Piotr Pelc Wrocław, dnia
Wydział Górniczy
Politechniki Wrocławskiej
Eksploatacja i obróbka skał
Projekt
Cel projektu
Celem projektu jest zaprojektowanie parametrów eksploatacyjnych kopalni wapienia, określenie zasobów oraz wyznaczenie skarp wyrobiska w którym ma on być eksploatowany.
Dane wejściowe
a - długość wyrobiska = 635[m],
b - szerokość wyrobiska = 430[m],
h1 - wysokość skarpy od powierzchni terenu do zaprojektowanej półki = 15,5[m],
h2 - wysokość skarpy od półki do dna wyrobiska = 19[m],
α - kąt nachylenia skarp wyrobiska = 77,5[%],
hss - miąższość strat stropowych = 1,45[m],
hsp - miąższość strat spągowych = 1,8[m],
as - szerokość półki skarpy = 5[m],
1:2000 - skala mapy
skała - wapień,
δw = 1,81[Mg/m3];
Przekrój poprzeczny przez skarpę wyrobiska
Obliczono pola elementarne przekroju poprzecznego który wcześniej podzielono jak na schemacie powyżej na dwa trójkąty oraz prostokąt.
P1 = 0,5 * 3,6 * 15,5 = 27,9[m2],
P2 = 8,6 * 19 = 163,4 [m2],
P3 = 0,5 * 4,4 * 19 = 41,8 [m2];
Powierzchnie poszczególnych pól elementarnych wynoszą: P1 = 27,9[m2], P2 = 163,4[m2], P3 = 41,8[m2]
Obliczam całkowitą powierzchnię przekroju poprzecznego sumując pola elementarne.
Pc = P1 + P2 + P3
Pc = 27,9 + 163,4 + 41,8 = 233,1[m2];
Powierzchnia całkowita przekroju poprzecznego wynosi 233,1[m2].
Kolejnym krokiem jest obliczenie:
Qp - zasobów przemysłowych,
Spe - strat pozaeksploatacyjnych,
Qe - zasobów eksploatacyjnych,
Sesp - strat eksploatacyjnych spągowych,
Ses - strat eksploatacyjnych stropowych,
Qw - zasobów do wydobycia,
Qe - zasobów do wydobycia;
Aby wykonać tą czynność musieliśmy splanimetrować powierzchnię terenu po stropie i spągu wyrobiska oraz zmierzyć średni obwód wyrobiska.
Otrzymano następujące wyniki:
A1 - powierzchnia terenu po spągu = 182320[m2],
A2 - powierzchnia terenu po stropie = 205860[m2];
Obliczam średni obwód wyrobiska.
Średni obwód wyrobiska wyznaczamy wyciągając średnią obwodów po stropie i spągu.
Obwśr = (Obwst + Obwsp)/2, gdzie:
Obwśr - średni obwód wyrobiska.
Obwst - obwód po stropie = 1729[m],
Obwsp - obwód po spągu = 1629[m],
Obwśr = (1629 + 1729)/2 = 1679[m];
Obwód średni wynosi 1679[m].
Obliczam zasoby przemysłowe ze wzoru:
Qp = H * A2, gdzie:
H = 34,5[m] - głębokość wyrobiska,
A2 = 205860[m2] - powierzchnia terenu po stropie,
Qp = 34,5 * 205860
Qp = 7102170[m3],
Zasoby przemysłowe wynoszą 7102170[m3]
Obliczam straty pozaeksploatacyjne.
Spe = Pc * Obwśr ,gdzie:
Pc = 233,1[m2] - powierzchnia całkowita przekroju poprzecznego;
Obwśr = 1679[m] - obwód średni;
Spe = 233,1 * 1679
Spe = 391374,9[m3],
Straty pozaeksploatacyjne wynoszą 291374,9[m3].
Obliczam straty eksploatacyjne spągowe ze wzoru:
Sesp = A1 * hsp, gdzie:
A1 = 182320[m2] - powierzchnia terenu po spągu,
hsp = 1,8[m] - wysokość strat spągowych,
Sesp = 182320 * 1,8
Sesp = 328176[m3],
Straty eksploatacyjne spągowe wynoszą 328176[m3].
Obliczam straty eksploatacyjne stropowe ze wzoru:
Ses = A2 * hss, gdzie:
A2 = 205860[m2] - powierzchnia terenu po stropie,
Hss = 1,45[m] - wysokość strat stropowych,
Ses = 205860 * 1,45
Ses = 298497[m3],
Straty eksploatacyjne stropowe wynoszą 298497[m3].
Obliczam zasoby do wydobycia ze wzoru:
Qw = Qp - Spe - Sesp - Ses ,gdzie:
Qp = 7102170[m3] - zasoby przemysłowe,
Spe = 391374,9[m3] - straty pozaeksploatacyjne,
Sesp = 328176[m3] - eksploatacyjne spągowe,
Ses = 298497[m3] - straty eksploatacyjne stropowe,
Qw = 7102170 - 391374,9 - 328176 - 298497
Qw = 6084123[m3],
Zasoby do wydobycia wynoszą 6084123[m3].
Obliczam zasoby do wydobycia ze wzoru:
Qe = Qp - Spe, gdzie:
Qp = 7102170[m3] - zasoby przemysłowe,
Spe = 291374,9[m3] - straty pozaeksploatacyjne,
Qe = 7102170 - 391374,9
Qe = 6710795,1[m3];
Zasoby do wydobycia wynoszą 6710795[m3].
Skałą która zalega w wyrobisku jest wapień Pińczak o następujących parametrach:
gęstość δ = 1,81[g/cm3];
nasiąkliwość = 13,7[%];
wytrzymałość na ściskanie = 11,4[Mpa]
ścieralność = 14,4[mm];
Dane na podstawie „Atlasu kamieni naturalnych dostępnych na rynku Polskim” wydanego przez „h.g. Braune” Jawor 2000
Obliczam masę zasobów ze wzoru:
Q = Q * δ 1,81[Mg], gdzie:
Q - zasoby;
δ - gęstość wapienia = 1,81[g/cm3]
Otrzymałem:
Qp = 12854927,7[Mg];
Qe = 12146538,95[Mg];
Qw = 11012262,63[Mg];
Obliczam masę strat ze wzoru:
S = S * δ 1,81[Mg] ], gdzie:
S - straty;
δ - gęstość wapienia = 1,81[g/cm3]
Otrzymałem:
Spe = 527388,57[Mg];
Ss = 540279,57[Mg];
Ssp = 593998.56[Mg];
Obliczam wydobycie roczne ze wzoru:
Qr = nr * 20000 + 200000, gdzie:
nr = 15
Qr = 15 * 20000 + 200000
Qr = 500000[Mg]
Wydobycie roczne wynosi 500000[Mg].
Obliczam wydobycie miesięczne ze wzoru:
Qm. = Qr/ilm., gdzie:
Qr - wydobycie roczne = 500000[Mg];
ilm. - Ilość miesięcy w roku = 12
Qm. = 500000/12
Qm. = 41666,67[Mg]
Wydobycie miesięczne wynosi 41666,67[Mg].
Obliczam żywotność (czas eksploatacji) ze wzoru:
Te = Qw/Qr, gdzie:
Qw - zasoby do wydobycia = 6084123[Mg]
Qr - wydobycie roczne = 500000[Mg];
Te = 6084123/500000
Te = 12,16
Żywotność kopalni określono na dwanaście lat i dwa miesiące.
PARAMETRY STRZELANIA
I. Obliczenia robię dla wysokości piętra h1 = 15,5[m].
1. Obliczam promień strefy podmuchu ze wzoru:
Rb = nr * 10 + 300, gdzie:
nr = 15
rb = 15 * 10 + 300
rb = 450[m]
Promień strefy bezpieczeństwa wynosi 450[m].
Obliczam masę ładunku odpalanego w jednej serii:
Qc = (rb/kp)2, gdzie:
rb - promień strefy podmuchu = 450[m];
kp - współczynnik przypadkowych uszkodzeń = 15;
Qc = (450/15)2
Qc = 900[kg]
W jednej serii możemy odpalić ładunek o masie 900[kg].
Przyjmuję średnicę otworu strzałowego do = 32[mm] dla której współczynnik Protodiakonowa wynosi f = 10 (przy dobieraniu współczynnika z tabeli zostało także uwzględnione to że skała jest średnio - urabialna).
Obliczam zbiór ze wzoru:
Z = 40 * do, gdzie:
Z = 40 * 0,032
Z = 1,3[m].
Zabiór wynosi 1,3[m].
Obliczam odległości między otworami ze wzoru:
a = (1 - 1,25)Z, gdzie:
Z - zabiór = 1,3[m]
a = 1,5m.
Odległości między otworami wynoszą 1,5[m].
Długość przybitki jest równa zabiorowi i wynosi 1,3[m].
Obliczam długość przewiertu ze wzoru:
lpw = 10 * do, gdzie:
do - średnica otworu strzałowego = 32[mm]
lpw = 10 * 0,032
lpw = 0,32[m]
Długość przewiertu wynosi 0,32[m].
Obliczam długość otworu strzałowego ze wzoru:
lo = h1/sinα + lpw, gdzie:
α - kąt nachylenia otworu strzałowego = 77,5o;
h1 - wysokość pierwszego piętra = 15,5[m];
lpw - długość przewiertu = 0,32[m];
lo = 15,5/0,9763 + 0,32
lo = 16,2[m]
Długość otworu strzałowego wynosi 16,2[m].
Obliczam długość kolumny materiału wybuchowego ze wzoru:
lMW = lo - lp, gdzie:
lo - długość otworu strzałowego = 16,2[m];
lp - długość przybitki = 1,3[m];
lMW = 16,2 - 1,3
lMW = 14,9[m]
Długość kolumny materiału wybuchowego wynosi 14,9[m].
Obliczam objętość otworu strzałowego ze wzoru:
Vo = π* r2 * lMW, gdzie:
r - promień otworu strzałowego = 16[mm];
lMW - długość kolumny materiału wybuchowego = 14,9[m];
Vo = 3,14 * 0,0162 * 14,9
Vo = 0,012[m3]
Objętość otworu strzałowego wynosi 0,012[m3]
Dobieram materiał wybuchowy.
Jako materiał wybuchowy dobrałem Barbaryt 1H ze względu na to że jest to kopalnia odkrywkowa w której nie ma zagrożeń, a ten materia ł jest materiałem skalnym, wodoodpornym i tanim. Jego gęstość nasypowa wynosi δMW = 0,91[Mg/m3]
Obliczam ilość materiału wybuchowego w jednym otworze ze wzoru:
Q1 = Vo * δ, gdzie:
δ - gęstość nasypowa Barbarytu 1H = 0,91[Mg/m3]
Vo - objętość otworu strzałowego = 0,012[m3];
Q1 = 0,91 * 0,012
Q1 = 10,9[kg]
W jednym otworze znajduje się 10,9[kg] materiału wybuchowego.
Obliczam ilość otworów strzałowych ze wzoru:
Nos = Qc/Q1, gdzie:
Qc - masa ładunku odpalanego w jednej serii = 900[kg];
Q1 - Masa ładynku w jednym otworze = 10,9[kg];
Nos = 900/10,9
Nos = 82[szt]
Liczba otworów odpalanych w jednej serii wynosi 82.
Obliczam długość bloku ze wzoru:
Lb = (Nos - 1) * a, gdzie:
Nos = liczba otworów strzałowych = 82[szt];
a - odległość między otworami = 1,5[m];
Lb = (82 - 1) * 1,5
Lb = 121,5
Ze względu na to, że taka długość bloku jest nie do przyjęcia prowadzę strzelanie trzema rzędami po 40,5[m].
Obliczam objętość bloku ze wzoru:
V = Lb * Z * H1/sinα, gdzie:
Lb - dugość bloku = 40,5[m];
Z - zabiór = 1,5[m];
H1 - wysokość bloku = 15,5[m];
V = 40,5 * 1,5 * 15,5/0,9763
V = 952,57[m3]
Objętość bloku wynosi 952,57[m3]
Obliczam ilość strzałów w miesiącu ze wzoru:
Ns = Qm/(3 * V), gdzie:
Qm. - wydobycie miesięczne = 41666,57[m3];
V - objętość jednego bloku = 952,57[m3];
Ns = 41666,57/(3 *952,57)
Ns = 15[szt]
Ilość strzałów w miesiącu wynosi 15[szt].
II. Obliczenia robię dla wysokości piętra h1 = 19[m].
1. Obliczam promień strefy podmuchu ze wzoru:
Rb = nr * 10 + 300, gdzie:
nr = 15
rb = 15 * 10 + 300
rb = 450[m]
Promień strefy bezpieczeństwa wynosi 450[m].
Obliczam masę ładunku odpalanego w jednej serii:
Qc = (rb/kp)2, gdzie:
rb - promień strefy podmuchu = 450[m];
kp - współczynnik przypadkowych uszkodzeń = 15;
Qc = (450/15)2
Qc = 900[kg]
W jednej serii możemy odpalić ładunek o masie 900[kg].
Przyjmuję średnicę otworu strzałowego do = 32[mm] dla której współczynnik Protodiakonowa wynosi f = 10 (przy dobieraniu współczynnika z tabeli zostało także uwzględnione to że skała jest średnio - urabialna).
Obliczam zbiór ze wzoru:
Z = 40 * do, gdzie:
Z = 40 * 0,032
Z = 1,3[m].
Zabiór wynosi 1,3[m].
Obliczam odległości między otworami ze wzoru:
a = (1 - 1,25)Z, gdzie:
Z - zabiór = 1,3[m]
a = 1,5m.
Odległości między otworami wynoszą 1,5[m].
Długość przybitki jest równa zabiorowi i wynosi 1,3[m].
Obliczam długość przewiertu ze wzoru:
lpw = 10 * do, gdzie:
do - średnica otworu strzałowego = 32[mm]
lpw = 10 * 0,032
lpw = 0,32[m]
Długość przewiertu wynosi 0,32[m].
Obliczam długość otworu strzałowego ze wzoru:
lo = h2/sinα + lpw, gdzie:
α - kąt nachylenia otworu strzałowego = 77,5o;
h2 - wysokość pierwszego piętra = 19[m];
lpw - długość przewiertu = 0,32[m];
lo = 19/0,9763 + 0,32
lo = 19,8[m]
Długość otworu strzałowego wynosi 19,8[m].
Obliczam długość kolumny materiału wybuchowego ze wzoru:
lMW = lo - lp, gdzie:
lo - długość otworu strzałowego = 19,8[m];
lp - długość przybitki = 1,3[m];
lMW = 19,8 - 1,3
lMW = 18,5[m]
Długość kolumny materiału wybuchowego wynosi 18,5[m].
Obliczam objętość otworu strzałowego ze wzoru:
Vo = π* r2 * lMW, gdzie:
r - promień otworu strzałowego = 16[mm];
lMW - długość kolumny materiału wybuchowego = 18,5[m];
Vo = 3,14 * 0,0162 * 18,5
Vo = 0,015[m3]
Objętość otworu strzałowego wynosi 0,015[m3]
Obliczam ilość materiału wybuchowego w jednym otworze ze wzoru:
Q1 = Vo * δ, gdzie:
δ - gęstość nasypowa Barbarytu 1H = 0,91[Mg/m3]
Vo - objętość otworu strzałowego = 0,015[m3];
Q1 = 0,91 * 0,015
Q1 = 13,7[kg]
W jednym otworze znajduje się 13,7[kg] materiału wybuchowego.
Obliczam ilość otworów strzałowych ze wzoru:
Nos = Qc/Q1, gdzie:
Qc - masa ładunku odpalanego w jednej serii = 900[kg];
Q1 - Masa ładunku w jednym otworze = 13,7[kg];
Nos = 900/13,7
Nos = 66[szt]
Liczba otworów odpalanych w jednej serii wynosi 66.
Obliczam długość bloku ze wzoru:
Lb = (Nos - 1) * a, gdzie:
Nos = liczba otworów strzałowych = 66[szt];
a - odległość między otworami = 1,5[m];
Lb = (66 - 1) * 1,5
Lb = 97,5
Ze względu na to, że taka długość bloku jest nie do przyjęcia prowadzę strzelanie trzema rzędami po 32,5[m].
Obliczam objętość bloku ze wzoru:
V = Lb * Z * H2/sinα, gdzie:
Lb - dugość bloku = 32,5[m];
Z - zabiór = 1,5[m];
H2 - wysokość bloku = 19[m];
V = 32,5 * 1,5 * 19/0,9763
V = 948,73[m3]
Objętość bloku wynosi 948,73[m3]
Obliczam ilość strzałów w miesiącu ze wzoru:
Ns = Qm/(ilrz*V), gdzie:
Qm. - wydobycie miesięczne = 41666,57[m3];
V - objętość jednego bloku = 952,57[m3];
Ilrz - ilość rzędów = 3[szt]
Ns = 41666,57/3 * 948,73
Ns = 14[szt]
Ilość strzałów w miesiącu wynosi 14[szt].
2