Oznaczenia emisji radiowych według ITU.

Od 1 stycznia 1982 r. obowiązują nowe symbole dla oznaczenia emisji radiowych. Zostały one przyjęte przez Światową Administracyjną Konferencję Radiową (WARC) w Genewie w roku 1979.
Trzy pierwsze symbole oznaczające rodzaj emisji są obowiązkowe; mogą one być uzupełnione w razie potrzeby dwoma dalszymi symbolami. Pierwszy symbol określa rodzaj modulacji podstawowej fali nośnej, drugi symbol określa naturę sygnału modulującego podstawową falę nośną, zaś trzeci symbol określa rodzaj przekazywanej informacji.

Pierwszy symbol - rodzaj modulacji głównej fali nośnej.

Amplitudowe:
A - Dwie wstęgi boczne
H - Jedna wstęga boczna, pełna fala nośna
R - Jedna wstęga boczna, zredukowana lub regulowana fala nośna
J - Jedna wstęga boczna, wytłumiona fala nośna
B - Niezależne wstęgi boczne
C - Sczątkowa wstęga boczna

Kątowe:
F - Modulacja częstotliwości
G - Modulacja fazy
D - Modulacja w amplitudzie i fazie (jednocześnie lub sekwencyjnie)

Impulsowe:
P - Niemodulowana sekwencja impulsów
K - Sekwencja impulsów modulowanych w amplitudzie
L - Sekwencja impulsów z modulacją szerokości (czasu)
M - Sekwencja impulsów z modulacją położenia (fazy)
Q - Sekwencja impulsów, w których fala nośna jest modulowana kątowo w czasie trwania impulsu
V - Sekwencja impulsów będących kombinacją powyższych lub innych
W - Przypadki nie ujęte powyżej
X - Inne przypadki nie ujęte powyżej

Drugi symbol - natura sygnału

0 - Brak sygnału modulującego
1 - Pojedyńczy kanał modulujący, zawierający informację skwantowaną lub cyfrową, bez użycia podnośnej (bez TDM - multipleksowania z podziałem czasu)
2 - Pojedyńczy kanał modulujący, zawierający skwantowaną lub cyfrową informację z użyciem podnośnej (bez TDM - multipleksowania z podziałem czasu)
3 - Pojedyńczy kanał modulujący, zawierający informację analogową
7 - Dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację skwantowaną lub cyfrową
8 - Dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację analogową
9 - Sygnał złożony z jednego lub więcej kanałów zawierających informację skwantowaną lub cyfrową oraz jednego lub więcej kanałów zawierających informację analogową
X - Przypadki nie ujete powyżej

Trzeci symbol - rodzaj nadawanej informacji

N - Brak nadawanej informacji
A - Telegrafia dla odbioru słuchowego
B - Telegrafia dla odbioru automatycznego
C - Faksymile
D - Transmisja danych, telemetria, zdalne sterowania
E - Telefonia (i radiofonia)
F - Telewizja (sygnał wizji)
W - Kombinacja powyższych
X - Przypadki nie ujete powyżej

Regulamin Radiokomunikacyjny wymaga również, aby oznaczenie emisji zawierało informację o zajmowanej szerokości pasma. Dlatego też wprowadzono nową metodę określania szerokości pasma za pomocą czteroznakowego kodu. Trzy cyfry określają szerokość pasma, zaś litera umieszczona w miejsce znaku dziesiętnego określa użytą jednostkę częstotliwości. Powyższy kod umieszcza się przed oznaczeniem rodzaju emisji.

• Szerokości pasma pomiędzy 0,001 i 999 Hz są wyrażane w hecrcach (Hz) - litera H

• Szerokości pasma pomiędzy 1,00 i 999 kHz są wyrażane w kilohercach (kHz) - litera K

• Szerokości pasma pomiędzy 1,0 i 999 MHz są wyrażane w megahercach (MHz) - litera M

• Szerokości pasma pomiędzy 1,0 i 999 GHz są wyrażane w gigahercach (GHz) - litera G

• Na przykład szerokość pasma 23,4 Hz oznacza się 23H4, a szerokość pasma 0,5 Hz - H500.

---