Michał Romanowski wydz. OiO. Semestr II

Projekt Drobnicowca Uniwersalnego

Typ funkcjonalny Drobnicowiec Uniwersalny
1.Nośność	PN [t]	7250
2.Objętość ładowni na bele	VŁb [m^3]	14000
3.Predkość kontraktowa	v [kn]	17
4.Zasięg	Z [Mm]	7775
Uzupełnienia założeń projektowych
5.Linia Żeglugowa	Gdańsk/ Gdynia - Marsylia Marsylia - Gdańsk/ Gdynia Z wynikłej linii żeglugowej można zauważyć, iż zasięg założonego w projekcie statku jest wyższy niż ogólna wartość przebytej drogi .Poprzez co w zbiornik paliwa ciężkiego powinien pozostac zapas na następny rejs, lub ewentualne niespodziewane zejście z trajektorii toru zamierzonego w zasięgu miejsca docelowego.
6.Nadzór instytucji klasyfikacyjnej	PRS - Polski Rejestr Statków
7.Liczba miejsc pasażerskich	8
8.Kraj Bandery	Panama
9.Uwzględnione konwencje i przepisy klasyfikacyjne	a)*Konwencja Marpol - Miedzynarodowa konwecja o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki 1973/1978 b)*Konwencja o zatapianiu - Konwecja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez zatapianie odpadów lub innych sybstancji. c)*Konwencja Solas - Miedzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie i życiu na morzu d)* Konwencja o Kontenerach w Handlu M-narodowym e) *Konwencja o Warunkach Pracy i Odpoczynku na Morzu

I. Założenia projektowe i dobór statku wzorcowego.

I.1Statkiem wzorcowym - może być już statek wzorcowy, w którym:

-istotne parametry techniczne są znane, dostępne i wiarygodne.

-Jest tego samego typu funkcjonalnego.

-Jest najblizej podobnym statkiem..

Obrazowe przedstawienie objętości ładowni Vłb

I.2.Sprawdzenie statków wzorcowych z własnymi głównymi parametrami:

Wzór:

[ P-P^o] = min ([P_N- P_N^o]/ P_N^o + (v*v^o/v^o))

Założenie [ P-P^o] = x

Statek wzorcowy nr 7.

Nośnośc wzorcowo PN^o	8519
Predkość Kontraktowa wzorcowa v^o	17
Nośność PN	7250
Predkość kontraktowa v	17

Obliczenia:statek7[x]=min( [7250-8519]/8519 + (17-17)/17)=0,1489611

x=0,1489611

Statek wzorcowy nr6

Nośnośc wzorcowo PN^o	7351
Predkość Kontraktowa wzorcowa v^o	15,6
Nośność PN	7250
Predkość kontraktowa v	17

Obliczenia:statek6 [x]=min( [7250-7351]/7351 + (17 - 15,6)/15,6) = 0,10348319

x= 0,10348319

statek7[x]= 0,1489611 > statek6 [x]= 0,10348319

Rozpatrywany będzie statek wzorcowy nr 6. Ponieważ jest on wartością niższą od statku wzorcowego nr 7 , a tym samym jego dane wzorcowe, są bliższe danym funkcjonalnym które są głównymi wartościami podczas projektowania drobnicowca uniwesralnego.

II.Główne dane rozpatrywanego statku

Nośność	Pn^o	7351
Pojemność ładowni na bele	Vłb^o	10730
Predkość kontraktowa	v^o	15,6
Długość między pionami	Lpp^o	122,47
Szerokość	B^o	18,00
Zanurzenie konstrukcyjne	T^o	7,46
Wysokość boczna	H^o	10,20
Współczynnik pełnotliwości podwodzia	Cb^o	0,688
Moc silnika głównego	Ne^o	4490
Masa konstrukcyjna kadłuba	Mk^o	2141
Masa nadbudówki	Mn^o	369
Masa wyposażenia	Mw^o	1279
Masa siłowni	Ms^o	457
Objetość pomieszczenia siłowni	Vm^o	2037
Objętość skrajników	Vsk^o	395
Objętość dna podwójnego	Vdb^o	1564
Całkowita objętość podpokładowa	Vpp^o	16190

II.1.Obrazowe przedstawienie najważniejszych wymiarów statku:

Lc - odległość pomiędzy najbardziej wysuniętymi punktami krańcowymi na rufie oraz dziobie.

Lw - długość wodnicy konstrukcyjnej.

Lpp - odległość pomiędzy pionem rufowym a dziobowym,

H - wysokość mierzona na wysokości owręża, od płaszczyzny podstawowej statku do lini pokładowej.

PR - pion rufowy, jest to pion, który prostopadły jest do wodnicy konstrukcyjnej w punkcie przecięcia (wyznaczenia) osi steru.

PD - Pion dziobowy , jest to pion , który prostopadły jest do wodnicy konstrukcyjnej w punkcie przecięcia się z linią dziobnicy.

T - zanurzenie mierzone od płaszczyzny podstawowej do wodnicy pływania na owrężu.

II.2. Obliczenia dla staku wzorcowego i podobnego

1.Współczynnik pełnotliwości:

Cb=V/Lpp^o*B^o*T^o

Obliczenia:

Cb=0,688

2.Suma mas

ΣM = Pn+ Mk+Mn+Mw+Ms

Pn-7351

Mk=2141

Mn=369

Mw=1279

Ms=457

Obliczenia:

ΣM= 7351+2141+369+1279+457 = 11597

3.Wyporność wzorcowa

D^o=k*δ*Lpp^o*B^o*T^o*Cb^o

K=1,005

δ=1,25t/m³ - gęstość dla wody morskiej

Lpp-122,47

B-18,00

T-7,46

Cb-0,688

Obliczenia:

D^o=1,005*1,025 t/m³*122,47*18,00*7,46*0.688 = 11654,72

D^o - ΣMi^o=0

D^o - ΣMi^o =11654,72-11597=57,72 ≠0

Różnica wynosi= 57

4.Pn Statku wzorcowego skorygowane o roznice wypornosci i sumy mas

=7351-57,72=7294

Pn=7250-7294=-44

v=v-vo=17-15,6=1,4

5.Objetość całkowita statku:

Vłt-15573,6

Vsk-395

Vpp-2037

Vm-16190

Vłt=1,03*1,08*Vłb

Obliczenia:

Vłt = 1,03*1,08*14000 = 15573,6

Vcł = 15573,6+395+2037+16190 = 34195,6

III.Statkiem podobnym- może być statek zbudowany:

1)Tego samego typu funkcjoalnego.

2)O dostępnych i wiarygodnych wartościach parametrów technicznych.

3)O dostepnym opisie technicznym i planie generalnym statku.

Kożystając z obliczeń powyzej i z rodzaju funkcjonalności statku oraz jego przynależnosci przynależnosci do danej klasyfikacji statków wybralem jako statek podobny .

III.1.Drobnicowiec Uniwersalny typu B-488-1

Typ statku podobnego	B-488-1
Nośność	7500t
Prędkość kontraktowa	15,0 kn
Długość	147.60 m

II.Wstepne wyznaczanie nośności statku metodą Normanda.

I. Wyznaczanie wyporności statku za pomocą współczynnika wykorzystania wyporności ( wyporność wstępna).

-7294 [t]nośność statku wzorcowego

-11654,72~11654[t] wypornosc statku wzorcowego

Pn-7250 nośnosc staku projektowanego

D-wypornosc statku projektowanego

II.Wyznaczanie wypornosci statku metoda normanda

W celu wyznaczenia metoda normanda wypornosci statku musimy wyzanczyc równanie pływalności w celu zsumowania zsumowaniu nośności, mas składowych statku i masy rezerwowej

II.1.Masa Kadłuba:

=2162.149

Mk-2141

D-11654,72

c_k=2141/11654,72=0,1837

II.2.Masa Nadbudówki:

=369

Mn-369

D-11654,72

Cn=369/(11654.72)^2/3=0.717836

II.3.Masa wyposażenia:

=1279

Mw-1279

D-11654,72

Cw=1279/(11654.72)^2/3=2.489662

II.4.Wzór Admiralicji - Moc Silnika

=3796.416*514,0451/434,6390=4490

434.6390

II.5.Masa siłowni:

=457

Ms-457

Ne-4486.24

C=457/4486.24=0.101867042~0,1019

II.6.Masa Rezerw

=0,01:0,0015 wyporności

Mr=11770*0,01=117,7

II.7.Współczynnik Normanda:

-2141

-369

-1279

-457

-11654,72

1,4579622~1,46

= -44

-457

-15,6

-1,4

N-1,46

115,39413~115[t]

D⁰ -wyporność statku wzorcowego

=11654

Róznice:

=115[t]

=11654[t]

III. Porównanie wyników otrzymanych dwiema metodami.

Wyporność wyznaczone za pomocą współczynnika wykorzystania wyporności:

D_W = 11507 t

Wyporność wyznaczona metodą Normanda:

D_N = 11770 t

Różnica D_N i D_W wynosi 263 t

IV. Przyjęcie wyporności statku projektowanego

Przyjęto wyporność statku projektowanego D = 11638,5[ t]~11639[t]

parametr	symbol	wartość	jednostka
wyporność	D	11639	t
moc silnika głównego	Ne	4490	kW
masa rezerwowa	MR	117.7	t

III.Wstępne wyznaczanie parametrów kształtu podwodzia

Do parametrów kształtu podwodzia należą:

Lpp - długość miedzy pionami,

B - szerokość,

T - zanurzenie,

Cb - współczynnik pełnotliwości,

H - wysokość boczna

1)Objętość

=11639/1,005*1,025=11298m³

D=kρv

K=1,005

ρ=1,025

2)Wyznaczanie długości między pionami Lpp

2.1 Metoda Pozdiumina

gdzie:

v = 17 w- prędkość kontraktowa w [w]

V = 11298 m³- objętość podwodzia

C = 6.94 - współczynnik

gdzie:

v⁰ =15.5 w - prędkość kontraktowa statku wzorcowego

V⁰ = 11313 m³- objętość podwodzia statku wzorcowego

L_pp⁰ = 122.47 m - długość między pionami statku wzorcowego

L_pp= 124.6667m~124.7

2.2 Metoda Nogida

gdzie:

v = 17 w- prędkość kontraktowa

D = 11639 m³- objętość podwodzia

C= 2.17 - współczynnik

gdzie:

v⁰ =15.5 w - prędkość kontraktowa statku wzorcowego

D⁰ =11654 m ³ - wyporność statku wzorcowego

L_pp⁰ = 122.47 m - długość między pionami statku wzorcowego

L_pp=126.45 m

Przyjmuje się L_pp = 125.6m

3. Wyznaczenie szerokości

3.1 Metoda Bujnickiego

gdzie

L_pp= 125.6 m - długość między pionami

C = -0.49 współczynnik

gdzie

B⁰=18 m - szerokość statku wzorcowego

L_pp⁰ =122.47 m - długość między pionami statku wzorcowego

B = 18.38 m

3.2 Metoda Hansena

gdzie:

L_pp=125.6 m- szerokość

C = 4.53 - współczynnik

gdzie

B⁰=18 m - szerokość statku wzorcowego

L_pp⁰ =122.47 m - długość między pionami statku wzorcowego

B= 18.35 m

Przyjmuje się wartość szerokości B = 18.4 m

4. Obliczenie wartości współczynnika pełnotliwości części podwodzia.

4.1 Określenie liczby Freuda

Liczba Freuda określa prędkość względną statku

gdzie:

v [kn]= 17 prędkość kontraktowa

L_pp[st] = 125.6 - odległość między pionami

Fn = 1.52

4.2 Metoda Aleksandra

gdzie:

Fn =1.52 - liczba Freuda

C = 1.393 - współczynnik

gdzie:

C_B⁰= 0.688 - współczynnik pełnotliwości podwodzia statku wzorcowego

Fn^o = 1.41 - liczba Freuda dla statku wzorcowego

C_B = 0.633

4.3 Metoda Ayra

gdzie:

Fn = 1.52 - liczba Freuda

C = 1.28 - współczynnik

gdzie:

C_B⁰= 0.688 - współczynnik pełnotliwości podwodzia statku wzorcowego

Fn^o = 1.41 - liczba Freuda dla statku wzorcowego

C_B= 0.6416

4.4 Metoda Nogida

gdzie:

Fn = 1.52 - liczba Freuda

C = 1.6891 - współczynnik

gdzie:

C_B⁰= 0.688 - współczynnik pełnotliwości podwodzia statku wzorcowego

Fn^o = 1.41 - liczba Freuda dla statku wzorcowego

C_B= 0.6099

Przyjmuje się wartość współczynnika pełnotliwości podwodzia C = 0.628

5. Wyznaczenie zanurzenia konstrukcyjnego

gdzie:

= 1.025 t/m³- gęstość wody morskiej

V= 11298 m³ - wypór

L_pp= 125.6 m - odległość między pionami statku

wzorcowego

B= 18.4 m - szerokość statku wzorcowego

C_B= 0.628- współczynnik pełnotliwości

podwodzia statku wzorcowego

T = 7.59 m

6. Wyznaczenie wysokości bocznej

gdzie

T = 7.59 m - zanurzenie statku projektowanego

h = 1.3673- parametr

gdzie:

H⁰ = 10.20 m - wysokość boczna statku wzorcowego

T⁰ = 7.46 m - zanurzenie konstrukcyjne statku wzorcowego

H = 10.38

7. Porównanie niektórych parametrów statku projektowanego i wzorcowego.

parametr	wartość dla statku wzorcowego	wartość dla statku projektowanego	wniosek
gdzie: L- długość m. pionami B- szerokość	6.8038	6.8260	Z danych umieszczonych obok możemy wywnioskować , iż statek projektowany jest nieco bardziej okrągły i nabrzmiały niż statek wzorcowy
gdzie: B- szerokość T- zanurzenie	2.41	2.42	W tym przypadku zależności w miarę się wyrównują, i są do siebie zbliżone zarówno w statku wzorcowym jak i projektowanym
Gdzie H- wysokość boczna T- zanurzenie	1.367	1.367	W tym przypadku zależności w miarę się wyrównują, i są do siebie zbliżone zarówno w statku wzorcowym jak i projektowanym
Współczynnik pełnotliwości podwodzia CB	0.688	0.628	Statek projektowany cechuje się mniejszym oporem hydromechanicznym, od statku wzorcowego.

8. Zestawienie podstawowych parametrów kształtu podwodzia statku projektowanego.

Parametr	Symbol	Wartość	Jednostka
Długość między pionami	Lpp	125.6	[m]
Szerokość	B	18.4	[m]
Współczynnik pełnotliwości podwodzia	CB	0.628	[-]
Zanurzenie konstrukcyjne	T	7.59	[m]
Wysokość boczna	H	10.38	[m]

IV Wstępne wyznaczanie wysokości bocznej statku.

1. Wyznaczanie zapotrzebowanej całkowitej pojemności podpokładowej.

1.1 Wzór ogólny

gdzie:

= 15573 m³ - objętość teoretyczna ładowni

gdzie: V_lb=14000 m³ - objętość ładowni dla beli

- objętość siłowni

gdzie: c₁- współczynnik objętości siłowni

Ne = 4490 kW- moc silnika głównego

- objętość dna podwójnego

gdzie: c₂- współczynnik objętości dna podwójnego

- objętość skrajników

gdzie: c₃ - współczynnik objętości skrajników

- objętość rezerwowa

1.2 Zapotrzebowana całkowita pojemność:

= 15573 m³

gdzie: c⁰ - współczynniki dla statku wzorcowego

Równanie przyjmuje postać:

podstawienie:

53770

t₁= - 125.52, t₂=144.3

t₁<0 - odrzucone

1.3 Sprawdzenie poprawności wyliczonej całkowitej pojemności podpokładowej

Założenie:

gdzie:

V_C =20822 m³ - całkowita pojemność podpokładowa statku projektowanego

V_C⁰=16190m³- całkowita pojemność podpokładowa statku wzorcowego

V_lb = 14000 m³- pojemność ładowni dla beli statku projektowanego

V_lb⁰ = 10730m³- pojemność ładowni dla beli statku wzorcowego

Wartość całkowitej podpokładowej pojemności statku projektowanego spełnia założenie. Wniosek: jest to wartość poprawna

1.4 Całkowita pojemność podpokładowa

Całkowita pojemność podpokładowa wynosi:20822

1.5 Objętości poszczególnych przedziałów

Parametr	Oznaczenie	Wartość	Jednostka
Objętość teoretyczna ładowni	Vlt	15573	m^3
Objętość siłowni	VS	2332
Objętość dna podwójnego	VDP	2013
Objętość skrajników	VSK	500
Objętość rezerwowa	VR	416
Całkowita objętość podpokładowa	VC	20822

2. Wyznaczanie wysokości bocznej dla ustalonej objętości podpokładowej

2.1 Wzór ogólny

gdzie:

V(H) = 20822 m³- całkowita objętość podpokładowa nie uwzględniająca wzniosów i

wypukłości pokładu.

V_WZP - objętość wzniosów pokładu

V_WP - objętość wypukłości pokładu

2.2 Wyznaczenie wysokości bocznej

pierwsze przybliżenie

gdzie:

gdzie:

gdzie: c_B=0.628 - współczynnik pełnotliwości zanurzonej części kadłuba

H = 10.38 m- wysokość boczna wyliczona wcześniej

T = 7.59 m - zanurzenie konstrukcyjne

_- korekta współczynnika pełnotliwości na wznios pokładu

- korekta współczynnika pełnotliwości na wypukłość pokładu

=11.6

drugie przybliżenie:

gdzie:

gdzie: c_B=0.655

H = 11.6 m- wysokość boczna wyliczona powyżej

T = 6.57 m

H = 10.8

trzecie przybliżenie

gdzie:

gdzie: c_B=0.655

H = 10.8 m- wysokość boczna wyliczona powyżej

T = 6.57 m

H = 10.9

2.3 Ostateczne określenie wysokości bocznej

Wysokość boczna wynosi H = 11m

V .ZAPASY I OBJĘTOŚCI ZBIORNIKÓW

1)Lista parametrow

Nośność	Pn^o	7250
Wypodność	D	11639
Pojemność ładowni na bele	Vłb^o	14000
Predkość kontraktowa	v^o	17
Długość między pionami	Lpp^o	125.6
Szerokość	B^o	18.4
Zanurzenie konstrukcyjne	T^o	7.59
Wysokość boczna	H^o	10.38
Współczynnik pełnotliwości podwodzia	Cb^o	0.628
Moc silnika głównego	Ne^o	4490
Masa konstrukcyjna kadłuba	Mk^o	2162
Masa nadbudówki	Mn^o	369
Masa wyposażenia	Mw^o	1279
Masa siłowni	Ms^o	457
Objetość pomieszczenia siłowni	Vm^o	2332
Objętość skrajników	Vsk^o	500
Objętość dna podwójnego	Vdb^o	2013
Całkowita objętość podpokładowa	Vpp^o	20822

2)Ilość załogi wraz z pasazerami

Pokład	Ilość [os]
Kapitan	1	„Stary”-pełni całosciowy nadzór nad zalogą, i wydaje ostatnie słowo
Starszy Oficer pokładowy/Chief pokladu	1	Pełni nadzór nad załadunkiem i rozładunkiem, dokonywanie obliczeń statecznościowych statku, nadzór nad pracą dejmanów(załoga nie pelniąca wachty) na pokładzie, rozliczanie czasu pracy działu pokładowego, prowadzenie dokumentacji pokładowej.
II Oficer - zwany ”nawigacyjnym”	1	Jest odpowiedzialny za zaopatrzenie (aktualizację) w mapy, locje, stan sprzętu nawigacyjnego, pełnił też funkcje medyczne na statku.
III oficer - zwany "ratowniczym"	1	Jest odpowiedzialny za przygotowanie rozkładów alarmowych, sprawność sprzętu ratunkowego, bezpieczeństwo pożarowe statku.
Cadet	1	asystent.- funkcja szkoleniowa na statku, kandydat na oficera pokładowego zdobywający praktykę morską
cieśla okrętowy	1	posiadał świadectwo bosmana, zastępował (uzupełniał) go w niektórych pracach pokładowych, odpowiedzialny za sondowanie zbiorników statkowych, zaopatrzenie w wodę.
Bosman	1	Pełni prace pokladowe i nadzór nad marynarzami.
Marynarze	9	Podstawowa (nieoficerska) funkcja w dziale pokładowym na statku handlowym.
Elektryk	1	Zajmuje siez montażem, instalacją i naprawą instalacji elektrycznych oraz konserwacyjno-naprawczych instalacji.
Kucharz	1	Szef kuchni
Stewart	1	Pomocnik kucharza
Maszyna
I mechanik./Chief maszynowy	1	- praca w systemie dniówkowym, nadzór nad pracą dejmanów w maszynie, prowadzenie kart pracy działu maszynowego oraz części dokumentacji maszynowej
II mechanik	1	- odpowiedzialny za silnik główny.
III mechanik.	1	, nadzorował pracę agregatów pomocniczych w siłowni okrętowej
Motorzysta	1	dbający o stan rurociągów i instalacji statkowych (na niektórych dużych statkach stanowisko oficjalne).
Cadet maszynowy	1	asystent - funkcja szkoleniowa na statku, kandydat na oficera maszynowego (elektryka) muszący zdobyć praktykę morską.
Pasazerowie	6
Łączna suma załogi	30

V.Wyznaczanie wielkości zapotrzebowania na paliwo zbiorników wodę, objętości zbiorników, ładowności.

1.Wyznaczanie wielkości zapasów zapewniających pracę siłowni.

1.1 Wyznaczanie wielkości zapotrzebowania na paliwo ciężkie.

Masa paliwa ciężkiego, służącego do ciągłej pracy silnika głównego:

gdzie:

Ne= 4490 kW - m=oc silnika głownego

[h]- czas pracy silnika głównego;

Z- zasięg [Mm], =7775

v- prędkość kontraktowa [kn]=17

- jednostkowe zużycie paliwa ciężkiego

Masa paliwa ciężkiego P_pc = 401 [t]

1.2 Wyznaczanie wielkości zapotrzebowania na paliwo lekkie.

Masa paliwa lekkiego, służącego do rozruchu silnika głównego i pracy silników pomocniczych:

1.3 Wyznaczanie wielkości zapotrzebowania na olej.

Masa oleju, służącego do pracy dwusuwowego silnika głównego:

gdzie:

Masa oleju P_ol = 18.9 [t]

2. Wyznaczanie masy załogi wraz z bagażami.

Masa załogi wraz z bagażami wyraża się wzorem:

gdzie:

n = 30 - liczba załogi

Masa załogi wraz z bagażami wynosi P_zp = 4.5[t]

3. Masa prowiantu

3.1 Masa prowiantu

gdzie:

n = 30 - liczba załogi

t = 17 [dni] - czas autonomii statku

Masa prowiantu wynosi P_pr = 2.6 [t]

3.2 Masa wody słodkiej

Masa wody słodkiej wynosi P_ws = 2.6 [t]

3.3 Masa wody użytecznej

Woda użyteczna służy do celów fizjologicznych

Masa wody użytecznej wynosi P_wu = 26 [t]

4. Wyznaczenie objętości zbiorników

wzór ogólny:

gdzie:

P - masa

Przeznaczenie zbiornika	Masa[t]
Paliwo ciężkie	401
Paliwo lekkie	60.15
Olej	18.9
woda słodka	2.6
woda użyteczna	26

- gęstość: dla oleju
, dla wody

Przeznaczenie zbiornika	Objętość] [m^3]
Paliwo ciężkie	445.6
Paliwo lekkie	66.8
Olej	21
woda słodka	2.6
woda użyteczna	26
suma	562

4. Wyznaczenie ładowności

po przekształceniu:

gdzie:

P_l- ładowność

P_N = 7250 t -nośność

Ładowność wynosi P_l = 6963.75 [t]

VI”PODZIAŁ PRZESTRZENNY STATKU”

Podział przestrzenny statku i szkic sylwetki.

1. Odległość między wręgami

1. Odległość między wręgami wewnątrz skrajników

l_s=0.6m

2. Odległość między wręgami w zasadniczej części kadłuba

gdzie:

L_pp= 125.6 m - długość między pionami

Odległość między wręgami w zasadniczej części kadłuba wynosi l_w=0.73m

0.05*125.6<Lsd<0.08*125.6

6.28<Lsd<10.048 ->przyjmuje Lsd=7.8

Lsr przyjmuje=7.2

Lw=a=0.73

125.6-7.8-7.2=110.6

110.6:0.73=151 wręgów

2. Liczba grodzi

Liczba grodzi wynosi7

3. Odległość od zetknięcia dziobnicy z linią wodną do grodzi zderzeniowej.

L_C= najmniejsza z wartości:

a) L_C=0.05L_pp

b) L_C=6.28m

Odległość od zetknięcia dziobnicy z linią wodną do grodzi zderzeniowej wynosi L_C=3.5 m

4. Odległość od zetknięcia poszycia na rufie do początku skrajnika rufowego.

L_R=0.05L_pp

gdzie:

L_pp= 114 m - długość między pionami

Odległość od zetknięcia poszycia na rufie do początku skrajnia rufowego wynosi L_R= 6.28 m

5. Określenie wysokości dna podwójnego.

5.1 Określenie wysokości dna podwójnego wg wzoru

[mm]

gdzie:

B=18.4m -szerokość statku

T= 7.59 m - zanurzenie konstrukcyjne

Wysokość dna podwójnego wynosi h_d=0.997m

5.1 Sprawdzenie czy objętość dna podwójnego dla tak obliczonej wartości jego wysokości wystarczy na pojemniki paliwowe i pojemniki wodne.

Objętość dna podwójnego:

gdzie:

L_Z= 88.79 m - długość po odjęciu przedziału maszynowego i długości skrajników

gdzie:

L_pp=125.6m - odległość między pionami

Ne=4490 kW - moc silnika głównego

c=0.261 -współczynnik:

, l_masz⁰ = 15.7 - długość maszynowni statku podobnego,

Ne⁰= 4490 kW - moc silnika głównego statku wzorcowego

L_C=3.5 m - odległość od zetknięcia dziobnicy z linią wodną do grodzi zderzeniowej

L_R=5.7 m - odległość od zetknięcia poszycia na rufie do początku skrajnia rufowego wynosi

B=18.4m -szerokość statku

h_d=0.997 m -wysokość dna podwójnego

C_B=0.628 - współczynnik pełnotliwości podwodzia

T=7.59 m -zanurzenie kontrukcyjne

Dla obliczonej wysokości objętość dna podwójnego wynosi: V_d=667.23 m³

Objętość potrzebna z sumowania wymaganej objętości zbiorników wynosi 405,.67 m³

Wniosek: Założona wysokość dna podwójnego jest prawidłowa.

6. Założenia do szkicu sylwetki

6.1 Umieszczenie siłowni - na rufie

6.2 Kształt dziobu: gruszka

6.3 Ilość pokładów: 1

6.4 Rozwiązanie wręgów i trzonu sterowego

6.5 Odległość między grodziami: 26,2 m

6.6 Wysokość na pionie dziobowym

gdzie:

T=6.57 - zanurzenie konstrukcyjne

h= 4.93 m - wysokość na pionie dziobowym na KLW

gdzie:

L_pp= 114 m - długość między pionami

Wysokość na pionie dziobowym wynosi H_D =11.5

VII„Wyznaczanie krytycznych wysokości środka ciężkości statku”

Nie istnieją obligatoryjne miedzynarodowe przepisy prawne regulujące wymagania dotyczace statecznosci statków. Istnieją jedynie zalecenia podane przez „IMO”. Przykładowy statek posiadający klasę PRS musi spełniać następujące wymagania statecznościowe:

1-Początkowa wysokość metacentryczna w dowolnym stanie załadowania musi zawierac się dla poszczegolnych flot, jak poniżej:

a) dla statków handlowych ho>= 0.15[m]

b)dla statków rybackich ho>= 0.35[m]

c)dla statków drewnianych ho>= 0.05[m]

2-Maksymalna wartość krzywej ramion prostujących nie może być mniejsza niż 0.20[m] i musi występować przy kącie pochylenia nie mniejszym niż 30 stopni.

3-Zakres dodatni ramion prostujących musi być niemniejszy niż 60 stopni.

4-Maksymalny kąt przechyłu wywołany dynamicznym działaniem momentu przechylającego od wiatru, wyznaczony z uwzględnieniem amplitudy kołysań bocznych musi być mniejszy niż kąt przewracania i kąt zlewania.

W naszym projekcie pod uwagę będzie brana Początkowa wysokość metacentryczna. Poniżej przedstawiony obrazowo przekrój statku wraz z zaznaczonymi wartościami charakterystycznymi dla metacentrum.

G-sila cieżkości

D-siła wyporu

P-siła wynikająca z masy statku ciężaru

F-środek wyporu statku

M-metacentrum w płaszczyźnie symetrii statku,

r- promień metacentryczny

ls-ramię stateczności

GM-początkowa wysokość metacentryczna

Zf-wysokość środka wyporu

Zg-wysokość środka ciężkości

&-kąt przechylenia na wodnicy

P=F- sily wyrównują się

Zostaną rozpatrzone obliczenia dla 3 przypadków:

1-statek pusty

2-statek załadowany w 2/3

3-statek załadowany w 1/3

Wartości	1/3To	2/3To	To
[m]

Gdzie:

Cb-wsp.pełnotliwości podwodzia

Cw-wsp.pełnotliwości wodnicy

i-bezwymiarowy moment bezwładności

Zf-wysokosć środka wyporu

Zg-wysokość środka ciężkości

r-promien metacentryczny

Zgkr-krytyczna wysokość środka ciężkości

W zależności od kształtu symetrii kadłuba statku inny będzie wzór na Ix, a więc

Dla prostopadłościanu moment bezwładności wodnicy pływania wyznacza się z wartości

Ix=LB³/V

gdzie:

L-długość

B-szerokość

V-objętość podwodna statku.

Natomiast dla obrysu, elipsy przypominającej bardziej ksztalt kadłubu statku przyjmuje się wzór:

Ix=i*L_pp* B³

gdzie:

i-bezwymiarowy moment bezwładności

Lpp-długość pomiędzy pionami

B-szerokość

I z tego również wzoru skorzystamy w trakcie obliczeń.

Według kryterium pierwszego według klasy PRS Początkowa wysokość metacentryczna w dowolnym stanie załadowania musi zawierac się dla statków handlowych

ho>= 0.15[m]

czyli

GM=Zf+r-Zg>=0.15[m]

Zg<=Zf+r-0.15

Wysokokośc środka Zf może być wykazana z geometrii statku lub ze wzorów empirycznych , które zawarte sa w tabelce powyzej.

---