MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA Arkusz drugi |
ZADANIE 22
Nr zad. |
Nr treści |
Standard |
Czynności |
Liczba punktów |
|
|
|
|
|
za czynność |
za zadanie |
22.1 |
8 |
1a |
Prawidłowe uzupełnienie w reakcji rozpadu liczb atomowych i masowych:
|
1 |
1 |
22.2 |
8 |
2a |
Odczytanie z wykresu masy trytu po czasie połowicznego zaniku m=0,5 g; |
1 |
3 |
|
|
|
Obliczenie liczby jąder , które nie uległy rozpadowi
|
1 |
|
|
|
|
Wyliczenie prawidłowej liczby jąder, pamiętając że każda cząsteczka to dwa atomy, czyli Nj= 2N=1,003∙1023 jąder. |
1 |
|
22.3 |
3 |
1b |
Narysowanie wypadkowego pędu dla elektronu i neutrina. |
1 |
2 |
|
|
|
Narysowanie wektora pędu dla jądra helu
|
1 |
|
22.4 |
12 |
4a |
a). Wykorzystanie równania Clapeyrona do obliczenia ciśnienia początkowego p= |
1 |
6 |
|
|
|
Obliczenie wartości ciśnienia początkowego p= 4,16∙105 Pa. |
1 |
|
|
|
|
b). Wykorzystanie własności rozpadu promieniotwórczego do uzupełnienia tabelki (po czasie połowicznego zaniku rozpada się zawsze połowa substancji, a ciśnienie zależy od masy gazu)
Czas w latach 0 12 24 36
Ciśnienie trytu [·105Pa] 4,16 2,08 1,04 0,52
|
1 |
|
|
|
|
c). Narysowanie, oznaczenie i wyskalowanie osi.
|
1 |
|
|
|
|
Naniesienie punktów zapisanych w tabelce.
|
1 |
|
|
|
|
Narysowanie krzywej
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
22.5 |
12 |
4b |
Zauważenie, że ciśnienie w ampule jest sumą ciśnień trytu i helu. |
1 |
2 |
|
|
|
Stwierdzenie, że, jeżeli liczba jąder trytu maleje, to rośnie liczba jąder helu, a wtedy ciśnienie nie może maleć, dlatego zdanie zawarte w zadaniu jest nieprawdziwe. |
1 |
|
Razem punktów: |
14 |
ZADANIE 23
Nr zad. |
Nr treści |
Standard |
Czynności |
Liczba punktów |
|
|
|
|
|
za czynność |
za zadanie |
23.1 |
9 |
3b |
Prawidłowe zestawienie przyrządów z wyjątkiem woltomierza. |
1 |
2 |
|
|
|
Prawidłowe podłączenie woltomierza.
|
1 |
|
23.2 |
9 |
3b |
Wypisanie kolejności wykonywania czynności:
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Za wszystkie poprawnie zapisane czynności 2 pkt, jeżeli brakuje jednej - 1 pkt, jeżeli brakuje więcej - 0 pkt. |
|
|
23.3. |
9 |
3d |
|
|
4 |
|
|
|
Prawidłowe opisanie i wyskalowanie osi. |
1 |
|
|
|
|
Naniesienie punktów wraz z niepewnościami pomiarowymi. |
1 |
|
|
|
|
Narysowanie prostych minimalnego i maksymalnego nachylenia. |
1 |
|
|
|
|
Narysowanie prostej najlepszego dopasowania. |
1 |
|
23.4 |
9 |
3e |
Wykorzystanie prawa Joule'a- Lenza dla prądu elektrycznego: |
1 |
5 |
|
|
|
Wykorzystanie prawa Ohma do wyliczenia mocy prądu elektrycznego
|
1 |
|
|
|
|
Zestawienie wzorów
przekształcenie równości i obliczenie oporu:
|
1 |
|
|
|
|
Odczytanie z prostej najlepszego dopasowania temperatury i czasu (w miejscu przecięcia się prostych minimalnego i maksymalnego nachylenia) T= 29°C, t= 17 min. |
1 |
|
|
|
|
Obliczenie oporu grzałki R= 9,71 Ω (wynik może nieco różnić się od tej wartości, ale opór powinien oscylować wokół wartości 10 Ω). |
1 |
|
23.5 |
9 |
3f |
Obliczenie zastępczego oporu dla dwóch grzałek połączonych równolegle, Rz=R/2 |
1 |
4 |
|
|
|
Zauważenie, że z wykresu wynika postać współczynnika kierunkowego prostej T(t)
k = |
1 |
|
|
|
|
Korzystając z równości mocy:
wyliczamy
k= Współczynnik kierunkowy prostej T(t) zależy odwrotnie proporcjonalnie od oporu. |
1 |
|
|
|
|
Wnioskowanie, że współczynnik k wzrośnie dwa razy, ponieważ opór grzałek połączonych równolegle jest dwukrotnie mniejszy niż opór jednej grzałki. Uczeń może nie stosować wzorów, może przeprowadzić wywód słowny, ale musi zachować kolejność faktów. |
1 |
|
Razem punktów: |
17 |
ZADANIE 24
Nr zad. |
Nr treści |
Standard |
Czynności |
Liczba punktów |
|
|
|
|
|
za czynność |
za zadanie |
24.1 |
7 |
2b |
Wykorzystanie twierdzenia o pracy i energii
|
1 |
4 |
|
|
|
Wstawienie wzorów dla energii kinetycznej i pracy wykonanej podczas przemieszczania ładunku
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie napięcia
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie wartości napięcia przyspieszającego: U=9975 V |
1 |
|
24.2 |
10 |
4b |
Wyczytanie z tekstu, że w selektorze prędkości ładunki nie ulegają odchyleniu, czyli siły: elektryczna i magnetyczna równoważą się. |
1 |
3 |
|
|
|
Zapisanie wzorów i obliczenie natężenia:
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie wartości natężenia pola elektrycznego E= 36 kV/m. |
1 |
|
24.3 |
10 |
1b |
Wykorzystanie reguły śruby prawoskrętnej lub reguły Flaminga do wyznaczenia zwrotu indukcji magnetycznej
|
1 |
1 |
24.4 |
4 |
1b |
Stwierdzenie, że siła Lorentza ma charakter siły dośrodkowej. |
1 |
2 |
|
|
|
Praca wykonana przez siłę dośrodkową jest równa zero, bo z definicji pracy wynika, że:
|
1 |
|
24.5 |
10 |
2a |
Wyliczenie wzoru na promień toru ładunku w polu magnetycznym:
|
2 |
5 |
|
|
|
Wykorzystanie rysunku do napisania równości:
|
1 |
|
|
|
|
Podstawienie wzorów i obliczenie masy jonu
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie wartości masy izotopu helu 6He m=9,97∙10-27 kg. |
1 |
|
Razem punktów: |
15 |
ZADANIE 25
Nr zad. |
Nr treści |
Standard |
Czynności |
Liczba punktów |
|
|
|
|
|
za czynność |
za zadanie |
25.1 |
5 |
2b |
Wykorzystanie warunku ruchu punktu po okręgu i siły grawitacji do otrzymania zależności:
|
1 |
4 |
|
|
|
Wstawienie wzoru na prędkość liniową
|
1 |
|
|
|
|
Wyliczenie okresu obiegu satelity
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie wartości T=87284,2 s i wyrażenie okresu w godzinach T=24,24 h. |
1 |
|
25.2 |
3 |
1b |
Satelita, poruszający się w atmosferze, doznaje działania siły oporu powietrza. |
1 |
2 |
|
|
|
Prędkość satelity wtedy maleje, a to powoduje zmniejszanie promienia toru satelity. |
1 |
|
25.3 |
15 |
2a |
Obliczenie częstotliwości emitowanego sygnału
|
1 |
2 |
|
|
|
Obliczenie wartości ν=12⋅109 Hz |
1 |
|
25.4 |
1 |
2a |
Rozłożenie prędkości światła na składowe
i obliczenie składowej poziomej prędkości vx=vcos 30°. |
1 |
3 |
|
|
|
Obliczenie czasu przemieszczania się impulsu świetlnego w światłowodzie
|
1 |
|
|
|
|
Obliczenie czasu wędrówki światła w światłowodzie; t= 0,06 s i stwierdzenie, że sygnał w światłowodzie przemieszcza się krócej niż sygnał przekazywany za pośrednictwem satelity. |
1 |
|
25.5 |
16 |
4b |
Stwierdzenie, że sygnał dotrze do Warszawy, jeżeli:
β czyli
|
1 |
3 |
|
|
|
Wykorzystanie zjawisko całkowitego odbicia do obliczenia sinusa kąta granicznego
oraz wyliczenie wartość sin 45º=
|
1 |
|
|
|
|
Porównanie obliczonych wartości
i stwierdzenie, że sygnał dotrze do Warszawy. |
1 |
|
Razem punktów: |
14 |
||||
Razem liczba punktów za wszystkie zadania w arkuszu drugim: |
60 |
4/7 Próbny egzamin maturalny z fizyki z astronomią
Model odpowiedzi i schemat oceniania do arkusza egzaminacyjnego drugiego
2