Udogodnienia dla osób niepełnosprawnych - Stare miasto

Bariery architektoniczne to temat, z którym trudno się będzie rozstać jeszcze przez wiele lat. Ale pojawiają się pierwsze jaskółki zwiastujące zmiany na lepsze. Jedną z nich jest z pewnością uchwała Rady Miasta Warszawy zachęcająca do likwidowania barier architektonicznych w stolicy. Może Warszawa, która z każdym dniem staje się bardziej przyjazna dla osób niepełnosprawnych zachęci inne miasta do pójścia tą drogą.

Obok poważnych niedociągnięć i przykładów ignorancji prawa budowlanego, jakie spotykamy na każdym kroku w każdym niemal mieście, nie brak też przykładów ciekawych, pomysłowych rozwiązań, dzięki którym krajobraz miasta, nie tracąc estetycznych walorów, staje się przyjazny dla wszystkich - także osób mających problemy z poruszaniem się.

Stare Miasto jest celem każdej wycieczki po Warszawie niestety jest ona niedostępnych dla użytkowników wózków inwalidzkich. W większości muzeach i restauracjach brakuje zapewniania odpowiednich udogodnień dla osób niepełnosprawnych i ich opiekunów. Różnorodne atrakcje turystyczne i placówki kulturalne nie oferują specjalnych zniżek. Wszystkie te utrudnienia skłoniły nas żeby pomóc niepełnosprawnym likwidując te bariery. Nasz praca ma wskazać obiekty trudno dostępne w poruszaniu się osób niepełnosprawnych i zaproponowanie nowych ulepszonych rozwiązań.

Stare Miasto jest zabytkiem wpisanym przez UNESCO na listę pomników światowego dziedzictwa kulturowego (2 września 1980 roku). Dlatego też niemożliwe jest przebudowanie niektórych budynków, urządzeń, ulic czy alejek w sposób nowoczesny tak by w 100% spełniały podstawowe udogodnienia dla osób niepełnosprawnych. Możliwe jest jedynie zamontowanie takich urządzeń, które wkomponowały by się w dotychczasową architekturę Starego Miasta.

1. Udogodnienia dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach na Starym Mieście

• Do wejść publicznych typu: budynki kultury, muzea, restauracje, hotele, sklepy spożywcze, sklepy z pamiątkami powinny być doprowadzone utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m; przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać.

• Proponujemy system pochylni i podjazdów dla osób poruszających się na wózkach do miejsc użyteczności publicznej. (mogą być to tymczasowe pochylnie nie na stałe wmontowane w elewacje budynku)

• Poręcze przy schodach, które będą nie tylko dużym udogodnieniem dla osób niepełnosprawnych ale także starszych, które mają problemy w poruszaniu się.

• Wyrównanie poziomów progów i posadzek w miejscach użyteczności publicznej.

• Anty poślizgowe podłogi (np. specjalnie naklejki) w miejscach użyteczności publicznej.

• Szersze od wózka drzwi wejściowe w miejscach użyteczności publicznej.

• Poręcze i uchwyty przy drzwiach zamiast klamek.

• Wyznaczenie toalet dla osób niepełnosprawnych i odpowiednie ich oznaczenie.

• Wyznaczenie miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych i odpowiednie ich oznaczenie. Stanowiska postojowe dla samochodów użytkowanych przez osoby niepełnosprawne szerokość stanowiska powinna wynosić co najmniej 3,6 m i długość 5 m, a w przypadku usytuowania wzdłuż jezdni - długość co najmniej 6 m i szerokość co najmniej 3,6 m, z możliwością jej ograniczenia do 2,3 m w przypadku zapewnienia możliwości korzystania z przylegającego dojścia lub ciągu pieszo-jezdnego.

• W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higieniczno-sanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez:
  - zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5x1,5 m,
  - stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów,
  - zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia,
  - zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higieniczno-sanitarnych.
  Dopuszcza się stosowanie pojedynczego ustępu dla osób niepełnosprawnych bez przedsionka oddzielającego od komunikacji ogólnej.

• Rezygnacja z wysokich schodów, przebudowanie ich na podjazd.

Obecny stan Planowana przebudowa

2. UDOGODNIENIA DLA NIEWIDOMYCH I DLA GŁUCHYCH

• 
  „Budki telefoniczne”- urządzenie podobne w konstrukcji do telefonu stacjonarnego.

„Budka telefoniczna” zawierałaby podstawowe informacje dotyczące zabytkowego obiektu np. Data budowy, przeznaczenie, najważniejsze informacje turystyczne. Urządzenie umieszczone zostałoby w 10 wytyczonych miejscach na Starym Mieście : Kościół św .Anny, Zamek Królewski, Pałac pod Blachą, Bazylika Archikatedralna św. Jana Chrzciciela, Kościół Matki Boskiej Łaskawej , Rynek Starego Miasta, Muzeum Historyczne miasta Warszawy, Barbakan , Pomnik Małego Powstańca , Pomnik Jana Kilińskiego ,

Urządzenie znajdowałoby się na wysokości 120 cm od podłoża. Urządzenie było by tak skonstruowane, żeby służyło nie tylko osobom niewidomymi i głuchym ale również dla osób niepełnosprawnych na wózkach, osobom starszym oraz wszystkim innym turystom. Przyciski znajdujące się na pulpicie „Budki telefonicznej” napisane by były pismem Brajla w języku Polskim. Informacje turystyczne danego obiektu prezentowany by były w 4 językach: Polskim, Angielskim, Niemieckim oraz Rosyjskim. Dla osób głuchych urządzenie miałoby wmontowany wyświetlacz wielkości 20 cm / 5 cm na którym wyświetlałby się te same informacje co przekazywane są drogą mowioną. To znacznie ułatwi przekaz informacji dla osób głuchych.

• Menu w Restauracjach pisane Brajlem

Dla udogodnienia przebywania osobom niewidomym w restauracjach proponujemy wprowadzenie menu pisane Brajlem.

Pismo Braille'a

• „Walkman Turystyczny”

Bardzo wygodne w użyciu dla osób niewidomych będą „Valkmeny Turystyczne”, w które osoba niepełnosprawna będzie się mogła wyposażyć w punktach informacji turystycznej. Sprzęt ten znacznie ułatwi poruszanie się po Starym Mieście i poznanie historii interesujących miejsc opis zabytków wraz z historią, oraz ciekawostki na temat Starego Miasta. Koszt wypożyczenia takiego urządzenia to symboliczna suma 1zł.(1h)

• Tabliczki informacyjne o obiekcie.

Ustawione były by w najważniejszych punktach turystycznych znajdujących się na terenie Starówki. Wysokość tabliczki była by na wysokości 120 cm od podłoża. Tabliczka zawierała by podstawowe krótkie i zwięzłe informacje dotyczące obiektu turystycznego i również byłyby napisane w 5 językach : Brajlem, Polski ,Angielski, Niemiecki oraz Rosyjski. Tabliczki umieszczone zostaną przy :

*Zamek Królewski

*Kościół św. Marcina

*Bazylika Archikatedralna św.Jana Chrzciciela

*Kościół Matki Boskiej Łaskawej (Jeziutów)

*Kanonia

*Pomnik Warszawskej Syrenki

*Rynek Starego Miasta

*Muzeum Historyczne Miasta Warszawy

*Barbakan

*Kościół Św. Ducha

*Kościół Św. Jacka

*Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie

*Kościół św.Kazimierza

*Kościół Nawiedzenia NMP

• Przewodnicy turystyczni PTTK.

Zwiększenie liczby wykwalifikowanej kadry przewodników dla osób niewidomych i głuchych po Starym Mieście.

• Przejścia dla pieszych.

Zbudowanie przejścia dla pieszych byłyby dużym udogodnieniem dla nie tylko ludzi niewidomych ale także dla niedowidzących oraz dla ludzi starszych mających problemy z poruszaniem się .

5

---