Komputerowe

wspomaganie

projektowania - CAD

Solid Edge v20 – moduł

generatora kół zębatych

SOLID EDGE V20

Czym się zajmiemy?

Celem prezentacji jest ukazanie

procesu tworzenia koła zębatego w

programie Solid Edge v20 krok po

kroku.

Zaczynamy!

Krok 1



Uruchom program Solid Edge,



wybierz z pola „utwórz” opcję
„część”

Krok 2



Po uruchomieniu programu klikamy

w lewym oknie opcję „podręcznik

inżynierski”

Ukarze się nam menu z
którego będziemy mogli
wybrać jaki rodzaj
elementów przekładni
chcemy generować.

Podręcznik inżynierski
jest oczywiście
narzędziem
pozwalającym na
generowanie wielu
innych elementów,
jednak my skupimy się
na kołach zębatych.

Krok 3



Wybieramy opcję „Przekładnie

zębate walcowe”

Ukaże się nam następujące okno

Okno to składa się z następujących
zakładek:

• parametry projektowe (poprzedni slajd) –
gdzie możemy określić żądane parametry
zarówno pojedynczego koła zębatego, jak i
całej przekładni,

• wyniki obliczeń – w której prezentowane są
parametry wygenerowanych elementów
przekładni łącznie z weryfikacją
wytrzymałościową,

• obliczona geometria – gdzie w formie tabeli
ukazane są parametry geometryczne
elementów przekładni.

Wyniki obliczeń

Obliczona geometria

Krok 4



W pierwszej zakładce uzupełniamy parametry

definiujące nasze koło zębate

W rubryce „parametry przekładni
zębatej” znajdują się następujące pola
do wypełnienia:
•

żądane przełożenie przekładni,

• (al) kąt przyporu,
• (bt) kąt pochylenia linii zęba,
• (CD) odległość między środkami,
• kierunek pochylenia linii zęba,
• (r) zaokrąglenie podstaw zębów,
• dokładność,
• współczynnik zastosowania przekładni,
• stała zamocowania wałka zębatego,
• współczynnik chropowatości.

W rubryce „parametry obliczeń” można

definiować

następujące parametry:

• (DM) średnica otworu montażowego,

• (b) szerokość wieńca,

• moc,

• prędkość,

• sprawność,

• współczynnik wielkości dla naprężeń stykowych,

• współczynnik wielkości dla naprężeń zginających.

To, jakie parametry będą dostępne do zdefiniowania w

obu rubrykach zależy od wyboru opcji w oknie

„warunki wejściowe”, które pojawia się po kliknięciu

w przycisk „opcje”.

W oknie tym możemy zdefiniować:

• typ zazębienia (zewnętrzne/wewnętrzne),
• wynikowe parametry geometryczne (od nich
zależy co będziemy wprowadzać jako dane i co
chcemy otrzymać jako wynik),

• metodę obliczania wytrzymałości,
• metodę korekcji,
• obliczanie obciążenia (możemy zaznaczyć 3
pola: znajdź moment obrotowy, znajdź moc,
znajdź prędkość),

• rodzaj obliczeń wytrzymałości,
• wartość szerokości wieńca

Po zatwierdzeniu ustawień przyciskiem „OK”,

wracamy do okna „projektowanie przekładni

zębatych”.

Możemy teraz zdefiniować materiał, z jakiego

mają być wykonane elementy przekładni.

W tym celu klikamy w przycisk „Materiał”

Ukaże się nam okno „właściwości materiału”

Możemy ustalić w
nim materiał dla
wałka zębatego

oraz dla koła
zębatego

Zatwierdzamy klikając OK

Krok 5

Po kliknięciu w przycisk „oblicz” zostaniemy

przeniesieni do zakładki „wyniki obliczeń”, gdzie

w polu „kontrola wytrzymałości” powinien ukazać

się napis „sukces” na zielonym polu.

Jeśli program nie zgłosił żadnych

problemów, przechodzimy do następnego

kroku.

Krok 6

Po kliknięciu przycisku „utwórz” zostaną

wygenerowane dwa pasujące do siebie

elementy przekładni, spełniające wszystkie

ustalone wcześniej kryteria.

Koło zębate 1

Koło zębate 2

Proces tworzenia innych rodzajów kół

zębatych lub elementów przekładni

ślimakowej jest analogiczny, różni się tylko

wprowadzanymi parametrami.

Dziękuję za uwagę

Jarosław Chrukin

Gr. I, AIR, Sem. 6