Podstawy monopolu

1. Monopol Ogólnie:

Monopol jest strukturą rynku w której jedna firma opanowywuje cały rynek. Jest to całkowite przeciwieństwo konkurencji. Jest to struktura rynku w której firma nie napotyka presji konkurencji ze strony innych przedsiębiorstw. Monopol istnieje dzięki barierom które nie pozwalają wejść na rynek konkurencji. Mogą być to bariery prawne (np. wtedy kiedy firma posiada patent). Bariery socjologiczne albo naturalne bariery kiedy firma ma nie spotykaną zdolność do wyprodukowania czegoś, czego inne przedsiębiorstwa nie potrafią.

Pytanie na, które musimy odpowiedzieć to W jakim stopniu decyzje monopolistyczne różnią się od tych podejmowanych przez rady nadzorcze konkurencyjnych przedsiębiorstw? Szukając odpowiedzi na to pytanie nie możemy nie zauważyć kluczowej różnicy między przedsiębiorstwem monopolistycznym a konkurencyjnym, ponieważ przedsiębiorstwo konkurencyjne jest zbyt małe aby wpływać na ceny. Firma nie bierze do rachunku decyzji produkcji lecz przyjmuje cenę produktu od monopolisty. Marginalny przychód jest ceną produktu w firmie konkurencyjnej wtedy gdy zwiększa się produkcję danego produktu. W Monopolu ilość produkcji tworzy cenę ale nie tworzy marginalnego przychodu. Monopolistyczne korporacje wychodzą z założenia że: „ Jeśli Ja podniosę produkcję, cenę którą mogę dostać za każdy sprzedany produkt się obniży, więc lepiej uważać jak dużo się podnosi produkcję”. Można to pokazać na przykładzie sztuki:

Przypuśćmy że artysta ma sto obrazów impresjonistycznych. Krytyk sztuki który je ogłada mówi że sprzeda je w cenie 20 tys. dolarów, ponieważ on się zajmie reklamą tych obrazów. Po sprzedaniu ich każdy z nich miałby 1mln dolarów. Na to artysta mówi że namaluje jeszcze 400 obrazów więcej i będą mieli po 5 mln dolarów. Krytyk spogląda na artyste dziwnie i mówi mu że wtedy każdy z nich będzie warty 1000 dolarów a nie 20 tys. Wniosek jest taki że nie zawsze wzrost produkcji da nam większy zarobek. Każde konkurencyjne przedsiębiorstwo patrzy na własny interes i nigdy nie robi czegoś co leży w interesie wspólnym przedsiębiorstw.

2. Maksymalizacja Zysku:

Jak dużo muszą monopoliści produkować aby maksymalizować swój profit? Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy się dogłębniej zastanowić nad efektem zmiany produkcji w monopolu. Zastanowimy się na danymi w tabeli a następnie dojdziemy do wniosków.

Ilość	Cena	Przychód całkowity	Przychód marginalny	Koszt całkowity	Koszt marginalny	Koszt całkowity przeciętny	Zysk całkowity
0	36	0	-	47	-	-	-47
1	33	33	30	48	1,5	48,00	-15
2	30	60	24	50	3	25,00	10
3	27	81	18	54	6	18,00	27
4	24	96	12	62	12	15,50	34
5	21	105	6	78	20	15,60	27
6	18	108	0	102	32	17,00	6
7	15	105	-6	142	48	20,29	-37
8	12	96	-12	198	68	24,75	-102
9	9	81	-18	278	90	30,89	-197

Tabela pokazuje nam: ilość, cenę, przychód całkowity, przychód marginalny, koszt całkowity, koszt marginalny, koszt całkowity przeciętny, zysk całkowity. Więc Marginalny przychód jest to zmiana w przychodzie całkowitym która następuje przy zmianie produkcji. W tym przykładzie gdy monopolista zwiększy produkcję z 4 do 5 poprzez zniżanie ceny danego produktu z 24$ do 21$, przychód jego zwiększy się z 96$ do 105$, więc PM=9$. Z tabelki można zauważyć że najwyższy profit to 34$ z 4 poziomu produkcji w cenie 24$. W 3 poziomie produkcji cena produktu wynosi 27$, PC=81$ i KC=54$, a ZC= 27$. W 5 poziomie produkcji cena wynosi 21$, firma ma PC=105$ i KC=78$, a ZC=27$. 34$ jest najwyższym zyskiem jaki można uzyskać, zarobek ten się uzyskuje przy 4 poziomie produkcji. To jest maksymalizowanie zysku. Aby zysk był maksymalny KM = PM, to regułę powinni przestrzegać nie tylko monopoliści ale także przedsiębiorstwa konkurencyjne.

3. Reguły Maksymalizacji Zysku:

„PM= KM określa maksymalny zysk z produkcji dla Monopolisty”

Z poprzedniego punktu powinniśmy wiedzieć co powoduje wzrost lub obniżkę zysku w zmianie produkcji, i którą opcję produkcji powinno się wybrać. Jak wcześniej napisałem monopolistyczni producenci powinni produkować w najlepszym dla nich poziomie produkcji (na podst. Tabelki poziom nr 4), wtedy PM równy jest KM. To prowadzi do następujących wniosków:

• Jeśli PM > KM, monopoliści zwiększają profit poprzez zwiększanie produkcji

• Jeśli PM < KM, monopoliści zwiększają profit poprzez zmniejszanie produkcji

• Jeśli PM = KM, monopoliści maksymalizują profit.

4. Określanie ceny Monopolistycznej:

Kondycja Przychodu marginalnego i Kosztu marginalnego określa ilość produkcji monopolistycznej; ilość produkcji określa cenę jaką firma zażąda za dany produkt.

Linia zapotrzebowania mówi nam ile konsumenci zapłacą za daną ilość produkcji, do znalezienia ceny monopolista zażąda opłaty którą musi rozciągnąć linię ilości do krzywej zapotrzebowania. Pokazane to jest na wykresie powyżej; maksymalny profit jest przy 4 poziomie produkcji, co pozwala monopoliście pobrać opłatę w wysokości 24$.

5. Porównanie Monopolisty z Doskonałą Konkurencją i Ceną:

W konkurencyjnym przedsiębiorstwie suma krzywej Kosztu marginalnego jest krzywą zapotrzebowania. Konkurencyjną ilością byłoby 5,17 w cenie 20,50$, jak pokazuje wykres na poprzedniej stronie. W monopolu było to przy cenie 24$. Więc jeśli monopolistyczny rynek może być konkurencyjny, można zauważyć że produkcja jest mniejsza a cena większa w monopolu w konkurencyjnym rynku. Powodem tego jest to że monopoliści biorą pod uwagę efekt restrukturyzacji produkcji na cenę.

Równowaga produkcji dla monopolu, jak równowaga produkcji dla konkurencji jest określana poprzez KM = PM (kondycja tych dwóch czynników), ale ponieważ przychód marginalny monopolu jest poniżej ceny - równowaga produkcji jest inna od konkurencyjnego rynku.

6. Profit i Monopol:

Jak na razie rozmawialiśmy o produkcji i cenie w monopolu. Nie mówiliśmy nic o robieniu zysku (poza sprawą z konkurencja doskonałą). Więc za nim określimy profit musimy dodać następną krzywą: krzywą zysku całkowitego przeciętnego. Jak wiemy ważne jest aby szukać zysku z regułami takimi jak:

• Określić produkcję monopolu- przecięcie się KM i krzywej PM

• Określić cenę jaką monopolista zażąda za daną produkcję

• Określić Koszt przeciętny w ilości produkcji

• Określić profit (stratę) monopolu poprzez konkurencyjną cenę (P) do Zysku Całkowitego przeciętnego.

Jeśli cena przekracza Koszt Przeciętny w wybranej produkcji, monopolista będzie miał zysk. Jeśli cena równa się Kosztowi przeciętnemu to monopolista nie uzyska profitu, ale odrobi zainwestowane pieniądze („wyjdzie na zero”). Jeśli cena jest mniejsza niż Koszt przeciętny to monopolista poniesie straty: KC przewyższa KM.

7. Zróżnicowana cena monopolu:

Zróżnicowana cena monopolu jest to różna cena dla różnych grup ludzi lub jednostki (np. studenci są porównywani do ludzi biznesu). To znaczy że jednostka idzie w górę na krzywej zapotrzebowania i cena też się podnosi; jednostka się obniża na krzywej zapotrzebowania i cena może być niższa bez zmiany ceny dla innych jednostek.

Przedsiębiorstwo które ma zróżnicowaną cenę zdobywa tzw. „nadwyżkę konsumentów” (tzn. różnicę pomiędzy ceną zapotrzebowania którą trzeba zapłacić a ceną którą trzeba aktualnie zapłacić). Prawidłowy monopol musi mieć taką samą cenę dla każdej jednostki. To daje dobrą cenę dla jednostki która zapłaciłaby więcej za dany produkt. Jeśli monopolista może zróżnicować cenę, to nie musi dawać żadnej dobrej transakcji dla zapotrzebowanych. Może wyciągnąć maksimum nadwyżki konsumenta z poszczególnego zapotrzebowanego.

8. Utrata dobrobytu z monopolu w oddziaływaniu na społeczeństwo:

W poprzednich sekcjach wnioski powinny zmusić nas do myślenia. Po pierwsze czy jest ważny powód aby monopol musiał posiadać jakikolwiek zysk (profit). Po drugie czy jeśli monopolista może zróżnicować cenę (tzn. uzyskiwać większy profit niż prawidłowy monopol), tj. jego produkcja jest bliższa do konkurencyjnej produkcji. . Z tych dwóch wniosków możemy zauważyć że zyski nie są podstawowymi powodami ekonomicznego modelu który używamy aby widzieć monopol jako zło. Jeśli nie ponieważ profit, to dlaczego ekonomiczny model widzimy jako zło?

Jednym powodem może być zwrócenie uwagi na prawidłowy monopol równowagi w wykresie numer 2. Producenci monopolistyczni Q_m z ceną P_m ; konkurencyjny rynek produkuje większą ilość Q_c z niższą P_c . Teraz rozważmy jakie korzyści odczuło by społeczeństwo gdyby monopoliści zwiększyli produkcję danego dobra. Wzrost produkcji (kosztu do społeczeństwa) Q_m do Q_c jest mierzone poprzez powierzchnię poniżej krzywej Kosztu marginalnego, zaznaczonej powierzchni A. Ten koszt jest to korzystny koszt od zasobów - ilość zasobów w ich najlepszym użyciu. Korzyści społeczeństwa od wzrostu produkcji z Q_m do Q_c jest to powierzchnia poniżej krzywej zapotrzebowania pomiędzy tymi dwoma ilościami: A, B i D. (Powierzchnia C jest ani zyskiem ani stratą dla społeczeństwa. Pokazuje przekazanie dochodu z monopolu do konsumentów co spowodowało by jeśli cena by spadła. Od kiedy monopol i konsument są członkami społeczeństwa, zysk i strata wykluczają siebie nawzajem).

Trójkątne powierzchnie B i D są siatką zysku do społeczeństwa usuwającego monopol. W ten sposób, trójkątne powierzchnię są również mierzone jako strata dobrobytu do społeczeństwa poprzez istnienie monopolu. . Myślenie o nadwyżce konsumenta (omawiane wcześniej) może pomóc w zrozumieniu tego. W konkurencji doskonałej konsumenci uzyskali by powierzchnie C i D jako nadwyżkę konsumenta, ale nie uzyskali. Monopol wyciąga C jako profit, w wyniku czego konsument traci, a monopol zarabia. Trójkąt D traci się dla społeczeństwa; konsumenci gubią go a monopol go nie dostaje. Jest to koszt od ograniczenia monopolu. Ten sam argument może być użyty przy trójkącie B, ale konsumenta trzeba zastąpić producentem. B jest stratą nadwyżki producenta.

Powierzchnia pomiędzy B i D jest często nazywana „stratą dobrobytu trójkąta”.

Strata Dobrobytu Trójkąta- jest to geometryczna reprezentacja kosztu dobrobytu w okresie nieodpowiedniego przydziału spowodowanego przez monopol.

9. Bariery i Rodzaje Monopolistyczne:

Co jest powodem że niektóre firmy starają się nie wejść na rynek monopolistyczny? Jeśli rynek monopolistyczny egzystuje to musi on istnieć odpowiednio do niektórych typów „barier wejść”. Bariera wejść- jest to społeczna, polityczna, ekonomiczna przeszkoda która zapobiega wejścia przedsiębiorstw na rynek monopolistyczny. Trzy ważne bariery antymonopolistyczne to wzrost w zamian skali, rządowe zakazy i naturalne zdolności.

Rodzaje:

naturalny monopol - monopol który istnieje ponieważ ekonomiści stworzyli bariery wejścia.

Patent - legalna ochrona pomysłu która daje wynalazcy posiadania monopolu na dany wynalazek.

10. Podsumowanie:

Wydaje mi się że Monopol sprawdza się w niektórych krajach. Czasami Monopol jest dobry, ale najczęściej nie. W Monopolu najważniejszym minusem jest to że cenę zawsze ustali właściciel monopolu na dany produkt, co nie zawsze musi być sprawiedliwe. Aby zrozumieć struktury i modele Konkurencji Doskonałej i Monopolu trzeba poświęcić dużo czasu i wysiłku w studiowanie praw ekonomicznych. Jak napisał Pan Colander „no pain, no gain” co znaczy „bez bólu nie ma korzyści”.

---