8. Instrukcja konserwacji sekcji
Instrukcja dotyczy konserwacji sekcji po zakończeniu prac.
8.1 Przygotowanie i kontrola powierzchni
a) ocena powierzchni i kontrola chropowatości
Powierzchnia powinna być wolna od pęcherzy, łusek, rozwarstwień. Dopuszczalna głębokość łusek do 0,5 mm.
Metody kontroli:
Nieuzbrojonym okiem z 25 cm przy świetle w dziennym lub żarówce 100W.
głębokość wgnieceń - suwmiarka, lub specjalistycznym przyrządem do wżerów.
Należy oczyścić powierzchnię z żużlu i ze zgorzeliny, tak aby powierzchnia odpowiadała klasie stali Sa2.5
Grubość i skład zgorzeliny tworzącej się na powierzchni stali zależą od:
temperatury,
czasu nagrzewania i studzenia,
atmosfery pieca,
składu chemicznego stali.
Metody usuwania zgorzeliny:
mechanicznie,
chemicznie,
cieplnie.
Najprostszym sposobem usuwania zgorzeliny jest sezonowanie blach. Pod wpływem warunków atmosferycznych zgorzelina się rozluźnia, że z łatwością daje się usunąć szczotką stalową.
Do usuwania zgorzeliny i żużlu stosujemy ręczne oczyszczanie za pomocą młotków, skrobaczek, szczoteczek stalowych, oraz szlifierek.
Kolejną metodą jest piaskowanie lub śrutowanie. Do piaskowania stosuje się suchy i przesiany piasek kwarcowy lub kopalniany o ostrych krawędziach, bez zawartości gliny, iłu i drobnego pyłu. Piaskowanie należy prowadzić ruchem ciągłym, pod katem 45 do 60o do powierzchni, bez zatrzymywania i powracania do miejsc oczyszczonych. Do śrutowania stosuje się śrut stalowy lub żeliwny oraz kawałki ciętego drutu.
Chemicznym sposobem usunięcia zanieczyszczeń, żużlu jest wytrawianie, które polega na odtłuszczaniu blachy, wytrawieniu jej w roztworze kwasu, płukaniu oraz malowaniu ochronnym. Odtłuszczenie blachy odbywa się również poprzez zastosowanie benzyny ekstrakcyjnej.
Odtłuszczanie odbywa się w celu usunięcia z powierzchni smarów, które pochodzą z suwnic, walców, obecność ich powoduje nierównomierne wytrawienie, które prowadzi do powstania czarnych plam i wżerów.
Metoda cieplna usuwania zgorzeliny, rdzy, żużlu następuje przy pomocy płomienia, która polega na wykorzystaniu różnic współczynników rozszerzalności cieplnej zanieczyszczenia i stali.
kontrola oczyszczenia powierzchni
c) odpylenie
Jest oceniany według wzorca ISO/DIS/8502-3.
d) odtłuszczenie (np. poprzez zastosowanie benzyny ekstrakcyjnej)
kontrola odtłuszczania
Nie dopuszcza się zatłuszczenia powierzchni.
f) osuszanie
Osuszamy powierzchnię blach przy użyciu sprężonego powietrza.
kontrola stopnia wilgotności
Kontrolę tą przeprowadzamy przy pomocy wzorców.
8.2 Właściwa konserwacja
Zastosowanie odpowiednich środków konserwujących takich jak:
a) grunty ochrony czasowej
Grunty ochrony czasowej (Shopprimers) to farby o specjalnej formule umożliwiającej aplikację na automatycznych liniach malarskich. Farby te nakłada się w grubościach 15-30 µm na sucho. Utworzona powłoka zapewnia wystarczającą ochronę na czas transportu, składowania i montażu. Powłoki nie utrudniają spawania i cięcia blach co jest potwierdzone przez certyfikaty międzynarodowych towarzystw klasyfikacyjnych: Lloyd's Register of Shipping, Germanischer Lloyd, Det Norske Veritas, Korean Register of Shipping itp.
Przykład farby:
KOREPOX SHOPPRIMER IZ182 - jest nieorganicznym gruntem czasowej ochrony z wypełniaczem cynkowym.
Dwa składniki: ciecz i pasta cynkowa należy zmieszać przed aplikacją. Stal zabezpieczona powłoką może być cięta i spawana.
Instrukcja użycia (konserwacji):
Przygotowanie podłoża: powierzchnia przed pomalowaniem musi być odtłuszczona, pozbawiona kurzu i innych zanieczyszczeń za pomocą skutecznych metod jak czyszczenie rozpuszczalnikiem, zmycie wodą itp.
Instrukcja nanoszenia:
- Zastosowanie specjalnych technik lub dodatkowego rozcieńczenia może być wymagane w
przypadku aplikacji w warunkach nietypowych.
- Natrysk: Zapewnić wystarczającą ilość powietrza. Trzymać pistolet w odległości 20-25 cm od podłoża i pod kątem prostym.
- Natrysk konwencjonalny: Stosować zbiornik z mieszaniem. Maksymalna długość węża
wynosi 15 m. Trzymać zbiornik i pistolet na równej wysokości. W przypadku przerw w
aplikacji dłuższych niż 15 minut spuścić materiał z węża do zbiornika.
- Natrysk bezpowietrzny:
rozmiar dyszy: 0,017-0,023'',
ciśnienie: 95-122 bar,
kąt dyszy 40-90o.
(Podano przykładowe parametry natrysku bezpowietrznego.)
- Pędzel lub wałek: Stosować wyłącznie do wyprawek lub napraw. Stosować pędzle z włosia o średniej twardości
Typowa grubość powłoki: 15μm - 25μm na sucho.
b) oleje antykorozyjne
Produkty z dziedziny olei antykorozyjnych stanowią najtańsze czasowe zabezpieczenie antykorozyjne. Wykorzystywane są w przypadku gdy konstrukcja lub jej elementy wymagają zabezpieczenia wyłącznie na czas budowy lub transportu.
Przykłady typowych zastosowań to między innymi:
nowo budowane zbiorniki na paliwa lub inne produkty naftowe, gdy nie jest przewidziana ochrona powłokowa w czasie późniejszej eksploatacji,
elementy kotłów grzewczych i innych instalacji pracujących w wysokich temperaturach,
ochrona powierzchni po obróbce mechanicznej.
Przykład oleju antykorozyjnego:
KOMARINE ANTI-RUST OIL RV490 - środek na bazie węglowodorów do czasowego zabezpieczenia przed korozją zbiorników na olej hydrauliczny i inne produkty roponośne. Jest szybkoschnący i posiada bardzo dobrą odporność na wodę bieżącą i morską. Stosowany jako powłoka ochrony czasowej do zbiorników na olej hydrauliczny i paliwa, szczególnie w celu
zabezpieczenia powierzchni zbiorników podczas budowy statku.
Przygotowanie podłoża: powierzchnia przed pomalowaniem musi być odtłuszczona, pozbawiona kurzu i innych zanieczyszczeń za pomocą skutecznych metod : czyszczenie rozpuszczalnikiem, zmycie wodą itp.
Warunki podczas nakładania: podłoże musi być całkowicie czyste i suche. Nie stosować gdy wilgotność względna jest wyższa niż 85%. Temperatura podłoża musi być przynajmniej o 3ºC wyższa od temperatury punktu rosy aby zapobiec kondensacji.
Instrukcja nanoszenia: Nakładać natryskiem (bezpowietrznym lub konwencjonalnym), wałkiem lub pędzlem.
Natrysk bezpowietrzny:
rozmiar dyszy: 0,011-0,015'', ciśnienie: 143 bar, kąt dyszy 65º.
Typowa grubość powłoki: 20 μm na sucho