1
OSCYLOSKOPY
Oscyloskop analogowy - oscyloskop, w kt贸rym plamka na ekranie jest odchylana bezpo艣rednio mierzonym sygna艂em
(poprzez wzmacniacz liniowy). S艂u偶y do wy艣wietlania sygna艂贸w w dziedzinie czasu.
Oscyloskop cyfrowy - oscyloskop, w kt贸rym obraz na ekranie uzyskiwany jest przez odtworzenie sygna艂u zapami臋tanego
w pami臋ci oscyloskopu.
Pasmo oscyloskopu - g贸rna cz臋stotliwo艣膰, przy kt贸rej amplituda sygna艂u sinusoidalnego obserwowanego na ekranie
oscyloskopu spada do warto艣ci 0,707 (-3 dB) w odniesieniu do amplitudy sygna艂u sinusoidalnego podanego na wej艣cie
oscyloskopu.
Dzielnik napi臋cia - s艂u偶y do regulacji wsp贸艂czynnika odchylenia W.
W - wsp贸艂czynnik odchylenia okre艣la warto艣膰 napi臋cia sta艂ego lub chwilowego jak膮 nale偶y doprowadzi膰 do wej艣cia
oscyloskopu, aby spowodowa膰 odchylenie plamki o odcinek r贸wny 1 cm w osi Y (V/cm lub V/dz).
Rodzaje wej艣cia:
AC - zmiennopr膮dowe - z pod艂膮czonym kondensatorem - tylko sk艂adowa zmienna.
DC - sta艂opr膮dowe - bez kondensatora.
Oscyloskop zwarty - sygna艂 ze sk艂adow膮 sta艂膮 na ekranie oscyloskopu.
Pomiar amplitudy sygna艂u
1 Prze艂膮cznik AC/DC w pozycji AC.
2 Maksymalnie rozci膮gamy sygna艂 w osi Y.
3 Odleg艂o艣膰 pomi臋dzy warto艣ci膮 maksymaln膮 i minimaln膮 sygna艂u
4 Obliczamy warto艣膰 napi臋cia mi臋dzyszczytowego UPP = _Y*W
5 Obliczamy amplitud臋 UA = UPP/2
Pomiar sk艂adowej sta艂ej sygna艂u
1 Prze艂膮cznik AC/DC ustawiamy w pozycji AC
2 Zapami臋tujemy po艂o呕enie sygna艂u
3 Prze艂膮cznik AC/DC ustawiamy w pozycji DC
4 Odczytujemy przesuni臋cie sygna艂u _Y
5 Obliczamy warto艣膰 napi臋cia sk艂adowej sta艂ej UY = _Y*W
Pomiar okresu sygna艂u
1 Prze艂膮cznik AC/DC ustawiamy w pozycji AC
2 Odczytujemy odleg艂o艣膰 _x [dz]
3 Wyznaczamy okres sygna艂u T = _x*Wt
Napi臋cie pi艂okszta艂tne generatora podstawy czasu
tR - czas roboczy - napi臋cie narasta proporcjonalnie do czasu (od lewej do prawej, jednostajnie).
tP - czas powrotu - wygaszenie plamki i powr贸t na lew膮 stron臋 ekranu.
tO - czas oczekiwania - plamka oczekuje na kolejne wyzwolenie oscyloskopu.
POMIARY PRZESUNI臉CIA FAZOWEGO METOD膭 FIGUR LISSAJOUS
1 Prze艂膮cznik AC/DC dla wej艣膰 X i Y oscyloskopu ustawiamy w pozycji AC
2 Wybieramy tryb pracy XY
3 Wyznaczamy d艂ugo艣膰 odcinka „a” (cz臋艣膰 od wierzcho艂ka do wierzcho艂ka)
4 Wyznaczamy d艂ugo艣膰 odcinka „b” (cz臋艣膰 w 艣rodku)
5 Wyznaczamy przesuni臋cie fazowe 蠁 = arcsin (b/a)
Figury Lissajous:
2
TEORIA B艁臉DU I NIEPEWNO艢CI POMIARU
B艂膮d bezwzgl臋dny _ = WO - Wr (WO - warto艣膰 otrzymana, Wr - rzeczywista). Przewa呕nie nie znamy warto艣ci
rzeczywistej wi臋c = WO - WU (WU - warto艣膰 umowna).
Zapis: W = WO 卤 [np. W = (1,27 卤 0,02) A]
B艂膮d wzgl臋dny 未 = (WO - WU)/WU = _/WU
Zapis: W = WO (1 卤 未) [np. W = 4,37 (1 卤 0,05) V]
Cyfra znacz膮ca - ka呕da cyfra w liczbie z wyj膮tkiem zer na pocz膮tku u艂amka dziesi臋tnego.
Np. 217,1 - 4 cyfry; 0,12 - 2 cyfry; 0,0000056 - 2 cyfry; 5000000 - 7 cyfr; 5 * 106 - 1 cyfra.
Liczba cyfr znacz膮cych wyniku powinna by膰 taka sama jak liczba cyfr danej, kt贸ra ma ich najmniej.
Zaokr膮glanie
1. Zaokr膮glamy w g贸r臋 liczb臋 wyra呕aj膮c膮 b艂膮d bezwzgl臋dny do 1 cyfry znacz膮cej.
2. Sprawdzamy b艂膮d wzgl臋dny zaokr膮glenia. Je呕eli warto艣膰 bezwzgl臋dna b艂臋du zaokr膮glenia przekracza 20% to liczb臋
wyra呕aj膮c膮 b艂膮d bezwzgl臋dny zaokr膮glamy do dw贸ch cyfr znacz膮cych.
3. Zaokr膮glamy liczb臋 wyra呕aj膮c膮 warto艣膰 otrzyman膮 zostawiaj膮c ostatni膮 cyfr臋 znacz膮c膮 na tym miejscu, na kt贸rym
wyst臋puje b艂膮d.
Klasyfikacja b艂臋d贸w
B艂臋dy systematyczne - pozostaj膮 sta艂e zar贸wno co do warto艣ci jak i znaku podczas wykonywania serii pomiar贸w tej
samej wielko艣ci, mierzonej w tych samych warunkach.
B艂臋dy przypadkowe - zmieniaj膮 si臋 w spos贸b losowy zar贸wno co do warto艣ci jak i znaku podczas wykonywania serii
pomiar贸w tej samej wielko艣ci, mierzonej w tych samych warunkach.
B艂臋dy nadmierne - b艂臋dy przypadkowe o bardzo ma艂ym prawdopodobie艅stwie wyst膮pienia. Jeden pomiar r贸呕ni si臋 w
spos贸b znacz膮cy i nieuzasadniony od innych. B艂臋dy nadmierne (grube) odrzucamy.
B艂膮d graniczny _g - maksymalny b艂膮d bezwzgl臋dny przyrz膮du pracuj膮cego w podstawowym uk艂adzie warunk贸w
fizycznych.
B艂膮d klasy - liczbowy wska藕nik klasy przyrz膮du pomiarowego okre艣laj膮cy graniczn膮 warto艣膰 b艂臋du bezwzgl臋dnego
wyra呕onego w % warto艣ci liniowej.
Symbol klasy miernika
0,5 - symbol klasy dok艂adno艣ci (0,5) w przypadku, gdy b艂膮d graniczny g miernika wyra呕a si臋 w procentach warto艣ci
maksymalnej (Wmax)
- symbol klasy dok艂adno艣ci (0,5) w przypadku, gdy b艂膮d graniczny g wyra呕a si臋 w procentach warto艣ci
otrzymanej (W0)
0,5
METODY POMIAROWE
Metoda pomiarowa - zesp贸艂 czynno艣ci podczas przeprowadzania pomiaru w celu okre艣lenia warto艣ci mierzonej.
Podzia艂 wed艂ug sposobu przetwarzania sygna艂u pomiarowego: metody analogowe i cyfrowe.
Podzia艂 wed艂ug sposobu otrzymania warto艣ci wielko艣ci mierzonej: metody bezpo艣rednie (warto艣膰 wielko艣ci mierzonej
otrzymuje si臋 wprost), metody po艣rednie (warto艣膰 wielko艣ci mierzonej oblicza si臋 na postawie otrzymanych warto艣ci
innych wielko艣ci).
Podzia艂 wed艂ug sposobu por贸wnania wielko艣ci mierzonej ze wzorcem: metody podstawowe i por贸wnawcze.
METODY POMIARU REZYSTANCJI
Metoda poprawnie mierzonego pr膮du
Amperomierz wskazuje pr膮d rzeczywisty p艂yn膮cy przez RX (IX = IA). Woltomierz wskazuje sum臋 spadk贸w napi臋膰 na RX i
rezystancji wewn臋trznej amperomierza RA (UV = UX = UA).
R = RX + RA
Metoda posiada b艂膮d systematyczny 未 = _/WT = RA/RX
Metoda poprawnie mierzonego napi臋cia
Woltomierz poprawnie wskazuje napi臋cie na RX. Amperomierz wskazuje sum臋 pr膮d贸w p艂yn膮cych przez RX i rezystancj臋
wewn臋trzn膮 woltomierza RV.
R = (RXRV)/(RX+RV)
B艂臋dy systematyczne
_ = WO - Wr = -[RX
2/(RX+RV)] - b艂膮d bezwzgl臋dny
未 = _/Wr = -[RX/(RX+RV)] - b艂膮d wzgl臋dny
8
POMIAR CZ臉STOTLIWO艢CI METOD膭 CYFROW膭
Cz臋stotliwo艣膰 f = N/TW (N - zliczona liczba impuls贸w, TW - okres
generatora bramkuj膮cego).
B艂膮d wzgl臋dny pomiaru 未f = 未Tw + 未B + 未N (未Tw - b艂膮d generatora
bramkuj膮cego, 未B = TB/TW - b艂膮d bramkowania - wynika z r贸呕nych
czas贸w otwierania i zamykania bramki oraz r贸呕nych poziom贸w napi臋膰,
przy kt贸rych bramka zostanie otwarta i zamkni臋ta, 未N = 1/N - b艂膮d
zliczania - spowodowany przypadkowym po艂o呕eniem impulsu
bramkuj膮cego wzgl臋dem impuls贸w zliczanych [bezwzgl臋dny b艂膮d
zliczania _N = 卤1]).
wsp贸艂czynnik szczytu = warto艣膰 maksymalna sygna艂u/warto艣膰 skuteczna
wsp贸艂czynnik kszta艂tu = warto艣膰 skuteczna/warto艣膰 艣rednia modu艂u
WZMACNIACZ OPERACYJNY
Napi臋cie r贸呕nicowe UR = UP -UN
Wzmocnienie sygna艂u r贸呕nicowego kUR = UO/UR
Napi臋cie sumacyjne US = (UP+UN)/2
Wzmocnienie sygna艂u sumacyjnego kUS = UO/US
Wsp贸艂czynnik t艂umienia sygna艂u sumacyjnego WTSSdB = 20log(kUR/kUS)
Napi臋cia zasilania +UCC, -UCC
Por贸wnanie wzmacniaczy
Odwracaj膮cy faz臋 Nieodwracaj膮cy fazy
UO = -[(R2/R1)*U1] UO = (1 + R2/R1)*U1
kU = -R2/R1 kU = 1+ R2/R1
WT脫RNIK NAPI臉CIOWY
Na wyj艣ciu powtarza sygna艂 napi臋ciowy z wej艣cia. Charakteryzuje si臋 du呕膮
impedancj膮 wej艣ciow膮 i blisk膮 zeru impedancj臋 wyj艣ciow膮.
PRZETWARZANIE ANALOGOWO-CYFROWE
Rozdzielczo艣膰 - najmniejsza wielko艣膰 sygna艂u wej艣ciowego rozr贸呕niana przez przetwornik
Dok艂adno艣膰 bezwzgl臋dna _ac - okre艣lona jako najwi臋ksza r贸呕nica mi臋dzy teoretyczn膮 a rzeczywist膮 warto艣ci膮 napi臋cia
wej艣ciowego powoduj膮ca na wyj艣ciu okre艣lon膮 warto艣膰 cyfrow膮.
Cz臋stotliwo艣膰 przetwarzania - maksymalna cz臋stotliwo艣膰 z jak膮 mog膮 wyst臋powa膰 kolejne przetworzenia sygna艂u
analogowego na cyfrowy z zachowaniem rozdzielczo艣ci i dok艂adno艣ci w pe艂nym okresie przetwarzania.
KOMPARATOR
Jest to 1- bitowy przetwornik a/c. Zadanie komparatora jest wytworzenie sygna艂u logicznego „0” lub „1” na wyj艣ciu, w
zale呕no艣ci od znaku r贸呕nicy napi臋膰 wej艣ciowych. Komparatory s膮 uk艂adami o wi臋kszej szybko艣ci dzia艂ania ni呕
wzmacniacze.
R贸呕nice mi臋dzy komparatorami a wzmacniaczami operacyjnymi:
- poziomy napi臋膰 na wyj艣ciu komparatora s膮 dostosowane do typowych uk艂ad贸w cyfrowych,
- komparatory maj膮 szerszy zakres napi臋膰 wej艣ciowych.
9
P臋tla histerezy
UH = [R1 (UOmax - UOmin)]/(R1 + R2)
RS = R1R2/(R1+R2)
Por贸wnanie komparatora z p臋tl膮 histerezy i bez
Bez histerezy:
- wolno zmieniaj膮ce si臋 napi臋cie na wej艣ciu powoduje zmian臋 napi臋cia na wyj艣ciu
- je呕eli na napi臋cie wej艣ciowe nak艂adaj膮 si臋 zak艂贸cenia, na wyj艣ciu pojawia si臋 kilka przerzut贸w w chwilach, gdy
napi臋cie wej艣ciowe przechodzi poziom napi臋cia progowego
Z histerez膮:
- sprz臋呕enie zwrotne zapewnia, 呕e napi臋cie na wyj艣ciu b臋dzie si臋 szybko zmienia膰, niezale呕nie od zmian napi臋cia
wej艣ciowego
- je呕eli na napi臋cie wej艣ciowe nak艂adaj膮 si臋 zak艂贸cenia, odpowiedni dob贸r szeroko艣ci histerezy pozwoli wyeliminowa膰
wielokrotne przerzuty na wyj艣ciu uk艂adu
- bie呕膮ca warto艣膰 napi臋cia wyj艣ciowego zale呕y zar贸wno od bie呕膮cej warto艣ci napi臋cia wej艣ciowego jak i od historii
wej艣cia.
RODZAJE SYGNA艁脫W
Sygna艂 analogowy ci膮g艂y
Sygna艂 analogowy dyskretny
Sygna艂 cyfrowy - analogowy sygna艂 dyskretny, dla kt贸rego amplituda poszczeg贸lnych pr贸bek zapisywana jest za pomoc膮
sko艅czonego zbioru warto艣ci. Warto艣ci te s膮 wyra呕ane za pomoc膮 ustalonego kodu symboli.
KWANTYZACJA SYGNA艁U
Kwantyzacja - proces zmiany amplitudy pr贸bki
analogowego sygna艂u dyskretnego na przejrzysty kod.
Zaokr膮glenie liczby rzeczywistej reprezentuj膮cej amplitud臋
pr贸bki do najni呕szej liczby ca艂kowitej reprezentowanej przez
przyj臋ty kod. Pr贸bce sygna艂u znajduj膮cej si臋 pomi臋dzy par膮
prog贸w kwantyzacji przyporz膮dkowuje si臋 warto艣膰 kodu
le呕膮cego pomi臋dzy tymi samymi progami kwantyzacji.
B艂膮d (szum) kwantyzacji - b艂膮d reprezentacji pojedynczej
pr贸bki mieszcz膮cy si臋 w przedziale <-陆 ;陆>
10
UK艁AD PR脫BKUJ膭CO-PAMI臉TAJ膭CY
Uk艂ad ten pobiera pr贸bk臋 zmienn膮 w czasie sygna艂u napi臋cia i j膮 zapami臋tuje.
Cykl pracy: faza pr贸bkowania (klucz zamkni臋ty, C na艂adowany), faza pami臋tania (klucz otwarty, pami臋tana warto艣膰 na C).
Twierdzenie o pr贸bkowaniu
Cz臋stotliwo艣膰 pr贸bkowania fs musi by膰 co najmniej 2 razy wi臋ksza od maksymalnej cz臋stotliwo艣ci fg w widmie sygna艂u
ci膮g艂ego, aby sygna艂 ten mo呕na odtworzy膰 z sygna艂u spr贸bkowanego.
Zaokr膮glanie: (np)
Wo = 17,684263 螖 = 0,0014376
1. 螖 =0,002
2. |未| = | (0,002 - 0,0014376)/0,0014376 *100%| = 39,1% >20
螖 鈮 0,0015
3. Wp = (17,6843 卤 0,0015) V
klasyfikacja b艂臋d贸w:
B艂膮d systematyczny s膮 sta艂e co do wato艣ci i znaku wykonywania
serii pomiar贸w tej samej wielko艣ci mierzonej w tych samych warunkach
B艂膮d przypadkowy Zmieniaj膮 sie w spos贸b losowy zar贸wno co do warto艣ci
jak i znaku podczas wykonywania serii pomiar贸w tej samej wielko艣ci
mierzonej w tych samych warunkach
B艂膮d Nadmierny B艂膮d przypadkowy o bardzo ma艂ym prawdopodobie艅stwie
wyst膮pieniaJeden z pomiar贸w w spos贸b znacz膮cy r贸偶ni si臋 od pozosta艂ych
pomiar贸w
B艂膮d graniczny 螖g maxymalny b艂膮d bezwzgl臋dny przyrz膮du pracuj膮cego
w podstawowym uk艂adzie warunk贸w fizycznych.
B艂膮d klasy 未kl Stosunek b艂臋du granicznego do warto艣ci umownej w %.
Warto艣ci膮 umown膮 mo偶e by膰 warto艣膰 otrzymana, nominalna lub max
未kl = 螖g/Wo * 100% 未p=未kl
未kl = 螖g/Wn * 100% 未p=未kl * Wn/Wo
未kl = 螖g/Wmax * 100% 未p=未kl * Wmax/Wo
Zdarzenie losowe wynik do艣wiadczenia, Zbi贸r zdarze艅 elementarnych
Zbi贸r wszystkich mo偶liwych wynik贸w do艣wiadcze艅.
Zmienna losowa wielko艣膰, kt贸ra w wyniku do艣wiadczenia przyjmuje warto艣ci
ze zbioru zdarze艅 elementarnych.
Rozk艂ad normalny Najcz臋艣ciej wykorzystywany model rozk艂adu g臋sto艣ci
prawdopodobie艅stwa wynik贸w pomiar贸w obci膮偶onych b艂臋dami przypadkow.
Populacja zbi贸r wszystkich mo偶liwych wynimk贸w pomiar贸w danej wielko艣ci
w okre艣lonym do艣wiadczeniu. Mo偶e by膰 鈭 du偶y.
Pr贸ba cz臋艣膰 populacji np wyniki pomiar贸w zarejestrowane w serii pomiar贸w
danej wielko艣ci w okre艣lonym do艣wiadczeniu.
Estymacja punktowa szacowanie parametru populacji na pods wynik z pr贸b
Estymacja Przedzia艂owa Ocena dok艂adno艣ci estymacji punktowej przez
wyznaczenie przedzia艂u ufno艣ci.
Przedzia艂 ufno艣ci przedzia艂 liczbowy <Z1-Z2> kt贸rego granice
z okre艣lonym prawdopodobie艅stwem 伪 zawieraj膮 warto艣膰 parametru 胃
Zapisujemy jako: P ( Z1 <= 胃 <= Z2) = 伪
Poprawka warto艣膰 dodana do wyniku pomiaru w celu skompensowania
b艂臋du systematycznego
Wynik poprawiony Wynik po korekcji b艂臋du
NIepewno艣膰 Pomiaru U parametr pozwalaj膮cy na wyznaczenie granic
przedzia艂u zawieraj膮cego nieznan膮 warto艣膰 Rzeczy w wielko艣ci mierzonej
klasyfikacja niepewno艣ci:
UA -Wykorzystywana do oceny b艂 przypadkowych. Wyznaczamy na
podst rozrzutu wynik贸w pomiar贸w przez wyznaczenie estymatora odchyl st
UB Wykorz do oceny wp艂ywu b艂臋d贸w systematycznych kt贸rych nie mo偶na
usun膮膰 wprowadzaj膮c poprawk臋. Wyznaczamy za pomoc膮 odchyl st.
Metoda pomiarowa zesp贸艂 czynno艣ci podczas przeprowadzania pomiaru,
w celu okre艣lenia warto艣ci wielko艣ci mierzonej. Podzia艂 wg sposobu
przetwarzania sygna艂u: -analogowy, -cyfrowy. Podzia艂 wg warto艣ci wielko艣ci
mierzonej BEZPO艢REDNIE Warto艣膰 otrzymuje si臋 wprost, bez dodatkowych
oblicze艅 PO艢REDNIE Warto艣膰 oblicza si臋 na podstawie zmierzonych warto艣ci.
Cechy wzmacniacza 1. Regulacja wzmacniacza mo偶liwa przez dob贸r jednego
rezystora 2. Bardzo du偶a rezystancja wej艣ciowa wzmacniacza. 3. Bardzo du偶a
warto艣膰 WTSS- sygna艂 sumacyjny wzmacniany przez stopie艅 wyj wzmacnia
4. Du偶e wzmocnienie w stopniu wej艣ciowym ma艂e w stopniu wyj
5.Wzmacniacze pomiarowe
Sygna艂 analogowy ci膮g艂y dyskretny (wykresy)
Sygna艂 cyfrowy analogowy sygna艂 dyskretny dla kt贸rego amplituda
poszczeg pr贸bek zapisywana jest za pomoc膮 sko艅czonego zbioru warto艣ci,
kt贸re s膮 wyra偶one za pomoc膮 ustalonego kodu symboli.
WTSS Wsp贸艂czynnik t艂umienia sygna艂u sumacyjnego.
Kwantyzacja zaokr膮glanie l. rzeczywistej reprezentuj膮cej amplitud臋 pr贸bki do
najbli偶szej l. ca艂kowitej reprezentowanej przez przyj臋ty kod. zamiana sygna艂u
analogowego dyskretnego na przyj臋ty kod.
Uk艂ad Pr贸bkuj膮co- pami臋taj膮cy Pobiera pr贸bki zmiennego w czasie sygna艂u
napi臋ciowego i je zapami臋tuje.
Tw o pr贸bkowaniu Cz臋stotliwo艣膰 pr贸bkowania fs musi by膰 co najmniej 2 razy
wi臋ksza od maxymalnej cz臋stotl fg w widmie syg ci膮g艂ego aby sygna艂 ten
mo偶na odtworzy膰 z sygna艂u spr贸bkowanego
sposoby wyzwalania oscyloskopu AUTO, AUTO LEVEL, SINGLE NORMAL
Przetwornik a/c metod膮 czasow膮 prost膮 W艁A艢CIWO艢CI
-Niezbyt du偶a dok艂adno艣膰 0,1%
-B艂臋dy przetwarzania spowodowane przez :
-Uk艂 ca艂kuj膮cy (d艂ugookresowe zmiany R, C, Ur)
-Komparator (b艂臋dy powodowane nap niezr贸wnowa偶enia)
-Generator zegarowy (d艂ugookresowa niestabilno艣膰)
-Generator bramkuj膮cy (d艂ugookresowa niestabilno艣膰)
Przetwarzanie a/c metod膮 podw贸jnego ca艂kowania W艂a艣ciwo艣ci
-Ma艂a szybko艣膰 przetwarzania
-Du偶a dok艂adno艣膰 metody
-Metoda integracyjna- wynik przetwarzania proporcjonal do wart 艣r nap wej
-Ograniczony wp艂yw zak艂贸ce艅 okresowych
Przetwarzanie a/c metod膮 kompensacji r贸wnomiernej W艂a艣ciwo艣ci
-Ma艂a szybko艣膰 przetwarzania
-Przetwarzana warto艣膰 chwilowa nap wej艣ciowego
-Szybko艣膰 przetwarzania zale偶y od warto艣ci nap na wej przetwornika
-rzadko stosowana
-metoda nieintegracyjna - zmiany nap wej w czas. konwersji s膮 藕r贸d艂em b艂
-stosowany uk艂ad PP
Przetwarzanie a/c metod膮 kompensacji wagowej W艂a艣ciwo艣ci
-Przetwarzana warto艣膰 chwilowa nap wej
-Metoda najcz臋艣ciej stosowana
-Szybkos膰 przetwarzania nie zale偶y od warto艣ci nap na wej
-Kr贸tki czas przetwarzania n krok贸w n- liczba bit贸w
-Metoda nieintegracyjna- zmiany nap wej s膮 藕r贸d艂em b艂
-Stosujemy uk艂ad PP
Przetwarzanie a/c metod膮 bezpo艣redniego por贸wnania r贸wnoleg艂ego W艂a艣
-Przetwornik a/c typu "flash" metoda bezpo艣redniego por贸wnania r贸wnol
-R dobrane tak by nap prog贸w s膮siednich komparator贸w r贸偶ni艂y si臋 o 1 LSB
-liczba komparator贸w k = (2 do n ) - 1 n - liczba bit贸w przetwornika
- najcz臋艣ciej wykorzystywany w oscyloskopach
- Bardzo kr贸tki czas przetwarzania
Przetwornik c/a z sieci膮 rezystor贸w wagowych W艂a艣ciwo艣ci
-Bardzo prosta budowa przetwornika
-Dok艂adno艣膰 przetwornika zale偶y od dok艂adno艣ci R w sieci
-Dla przetwornika 16-bitowego stosunek rezystancji skrajnych rezystor贸w
wynosi 32768, dla 20 bitowego 1 000 000
-Wykonanie sieci rezyst jest trudne i kosztowne
-Warto艣c rezyst klucza otwartego i zamkni臋tego wp艂ywa na dok艂adno艣膰
-Odmian膮 przetw jest przetw c/a z sieci膮 rezyst wagowych i dzielnikiem pr膮dow
Przetwornik c/a z drabink膮 rezystancyjn膮 R-2R W艂a艣ciwo艣ci
-najcz臋艣ciej stosowane przetworniki c/a
-Wyst臋puj膮 tylko rezyst R i 2R co upraszcza technologi臋 wykon drabinki
-Wszystkie wart rezystor贸w R 2R uzyskuje si臋 poprzez po艂膮czenie szeregowe
-Kilka odmian przetwornik贸w: - z odwr贸con膮 drabink膮 2R - R
- z po艂膮czeniem pr膮d贸w