numer 膰wiczenia
8 |
temat 膰wiczenia Badanie r贸wnowag fazowych w uk艂adach zawieraj膮cych trzy ciecze o ograniczonej wzajemnej mieszalno艣ci |
data wykonania 膰wiczenia 21-10-2008 |
|
|
data oddania sprawozdania 28-10-2008 |
Grupa C2 |
Imi臋 i nazwisko Micha艂 P艂otek
|
Nazwisko sprawdzaj膮cego dr Beata Korchowiec |
Uwagi:
|
Ocena |
Cel eksperymentu:
Celem przeprowadzonego eksperymentu by艂o zbadanie r贸wnowag fazowych w uk艂adach zawieraj膮cych trzy ciecze o ograniczonej wzajemnej mieszalno艣ci i sporz膮dzenie dla nich krzywych r贸wnowag fazowych w tr贸jk膮tach Gibbsa. Jako uk艂ad贸w badanych u偶yto wody, toluenu i etanolu (I uk艂ad) oraz alkoholu n-butylowego, benzylowego i wody (II uk艂ad).
Plan pracy:
Uk艂ad woda - toluen - alkohol etylowy:
Do 7 prob贸wek z doszlifowanym korkiem odmierzono odpowiednie obj臋to艣ci wody VA, a nast臋pnie toluenu toluenu VB.
Do tak przygotowanych mieszanin dodawano nast臋pnie alkohol etylowy (VC) dozuj膮c niewielkie porcje z biurety i wstrz膮saj膮c energicznie pr贸b贸wk膮 po dodaniu ka偶dej porcji. Post臋powano tak a偶 do momentu zaniku zm臋tnienia w prob贸wce, kt贸re 艣wiadczy艂o o ca艂kowitym wymieszaniu si臋 obu faz.
Umieszczone w prob贸wkach ilo艣ci wody i toluenu, a tak偶e zu偶yte ilo艣ci etanolu przedstawia tabela nr 1:
Nr prob贸wki |
Woda - VA [cm3] |
Toluen - VB [cm3] |
Etanol - VC [cm3] |
1 |
0,5 |
5,5 |
5,3 |
2 |
1 |
5 |
6,85 |
3 |
2 |
4 |
9,45 |
4 |
3 |
3 |
10,7 |
5 |
4 |
2 |
10,3 |
6 |
5 |
1 |
9,95 |
7 |
5,5 |
0,5 |
8,55 |
Uk艂ad n-butanol - alkohol benzylowy - woda:
Do pi臋ciu prob贸wek z doszlifowanym korkiem wprowadzono ustalone obj臋to艣ci alkoholu n-butylowego VD, a nast臋pnie odpowiadaj膮ce im ilo艣ci alkoholu benzylowego VE.
Do ka偶dego ze sporz膮dzonych roztwor贸w dozowano wod臋 destylowan膮 (VF) przy pomocy biurety, energicznie mieszaj膮c po ka偶dej porcji, a偶 do czasu pojawienia si臋 w prob贸wce zm臋tnienia, kt贸re by艂o jednoznaczne z wykszta艂ceniem drugiej fazy w uk艂adzie.
Umieszczone w prob贸wkach ilo艣ci butanolu i alkoholu benzylowego, a tak偶e zu偶yte ilo艣ci wody przedstawia tabela nr 2:
Nr prob贸wki |
Alkohol n-butylowy- VD [cm3] |
Alkohol benzylowy - VE [cm3] |
Woda destylowana - VF [cm3] |
1 |
5 |
0 |
1,175 |
2 |
4 |
1 |
1 |
3 |
3 |
2 |
0,9 |
4 |
2 |
3 |
0,85 |
5 |
0 |
5 |
0,75 |
Opracowanie wynik贸w eksperymentu:
W poni偶szych obliczeniach korzystano z g臋sto艣ci wyznaczonych dla temperatury powietrza 20oC w oparciu o:
Ma艂e tablice chemiczne, Witold Mizerski, Wydawnictwo adamantan 2005
http://tabelechemiczne.chemicalforum.eu/gestosc_woda.html
dwoda = 0,9982 g/cm3
dbutanol = 0,8057 g/cm3
dfenylometanol = 1,0420 g/cm3
dtoluen = 0,8623 g/cm3
detanol = 0,7851 g/cm3
Wyniki oblicze艅 przedstawiaj膮 poni偶sze tabele:
Uk艂ad woda - toluen - alkohol etylowy:
Nr pr贸bki |
mA [g] |
mB [g] |
mC [g] |
危mi [g] |
%A |
%B |
%C |
1 |
0,4991 |
4,7427 |
4,1610 |
9,4028 |
5,31% |
50,44% |
44,25% |
2 |
0,9982 |
4,3115 |
5,3779 |
10,6876 |
9,34% |
40,34% |
50,32% |
3 |
1,9964 |
3,4492 |
7,4192 |
12,8648 |
15,52% |
26,81% |
57,67% |
4 |
2,9946 |
2,5869 |
8,4006 |
13,9821 |
21,42% |
18,50% |
60,08% |
5 |
3,9928 |
1,7246 |
8,0865 |
13,8039 |
28,93% |
12,49% |
58,58% |
6 |
4,9910 |
0,8623 |
7,8117 |
13,6650 |
36,52% |
6,31% |
57,17% |
7 |
5,4901 |
0,4312 |
6,7126 |
12,6339 |
43,46% |
3,41% |
53,13% |
Uk艂ad n-butanol - alkohol benzylowy - woda:
Nr pr贸bki |
mD [g] |
mE [g] |
mF [g] |
危mi [g] |
%D |
%E |
%F |
1 |
4,0285 |
0,0000 |
1,1729 |
5,2014 |
77,45% |
0,00% |
22,55% |
2 |
3,2228 |
1,0420 |
0,9982 |
5,2630 |
61,24% |
19,80% |
18,97% |
3 |
2,4171 |
2,0840 |
0,8984 |
5,3995 |
44,77% |
38,60% |
16,64% |
4 |
1,6114 |
3,1260 |
0,8485 |
5,5859 |
28,85% |
55,96% |
15,19% |
5 |
0,0000 |
5,2100 |
0,7487 |
5,9587 |
0,00% |
87,44% |
12,56% |
Przy dokonywaniu poszczeg贸lnych oblicze艅 korzystano z poni偶szych wzor贸w (przyk艂adowe obliczenia na pr贸bce nr 1 uk艂adu woda - toluen - alkohol etylowy):
masy poszczeg贸lnych sk艂adnik贸w wyznaczane przy pomocy g臋sto艣ci i obj臋to艣ci:
masa ca艂kowita zawarto艣ci prob贸wki (ca艂ej mieszaniny):
zawarto艣膰 procentowa poszczeg贸lnych sk艂adnik贸w mieszaniny:
Poszczeg贸lne zawarto艣ci procentowe zaznaczono na wykresach fazowych.
Dyskusja wynik贸w:
Celem eksperymentu by艂o zbadanie r贸wnowag fazowych w dw贸ch uk艂adach: woda - toluen - etanol oraz butanol - fenylometanol - woda. Jak mo偶na dostrzec analizuj膮c wykresy fazowy dla pierwszego uk艂adu, woda i toluen tworz膮 dwie osobne fazy ciek艂e, jednak dodawanie do takiego dwufazowego uk艂adu kolejnych porcji etanolu, powoduje stopniowe zwi臋kszanie wzajemnej rozpuszczalno艣ci tych cieczy, a w ko艅cu zanik granicy faz. Taki wynik jest spowodowany tym, i偶 alkohol etylowy dobrze miesza si臋 zar贸wno z wod膮 (w ka偶dej proporcji - mo偶liwo艣膰 tworzenia wi膮za艅 wodorowych), jak i z toluenem. Poni偶ej po艂膮czonych krzyw膮 punkt贸w, jak opisano przy wykresie, mamy do czynienia z uk艂adem dwufazowym, fazy wodnej (wodno - etanolowej) i fazy toluenowej (toluenowo - etanolowej).
W przypadku drugiego wykresu fazowego, dla uk艂adu butanol - fenylometanol - woda
pocz膮tkowo mamy do czynienia z uk艂adem jednofazowym, natomiast po dodaniu ju偶 niewielkich ilo艣ci wody wytwarza si臋 dwufazowy uk艂ad, co mo偶na obserwowa膰 jako trwa艂e zm臋tnienie. Powodem pojawienia si臋 drugiej fazy jest ma艂a rozpuszczalno艣膰 fenylometanolu wodzie. Jest to alkohol zawieraj膮cy w swej strukturze pier艣cie艅 benzenowy, rozmiar jego cz膮steczki z wzgl臋du na obecno艣膰 tego pier艣cienia jest znaczny (wi臋kszy od etanolu czy drugiego sk艂adnika uk艂adu - butanolu), utrudnione jest wi臋c tworzenie wi膮za艅 wodorowych, jako, 偶e utrudnione jest wpasowywanie si臋 cz膮steczek wody pomi臋dzy cz膮steczki alkoholu benzylowego, a co za tym idzie rozpuszczalno艣膰 jest ma艂a. R贸wnie偶 w przypadku butanolu rozpuszczalno艣膰 nie jest tak du偶a jak cho膰by w przypadku etanolu, ale jest do艣膰 dobra - cz膮steczki s膮 mniejsze i cz膮steczki wody 艂atwiej si臋 pomi臋dzy nie wpasowuj膮. R贸偶na rozpuszczalno艣膰 obu zwi膮zk贸w w wodzie jest widoczna na wykresie fazowym, krzywa fazowa przyjmuje esowaty kszta艂t. Dodawanie kolejnych porcji wody powoduje, 偶e w pewnym momencie butanol jeszcze jest rozpuszczalny w wodzie, natomiast fenylometanol ju偶 rozpuszczalny nie jest i zaczyna wytwarza膰 osobn膮 faz臋.
Analizuj膮c wykresy fazowe nale偶y zwr贸ci膰 uwag臋 na ma艂膮 ilo艣膰 punkt贸w pomiarowych, co mo偶e powodowa膰 偶e otrzymane krzywe nie s膮 identyczne z krzywymi rzeczywistymi. Innym powodem mo偶e by膰 r贸wnie偶 dok艂adno艣膰 wykonania eksperymentu oraz trudno艣膰 jednoznacznego okre艣lenia w przypadku drugiego uk艂adu, dok艂adnego momentu pojawienia si臋 drugiej fazy.