PROSTYTUCJA
Zwykle traktowana jest jako jeden z przejawów patologii społecznej, przy czym głównymi kryteriami zaliczenia jej do kategorii zachowań dewiacyjnych są związki z przestępczością i nadużywaniem alkoholu i narkotyków. Zjawisko to uwarunkowane jest różnorodnymi czynnikami: społecznymi, ekonomicznymi, kulturowymi i fizjologicznymi.
Brak jest jednolitej definicji zjawiska. Najczęściej mianem prostytutki określa się osobę, stale lub dorywczo zaspokajającą potrzeby seksualne przygodnych partnerów w zamian za korzyść materialną (pieniądze, wartościowe rzeczy np. w postaci upominków), bez zaangażowania uczuciowego i praktycznie bez możliwości wyboru partnerów.
Uogólniając, zjawisko prostytucji dzielić można ze względu na:
Osoby prostytuujące się (mężczyźni, kobiety, dzieci), w tym heteroseksualnie i homoseksualnie
Wolę osoby (dobrowolna, przymusowa)
Sposób zorganizowania (indywidualna, pod opieką sutenera, w ramach agencji towarzyskiej)
Miejsce uprawianaia prostytucji ( hotelowa, lokalowa, uliczna, itp.)
Można wyróżnić też określone typy prostytucji:
* usługi towarzyskie,
* prostytucja w restauracjach i hotelach,
* prostytucja w agencjach towarzyskich, salonach masażu, klubach typu peep-show,
* seks na telefon (callgirls),
* prostytucja "w oknach" - charakterystyczna głównie w Holandii.
W ostatnich latach na sile przybrała prostytucja dziecięca. Prostytucja dziecięca najczęściej przybiera takie formy jak: dzieci oferujące usługi na dworcach kolejowych, prostytucja nieletnich z Europy Środkowej i Wschodniej w domach publicznych na Zachodzie, prostytucja drogowa, handel chłopcami, wykorzystywanie dzieci do produkcji pornografii.
W literaturze przedmiotu wyróżniano trzy nurty teoretyczne wyjaśniające genezę czynników prowadzących do prostytuowania się.
Nurt biologiczno - psychologiczny - zwolennicy tego nurtu upatrują rozwój prostytucji w pewnych właściwościach psychologicznych i biologicznych człowieka, które skłaniają go do prostytuowania się bądź korzystania z tych usług.
Nurt społeczno - ekonomiczny - przedstawiciele: A. Bebel, A. Papitz, doszukiwali się oni przyczyn prostytucji głównie w złych warunkach bytowych jednostki oraz prawach popytu i podaży na rynku z towarzyszącym im wyzyskiem gospodarczym. Czynnik ekonomiczny jest jedynie subiektywnym odczuciem osoby prostytuującej się.
Nurt kulturowy i środowiskowy - interesuje się przyczynami powstawania prostytucji jako zjawiska, teorie środowiskowe natomiast zajmują się czynnikami wypływającymi ze środowiska, które warunkują to zjawisko. Zjawisko prostytucji można rozpatrywać jako wyraz jedności społecznej i kulturowej. Określona społeczność i kultura narodu mają wpływ na kształtowanie typów prostytucji.
Reasumując, można wymienić kilkanaście zależności, które mogą wprowadzić osoby na drogę prostytucji:
Bieda
Niski poziom wykształcenia
Niskie zarobki
Bezrobocie
Kryzys lub rozkwit gospodarczy
Struktura rodziny
Rodzina patriarchalna
System wartości preferowany przez rodziców
Nadużywanie alkoholu
Wpływ grup rówieśniczych o charakterze dewiacyjnym
Wzrost potrzeb konsumenckich
Rozróżnia się 4 rodzaje relacji systemu prawnego do zjawiska prostytucji:
1. prohibicjonizm - całkowity zakaz uprawiania prostytucji, która traktowana jest jak przestępstwo,
2. reglamentaryzm - sankcjonowanie prostytucji i poddanie jej kontroli policji,
3. neoreglamentaryzm - modyfikacja reglamentaryzmu, w której nadzór policji zastępuje się nadzorem sanitarno - lekarskim,
4. abolicjonizm - zniesienie wszelkich form rejestracji prostytutek, zakazuje prowadzenia domów publicznych, kładzie nacisk na profilaktykę i edukację.
Konwencja międzynarodowa o zwalczaniu handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji z 1950 roku, której Polska jest stroną wprowadza system abolicyjny. Zgodnie z jej treścią "strony niniejszej Konwencji zgadzają się ukarać każdego, kto dla zaspokojenia namiętności innej osoby dostarcza, zwabia lub uprowadza w celach prostytucji inną osobę, nawet za jej zgodą albo eksploatuje prostytucję innej osoby nawet za jej zgodą".
Przestępstwa związane z prostytucją na gruncie polskiego Kodeksu karnego to:
stręczycielstwo - nakłanianie innej osoby do uprawiania prostytucji - art. 204 § 1 k.k.,
kuplerstwo - umyślne ułatwianie cudzej prostytucji w celu osiągnięcia korzyści majątkowej - art. 204 § 1 k.k..
sutenerstwo - czerpanie korzyści majątkowej z cudzej prostytucji - art. 204 § 2 k.k.
Stręczycielstwo, kuplerstwo i sutenerstwo w stosunku do osoby małoletniej stanowią typ kwalifikowany przestępstwa - art. 204 § 3 k.k.
Skutki prostytucji
Kontakt ze światem przestępczym
Rozwój innych patologii - narkomania, problemy alkoholowe
Ryzyko zakażenia chorobami
Zanik poczucia własnej wartości
Wypaczenie roli miłości fizycznej
Stygmatyzacja - naznaczenie społeczne
Zwiększenie rozmiarów sieroctwa społecznego