Sprawozdanie z ćwiczenia z biofizyki |
||||
Temat: Określanie zdolności słyszenia dla różnych częstotliwości słyszenia, czyli audiometria |
||||
Wykonujący:
|
Wydział Stomatologii Rok I Semestr I |
|||
Prowadzący: dr n. med. Hanna Domek |
|
|||
Grupa i podgrupa |
Data wykonania ćwiczenia |
Data oddania sprawozdania |
Ocena |
Podpis |
L2b, K2 |
|
22.01.07 |
|
|
Wprowadzenie:
Audiometria jest metodą badania słuchu. Najczęściej wykonywanym badaniem audiometrycznym jest audiometria tonalna. Badany znajduje się w specjalnie izolowanym i wytłumionym pomieszczeniu (kabinie ciszy) i odpowiada po usłyszeniu dźwięku. Dźwięk jest generowany z audiometru do specjalnych słuchawek. Podczas badania mierzy się odpowiedzi w poszczególnych częstotliwościach i natężeniach dźwięku, a wyniki są prezentowane w postaci krzywych - audiogramów. Krzywe audiometryczne obrazują schorzenia i wielkość ubytków słuchu i są podstawą ewentualnego leczenia i doboru aparatu słuchowego.
Badanie audiometryczne polega na określeniu słyszenia progowego tonów czystych w zakresie częstotliwości od 125 Hz do 10000 Hz. Dokonuje się tego w oparciu o informacje uzyskane od badanego podczas podawania sygnałów dźwiękowych o różnym natężeniu w poszczególnych częstotliwościach. Fala dźwiękowa dociera do ucha badanego drogą powietrzną lub kostną poprzez nagłowne słuchawki powietrzne bądź kostne.
W opisanym doświadczeniu wykorzystujemy zjawisko przewodnictwa powietrznego i kostnego, w którym sygnał testowy podawany jest pacjentowi przez słuchawki. Progi słyszenia mogą być określone dla stałych częstotliwości lub dla częstotliwości zmieniającej się w czasie w sposób ciągły.
Cel:
Określenie zdolności słyszenia dla różnych częstotliwości.
Przebieg ćwiczenia:
Pacjentowi, po uprzednim zdjęciu okularów i biżuterii, umieszcza się na głowie słuchawki, tak aby muszle uszne przylegały do otworów przewodów słuchowych .Dokładne umieszczenie słuchawek jest istotne dla prawidłowości przebiegu doświadczenia.
Przed rozpoczęciem badania słuchu należy poinformować pacjenta o celu badania i jego przebiegu.
Włączając audiometr należy wykasować wyniki wcześniejszych doświadczeń naciskając przycisk Shift i Werble.
Doświadczenie rozpoczyna się od ustawienia najniższego poziomu słyszalności wynoszącego(-10 dB), który w miarę przebiegu doświadczenia (przy określonej częstotliwości) zmieniamy rosnąco do momentu, gdy pacjent usłyszy dźwięk.
Jednocześnie- za pomocą pokrętła Frequency- ustawiamy częstotliwość. Rozpoczynamy ćwiczenie od częstotliwości wynoszącej 125 Hz , a kończymy na częstotliwości równej 8000Hz. Dla każdej częstotliwości poszukujemy poziomu słyszalności, tzn. pacjent przy zmianie poziomu, gdy słyszy dźwięk, potwierdza naciśnięciem przycisku.
Dane badanie wykonujemy dla prawego jak i dla lewego ucha. Przewodnictwo kostne badamy używając jednej słuchawki kostnej, którą ustawia się na wyrostku sutkowatym badanego ucha lub na czole pacjenta podczas wykonywania tzw. próby Webera i postępujemy analogicznie jak przy badaniu przewodnictwa powietrznego.
Do sprawozdania dołączamy audiogramy z wykonanego badania słuchu.
Wnioski:
Błędy pomiarowe mogą być spowodowane nieprawidłowościami w audiometrze, niesprawnością słuchawek, a przede wszystkim niedostatecznym wyciszeniem pomieszczenia. Inny błąd sugerujący pogorszenie słuchu może być spowodowany tym, że badany przebywał bezpośrednio przed testem warunkach nadmiernego hałasu i jego słuch wykazuje objawy zmęczenia. Wpływ tak wielu czynników o charakterze przypadkowym obciąża wynik badania audiometrycznego przeciętnie błędem około 5dB, co łącznie z rozrzutem naturalnym może spowodowac obniżenie progów normalnych do poziomu 15dB na skali audiogramu.
Badanie progu słyszalności może ujawnić utratę słuchu, lecz nie może określić rodzaju ubytku słuchu.
Wyniki:
Wyniki zobrazowane są na załączonych wykresach. Otrzymane wyniki zaznacza się na audiogramie, tj. wykresie na którego osi poziomej podane są częstotliwości, a na pionowej poziomy sygnału dB odniesione do wartości średniego statystycznego progu słyszenia. Krzywa progowa odniesienia, reprezentująca prawidłowy próg słuchu, podana jest na audiogramach jako linia prosta - zerowa. Wartości leżące poniżej linii zerowej oznaczają ubytek słuchu, natomiast powyżej przekroczenie przeciętnego progu słyszenia.