Wykresy Gantta
W typowym wykresie wiersze zarezerwowane są dla stanowisk pracy (maszyn, operacji wyrobów), kolumny zaś to jednostki czasu (godziny, dni tygodnia). Układ zdarzeń w wykresie Gantta przedstawiany jest najczęściej w wersji:
- planowanej przed rozpoczęciem działania i ewentualnie modyfikowanej w toku realizacji
- rzeczywistej, nanoszonej na wykres wraz z upływem czasu
Gantt stosował następujące rodzaje wykresów:
- wykres wydajności pracy robotników
- wykres wykorzystywania maszyn i urządzeń - pozwala w sposób przejrzysty uwydatnić przyczyny bezczynności maszyn i urządzeń oraz wskazać pracownika odpowiedzialnego za to
- wykres planowania, dla przebiegu prac planowanych w wydziałach ułatwia zapewnienie ciągłości pracy i należytego wykorzystania poszczególnych stanowisk
Gantt
→ Odszedł od stawek akordowych. Zamiast tego, każdy pracownik po zrealizowaniu zadania otrzymałby półdolarową premię za dzień. Dodatkowo nadzorca otrzymałby premię za każdego pracownika, który wykonał zadanie i dodatkową premię, jeśli zadania wykonaliby wszyscy pracownicy.
→ Wykorzystał jawną ocenę pracownika.
→ Zapoczątkował system wykresów programowania produkcji, nazwany “wykresami Gantta”
Duży rozgłos i uznanie jako współtwórca nauki organizacji zdobył Henry L. Gantt, współpracownik i asystent Taylora. Jego główną zasługą było opracowanie:
motywacyjnego systemu płac o charakterze czasowo - premiowym, zwanym także systemem bonusowym lub dniówką zadaniową,
koncepcji współdziałania robotników z kierownictwem w szkoleniu, ocenie i kształtowaniu klimatu współpracy w realizacji zadań,
wykresów Gantta służących planowaniu zadań i kontroli wykonawstwa produkcji.