Po uzupełnieniu tabel pomiarowych przystąpiłem do wykonania wykresów:
Wykres
dla pierwszej serii (cHCl=0,5 mol/dm3):
a=-0,0196 1/min
r=0,942
Wykres
dla drugiej serii (cHCl=0,25 mol/dm3):
a=-0,00243 1/min
r=0,971
Zgodnie z równaniem
ln[(V∞-Vt)czas ]=ln[(V∞-V0)czas] -kexp·t
wartości współczynników kierunkowych prostych są równe stałym szybkości reakcji, zatem:
kexp1=0,0196 1/min=1,96·10-2 min-1
kexp2=0,00243 1/min = 2,43·10-3 min-1
Uwagi i wnioski:
Współczynniki korelacji liniowej wykresów odbiegają od jedności, przyczyną tego są błędy odczytu, błędy wynikające z poczynionych zaokrągleń oraz niedokładne wymieszanie substancji w kolbie. Mocne kwasy jak na przykład kwas solny wpływają na przyśpieszenie procesu poprzez protonowanie atomu tlenu grupy karbonylowej, dzięki czemu powoduje większą podatność tej grupy na atak nukleofilowy. W reakcji hydrolizy czynnikiem nukleofilowym jest cząsteczka wody. Im większe stężenie kwasu tym reakcja mieszaniny przebiega szybciej. Wyliczona przeze mnie stała hydrolizy dla stężenia kwasu solnego 0,5 mol/ dm3 jest około 8 razy większa, niż ta dla stężenia kwasu 0,25 mol/ dm3