OPIS TECHNICZNY
1. Lokalizacja obiektu.
Projektowany odcinek szlakowy tunelu drogowego jest zlokalizowany stanowi fragment trasy drogi krajowej Warszawa - Pułtusk.
2.Charakterystyka konstrukcji.
Projektowany odcinek został zaprojektowany jako jeden tunel o dwóch jednokierunkowych pasach ruchu (w przeciwne strony).Głębokość posadowienia konstrukcji wynosi 18.0m (głębokość dla której zaprojektowano przekrój). Ze względu na warunki gruntowe i głębokość posadowienia obiekt zalicza się do budowli podziemnych płytkich. Przyjęto obudowę skrzynkową, o wysokości konstrukcji nośnej równej 6.785 m i szerokości również 11.50 metra.
Odcinek ten został zaprojektowany jako obiekt żelbetowy, w którym strop, i ściany są wykonane w postaci płyt jednokierunkowo zbrojonych. Grubość konstrukcji nośnej jest stała na całej długości i wynosi 0,8 m.
Zbrojenie główne zostało zaprojektowane jako wykonane z prętów 32. Stal zbrojeniowa tych prętów powinna być klasy AIII gatunku 34GS, również do prętów rozdzielczych proponuje się ten rodzaj stali .Na siatki przeciwskurczowe przewidziano pręty 12 , stal AI gatunku St3SX-b.
Jako beton konstrukcyjny w elementach nośnych przyjęto beton klasy B30.
3.Izolacje konstrukcji.
Konstrukcja nośna tunelu została zaizolowana przed wilgocią ąąąąą na dwa sposoby. Od strony zewnętrznej zaprojektowano izolację typu ciężkiego, na którą składają się 3 warstwy papy termozgrzewalnej osłonięte od środowiska zewnętrznego warstwą ochronną, wykonaną z cegły pełnej. Od strony wewnętrznej, została zabezpieczona dolna płyta konstrukcji nośnej tunelu za pomocą warstwy papy termozgrzewalnej, ułożonej między konstrukcją nośną a jezdnią.
4. Odwodnienie konstrukcji.
Spadki poprzeczne konstrukcji wynoszą 2 % na całej szerokości konstrukcji i należy je uformować poprzez beton wyrównawczy pod jezdnią, w przypadku chodników przewiduje się żelbetowe prefabrykaty. Spadek podłużny jest stały na długości tunelu (odcinek krótki do 3 km) i wynosi 0.3%.
5. Cechy podłoża gruntowego.
W przekroju geologicznym występują następujące warstwy gruntu: piasek średni, piasek drobny, glina piaszczysta, glina pylasta ( parametry geotechniczne w części obliczeniowej opracowania).
Nie wykryto żadnego poziomu wód gruntowych.
6. Technologia wykonania.
I. Konstrukcję należy wykonać metodą odkrywkową.
II. Przyjęto metodę berlińską wykonania wykopu, przy zabezpieczeniu pionowych ścian wykopu przez zabezpieczenia złożone z pali stalowych zakotwionych w gruncie, oraz odeskowanych. Metoda berlińska zabezpieczenia i wykonania wykopu w gruntach nienawodnionych składa się z następujących etapów:
1. wzdłuż ścian wykopu wbijamy dwuteowniki (w odstępach co 2m, na głębokość 20m) jako elementy , słupy nośne szalowania wykopu. Przyjęcie wymiarów dwuteowników wymaga dokładniejszej analizy i obliczeń.
2. wydrążenie wykopu i założenie deskowania przytwierdzonego do słupów.
3. zakotwienie słupów w gruncie (cięgna stalowe zabetonowane zaprawą pod ciśnieniem).
III. Wykonanie obudowy stałej.
1. Przygotowanie podłoża. Ułożenie warstwy drenującej z piasku i żwiru, oraz podłoża betonowego grubości 30 cm.
2. Wykonanie izolacji typu ciężkiego.
3. Montaż płyty dolnej.
4. Ustawienie szalunków ścian bocznych i stropu.
5. Wykonanie żelbetowych ścian bocznych i stropu.
6. Elementy wykończeniowe.
IV. Demontaż rozbieralnych części szalowania.
V. Zasypanie obudowy , ułożenie i zagęszczenie gruntu.