Klasyfikacja rozrachunków oraz zasady ich ewidencji (9 stron)


Klasyfikacja rozrachunków oraz zasady ich ewidencji

W toku prowadzenia działalności gospodarczej w jednostce powstają różne należności i zobowiązania. Ogół należności i zobowiązań wraz z ich wraz z ich regulacją nazywa się rozrachunkami.

Rozrachunki charakteryzują się następującymi cechami:

Ewidencja rozrachunków dokonywana jest na kontach rozrachunków, które są:

    1. Obciążone za:

      • powstanie należności

      • spłatę i zmniejszenie zobowiązań

  1. uznane:

- powstanie zobowiązań

Do ewidencji rozrachunków służą konta zespołu „2” i obejmuje następujące konta:

22 - „Rozrachunki publicznoprawne”

23 - „Rozrachunki z pracownikami”

24 - „Pozostałe rozrachunki”

29 - „Odpisy aktualizujące rozrachunki”

Bardziej rozbudowaną ewidencję syntetyczną rozrachunków zapewnia stosowanie kont oznaczonych symbolem trzycyfrowym i tak np:

201 - „Rozrachunki z odbiorcami”

211 - „Rozrachunki z dostawcami”

215 - „Zobowiązania wekslowe”

w ramach rozrachunków publicznoprawnych możemy wyróżnić:

220 - „Rozrachunki z budżetami”

221 - „Rozliczenie naliczonego VAT”

222 - „Rozliczenie należnego VAT”

226 - `Rozrachunki z Urzędem Celnym”

w ramach rozrachunków z pracownikami możemy wyróżnić:

231 - Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń”

234 - Rozrachunki z pracownikami”

240 - „Pozostałe rozrachunki”

Konto „Rozrachunki z odbiorcami” służy do ewidencji księgowej bezspornych należności z tytułu sprzedaży produktów, usług i towarów.

Po stronie Wn ujmuje się powstanie i zwiększenie należności od odbiorców a w szczególności:

  1. Ujęcie należności z tytułu sprzedaży