Rozdział 7.Cło, Prawa celne i procedury celne

Cło - narzędzie polityki zagranicznej służące państwu do oddziaływania wyłącznie na podmioty uczestniczące bezpośrednio w stosunkach gospodarczych z zagranicą. Są to opłaty nakładane przez państwo na towary przekraczające jego granicę celną. Jest podatkiem zwiększającym dochody budżetowe państwa.

Rodzaje ceł.

• z punktu widzenia zagranicznej polityki ekonomicznej:

- cła autonomiczne - nie są negocjowane z zagranicą. Decyzję o ich wprowa­dzeniu podejmuje właściwa władza w danym państwie bez żadnych konsul­tacji z zagranicą;

- cła umowne - cła uzgadniane z zagranicą w umowach międzynarodowych. Najczęściej przyjmują formę umowy dwu- lub wielostronnej określającej poziom cła, jego okres obowiązywania i rozpiętość asortymento­wą.

• z punktu widzenia wysokości stawki celnej:

- cła minimalne - stosowane w stosunku do krajów, które otrzymały tzw. klauzulę największego uprzywilejowania. Klauzula ta zobowiązuje do traktowania partnera lub partnerów tak samo, czyli nie gorzej niż najbardziej uprzywilejowanego.

- cła maksymalne dotyczą tych państw które nie uzyskały klauzuli najwięk­szego uprzywilejowania i są z założenia większe od ceł minimalnych

• wg stosunków politycznych:

- cła preferencyjne - cła. które korzystniej traktują kraj, nawet bardziej niż wynika to z klauzuli największego uprzywilejowania. Cła tego rodzaju są stosowane przez kraje, które należą do ugrupowań integracyjnych jak strefa wolnego handlu, unia celna czy wspólny rynek

- cła dyskryminacyjne -

a) cła retorsyjne - odwet za niekorzystne działania na tle polit. lub ekonomicznym w stosunku do danego kraju

b) wyrównawcze -mają na celu zniwelować efekt subsydiowanie eks­portera zagranicznego

c) cła antydumpingowe - ograniczają i wyrównują straty wyniku sprzedaży towarów po cenach dumpingowych.

• wg kierunku handlu:

- cła importowe - nakładane w celu ochrony rynku wewnętrznego przed konkurentami zagranicznymi. Państwo może chcieć zabezpieczyć niektóre dziedziny, branże swojego rynku przed przedsiębiorstwami zagraniczny

- cła eksportowe - wpływają na ograniczenie eksportu. Władza chce zniechęcić kontrahentów do eksportu i jest to najczęściej spowodowane zły sytuacją ekonomiczną danego kraju.

- cła tranzytowe - nakładane na towary przewożone przez terytorium danego kraju. Zyski czerpane np. z tytułu odpłatności za drogi, udostępniania bazy noclegowej, paliwowej.

• według sposobu ustalania stawek celnych:

- cła ad walorem - ustalane są od wartości towaru, np. 15% cło nakładano na importowane samochody;

- cła od ilości - polegają na ustalaniu wartości cła od jednostki fizycznej towaru, np. od tony, pary, sztuki

- cła kombinowane - łączą w sobie cechy ceł wartościowych i specyficznych

Taryfa celna jest to zbiór sposobów, warunków i zakresu stosowania stawek celnych, wykaz krajów i regionów oraz Tabela Stawek Celnych. Taryfa celna utrzymuje ich dotychczasowe, generalne zasady ustanawiania i pobierania. Taryfa określa pięć rodzajów stawek celnych: konwencyjne, autonomiczne, preferencyjne, obniżone /wynikają z umów zawartych między krajami/ i ryczałtowe /na towary umieszczone w przesyłce wysłanej z zagranicy przez osobę fizyczną i przeznaczone do osoby fizycznej/.

Prawo celne - oparte na kodeksie celnym kodeks Celny, który reguluje zasady i tryb przywozu towarów na polski obszar celny i wywozu z polskiego obszaru celnego. Kodeks opisuje wszystkie związane z tym prawa i obowiązki osób, instytucji i organów celnych, które są ściśle związane z obrotem zagranicznym. Podstawowe pojęcia

- dozór celny - wszelkie działania podejmowane w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny i z niego wywożonych.

- kontrola celna - wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów prze­wożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności;

- polski obszar celny oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- towary krajowe

a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16 kodeksu celnego, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego,

b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu,

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towa­rów określonych w lit. b) lub z towarów określonych w lit. a) i b); towa­ry kraj. tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obsza­ru celnego

- zgłoszenie celne - czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną.

- wartość celna towaru - określana w celach ustalenia kwoty wynikającej z długu celnego oraz innych należności pobieranych przez organ celny, jak również stosowania środków polityki handlowej. Wartość celna towaru jest potrzebna do naliczenia cła, które należy zapłacić w związku z przekraczaniem granicy polskiego obszaru celnego. Ustalając wartość celną towaru należy rozróżniać pojęcia:

a) towary identyczne - wytworzone w tym samym kraju, będące takimi samymi pod każdym względem, włączając cechy fizyczne i renomę, jaką posiadają, nieznaczne różnice w wyglądzie zewnętrznym nie są przeszkodą.

b) towary podobne - towary wytworzone w tym samym kraju, które nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlo­wo zamiennymi. Jakość towarów, znak towarowy i renoma, jaką posiadają, są czynnikami, które należy uwzględniać przy ustalaniu podobieństwa towarów

c) towary tego samego gatunku i rodzaju - towary zawierające się w grupie lub zakresie towarów wytwarzanych przez jedną gałąź przemysłu lub branżę przemysłową i obejmujące towary identyczne lub podobne

Procedury celne

Wszystkie towary krajowe, zgłoszone do procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego, procedury tranzytu lub procedury składu celnego, od chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, aż do ich wyprowadzenia z polskiego obszaru celnego, ich zniszczenia lub do czasu unieważnienia podlegają dozorowi celnemu. Podstawą do zastosowania procedury celnej do towaru objętego zgłoszeń celnym stanowią dane zawarte w zgłoszeniu celnym przyjętym przez organ celu. Zgłoszenie celne zazwyczaj jest w formie pisemnej, w dniu dostarczenia towarów do granicznego urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ cel, najpóźniej w chwili przystąpienia organu celnego do kontroli celnej. Powinno być dokonane na właściwym formularzu SAD, zgodnie ze wzorem przewidzianym do objęcia towaru procedurą celną. Do tego zgłoszenia należy dołączyć dokumenty, określone przez właściwy organ administracji państwowej. Przyjęcie zgłoszenia celnego powoduje z mocy prawa: objęcie towaru procedurą celną i określenie kwoty wynikającej z długu celnego (cła).

Rodzaje procedur celnych:

1. Przywóz - dopuszczenie do obrotu, czyli nadanie towarowi nie krajowemu statusu celnego towaru krajowego. Po zgłoszeniu celnym oraz zapłaceniu cła i podatku można swobodnie dysponować towarem w Polsce.

2. Wywóz - wyprowadzenie towaru krajowego poza polski obszar celny, w Polsce cła wywozowe nie obowiązują.

3. Tranzyt, pozwala na przemieszczanie towarów nie krajowych i krajowych z jednego do drugiego miejsca na polskim obszarze celnym. Procedura tranzytu odbywa się z zastosowaniem SAD, karnetu TIR lub karnetu ATA.

4. Skład celny, pozwala na składowanie towarów nie krajowych, które w cza­sie składowania nie podlegają cłu ani ograniczeniom i zakazom określonym w przepisach odrębnych, a także towarów krajowych, dla których dokonano odpowiednich formalności celnych.

5. Uszlachetnianie czynne, pozwala na poddaniu na polskim obszarze celnym procesom uszlachetniania towarów niekrajo­wych lub krajowych. Uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń pozwa­la na przetwarzanie towarów niekrajowych, przeznaczonych do powrotnego wywozu poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów cłem lub stosowania wobec nich środków po­lityki handlowej. Uszlachetnianie czynne w systemie ceł zwrotnych pozwa­la na przetwarzanie towarów krajowych, dopuszczonych do obrotu ze zwro­tem lub umorzeniem cła należnego do zapłacenia za takie towary, jeżeli zo­staną one wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów kom­pensacyjnych.

6. Uszlachetnianie bierne, pozwala na czasowy wywóz towarów krajowych poza polski obszar celny, w celu poddania ich procesom uszlachetnienia oraz dopuszczenia produktów powstałych w wyniku tych procesów do obrotu, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła.

7. Przetwarzanie pod kontrolą, umożliwia użycie towarów nie krajowych na polskim obszarze celnym w procesach zmieniających ich rodzaj lub stan, bez stosowania wobec nich cła i środków polityki handlowej oraz umożliwia dopuszczenie produktów powstających w takich procesach (produkty prze­tworzone) do obrotu, z zastosowaniem właściwych dla nich należności cel­nych przywozowych.

8. Odprawa czasowa, pozwala na wykorzystanie na polskim obszarze cel­nym towarów nie krajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu bez dokonywania żadnych zmian, z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego z używania tych towarów, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła i bez stosowania wobec nich środków polityki handlowej. Odprawa cza­sowa może trwać najwyżej 2 lata. Katalog towarów, które mogą być przed­miotem odprawy czasowej określają przepisy.

Ponadto procedury celne można podzielić na:

• procedury gospodarcze, czyli procedury, na które jest wymagane pozwo­lenie naczelnika urzędu celnego: Skład celny, uszlachetnianie czynne, prze­twarzanie pod kontrolą, odprawa czasowa, uszlachetnianie bierne;

• procedury zawieszające, czyli procedury, dla których trzeba złożyć zabez­pieczenie długu celnego (bez zapłaty długu celnego): tranzytu, skład celny, uszlachetniania czynne w systemie zawieszeń, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej.

Zgłoszenie celne w formie pisemnej musi być dokonana na specjalnym formularzu SAD - Single Administrative Document - Jednolity Dokument Administracyjny. Dokument ten wszczyna postępowanie celne na granicy, jest najważniejszym dokumentem odprawy celnej, mamy dwa rodzaje SAD-ów:

• formularz SAD - wszczyna postępowanie celne i jest wypełniany w wy­padku dokonywania zgłoszenia celnego towaru lub towarów klasyfikowa­nych według jednego kodu taryfy celnej, pochodzących z jednego kraju, ob­jętych jedną stawką celną i jedną stawką podatkową;

• zestaw SAD - wypełniamy w wypadku zgłaszania towarów klasyfikowa­nych według więcej niż jednego kodu taryfy celnej lub pochodzących z więcej niż jednego kraju, lub objętych więcej niż jedną stawką celną, lub więcej niż jedna stawką podatkową. Zestaw SAD składa się z dwóch dokumentów - formularz SAD i SAD-BIS, który służy do wpisywania kolejnych stawek celnych, podatkowych i kolejnych kodem celnych przy przywozie różnych towarów z różnych krajów.

Dokument SAD składa się z 9 wzorcowych kart, z których:

• Karta l przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym złożone został zgłoszenie celne;

• Karta l A przeznaczona jest dla potwierdzenia wywozu towarów poza polski obszar celny;

• Karta 2 przeznaczona jest dla statystyki;

• Karta 3, po przyjęciu zgłoszenia celnego przez organ celny, przeznaczona dla zgłaszającego, jego przedstawiciela;

• Karta 4 przeznaczona jest dla urzędu celnego przeznaczenia;

• Karta 5, po poświadczeniu zakończenia procedury tranzytu, przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zostało złożone zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą tranzytu;

• Karta 6 przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym złożone zostało zgłoszenie celne;

• Karta 7 przeznaczona jest dla statystyki;

• Karta 8, po przyjęciu zgłoszenia celnego przez organ celny, przeznaczona dla zgłaszającego, jego przedstawiciela.

W praktyce najczęściej stosowane są zestawy:

• l, l A, 2 i 3 - przy wywożeniu towarów poza polski obszar celny zgłaszana w granicznym urzędzie celnym.

• l, l A, 2,3,4, i 5 - przy wywożeniu towarów poza polski obszar celny zgłasza­nych w wewnętrznych urzędach celnych, z wyłączeniem procedury tranzytu.

• l, 4, 5, 7 - w przypadkach tranzytu.

SDA - Skrócony Dokument Administracyjny - inny dokument związany z odprawą celną, dotyczy sytuacji dopuszczenia towaru do obrotu lub samej procedury wywozu. SDA wypełniamy w przypadkach następujących, gdy:

- łączna wartość nie przekracza równowartości 800 ECU i masy brutto 1000 kg.

- dotyczy darów dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych, zwolnionych od cła,

- towarów zawartych wart. 190 Kodeksu Celnego - towary przywożone z zagranicy, które są zwolnione z cła w ramach norm ilościowych lub wartościowych, np. rzeczy osobistego użytku i środki spożywcze potrzebne podróżnemu w czasie podróży i pobytu w kraju, wyroby spirytusowe lub winiarskie, rzeczy zwyczajowo traktowane jako upominki

Rodzaje odpraw celnych

Odprawa celna ostateczna jest to najczęściej spotykana procedura celna, z którą ma do czynienia importer. Odprawa celna ostateczna wiąże się z uregulowaniem długu celnego, jaki powstaje w związku z przekraczaniem granicy. Cło należne jest płacone wg określonej taryfy celnej na podstawie SAD-u. Odprawa celna ostateczna może być dokonana w urzędzie celnym na przejściu granicznym lub w innym urzędzie celnym (nie jeśli są to zwierzęta) wewnątrz kraju.

Odprawa celna czasowa pozwala na wprowadzenie na obszar celny towarów z całkowitym lub częściowym zwolnieniem go od cła. Dotyczy to towarów i krajowych, które są z założenia przeznaczone do ponownego wywozu, bez dokonywania żadnych zmian z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego z użytkowania. Przede wszystkim są to towary wykorzystywane na pokazach, wystawach, sympozjach, czy sprzęt naukowo-badawczy, który jest używany w wyprawach naukowych, sprzęt sportowy używany na zawodach.

Odprawa celna o powrotnym wywozie lub przywozie to procedura, która dotyczy tylko tych towarów, które zostały odprawione ostatecznie, co skutkowało zapłaceniem cła, a póżniej np. z powodu reklamacji zwracane są za granicę. Umożliwia ubieganie się o zwrot cła za te towary. Podmiotowi przysługuje zwrot cła w 100% jeżeli odprawa o powrotnym wywozie dokonana jest do 6-ciu miesięcy od daty odprawy ostatecznej, jeżeli powyżej 6 miesięcy do roku, zwrot cła tylko w 50%. Po upływie roku od daty odprawy celnej ostatecznej, podmioty nie otrzymają zwrotu cła. Opłaty administracyjne pobrane podczas wspomnianych procedur nie podlegają zwrotowi.

Wartość celna

Wartość celna towaru jest to wartość transakcyjna, czyli inaczej cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu wprowadzenia go na polski obszar celny. Dla określenia wartości celnej towaru należy do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej dodać między innymi:

• nie ujęte w cenie faktycznie zapłaconej koszty: prowizji i pośrednictwa (z wyjątkiem prowizji od zakupu), pojem­ników - o ile są traktowane jako całość, pakowania w sensie robocizny jak i materiałów,

• koszty transportu i ubezpieczenia towaru poniesione do granicy państwa lub transportu polskiego

• honoraria i tantiemy autorskie i opłaty licencyjne

• natomiast do wartości celnej nie wlicza się następujących kosztów

natomiast do wartości celnej nie wlicza się następujących kosztów

• kosztów transportu przywożonych towarów, poniesione po przekroczeniu granicy lub portu polskiego

• należności za prace budowlane, instalacyjne, montażowe lub po­moc techniczną wykonane po przywozie towaru

• prowizji od zakupu

Jeżeli wartość celna towaru nie może być ustalona na podstawie wartości celnej, można ją określić na podstawie wartości celnej towarów identycznych sprzedanych lub wprowadzonych na polski obszar celny w tym samym lub podobnym okresie, dla którego ustalana jest wartość celna. Towary powinny być sprzedane na tym samym poziomie handlu i w tych samych ilościach, jeżeli stwierdzono więcej niż jedną wartość transakcyjną towarów identycznych należy przyjmować wartość najniższą. Jeżeli nie ma towarów identycznych w tym samym lub podobnym okresie, to za wartość celną towarów przyjmujemy wartość transakcyjną towarów podobnych. Jeżeli nie ma towarów podobnych to za wartość celną przyjmuję się cenę jednostkową towarów przywożonych bądź identycznych lub podobnych sprzedanych na polskim obszarze celnym w największych zbiorczych ilościach. A jak nie to za wartość celną przyjmuje się wartość kalkulowaną, która jest sumą:

• kosztów lub wartości materiałów lub produkcji bądź innych procesów zastosowanych przy wytworzeniu przywożonych towarów

• kwoty zysku lub kosztów ogólnych równych kwocie zwyczajowo wliczanej w cenę sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, jak te, których ustalana jest wartość celna, wytworzonych przez producentów kraju wywozy w celu przywozu takich towarów na polski obszar celny

Skład celny

Skład celny jest to wydzielone miejsce, wskazane (w pozwoleniu) przez organ celny. Na terenie składu celnego towary mogą być składowane i mogą być poddawane pewnym określonym czynnościom: utrzymanie towaru w niezmienionym stanie, poprawa ich wyglądu, jakości handlowej, lub przygotowanie dystrybucji bądź odsprzedaży. Skład celny podlega:

• Dozorowi celnemu są to wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów, które mają zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny z niego wywożonych.

• Kontroli celnej jest to wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokument i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób…….

Skład celny jest to miejsce, gdzie towary krajowe, po dokonaniu już wszelkich formalności wywozowych mogą być składowane, a towary nie krajowe mogą być przechowywane - w tym okresie nie podlegają cłu ani ograniczeniom i zakazom, z wyjątkiem zakazów stosowanych do ochrony porządku lub bezpieczeństwa publicznego.

Rodzaje składów celnych

• Skład celny publiczny - taki, z którego może korzystać każda osoba krajowa w celu składowania towarów

• Skład celny prywatny - służy do składowania jedynie przez prowadzącego taki skład towarów, wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności

Wymogi prowadzenia składu celnego:

• muszą być osobami krajowymi w rozumieniu ustawy

• dokonują systematycznego przywozu lub wywozu towarów od co naj­mniej roku

• są podatnikami podatku od towarów i usług

• nie zalegają z cłem, podatkami, ZUS i nie jest przeciwko nim prowadzo­ne żadne postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne czy układowe

• złożą w odpowiedniej formie (zgodnie z art.199 §1 pkt. 1,2 kodeksu cel­nego) zabezpieczenie należności celnych

• przestawią pozytywną opinie o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy

• o pozwolenie może starać się osoba, której w okresie ostatnich pięciu lat nie zostało takowe cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa

Wolne obszary celne i składy wolnocłowe

Wolne obszary celne i składy wolnocłowe wedle prawa polskiego to, wydzielone części polskiego obszaru celnego, które mogą być tworzone w miejscach niezamieszkanych, których położenie umożliwi sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych i wyprowadzanych. Na tym terenie towary niekrajowe traktowane są jako znajdujące poza polskim obszarem celnym, a wprowadzenie towarów krajowych powoduje ta same skutki, jak w przypadku ich wywozu za granicę. Na ich terenie dozwolona jest każda działalność przemysłowa, usługowa lub handlowa z wyjątkiem handlu detalicznego. O zamiarze prowadzenia działalności należy uprzednio powiadomić właściwy organ celny. Wolne obszary celne mogą być tworzone w celu:

1) ułatwienia międzynarodowego ruchu tranzytowego towarów, w szczególności w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyległych przejść granicznych;

2) przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium Polski, w szczególności przez rozwój eksportu i tworzenie nowych miejsc pracy

Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określa warunki oraz kryteria tworzenia znoszenia wolnych obszarów celnych, określa ich obszar i wyznacza osobę zarządzającą, która musi przedstawić do zatwierdzenia szczegółowy regulamin funkcjonowania, poza tym jest osobą krajową posiadająca prawo własności lub wieczystego użytkowania gruntu, na którym być ustanowiony wolny obszar celny. Osoba zarządzająca powinna dawać rękojmię należytego wykonywania swojej działalności. Wolny obszar celny lub skład wolnocłowy mogą być zniesione po przedstawieniu opinii Ministra Finansów, w wypadku, gdy:

• wymagają tego zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej

• zarządzający rażąco naruszył przepisy podatkowe lub celne

• zarządzający złożył MF wniosek o zniesienie wolnego obszaru celnego, uzasadniony szczególnymi okolicznościami

• nie została podjęta działalność gospodarcza w wolnym obszarze celnym - w terminie 24 miesięcy od dnia jego usta­nowienia, a w składzie wolnocłowym - w terminie 12 miesięcy

Dumping i postępowanie antydumpingowe

Dumping polega na sprzedaży towarów po cenie nieracjonalnej, często poniżej przeciętnych kosztów produkcji. Cena nieracjonalna oznacza, że gdyby całość produkcji została przez eksportera sprzedana po wartości dumpingowej, producent musiałby zlikwidować swoje przedsiębiorstwo - sytuacja hipotetyczna. W handlu międzynarodowym dumping jest określany jako eksport po cenie niższej niż sprzedaż na rynku wewnętrznym. Dumping jest powszechnie uznany za instrument handlowy niezgodny z zasadami konkurencji - unfair trade.

Polskie przepisy antydumpingowe są zawarte w Ustawie z 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych. Ustawa określa środki ochrony /środki antydumpingowe/ oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków. Pod pojęciem szkody rozumie się rzeczywistą szkodę wyrządzoną przemysłowi krajowemu lub groźbę wyrządzenia rzeczywistej szkody bądź istotne opóźnienie powstania określonego przemysłu krajowego. Środkami antydumpingowymi są tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe oraz zobowiązania cenowe. Towar uważa się za wprowadzony do obrotu na polskim obszarze celnym po cenie dumpingowej, jeżeli jego cena eksportowa jest niż od wartości normalnej. Jeżeli zaistnieje taka sytuacja to stosuje się cła antydumpingowe, w wysokości niezbędnej do usunięcia szkody, ale nie przekraczającej marginesu dumpingu. Margines dumpingu stanowi kwotę, o jaką wartość normalna przewyższa cenę eksportową.

Postępowanie antydumpingowe wszczyna minister właściwy ds. gospodarki gdy

• jest pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej występującej w imieniu i na rzecz przemysłu krajowego. Wniosek uważa się za złożony, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi ponad 50% całej produkcji towaru podobnego wyprodukowanego przez tych producentów krajowych, którzy wyrazili swoje poparcie lub sprzeciw wobec wniosku. Jeżeli producenci krajowi podobnego towaru, jednoznacznie popierający wniosek, produkują mniej niż 25% całej produkcji podobnego towaru, minister nie będzie wszczynał postępowania antydumpingowego.

• z urzędu, w szczególnych okolicznościach, gdy istnieją dowody występowania dumpingu, szkody i związku przyczynowego.

Gdy są dowody to Minister w terminie 45 dni wydaje wniosek o wszczęciu postępowania antydumpingowego, tymczasowe cła antydumpingowe ustanawia się nie wcześniej niż po upływie 60 dni od daty wszczęcia postępowania antydumpingowego oraz nie póź­nej niż 9 miesięcy od tej daty. Ustanawia sieje na okres 6 miesięcy i okres ten można przedłużyć o dalsze 3 miesiące lub można ustanowić cła od razu na okres 9 miesięcy w wypadku, gdy zagraniczni eksporterzy reprezentujący znaczący udział handlu objętego postępowaniem antydumpingowym wystąpią z takim wnioskiem lub nie wyrażą sprzeciwu w odpowiedzi na ich powiadomienie. Postępowanie antydumpingowe powinno być zakończone w terminie 12 miesięcy.

---