Badanie generatora pojedynczego impulsu z obwodem RC.
Najprostszym elementem opóźniającym stosowanym w układach cyfrowych jest generator pojedynczego impulsu (GPI) z pojedynczym tranzystorem przedstawiony na rys. 1 niżej
Rys. 1 Schemat ideowy generatora pojedynczego impulsu oraz przebiegi czasowe :
napięcia wejściowego Uwe, napięcia na bazie UB, prądu bazy IB,
napięcia wyjściowego Uwy.
W stanie spoczynku tranzystor jest nasycony i na jego kolektorze panuje napięcie UCFN. Warunek nasycenia tranzystora
Ic < βN IB
(βN - współczynnik wzmocnienia prądowego w stanie nasycenia)
sprowadza się do zależności
skąd przy założeniu UCEN, UBEN < < EC otrzymujemy
RB < βN RC
Podanie zbocza narastającego na wejście powoduje wymuszenie impulsu prądu bazy ograniczonego przede wszystkim przez rezystancję źródła, ponieważ rezystancja dynamiczna złącza E - B spolaryzowanego w kierunku przewodzenia jest niewielka i w czasie trwania zbocza
Podanie zbocza opadającego powoduje przeniesienie skoku napięcia na bazę tranzystora, ponieważ złącze E - B zostaje spolaryzowane wstecznie. Kondensator zacznie się przeładowywać, bo UB będzie dążyć od wartości początkowej UBEN - EC ≈ - EC do + EC (wartość ustalona napięcia przy nieprzewodzącym złączu E - B). W trakcie przeładowywania
UB (t) = − 2 EC exp (- t / RB C) + EC
Czas trwania impulsu ti wyznaczamy przyjmując UB (ti) = 0 (w rzeczywistości UB(ti) ≈ UBEN)
UB (ti) = 0 = - 2 EC exp (- t / RB C) + EC
ti = RB C ln 2
ti = 0,69 RB C
Zmianę wartości opóźnienia przeprowadza się zmieniając
1) Wartość pojemności C. Ten sposób służy do zmiany skokowej.
2) Wartość skoku napięcia wejściowego. Ten sposób służy do zmiany płynnej.
Rys. 2 Schemat ideowy układu do płynnej regulacji opóźnienia ( nie pokazano obwodu bazy tranzystora sterującego).
W tym układzie skok napięcia można zmieniać od 0 do wartości
przedstawione wyżej rozwiązanie GPI ma następujące wady :
skok napięcia na bazie -który polaryzuje wstecznie złącze E - B- powinien być mniejszy od
napięcia przebicia złącza E - B. Narzuca to ograniczenie na wartość EC od góry - w przypadku krzemowych tranzystorów planarnych - do 5V,
w stanie spoczynku niewielkie oscylacje lub zakłócenia na wejściu mogą spowodować przejście tranzystora w stan w stan aktywny i generowanie paczek impulsów na wyjściu,
czas trwania zbocza opadającego jest proporcjonalny do czasu trwania impulsu, więc przy współpracy z elementami cyfrowymi może być potrzebne formowanie sygnału wyjściowego,
czas trwania U (o) na wejściu musi być dłuższy od czasu trwania generowanego impulsu, gdyż pojawienie się zbocza narastającego na wejściu powoduje ponowne wejście tranzystora w stan przewodzenia.
Jednym z prostszych rozwiązań eliminujących pierwsze dwie wady jest układ przedstawiony na rys. 3.
Rys. 3 Schemat ideowy GPI o zwiększonej odporności na zakłócenia.
W stanie spoczynku, gdy Uwe = U (1), dioda nie przewodzi ponieważ wartości R1 i R2 są tak dobrane, by UA < U (1). Zakłócenia nakładające się na Uwe nie powodują więc wysterowania tranzystora. W stanie U (0) na wejściu nasycony tranzystor sterujący zwiera zakłócenia do masy. Dioda wchodzi w stan przewodzenia przy przejściu Uwe z U (1) na U (0), gdy Uwe opadnie poniżej UA o od tego momentu zmiana Uwe przenosi się na bazę tranzystora. Na to by nie nastąpiło przebicie złącza E - B wartość UA powinna być nie większa od napięcia przebicia.
Poprawę stromości zbocza opadającego można osiągnąć wprowadzając dodatnie sprzężenie zwrotne jak w układzie przerzutnika monostabilnego przedstawionego na rys. 4.
Rys. 4 Schemat ideowy przerzutnika monostabilnego.
W stanie spoczynku Uwy = U (0), bo tranzystor T2 jest w stanie nasycenia w wyniku przepływu prądu bazy przez R”B. Przyjmijmy Uwe = U (0). Wówczas UC1 = U (1), bo T1 jest odcięty.
Jeżeli na wejście podamy U (1), to T1 zostanie wysterowany i wejdzie w stan nasycenia. Zbocze opadające z kolektora T1 przeniesie się na bazę T2, który zostanie odcięty. Na wyjściu pojawi się więc U (1), co z kolei zapewnia przepływ przez R1 dodatkowego prądu wysterowującego T1. Możliwe są teraz dwie sytuacje :
Stan Uwe = U (1) trwa dłużej niż impuls odmierzany przez GPI złożony z C, R”B, T2, R”C. W tej sytuacji przebieg impulsu wyjściowego jest taki jak dla GPI.
Stan Uwe = U (1) trwa krócej, niż impuls odmierzany przez GPI. W tej sytuacji po przejściu Uwe na U (0) nasycenie T1 jest podtrzymywane przez prąd płynący od wyjścia przez R1. W chwili gdy w wyniku przeładowywania kondensatora UB2 przekroczy ok. 0,4 V, T2 wejdzie w stan aktywny, popłynie prąd kolektorowy i UC2 zacznie maleć, a więc zmaleje także prąd wysterowania T1 dopływający przez R1. Dopóki prąd ten będzie wystarczał do nasycenia T1, nic się nie zmieni. Istotna zmiana nastąpi gdy T1 wyjdzie ze stanu nasycenia i przejdzie do stanu aktywnego, w którym teraz będą już oba tranzystory. Związany z wyjściem T1 z nasycenia wzrost UC1 przeniesie się przez C na bazę T2 powodując jego głębsze wysterowanie i szybsze opadanie UC2. Od momentu wyjścia T1 z nasycenia proces przełączania w wyniku działania dodatniego sprzężenia zwrotnego potoczy się lawinowo z szybkością ograniczoną tylko przez parametry dynamiczne tranzystorów a niezależną od RB i C.
Wartość UC2, przy której T1 wychodzi ze stanu nasycenia, można wyznaczyć z zależności IC1 = βNIB przy IC1 ≈ EC / RC. Jest ona równa
jeżeli pominie się prądy odpływające przez rezystory RB od bazy T1. Jak widać, zależy ona silnie od βN i jej rozrzut będzie taki sam jak rozrzut βN. Na to by go zmniejszyć trzeba selekcjonować tranzystory na βN albo dobierać R1 indywidualnie do każdego tranzystora T1. Jest to istotna wada z punktu widzenia produkcji seryjnej. Przerzutnik monostabilny eliminuje więc pozostałe dwie wady GPI ale wymaga selekcji elementów.
Generator pojedynczego impulsu o lepszych parametrach można zrealizować prościej przy użyciu obwodu scalonego NE 555, którego odpowiedniki funkcjonalne są produkowane przez szereg firm. Na rys. 5 przedstawiono schemat funkcjonalny oraz tablicę stanów.
U4 |
U2 |
U6 |
U3n |
U(0) |
X |
X |
U(0) |
U(1) |
<E/3 |
X |
U(1) |
U(1) |
>E/3 |
>2E/3 |
U(0) |
U(1) |
>E/3 |
<2E/3 |
U3n-1 |
Rys. 5 Schemat funkcjonalny układu scalonego NE 555 i tablica stanów U3n - wartość sygnału
na wyjściu 3 po ostatniej zmianie sygnałów wejściowych. U3 (n-1) - wartość sygnału na
wyjściu 3 przed ostatnią zmianą sygnałów wejściowych.
Układ ma dwa wyjścia :
3 - wyjście mocy, przeznaczone do sterowania elementów zewnętrznych. Uwy = U (1) w
przypadku układu w wersji bipolarnej jest mniejsze od E o ok. 1,4 V.
7 - wyjście typu otwarty kolektor (tranzystor wysterowany, gdy U3 = U (o)) przeznaczone
przede wszystkim do zwierania kondensatora w obwodzie odmierzania opóźnienia.
Wejścia układu :
4 - wejście cyfrowe, przeważające nad pozostałymi
Gdy U4 = U (o), U3 = U (o)
2 - wejście analogowe przeważające nad wejściem 6. Gdy U2 < E / 3, ale U4 = U(1),
U3 = U (1)
6 - wejście analogowe. Gdy U6 > 2 E / 3 (ale U4 = U (1), U2 > E / 3 ), U3 = U (o).
Jak widać, przy U4 = U (1), U2 > E / 3, U6 < 2 E / 3 stan wyjścia 3 jest nieokreślony, gdyż wszystkie wejścia nie są aktywne. U3 pozostaje wówczas przy wartości jaką miało, gdy ostatnie z wyjść wyszło ze stanu aktywnego.
Najprostszy układ GPI z układem scalonym NE 555 przedstawiono na rys. 6.
Rys. 6 Schemat ideowy generatora pojedynczego impulsu z NE 555 oraz przebiegi czasowe :
napięcia wejściowego Uwe napięcia za wejściowym układem różniczkującym C1, RA, RB
napięcia na kondensatorze odmierzającym opóźnienie napięcia wyjściowego.
W stanie spoczynku U3 = U (o) i wewnętrzny tranzystor zwiera pojemność Co.
Podanie zbocza opadającego na wejście powoduje obniżenie napięcia na wejściu 2 poniżej E/3, uaktywnienie tego wejścia i przejścia U3 na U (1). Wewnętrzny tranzystor zostaje odcięty i kondensator Co zaczyna ładować się wykładniczo przez Ro do napięcia E. Gdy po czasie
1,1Ro Co U67 przekroczy 2E/3, uaktywnia się wejście 6, U3 przechodzi na U (o) (impuls się kończy), a wewnętrzny tranzystor znowu zwiera pojemność Co.
Układ NE 555 można także wykorzystać do opóźniania jednego lub obu zboczy impulsu wejściowego. Schemat ideowy przedstawiono na rys. 7.
Rys. 7 Schemat ideowy układu opóźniającego zbocza sygnału wejściowego.
W stanie spoczynku układ realizuje funkcję negacji. Po zmianie stanu na wejściu kondensator Co przeładowuje się ze stałą czasową Ro Co do nowej wartości Uwe. Po czasie 1,1 Ro Co osiąga próg zadziałania komparatora, który do tej pory nie był aktywny, po czym następuje zmiana stanu na wyjściu.
Włączenie diody D1 likwiduje opóżnienie po zboczu opadającym Uwe a włączenie diody D2 likwiduje opóźnienie po zboczu narastającym. Przebieg ładowania kondensatora przez rezystor ma charakter wykładniczy.
W przedstawionym niżej przekaźniku programowym o nastawnym czasie opóźnienia potrzebna jest liniowa zależność opóźnienia od położenia suwaka potencjometru. Aby ją osiągnąć wprowadzono ładowanie kondensatora przez źródło prądowe. Schemat ideowy układu wraz z przebiegami przedstawiono na rys. 8.
Rys. 8 Schemat ideowy przekaźnika programowego. Ka.. Kn - komparatory z wyjściem typu
otwarty kolektor.
W stanie spoczynku U3 = U (o) i tranzystor wewnętrzny zwiera kondensator Co. Pojawienie się zbocza opadającego na wejściu powoduje zmianę stanu na wyjściu i ładowanie kondensatora Co prądem Io. Napięcie U67 narasta liniowo :
W chwili, gdy osiągnie wartość nastawioną na P1 następuje zmiana stanu komparatora Ka, a po osiągnięciu U n zmienia stan Kn. Gdy U67 osiągnie wartość 2 E / 3, U3 przechodzi na U (o),
Co zostaje zwarty przez wewnętrzny tranzystor i program się kończy.
Generator pojedynczego impulsu. Układy monostabilne (zasilanie 5 V).
W ramach realizacji ćwiczenia należy:
A. Generator pojedynczego impulsu sterowany z negacji :
RB = 20 kΩ RC = 2 kΩ C1 = 47 nF
- zaobserwować przebieg na bazie T2, wyjaśnić, sprawdzić zgodność z teoretycznym,
- określić opóźnienie czasowe.
B. Generator pojedynczego impulsu sterowany z wtórnika :
RE = 2 kΩ
- zaobserwować przebieg na bazie T2, wyjaśnić, sprawdzić zgodność z teoretycznym
- określić opóźnienie czasowe.
C. Przerzutnik monostabilny :
- podać na wejście napięcie z wyjścia A. Sprawdzić czy na wyjściu C pojawia się impuls,
- zaobserwować i wyjaśnić przebiegi w poszczególnych punktach układu,
- określić opóźnienie czasowe, sprawdzić zgodność z wyznaczonym teoretycznie.
D. Generator pojedynczego impulsu z NE 555 (C2 = 510 pF) :
- sprawdzić przebieg na wejściu 2, sprawdzić zgodność z wyznaczonym teoretycznie,
- określić opóźnienie czasowe, sprawdzić zgodność z wyznaczonym teoretycznie.
E, F. Układy realizujące opóźnienie przy narastającym lub opadającym zboczu fali
prostokątnej :
- nastawiając odpowiednio częstotliwość G 2 określić opóźnienia realizowane przez oba
układy,
- obserwować przebiegi na połączonych wejściach 2, 6 jednocześnie z napięciem G 2.
G. Przekaźnik programowy :
- podać na wejście napięcie z wyjścia E przy niskiej częstotliwości G 2. Obserwować przebieg
na połączonych n. 6. 7. Za każdym zboczem opadającym z wyjścia E powinien pojawiać się
przebieg piłokształtny,
- obserwować przebiegi na wyjściach G 1 i G 2.
H. Przekaźnik podczęstotliwościowy :
- podać na wejście falę prostokątną z wyjścia E. Zmieniając częstotliwość obserwować
przebieg na C5 i na wyjściu H,
- określić częstotliwość, poniżej której na wyjściu pojawiają się pulsy.