Implementacja oparta na segmentacji

Proces generuje adres odwołujący się do pamięci która została mu przydzielona. Adres składa się z nr segmentu i przesunięcia w segmencie.

Nr segmentu - nr segmentu do którego się odwołuje.

Segment odwołuje się do tablicy dyskryptorów.

Na podstawie segmentu proces odwołuje się do dyskryptorów segmentu. W deskryptorze znajduje się informacja o położeniu segmentu i jego rozmiarze.

Pobierając rejestr bazowy + przesunięcie otrzymujemy adres w pamięci.

W przypadku segmentacji wskazujemy na adres segmentu ( adres ten może być dowolny). O zmiennej długości segmentu decyduje wpis do tablicy deskryptorów segmentu.

Jeśli przesunięcie przekracza rozmiar segmentu wtedy generowany jest określony wyjątek.

W przypadku segmentacji można w pamięci umieszczać segmenty o dowolnych rozmiarach w dowolnej ilości. Odwołanie następuje przez nr segmentu bądź przez przesunięcie.

W przypadku adresowania pamięci wirtualnej adres wirtualny = adres fizyczny.

Kod z ograniczeniem czytania wykonuje się w ciemno nie analizuje kodu. Dany segment może być również wykonywany (zapis - odczyt) tylko w trybie użytkownika.

Metoda połączenia, metoda segmentacji i stronicowania.

---