certyfikujących personel
34.	PN EN 45012	Ogólne kryteria dotyczące jednostek certyfikujących systemy jakości

Instrukcje.

„Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II. Instalacje sanitarne i przemysłowe”

SPECYFIKACJA TECHNICZNA S02.00

WEWNĘTRZNE INSTALACJE WODNO-KANALIZACYJNE, GRZEWCZE, WENTYLACJA MECHANICZNA GARAŻU

SPECYFIKACJA TECHNICZNA S02.00 3

1 Wstęp. 3

1.1 Przedmiot ST. 3

1.2 Zakres stosowania ST. 3

1.3 Zakres robót objętych ST. 3

1.4 Określenia podstawowe. 3

1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót. 5

1.5.1 Zabezpieczenie Terenu Budowy. 5

1.5.2 Ochrona środowiska w czasie wykonywania Robót. 5

1.5.3 Ochrona przeciwpożarowa. 6

1.5.4 Materiały szkodliwe dla otoczenia. 6

1.5.5 Ochrona Robót. 6

1.5.6 Stosowanie się do prawa i innych przepisów. 6

2 Materiały. 6

2.1 Dopuszczenia. 6

2.2 Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych. 6

2.3 Przechowywanie i składowanie materiałów. 7

2.4 Wariantowe stosowanie materiałów. 7

3 Sprzęt. 7

4 Transport. 7

4.1 Przewody i kształtki 7

4.2 Grzejniki 8

4.3 Armatura 8

4.4 Izolacja termiczna 8

5 Wykonanie robót. 8

5.1 Ogólne wymagania dotyczące robót. 8

5.2 Szczegółowe warunki wykonywania robót wewnętrznych instalacji wodociągowych. 8

5.2.1 Roboty montażowe instalacji 8

5.2.2 Materiały. 9

5.3 Szczegółowe warunki wykonania robót wewnętrznych instalacji kanalizacyjnych. 10

5.3.1 Prowadzenie instalacji kanalizacyjnej. 10

5.3.2 Materiały. 10

5.3.3 Montaż. 11

5.4 Szczegółowe warunki wykonania robót wewnętrznej instalacji grzewczej. 12

5.4.1 Prowadzenie instalacji centralnego ogrzewania. 12

5.4.2 Materiały. 12

5.4.3 Montaż. 12

5.5 Szczegółowe warunki wykonania robót wentylacji mechanicznej. 13

5.5.1 Materiały. 13

5.5.2 Montaż. 15

6 Kontrola jakości robót. 18

7 Obmiar robót. 18

8 Odbiór robót. 19

8.1 Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu. 19

8.2 Odbiór częściowy. 19

8.3 Odbiór międzyoperacyjny. 19

8.4 Odbiór końcowy. 19

9 Podstawa płatności. 20

9.1 Ogólne zasady płatności. 20

9.2 Jednostka obmiarowa. 20

10 Przepisy związane 20

10.1 Normy. 20

10.1.1 Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne. 20

10.1.2 Instalacje centralnego ogrzewania. 21

10.1.3 Instalacje wentylacji mechanicznej 21

10.1.4 Inne dokumenty i instrukcje. 21

Wstęp.

Przedmiot ST.

Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót wewnętrznych instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, c.o. oraz wentylacji wywiewnej garażu dla dla projektowanego budynku wielorodzinnego z usługami, zlokalizowanego przy ul. Ku Słońcu dz. 61/23, 61/21, 16/12, 61/14, 61/18, 61/9 obr. 2097 i dz. 55, 56 obr. 2092 w Szczecinie.

Zakres stosowania ST.

Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót zgodnie z zakresem wymienionym w punkcie 1.3.

Zakres robót objętych ST.

Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy wykonywaniu instalacji:

wodociągowej,

kanalizacyjnej,

grzewczej,

wentylacja mechaniczna wywiewna garażu

Określenia podstawowe.

Określenia podane w niniejszej SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.

Instalacja wodociągowa - zespół powiązanych ze sobą elementów służących do zaopatrywania w wodę obiektu budowlanego i jego otoczenia, stanowiących całość techniczno - użytkową.

Instalacja wody zimnej - część instalacji wodociągowej służąca do przygotowania i doprowadzenia do punktów czerpalnych wody zimnej.

Instalacja wody ciepłej - część instalacji wodociągowej służąca do przygotowania i doprowadzenia do punktów czerpalnych wody o podwyższonej temperaturze uznanej za użytkową.

Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa - instalacja wodociągowa nawodniona lub sucha, zasilana ze źródła, zainstalowana wewnątrz budynku, z której za pomocą hydrantów wewnętrznych lub zaworów hydrantowych pobiera się wodę do gaszenia pożaru.

Zawór hydrantowy - zawór zaporowy umieszczony na instalacji wodociągowej przeciwpożarowej wyposażony w nasadę pożarniczą umożliwiającą podłączenie węży pożarniczych

Hydrant wewnętrzny - zespół obudowany składający się z zaworu hydrantowego, węża pożarniczego i z prądownicy wodnej, zasilany bezpośrednio z instalacji.

Podłączenie wodociągowe - odcinek przewodu łączący źródło wody z instalacją wodociągową.

Punkt czerpalny - miejsce poboru wody w obrębie obiektu budowlanego i jego otoczenia,

Pośrednie zaopatrzenie w wodę - zasilenie instalacji wodociągowej z wodociągu komunalnego z zastosowaniem urządzeń do podnoszenia ciśnienia wody.

Instalacja centralnego ogrzewania - systemu wodnego, pompowego, dwururowego - zespół

urządzeń zmontowanych w budynku dostarczających ciepło do poszczególnych pomieszczeń.

Ciśnienie robocze instalacji - obliczeniowe (projektowe) ciśnienie pracy instalacji przewidziane

w dokumentacji projektowej, które dla zachowania zakładanej trwałości instalacji nie może być przekroczone w żadnym jej punkcie.

Ciśnienie dopuszczalne instalacji - najwyższa wartość ciśnienia statycznego wody w najniższym punkcie instalacji.

Ciśnienie próbne - ciśnienie w najwyższym punkcie instalacji, przy którym dokonywane jest badanie jej szczelności.

Ciśnienie nominalne PN - ciśnienie charakteryzujące wymiary i wytrzymałość elementu instalacji w temperaturze odniesienia równej 20 °C.

Temperatura robocza - obliczeniowa (projektowa) temperatura pracy instalacji przewidziana w dokumentacji projektowej, która dla zachowania zakładanej trwałości instalacji nie może być przekroczona w żadnym jej punkcie. Temperatura robocza instalacji wody zimnej wynosi 20 °C, a instalacji wody ciepłej 60 °C.

Średnica nominalna (DN lub dn) - średnica, która jest dogodnie zaokrągloną liczbą, w przybliżeniu równą średnicy rzeczywistej (dla rur PEX, PPR- średnicy zewnętrznej, dla kielichów kształtek - średnicy wewnętrznej, dla rur stalowych ocynkowanych średnica wewnętrzna) wyrażonej w milimetrach.

Wentylacja pomieszczenia - wymiana powietrza w pomieszczeniu lub jego części mająca na celu usunięcie powietrza zużytego i zanieczyszczonego i wprowadzenie powietrza zewnętrznego.

Rozprowadzenia powietrza - przeniesienie strumienia powietrza określonej objętości do wentylowanej przestrzeni lub z tej przestrzeni na ogół z zastosowaniem przewodów.

Rozdział powietrza w pomieszczeniu - rozprowadzenie powietrza w wentylowanej przestrzeni z zastosowaniem nawiewników i wywiewników w celu zagwarantowania wymaganych warunków - intensywności wymiany powietrza, ciśnienia, czystości, temperatury, wilgotności względnej, prędkości ruchu powietrza, poziomu hałasu - w strefie przebywania ludzi.

Krotność wymiany powietrza - liczbowa wartość intensywności wentylacji pomieszczenia, liczba określająca ile razy w ciągu godziny przepływa przez pomieszczenie strumień powietrza o objętości równej objętości pomieszczenia.

Powietrze zewnętrzne - powietrze atmosferyczne czerpane na zewnątrz obiektu.

Powietrze wewnętrzne - powietrze znajdujące się wewnątrz pomieszczenia lub klimatyzowanej przestrzeni.

Powietrze nawiewane - powietrze wprowadzane przez nawiewniki do pomieszczenia wentylowanego lub klimatyzowanego.

Powietrze wywiewane - powietrze wewnętrzne odprowadzane z pomieszczenia wentylowanego lub klimatyzowanego.

Powietrze wyrzutowe - całość lub część powietrza wywiewanego odprowadzana do atmosfery.

Indukcja powietrza - zasysanie części powietrza wewnętrznego w wyniku ejekcyjnego działania strumienia powietrza pierwotnego.

Cyrkulacja powietrza - naturalne lub wymuszone przemieszczanie powietrza w pomieszczeniu.

Zanieczyszczenie powietrza - zawarta w powietrzu substancja stała, ciekła lub gazowa, która nie występuje w normalnym składzie powietrza atmosferycznego i która ma charakter szkodliwy.

Wentylacja naturalna - wentylacja zachodząca na skutek działania naturalnych sił przyrody tj. sił wyporu termicznego lub/i siły naporu wiatru.

Wentylacja grawitacyjna - wentylacja naturalna spowodowana przez różnicę gęstości powietrza na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia.

Aeracja - wentylacja naturalna z dodatkowym wykorzystaniem elementów wspomagających i otworów o obliczonej i regulowanej powierzchni.

Infiltracja powietrza - napływ powietrza do pomieszczenia przez otwory i nieszczelności w przegrodach.

Eksfiltracja powietrza - wypływ powietrza z pomieszczenia przez otwory i nieszczelności w przegrodach.

Wentylacja mechaniczna - wentylacja będąca wynikiem działania urządzeń mechanicznych lub strumienicowych, wprawiających powietrze w ruch.

Wentylacja ogólna - wentylacja polegająca na wymianie powietrza w całym pomieszczeniu.

Wentylacja miejscowa - wentylacja polegająca na wymianie powietrza w określonej przestrzeni w pomieszczeniu, w obrębie stanowiska pracy lub urządzenia technologicznego.

Wentylacja nawiewna - wentylacja polegająca na doprowadzeniu powietrza do pomieszczenia.

Wentylacja wywiewna - wentylacja polegająca na odprowadzeniu powietrza z pomieszczenia.

Instalacja wentylacji - zestaw urządzeń, zespołów i elementów wentylacyjnych służących do uzdatniania i rozprowadzania powietrza.

System wentylacji centralny - system wentylacji z centralnym uzdatnianiem powietrza, w którym strumienie objętości powietrza obliczone dla poszczególnych pomieszczeń są do nich doprowadzane o jednakowych parametrach, niezależnie od występujących w pomieszczeniach odmiennych bilansów ciepła, wilgotności i innych zanieczyszczeń powietrza.

System wentylacji indywidualny - system wentylacji umożliwiający utrzymanie regulowanego lub regulowanych parametrów powietrza w pomieszczeniu dzięki zastosowaniu indywidualnego urządzenia wentylacyjnego zamontowanego w danym lub sąsiednim pomieszczeniu.

Przewód wentylacyjny - element o zamkniętym obwodzie przekroju poprzecznego, stanowiący obudowę przestrzeni, przez która przepływa powietrze..

Nawiewnik - element lub zespół, przez który powietrze napływa do wentylowanej przestrzeni.

Wywiewnik - element lub zespół, przez który powietrze wypływa z wentylowanej przestrzeni.

Ogólne wymagania dotyczące robót.

Wykonawca jest odpowiedzialny za realizację robót zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną, poleceniami nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz zgodnie z art. 5, 22, 23 i 28 ustawy Prawo budowlane, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe”. Odstępstwa od projektu mogą dotyczyć jedynie dostosowania instalacji do wprowadzonych zmian konstrukcyjnobudowlanych, lub zastąpienia zaprojektowanych materiałów - w przypadku niemożliwości ich uzyskania - przez inne materiały lub elementy o co najmniej nie gorszych charakterystykach i trwałości. Wszelkie zmiany i odstępstwa od zatwierdzonej dokumentacji technicznej nie mogą powodować obniżenia wartości funkcjonalnych i użytkowych instalacji, a jeżeli dotyczą zamiany materiałów i elementów określonych w dokumentacji technicznej na inne, nie mogą powodować zmniejszenia trwałości eksploatacyjnej. Roboty montażowe należy realizować zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe”, Polskimi Normami, oraz innymi przepisami dotyczącymi przedmiotowej instalacji.

Zabezpieczenie Terenu Budowy.

Wykonawca jest zobowiązany do utrzymania porządku na Terenie Budowy, w okresie trwania realizacji Kontraktu aż do zakończenia i odbioru końcowego Robót.

Przed przystąpieniem do Robót Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia projekt organizacji i zabezpieczenia placu budowy oraz program zapewnienia jakości Robót.

Wszystkie znaki, zapory i inne urządzenia zabezpieczające będą akceptowane przez Inżyniera.

Tablica informacyjna zgodna z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15.12.1995.

Ochrona środowiska w czasie wykonywania Robót.

Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia Robót wszelkie

przepisy dotyczące ochrony środowiska naturalnego.

W okresie trwania budowy i wykańczania Robót Wykonawca będzie:

utrzymywać Plac Budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,

Lokalizację baz, warsztatów, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych,

Środki ostrożności i zabezpieczenia przed:

zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych substancjami toksycznymi,

zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,

możliwością powstania pożaru.

Ochrona przeciwpożarowa.

Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako rezultat realizacji Robót albo przez personel Wykonawcy.

Materiały szkodliwe dla otoczenia.

Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia.

Nie dopuszcza się użycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od dopuszczalnego.

Ochrona Robót.

Stosowanie się do prawa i innych przepisów.

Materiały.

Dopuszczenia.

Do wykonania instalacji mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i zagranicznych.

Wszystkie materiały użyte do wykonania instalacji muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub odpowiadać Polskim Normom ( Dz. U. Nr 92 poz 881z dnia 16 kwietnia 2004 r).

Materiały zastosowane do budowy powinny mieć dopuszczenia do stosowania w budownictwie (znak B lub CE).

Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych.

Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację Inspektora Nadzoru. Zatwierdzenie jednego materiału z danego źródła nie oznacza automatycznego zatwierdzenia pozostałych materiałów z tego źródła. Jeżeli materiały z akceptowanego źródła są niejednorodne lub nie zadowalającej jakości, Wykonawca powinien zmienić źródło zaopatrywania w materiały. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań i w sposób określony aktualnymi normami. Materiały nie odpowiadające wymaganiom Specyfikacji Technicznych zostaną przez Wykonawcę wywiezione z Placu Budowy, bądź złożone w miejscu wskazanym przez Inżyniera. Jeśli Inżynier zezwoli Wykonawcy na użycie tych materiałów do innych Robót, niż te dla których zostały zakupione, to koszt tych materiałów zostanie przewartościowany przez Inżyniera.

Każdy rodzaj Robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem.

Przechowywanie i składowanie materiałów.

Wariantowe stosowanie materiałów.

Sprzęt.

Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu,który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych Robót.

Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie Robót, zgodnie z zasadami określonymi w Dokumentacji Projektowej, ST i wskazaniach Inżyniera w terminie przewidzianym Kontraktem.

Transport.

Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu,które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych Robót i właściwości przewożonych materiałów.

Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych.

Wykonawca będzie utrzymywać w czystości drogi publiczne oraz dojazdy do Placu Budowy, na własny koszt.

Materiały mogą być przewożone odpowiednimi do asortymentu materiałów środkami transportu.

Należy zadbać o właściwe zabezpieczenie ładunku i bezpieczeństwo transportu.

Wewnątrz obiektu urządzenia będą transportowane z wykorzystaniem zwykłych przejść komunikacyjnych.

Przewody i kształtki

Transport i składowanie rur i kształtek muszą być przeprowadzane przy ciągłej obserwacji właściwości tworzyw sztucznych i zewnętrznych warunków panujących podczas procesu tak, aby wyroby nie były poddawane żadnym szkodom. Rury i kształtki nie powinny mieć kontaktu z żadnym innym materiałem, który mógłby uszkodzić tworzywo sztuczne. Rury w odcinkach prostych w czasie transportu powinny być ułożone ściśle obok na całej powierzchni i zabezpieczone przed przesuwaniem się. Wolne końce rur w odcinkach prostych wystające poza skrzynię ładunkową nie mogą być dłuższe niż 1m. Rury w zwojach należy transportować w taki sposób, by nie było możliwe ich przesuwanie. Przy czym średnice zwojów nie mogą być mniejsze od dopuszczalnych. Zaleca się transport rur w zwojach w pozycji pionowej. Pojazd musi posiadać wsporniki boczne w rozstawie max 2 m.

Wysokość składowanie rur w czasie transportu i magazynowania nie może być większa niż:

- 1,2m dla rur PP-R do ciepłej wody

- 1,5m dla pozostałych rur

W trakcje ładowania, rozładowywania i składowania należy zabezpieczyć rury przed uszkodzeniami mechanicznymi. Zabronione jest rzucanie rur i przesuwanie po podłożu. Załadunek i rozładunek powinien być ręczny lub mechaniczny przy pomocy pasów z tkaniny lub lin konopnych. Wyładunek rur w wiązkach wymaga użycia podnośnika widłowego z płaskimi widiami lub dźwigu z belką (trawersem). Nie wolno stosować zawiesi z lin stalowych lub łańcuchów. Gdy rury zostały załadowane teleskopowo (rury o mniejszej średnicy wewnątrz rur o większej średnicy) przed rozładunkiem wiązki należy wyjąć rury "wewnętrzne". Gdy rury są rozładowywane pojedynczo można je zdejmować ręcznie (do średnicy 250 mm) lub z użyciem podnośnika widłowego. Dopuszcza się składowanie rur na podłożu równym, gładkim i miękkim, najkorzystniej drewnianym, nie powodującym uszkodzenia rur. Rury należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (szczególnie rury w kolorach innym niż czarny). Przy braku zadaszenia można stosować plandeki, folie i inne materiały nieprzepuszczające światła. Temperatura przechowywania rur nie powinna przekraczać 30°C. Przy transporcie i składowaniu rur z polipropylenu w temperaturach bliskich 0°C i ujemnych należy zachować większą ostrożność, unikając dużych obciążeń dynamicznych (np. uderzeń) oraz unikać możliwości zamarzania wody w rurze, gdyż może to doprowadzić do pęknięcia rury. Okres składowania rur od daty produkcji nie powinien być dłuższy niż:

- 36 miesięcy dla rur czarnych ciśnieniowych

- 24 miesięcy dla rur ciśnieniowych w innym kolorze

- 12 miesięcy dla rur pozostałych w zwojach

- do 24 miesięcy dla rur pozostałych w odcinkach prostych

Grzejniki

Transport grzejników powinien odbywać się krytymi środkami. Zaleca się transport grzejników na paletach dostosowanych do ich wymiaru. Na każdej palecie powinny być pakowane grzejniki jednego typu i wielkości. Palety z grzejnikami powinny być ustawione i zabezpieczone, aby w czasie ruchu środka transportu nie nastąpiło przemieszczenie i uszkodzenie. Dopuszcza się transport grzejników luzem, ułożonych w warstwie, zabezpieczonych przed przemieszczeniem i uszkodzeniem.

Armatura

Dostarczoną na budowę armaturę należy uprzednio sprawdzić na szczelność. Armaturę należy składować w magazynach zamkniętych. Armatura specjalna, jak zawory termostatyczne, powinny być dostarczone w oryginalnym opakowaniu producenta. Armaturę, łączniki i materiały pomocnicze należy przechowywać w magazynach lub pomieszczeniach zamkniętych w pojemnikach.

Izolacja termiczna

Materiały przeznaczone do wykonania izolacji cieplnej powinny być przewożone krytymi środkami transportu w sposób zabezpieczający je przed zawilgoceniem, zanieczyszczeniem i zniszczeniem. Wyroby i materiały stosowane do wykonywania izolacji cieplnych należy przechowywać w pomieszczeniach krytych i suchych. Należy

unikać dłuższego działania promieni słonecznych na otuliny z PE, ponieważ materiał ten nie jest odporny na promienie ultrafioletowe. Materiały przeznaczone do wykonywania izolacji ciepłochronnych powinny mieć płaszczyzny i krawędzie nie uszkodzone, a odchyłki ich wymiarów w granicach tolerancji określonej w odpowiednich normach przedmiotowych.

Wykonanie robót.

Ogólne wymagania dotyczące robót.

Do rozpoczęcia montażu instalacji wodno-kanalizacyjnej można przystąpić po stwierdzeniu przez kierownika budowy, że:

obiekt odpowiada warunkom zgodnym z przepisami bezpieczeństwa pracy do prowadzenia prac instalacyjnych,

sporządzeniu planu „B I O Z” przez kierownika budowy lub inną osobę do tego upoważnioną,

elementy budowlano-konstrukcyjne, mające wpływ na montaż urządzeń instalacji wodno-kanalizacyjnej odpowiadają założeniom projektowym.

Szczegółowe warunki wykonywania robót wewnętrznych instalacji wodociągowych.

Roboty montażowe instalacji

Przejścia przewodów przez ściany i stropy należy prowadzić w tulejach ochronnych. Mają one nieco większe średnice niż rury i są dłuższe od grubości ścian o 1 cm - dla rur stalowych, o 2 cm - dla rur z tworzywa. Przestrzeń między tuleją a przewodem wypełnić materiałem elastycznym. W tych miejscach nie należy łączyć rur. Przejścia przewodów przez ściany i stropy oddzielenia pożarowego wykonać jako szczelne o odporności ogniowej równej odporności oddzielenia pożarowego poprzez zastosowanie kaset ognioochronnych o odporności ogniowej EI120.

Zmiany kierunku prowadzenia przewodów wykonywać wyłącznie przy użyciu łączników. Odległości pomiędzy punktami mocowania rur wg wytycznych dostawców rur. Miski ustępowe i pisuary należy wyposażyć w urządzenia spłukujące. Armatura stosowana w instalacji powinna odpowiadać warunkom pracy: ciśnienie max. 0.6 MPa, temperatura +5°C do +70°C.

Przewód wody ciepłej prowadzi się nad przewodem wody zimnej. Nie wolno prowadzić przewodów wodnych nad przewodami elektrycznymi i gazowymi. Odległość między przewodami wodociągowymi a elektrycznymi powinna wynosić co najmniej 50 cm (w miejscach krzyżowania się przewodów - 5 cm), między wodociągowymi a gazowymi - co najmniej 15 cm.

Przewody układać w bruzdach ściennych, lub w stropie podwieszonym. Część przewodów prowadzona w miejscach niedostępnych dla osób postronnych mocować na tynku, stosując uchwyty montażowe. W najniższych punktach instalacji należy zainstalować zawory przelotowe z kurkiem spustowym. Zawory czerpalne należy montować 0.25 - 0.35 m. nad przyborem.

Wszystkie sieci powinny przejść próbę szczelności pod ciśnieniem 0,9 MPa oraz należy przepłukać dwukrotnie wodą i zdezynfekować.

Montaż rurociągów z rur (5CrNi18-10-6,0 wg PN-EN 10312:2004) ze stali odpornej na korozję

Montaż armatury na przewodach,

Próby szczelności instalacji wodociągowej,

Płukanie i dezynfekcja przewodów wodociągowych,

Montaż zestawów wodomierzowych w pomieszczeniach zaplecza kuchennego,

Montaż elastycznych izolacji z materiału na bazie syntetycznego kauczuku.

Montaż rurociągów z rur (wg PN-EN 10312:2004) ze stali odpornej na korozję

Montaż armatury na przewodach,

Montaż podejść do armatury w pomieszczeniach sanitarnych - stal łączonych poprzez spawanie lub za pomocą odpowiednich kształtek gwintowanych,

Montaż zestawów wodomierzowych w pomieszczeniach zaplecza kuchennego

Próby szczelności instalacji wodociągowej,

Płukanie i dezynfekcja przewodów wodociągowych,

Uszczelnienie przejść przez przegrody budowlane z montażem kaset ognioochronnych,

Montaż elastycznych izolacji z materiału na bazie syntetycznego kauczuku.

Połączenia należy łączyć przy użyciu łączników gwintowanych dla rur stalowych, zmiany kierunków prowadzenia przewodów należy wykonać wyłącznie przy użyciu łączników; dla rur z tworzywa sztucznego za pomocą tworzywowych złączek zaciskowych. Zmiany kierunków prowadzenia przewodów za pomoca kształtek łącznikowych. Dopuszcza się wykonanie zmiany kierunku przewodu za pomocą gięcia naturalnego nie przekraczając promienia min. gięcia rury podanego przez producenta.

Maksymalne odległości (cm) pomiędzy punktami mocowania przewodów stalowych wynoszą powinny wynosić:

Średnica rury dn	Odległość między uchwytami w pionie [m]	Odległość między uchwytami w poziomie [m]
15	2,0	1,5
20	2,0	1,5
25	2,9	2,2
32	3,4	2,6
40	3,9	3,0
50	4,6	3,5
65	4,9	3,8
80	5,2	4,0

Materiały.

Rury przewodowe wodociągowe

Przewody:

- Rura ze stali ocynkowanej - wg PN-EN 10312:2004 Rury ze szwem ze stali odpornej na korozję do transportu płynów wodnych łącznie z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi

- Rurociągi z tworzywa sztucznego w systemie PE-RT/Al/PE-RT lub PEX-c/Al/PE

Zawory:

- Zawory kulowe mosiężne do wody

Baterie:

- Baterie umywalkowe

- Baterie zlewozmywakowe

- Baterie natryskowe

Wężyki przyłączeniowe:

- Ciśnienie robocze pr = 1MPa

- Zakres temperatury roboczej = -5ºC ÷ 90ºC

- Oplot: stal nierdzewna

Wodomierze:

Wodomierze skrzydełkowy wody zimnej

Założony wodomierz musi być zalegalizowany, czyli dopuszczony do użytkowania na podstawie badań na odpowiednim stoisku pomiarowym. Potwierdzeniem legalizacji jest cecha legalizacyjna, czyli odpowiednia sygnatura potwierdzająca dopuszczenie wodomierza do użytkowania.

Izolacja termiczna:

- Izolacja termiczna z pianki polietylenowej.

Przejścia przeciw - pożarowe

- Kasety ognioochronne dla rur o klasie odporności EI120.

MATERIAŁY DOTYCZĄCE INSTALACJI PRZECIWPOŻAROWEJ

Przewody

- RURA ze stali ocynkowanej - wg PN-EN 10312:2004 Rury ze szwem ze stali odpornej na korozję do transportu płynów wodnych łącznie z wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi

Zawory:

- Zawory hydrantowe

Wyposażenie:

- Zawór hydrantowy DN 50 z wężem płaskoskładanym o długości 20m w szafce natynkowej

Szczegółowe warunki wykonania robót wewnętrznych instalacji kanalizacyjnych.

Prowadzenie instalacji kanalizacyjnej.

Piony kanalizacji sanitarnej należy prowadzić w szachtach instalacyjnych,
poziomy częściowo pod stropem parteru, pod posadzką parteru, podejścia w bruzdach ściennych.

Nie wolno prowadzić przewodów kanalizacyjnych pod stropem powyżej przewodów elektrycznych bezpośrednio nad nimi.

Przewody należy mocować do elementów konstrukcji budynku za pomocą uchwytów
lub wsporników.

Przewody z PCW powinny być prowadzone w odległości nie mniejszej niż 10 cm od źródła ciepła (przewody c.w.u., c.o.) powodującego podwyższenie temp. Powyżej 50 st. C przewodów wodociągowych z przyborami sanitarnymi, kotłami i instalacjami centralnego ogrzewania.

Instalację kanalizacji deszczowej wewnątrz budynku wykonać z rur PE zgrzewanych prowadzenie w przestrzeni technicznej sufitu podwieszanego.

Materiały.

Rury i kształtki z PVC

Wg normy PN-EN 1519-1:2002

Średnica: Ø 50 - N 160,

Połączenie zgrzewane,

Gęstość PE: 951-955kg/m3

Przy spalaniu nie wydziela substancji szkodliwych,

Minimalne ciśnienie znamionowe: 3,2 bar.

Rury i kształtki z PVC-S dla k.s. podposadzkowej

Wg normy PN-EN 1519-1:2002

Średnica: Ø 110 - N 200,

Połączenie zgrzewane,

Gęstość PE: 951-955kg/m3

Przy spalaniu nie wydziela substancji szkodliwych,

Minimalne ciśnienie znamionowe: 3,2 bar.

Czyszczak z PVC

Wg normy PN-EN 1519-1:2002

Średnica: Ø 110,

Gęstość PE: 951-955kg/m3

Przy spalaniu nie wydziela substancji szkodliwych,

Minimalne ciśnienie znamionowe: 3,2 bar.

Rura wywiewna

Średnica: n 110/160mm

Przejście ognioochronne:

klasa odporności ogniowej: EI 120.

Średnica: DN110.

Wpust podłogowy

Wpust ściekowy piwniczny

Wpust ściekowy podłogowy

Syfony zlewozmywakowy

Syfony zlewozmywakowe z tworzywa sztucznego pojedyncze

Umywalki

Wanny

Zlewozmywaki

Zlewozmywak 1-komorowy

Zlewozmywak 2-komorowy

Miski ustępowe

Miski ustępowe kompaktowe

Natryski

Kabina natryskowa

Uwaga!

Parametry i kolory sanitariatów podlegają zatwierdzeniu przez Zamawiającego.

Urządzenia sanitarne np. miski ustępowe, umywalki wg. projektu architektonicznego.

Montaż.

Montaż przewodów o połączeniach uszczelnionych gumową uszczelką, zmiany kierunków prowadzenia przewodów należy wykonać wyłącznie przy użyciu kształtek.

Maksymalne odległości (cm) pomiędzy punktami mocowania przewodów powinny wynosić:

Średnica rury dn	Odległość między uchwytami w poziomie[m]
50-110	1,0
Powyżej 110	1,3

Piony mocować za pomocą obejm umieszczonych pod kielichami przewodu tak aby przejęły ciężar rurociągu. Na każdej kondygnacji powinny być co najmniej dwie obejmy. Piony kanalizacyjne powinny mieć czyszczaki umiejscowione w najniższych punktach przed połączeniem z poziomymi przewodami odpływowymi.

Piony kanalizacyjne sanitarne powinny być wyprowadzone do wys. 0,5 m poniżej dachu i zakończone nasadą wentylacyjną (rurą wywiewną) o średnicy większej co najmniej 50 mm i wychodzącej do wysokości 0,5-1,0m ponad dach.

Przy przejściach przewodów przez ściany nośne powinna być pozostawiona dookoła przewodu wolna przestrzeń, wypełniona następnie materiałem utrzymującym stale stan plastyczny.

Zmiany kierunków głównych przewodów powinna być wykonana za pomocą łuków i trójników, stosowanie kolan dozwolone jest jedynie przy połączeniu pionów z poziomymi przewodami zbiorczymi.

Odgałęzienia przewodów powinny wykonane za pomocą trójników o kącie nie większym niż 70º. Stosowanie czwórników na poziomach jest niedopuszczalne.

Szczegółowe warunki wykonania robót wewnętrznej instalacji grzewczej.

Prowadzenie instalacji centralnego ogrzewania.

Poziom rozdzielczy prowadzony w przestrzeni technicznej stropu podwieszanego.

Na poziomach przewidziano kompensację naturalną.

Podejścia pod grzejniki prowadzone w bruzdach ściennych lub w warstwach podłogi.

Materiały.

Rury przewodowe dla c.o.

Rura stalowe bez szwu czarna

Rurociągi z tworzywa sztucznego w systemie PE-RT/Al/PE-RT lub PEX-c/Al/PE

Zawory

Zawory odpowietrzające automatyczne

Zawór kulowy

Zawór odcinający

Zawór termostatyczny

Zawór spustowe

Zawór zwrotne

Zawór regulacyjny podpionowe

Grzejniki

Grzejniki stalowe panelowe

Przejścia przeciw - pożarowe

Kasety ognioochronne dla rur z stalowych o klasie odporności EI120.

Izolacja termiczna

Otulina termiczna z pianki polietylenowej o grubości 20mm

Otulina termiczna z wełny szklnej w płaszczu aluminiowym 20,30,40 mm

Stacje wymiennikowe

Mieszkaniowa stacja wymiennikowa co i cwu z przełączeniem strumienia 3-drogowym, hydraulicznie sterowanym zaworem przełączająco-regulującym z uszczelnieniem ceramicznym, oraz z termostatycznym zaworem mieszającym do ciepłej wody użytkowej . Stacje wyposażone w ciepłomierz i wodomierz wody zimnej oraz termostat pomieszczeniowy z programatorem tygodniowym.

Montaż.

Prowadzenie przewodów

Można wyróżnić dwa sposoby prowadzenia rur:

Natynkowe

Przy prowadzeniu natynkowym rur należy każdorazowo rozważyć umieszczenie rur za ekranami ochronnymi (piony) lub listwami ochronnymi np. podłogowymi. Wynika to z faktu dużej wrażliwości rur na uszkodzenia mechaniczne, jak również należy się liczyć z kulturą eksploatacji.

Rury z tworzyw sztucznych cechuje duża wydłużalność termiczna, przy rozprowadzeniach natynkowych należy stosować zasady kompensacji wydłużeń termicznych, przy czym z reguły wykorzystuje się naturalne łuki i załamania wynikające z geometrii budynku.

Podtynkowe w przegrodach

W przypadku prowadzenia rur w przegrodach rozróżnia się przypadki prowadzenia w tzw. szachtach i bruzdach oraz betonowanie rur na stałe, gdzie wykorzystuje się system rozprowadzeń w rurze osłonowej tzw. peszel.

Prowadzenie rur w przegrodach można podzielić na:

Prowadzenie rur w bruzdach i szachtach - takie prowadzenie różni się od sposobu natynkowego,

jednak obowiązują te same zasady kompensacji. Należy jedynie zwrócić uwagę, aby w bruździe wokół

rury było miejsce na jej ewentualną pracę termiczną (wydłużenia). Następnie bruzdy zakrywa się

siatką i tynkuje. W przypadku zabetonowania bruzd, rury należy owinąć papierem folistym lub prowadzić w rurze osłonowej tzw. peszlu tak, aby zapewnić jej przesuw wzdłużny.

Betonowanie bezpośrednie (peszel) - polega na prowadzeniu w rurze osłonowej nieco większej

średnicy tzw. peszlu. Wykonuje się w ten sposób wszystkie połączenia od rozdzielnicy do odbiorników

tj. grzejników, punktów czerpalnych, przy czym przewody mogą biec w ścianach i podłogach.

Umieszczenie przewodu w rurze osłonowej zapewnia kompensację termiczną, następuje tzw. „ułożenie

się przewodu” oraz spełnia rolę izolacji termicznej. Dodatkową zaletą tego rozwiązania jest

możliwość wymiany rur bez kucia podług czy ścian.

W przypadku zabetonowania „na sztywno” min. grubość zaprawy liczona od powierzchni ściany do powierzchni rury powinna wynosić 3cm.

Szczegółowe warunki wykonania robót wentylacji mechanicznej.

Materiały.

Do wykonania instalacji mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i zagranicznych.

Wszystkie materiały użyte do wykonania instalacji muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub odpowiadać Polskim Normom ( Dz. U. Nr 92 poz 881z dnia 16 kwietnia 2004 r).

Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację Inspektora Nadzoru. Zatwierdzenie jednego materiału z danego źródła nie oznacza automatycznego zatwierdzenia pozostałych materiałów z tego źródła. Jeżeli materiały z akceptowanego źródła są niejednorodne lub nie zadowalającej jakości, Wykonawca powinien zmienić źródło zaopatrywania w materiały. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań i w sposób określony aktualnymi normami. Wszystkie wykorzystane materiały i urządzenia powinny być fabrycznie nowe i najwyższej jakości. Winny również posiadać odpowiednio uwidoczniony znak jakości.

W razie braku jakiegokolwiek znaku jakości, będzie można zażądać przeprowadzenia prób oraz przedstawienia kart opisu technicznego i sprawozdań autoryzowanych pracowni badawczych. Powierzchnie poszczególnych elementów urządzeń wentylacyjnych muszą być gładkie bez załamań i zgnieceń. Materiał powinien być bez wżerów i wad walcowniczych. Połączenia rozłączne poszczególnych elementów urządzenia powinny być szczelne a powierzchnie stykowe do siebie dopasowane. Powierzchnie stykowe kołnierzy powinny leżeć w płaszczyźnie prostopadłej do osi otworu. Powłoki antykorozyjne, blachy i kształtowniki przed malowaniem oczyścić z rdzy i tłuszczu, krawędzie zaokrąglić, a zadziory usunąć. Stopień oczyszczenia przed nałożeniem powłok antykorozyjnych. Stopień zabezpieczenia antykorozyjnego, jeżeli nie są zastrzeżone wymagania specjalne, jak dla klasy staranności wykonania 2 i typu pokrycia II. Powłoki antykorozyjne powinny być nałożone równomiernie.

Urządzenia powinny odpowiadać następującym warunkom:

- charakterystyki techniczne central powinny być zgodne z charakterystykami określonymi w dokumentacji technicznej;

- dopuszczalne tolerancje w zakresie wydajności i spiętrzenia nie mogą przekraczać +/-10%; zapotrzebowanie na moc wentylatora w założonym punkcie pracy nie może przekraczać nominalnej mocy silnika elektrycznego,

- centrale powinny być dostarczone w stanie złożonym lub w podzespołach, jeśli mają być stosowane wentylatory z przekładniami; Wyjątek stanowić mogą centrale dużych wydajności, które ze względów montażowych wymagają dzielonej obudowy. Kanały wentylacyjne należy wykonywać z blachy lub taśmy stalowej ocynkowanej.

Ścianki kanałów prostokątnych pod wpływem różnicy ciśnień w przewodzie i otoczeniu nie mogą uginać się więcej niż 0,2% długości boku. W celu zwiększenia sztywności ścianek należy stosować kopertowanie albo przynitowanie lub przyspawanie punktowe profili usztywniających. Połączenia blach na ściankach kanałów grubości 1,5 mm należy wykonać na zamek blacharski. Przy grubości większej niż 1,5 mm należy łączyć przez spawanie, zgrzewanie lub nitowanie jednostronne. Nawiewniki i wywiewniki powinny mieć szczególnie estetyczny wygląd. Elementy ruchome nawiewników i wywiewników powinny być osadzone bez luzów, ale z możliwością przestawienia, a położenie ustalone powinno być utrzymywane w sposób trwały. W przypadku wymaganej regulacji wielkości strumienia powietrza, nawiewniki i wywiewniki należy wyposażyć w odpowiednie elementy regulacyjne. Poszczególne części filtrów należy wykonać w sposób zapewniający szczelne, łatwe (bez zacięć i oporów) zakładanie działek filtracyjnych oraz otwieranie i zamykanie drzwiczek i pokryw w obudowach; połączenie filtrów z kanałami i innymi elementami urządzeń wentylacyjnych powinno być szczelne. Materiał filtracyjny powinien równomiernie wypełniać powierzchnię ramki i całkowicie szczelnie przylegać do niej na całej powierzchni działki. Wszystkie części metalowe filtra należy zabezpieczyć przed korozją przez ocynkowanie lub malowanie.

Nagrzewnice wodne oraz chłodnice powinny odpowiadać następującym warunkom: lamele rur żebrowych nagrzewnic i chłodnic powinny być równoległe do siebie, odstępy żeber powinny być jednakowe, lamele powinny mieć zapewniony dobry kontakt cieplny z rurkami, nagrzewnice wodne powinny być wykonane ze stali. Wydajność nagrzewnic wodnych nie może odbiegać więcej niż 0 ±/-10% od wydajności nominalnej. Powietrze po przejściu przez urządzenie grzewcze nie może zawierać kropli wodnych, które mogłyby osadzać się na elementach układu. Zawór przelewowo spustowy powinien być pominiowany i pomalowany farbą olejną. Komory, o ile nie są wykonane z blachy ocynkowanej, powinny być zewnątrz i wewnątrz dwukrotnie miniowane i pokryte farbą olejną. Komory zraszania o przekroju większym niż 1500x2000 mm lub długości większej niż 3500 mm należy dostarczać na plac budowy w oddzielnych częściach. Uszczelnienie połączeń ram i kołnierzy należy wykonać paskami z gumy grubości 3-5 mm. Centrale klimatyzacyjne o przekroju większym niż 1000 x 1000 mm lub długości większej niż 3500 mm należy dostarczać na plac budowy w poszczególnych sekcjach; centrale o wymiarach mniejszych należy dostarczyć w stanie złożonym. Uszczelnienie poszczególnych sekcji należy wykonać uszczelkami gumowymi grubości 3-5 mm. Tablice i szafy sterownicze dostarczane na budowę powinny być wyposażone we wszystkie przewidziane projektem regulatory i aparaturę kontrolnopomiarową.

Otwory i króćce elementów automatyki należy zabezpieczyć przed zanieczyszczeniem odpowiednimi zaślepkami. Wszystkie elementy regulacji pneumatycznej powinny być zakończone rurką (zaślepioną korkiem lub kapturkiem), przewidzianą do połączenia z przewodem impulsowym.

Aparatura kontrolno-pomiarowa elektryczna powinna być uzbrojona w przewody z wyprowadzeniem na zaciski listwy głównej. Tablice wyposażone w lampki sygnalizacyjne powinny mieć układ umożliwiający sprawdzanie wszystkich żarówek. Wszystkie elementy sterowania i sygnalizacji tablic i szaf sterowniczych należy wyposażyć w tabliczki, określające, ich funkcje.

MATERIAŁY DOTYCZĄCE INSTALACJI WENTYLACYJNEJ MECHANICZNEJ

Urządzenia wentylacyjne

- Wentylatory kanałowe

Kanały i kształtki

- Przewody wentylacyjne kołowe S(Spiro) stalowe ocynkowane

- Przewody wentylacyjne prostokątne A/I stalowe ocynkowane

- Kształtki wentylacyjne stalowe kołowe S(Spiro) ocynkowane

- Kształtki wentylacyjne stalowe prostokątne A/I ocynkowane

Nawiewniki i wywiewniki

- Kratki wentylacyjne do kanałów blaszanych

Przepustnice dla wszystkich budynków

- Przepustnice jednopłaszczyznowe

- Przepustnice wielopłaszczyznowe

Klapy p.poż.

- Klapa p.poż. EIS 120 prostokątne

Czerpnie i wyrzutnie

- Czerpnie ścienne

- Czerpnie dachowe

- Wyrzutnie ścienne

- Wyrzutnie dachowe

Tłumiki dla wszystkich budynków

- Tłumiki akustyczne płytowe

- Tłumiki akustyczne rurowe

Montaż.

Montaż urządzeń wprowadzających powietrze w ruch

- Wentylatory, tak promieniowe jak i osiowe powinny być izolowane przeciw drganiowo przez zastosowanie płyt

amortyzacyjnych, dylatacji fundamentów, amortyzatorów gumowych lub sprężynowych, kompensatorów itp.

- Wentylatory powinny być tak zamontowane, aby ich dostęp nie nastręczał trudności, ani nie stwarzał

zagrożenia dla obsługi.

- Wentylatory promieniowe (z wyjątkiem dachowych) powinny być tak ustawione, aby wał wirnika miał

położenie poziome. W przypadku montażu wentylatorów osiowych o osi pionowej wał wirnika powinien być ściśle pionowy, a łożyska przewidziane do pracy pionowej.

- Ustawienie wentylatorów z przekładniami z paskami klinowymi należy przeprowadzić tak, aby osie

wentylatora i silnika elektrycznego leżały w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wentylatora i silnika

elektrycznego.

- Do regulowania naciągu pasów, silniki elektryczne wentylatorów należy montować na saniach naciągowych, wyposażonych w śruby regulacyjne.

- Przy montażu wentylatorów dostarczonych na plac budowy w częściach, przed ich uruchomieniem należy wirnik wyważyć statycznie.

- Przed i po montażu wentylatorów należy dokonać ręcznej próby ruchu wirnika i stwierdzić, czy nie

występuje zakleszczenie lub tarcie wirnika o obudowę, a także, czy szczelina między wirnikiem i obudową wentylatora jest jednakowa na całym obwodzie.

- Jeśli istnieje możliwość przedostania się do wentylatora skroplin, obudowa wentylatora powinna być

odwodniona w najniższym punkcie, przez zamontowanie rurki syfonowej.

- Przy bezpośrednim czerpaniu powietrza z atmosfery otwór wlotowy wentylatora powinien być zaopatrzony w lej wlotowy z siatką ochronną.

- W wentylatorach dwustrumieniowych otwory ssące powinny być zaopatrzone w siatki ochronne.

- Wentylatory powinny być połączone z kanałami wentylacyjnymi za pomocą elastycznych króćców amortyzujących (brezent, skóra, igelit itp.). Długość elastycznych króćców powinna wynosić 100-150 mm, wymiary i kształt króćców powinny być zgodne z wymiarami i kształtem otworów wentylatora.

- Wentylatory transportowe należy łączyć bezpośrednio z przewodami, stosując do uszczelniania bezpośrednio z przewodami, stosując do uszczelnienia kołnierzowego gumę miękką grubości ok. 10 mm.

- Wentylatory promieniowe zmontowane na zewnątrz budynku powinny mieć daszki ochronne nad silnikami elektrycznymi.

- Przekładnie z paskami klinowymi powinny być wyposażone w osłony z blachy lub blachy i siatki z możliwością łatwego demontażu.

Montaż urządzeń prowadzących powietrze

- Kanały wentylacyjne powinny być szczelne.

- Do uszczelnienia połączeń kołnierzowych należy stosować uszczelki z gumy miękkiej lub mikroporowatej. W przypadku prowadzenia powietrza o temperaturze wyższej od 60 °C należy stosować uszczelki z gumy o podwyższonej odporności temperaturowej.

- Połączenia kołnierzowe kanałów należy skręcać śrubami i nakrętkami sześciokątnymi zakładanymi z jednej strony kołnierza. Śruby nie powinny wystawać poza nakrętki więcej niż na wysokość połowy nakrętki śruby. Skręcanie śrub zaleca się wykonywać parami po dwie przeciwległe leżące śruby.

- Powierzchnia kołnierzy powinna być gładka bez zadziorów i innych defektów.

- Płaszczyzny styku kołnierzy powinny być do siebie równoległe.

- Połączenia bezkołnierzowe przewodów należy uszczelnić na całym obwodzie uszczelką gumową lub pastą uszczelniającą.

-Kanały wentylacyjne należy mocować na podwieszeniach lub podporach. Rozstawienie ich powinno być takie, aby ugięcie kanału między sąsiednimi punktami zamocowania nie przekraczało 2 cm. Konstrukcja podpory lub podwieszenia powinna wytrzymywać obciążenie co najmniej trzykrotnemu ciężarowi przypadającego na nią odcinka kanału wraz z ewentualnym osprzętem i izolacji

-Kanały wentylacyjne przechodzące przez stropy lub ściany powinny być obłożone podkładkami

amortyzacyjnymi z wełny mineralnej lub innego materiału o podobnych właściwościach na grubości ściany lub stropu.

-Kanały przechodzące przez dach należy zaopatrzyć w typową podstawę dachową zabezpieczającą przed przeciekami niezależnie od tego czy są one zakończone wywietrzakami, czy daszkami.

-Kanały wentylacyjne prowadzące powietrze o wilgotności względnej powyżej 80 % powinny być ułożone ze spadkiem co najmniej 5% w kierunku ruchu powietrza. W najniższym punkcie kanału powinien być wmontowany króciec odwadniający z zaworem lub syfonem, z odprowadzeniem do kanalizacji.

-Jeżeli kanał przechodzi przez pomieszczenia, w których różnica temperatur między transportowanym

powietrzem a pomieszczeniami przekracza 10 °C, należy wykonać izolację cieplną zabezpieczającą przed nadmiernymi zyskami lub stratami ciepła kanałów, a także przed kondensacją pary wodnej.

-Tłumiki akustyczne powinny być usytuowane w pobliżu wentylatora przed pierwszymi odgałęzieniami,

zarówno po stronie tłocznej i ssącej, dla zabezpieczenia przed przenikaniem nadmiaru hałasu do

pomieszczeń i otoczenia budynku.

-Palna izolacja cieplna i akustyczna przewodów wentylacyjnych może być stosowana tylko na zewnętrznej ich powierzchni z jednoczesnym osłonięciem okładziną z materiałów niepalnych.

-Wewnętrzna powierzchnia przewodów, wymagająca izolacji akustycznej może być wyłożona wyłącznie materiałem niepalnym.

-Kanały wentylacyjne prowadzone przez pomieszczenia, których nie obsługują, powinny być obudowanie ściankami o klasie odporności ogniowej odpowiadającej wymaganiom dla ścian tych pomieszczeń.

-Łączenie pomieszczeń z różnych stref pożarowych. przewodami wentylacyjnymi z tworzyw sztucznych lub innych materiałów palnych jest niedopuszczalne.

-W przypadku konieczności prowadzenia kanałów z tworzyw sztucznych lub innych materiałów palnych przez więcej niż jedną strefę pożarową należy je osłonić trwałą obudową o odporności ogniowej odpowiadającej odporności ogniowej dla ścian lub stropów oddzielenia przeciwpożarowego.

- W pomieszczeniach, w których występują pyły, a także w pomieszczeniach, w których wymagania w

zakresie czystości są zaostrzone, zewnętrzne powierzchnie kanałów powinny być gładkie i łatwe do

oczyszczenia, zabezpieczone przed możliwościami zanieczyszczenia cieczami łatwo zapalnymi lub

mieszaninami innych palnych substancji, a ponadto zabezpieczone przed gromadzeniem się elektryczności statycznej.

-Dla pomieszczeń I i II kategorii niebezpieczeństwa pożarowego należy kanały wentylacyjne prowadzić

oddzielnie dla każdego pomieszczenia.

-Kanały przeprowadzone przez ścianę lub strop oddzielenia przeciwpożarowego, należy wykonywać z

materiałów niepalnych oraz wyposażyć w klapy przeciwpożarowe samozamykające w miejscach przejścia przez te przegrody. Klapy samozamykające, jeżeli przewody nie są obudowane ściankami, powinny mieć odporność ogniową równą połowie odporności ściany lub stropu oddzielenia przeciwpożarowego.

-Odległość nie izolowanych kanałów wentylacyjnych od wykładzin i powierzchni palnych powinna wynosić co najmniej 0,5 m.

-Kanały i urządzenia wentylacyjne mogą być osłonięte materiałami dekoracyjnymi trudno zapalnymi lub elementami z drewna grubości co najmniej 1 cm, pod warunkiem, ze długość ich nie przekroczy 25 m, a powierzchnia — 10% podłogi, przy czym ogólna powierzchnia materiałów palnych nie powinna być większa niż 40 % powierzchni podłogi.

-Mechanizmy nastawcze nawiewników i wywietrzników powinny być łatwo dostępne i tak wykonane, aby łopatki kierujące i regulujące; prowadnice, talerze, stożki itp. można było ustawić w dowolnym punkcie w zakresie położeń granicznych.

-Przepustnice regulujące wielkość przepływu powietrza przez wywietrzniki powinny posiadać mechanizm umożliwiający zdalne nastawianie przepustnicy z poziomu podłogi.

Montaż elementów regulacji przepływu powietrza

-elementy regulacji przepływu powietrza należy montować na prostych odcinkach kanałów w odległości od kolan lub odgałęzień

- trzech średnic równoważnych - przepustnice jednopłaszczyznowe,

- dwóch średnic równoważnych - przepustnice wielopłaszczyznowe o współbieżnym ruchu łopat,

- jednej średnicy równoważnej - przepustnice wielopłaszczyznowe o przeciwbieżnym ruchu łopat.

- elementy regulacyjne powinny być łatwo dostępne dla obsługi. Mechanizmy napędu przepustnic powinny umożliwiać łatwą zmianę położenia łopat, w zakresie od pełnego otwarcia do pełnego zamknięcia. Wymagane jest zapewnienie możliwości stałego zablokowania dźwigni napędu w wybranym położeniu łopat oraz wyraźne oznaczenie położenia otwartego i zamkniętego przepustnicy.

Montaż urządzeń oczyszczających powietrze

Filtry tkaninowe powinny być tak zamontowane, aby zapewnić:

- swobodny dostęp do drzwi rewizyjnych sekcji filtra,

- dogodną obsługę, konserwację oraz wymianę części filtra,

- demontaż całości poszczególnych sekcji filtra ,

- czyszczenie oraz wymianę zużytych rękawów filtracyjnych,

- demontaż i wymianę kolektorów zbiorczych powietrza doprowadzanego i odprowadzanego,

- oczyszczanie i kontrolę pracy urządzeń napędowych filtrów,

- naciąg rękawów zgodny z instrukcją obsługi danego urządzenia,

- zabezpieczenie przed zapyleniem łożysk silnika elektrycznego, reduktora obrotów ślimaka oraz

mechanizmu wstrząsającego,

- dobre zamocowanie rękawów tekstylnych na tulejach górnych i dolnych przy użyciu ocynkowanej, stalowej taśmy lub drutu ocynkowanego,

- dogodne dojście do cylindrów pneumatycznych i zaworów elektromagnetycznych oraz mechanizmów

dźwigniowych przy filtrach tekstylnych, czyszczonych przez przepływ powietrza.

- uszczelnianie połączeń poszczególnych sekcji przy użyciu uszczelek gumowych;

- nakrętki połączeń śrubowych powinny być zakładane wyłącznie po stronie zewnętrznej filtra.

Montaż urządzeń automatycznej regulacji

Do montażu urządzeń automatycznej regulacji można przystąpić po wykonaniu wszystkich robót budowlanych i wykończeniowych oraz zmontowaniu urządzeń klimatyzacyjnych. Montaż urządzeń automatycznej regulacji powinien być wykonany wg instrukcji producenta.

Przy montażu urządzeń regulacji automatycznej należy:

czujniki przetworników temperatury, lub wilgotności montować w reprezentatywnych punktach kanałów, urządzeń i pomieszczeń z dala od źródeł ciepła lub wilgoci (wyjątek stanowią czujki montowane w komorze klimatyzacyjnej),

czujniki przetworników osłonić ekranem z blachy aluminiowej szerokości i długości o 150 mm większej niż odpowiednie wymiary tych czujników, w przypadku nieuniknionego sąsiedztwa źródeł ciepła,

szafy sterownicze lub przekaźnikowe montować w miejscach suchych, z dala od urządzeń

energetycznych,

sprawdzić szczelność przewodów sprężonego powietrza przed podłączeniem przewodów do przetworników, regulatorów i elementów wykonawczych oraz przedmuchać powietrzem o ciśnieniu nie mniejszym niż ciśnienie robocze,

przewody impulsowe lub zasilające montować na ścianach przy użyciu specjalnych uchwytów

rozstawionych co 500 mm,

przed każdym przetwornikiem i elementem wykonawczym na rurkach montować zaworki odcinające, tak sytuować

przetworniki i elementy wykonawcze, aby obsługa miała do nich swobodny dostęp i obserwację, elektryczne

przewody łączce prowadzić wzdłuż powierzchni ścian w cienkościennych rurkach stalowych.

przewody elektryczne od czujników i innych urządzeń pracujących na napięciu poniżej 24 V należy prowadzić

oddzielnie od przewodów sygnalizacji i zasilania pracujących na napięcie wyższe od 24 V.

Montaż urządzeń do obróbki ciepłego powietrza

Zespoły ogrzewczo-wentylacyjne i nawilżające mogą być montowane w położeniu pionowym lub poziomym, zależnie od konstrukcji i łożyskowania silnika. Między obudowę zespołu zespołu a wspornik, podwieszenie, ścianę lub słup założyć podkładki amortyzujące z gumy grubości 10 — 20 mm. Ściany lub sufity powinny być przed zamontowaniem zespołów otynkowane i pomalowane. Przed i po montażu zespołów ogrzewczo wentylacyjnych należy sprawdzić ręcznie ruch wirnika wentylatora oraz działanie mechanizmów nastawczych żaluzji nawiewnej i przepustnicy regulującej w skrzynce mieszankowej. Chłodnice należy montować za filtrami powietrza instalacji. Od spodu chłodnicy należy zamontować tacę ociekową z wyprowadzeniem syfonowym nad kratkę ściekową.

Kontrola jakości robót.

kontrola zgodności stosowanych materiałów ze specyfikacją i dokumentacją techniczną,

kontrola kompletności wymaganych atestów,

certyfikatów i oświadczeń, kontrola zgodności wymagań dotyczących wyrobów stosowanych w instalacji wodno-kanalizacyjnej i grzewczych oraz kompletności wyrobów i działania instalacji,

kontrola zgodności wymagań dotyczących wyrobów stosowanych w instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz kompletności wyrobów i działania instalacji z Wymaganiami technicznymi COBRTI INSTAL zeszyt 6 „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych” zeszyt 7 „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wodociągowych”, „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji kanalizacyjnych”, Zeszyt 5 „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych” Zalecane do stosowania przez Ministerstwo infrastruktury.

Obmiar robót.

Długości i odległości pomiędzy wyszczególnionymi punktami skrajnymi będą obmierzone poziomo wzdłuż linii osiowej.

Jednostką obmiaru robót jest:

kpl. urządzeń,

szt. armatury,

1m rurociągu,

1m położonej izolacji rurociągu,

1m2 kanału wentylacyjnego

1m2 izolacji kanału wentylacyjnego

kpl. prób montażowych.

roboty przygotowawcze i pomiarowe,

rozbiórka nawierzchni nad wodociągiem,

wykonanie przecisków,

zakup i dostawę materiałów,

przygotowanie podłoża pod rury,

zmontowanie i ułożenie rur,

wykonanie złączy,

wyregulowanie osi i spadku rurociągu,

płukanie i dezynfekcja rur,

włączenie do istniejącej sieci,

zasypanie i zagęszczenie wykopu,

odwóz nadmiaru gruntu,

koszt nadzoru użytkownika,

przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej,

wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.

Odbiór robót.

Odbiorom robót podlegają wszystkie operacje związane z montażem urządzeń, armatury, rurociągów i ich izolacji. Odbioru dokonuje Inżynier na podstawie zgłoszenia Wykonawcy.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i Specyfikacją Techniczną, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały wyniki pozytywne.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.

Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:

wykonanie rurociągów przed położeniem izolacji,

próba szczelności instalacji przed położeniem izolacji.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu powinien być dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie korekt i poprawek, bez hamowania ogólnego postępu robót.

Odbiór częściowy.

Odbiór międzyoperacyjny.

Odbiorowi międzyoperacyjnemu podlegają:

sposób prowadzenia przewodów poziomych i pionowych,

lokalizacja przyborów sanitarnych

montaż armatury.

Odbiór końcowy.

Odbiorowi końcowemu wg PN-81/B-10725 [11] i PN-91/B-10728 [13] podlega:

sprawdzenie kompletności dokumentacji do odbioru technicznego końcowego (polegające na sprawdzeniu protokółów badań przeprowadzonych przy odbiorach technicznych częściowych),

badanie szczelności całego przewodu (przeprowadzone przy całkowicie ukończonym i zasypanym przewodzie, otwartych zasuwach - zgodnie z punktem 8.2.4.3 normy PN-81/B-10725 [11]),

badanie jakości wody (przeprowadzone stosownie do odpowiednich norm obowiązujących w zakresie badań fizykochemicznych i bakteriologicznych wody).

Wyniki przeprowadzonych badań podczas odbioru powinny być ujęte w formie protokółu, szczegółowo omówione, wpisane do dziennika budowy i podpisane przez nadzór techniczny oraz członków komisji przeprowadzającej badania.

Wyniki badań przeprowadzonych podczas odbioru końcowego należy uznać za dokładne, jeżeli wszystkie wymagania (badanie dokumentacji i szczelności całego przewodu) zostały spełnione.

Jeżeli któreś z wymagań przy odbiorze technicznym końcowym nie zostało spełnione, należy ocenić jego wpływ na stopień sprawności działania przewodu i w zależności od tego określić konieczne dalsze postępowanie.

Przy odbiorze instalacji należy przedstawić co najmniej następujące dokumenty:

a) Dokumentacja powykonawcza,

b) Dziennik budowy,

c) Atesty i zaświadczenia,

d) Protokoły odbiorów częściowych dla tych elementów instalacji, które po zakończeniu robót budowlanych zostały zakryte,

e) Protokoły prób szczelności przewodów instalacji,

f) Protokoły wykonania płukania i dezynfekcji instalacji c.o. i c.t., zimnej wody,

g) Świadectwa badań jakości wody.

Przy odbiorze końcowym należy w szczególności skontrolować:

użycie właściwych materiałów i elementów urządzenia,

prawidłowość wykonania połączeń,

wielkość spadków przewodów,

prawidłowość wykonania odpowietrzeń,

prawidłowość wykonania podpór przewodów oraz odległości między nimi,

prawidłowość ustawienia armatury,

zgodność wykonania instalacji z dokumentacją techniczną.

Podstawa płatności.

Ogólne zasady płatności.

Jednostka obmiarowa.

Cena jednostki obmiarowej na podstawie pomiarów na budowie obejmuje:

prace przygotowawcze,

transport urządzeń i materiałów przewidzianych do wykonania robót,

montaż urządzeń,

montaż armatury,

montaż rurociągów,

izolacja rurociągów,

wykonanie niezbędnych pomiarów i badań,

uporządkowanie miejsca robot i usunięcie pozostałych materiałów.

Przepisy związane

Normy.

Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne.

L.P.	NUMER NORMY	PRZEDMIOT NORMY
1.	PN-81/B-10700/00	Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne - Wymagania i badania przy odbiorze - Wspólne wymagania i badania
2.	PN-81/B-10700/01	Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne - Wymagania i badania przy odbiorze - Instalacje kanalizacyjne
3.	PN-81/B-10700/02	lnstalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne - Wymagania i badania przy odbiorze - Przewody wody zimnej i cieplej z rur stalowych ocynkowanych
4.	PN-81/B-10740	Stacje hydroforowe - Wymagania to badania przy odbiorze
5.	PN-82/B-02857	Ochrona przeciwpożarowa - Przeciwpożarowe zbiorniki wodne - Wymagania ogólne
6.	PN-83/B-10700/04	Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne - Wymagania i badania przy odbiorze - Przewody wody zimnej z polichlorku winylu i polietylenu
7.	PM-84/B-01440	Instalacje sanitarne - Nazwy, symbole i jednostki miar ważniejszych wielkości
8.	PN-84/B-01701	Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne - Oznaczenia na rysunkach
9.	PN-92/B-01706	Instalacje wodociągowe - Wymagania w projektowaniu
10.	PN-92/B-01707	Instalacje kanalizacyjne - Wymagania w projektowaniu
11.	PN-92/B-10735	Kanalizacja - Przewody kanalizacyjne - Wymagania i badania przy odbiorze
12.	PN-B-01706/Az1	Instalacje wodociągowe - Wymagania w projektowaniu (Zmiana Az1)+ Komentarz
13.	PN-B-02863	Ochrona przeciwpożarowa budynków - Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne - Sieć wodociągowa przeciwpożarowa
14.	PN-B-02864	Ochrona przeciwpożarowa budynków - Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne - Zasady obliczania zapotrzebowania na wodę do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru
15.	PN-B-02865	Ochrona przeciwpożarowa budynków - Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne - Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa
16.	PN—B—10725	Wodociąg - Przewody zewnętrzne - Wymagania i badania
17.	PN-B-10729	Kanalizacja - Studzienki kanalizacyjne
18.	PN-M-61540	Ochrona przeciwpożarowa - Urządzenia tryskaczowe - Zasady projektowania i instalowania oraz odbioru i eksploatacji

Instalacje centralnego ogrzewania.

L.P.	NUMER NORMY	PRZEDMIOT NORMY
1.	PN-90/B-01430	Ogrzewnictwo. Instalacje centralnego ogrzewania. Terminologia
2.	PN-82/B-02402	Ogrzewnictwo. Temperatury ogrzewanych pomieszczeń w budynkach
3.	PN-82/B-02403	Ogrzewnictwo. Temperatury obliczeniowe zewnętrzne
4.	PN-B-02414:1999	Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi. Wymagania
5.	PN-91/B-02420	Ogrzewnictwo. Odpowietrzanie instalacji ogrzewań wodnych. Wymagania
6.	PN-B-02421:2000	Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Izolacja cieplna przewodów, armatury i urządzeń. Wymagania i badania odbiorcze
7.	PN-B-02431-1:1999	Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwa gazowe o gęstości względnej mniejszej niż 1. Wymagania
8.	PN-B-03406:1994	Ogrzewnictwo. Obliczanie zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3

Instalacje wentylacji mechanicznej

L.P.	NUMER NORMY	PRZEDMIOT NORMY
1.	PN-B-03430 Az3	Wentylacja w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej.
2.	PN-B-02151/02	Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne poziomy poziomu dźwięku w pomieszczeniach.
3.	PN-B-03431	Wentylacja mechaniczna w budownictwie. Wymagania.
4.	PN-B-03434	Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Podstawowe wymagania i badania.
5.	PN-B-76001	Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Szczelność. Podstawowe wymagania i badania.
6.	PN-B-76002	Wentylacja. Połączenia urządzeń, przewodów i kształtek wentylacyjnych blaszanych.
7.	PN-B-10440	Wentylacja mechaniczna. Urządzenia wentylacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze.

Inne dokumenty i instrukcje.

- Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane.

- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim

powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dziennik Ustaw nr 75 poz. 690 z dnia 15.06.2002 r.).

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 kwietnia 1998 r. w sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności.

- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

- Ustawa z dn. 16.04.2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U.44.92.881)

- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 6.02.2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U.03.47.401)

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 22.04.1998 r. w sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności (Dz.U.98.55-362)

- Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych - wyd. COBRTI Instal - zeszyt 5

- Katalogi, aprobaty techniczne, DTR zastosowanych urządzeń i materiałów.

przeznaczonych do stałego przebywania ludzi.

- Warunki Techniczne Wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych opr. CORBTI INSTAL.

- Warunki Techniczne Wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych

Przepisy i wymagania SANEPID.

SPECYFIKACJA TECHNICZNA STE 1.0

WYKONANIE WEWNĘTRZNYCH INSTALACJI ELEKTRYCZNYCH ORAZ ZASILANIA BUDYNKU

SPIS TREŚCI:

1.0. Wstęp

1.1. Przedmiot specyfikacji technicznej

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

1.3. Zakres robót objętych specyfikacją

1.4. Określenia podstawowe

2.0. Materiały

3.0. Sprzęt

4.0. Transport

5.0. Wykonanie robót

6.0. Kontrola jakości robót

7.0. Obmiar robót

8.0. Podstawa płatności

9.0. Normy związane

Wytyczne do planu BIOZ

1.0. Wstęp

1.1. Przedmiot specyfikacji technicznej

Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót - instalacje elektryczne wraz z zasilaniem projektowanego budynku :

1.2. Zakres stosowania specyfikacji

Specyfikacja techniczna posłuży jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zleceniu i realizacji robót określonych w punkcie 1.1.

1.3. Zakres robót objętych S.T.

Zakres niniejszego opracowania obejmuje:

Linia kablowa zasilania obiektu wraz z pomiarem energii

instalacje elektryczne

instalacja odgromowa

1.4.Określenia podstawowe

1.4.1.Linia kablowa - kabel wielożyłowy lub wiązka kabli jednożyłowych w układzie wielofazowym, łącznie z osprzętem ułożone na wspólnej trasie i łączące zaciski tych samych urządzeń energetycznych

1.4.2.Trasa kablowa - pas terenu lub przestrzeni, którego osią symetrii jest linia prosta, łamana lub falista, łącząca dwa lub więcej urządzeń elektrycznych.

1.4.3.Osprzęt linii kablowych energetycznych - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub zakończenia kabli.

1.4.4.Skrzyżowanie - takie miejsce na trasie linii kablowej, w którym jakakolwiek część rzutu poziomego linii kablowej przecina lub pokrywa jakąkolwiek część rzutu poziomego innej linii kablowej lub innego urządzenia podziemnego lub naziemnego.

1.4.5.Zbliżenie - takie miejsce na trasie linii kablowej, w którym odległość miedzy linią kablową i inną linią kablową, urządzeniem podziemnym lub drogę komunikacyjna jest mniejsza niż odległość dopuszczalna dla danych warunków ułożenia, bez stosowania przegród.

1.4.6.Osłona kabla - konstrukcja przeznaczona do ochrony kabla przed uszkodzeniami mechanicznymi, chemicznymi i działaniem łuku elektrycznego.

1.4.7.Słup - konstrukcja wsporcza linii elektroenergetycznej lub oprawy oświetleniowej.

1.4.8.Oprawa oświetleniowa - urządzenia, których włączenie zapewnia właściwy poziom jasności i równomierności oświetlenia.

1.4.9. Wysięgnik - część konstrukcji słupa , na której montuje się oprawę oświetleniową.

1.4.10.Fundament - podstawa prefabrykowanego lub lanego betonu, dzięki której słup utrzymuje się w pozycji pożądanej.

1.4.11.Przewód - element służący do przekazywania energii

1.4.12.Osprzęt instalacyjny - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub zakończenia przewodów.

1.4.13.Rozdzielnice - urządzenia z aparatami służącymi do zabezpieczenia i załączenia obwodów elektrycznych.

2.0. Materiały

Materiały do wykonania robót elektrycznych nabywane będą przez Wykonawcę u wytwórców lub sprzedawców.

Przy nabywaniu materiałów należy się kierować:

polskimi normami

normami branżowymi

warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót

instrukcjami stosowania i użytkowania dostarczonymi przez producenta

przepisami budowlanymi,

przepisami BHP

każdy materiał powinien posiadać atest wytwórcy stwierdzający jego zgodność z normami i

przepisami

3.0. Sprzęt

Wykonawca jest zobowiązany do używania tylko takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót, zarówno na miejscu tych robót jak i przy wykonywaniu czynności pomocniczych oraz w czasie za i wyładunku materiałów i sprzętu.

3.1. Wykaz sprzętu użytego przy wykonywaniu prac objętych S.T. :

wyciąg jednomasztowy z napędem elektrycznym 0,5t

samochód dostawczy 0,9t

samochód skrzyniowy

spawarka

narzędzia osobiste

agregat prądotwórczy do 2,5 kVA

przyrząd pomiarowy okablowania strukturalnego kpl

środek łączności bezprzewodowej

4.0. Transport

Wykonawca powinien mieć możliwość korzystania z następujących środków transportu:

ciągnik kołowy

samochód skrzyniowy

samochód dostawczy

samochód samowyładowczy

5.0. WYKONANIE ROBÓT

5.1 Sieć kablowa

5.1.1 Zasady ogólne

Technologia budowy sieci kablowych elektroenergetycznych została określona w polskiej normie PN-76/E-05125 oraz w PBUE.

Prace wykonać w następującej kolejności:

dokładne ustalenie tras projektowanych linii kablowych (wytrasowanie geodezyjne)

ustalanie miejsc ustawienia słupów oświetleniowych

rozbiórka nawierzchni (tam, gdzie to konieczne) w sposób zapewniający wykorzystanie materiałów do tworzenia nawierzchni

wykopanie rowów kablowych, ręczne bez użycia sprzętu mechanicznego. Użycie sprzętu mechanicznego jest dozwolone tylko w tedy, gdy stwierdzi się bez żadnych wątpliwości brak wszelkich mediów w ziemi na wytyczonej trasie linii kablowej

wyrównanie dna wykopów, usunięcie i wywiezienie poza teren budowy gruzu i kamieni, nasypanie 10-cio- cm warstwy piasku

ułożenie w przejściach pod drogami i wjazdami rur osłonowych

ułożenie kabli, wykonanie pomiarów geodezyjnych kabli, założenie opasek opisowo-ostrzegawczych

zasypanie kabla 10-cio- cm warstwą piasku i 20cm warstwą ziemi rodzimej, ułożenie folii ostrzegawczej, zasypanie pozostałej części wykopów ubijając warstwami. Wskaźnik zagęszczenia gruntu powinien być równy 0,85

przygotowanie kabli do wykonania połączeń - wykonanie pomiarów i ustalenie kolejności faz

montaż fundamentów słupów oświetleniowych

ustawienie słupów zmontowanych z wysięgnikiem i oprawką

wykonanie połączeń w słupach i rozdzielnicy zasilania obwodu oświetlenia

odtworzenie nawierzchni chodników, wjazdów i terenów zielonych

próby eksploatacyjne.

Całość prac wykonać z normami i obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.

5.2 Budowa linii kablowych

kable układać o ile to możliwe, równolegle do dróg i pozostałego uzbrojenia terenu

głębokość ułożenia kabli - 0,7 m jeżeli głębokość ta nie może być zachowana z uwagi na skrzyżowania i obejścia podziemnych urządzeń dopuszcza się mniejsze głębokości pod warunkiem użycia rur osłonowych

zapas kabli w wykopie 1-3% długości wykopu, przy mufach kablowych min.- 1m

zapas kabli przy podejściu do słupa 1m

równoległe układanie dwóch lub większej liczby linii kablowych obok siebie

a) cztery jednożyłowe jednej linii kablowej n.n. układać w wiązkach spiętych opaskami,

b) dwie linie kablowe n.n. - w odległości 10 cm od siebie

odległość układanych kabli od innych urządzeń podziemnych - zgodnie z tablicą nr 2 zawartą w PN-76/E-05125.

5.2.1. Zasilanie obiektu.

5.2.2. Uziemienie

Uziemić należy zacisk PE kablowej skrzynki pomiarowej gdzie nastąpi rozdział PEN na PE i N. Oporność uziomu do wartości 10-ciu omów.

5.3. Instalacje elektryczne,

Instalacje elektryczne w budowanym budynku będą wykonane przewodami typu YDYo, i YDY układanymi pod tynk. Osprzęt instalacyjny w postaci łączników wyłączników, gniazd wtykowych i puszek - podtynkowych. Instalacja gniazd wtykowych 230V 16A/N/PE będzie wykonana przewodem YDYo 3x2,5 mm2. Gniazda wtykowe ze stykiem ochronnym. Zabezpieczenie obwodów gniazd wtykowych włącznikami różnicowo-prądowymi o prądzie zadziałania J∆=30mA. W łazienkach osprzęt szczelny. Instalacje w łazienkach wykonać po wykonaniu instalacji sanitarnych. Elementy rozłączne jak łączniki, gniazda wtykowe, puszki rozgałęźne itp. Nie mogą być instalowane bliżej niż w odległości 60cm od przyborów gazowych (piecyki), elementów rozdzielczych i złączek. Wyłączniki światła w pomieszczeniach biurowych instalować na wysokości 1,1 m, a w łazienkach na wysokości 1,3m, w kuchni na wysokości 1,15m, w łazienkach 1,4m od posadzki,

Zwody poziome i przewodu odprowadzające należy wykonać drutem stalowym ocynkowanym o Ø 8. Uziom otokowy wykonać bednarką stalową ocynkowaną 20x3 mm układaną w ziemi na głębokości 0,6m. Przy skrzyżowaniu bednarki z rurociągami i kablami stosować rurę ochronną PCV O 50mm. Wszystkie części metalowe oraz urządzenia na dachu łączyć z instalacją odgromową. Oporność uziemiona mierzona przy każdym zwodzie nie może przekroczyć 10-u omów.

Szczegóły na rysunkach.

Rozdzielnice

Rozdzielnice będą wykonane jako zagłębione w obudowach typowych z listwami N i PE z szyną TS35 do mocowania aparatów.

Ochrona przed porażeniem

Jako ochronę dodatkową zastosowano „Szybkie samoczynne wyłączenie”, które będzie realizowane przez bezpieczniki instalacyjne i zaprojektowane w obudowach odbiorczych wyłączniki różnicowo-prądowe o I∆n=30mA

6.0. Kontrola jakości robót

6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót

Celem kontroli jest stwierdzenie osiągnięcia założonej jakości wykonanych robót związanych z wykonaniem instalacji elektrycznych kablowych wnętrzowych, odgromowych i montażu rozdzielnicy głównej. Wykonawca ma obowiązek wykonania pełnego zakresu badań na budowie w celu wykazania zgodności dostarczonych materiałów i wykonywanych robót z projektem budowlano-wykonawczym i wymaganiami S.T. Kontrola jakości robót powinna się odbywać w obecności przedstawiciela inwestora. O terminie badań Wykonawca z odpowiednim wyprzedzeniem powinien powiadomić inwestora. Po wykonaniu badań wykonawca przedstawia na piśmie wyniki badań do akceptacji inwestora.

6.2. Kontrola jakości robót

Sprawdzenie właściwych układów połączeń w rozdzielnicy i osprzęcie

Wykonanie pomiarów sprawdzenia ciągłości, oporności izolacji, prób napięciowych wykonanych obwodów i linii kablowych

Sprawdzenie ochrony przeciwporażeniowej

Sprawdzenie oporności uziemienia.

6.3. Ocena wyników badań

Przedstawioną do odbioru instalację elektryczną należy uznać za wykonaną zgodnie z wymaganiami normy jeżeli sprawdzenia i pomiary podane niniejszym rozdziale S.T. dały wynik dodatni. Elementy robót i aparatury, które w wyniku badań otrzymały ocenę ujemną, powinny być wymienione na nowe lub poprawione i ponownie zgłoszone do odbioru.

7.0. Obmiar robót

Obmiaru robót należy dokonać w oparciu o dokumentację projektową i zaakceptowane przez inwestora zmiany wynikłe w trakcie budowy.

Jednostkami obmiarowymi są:

dla przewodów i kabli: metr

dla osprzętu: sztuka

dla rozdzielnicy (obudowa): sztuka

dla przewodów odgromowych: metr

Po wykonaniu robót Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć inwestorowi następujące dokumenty:

dokumentację powykonawczą

dziennik budowy

książkę obmiaru robót

protokoły pomiarów

protokoły odbioru robót zanikowych.

8.0. Podstawa płatności

Płatność za jednostkę obmiarową należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych prac na podstawie atestów producentów urządzeń, oględzin i pomiarów sprawdzających.

Cena za wykonanie robót obejmuje:

roboty przygotowawcze,

dostawa, montaż i budowa urządzeń,

transport zdemontowanych materiałów do punktu składowania,

przeprowadzenie prób i konserwacji zabudowanych urządzeń w okresie gwarancyjnym.

9.0. Normy związane:

PN-EN 50298/2002	Puste obudowy do rozdzielnic i sterownic niskonapięciowych. Wymagania ogólne
PN-EN 60439/2002	Rozdzielnice i sterownice niskonapięciowe - wymagania dotyczące niskonapięciowych rozdzielnic i sterownic, przeznaczonych do instalowania w miejscach dostępnych do użytkowania przez osoby niewykwalifikowane
PN-EN 60529/2003	Stopnie ochrony zapewnianej przez obudowę (KOD JP)
PN-EN 60947/1/2002	Aparatura rozdzielcza i sterownicza niskonapięciowa - część I. Postanowienia ogólne
PN-EN 60947/3/2002	Aparatura rozdzielcza i sterownicza niskonapięciowa - część 3. Rozgałęźniki, odgałęźniki rozłączniki izolacyjne i zestawy łączników z bezpiecznikami topikowymi
PN-HD 630.3.1 S3/2002	Bezpieczniki topikowe niskonapięciowe. Część 3-1. Wymagania dodatkowe dotyczące bezpieczników przeznaczonych do obsługi przez osoby niewykwalifikowane (bezpieczniki głównie do użytku domowego i podobnego) sekcje od I do IV,
PBUE wyd. 1988	„Instalacje elektryczne i urządzenia oświetlenia elektrycznego”
PBUE wyd. 1988	„Dobór przewodów i kabli elektroenergetycznych do obciążeń prądem elektrycznym”
PN-76/E-05125	Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa
PN-HD 603 S1/2002	Kable Rozdzielcze na napięcie znamionowe 0,6/1kV
PN-HD 603 S1/2002	Kable elektroenergetyczne - dodatkowe metody badań

10.0. Wytyczne do planu BiOZ

10.1. Zakres robót

Wykonanie instalacji elektrycznych

Wykonanie instalacji odgromowej

Wykonanie zasilania obiektu (linie kablowe, złącza i pomiar energii)

Wykonanie prac pomiarowych wszystkich wykonanych instalacji.

10.2 Kolejność realizacji inwestycji:

10.2.1.Dokładne zapoznanie się z dokumentacją techniczną połączone z wizją w terenie

10.2.2.Zamówienie i dostawa materiałów wg opracowanego harmonogramu dostaw

10.2.3.Montaż rozdzielnic i urządzeń zgodnie z projektem

10.2.4.Wykonanie instalacji elektrycznych i odgromowych

10.2.5.Wykonanie połączeń puszek osprzętu i aparatury

10.2.6.Wykonanie wszystkich koniecznych pomiarów instalacji i uziomów

10.2.7.Uporządkowanie terenu budowy

10.2.8.Sposób prowadzenia instruktażu pracowników - ujęto w pkt 11.0.

10.3. BHP na placu budowy

Prace montażowe należy wykonywać zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach elektrycznych (Dz. U. Nr 80 poz. 912) oraz w oparciu o opracowany przez kierownika budowy plan BIOZ (plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 151 poz. 1256 z dnia 27 sierpnia 2002 roku).

Opracowanie planu BIOZ konieczne jest ze względu na wykonywany zakres robót wyszczególniony w art. 21a ust. 2 Prawa budowlanego, określonych w Dz. U. Nr 151 poz. 1256 § 4 pkt 1b i 1k. W instrukcji należy między innymi zawrzeć:

wytyczne przy pracach na wysokości,

wytyczne przy pracach przy urządzeniach energetycznych. Wszyscy zatrudnieni na budowie muszą posiadać aktualne badania lekarskie i przeszkolenia w zakresie przepisów BHP odpowiednie dla stanowiska pracy,

prace przy urządzeniach elektrycznych należy wykonywać zgodnie z obowiązującymi przepisami i „Instrukcją Organizacji Bezpiecznej Pracy w Energetyczne”,

przed rozpoczęciem robót należy zapoznać się z treścią uzgodnień,

należy wykonać właściwe zabezpieczenie robót z uwzględnieniem zasad bhp.

W przypadkach wątpliwych należy kontaktować się z autorem projektu.

10.4. Sposób prowadzenia instruktażu pracowników

Przed rozpoczęciem robót każdego dnia należy udzielić pracownikom instruktażu w zakresie zagrożeń występujących przy realizacji zadania przewidzianego na dany dzień. Udzielenie instruktażu powinno być potwierdzone podpisem pracownika.

10.5. Sprzęt ochronny

Sprzęt ochronny osobistej pracownika powinien posiadać atesty oraz instrukcje określające sposób jego użytkowania.

10.6. Uwagi końcowe

opracowanie planu BIOZ przez kierownika robót konieczne jest ze względu na wykonywany zakres robót wyszczególniony w artykule 21 Prawa budowlanego, określonych w Dz. U. Nr 151 poz. 1256 § 4 pkt 1b i 1k,

ŚRÓDMIEJSKI ZESPÓŁ MIESZKANIOWY „KU SŁOŃCU” W SZCZECINIE

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robot
Ogólna specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robot - szablon, Budownictwo, Rok IV, Organizacja
Ogólna specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robot - szablon (2), Budownictwo AGH 1, Propsy na
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH, Nr archiw: AB-/7/05
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót w praktyce
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projekto
Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji techni
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANO
Specyfikacje techniczne wykoniania i odbioru robót budowlanych, Studia, V rok, V rok, X semestr, Kos
W.12.2.Specyfikacje techniczne wykonania iodbioru robot, budownictwo ogólne
103a Zakres I Forma Dok Projektowej, Spec Tech Wykonania I Odbioru Robót Bud Oraz Programu Funkcj
BN 62 8841 04 BUDOWNICTWO Z GLINY SCIANY Z GLINY UBIJANEJ WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA I ODBI
STbudynekUrzedu WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT , BUDOWA DOMU BUDOWNICTWO ROBOTY BUDOWLANE BETON ZAPRAWY
103a Zakres I Forma Dok Projektowej, Spec Tech Wykonania I Odbioru Robót Bud Oraz Programu Funkcj
SPECYFIKACJA TECHNICZNA?TONU PRZEZNACZONEGO DO WYKONANIAPŁYTY?TONOWEJ GALERII HANDLOWEJ
Protokół odbioru wykonanych elementów, robót, obiektu
druk PROTOKÓŁ TECHNICZNEGO ODBIORU ROBÓT Pytlak , BUDOWNICTWO, potrzebne druki

więcej podobnych podstron