PRAWO AUTORSKIE W PIGUŁCE
Podstawowy przepis:
Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. nr 80 z roku 2000 poz. 904) reguluje prawa twórców utworów oraz prawa artystów wykonawców jak również prawa do zapisu dźwięku, audycji telewizyjnych i radiowych.
Przepisy stosują się do utworów:
których twórcami są obywatele polscy;
które zostały opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polski albo równocześnie na tym terytorium i za granicą;
które zostały opublikowane po raz pierwszy w języku polskim;
których ochrona wynika z umów międzynarodowych;
Koncepcja ochrony udzielanej przez prawo
Dla zrozumienia istoty ochrony, jakiej udziela prawo autorskie, konieczne jest rozróżnienie trzech elementów utworu:
treści utworu,
sposobu przedstawienia tej treści określanego też, jako forma wyrażenia,
nośnika materialnego, na którym utwór jest ustalony.
Prawo autorskie w zasadzie chroni tylko formę wyrażenia utworu, z pewnymi wyjątkami: np. w utworach naukowych ochronie podlegać może także treść utworu, ale tylko łącznie z formą, w jakiej została wyrażona.
Jakie utwory chroni prawo autorskie?
Ochronie prawem autorskim podlega utwór, który spełnia jednocześnie trzy przesłanki:
stanowi przejaw działalności twórczej,
wyróżnia się indywidualnym charakterem,
jest ustalony w jakiejkolwiek postaci
niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Ważne:
Dla powstania ochrony prawno-autorskiej nie jest wymagane dopełnienie żadnych formalnych wymogów. Ochrona powstaje z chwilą ustalenia utworu i każdy, kto stworzył utwór może domagać się, by był uznawany za jego autora, chyba, że w postępowaniu sądowym udowodni mu się, iż nie jest autorem utworu, albo, że stworzone przez niego dzieło nie jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. Z ochrony prawem autorskim korzysta zarówno utwór dokończony jak i niedokończony, całe utwory jak również ich szkice, projekty, plany, wersje wstępne - o ile tylko spełniają same w sobie przesłanki utworu, o których była mowa wyżej.