TAKSONOMIA BAKTERII I ARCHEONÓW
Taksonomia
W systematyce bakterii obowiazuje nazewnictwo bionomialne , tj. nazwa rodzajowa i gatunkowa np. Bacillus subtilis.
Tworzenie systemów klasyfikacji zajmuje się taksonomia.
Wyróżnia się dwa rodz. klasyfikacji:
filogenetyczna czyli „naturalna”
celem taksonomii filogenetycznej jest uporządkowanie bakterii w jedno wspólne drzewo filogenetyczne bakterii
sztuczna czyli fenotypowa
celem klasyfikacji sztucznej jest grupowanie bakterii zgodnie z ich podobieństwem, tak aby mogły być identyfikowane i oznaczane przy pomocy klucza
Miejsce bakterii w drzewie rodowym organizmów
Klasyfikacja bakterii
Klasyfikacja bakterii
Grupa Aquinifex-Hydrogenobacter -termofile, w większości tlenowe, Gram-ujemne pałeczki, Chemolitotrofy. Potrafią utleniać wodór wykorzystując tlen atmosferyczny :
2H2 + O2 > 2H2O
A. pyrophilus jest najbardziej termofilna znaną nauce bakterią : jej optimum temp. mieści się w zakresie 85-95oC
Thermotoga i bakterie pokrewne - wszystkie są termofilami, heterotroficznymi, Gram-ujemnymi paleczkami. Mogą być tlenowe lub beztlenowe. Komórki otoczone są zewnetrzną błoną komórkową („pochewką”)
zewnętrzna błona komórkowa
bakterie zielone nie-siarkowe -wszystkie są termofilne. Grupa obejmuje Chloroflexus, Thermomicrobium, Thermolephilum i Herpetosiphon. Bakterie nitkowate, poruszające się ruchem ślizgowym. Barwa zielona pochodzi od bakteriochlorofilu (c i d w niewielkich ilościach a, zgromadzonego w chlorosomach.
W warunkach tlenowych SA heterotrofami, nie fotosyntezują. W warunkach beztlenowych fotosyntezują, wykorzystując związki organiczne jako donory elektronów (fotoheterotrofy)
Deinococcus, Thermus i rodzaje pokrewne: micrococci
Deinococci są bakteriami Gram-dodatnimi twarzącymi charakterystyczne różowe lub czerwone kolonie;
Bardzo oporne na promieniowanie gamma, promieniowanie X i UV;
komórki dysponują bardzo wydajnym systemem naprawy DNA, prodokuja wiele kopii DNA:
powodują psucie się żywności pasteryzowanej przy użyciu promieniowania;
Chemoorganotrofy
Thermus jest rodzajem termofilnych. Thermus aquaticus jest źródłem Taq polimerazy stosowanej w metodzie PCR
Spirochaetes i bakterie pokrewne -obejmują 9 rodzajów, w tym Borrelia (wywołująca boreliozę) oraz Treponema (wywołująca syfilis). Wszystkie krętki posiadają osiowe włókno, wokół którego komórka „owija się”, tworząc formę spiralną.
Infectionus Cycle of Borrelia burgdorferi
Borelioza z Lyme
stany zapalne skóry, stawów i ukladu nerwowego
Grupa Cytophaga - obejmuje rodzaje Cytophaga. Flavobacterium i Bacteroides. Heterotroficzne pałeczki, pospolite w glebie i wodach: pozbawione właściwości chorobotwórczych i stosunkowo słabo przebadane.
Planctontyces
♦ Pospolite w stawach, jednak do tej pory nie udało się ich wyhodować na pożywkach syntetycznych:
♦ Spokrewnione z grupą Chlamydia nie posiadają peptydoglikanu w ścianie komórkowej;
♦ Wodne oligotrofy, rozmnażające się przez pączkowanie:
♦ Wszystkie posiadają fimbrie i rzęski:
♦ Niektóre wytwarzają błonę jądrową ( podobieństwo do Eucarya)
Chlamydia
Obligatoryjne, wewnątrzkomórkowe pasożyty, niezdolne do życiu poza organizmem gospodarza (nie potrafią syntetyzować pewnych aminokwasów. ATP, itd.). Mogą występować w dwóch stadiach: metabolicznie nieaktywnych ciał elementarnych (EB) poza organizmem żywiciela (stadium inwazyjne podobne do wirionu wirusów): oraz metabolicznie aktvwnych ciał retikularnych (RB) tylko w komórkach gospodarza.
Bakterie purpurowe - obejmują purpurowe bakterie fotosyntetyzujące (beztlenowe) oraz nie-fotosyntetyzujące bakterie Gram-ujemne Bakterie purpurowe można podzielić na pięć podgrup, które oznaczono jako alfa, beta, gamma, delta i epsilon. Niefotosyntetyzujące bakterie filogenetycznie związne z bakteriami purpurowymi mają wspólną nazwę Proteobacteria. W skład Proteobacteria wchodzi duża liczba bakterii heterotroficznych i chemolitoautotroficznych oraz patogeny.
Bakterie Gram-dodatnie (łącznie z Mycoplasna)
Dwie duże podgrupy:
Grupa o wysokiej zwartości G+C
Actinomycetes; Mycobacteria. Micrococcus i inne
Grupa o niskiej zawartości G+C
Bacillus, Clostridium, Lactobaci1lus, Staphylococcuss Streptococcus. Mycoptasma
Sinice (Cyanobacteria) oksygeniczne fototrofy: prowadzą proces fotosyntezy podobny do procesu fotosyntezy u roślin: rozszczepiają cząsteczkę wody i produkują tlen jako produkt uboczny.
Bakterie zielone siarkowe Obejmują rodzaj Chlorobium i kilku innych. spokrewnionych rodzajów. bakterie Grain-ujemne. żyjące w warunkach anoksygenicznych, fotosyntetyzujące, które wykorzystują siarkowodór, jako donor elektronów, w przeciwieństwie do sinic, dla których woda jest donorem elektronów. CHLOROBIUMSP.
ARCHAEA - ARCHEONY
Początkowo takie drobnoustroje, jak Sulfolobus klasyfikowano do bakterii. Dopiero w 1977 roku Carl Woese i jego wspólpracownicy, wykorzystując sekwencje 16S rRNA jako filogenetyczny "zegar biologiczny", zaproponowali całkowicie nową domenę życia, a mianowicie Archaeabacteria. Nazwę tę później zmieniono na Archaea.
Różnorodne morfologicznie: pałeczki, ziarniaki, śrubowce, komórki o kształcie nieregularnym, formy pleomorficzne: pojedyncze komórki, formy nitkowate, skupiska komórek; wymiary w zakresie od 0,1 do > 15 um (nitki do 200 um): Gram-dodatnie i Gram-ujemne:
Różnorodne fizjologicznie: organizmy tlenowe, mikroaerofile, ścisłe beztlenowce; mezofilne do hypertermofilnych (wzrost powyżej 100 C): ostatnio wyizolowano jednak Archnea z przybrzeżnych wód Antarktyki.
Różnorodne pod względem wymagań pokarmowych: chemolitotrofy lub organotrofy, często izolowane z siedlisk ekstremalnych, beztlenowych, zasolonych, o wysokiej temperaturze, o wysokim ciśnieniu etc.
Zróżnicowana budowa ściany komórkowej: brak kwasu muraminowego i D-aminokwasów Methanobacterium i inne metanogeny psendomureina: L-aminokwasy + kwas N-acetylotalosaminuronowy Methanosarcina & Halococcus kompleks polisacharydowy podobny do siarczanu ohondroityny Gram-dodatnie Archaea glikoproteiny lub proteiny, o grubości 20-40 nm
Błona komórkowa archeonów zbudowana jest z eterów glicerolowych izoprenoidów alkilowych z resztami C20-fitanylowymi lub C40-bifitanylowymi; struktura oparta na izoprenie; pierścienie cyklopropanu mogą być również obecne. Występują też lipidy obojętne w postaci węglowodorów izoprenoidowych C15 i C16.
Pod względem metabolicznym Archaea charakteryzują się z jednej strony podobieństwem zarówno do bakterii, jak i do eukariotów, z drugiej jednak - wiele szlaków metabolicznych ma unikatowy charakter. Przykładem mogą być archeony metanogenne, u których stwierdzono co najmniej cztery szlaki produkcji metanu:
CO2 + 4H2 CH4 + 2H2O
CH3OH + H2 CH4 + H2O
4CH3OH CH4 +CO2 + 2H2O
CH3COO + H2O CH4 + HCO3